To-Day
Voice, with what emulous fire thou singest free hearts of old fashion,
English scorners of Spain, sweeping the blue sea-way,
Sing me the daring of life for life, the magnanimous passion
Of man for man in the mean populous streets of To-day!
Hand, with what color and power thou couldst show, in the ring hot-sanded,
Brown Bestiarius holding the lean tawn tiger at bay,
Paint me the wrestle of Toil with the wild-beast Want, bare-handed;
Shadow me forth a soul steadily facing To-day!
Helen Gray Cone
(1859-1934)
To-Day
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive C-D, CLASSIC POETRY
Hij houdt zijn oor tegen het gat in de plint. De muur maakt geluiden. Geknars. Hoe steviger hij zijn oor ertegenaan drukt, hoe meer lawaai hij hoort. Muizen rennen ongestoord door de spouwen in de muur. Daarbinnen kunnen ze ongegeneerd piepen en rotzooi maken.
Hij voelt dat hij bekeken wordt. Er is niemand, hij weet het zeker, maar als hij opkijkt, ziet hij de felle ogen van de opgezette uil op het dressoir. Hij schrikt ervan. Hij heeft het geheim van de uil ontdekt: de muizen. Hij houdt een vinger tegen zijn lippen: ik zeg niets tegen moeder. Dat is zijn afspraak met de uil. Anders zet zijn moeder zeker vallen en raakt de uil zijn speeltjes kwijt.
Als hij zijn hoofd een beetje van de muur afhoudt, is het stil. Dit is het geheim van hem en van de uil, die uit woede om zijn doodse machteloosheid zulke felle gele haatogen heeft. Ogen met valse korengele pupillen. Maar goed dat hij dood is. Mels gunt de muizen hun stiekeme leven. Levens horen geheim te zijn, ook de levens van de kleine ritseldieren die ‘s nachts over zijn bed trippelen en gewoon op zijn kussen gaan zitten, vlak bij zijn oor. Ze zijn niet bang. Voor een muis is hij net zo’n groot raadsel als de muis dat is voor hem. Alle leven is geheimzinnig, hoe klein ook. Het leven bestaat uit kluwens geheimen. Hoe meer, hoe spannender.
Zelfs voor zijn vrienden heeft hij geheimen. En zij voor hem. Soms, als ze een wedstrijd houden en vanaf het kerkplein naar de brug over de Wijer racen, schrikt hij van de gloed in Tijgers ogen. Een blik om bang van te worden. Steenhard. Net zo hard als die van de dode uil. Terwijl Tijger toch zijn vriend is. Zo is het ook met Thija. Ze zijn hartsvrienden, maar soms begrijpt hij niets van haar gedrag. Dan is ze in haar hoofd ergens anders. Ze hoort niets, ze ziet niets. Dan heeft ze die blik van een paspop. Het hele kluwen van geheimen dat rond haar hangt, maakt haar zo interessant.
En hijzelf? Hoe kijken ze naar hem? Hij flapt er te veel uit. Om interessanter voor Thija te zijn, moet hij meer geheimen voor zichzelf houden, net als Tijger, die nooit het achterste van zijn tong laat zien. Zijn kennis over de wereld van de muizen in de spouw, zijn kleine samenzwering met de uil, waarover hij de anderen nooit iets zal vertellen, zullen hem helpen. Ze moeten aan hem zien dat er dingen zijn waarvan zij geen weet hebben.
Ton van Reen: Het diepste blauw (005)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
“The experiences could be understood only as being of such extremity that they stood beyond written words; it was not a failure of language, but a view that, for the individual, language, particularly written words, and the enormity of the experience were not matched.”
First World War expert Julian Walker looks at how the conflict shaped English and its relationship with other languages. He considers language in relation to mediation and authenticity, as well as the limitations and potential of different kinds of verbal communication.
Walker also examines:
– How language changed, and why changed language was used in communications
– Language used at the Front and how the ‘language of the war’ was commercially exploited on the Home Front
– The relationship between language, soldiers and class
– The idea of the ‘indescribability’ of the war and the linguistic codes used to convey the experience
‘Languages of the front’ became linguistic souvenirs of the war, abandoned by soldiers but taken up by academics, memoir writers and commentators, leaving an indelible mark on the words we use even today.
Julian Walker is a writer, researcher, artist and educator. He is an Honorary Research Associate at University College, London, UK. He is the co-author of Languages and the First World War: Communicating in a Transnational War (2016), the author of The Roar of the Crowd (2016) and Trench Talk (2012) among many others. His website is www.julianwalker.net
Writes: Lexicology, First World War, Sociolinguistics and Linguistic Anthropology, World History, Heritage
Author of : Words and the First World War, Team Talk, Discovering Words in the Kitchen, Discovering Words
“This is a substantial book, dense but always accessible, covering both time and space. Gratifyingly, it sidesteps an all too common error that entraps books on words, of becoming no more than a padded dictionary.” – The Daily Telegraph
Words and the First World War
Language, Memory, Vocabulary
By: Julian Walker
Published: 28-12-2017
Format: Paperback
Edition: 1st
Extent: 416
ISBN: 9781350001923
Imprint: Bloomsbury Academic
Illustrations: 50 bw images
Dimensions: 216 x 138 mm
Prize: £14.99
fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, - Book News, - Book Stories, Archive W-X, Art & Literature News, Histoire de France, Historia Belgica, History of Britain
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature