Fleurs du Mal Magazine
Europese première The Art of Banksy
Het iconische werk van street art kunstenaar Banksy is nog tot en met 30 september te bewonderen in Amsterdam. THE ART OF BANKSY toont de grootste collectie die ooit bij elkaar is gebracht en beleeft hiermee haar Europese première in de Beurs van Berlage in Amsterdam.
Steve Lazarides, voormalig agent en vriend van Banksy heeft een omvangrijke verzameling werk van Banksy bijeengebracht, die in samenwerking met Brand New Expo in de Beurs van Berlage wordt tentoongesteld.
Opgesteld binnen diverse high-tech displayinstallaties zoals gereconstrueerde Londense straten, metrostations, huiskamers en zelfs Banksy’s atelier vertelt THE ART OF BANKSY aan de hand van ruim 85 originele werken het verhaal van de veelbesproken kunstenaar. Hieronder ook ‘Girl and Balloon’ en ‘Laugh Now’, ooit spraakmakende statements op het snijvlak van politiek, graffiti en kunst, nu onderdeel van de grootste Banksy-collectie die ooit op deze manier is tentoongesteld. Een team van 80 man is ruim een jaar bezig geweest met het bijeenbrengen van de werken.
“Met ruim 85 kunstwerken is dit het grootste Banksy overzicht dat ooit bij elkaar is gebracht. We proberen hiermee een unieke ervaring neer te zetten. Naast de omvang is de tentoonstelling uniek in zijn soort omdat het laat zien dat de kunst van Banksy geïnspireerd is door de basisbehoeften van de mens, door Banksy’s kijk op vrijheid en zijn gevoel voor humor.” – aldus Steve Lazarides
THE ART OF BANKSY toont dat het werk van Banksy ook buiten de oorspronkelijke context spraakmakend is en tot nadenken stemt. Wat de tentoonstelling niet doet is antwoord geven op de vraag wie of wat Banksy is. Is het een solerende kunstenaar? Is het een collectief? Die vraag houdt de kunstwereld al sinds het begin van de jaren ’90 bezig. Hoe dan ook, de Britse Banksy duikt wereldwijd op en weet met humoristische, politiek getinte en enigszins provocerende werken, die hij in de openbare ruimte plaatst, de gevestigde orde op te schudden. Veelal door met stencils afbeeldingen en teksten op muren te spuiten (onder meer aan de Palestijnse zijde van de scheidingsmuur met Israël), maar vaak ook door onder de neus van curatoren zijn werken eigenhandig in musea op te hangen, zoals het Metropolitan in New York en het British Museum in Londen.
Banksy staat bekend om zijn anti-kapitalistische boodschap en de spiegel die hij de mensheid graag voorhoudt. Zijn laatste grote werk was het vervallen ‘anti-pretpark’ Dismaland, dat in de zomer van 2015 langs de Britse kust nabij Bristol werd opgetuigd. Hoewel wereldwijd actief, is Banksy’s werk nooit in Nederland op muren of in straten verschenen. THE ART OF BANKSY maakt het iconische werk voor het eerst op brede schaal voor de Nederlandse liefhebbers toegankelijk.
The Art of Banksy
www.theartofbanksy.amsterdam
18 juni – 30 september 2016
Beurs van Berlage, Damrak 234, Amsterdam
Dagelijks geopend van 11.00u tot 19.00u, op vrijdag tot 21.00u
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Graffity, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Street Art, Urban Art
Sibylla Schwarz
(1621 – 1638)
Wer kan jederman gefallen?
Ob schon des Höchsten Hand
die ganze Welt versehen
daß nicht es drinn gebricht
doch sol noch in der Welt
gebohren werden der
der allen wohl gefält
und eh der lebend wird
wird wohl die Welt vergehen.
Sibylla Schwarz poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, SIbylla Schwarz
William Collins
(1721 – 1759)
How Sleep The Brave
How sleep the brave, who sink to rest
By all their country’s wishes blest!
When Spring, with dewy fingers cold,
Returns to deck their hallow’d mould,
She there shall dress a sweeter sod
Than Fancy’s feet have ever trod.
By fairy hands their knell is rung;
By forms unseen their dirge is sung;
There Honour comes, a pilgrim grey,
To bless the turf that wraps their clay;
And Freedom shall awhile repair
To dwell, a weeping hermit, there!
William Collins poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, CLASSIC POETRY
Gustave Flaubert
(1821 – 1880)
La Mort d’Emma
Éperdu, balbutiant, près de tomber,
Charles tournait dans la chambre.
Il se heurtait aux meubles, s’arrachait les cheveux, et jamais le pharmacien n’avait cru qu’il pût y avoir de si épouvantable spectacle…
Puis, revenu près d’elle, il s’affaissa par terre sur le tapis, et il restait la tête appuyée contre le bord de sa couche à sangloter.
—
Ne pleure pas ! lui dit-elle.
Bientôt je ne te tourmenterai plus !
—
Pourquoi ?
Qui t’a forcée ?
Elle répliqua : —
Il le fallait, mon ami. —
N’étais-tu pas heureuse ?
Est-ce ma faute ?
J’ai fait tout ce que j’ai pu pourtant !
—
Oui…, c’est vrai…, tu es bon, toi !
Et elle lui passait la main dans les cheveux, lentement.
La douceur de cette sensation surchargeait sa tristesse ; il sentait tout son être s’écrouler de désespoir à l’idée qu’il fallait la perdre, quand, au contraire, elle avouait pour lui plus d’amour que jamais ; et il ne pouvait rien ; il ne savait pas, il n’osait, l’urgence d’une résolution immédiate achevait de le bouleverser.
Elle en avait fini, songeait-elle, avec toutes les trahisons, les bassesses et les innombrables convoitises qui la torturaient.
Elle ne haïssait personne, maintenant ; une confusion de crépuscule s’abattait en sa pensée, et de tous les bruits de la terre, Emma n’entendait plus que l’intermittente lamentation de ce pauvre cœur, douce et indistincte, comme le dernier écho d’une symphonie qui s’éloigne.
Gustave Flaubert poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Archive E-F, Gustave Flaubert
Thomas Carew
(1594-1640)
Another Epitaph
This little vault, this narrow room,
Of Love and Beauty is the tomb;
The dawning beam, that ‘gan to clear
Our clouded sky, lies darken’d here,
For ever set to us: by Death
Sent to enflame the World Beneath.
’Twas but a bud, yet did contain
More sweetness than shall spring again;
A budding Star, that might have grown
Into a Sun when it had blown.
This hopeful Beauty did create
New life in Love’s declining state;
But now his empire ends, and we
From fire and wounding darts are free;
His brand, his bow, let no man fear:
The flames, the arrows, all lie here.
Thomas Carew poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, CLASSIC POETRY
Katherine Philips
(1631-1664)
Epitaph On Her Son H. P.
At St. Syth’s Church
Wher Her Body Also Lies Interred
What on Earth deserves our trust ?
Youth and Beauty both are dust.
Long we gathering are with pain,
What one moment calls again.
Seven years childless, marriage past,
A Son, a son is born at last :
So exactly lim’d and fair.
Full of good Spirits, Meen, and Air,
As a long life promised,
Yet, in less than six weeks dead.
Too promising, too great a mind
In so small room to be confin’d :
Therefore, as fit in Heav’n to dwell,
He quickly broke the Prison shell.
So the subtle Alchimist,
Can’t with Hermes Seal resist
The powerful spirit’s subtler flight,
But t’will bid him long good night.
And so the Sun if it arise
Half so glorious as his Eyes,
Like this Infant, takes a shrowd,
Buried in a morning Cloud.
Katherine Philips poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, CLASSIC POETRY
Opwinding – een tentoonstelling van Rudi Fuchs – in Stedelijk Museum Amsterdam – nog t/m 2 oktober 2016
Het Stedelijk heeft oud-directeur Rudi Fuchs uitgenodigd om op de hem kenmerkende wijze een tentoonstelling te maken waarbij hij terugkijkt op zijn lange loopbaan als museumdirecteur en tentoonstellingsmaker. Fuchs was opeenvolgend directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven, het Gemeentemuseum Den Haag en het Stedelijk Museum Amsterdam, en leverde met zijn aankopen een belangrijke bijdrage aan de Collectie Nederland en aan het kunstbegrip in ons land. Opwinding bevat iconische aankopen van Fuchs, van onder meer Georg Baselitz, Jan Dibbets, Tracey Emin, Gilbert & George, Damien Hirst, Jannis Kounellis, Mario Merz, Piet Mondriaan, Bruce Nauman en A.R. Penck.
Rudi Fuchs maakte al vroeg in zijn carrière naam met een volstrekt eigenzinnige manier van tentoonstellen: hij maakte verrassende combinaties van werk van verschillende kunstenaars en stijlen. De overeenkomsten tussen tijdgenoten kon voor hem bijvoorbeeld belangrijk zijn: Daniel Buren tegenover Georg Baselitz en Gilbert & George tegenover Bruce Nauman. Hij richtte de zalen niet in op basis van kunsthistorische informatie, zijn keuzes waren gebaseerd op het kijken.
In de tentoonstelling staat de opwinding van het ontdekken en beter leren kennen van kunstwerken centraal. Fuchs neemt de bezoeker mee in zijn manier van kijken, die draait om tijd, geduld en zorgvuldigheid. Hij ziet het kunstwerk als een intense neerslag van hoe een kunstenaar kijkt naar wat hij aan het maken is – alles in het werk is immers het gevolg van de beslissingen die de kunstenaar neemt tijdens het maken. Zelf kijkt Fuchs met eenzelfde intensiteit naar het eindresultaat, naar het materiaal, de techniek, de kleuren en de maten, de compositie en de traditie waarin een kunstenaar werkt. Opwinding is een uitnodiging aan de bezoeker om in zijn eigen tempo op zoek te gaan naar de overeenkomsten, de verschillen, de rijkdom in kleur, compositie, materiaal en ideeën.
Rudi Fuchs (1942, Eindhoven) studeerde kunstgeschiedenis in Leiden, waar hij tot 1975 bleef werken en lesgeven. Vervolgens was hij directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven (1975-1987), het Haags Gemeentemuseum (1987-1993) en van het Stedelijk Museum Amsterdam (1993-2003). Buiten zijn directoraten was Fuchs ook internationaal actief. In 1983 had hij de artistieke leiding van Documenta 7, Kassel en van 1984 tot 1990 was hij de eerste artistiek directeur van het Museo d’Arte Contemporanea, Castello di Rivoli, Turijn. Fuchs schreef gedurende zijn loopbaan talrijke publicaties over eigentijdse kunstenaars, waaronder de afgelopen acht jaar een wekelijks essay in De Groene Amsterdammer. In 2006 verscheen van zijn hand de publicatie Rembrandt Spreekt.
# meer info website Stedelijk Museum
Stedelijk Museum
Postbus 75082
1070 AB Amsterdam
T +31 (0)20 5732 911
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Rudi Fuchs
Isaac Rosenberg
(1890 – 1918)
Break of Day in the Trenches
The darkness crumbles away.
It is the same old druid Time as ever,
Only a live thing leaps my hand,
A queer sardonic rat,
As I pull the parapet’s poppy
To stick behind my ear.
Droll rat, they would shoot you if they knew
Your cosmopolitan sympathies.
Now you have touched this English hand
You will do the same to a German
Soon, no doubt, if it be your pleasure
To cross the sleeping green between.
It seems you inwardly grin as you pass
Strong eyes, fine limbs, haughty athletes,
Less chanced than you for life,
Bonds to the whims of murder,
Sprawled in the bowels of the earth,
The torn fields of France.
What do you see in our eyes
At the shrieking iron and flame
Hurled through still heavens?
What quaver—what heart aghast?
Poppies whose roots are in man’s veins
Drop, and are ever dropping;
But mine in my ear is safe—
Just a little white with the dust.
Isaac Rosenberg poetry of The Geat War
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Rosenberg, Isaac, WAR & PEACE
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature