Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Avond in PERDU rondom Dan Dada doe uw werk!
Met: Hans Croiset, Jaap Blonk, Matthijs de Ridder, Hubert van den Berg & Geert Buelens
Dan Dada doe uw werk!
Boekpresentatie Uitgeverij Vantilt
Stichting Perdu Amsterdam
maandag 3 november 20:00
Zaal open: 19.30 uur
Entree: Gratis
Ter ere van het verschijnen van de bloemlezing Dan dada doe uw werk! door Hubert van den Berg en Geert Buelens (red.) organiseert Uitgeverij Vantilt in samenwerking met Perdu een avond rondom avant-gardistische poëzie uit de Lage Landen. Matthijs de Ridder gaat in gesprek met Hubert van den Berg en Geert Buelens, waarna (stem)acteur Hans Croiset en stemkunstenaar Jaap Blonk zullen voordragen uit Dan dada doe uw werk! Het programma begint om 20.00 en is ongeveer 22.00 afgelopen.
Piet Mondriaan, I.K. Bonset, Paul van Ostaijen, Herman van den Bergh, Hendrik de Vries, H. Marsman, Pierre Kemp, Kurt Schwitters, Antony Kok, Victor J. Brunclair, Til Brugman, Gaston Burssens, A.C. Willink, Michel Seuphor, H.N. Werkman
Stichting Perdu
Kloveniersburgwal 86
1012 CZ Amsterdam
Tel: 020 627 62 95
Stichting Perdu – het theater, de poëzieboekhandel en de uitgeverij – is zeer centraal gelegen op Kloveniersburgwal 86, om de hoek bij de Nieuwe Doelenstraat, dus vlakbij het Waterlooplein en Café De Jaren.
# Website PERDU
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Dada, Doesburg, Theo van, EXPRESSIONISM, DADA & DE STIJL, SURREALISM, Kok, Antony, Kurt Schwitters, Piet Mondriaan, Schwitters, Kurt, Theo van Doesburg, Werkman, Hendrik Nicolaas
Dan dada doe uw werk!
Avant-gardistische poëzie uit de Lage Landen
‘Dan dada doe uw werk!’ Met deze woorden besluit I.K. Bonset in 1921 in De Stijl een tirade tegen pogingen om ‘de kanselliteratuur van vóór ’80’ in het interbellum nieuw leven in te blazen. Of dada het ‘predikantenpathos’ inderdaad wist uit te drijven uit de Nederlandstalige literatuur, valt te betwijfelen. Wel lieten dada en andere avant-gardistische ‘ismen’ hun onmiskenbare sporen na in de Nederlandstalige poëzie.
In Dan dada doe uw werk! presenteren samenstellers Hubert van den Berg en Geert Buelens een dwarsdoorsnede van de poëtische avant-garde in de vroege twintigste eeuw in Nederland en Vlaanderen. De bloemlezing bevat werk van onder anderen Piet Mondriaan, I.K. Bonset, Paul van Ostaijen, Herman van den Bergh, Hendrik de Vries, H. Marsman, Pierre Kemp, Kurt Schwitters, Antony Kok, Victor J. Brunclair, Til Brugman, Gaston Burssens, A.C. Willink, Michel Seuphor en H.N. Werkman.
Dan dada doe uw werk! is het laatste deel in de Dada-reeks van Uitgeverij Vantilt. Eerder verschenen Tenderenda de Fantast van Hugo Ball, In den beginne was Dada van Raoul Hausmann, 7 dadamanifesten van Tristan Tzara, En Avant dada van Richard Huelsenbeck, Een avond in Cabaret Voltaire van Hans Arp e.a., Jezus Christus Quibus van Francis Picabia en Apologie van de luiheid en Pan Pan voor de Poeper van de Neger Naakt & Bar Nicanor van Clément Pansaers.
Dan dada doe uw werk!
Avant-gardistische poëzie uit de Lage Landen
Redactie: Geert Buelens, Hubert van den Berg
Vormgever: Martien Frijns
ISBN 9789460041617
Uitgeverij Vantilt
paperback, 15 x 22 cm, 248 pagina, € 19,95
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Dada, EXPRESSIONISM, DADA & DE STIJL, SURREALISM, Piet Mondriaan
Ze zeiden dat hij gek was, al wist niemand precies wat dat te betekenen had. In elk geval gedroeg hij zich heel anders dan de anderen in het dorp. Al die mensen die dachten dat ze wel normaal waren, omdat ze leefden volgens de regels en nooit van de lijn afweken. Altijd netjes passend in het dorpspatroon. Niet allemaal precies.
Daar had je ook nog Ramesz, de ouwe vlooientemmer. En zijn vrouw, opoe Ramesz, het sloofje dat hij een halve eeuw geleden bij de een of andere troep kermisgangers had opgepikt. In Solde had Jacob nooit meegeteld. Hij was er zijn leven lang met de nek aangekeken. Het heette dat hij niet werkte. En het gedoe met zijn vlooien vond men verachtelijk. Bovendien had men regelmatig last van de ijverige bloedzuigertjes. Braken er een paar van Jacobs verzameling uit, dan zat binnen een mum van tijd het hele dorp onder de vlooien. Kaffa zag dat de zon al tot in de top van de meidoorn was geklommen en boven de hoogste tak uitsprong. Hij leek de tamme buizerd aan te vallen en in de fik te willen zetten. Het was al zo warm dat de lucht boven de daken zinderde, alsof eronder gestookt werd. Voor eind augustus barbaars vroeg voor de zon om zo tekeer te gaan. Kaffa nam het mes en woog het in zijn hand. Een mes waarmee hij nooit een spelletje landverbeuren verloor. Hij was erg goed in het spel. De behendigheid met het mes was hem aangeboren. Die gave ontwikkelde hij tot het uiterste door dagelijks lang met het mes bezig te zijn. Hij knipte het mes open en hield het tegen de zon om te zien of het schoon was. Daarna wette hij het in de palm van zijn hand, gooide het hoog in de lucht en ving het handig op. Tekende met de punt in één haal een grote cirkel tussen zijn gespreide benen. Deelde daarna de cirkel in twee gelijke helften en had zo twee landen. Het spel kon beginnen. Hij nam twee lucifers en legde elk in een land.
Zo had elk land zijn eigen koning. Bij gebrek aan een tegenspeler speelde Kaffa een spelletje tussen zijn linker- en zijn rechterhand. Die waren aan elkaar gewaagd. Met beide handen kon hij even nauwkeurig mikken. Hij pakte het mes in zijn linkerhand, hield het voor zijn ogen en mikte precies. Zoevend bleef het staan in het land van de koning van de rechterhand, als een trillende veer. In het verlengde van de lijn waarin het mes was gevallen sneed Kaffa een stuk van het land van de rechterhand en voegde dat bij het land van de linker. Weer gooide hij met zijn linkerhand. Het mes ketste af op een verborgen steen onder het zand en viel plat. De linkerhand was af. Kaffa nam het mes in de rechterhand. Bleef een moment, het mes klaar voor de worp, als verstijfd zitten.
Ton van Reen: Landverbeuren (07)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Benjamin Kaplan
& Roman Krznaric
VPRO Boeken
zondag 2 november 2014
NPO 1, 11.20 uur
Benjamin J. Kaplan, hoogleraar Nederlandse Geschiedenis aan University College London, vertelt over zijn nieuwste boek ‘Cunegondes ontvoering’; de geschiedenis van een opmerkelijke religieuze strijd in de tijd van de Verlichting. Ook te gast is cultuurhistoricus Roman Krznaric, docent aan de School of Life in Londen, over zijn nieuwe boek ‘Empathie’, waarin hij onderzoekt hoe de hoog-empathische mens in elkaar zit en hoe we zo iemand kunnen worden.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
The Sorrows of Young Werther (65) by J.W. von Goethe
The whole force of these words fell upon the unfortunate Werther. Full
of despair, he threw himself at Charlotte’s feet, seized her hands, and
pressed them to his eyes and to his forehead. An apprehension of
his fatal project now struck her for the first time. Her senses were
bewildered: she held his hands, pressed them to her bosom; and, leaning
toward him with emotions of the tenderest pity, her warm cheek touched
his. They lost sight of everything. The world disappeared from their
eyes. He clasped her in his arms, strained her to his bosom, and covered
her trembling lips with passionate kisses. “Werther!” she cried with a
faint voice, turning herself away; “Werther!” and, with a feeble hand,
she pushed him from her. At length, with the firm voice of virtue, she
exclaimed, “Werther!” He resisted not, but, tearing himself from her
arms, fell on his knees before her. Charlotte rose, and, with disordered
grief, in mingled tones of love and resentment, she exclaimed, “It is
the last time, Werther! You shall never see me any more!” Then, casting
one last, tender look upon her unfortunate lover, she rushed into the
adjoining room, and locked the door. Werther held out his arms, but
did not dare to detain her. He continued on the ground, with his head
resting on the sofa, for half an hour, till he heard a noise which
brought him to his senses. The servant entered. He then walked up and
down the room; and, when he was again left alone, he went to Charlotte’s
door, and, in a low voice, said, “Charlotte, Charlotte! but one word
more, one last adieu!” She returned no answer. He stopped, and listened
and entreated; but all was silent. At length he tore himself from the
place, crying, “Adieu, Charlotte, adieu for ever!”
Werther ran to the gate of the town. The guards, who knew him, let him
pass in silence. The night was dark and stormy,–it rained and snowed.
He reached his own door about eleven. His servant, although seeing him
enter the house without his hat, did not venture to say anything; and;
as he undressed his master, he found that his clothes were wet. His hat
was afterward found on the point of a rock overhanging the valley; and
it is inconceivable how he could have climbed to the summit on such a
dark, tempestuous night without losing his life.
He retired to bed, and slept to a late hour. The next morning his
servant, upon being called to bring his coffee, found him writing. He
was adding, to Charlotte, what we here annex.
“For the last, last time I open these eyes. Alas! they will behold the
sun no more. It is covered by a thick, impenetrable cloud. Yes, Nature!
put on mourning: your child, your friend, your lover, draws near his
end! This thought, Charlotte, is without parallel; and yet it seems
like a mysterious dream when I repeat–this is my last day! The last!
Charlotte, no word can adequately express this thought. The last! To-day
I stand erect in all my strength to-morrow, cold and stark, I shall lie
extended upon the ground. To die! what is death? We do but dream in our
discourse upon it. I have seen many human beings die; but, so straitened
is our feeble nature, we have no clear conception of the beginning or
the end of our existence. At this moment I am my own–or rather I am
thine, thine, my adored! and the next we are parted, severed–perhaps
for ever! No, Charlotte, no! How can I, how can you, be annihilated? We
exist. What is annihilation? A mere word, an unmeaning sound that fixes
no impression on the mind. Dead, Charlotte! laid in the cold earth, in
the dark and narrow grave! I had a friend once who was everything to me
in early youth. She died. I followed her hearse; I stood by her grave
when the coffin was lowered; and when I heard the creaking of the cords
as they were loosened and drawn up, when the first shovelful of earth
was thrown in, and the coffin returned a hollow sound, which grew
fainter and fainter till all was completely covered over, I threw myself
on the ground; my heart was smitten, grieved, shattered, rent–but I
neither knew what had happened, nor what was to happen to me. Death!
the grave! I understand not the words.–Forgive, oh, forgive me!
Yesterday–ah, that day should have been the last of my life! Thou
angel! for the first time in my existence, I felt rapture glow within
my inmost soul. She loves, she loves me! Still burns upon my lips the
sacred fire they received from thine. New torrents of delight overwhelm
my soul. Forgive me, oh, forgive!
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Van 30 oktober t/m 2 november vindt op en rond het Leidseplein in Amsterdam de tweede editie van het Harry Mulisch Festival plaats. Dit jaar staat Mulisch’ magnum opus De ontdekking van de hemel centraal. Kom naar het Leidseplein en bewonder en bediscussieer het leven en werk van een van Nederlands grootste schrijvers.
Harry Mulisch Huis open voor publiek
Voor deze gelegenheid opent het Harry Mulisch Huis tijdelijk zijn deuren. Met Dap Hartmann ontdekt u de sterrenhemel en in de werkkamer kunt u terecht voor unieke ontmoetingen. Laat u door een professionele fotograaf vereeuwigen in Mulisch’ werkkamer. Uiteraard gezeten op zijn bekende Eames stoel.
Ontdekking van de hemel op de planken
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, tijdens het festival op de planken gebracht in het DeLaMar Theater. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Arnon Grunberg
De zaak 40/61 is Harry Mulisch’ persoonlijke ooggetuigenverslag van het proces tegen SS-er Adolf Eichmann. Speciaal voor het Harry Mulisch Festival spreekt Arnon Grunberg op zaterdag 1 november in de Stadsschouwburg met Max Pam over zijn bijzondere fascinatie voor dit boek.
En nog veel meer!
Het Harry Mulisch Festival biedt nog meer. Zo komt de illustere Herenclub in De Balie in het openbaar bijeen en opent De Kring zijn deuren voor jong literair talent. Jasper Krabbé vertelt u alles over de Italiaanse kunstenaar Piranesi en Onno Blom spreekt over Mulisch’ laatste dagen.
Donderdag 30 oktober
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
Locatie = Stanislavski, Stadsschouwburg
18.00 – 18.30 uur: Opening Harry Mulisch Festival
De tweede editie van het Harry Mulisch Festival wordt feestelijk geopend door Waldemar Torenstra, die de hoofdrol vertolkt in De ontdekking van de hemel. Naast de toneeleditie van de roman wordt ook De hemel ontdekt van Atte Jongstra gepresenteerd.
Locatie = Café Americain
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Scoor een exclusieve Harry!-mok: je koopt hem tijdens het festival in het Grand Café van De Balie.
Vrijdag 31 oktober
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
Locatie = Stanislavski, Stadsschouwburg
19.30 – 20.30 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar De Balie, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = De Balie
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
20.30 – 22.00 uur: Chill out and listen
De generatie schrijvers van nu draagt voor en presenteert zichzelf in de Kring. Een exclusief programma met toegang tot een unieke locatie. Tijdens deze literaire avond ontvangt Maurice Seleky diverse jonge schrijvers, en wordt de avond verluchtigd met muziek. Met o.a. Karel Brown, Yannick Ottoy, Alma Mathijsen, Carlijn Vis en Bronja Prazdny.
Dit programma wordt georganiseerd in samenwerking met Jonge Schrijversavond.
Locatie = De Kring, Kleine-Gartmanplantsoen 7-9 1-hoog
20.30 – 23.00 uur: De Herenclub
De illustere herenclub komt speciaal voor dit festival in het openbaar bijeen om over de wereld van vandaag te praten. Net als in het verleden is elk onderwerp toegestaan, behalve auto’s, voetbal en vrouwen. Onder meer Marcel van Dam, Rudi Fuchs en Jeroen Henneman voorzien de loop der dingen van commentaar. Speciaal voor deze gelegenheid nemen ook Thomas Heerma van Voss en Zihni Özdil deel aan het gesprek. De avond wordt verluchtigd met muziek door Koen de Witte.
Locatie = De Balie, Grote Zaal
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Zaterdag 1 november
11.00 – 18.00 uur: Onverwachte Ontmoetingen
Betreed Mulisch’ werkkamer en laat je verrassen door bijvoorbeeld een korte performance, een voorleessessie van een bekend auteur of een rondleiding door de familie van de schrijver zelf. Verzeker je van een plaats en reserveer vooraf.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: In de stoel van Harry
Ga op de foto als Harry. Bezoek het Harry Mulisch Huis en neem plaats in de stoel van Harry Mulisch. Laat je vereeuwigen in de betoverende werkkamer van Harry Mulisch, geheel in de stijl van de literaire grootmeester.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
15.00 – 16.30 uur: Drie keer Hemels
Eerst was er het boek. Toen de film. Daarna het toneelstuk. Hoe gaat zoiets in zijn werk? Coen Verbraak gaat in gesprek met Kitty Saal (Mulisch’ weduwe), Ate de Jong (producent van de film) en Ignace Cornelissen (bewerker voor het theaterstuk).
Locatie = De Balie, Grote Zaal
15.30 – 18.00 uur: Theaterworkshop
Acteeraspiraties? Doe mee met de speciale Ontdekking van de hemel-theaterworkshop en speel onder professionele begeleiding een scène uit het stuk.
Locatie = DeLaMar Theater
16.00 – 17.00 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar de Stadsschouwburg, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = Stadsschouwburg
17.00 – 18.15 uur: Arnon Grunberg over De zaak 40/61
De zaak 40/61 is Mulisch’ persoonlijke ooggetuigenverslag van het proces tegen Adolf Eichmann. Arnon Grunberg gaat speciaal voor het Harry Mulisch Festival met Max Pam in gesprek over zijn bijzondere fascinatie voor dit boek.
Dit programmaonderdeel is tot stand gekomen in samenwerking met de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam, waar vanaf 31 oktober De Arnon Grunberg Tentoonstelling te zien is.
Locatie = Stadsschouwburg, Koninklijke Foyer
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
19.45 – 20.15 uur: Inleiding bij de voorstelling
Mulisch’ weduwe Kitty Saal houdt een persoonlijk relaas over de totstandkoming van De ontdekking van de hemel en haar leven met de literaire grootmeester.
Locatie = DeLaMar Theater
20.00 -23.00 uur: Sterren kijken in het Harry Mulisch Huis
Zelf de hemel ontdekken? In de werkkamer van de schrijver toont Dap Hartmann, de sterrenkundige die Mulisch hielp bij zijn ontdekking van de hemel, de sterren aan de hand van een plafondprojectie. Ga liggen en laat je verrassen.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Zondag 2 november
11.00 – 18.00 uur: Onverwachte Ontmoetingen
Betreed Mulisch’ werkkamer en laat je verrassen door bijvoorbeeld een korte performance, een voorleessessie van een bekend auteur of een rondleiding door de familie van de schrijver zelf. Verzeker je van een plaats en reserveer vooraf.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: In de stoel van Harry
Ga op de foto als Harry! Bezoek het Harry Mulisch Huis en neem plaats in de stoel van Harry Mulisch. Laat je vereeuwigen in de betoverende werkkamer van Harry Mulisch, geheel in de stijl van de literaire grootmeester.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: Mulisch en de dood
Mulisch leefde zijn leven alsof hij onsterfelijk was. ‘Doodgaan is niets voor mij’, zei hij altijd. Toch stierf hij, op 30 oktober 2010. Wat waren zijn laatste woorden? Hoe zag zijn late leven er uit? Publicist en Mulisch-kenner Onno Blom vertelt erover. Over de dood van Mulisch zelf, en algemener welke rol de dood heeft gespeeld in Mulisch’ leven en werk.
Locatie = De Balie
14.00 – 15.30 uur: The Discovery of Heaven
Geniet deze zondagmiddag van de verfilming De ontdekking van de hemel, door Jeroen Krabbé. Met Stephen Fry, Greg Wise en Flora Montgomery. Met een nagesprek met Edwin de Vries.
Locatie = De Balie
15.00 – 17.30 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
15.30 – 17.00 uur: Jasper Krabbé over Piranesi
Mulisch was groot bewonderaar van het werk van Piranesi en liet zich inspireren door zijn werk. Wie was deze Italiaanse architect en etser? Schuif aan bij Jasper Krabbé en laat je verlichten.
Locatie = Café Americain
15.00 – 16.00 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar De Balie, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = De Balie
Doorlopend: Kinderverhalen
# Meer informatie op website Harry Mulisch Huis
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Harry Mulisch, THEATRE
Hij rolde zijn deken op en stopte die in de jutezak bij de weinige spullen die hij bezat. Kleren die hij nooit droeg omdat hij steeds dezelfde vodden aan zijn lijf had. Een horloge waar hij eigenlijk niks aan had: hij kon de tijd niet eens lezen. Hij vond het apparaatje toch erg mooi, omdat het blonk en tikte. Dan de zwartzilveren getekende vleugel van een hoen. En de messen die hij gebruikte bij het landverbeuren. Kleine en grote messen. Met barnstenen heften en van gedreven staal. Ingelegd met parelmoer of gewoon met een handgreep van hout. Soms was het ene, dan weer het andere mes bij Kaffa favoriet. Al naargelang zijn luim het hem ingaf. Hij bekeek al de messen en pikte er het stalen uit. Zijn kampioensmes. Daar zou hij vandaag mee spelen.
Tevreden hing hij de dekenzak over een vork in een van de takken van de meidoorn. Hij rook de ochtend. De verse geur van grond en gras. Hij sloeg een paar maal met zijn armen om het nog lome gevoel uit zijn lijf te verdrijven. Liep naar de dorpspomp en hield zijn kop onder de koude straal. Het water geurde naar aarde en kalk. Hij waste gezicht en handen en dronk, gulzig als een paard. Nu de dauw verdampte en het gras zijn gewone kleur herkreeg, zag Kaffa dat alles vuiler werd. Naarmate de zon er meer vat op kreeg, zagen vooral de gevels van de huizen er steeds goorder uit. Het licht liet onbarmhartig de gebreken zien. Scheuren in brokkelige pleistermuren. Door jaren schrobben verzakte stoepen. Verveloos houtwerk. Door glasroest aangevreten ruiten. Het dorp was nog steeds in rust. Kaffa hoorde de geluiden van het land, aan gene zijde van het dorp. Soms, ver weg, het schreeuwen van de vroege vissers op de rivier. Een gillende hond in de bosrand. Dichterbij, in de buurt van de boerderij, een schorre haan die zijn nek over een toonladder brak. Het zenuwachtige gekwetter van vogels die, nauwelijks wakker, al met elkaar begonnen te ruziën. Het ritselen van klein ongedierte in de bouwvallen van Chiles Plaats. Het haastige rennen van de wilde kat die zich daar ergens verborgen hield, een van de lievelingsdieren van de zieke jongen. Kaffa klopte zijn trui uit, een versleten kledingstuk dat hij dag en nacht droeg. Zomer en winter. Hij viel er in het dorp mee op, hoewel hij ook verder een merkwaardige verschijning was met zijn verweerde gezicht en zijn wilde haardos waaraan nooit een schaar te pas kwam. Hij had een paar ogen die klaar waren als water, als van een kind dat nog zuiver was van geweten. Toch stond Kaffa in Solde zo goed als buiten de gemeenschap.
Ton van Reen: Landverbeuren (06)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
The Sorrows of Young Werther (64) by J.W. von Goethe
A torrent of tears which streamed from Charlotte's eyes and gave relief
to her bursting heart, stopped Werther's recitation. He threw down the
book, seized her hand, and wept bitterly. Charlotte leaned upon her
hand, and buried her face in her handkerchief: the agitation of both was
excessive. They felt that their own fate was pictured in the misfortunes
of Ossian's heroes, they felt this together, and their tears redoubled.
Werther supported his forehead on Charlotte's arm: she trembled, she
wished to be gone; but sorrow and sympathy lay like a leaden weight upon
her soul. She recovered herself shortly, and begged Werther, with broken
sobs, to leave her, implored him with the utmost earnestness to comply
with her request. He trembled; his heart was ready to burst: then,
taking up the book again, he recommenced reading, in a voice broken by
sobs.
"Why dost thou waken me, O spring? Thy voice woos me, exclaiming,
I refresh thee with heavenly dews; but the time of my decay is
approaching, the storm is nigh that shall whither my leaves. Tomorrow
the traveller shall come, he shall come, who beheld me in beauty: his
eye shall seek me in the field around, but he shall not find me."
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
VPRO Boeken
26 oktober, NPO 1
met Louise O. Fresco
& Victor Broers
Victor Broers, jurist, start-up-consultant en ondernemer schreef ‘Thomas Piketty ’s Kapitaal‘. Wat bedoelt Piketty nu eigenlijk en wat moeten we hier in Nederland uit zijn verhaal concluderen?
In ‘Kruisbestuiving‘ schrijft Louise O. Fresco over de manier waarop wetenschap, technologie en kunst elkaar inspireren. Wat kan kunst en kennis met elkaar kan verbinden?
VPRO Boeken zondag 26 oktober
NPO 1, 11.20 uur
# Meer informatie op website VPRO BOEKEN
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
Met tegenzin maakte hij zich los uit de ranzige lucht van de stallen en liep het erf op, met doorzakkende knieën. Droeg bussen melk naar de straatkant en joeg de koeien de stal uit. Ook de beesten leken er weinig voor te voelen om buiten te komen. Ze bleven liever hokken in de zure lucht van stront en kaas, met in hun dikke koppen de dromen van meer gras en minder melk. Maar de boer kende de gevoelens van de koeien niet en sloeg met een knuppel op hen in. Ze sprongen de poort uit en draafden onder klaaglijk geloei het plein op, gras en klaver martelend met hun grove hoeven. Het lawaai van de koeien bracht de alledaagsheid terug op het plein, waardoor Kaffa tot zichzelf kwam en de mist uit zijn kop verdween.
Hij was verbaasd over de toestand waarin hij zichzelf aantrof. Was er niet eens meer zeker van of hij het kind echt had horen schreeuwen. Van het ene op het andere moment eisten de koeien zijn aandacht op. Hij veegde de tranen van zijn gezicht, vergat zelfs Céleste, holde naar de beesten en pompte de drinkgoot vol water. Hij schreeuwde vrolijk tegen de koeien, blij als hij was dat hij hen na een lange nacht terugzag. Zo dom als ze waren, leken de beesten de slagen alweer vergeten. Ze zopen hun pensen zo barstensvol dat het water door hun neusgaten naar buiten liep. En ze zeikten onophoudelijk. De grond rond de pomp, in zijn bed van blauw graniet, was zo door zeik verzuurd dat er geen gras of klaver meer wilde groeien.
Voor de rest liet het groen zich door niets weerhouden om dicht en kleurig over de rest van het plein te golven, tot in de caféhof en de kerktuin toe. Hier en daar overwoekerd door boterbloemen en weegbree, klaver en dovenetels. Soms kale stukken waar de dorpelingen hun spelletjes deden, zoals landverbeuren. Nadat de koeien hadden gezopen, keerden ze zich van de drinkbak af en werden door de boer naar het weiland gedreven.
Kaffa liep terug naar zijn plaats onder de meidoorn. Hij zag dat Céleste naar hem keek vanuit de deuropening van de kroeg. Hij zwaaide naar haar, om haar te laten zien dat alles met hem weer in orde was. De mooie ochtend deed hem goed. Hij riep de vogels bij de namen die hij hun ooit gegeven had. Ze herkenden hem, de kraai Jessie, de merel Rosa en het hele zootje duiven en mussen. Ze kwamen op zijn schouders zitten en pikten in zijn haren. Bij hem voelden ze zich veilig voor de buizerd in de meidoorn en voor de eksters die vanuit alle hoeken van het plein naar hen loerden. Ze kwamen met zovelen op hem af dat hij in een haag van vogels rond het plein wiekte, alsof hij zelf vleugels had gekregen. Hij voerde de duiven handenvol graan dat hij in een schuur had gejat. Gooide de merel en de lijsters wormen toe die hij in de klei langs de rivier had uitgespit en in een tabaksblik bewaarde. De vogels lieten hem pas met rust toen ze hem helemaal hadden leeggeplunderd.
Ton van Reen: Landverbeuren (05)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
The Sorrows of Young Werther (63) by J.W. von Goethe
“The grief of all arose, but most the bursting sigh of Armin. He
remembers the death of his son, who fell in the days of his youth.
Carmor was near the hero, the chief of the echoing Galmal. Why burst the
sigh of Armin? he said. Is there a cause to mourn? The song comes with
its music to melt and please the soul. It is like soft mist that, rising
from a lake, pours on the silent vale; the green flowers are filled with
dew, but the sun returns in his strength, and the mist is gone. Why art
thou sad, O Armin, chief of sea-surrounded Gorma?
“Sad I am! nor small is my cause of woe! Carmor, thou hast lost no son;
thou hast lost no daughter of beauty. Colgar the valiant lives, and
Annira, fairest maid. The boughs of thy house ascend, O Carmor! but
Armin is the last of his race. Dark is thy bed, O Daura! deep thy sleep
in the tomb! When shalt thou wake with thy songs? with all thy voice of
music?
“Arise, winds of autumn, arise: blow along the heath. Streams of the
mountains, roar; roar, tempests in the groves of my oaks! Walk through
broken clouds, O moon! show thy pale face at intervals; bring to my mind
the night when all my children fell, when Arindal the mighty fell–when
Daura the lovely failed. Daura, my daughter, thou wert fair, fair as
the moon on Fura, white as the driven snow, sweet as the breathing gale.
Arindal, thy bow was strong, thy spear was swift on the field, thy look
was like mist on the wave, thy shield a red cloud in a storm! Armar,
renowned in war, came and sought Daura’s love. He was not long refused:
fair was the hope of their friends.
“Erath, son of Odgal, repined: his brother had been slain by Armar. He
came disguised like a son of the sea: fair was his cliff on the wave,
white his locks of age, calm his serious brow. Fairest of women, he
said, lovely daughter of Armin! a rock not distant in the sea bears
a tree on its side; red shines the fruit afar. There Armar waits for
Daura. I come to carry his love! she went she called on Armar. Nought
answered, but the son of the rock. Armar, my love, my love! why
tormentest thou me with fear? Hear, son of Arnart, hear! it is Daura who
calleth thee. Erath, the traitor, fled laughing to the land. She lifted
up her voice–she called for her brother and her father. Arindal! Armin!
none to relieve you, Daura.
“Her voice came over the sea. Arindal, my son, descended from the hill,
rough in the spoils of the chase. His arrows rattled by his side; his
bow was in his hand, five dark-gray dogs attended his steps. He saw
fierce Erath on the shore; he seized and bound him to an oak. Thick wind
the thongs of the hide around his limbs; he loads the winds with his
groans. Arindal ascends the deep in his boat to bring Daura to land.
Armar came in his wrath, and let fly the gray-feathered shaft. It sung,
it sunk in thy heart, O Arindal, my son! for Erath the traitor thou
diest. The oar is stopped at once: he panted on the rock, and expired.
What is thy grief, O Daura, when round thy feet is poured thy brother’s
blood. The boat is broken in twain. Armar plunges into the sea to rescue
his Daura, or die. Sudden a blast from a hill came over the waves; he
sank, and he rose no more.
“Alone, on the sea-beat rock, my daughter was heard to complain;
frequent and loud were her cries. What could her father do? All night I
stood on the shore: I saw her by the faint beam of the moon. All night
I heard her cries. Loud was the wind; the rain beat hard on the hill.
Before morning appeared, her voice was weak; it died away like the
evening breeze among the grass of the rocks. Spent with grief, she
expired, and left thee, Armin, alone. Gone is my strength in war, fallen
my pride among women. When the storms aloft arise, when the north lifts
the wave on high, I sit by the sounding shore, and look on the fatal
rock.
“Often by the setting moon I see the ghosts of my children; half
viewless they walk in mournful conference together.”
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Patrick Cornillie
De 100 mooiste wielergedichten uit de Vlaamse en de Nederlandse literatuur
100 fiets- en wielergedichten. Van vroeger tot vandaag, van jongensdroom tot laatste finish, van voorjaarsklassiekers en de Tour tot veldrit- en zesdaagseseizoen, voor het eerst verzameld in een bloemlezing. 100 fiets- en wielergedichten. Van Miel Vanstreels, Willie Verhegghe, Paul Rigolle en Jan Kal en natuurlijk. Maar ook dankzij Levi Weemoedt, Tom Lanoye, Gerrit Komrij, Rick de Leeuw, Luuk Grewez, Victor Vroomkoning, Freek de Jonge, Sylvie Marie, Roel Richelieu, Van Londersele en vele anderen fiets je in dit boek over ‘les voies sacrees’ en langs de ‘bedevaartsoorden’ van de wielersport.
Samensteller: Patrick Cornillie • 144 pgs • 17,95 euro
Isbn: 978.94.9154.513.9 – Uitgeverij Les Iles
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Literary Events
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature