Fleurs du Mal Magazine
Fundament organiseert
LUSTWARANDE 2011
25 juni tm 25 september 2011
Tilburg, De Oude Warande
Barok bos De Oude Warande bleek in 2000 uiterst geschikt voor de presentatie van hedendaagse sculptuur. Sindsdien transformeert Fundament dit park iedere drie tot vier jaar tot podium voor Lustwarande. Deze internationale expositie, die een stand van zaken toont van de ontwikkelingen in de sculptuur, is gratis toegankelijk en trekt een groeiend aantal bezoekers, met een record van meer dan 100.000 in 2008.
Aan Lustwarande `11 – Raw nemen 30 kunstenaars uit diverse landen deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Naast paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) telt Raw een solo en 28 andere werken, waaronder sculpturen, performances en actions. Van deze 28 werken zijn er 20 nieuw.
Over de 3e editie in 2008 schreef de pers:
Two sculpture exhibitions in Dutch parks last summer translated their intellectual programs into compelling visual encounters, providing interest for the eyes and provocation for the mind. Sonsbeek 2008, in Arnhem…. while Lustwarande ‘08, in Tilburg, focused on two current interests in sculpture: the grotesque and the ephemeral. Both were broadly appealing without reduction to superficiality. Art in America
Dankzij een uitstekend internationaal netwerk, grote bevlogenheid en het geloof in de kunstenaars slaagt Fundament er keer op keer in om belangwekkende namen te trekken voor een openluchttentoonstelling die tot de beste van Nederland behoort. NRC Handelsblad
Mysterie met een haast bovennatuurlijk aura, waar je niet anders dan naartoe getrokken wordt. En dat geldt vrijwel voor alle beelden. Curator Chris Driessen pikt trends in de hedendaagse beeldhouwkunst mooi op om er een eigen draai aan te geven. Het Financieele Dagblad
Lustwarande is een uitzondering. De Volkskrant
De Oude Warande
De Oude Warande werd in 1712 aangelegd door de Duitse prins Wilhelm Von Hessen-Kassel (Wilhelm VIII), die op dat moment heer van de heerlijkheid Tilburg en Goirle was. Hij liet De Oude Warande aanleggen volgens de laatste tuinmode, de Barok. Warande is afgeleid van het Franse varenne, wat jacht- of lustbos betekent. Het hoofdontwerp is een sterrenbos, terwijl de paden van de vier kwadranten aangelegd zijn in verschillende geometrische vormen, waardoor het padenstelsel een doolhof vormt. Dergelijke parken werden gewoonlijk verlevendigd met sculpturen, grotten en vijvers. In De Oude Warande zijn geen overblijfselen van beelden gevonden. Wilhelm VIII werd kort na de voltooiing van het bos gouverneur van Maastricht. Gedurende de 19e eeuw wisselde de Warande enkele malen van eigenaar. In 1952 werd de gemeente Tilburg eigenaar van De Oude Warande. Sinds 1989 wordt het originele ontwerp gerestaureerd. Deze restauratie zal rond 2020 gereed zijn.
Lustwarande 2000 – 2008
Kunstenaars die participeerden in de eerste drie edities waren onder anderen David Altmejd, David Bade, Miroslaw Balka Rob Birza, Louise Bourgeois, Cai Guo Qiang, Tom Claassen, Berlinde De Bruyckere, Wim Delvoye, Do-Ho Suh, Elmgreen & Dragset, Jan Fabre, Luciano Fabro, Fortuyn/O’Brien, Guido Geelen, Jeppe Hein, Ugo Rondinone, Anish Kapoor, Lee Bul, Paul McCarthy, Jonathan Meese, Ernesto Neto, Michelangelo Pistoletto, Maria Roosen en Franz West.
Grotto en Stardust
In 2007 verleende Fundament Callum Morton de opdracht om een paviljoen voor De Oude Warande te ontwerpen. Dit paviljoen, Grotto, werd in 2009 opgeleverd, ter gelegenheid waarvan de expositie Stardust plaatsvond, waaraan onder anderen Jedediah Caesar, Björn Dahlem, Dan Graham, Job Koelewijn, Terence Koh, Germaine Kruip, Rona Pondick en Maria Roosen deelnamen.
De 4e editie: Lustwarande ‘11 – Raw
De eerste editie van Lustwarande, Lustwarande/Pleasure-Garden (2000) werd opgezet als een refurbishment, een hedendaagse voltooiing van het 18e eeuwse Barokke lustbos De Oude Warande, dat nooit voorzien werd van Barokke beelden, fonteinen, een grotto of bedriegertjes. In feite echter waren de eigentijdse beeldtoevoegingen luizen in de pels van het Barokke parkontwerp, hedendaagse interpretaties van Barokke noties, die door het verloop van de geschiedenis niet konden zijn wat ze, binnen de thematiek van de expositie, voorstonden. Het waren vlekken op het patroon van het oude kleed. Lustwarande ‘11 – Raw stelt deze displacement expliciet voorop door recente kunst te tonen die niet in relatie staat tot het natuurlijke karakter van De Oude Warande. Raw is puur en verwijst alleen naar zichzelf.
Het hervatten, het herbezien, de retrospectie en het herijken, mag momenteel de meest opmerkelijke karakteristiek in de hedendaagse kunst genoemd worden. De vraag over authenticiteit is passé. Enkele decennia geleden nog relatief onderkende kunstvormen als video, fotografie en digitale kunst zijn al geruime tijd established. Relational Esthetics vormde bijna tien jaar lang het nieuwe toverwoord, maar intussen is ook deze expliciet sociaal geëngageerde kunst gearriveerd. Schilder- en tekenkunst, op doek en expanded, de sculptuur in de ruimste zin van het woord, inclusief installaties, de relatie met architectuur en herbezinningen op het begrip monument, en de performance hebben opnieuw voor het voetlicht gestaan of staan dat nog steeds.
Post-Modernisme is voorbij en heeft plaats gemaakt voor een bewustwording van de mondiale beeldende kunstpraktijk, waarin identiteit, globalisering en de Noord-Zuid verhoudingen de belangrijkste thema’s zijn. Maar na het eerste decennium in de 21ste eeuw is deze thematiek ook beslist niet nieuw meer. Naast tendentieuze verkenningen van het Aziatische, met name Chinese en Indiase, en Afrikaanse beeldende kunstfront, staan Minimal Art en Conceptual Art, als ook de rol van woman artists en de Zuid-Amerikaanse avant-garde met zijn hedendaagse representanten, sinds enkele jaren in retrospectieve belangstelling en bepalen mede het veelzijdige aanzien van de hedendaagse kunst. Intussen herijkt de kunstgeschiedenis haar (Westerse) canons.
Lustwarande ‘11 – Raw vat deze tijdsgeest van pluriformiteit in de beeldende kunst op, kijkt naar het heden en terug en laat hedendaagse sculptuur in al zijn puurheid zien. Veelzijdigheid, met duidelijk herkenbare tendensen uit de 20e eeuw in werken van navolgers, en ook toevoeging van time based vormen van kunst zullen de grondtoon vormen van Raw. Deze kunst verwijst naar niets anders dan naar zichzelf en naar haar voorgangers en is daarom zowel autonoom als referentieel (referential autonomous work). Naast schijnbaar ruwe montage, rauwe materialen en rauwe figuratie, hedendaagse inspiraties van assemblage, Existentialistische Figuratie en Arte Povera, toont Raw strak geometrische en meer gepolijste werken die vooral voortvloeien uit de verworvenheden van Constructivisme en Minimal Art.
De Oude Warande met zijn Barokke padenpatroon vormt het podium voor recente kunst die echo’s oproept uit de vorige eeuw, met kunst ook die in weinig opzicht meer doet denken aan de tijd waarin het Barokke kleed geweven werd, maar die er doorheen de tijd onlosmakelijk mee verbonden is.
Aan Lustwarande ‘11 – Raw nemen dertig beeldend kunstenaars deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Evenals in 2004 en 2008 zal Museum De Pont fungeren als extra locatie, waar, tegelijk met een solo van Anish Kapoor, werk van de Belgische kunstenaar Peter Buggenhout getoond wordt. Naast deze solo zal ook paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) een prominente rol innemen. Van de overige 28 werken (sculpturen, performances en actions) zijn er 20 nieuw, merendeels door Fundament geproduceerd.
De kwaliteit en het belang van Lustwarande in het algemeen en de editie van 2011 in het bijzonder wordt erkend door de Britse Henry Moore Foundation, die Lustwarande ‘11 op voorhand honoreerde vanwege de rol die Fundament speelt in de internationale ontwikkelingen binnen de hedendaagse sculptuur. Een dergelijke bijdrage wordt zelden aan buitenlandse instellingen toegekend. Deze honorering geldt als een internationaal keurmerk.
Lustwarande ’11 – Raw wordt financieel ondersteund door o.a. de Mondriaan Stichting, Provincie Noord-Brabant, gemeente Tilburg, Tilburg Textiles, Prins Bernhard Cultuurfonds, SNS Reaal Fonds, VSB Fonds, Henry Moore Foundation, BKKC, Ministerie van de Vlaamsche Gemeenschap, Pro Helvetia en Institut Français des Pays-Bas.
Deelnemende kunstenaars
(*deelname onder voorbehoud)
Michaël Aerts (B)
Huma Bhabha (PK)
Peter Buggenhout (B)
Aaron Curry (USA)
Lara Favaretto (I)
Urs Fischer (CH)
Thomas Houseago (GB)
Takahiro Iwasaki (J)
David Jablonowski (D)
Jitish Kallat (IND)
Idris Khan (GB)
Sandra Kranich (D)
Jim Lambie (GB)
Mark Manders (NL)
John McCracken (USA) *
Christian Philipp Müller (CH)
Rupert Norfolk (GB)
Navid Nuur (IR/NL)
Anselm Reyle (D)
Sterling Ruby (USA)
Sandro Setola (NL)
Conrad Shawcross (GB)
Camila Sposati (BR)
Moniek Toebosch (NL) *
Tatiana Trouvé (F)
Vibskov & Emenius (DK/S)
Banks Violette (USA)
Rebecca Warren (GB)
Sofi Zezmer (PL/D)
Callum Morton (AUS) – Grotto (2009)
Curator: Chris Driessen, artistiek leider Fundament Foundation
OPENING: 25 JUNI 2011 OM 15.00 UUR
Park De Oude Warande Tilburg
www.fundamentfoundation.nl
www.lw11.nl
fleursdumal.nl magazine
photos fdm magazine 2008
More in: Dutch Landscapes, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Sculpture
.jpg)
Bert Bevers
De inkeer van de spoorzoeker
Beleefde gedichten werden hier geschreven. Over thans vergeten
muiterij, nutteloos als muilezelballen. Hij nam zich ooit voor om
nooit naar dat verleden te gaan en nu is hij er toch. Binnen. Waar
hij gehoofd is, van goden de trage wedloop naar nieuwe levens
vermoedt, naar lente verlangt. Waar hij op hoort van dat fluks
verschrompelen van weten, een geluid dat ruikt naar geronnen
bloed. Kies de verkeerde vijand niet. Wij moeten mooie onbekenden
blijven, opstandelingen die niet willen herkend worden in dit oude
warnest. Toch voel je dat ze zich blijven oefenen in het vervolmaken
van de misleiding, mannen die hun hoed op het hoofd drukken bij
het vallen. Er zijn mensen, zo weet ik, die brieven schreven aan hun
koning. Van ongeldige mandaten geen weet hadden, gans de tijd
geduld. Heb in de schaduw van die bestorming met kapdragers
geen meelij. Herroepen in vlammen werd immers nooit het vonnis.
De inkeer van de spoorzoeker zal worden opgenomen in de binnenkort te verschijnen bundel: Arrondissementen (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom). © Bert Bevers gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: Bevers, Bert
Camera obscura: Family Portrait
fleursdumal.nl magazine
More in: Camera Obscura
Esther Porcelijn
Liefde voor objecten
Er is een kabinet op mij gevallen.
Flirtend strek ik mijn gebroken been en buig het om hem heen.
Hij zucht diep en schudt zijn lades.
Nee nee, echt hout is niet snel versierd.
Bloedend snik ik en vraag of hij mijn kameraad is.
Een zevendelig servies is ‘t enige dat hij mij kan bieden.
Kermend vraag ik hem op te staan.
Hij zegt dat ‘ie niet voor niets is gevallen.
Ik stop mijn handen in zijn scharnieren, ‘t kraakt.
Ik stop mijn vingers tussen zijn bestek,
vork mes mes lepel vork vork vork vork vork vork…juskannetje, ik roer er zacht in.
Hij piept terwijl ik hem langzaam ontmantel.
Mijn tanden aan de kant geschoven worstel ik mij door zijn schroeven, krik krak krik krak krak.
Stervend kus ik zijn handvatten, hij kucht en breekt.
Dit was eenmalig.
De houtsplinters vliegen mij om de oren, het servies aan gruzelementen.
Mijn lichaam komt onder de ravage vandaan.
Ik pak een stuk van een kapotte lade en ram het fiks tegen zijn deur.
Gezocht: kabinet, liefst een van plastic.
Negen maanden later beval ik van een sigarenkistje.
Esther Porcelijn: Liefde voor objecten
kempis.nl poetry magazine
More in: Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther
.jpg)
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
73
That time of year thou mayst in me behold,
When yellow leaves, or none, or few do hang
Upon those boughs which shake against the cold,
Bare ruined choirs, where late the sweet birds sang.
In me thou seest the twilight of such day,
As after sunset fadeth in the west,
Which by and by black night doth take away,
Death’s second self that seals up all in rest.
In me thou seest the glowing of such fire,
That on the ashes of his youth doth lie,
As the death-bed, whereon it must expire,
Consumed with that which it was nourished by.
This thou perceiv’st, which makes thy love more strong,
To love that well, which thou must leave ere long.
.jpg){kind=small}
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets
.jpg)
Lola Ridge
(1873-1941)
AFTER STORM
Was there a wind?
Tap… tap…
Night pads upon the snow
with moccasined feet…
and it is still… so still…
an eagle’s feather
might fall like a stone.
Could there have been a storm…
mad-tossing golden mane on the neck of the wind…
tearing up the sky…
loose-flapping like a tent
about the ice-capped stars?
Cool, sheer and motionless
the frosted pines
are jeweled with a million flaming points
that fling their beauty up in long white sheaves
till they catch hands with stars.
Could there have been a wind
that haled them by the hair….
and blinding
blue-forked
flowers of the lightning
in their leaves?
Tap… tap…
slow-ticking centuries…
Soft as bare feet upon the snow…
faint… lulling as heard rain
upon heaped leaves….
Silence
builds her wall
about a dream impaled.
LOLA RIDGE POETRY
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive Q-R, Ridge, Lola
5de Nacht van de Poëzie
opgedragen aan Simon Vinkenoog (1928-2009)
Zaterdag 2 april 2011 Gent
‘Al die Nachten in Vlaanderen waren een gigantisch drama, en toch had het wel wat’ Tom Lanoye
‘Pas sinds een paar honderd jaar verbeeldt de dichter zich dat hij niet thuishoort op de kermis en in het circus. Maar daar heeft hij eigenlijk altijd gestaan.’ Gerrit Komrij
De eerste editie van de Nacht van de Poëzie in 1973 is inmiddels een mythe. Met een pistoolschot opende Marcel van Maele de eerste Nacht voor een uitverkocht Vorst Nationaal. Het gebeuren zelf was een ongelooflijke chaos. Het publiek liet luidkeels zijn waardering en afkeuring blijken. Guido Lauwaert schreef als organisator nog drie legendarische edities op zijn naam, in 1975, 1980 en 1984, met gasten als Allen Ginsberg, Hugo Claus, Simon Vinkenoog, William Burroughs, Johnny the Selfkicker, Gust Gils en John Massis.
Zaterdag 2 april 2011 krijgt de geschiedenis van de Vlaamse Nacht van de Poëzie in de Gentse Vooruit een nieuw hoofdstuk. Lauwaert vond in Knack (dat zich ook engageerde in de vier vorige edities) en het Vlaams-Nederlands Huis deBuren twee trekkers om een vijfde editie te realiseren. Samen met Kunstencentrum Vooruit en het Poëziecentrum en Vooruit beloven ze nieuw circus van spraakmakende dichters die zoals vanouds met entr’actes worden afgewisseld.
Het was de uitdrukkelijke wens van Guido Lauwaert om een nieuwe curator aan te stellen die de bakens uitzet voor deze vijfde editie. De keuze viel op Michaël Vandebril die voor de Stad Antwerpen reeds vele poëzie-initiatieven heeft ontplooid: van het stadsdichterschap, over de Donderdagen van de Poëzie tot het nieuwe Felix Poetry Festival. Vandebril maakt samen met Willy Tibergien (Poëziecentrum) de uiteindelijke selectie die op Gedichtendag 2011 werd bekendgemaakt.
Vandebril: “Ik wil als curator de ziel van de historische Nachten van de Poëzie bewaren: de dichter die met zijn gedichten op een podium de strijd aangaat met het publiek. Ook de lange, uitputtende duur van de originele Nachten wordt aangehouden: twaalf uur lang krijgen niet minder dan 50 dichters minder dan tien minuten tijd om een blijvende indruk na te laten. Vooruit wordt voor de gelegenheid omgetoverd tot een ‘serre chaude’, een warme broeikas vol vreemde planten, dieren en dichters, een verwijzing naar de eerste poëziebundel van Maurice Maeterlinck. In 2011 is het honderd jaar geleden dat de Gentse auteur de Nobelprijs voor literatuur ontving.”
Remco Campert – Leonard Nolens – Gerrit Komrij – Ramsey Nasr – Delphine Lecompte – Nora Gomringer – Peter Holvoet-Hanssen – Adriaan de Roover – Roger De Neef – Diana Ozon –Thomas Möhlmann – Paul Bogaert – Ingmar Heytze – Laurence Vielle – Inge Braeckman – Benno Barnard – Lies Van Gasse – Joost Zwagerman – Maarten Inghels – F.Starik – Dirk van Bastelaere – Eva Gerlach – Elvis Peeters – Didi de Paris – Saskia de Jong – Ruth Lasters – Arjen Duinker – Jess De Gruyter – Mark Insingel – Tjitske Jansen – Christophe Vekeman – Steven Grietens – ACG Vianen – NoN – Andy Fierens – Antoine Boute – Bart Stouten – Astrid Lampe – Erik Jan Harmens – Rick De Leeuw – Kenny de Thaey – Willie Verhegghe – Peter Verhelst – Coenraed de Waele – Vrouwkje Tuinman – Sylvie Marie – David Troch – Théophile de Giraud – Mustafa Stitou – Jan Mysjkin – Pjeroo Roobjee – Johan de Boose – Stijn Vranken – Menno Wigman – Johan Joos – Roland Jooris – Bart FM Droog – Pat Donnez – Jan Bucquoy – Stefan Hertmans – Jules Deelder
Eregast van de 5de Nacht van de Poëzie is de Engelse dichter Michael Horovitz (°1935), één van de laatste survivors van de legendarische poëzienacht in de Royal Albert Hall (Londen), 11 juni 1965. Op de zogenaamde International Poetry Incarnation stond ook de 36-jarige Simon Vinkenoog naast beat poets Allen Ginsberg, Lawrence Ferlinghetti, Gregory Corso en enkele andere internationale dichters. Vinkenoog was zo enthousiast over deze nacht dat hij een jaar later, in 1966, Poëzie in Carré (Amsterdam) organiseerde en dat zelfde jaar ook nog eens meewerkte aan Poëzie in het Paleis in Brussel. Deze drie nachten zijn de voorlopers van de eerste Nacht van de Poëzie die Guido Lauwaert in 1973 in Vorst Nationaal organiseerde. De 5de Nacht van de Poëzie wordt opgedragen aan gangmaker Simon Vinkenoog (1928-2009). Zijn weduwe Edith Ringnalda zal zijn gedichten laten weerklinken in Vooruit.
Horovitz, door Ginsberg “a Cockney, Albionic, New Jerusalem, Jazz Generation, Sensitive Bard” genoemd, is nog steeds als dichter en organisator actief. Hij is inspirator en organisator van de fameuze Poetry Olympics en leidt al meer dan 45 jaar New Departures, volgens Times Literary Supplement “the most substantial avant-garde magazine in Great Britain.” Dichter-troubadour Horovitz treedt op de 5de nacht van de Poëzie op met zijn band The William Blake Klezmatrix. Spot de jonge Horovitz en Vinkenoog naast Ginsberg, Corso en Ferllinghetti in de beroemde documentaire Wholly Communion van Peter Whitehead.
5de Nacht van de Poëzie en De Sprekende Ezels, organisatoren van vrije podia in Gent, Antwerpen, Brussel en Leuven, bieden dichters die de hoop koesteren het podium van de Nacht van de Poëzie te bestijgen, de kans van hun leven. Schrijf u nu in voor de voorrondes op desprekendeezels.wordpress.com en win één van de 21 plaatsen op het vrije podium in het Vooruit-café. Het publiek en een professionele dichtersjury stuurt uiteindelijk één dichter naar het grote podium in de concertzaal.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Historia Belgica
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature