Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Elke zomer slaat het Kunstenfestival Watou haar tenten op in het gelijknamige kunstdorpje net voorbij Poperinge, tegen de Franse grens aan.
Dichters en beeldend kunstenaars, aanstormend talent en gevestigde waarden, uit binnen- en uit buitenland zorgen telkens weer voor een wonderlijke ervaring in karaktervolle tentoonstellingsplekken: een verlaten herenhuis, de kelder van een brouwerij, … Een unieke kunstbeleving ontstaat uit het samengaan van beeldende kunst en poëzie in verrassende, karaktervolle ruimtes
De 40ste editie van het Kunstenfestival Watou staat voor beweging, meerstemmigheid, menselijkheid en intensiteit. ‘Watou 2021’ nodigt het publiek uit om te kijken, te lezen, te voelen, te reflecteren en te verbinden. Met de kunst, de poëzie, de natuur en met elkaar. Bezoekers bewegen zich tussen de drie hoeken van het parcours: Watou, het kunstdorp zelf, de Gasthuiskapel in het centrum van Poperinge en de nieuwe locatie, het Kasteel De Lovie, daartussen.
Kunst en poëzie dringen volgens de curatoren altijd meervoudige perspectieven op: “Heel wat vormen en inhoudelijke visies bestaan gelijktijdig en zonder hiërarchie. Er is geen groot gelijk, er is geen waarheid, er is alleen meerstemmigheid en die meerstemmigheid is een rijkdom.”
‘Watou 2021’ presenteert werk van 40 kunstenaars uit binnen- en buitenland, van verschillende generaties en met diverse achtergronden. De focus ligt op creaties, verrassende samenwerkingen en werk dat nooit eerder in Vlaanderen te zien was. De selectie poëzie weerspiegelt eenzelfde meerstemmigheid. Er is werk te lezen én te horen van 40 dichters: van overleden dichters tot gevestigde namen en jonge dichters en debutanten. Een aantal gedichten wordt ingelezen door ondermeer Wannes Cappelle, Zwangere Guy, Charlotte Adigéry en Lander Gyselinck.
Het programma bevat onder andere optredens en performances van Esther Kläs & Gustavo Gomes, Stefan Hertmans, Catharina van Eetvelde en Claron McFadden, IKRAAAN, CHVE / Colin H van Eeckhout, Fulco, Les Âmes Perdues, Marieke Lucas Rijneveld én Wannes Cappelle en Nicolas Callot en Koen Vanmechelen, curator van het experimentele traject Patchwork.
Als de wereld onder onze ogen aan het veranderen is en we nog niet kunnen benoemen wat we zien. Als alles wat we al decennia denken en voor waar aannemen onder druk staat. Als we ons, beroofd van onze zekerheden, onveilig voelen. Als de wereld complex is geworden, dan is er één plek waar al die onzekerheden, al dat geweld, al die onrust, al die complexiteit, en ook al die schoonheid en al dat verlangen samenkomen: de kunst. Daar is het dat we intens leven, tijdens het maken van kunst, het ervaren van kunst, en het herinneren van kunst. ‘Watou 2021’ is een uitnodiging om poëzie en beeldende kunst te ervaren met hersenen, zintuigen en gevoelens. Om vervuld te worden van die complexiteit, van die meerlagigheid.
‘Watou 2021’ vertrekt vanuit de mens zelf. Wat is onze rol en positie in deze wereld? Wat is de impact van de recente transformaties op ons menszijn? Door de aanwas van technologie en artificiële intelligentie, maar ook door de crisis die we meemaken, leunen we niet alleen op onze rationele, maar ook op onze emotionele, spirituele, intuïtieve en biologische intelligentie.
Het vertrouwde werd vervangen door het confronterende en het oncomfortabele. Het daagt ons uit om onze blik open en dynamisch te houden. Met beweging als constante. Naar de ander en het andere.
Kunst en poëzie dringen altijd meervoudige perspectieven op: heel wat vormen en inhoudelijke visies bestaan gelijktijdig en zonder hiërarchie. Er is geen groot gelijk, er is geen waarheid, er is alleen meerstemmigheid en die meerstemmigheid is een rijkdom.
W A T O U 2 0 2 1
Kunstenaars
Arocha & Schraenen – Sarah & Charles – Leyla Aydoslu – Blauwhaus – Melanie Bonajo – Peter Buggenhout – N. Dash – Michael Dean – Lieven De Boeck – Ella de Burca – Anouk De Clercq – Edith Dekyndt – Bram Demunter – Tracey Emin – Bendt Eyckermans – Mekhitar Garabedian – Gijs Van Vaerenbergh – Nadia Guerroui – Esther Kläs – Margaret Lee – Bart Lodewijks & Jan Kempenaers – Ariane Loze – Ives Maes – Mark Manders – Neo Matloga – Vincent Meessen – Lucy Skaer – Socle – Joris Van de Moortel – Catharina Van Eetvelde – Luca Vanello – Johan Van Geluwe – Eva Vermandel – Leon Vranken – Ugo Rondinone – Zhang Yunyao
Dichters
Anellie David – Anna Enquist – Anne Vegter – Armando – Bernke Klein Zandvoort – Cees Nooteboom – Charlotte Van den Broeck – Chris Lomans – Dean Bowen – Dominique De Groen – Erwin Mortier – Estelle Boelsma – Geert Buelens – Gerrit Kouwenaar – Gertrude Starink – Hester Knibbe – J.V. Neylen – Jan Arends – Jan de Roek – Jos De Haes – Lamia Makaddam – Lara Taveirne – Laurine Verweijen – Levina van Winden – M. Vasalis – Marieke Lucas Rijneveld – Mattijs Deraedt – Miriam Van Hee – Nele Buyst – Paul Van Ostaijen Piet Gerbrandy – Poli Roumeliotis – René Van Gijsegem – Roelof ten Napel – Sanne Kabalt – Sasja Janssen – Stefan Hertmans – Thomas Möhlmann – Tonnus Oosterhoff – Yousra Benfquih
M E E R I N F O R M AT I E
en tickets
www.kunstenfestivalwatou.be
KUNSTENFESTIVAL WATOU
een organisatie van de stad POPERINGE
Grote Markt 1, 8970 Poperinge (BE)
kunstenfestival@poperinge.be
• fleursdumal.nl magazine
More in: #More Poetry Archives, - Book Lovers, Armando, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Berger, Karl, Gerrit Kouwenaar, Historia Belgica, Literary Events, Marieke Lucas Rijneveld, Paul van Ostaijen, Paul van Ostaijen, Performing arts, Photography, Street Art, STREET POETRY, Street Poetry, Vasalis, M., Watou Kunstenfestival
Expositie Ricardo van Eyk
van 22.04 – 13.06 /2021
CIVIL wordt een ruimtevullende totaalinstallatie van Ricardo van Eyk bestaande uit nieuw werk, grotendeels geproduceerd tijdens een werkperiode van bijna 4 weken in PARK; de tentoonstelling wordt hoofdzakelijk ter plekke ontwikkeld.
‘Hoewel mijn werk zich vooral binnen de schilderkunst begeeft, laten de fascinaties waaruit ik werk zich niet uitsluitend uitdrukken in het tweedimensionale. (…) In al mijn presentaties ben ik op zoek naar de dialoog tussen het werk en de ruimte; het beïnvloedt de keuze en plaatsing van voltooide werken; of verdergaande ruimtelijke ingrepen met wanden of vloerdelen worden vooraf ontworpen. Door langer ter plekke te kunnen werken, wil ik de ruimte toestaan een veel directere invloed op het proces te hebben, en daarmee de reguliere functie van de ruimte als achtergrond voor het ‘werk’ te verstoren.’
Het statige Tilburgse Wilhelminapark en omringende gebouwen, maar ook museum De Pont en het TextielMuseum vlakbij, zijn een herinnering aan de succesvolle textielindustrie in de 19e en begin 20e eeuw. De titel CIVIL benadrukt van deze omgeving twee interessante gegevens: enerzijds de civiele techniek, grote bouwprojecten in de vorm van de twee voormalige textielfabrieken; anderzijds burgerschap en hoe dit deel van de stad zich hier op inricht, bijvoorbeeld infrastructuur of parken zoals het Wilhelminapark.’
expositie Ricardo van Eyk
22.04 – 13.06 / 2021
Info/tijdslot reserveren enz. via website: PARK platform for visual arts
PARK
Wilhelminapark 53,
5041 ED Tilburg
park(at)park013.nl
Twitter.com/ParkTilburg
Facebook.com/Park013
https://www.instagram.com/park_tilburg/
PARK ligt op 10 minuten loopafstand van het Centraal Station Tilburg in de nabijheid van Museum De Pont. Er is beperkt parkeergelegenheid voor de deur.
PARK is een kunstinitiatief opgericht in 2013 door Rob Moonen in samenwerking met een zestal andere Tilburgse kunstenaars. Op dit moment bestaat de PARK werkgroep uit Linda Arts, René Korten, Rob Moonen en Liza Voetman.
PARK ziet de noodzaak van een middenpodium dat zich positioneert tussen Kunstpodium T en Museum De Pont en zet zich daarvoor in door een tentoonstellingsprogramma in de voormalige Goretti-kapel aan het Wilhelminapark te Tilburg te realiseren.
PARK richt zich op actuele ontwikkelingen binnen de hedendaagse kunst én op kunstenaars met gedegen ervaring en bewezen kwaliteit. Er wordt plek geboden aan regionale collega’s maar ook aan landelijk of internationaal opererende kunstenaars, juist om een positieve bijdrage aan de discussie over actuele kunst tot stand te brengen. De werkgroep ambieert het podium van belang te laten zijn op landelijk niveau, maar bij elk project wordt met nadruk gezocht naar een inhoudelijke koppeling met de stad. De werkgroep is er van overtuigd dat samenwerking met andere partijen de zichtbaarheid en functionaliteit van de plek zal versterken, maar ook dat de plek een waardevolle stimulans voor de beeldende kunst in de stad en de regio zal kunnen zijn.
PARK wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van een gunstig productie- en vestigingsklimaat voor beeldend kunstenaars uit de regio door deze in contact te brengen met een nationaal en internationaal netwerk.
Per jaar worden er vier a vijf projecten en een zomerresidentie gerealiseerd met waar mogelijk een bijpassend raamprogramma in de vorm van lezingen, kunstenaarsgesprekken, muziek en film.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, Exhibition Archive, Linda Arts, Park
De Academie De Gouden Ganzenveer kent de Gouden Ganzenveer 2021 toe aan literatuurcriticus en auteur Margot Dijkgraaf. Jet Bussemaker maakte de laureaat bekend in het programma De Taalstaat op NPO Radio 1.
De Academie De Gouden Ganzenveer eert Margot Dijkgraaf vanwege haar grote rol als een sensibele en erudiete ‘ambassadeur van de letteren’, die verankerd is in Nederland, maar haar blik naar buiten richt. Zij brengt Nederlandstalige auteurs in Frankrijk en in andere Europese landen onder de aandacht en Franstalige – en daarmee ook Arabische en Afrikaanse – literatuur in Nederland. Met haar niet aflatende enthousiasme en ijver voor het ontsluiten van Europese literatuur – bijvoorbeeld blijkend uit haar initiatief voor de Europese Literatuurprijs – maakt ze belangrijke, maar minder bekende auteurs uit andere dan het Angelsaksische taalgebied toegankelijk voor een breed publiek.
De prijsuitreiking vindt plaats op maandag 20 september a.s. in Amsterdam. Een weerslag van deze bijeenkomst wordt vastgelegd in een speciale uitgave, die aan het eind van het jaar zal verschijnen. De Academie, een initiatief van het bestuur van stichting De Gouden Ganzenveer, kent jaarlijks deze culturele prijs toe. De leden zijn afkomstig uit de wereld van cultuur, wetenschap, politiek en het bedrijfsleven. Met deze onderscheiding wil de Academie het geschreven en gedrukte woord in het Nederlands taalgebied onder de aandacht brengen.
Voorgaande laureaten zijn Abdelkader Benali, Ian Buruma, Antjie Krog, Arnon Grunberg, Xandra Schutte, Geert Mak, David Van Reybrouck, Ramsey Nasr, Annejet van der Zijl, Remco Campert, Joke van Leeuwen, Adriaan van Dis, Joost Zwagerman, Tom Lanoye, Peter van Straaten, Maria Goos, Kees van Kooten, Jan Blokker en Michaël Zeeman.
Margot Dijkgraaf (1960) is literatuurcriticus, schrijver, interviewer en curator en schrijft al zo’n dertig jaar over literatuur, voornamelijk voor NRC. Ze publiceerde boeken over Franse en Europese letteren, over Hella S. Haasse en Cees Nooteboom. Haar recentste boek is Met Parijse pen. Literaire omzwervingen (met fotograaf Bart Koetsier, Boom, 2020). Met een scala aan partners in de internationale boekenwereld organiseert ze in binnen- en buitenland literaire activiteiten. Recent was ze intendant van de campagne Les Phares du Nord van het Nederlands Letterenfonds en de Nederlandse ambassade in Parijs, waarbij Nederlandstalige literatuur eregast was op grote Franse festivals. Binnenkort staat die centraal op het festival Le livre sur les quais in Morges, Zwitserland. Dijkgraaf is de initiatiefnemer van de Europese Literatuurprijs en co-organiseert jaarlijks de European Literature Night en de State of the European Literature, in samenwerking met EUNIC en de UvA/geesteswetenschappen. Ze was onder andere directeur van het Centre Français du livre bij Maison Descartes, van Academisch-cultureel Centrum SPUI25 en vervult advies-, jury- en bestuursfuncties in het culturele veld. Momenteel werkt ze aan een boek dat de voorlopige titel heeft In de voetsporen van mijn grootvader (Atlas Contact).
De Gouden Ganzenveer
De prijs wordt – zo mogelijk jaarlijks – toegekend aan een persoon of instituut vanwege zijn of haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in de Nederlandse taal. Het bestuur van de stichting heeft de selectie van de kandidaten en de besluitvorming over de laureaat in handen gegeven van Academie De Gouden Ganzenveer. De Academieleden zijn afkomstig uit de wereld van cultuur, politiek, wetenschap en bedrijfsleven.
Ieder van hen heeft blijkt gegeven van betrokkenheid bij de Nederlandstalige cultuur; zij zijn op persoonlijke titel gevraagd. Eenmaal per jaar komen de leden bijeen om een besluit te nemen over de nieuwe laureaat. Deze besloten Academievergadering wordt gehouden in Museum Meermanno | Huis van het Boek, te ’s-Gravenhage. De toekenning wordt in januari via de media bekendgemaakt waarna in april de feestelijke uitreiking van de Gouden Ganzenveer in Amsterdam volgt. De prijs bestaat uit een ganzenveer van goud en een jaar buitengewoon lidmaatschap van de Academie. In de loop van het jaar verschijnt een speciale uitgave die de verdiensten van de laureaat boekstaaft.
In 1955, bij het vijfenzeventigjarig bestaan van de Koninklijke Nederlandse Uitgeversbond, werd de Gouden Ganzenveer voor het eerst toegekend. De eerste laureaat was de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Met de prijs willen uitgevers – zo mogelijk jaarlijks – een persoon of instituut lauweren vanwege zijn of haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in de Nederlandse taal. In totaal is de prijs 34 keer uitgereikt. In 2000, na het samengaan van de Koninklijke Nederlandse Uitgeversbond, de Nederlandse Organisatie van Tijdschrift-Uitgevers en de Vereniging De Nederlandse Dagbladpers in het nieuwe Nederlandse Uitgeversverbond (NUV), werd de culturele prijs ondergebracht in een aparte stichting.
Op maandag 20 september a.s. ontvangt Margot Dijkgraaf de Gouden Ganzenveer 2021.
Uitgebreide informatie is te vinden op www.goudenganzenveer.nl
Foto: ©Cyril Marcilhacy
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Book Stories, Archive C-D, Archive C-D, Art & Literature News, Awards & Prizes, FDM in Paris, Margot Dijkgraaf, TRANSLATION ARCHIVE
Grabgesang
Vor des Friedhofs dunkler Pforte
Bleiben Leid und Schmerzen stehn,
Dringen nicht zum heil’gen Orte,
Wo die sel’gen Geister gehn,
Wo nach heißer Tage Glut
Unser Freund in Frieden ruht.
Zu des Himmels Wolkentoren
Schwang die Seele sich hinan,
Fern von Schmerzen, neu geboren,
Geht sie auf — die Sternenbahn;
Auch vor jenen heil’gen Höhn
Bleiben Leid und Schmerzen stehn.
Sehnsucht gießet ihre Zähren
Auf den Hügel, wo er ruht;
Doch ein Hauch aus jenen Sphären
Füllt das Herz mit neuem Mut;
Nicht zur Gruft hinab — hinan,
Aufwärts ging des Freundes Bahn.
Drum auf des Gesanges Schwingen
Steigen wir zu ihm empor,
Unsre Trauertöne dringen
Aufwärts zu der Sel’gen Chor,
Tragen ihm in stille Ruh’
Unsre letzten Grüße zu.
Wilhelm Hauff
(1802 – 1827)
Grabgesang, Gedicht
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Galerie des Morts, Hauff, Hauff, Wilhelm, Tales of Mystery & Imagination
Experimentele fotografie in de raamtentoonstellingen aan de Stedekestraat. Kim Pattiruhu vertoont veelal nieuw werk. Vanaf vrijdagavond 15 januari 2021, dag en nacht geopend. Ondanks de zoveelste lockdown kunt u ons nog steeds bezoeken. Reserveren niet nodig, mondkapje evenmin. De expositie duurt tot en met zondag 14 maart 2021. Komt dat zien!
“Het werk van Kim Pattiruhu kenmerkt zich,” volgens Joris van Laak, “door haar, ogenschijnlijk eenvoudige, blik op de imperfecties van onze wereld. Deze fascinatie voor de rauwe dingen des levens geven de toeschouwer een inkijkje in een wereld waar niets is wat het in eerste instantie lijkt. Daar waar de waarneming meerdere invalshoeken biedt. Werelden van contrastrijk verval waarin de mens en de natuur centraal staan. Maar dan net even anders.”
Kim Pattiruhu (Tilburg, 1982) volgde fotografie aan de kunstakademie St. Joost in Breda en stelt als onderzoekend fotograaf levensvragen vanuit een diepgewortelde drang om het leven en al zijn rauwe randjes te begrijpen. “Met veel gevoel voor detail zoek ik het verhaal van het onooglijke en onaanzienzienlijke, van de schoonheid van het alledaagse. Fotografie is mijn middel om een wereld die voor de gehaaste hedendaagse mens normaal verborgen blijft in beeld te brengen.” Daarbij schuwt zij het niet nieuwe technieken toe te passen en onalledaagse materialen als ondergrond voor haar fotografisch werk te gebruiken.
‘Metamorfose’
tentoonstelling Kim Pattiruhu
15 januari t/m 14 maart 2021
dagelijks, dag en nacht, toegang vrij
‘Metropolitan Museum | Tilburg’
Stedekestraat 15, 5041DM Tilburg
productie: Dorith van der Lee
telefoon: 013 5358041 / 06 20325030
email: post@metropolitanmuseum.nl
website: www.metropolitanmuseum.nl
Kim Pattiruhu: www.kimpattiruhu.nl
foto ‘Plain Palermo’ © Kim Pattiruhu
#Kim Pattiruhu
Experimentele fotografie
•fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Metropolitan Museum Tilburg, Photography, Theater van de Verloren Tijd
Na een aantal dichtbundels verscheen onlangs bij Uitgeverij IJzer (Utrecht) de debuutroman, van Nick J. Swarth: ‘1980 – De plasserparadox’.
Het jaar is 1980, het decor een troosteloze provinciestad, waarin werkeloosheid, armoe en woningnood hoogtij vieren. Het failliet van de textielnijverheid komt met industriële ruïnes en kaalslag in het hart van de stad. Dit bleke toneel biedt in zijn grimmigheid een ideale voedingsbodem voor de jeugdige dadendrang van de no-future generatie.
In ‘1980 – De plasserparadox’ schetst de tijdgeest in verbeten, zelden geziene grauwtinten de staat van de stad X-Burg (Tilburg). Emiel de B. dook onder in de nacht. Dr. Pink bedrijft graffiti. Ratel valt op zijn beste vriend. Liefde en politieke daadkracht binden Chloë en Loumi. Yani is een kiene travestiet.
In caleidoscopische scenes toont de roman de strapatsen van een generatie die in het kielzog van de emancipatie pal staat voor haar geaardheid. Het is de tijd van activisme, kraken en nieuwe muziek, waarin het persoonlijke politiek is en de hoop op een betere wereld groot. Maar dat is gerekend buiten de stad.
Over de auteur: Nick J. Swarth is als maker actief in diverse disciplines, maar het uitgangspunt is altijd tekst. ‘Shabby Art That Falls Apart’ is de verzamelnaam voor het beeldend werk, dat bestaat uit tekeningen en assemblages.
Swarth is ook de stem van het noise rock trio Betonfraktion, dat drie platen uitbracht. In 2016 verscheen ‘I Changed My Sex’.
Van 2005-2007 was Swarth stadsdichter van Tilburg. Poëzie in het publieke domein krijgt vorm in het project ‘On-site poetry’ (i.s.m. Sander Neijnens).
Meest recente publicaties: ‘Mijn onsterfelijke lever’ (gedichten); ‘¡Mondo Manga!’ (gedichten); “Horror Vacui | een docudrama in 14 staties’, verslag van een schandaal verwekkend kunstproject (i.s.m. Jeroen de Leijer).
Uitgeverij IJzer Utrecht
Nick J. Swarth:
‘1980 – De plasserparadox’
Paperback
Formaat: 15 x 23 cm
Omvang: 432 pagina’s
ISBN: 978 90 8684 220 9
Prijs: € 25,-
Bestellen kan ook rechtstreeks bij de uitgeverij:
https://www.uitgeverij-ijzer.nl/boeken/288-1980-de-plasserparadox
Uitgeverij IJzer
Lessinglaan 97
3533 AV Utrecht
Telefoon: 030 – 2521798
e-mail: info@uitgeverij-ijzer.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive S-T, Archive S-T, Art & Literature News, Betonfraction, Nick J. Swarth, Swarth, Nick J.
LUSTWARANDE MOET BLIJVEN
∇ GEEN SUBSIDIE MEER VAN PROVINCIE EN GEMEENTE ∇
LUSTWARANDE wil de komende jaren heel graag exposities blijven maken in De Oude Warande. Maar provincie Noord-Brabant en gemeente Tilburg hebben besloten om LUSTWARANDE geen subsidie meer toe te kennen. Zonder hun steun houdt LUSTWARANDE na 20 jaar op te bestaan. We doen een beroep op jou om LUSTWARANDE te steunen met woord of beeld om dit besluit terug draaien. Gelukkig kende het Mondriaan Fonds LUSTWARANDE onlangs wel subsidie toe voor de komende jaren. Dat provincie en gemeente mogen volgen. Want LUSTWARANDE moet blijven!
∇ STEUNBETUIGINGEN ∇
In de afgelopen weken kwamen al heel veel hartverwarmende steunbetuigingen binnen van gerenommeerde Nederlandse en internationale kunstenaars, galeriehouders, museumdirecteuren, kunstcritici en fans. Denk daarbij aan kunstenaars als Anish Kapoor, Monica Bonvicini, Antony Gormley, Lee Bul, Ugo Rondinone, Maria Roosen en Rebecca Warren, Martijn van Nieuwenhuyzen (directeur De Pont), Godfrey Worsdale (directeur Henry Moore Foundation), Lisette Pelsers (directeur Kröller-Müller Museum), Charles de Mooij (directeur Noordbrabants Museum), Errol van de Werdt (directeur TextielMuseum), Jan van Adrichem (voormalig hoofd collecties Stedelijk Museum Amsterdam), Johan Pas (hoofd Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen) en Martijn Sanders (voorzitter Holland Festival).
∇ PROGRAMMA UITGESTELD TOT 2021 ∇
Als gevolg van de coronacrisis heeft Lustwarande het programma voor 2020 noodgedwongen uitgesteld. De expositie Stations, aanvankelijk gepland van 23 mei t/m 20 september, opent nu een jaar later, op 23 mei 2021. Save the date!
De twee edities van BRIEF ENCOUNTERS, gepland voor 21 juni en 30 augustus, zijn eveneens verschoven naar volgend jaar.
LUSTWARANDE
Platform for Contemporary Sculpture
Lustwarande is momenteel gesloten.
Wegens de coronacrisis is het programma van dit jaar uitgesteld tot mei 2021
Lustwarande – Platform for Contemporary Sculpture
park De Oude Warande
Bredaseweg 441 – Tilburg
• fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Fundament - Lustwarande, Land Art, Sculpture
“Face in the Tomb
that Lies so Still”
Face in the tomb, that lies so still,
May I draw near,
And watch your sleep and love you,
Without word or tear.
You smile, your eyelids flicker;
Shall I tell
How the world goes that lost you?
Shall I tell?
Ah! love, lift not your eyelids;
‘Tis the same
Old story that we laughed at,–
Still the same.
We knew it, you and I,
We knew it all:
Still is the small the great,
The great the small;
Still the cold lie quenches
The flaming truth,
And still embattled age
Wars against youth.
Yet I believe still in the ever-living God
That fills your grave with perfume,
Writing your name in violets across the sod,
Shielding your holy face from hail and snow;
And, though the withered stay, the lovely go,
No transitory wrong or wrath of things
Shatters the faith–that each slow minute brings
That meadow nearer to us where your feet
Shall flicker near me like white butterflies–
That meadow where immortal lovers meet,
Gazing for ever in immortal eyes.
Richard Le Gallienne
(1866 – 1947)
“Face in the Tomb that Lies so Still”
From: The lonely Dancer and other Poems, 1913
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Galerie des Morts, Gallienne, Richard Le
How do you begin a future that has essentially already ended, separated from your home, your language and yourself by a stretch of water? Kurt Schwitters is forty-nine years old when the Nazis force him to flee Germany. His success, work, possessions, parents, and wife Helma stay behind – and art gives way to the art of survival.
Schwitters’s second life in a foreign language begins in Norway, then takes him to London and finally to the Lake District. Wantee, the new woman at his side, keeps him on course and his head above water, even when the word artist falls silent. With his Merzbau installation, Schwitters has discovered a new way to capture sky and serenity, shimmering meadows and transparent air. He is ludicrously disciplined, to the point of exhaustion. As we watch him at work, we learn that art doesn’t interpret the world: It translates it into forms that move us.
In Schwitters in the Lakes, Ulrike Draesner follows the writer and artist Kurt Schwitters into exile, giving voice to Kurt, his wife, his son and his lover. Through a virtuoso blend of fact and fiction, she has created a panorama of a time when the struggle for freedom and art was renewed in the face of a world on fire.
A profound yet witty novel about the power of art in dark times.
Ulrike Draesner, born in 1962, is a lyricist, novelist and essayist. She studied English, German and philosophy and has worked as an academic, translator and editor. She has published poetry collections, short stories, and novels, and held posts at several renowned universities such as the Swiss Literature Institute in Biel. She was a Visiting Fellow at New College, Oxford and at the Oxford Research Centre in the Humanities and is professor for German Literature and Creative Writing at the Deutsche Literaturinstitut Leipzig. Ulrike Draesner has received numerous awards.
Ulrike Draesner
Schwitters in the Lakes
Hardcover with jacket
480 pages
13.5 x 21.5 cm
Publishing House: Penguin
ISBN: 978-3-328-60126-5
Date of publication: August 24, 2020
€ 25.00
# new novel
Schwitters in the Lakes
Kurt Schwitters (1887 – 1948)
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive C-D, Archive S-T, DADA, Kurt Schwitters, Kurt Schwitters, Schwitters, Kurt
Jan Cremer (1940) schildert zijn avontuurlijke leven al zo’n 65 jaar met woorden en penselen.
Vanaf 1 juni wordt een grote selectie van monumentale zeegezichten die Cremer de afgelopen tien jaar heeft geschilderd, tentoongesteld in Museum JAN. Nooit eerder werden deze werken samengebracht in een tentoonstelling. “Cremer Noordwaarts 2010-2020” combineert deze recente doeken met zijn foto’s van reizen naar o.a. Mongolië en Groenland.
In zijn atelier in Umbrië legt Jan Cremer herinneringen vast aan de tijd dat hij de wereldzeeën naar het noorden bevoer. Cremer:
“Ik heb altijd naar de zee verlangd. Zelfs als kind. Ik zeilde en wilde weten wat er achter de horizon lag. Ik hou het meest van de storm. “
De reizen maakten een grote indruk op hem. Naast het fysiek zware werk, de schoonheid van de uitgestrekte watervlakte en de vrijheid die hij voelde, was er altijd de dreiging van het geweld van de natuur aan boord. Dit is te zien in zijn metershoge schilderijen. Meestal is er een heldere zee en een lucht daarboven, maar soms is er geen horizon, geen scheidslijn, zodat de doeken bijna abstract worden. Zelden is er een persoon of teken van menselijk leven op deze zeegezichten te zien.
Cremer maakt zijn olieverf zelf en brengt deze, net als in zijn vroege jaren, voor een groot deel aan op het linnen of de jute met bijvoorbeeld penselen, spatels en zijn handen. Zo beeldhouwt hij zijn golven en schuimkoppen tot driedimensionale vormen, die beweging en diepte suggereren. Als kijker word je meegezogen in de kolkende watermassa, Cremers zeegezichten zijn nooit rimpelig of glad, ze zijn woest en onrustig als de schilder en zijn leven zelf.
Museum JAN toont in de tentoonstelling ‘Cremer – Noordwaarts 2010-2020’ een ruime selectie monumentale zeegezichten die Jan Cremer in het afgelopen decennium schilderde.
“Ik sodemieter verf op een doek. Ik druip, spat, sla en schop. Ik vecht met verf. Soms win ik.”
Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus uitgegeven door Uitgeverij Waanders en de Kunst.
Cremer – Noordwaarts (2010-2020)
Zee-gezichten
Door Marieke Uildriks, Daan van Lent, Ralph Keuning
Sinds ongeveer 2005 schildert Jan Cremer zeegezichten. Als jonge matroos bevoer hij verschillende zeeën in het noorden van Europa. Die reizen maakten enorme indruk op hem.
Behalve het fysiek zware werk en de schoonheid van de uitgestrekte watervlakten, de vrijheid die hij voelde, was er aan boord ook altijd de dreiging van het geweld van de natuur. Dat is terug te zien in zijn onstuimige doeken. Cremer: ‘Ik heb altijd naar de zee verlangd. Als kind al. Ik heb gevaren en wilde weten wat er achter de horizon zat.’ Als kijker wordt je in de kolkende massa water gezogen, Cremers zeegezichten zijn nooit kabbelend of spiegelglad, ze zijn woest en onrustig als de schilder en zijn leven zelf.
24 x 29 vm
96 pagina’s
63 kleurillustraties
Paperback
Nederlands
ISBN 9789462622999
Inclusief tijdlijn Jan Cremer en tentoonstellingsoverzicht.
€ 19,95
Tentoonstelling Jan Cremer
t/m 25 oktober 2020
Museum JAN, Amstelveen
Museum JAN is een museum in Amstelveen voor beeldende kunst en blinkt uit in glaskunst. De eigen collectie bestaat uit unieke glasobjecten, bijeengebracht door de oprichter Jan van der Togt. Hij verzamelde internationale topkunst en zocht naar wat hem esthetisch boeide. Naast deze karaktervolle collectie biedt Museum JAN een breed en aansprekend tentoonstellingsprogramma.
Museum JAN
Dorpsstraat 50
1182 JE Amstelveen
info@museumjan.nl
+31 (0)20 641 5754
# Website Museum JAN: https://nl.museumjan.nl/
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Art & Literature News, Expressionisme, Jan Cremer, Jan Cremer, Natural history
Independent Bookstore Day
saturday august 29, 2020
• more on website indiebookstoreday
• https://www.indiebookstoreday.com/
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, - Bookstores, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, FDM in New York, The Art of Reading
• Vol trots kondigt West Den Haag ‘Tote Räume’ aan, de eerste solo-expositie van Gregor Schneider in Nederland.
Het werk van Schneider wordt gezien als baanbrekend; en zou als profetisch kunnen worden gezien, in deze tijd waarin het bewaren van afstand verplicht is. Het werk is gebaseerd op mechanismen van fysieke isolatie. De tentoonstelling toont een aaneenschakeling van kamers, beeldhouwwerken, menselijke figuren, foto’s en video’s die vier decennia van radicale kunst bijeen brengt; en is een wisselwerking met de oorspronkelijke functie van het gebouw: de Ambassade van de Verenigde Staten in Nederland van 1959 tot 2018.
Een duidelijk voorbeeld van de uitwisseling is de ‘Interrogation Room’ – een ruimte die een kopie is van een van de gevangeniscellen in het detentiekamp Guantánamo Bay, het Amerikaanse detentiecentrum in het zuidoosten van Cuba. Opgenomen in de setting van West Den Haag, overschrijdt ‘Interrogation Room’ de grenzen van de esthetica en krijgt het de status van een echte autoritaire ruimte. Waarmee de macht over de bezoekers en de potentiële schending van hun soevereiniteit wordt geschetst.
In de sequentie is ook het werk ‘Cold Storage Cell’ opgenomen; een ruimte waarmee Schneider, een politieke context schetst. Een thema dat zich, met tussenpozen, in al zijn werk herhaalt. Met de opstelling van ‘Cryo-Tank Phoenix 3’ gaat Schneiders opvatting over afgesloten ruimtes verder dan het geboden politieke kader en krijgt een metafysisch karakter. Iedere plek waar de tank verrijst, wordt getransformeerd tot een tussenzone tussen leven en dood, tussen deze wereld en de wereld die zal komen.
In de expositie is een aparte deel gewijd aan ‘Geburtshaus Goebbels’, het huis in Mönchengladbach-Rheydt waar Joseph Goebbels— de Rijksminister van Propaganda in Nazi-Duitsland — werd geboren.
In ‘Geburtshaus Goebbels’ traceert Schneider bijna letterlijk de wortels van de nazigeschiedenis en worden de fysieke fundamenten van Goebbels geboorteplaats blootgelegd —de oorsprong van zijn afkomst. Binnen het universum van Schneider is ‘Geburtshaus Goebbels’ ook een opvolger van ‘Haus u r’, het ouderlijk huis van de kunstenaar, dat op steenworp afstand van het geboortehuis van Goebbels staat.
‘Haus u r’ is het verlaten pand waar hij van 1985 tot 2001 werkte en onophoudelijk de innerlijke structuur reconstrueerde als een eigenzinnige typologie van viscerale kamers die in de bestaande kamers waren gebouwd (met ramen voor de ramen, muren voor de muren, etc.).
Door het proces van zelf verslindende duplicatie – waarbij elke kamer ook de verborgen kamer is, en de ruimte – het verschil – tussen de kamers, wordt ‘Haus u r’ een ervaring van tegenstrijdigheden, waarbij aanwezigheid en afwezigheid, constructie en eliminatie, niet van elkaar gescheiden kunnen worden.
• In de context van de expositie worden enkele performances opgevoerd. En in aanvulling op het project ‘Tote Räume’ organiseert West in november van dit jaar een internationaal symposium, met de werktitel: ‘Gregor Schneider: Kunst im Kopf’.
• Gregor Schneider (Duitsland, 1969) wordt gezien als een van de meest invloedrijke kunstenaars van de afgelopen drie decennia. Sinds de jaren ‘90 heeft Schneider in toonaangevende musea over de hele wereld solotentoonstellingen gepresenteerd, waaronder, in Musée d’Art Moderne de Paris, Museum of Contemporary Art, Los Angeles, Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf en Museo d’Arte Contemporena Roma. In 2001 won Schneider de Golden Lion op de Biënnale van Venetië, en sindsdien is zijn werk wereldwijd het onderwerp van discussies en controverses. Schneiders werk is een combinatie van architectuur, beeldhouwwerk en performance en becommentarieert de (historische) werkelijkheid.
Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door het Ministerie van OCW, de Gemeente Den Haag, het Mondriaan Fonds en het Goethe-Institut.
Gregor Schneider
Tote Räume
Exhibition: 29.08.2020 — 06.12.2020
Opening: 29.08.2020, 19:00
Location: West Museumkwartier, vml. Amerikaanse ambassade, Lange Voorhout 102, Den Haag
West Den Haag Lange Voorhout 102, 2514 EJ Den Haag, +31(0)70.3925359, www.westdenhaag.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: Architecture, Archive S-T, Exhibition Archive, Galerie Deutschland, Gregor Schneider
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature