Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
A case of identity:
Lolita
jef van kempen 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Jef van Kempen Photos & Drawings, Photography
KRACHT ZETTEN – DRUCK MACHEN = GROEPSSEXPO TILBURGSE GRAFICI
Groepsexpo: Paul Bogaert, Jan Doms, Cees Hamann & Frans de Kock, Walter Kerkhofs, Ivo van Leeuwen, Jeroen de Leijer en Annette Paulsen, in het kader van de maand van de grafiek 2016, www.maandvandegrafiek.nl – Grafiek & Boeken
NS16, ns-plein 16, 5014 DA Tilburg – open op: 21, 22, 23 en 28, 29, 30 Oktober 2016 – van 14:00 – 17:00 uur ook open tijdens de cultuurnacht op: 29 Oktober. In het ateliercomplex NS16 heeft zich rond een oude Grafix proefpers uit 1950 een groep kunstenaars gevormd. Als artiest zijn ze heel divers en ieder is professioneel met zijn eigen werk bezig. Wat hen bindt is de liefde voor grafiek. Tijdens de maand van de grafiek is er in de expositieruimte van NS16 een tentoonstelling waar alle kunstenaars een selectie van hun grafisch werk laten zien. Binnen de werkplaats wordt onder de naam “Vermijs-Pers-Prent” een grafiek abonnement aangeboden waar vier maal per jaar een graficus en een schrijver zich door elkaar laten inspireren. De actuele uitgave wordt verzorgd door Stephan de Weert en Andrew Cartwright.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Illustrators, Illustration, Ivo van Leeuwen, Paul Bogaert, PRESS & PUBLISHING
Bloomsbury Festival 2016 London October 19 to 23 october
For hundreds of years, Bloomsbury has been catalyst for ideas that have had impact across the world. Bloomsbury Festival celebrates contemporary Bloomsbury; a hotbed of creativity and pioneering development which has one of the youngest and most diverse populations in the country.
For five days in October, Bloomsbury will be full to the brim with artistic, scientific and literary events for all ages and tastes, from breakfast until late in the evenings taking place in the streets, parks, museums, galleries, laboratories and public and (normally) private buildings of this vibrant cultural quarter. There will be over 150 events created with over 100 partners.
Inspired by the centenary of SOAS and with Bloomsbury residents reflecting one of highest levels of diversity in the UK, the theme selected for this year’s festival is Language. Language comes in many forms; speech, symbols, non-verbal communication, performance language, dance notation, morse code, sign language, computer code. Language will be explored throughout all the events; from the cuneiform inscriptions on tablets of clay at the British Museum inspiring a collaboration by an artist and historian, to investigations of Legal and medical ‘languages’ that are used in many firms and laboratories and hospitals in Bloomsbury.
Baroness Valerie Amos, Director of SOAS says: ‘As we celebrate 100 years of SOAS teaching and research, we are delighted that the Bloomsbury Festival’s theme this year is dedicated to language. SOAS is a special place with its unique blend of languages, regional and discipline expertise. We are proud of our Bloomsbury location and, with the addition of Senate House North Block, the growth of our Bloomsbury Campus. As we look forward to the next 100 years, we will continue to play a central role in the cultural and creative life of the area.’
Kate Anderson, Bloomsbury Festival director says ‘Bloomsbury Festival is unique, as is the area of Bloomsbury in which leading institutions and world-class creative organisations rub shoulders with primary schools and lawyers. We make the Festival with over 100 Bloomsbury partners, providing opportunities for unusual collaborations and development opportunities for all. The result is a very distinctive festival indeed! And with over 150 events including all art forms, science, architecture, walks, technology, outdoor music, debating and hubs focusing on families, I think we can safely say there is something for everyone at Bloomsbury Festival.
A few of this year’s headline events include Coram’s Songs, a promenade performance set in the known and secret spaces around the Foundling Hospital. 2016 marks the 275th anniversary of the Foundling Hospital and the 80th anniversary of Coram’s Fields. Created by director Emma Bernard in partnership with renowned composers including Jocelyn Pook, Orlando Gough, Michael Henry and Melanie Pappenheim, Coram’s Songs is inspired by this unique seven acre, greenfield site in central London that has been preserved as a sanctuary for children for circa 300 years.
Step Out Store Street will be a night-time street party with a twist: the street will be transformed by an array of artists and dancers, showcasing and teaching different dance disciplines from around the world, from Bollywood to BBoy and Swing to Line dancing. Pa-BOOM’s fiery pyrotechnic art installations will make a welcome return and the event will also feature a premiere of a new street dance commission from acclaimed dancer Tony Adigun’s Avant Garde Youth Dance Company. The street’s eclectic mix of boutiques, shops and restaurants will each house a different art, music and dance experience and an abundance of street food and bars will be available.
Other headline events will include The Last Whisperers at the British Museum, Calling Tree in St George’s Gardens, a specially curated programme at The Wellcome Trust, Goodensemble and ENO at Goodenough College, and SOAS’ World Music Stage inside the newly opened north block of Senate House.
The festival centres around three main hub venues Goodenough college, UCL, and Conway Hall with activities also taking place at a further 20+ satellite venues including the Wellcome Trust, the British Museum, the British Library, Pushkin House, Charles Dickens Museum, Coram’s Fields, the Music Room, Bloomsbury Hotel, the Curzon Bloomsbury, and Store Street. There will be lunchtime events Wed 19 – Fri 21 for locals and workers to attend and breakfast events and talks in local cafes.
Every year the Festival runs a competition for BA (Hons) Graphic Communication Design, Central Saint Martin’s students to design the festival logo. This year’s winning entry is by Wies van der Wal which the judges felt illustrated the theme of language, the coming together of ideas and joy of the Festival perfectly.
Key Dates and Times:
Festival Dates: Wednesday 19 October to Sunday 23 October, throughout the day, everyday
Coram’s Songs: Wednesday 19 October, evening and repeated during the Festival, Coram’s Fields, 93 Guilford Street, London, WC1N 1DN
Step Out Store Street: Friday October 21 2016, 6.30pm to 9.30pm, Store Street, Bloomsbury, WC1E 7DH, Free outdoor event, just turn up
Key Locations:
Coram’s Fields, 93 Guilford St, London WC1N 1DN, Camden
Foundling Museum, 40 Brunswick Square, London WC1N 1AZ, Camden
Goodenough College, Mecklenburgh Square, London WC1N 2AB, Camden
Conway Hall, 25 Red Lion Square, London WC1R 4RL
Store Street WC1E 7DB, Camden
UCL Gower St, London WC1E 6BT
Bloomsbury is an area of the London Borough of Camden, in central London, between Euston Road and Holborn, developed by the Russell family in the 17th and 18th centuries into a fashionable residential area. It is notable for its array of garden squares, literary connections (exemplified by the Bloomsbury Group), and numerous cultural, educational and health-care institutions.
Established in 2006, Bloomsbury Festival is a creative explosion of arts, science, literature, culture and fun throughout the streets, parks, museums, galleries, laboratories and public and (normally) private buildings of this vibrant cultural quarter. For hundreds of years Bloomsbury has been a catalyst for ideas that have had impact across the world.
Bloomsbury Festival celebrates contemporary Bloomsbury; a hotbed of creativity and pioneering development which has one of the youngest and most diverse populations in the country. Created with its extraordinary community including more libraries, museums, and educational establishments than any other part of the city, the Festival acts as catalyst bringing together its diverse population, and as a spur to develop new projects and new ideas. Each year, the Festival attracts an audience of around 50,000 people.
# The final programme will be online on Bloomsbury festival website
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DANCE & PERFORMANCE, FDM in London, Literary Events, MUSIC, Street Art, STREET POETRY, THEATRE, Virginia Woolf
DOREHAMI
ددووررههممیی
A GROUP SHOW
No Man’s Art Gallery brings
Iranian emerging art to Amsterdam
15 October – 20 November 2016
Majid Biglari
Mehrdad Jafari
Shirin Mohammad
Sam Salehi Samiee
Arya Tabandehpoor
Sepide Zamani
No Man’s Art Gallery (NMAG) is a young Amsterdam-based gallery that has been organizing pop-up galleries in the unlikeliest of locations all over the world since 2011. The gallery aims to create an alternative art world in which artists can be free of any circumstances that might limit them at home, enabling them to seek a maximum of dialogue and exchange with an audience abroad.
In May 2016 the Dutch NMAG team travelled to Iran and organised exhibitions in Tehran as part of its ninth international pop-up gallery. The gallery selected six Iranian emerging artists after mapping the Tehran art scene and exhibited their work alongside the 18 international artists they brought to the Iranian capital. The pop-up gallery became the centre of attention in the Tehran art world for the ten days that it was open and a point of departure for a series of collaborative efforts between No Man’s Art Gallery and Iranian artists and art professionals.
For the first in the series of collaborations No Man’s Art Gallery invited the following artists to exhibit their work in Amsterdam: Majid Biglari, Mehrdad Jafari, Shirin Mohammad, Sam Salehi Samiee (nominee of the Royal Award of Modern Painting), Arya Tabandehpoor and Sepide Zamani.
Dorehami opens Friday October 14th in presence of the artists at the Nieuwe Herengracht 123 in Amsterdam.
The Farsi expression “Dorehami” is literally translated to “surrounded by each other” most commonly used by the younger generation to gather and hang out. Generally, the “Dorehami” takes place in the private sphere, which allows different rules of behaviour. Preparing the pop-up gallery in Tehran, this type of social gathering allowed the gallery team a more open engagement and interaction and provided access to a vibrant art scene driven by a young generation that experiences a post-revolution and post-war period, witnesses many social changes and gains ever more access to global tendencies in a time of digitalisation.
Dorehami gathers narratives that touch upon a wide range of subjects and use of media such as the limitations of the medium of photography, the rejection of authorship and investigations of collective memory. Artists present representations of daily issues, and address propaganda and nostalgic imagery in their work. They dare to celebrate ornament(ality) and decorum. Some are occupied with archival and found footage and the ambiguities of history while others show an interest in the possibilities of new technologies and digital forms of expression.
Altogether the exhibition creates a space to share stories and continues the dialogue in Amsterdam that started in Tehran. Emphasising the “Dorehami” as an occasion to introduce the artists and the Tehran art world to the Dutch audience, No Man’s Art Gallery has programmed a number of events surrounding the exhibition (for full programme, visit www.nomansart.com).
No Man’s Art Gallery
Nieuwe Herengracht 123,
Amsterdam
Exhibition Duration:
15 October – 20 November 2016
open FriSun, 11h00 - 18h00
No Man’s Art Gallery hosts a number of events surrounding the exhibition.
# More information on website No Man’s Art Gallery
photos © HU Jiahui (still from War no.2 by Shirin Mohammad & The slide project by Arya Tabandehpoor)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Persian Art
Op 9 Augustus sal dit presies vyfhonderd jaar wees dat die middeleeuse skilder Hieronymus Bosch oorlede is. Sy nalatenskap tel vierentwintig skilderye, twintig tekeninge en om nou maar ’n wilde sprong te maak: enkele Afrikaanse gedigte. Kenners kloof nogal hare oor die aantal skilderye en sketse. Versamelaars en museums se aansien en geld styg en val erger as op die aandelebeurs. Kontroversie en roem sorg daarvoor dat die 75 000 kaartjies wat gedruk is vir die tentoonstelling “Jheronimus Bosch – Visioenen van een genie” in ’s Hertogenbosch (Den Bosch) reeds uitverkoop is. Dié tentoonstelling duur tot 8 Mei. Op 31 Mei open die Nasionale Museum Prado in Madrid, met “Bosch – The Centenary Exhibition”.
As onderdeel van die vyfhonderd jaar vierings van Bosch se kunstenaarskap het sy Nederlandse geboortestad en die Noord-Brabants Museum saamgewerk om die Bosch Research and Conservation Project (BRCP) op te rig. Dit is hier waar wetenskap en kuns saamkom. En dít sorg vir beroering. Die BRCP is vyf jaar terug uit nood gestig om as ruilmiddel te dien vir soveel moontlik van Jeroen Bosch se oorspronklike werk met die oog op “ – Visioenen van een genie”. Daarvoor moes minstens museums soos die Prado, die Louvre in Parys en die National Art Gallery in London benader word. Dit was van die begin af duidelik dat Prado nie “De tuin der Lusten” – Bosch se meesterwerk – sou afstaan vir ´n tentoonstelling in Nederland of op enige ander plek nie. Te kwesbaar, was hulle verskoning. Bosch is eintlik ´n Spaanse skilder in hulle oë. Hulle noem hom El Bosco.
D.J. Opperman het gelukkig al in die bundel “Engel uit die klip” (1950) oor “De tuin der Lusten” geskryf en dit toeganklik gemaak vir Afrikaanse poësielesers, al het JEROEN BOSCH nooit so bekend geword soos “Draaikewers” en “Sproeireën” nie. Hy het die skildery as ’n onontkombaar bekoorlike nagmerrie beskryf. Vandag kan die detail van “De tuin der Lusten” op internet bestudeer word. Dan verstaan mens sommer baie beter Opperman se verwysings na “stekelige plante, voëls en mens” en “laat ons vlug uit die gebras / en skuil in mossel” en na “sweef in belle glas”. Hierdie aanhalings uit Opperman se gedig is almal bo-aan die artikel in ’n uitsnede van “Die tuin der Lusten” afgebeeld. Dis moeilik om ´n mens se oë daarvan los te skeur wanneer Bosch duiwelsadvokaat speel. Hy vra as kluisenaar en absolute eenling aandag vir die verval van morele waardes in sy tyd.
JEROEN BOSCH
Ydel is die wêreld, maar ydeler my gees,
wat om die dertig nagte in nagmerries
van stekelige plante, voëls en mens genees.
Uit ou en nuwe streke van die aarde kies
die duiwel al hoe lustiger vir my, vir jou,
vir die derduisende kostuum en mombakkies.
Dit trek stoete, kermis om die Kruis, wissel
van gedaante deur die eeue; maar die spel
bly steeds dieselfde in monnike, masjiene of dissel.
En ewig in die kringloop van die lus gevang
ry ons en kap die lieste van die hingste
om en om die kraaie op kaal vrouens in die dam.
Ag, Liefste! Kom dan, laat ons vlug uit die gebras
en skuil in mossel, horingpeul – en ver bokant
die kermis van die bose sweef in belle glas.
Want in my is die swaap, die visgelipte sot
wat elke toertjie van ’n towenaar befluit …
maar wonderwerke en Sy kruisiging bespot;
en, as ek God saam met Antonius aanroep,
is hy reeds daar wat van ’n nuwe geilte
roekeloos die eerste swaeltjies deur ’n tregter poep.
In strofe 4 fokus Opperman op die deel regs, skuins bokant die eerste gedetailleerde afbeelding. Dit word die Moredans genoem. Die dans vind plaas om die dam met die kaal vrouens en kraaie.
Bogenoemde twee afbeeldings is onderdele van die middelste paneel van “De tuin der Lusten”, wat eintlik ´n drieluik is. Die linkerkantste luik beeld die skepping van Adam en Eva uit. Die middelste luik beeld die aardse lewe as ´n tuin vol verleidings met eksotiese plante en diere, kaal mense, fabelagtige wesens en pienk fonteine uit. Dis hierdie luik wat die oorkoepelende naam “De tuin der Lusten” dra en waardeur Opperman verlei is om sy gedig JEROEN BOSCH te skryf. Die regterkantste luik beeld die hel uit. Die slotreël van die gedig verwys na ´n onderdeel uit die hel en word in die volgende afbeelding uitgebeeld.
Opperman se verwysing na Antonius roep die skildery “De verzoeking van de heilige Antonius” op. Dit is één van die werke wat ´n opskudding veroorsaak het. Die BRCP het ´n nuwe sisteem ontwikkel waarmee hulle die egtheid van al die Bosch-skilderye getoets het. Daarvolgens is “De verzoeking van de heilige Antonius” in Prado ´n vervalsing. Tegelykertyd het die BRCP het ook ´n egte skilderytjie uit 1500 – 1510 met dieselfde naam ontdek. Dit het in die Nelson-Atkins Museum of Art in Kansas City, Missouri, gehang, maar is nou op bruikleen in Den Bosch. Die BRCP het onder andere skildertegnieke vergelyk. Jeroen Bosch se handtekening is sigbaar gemaak met behulp van infrafrooi fotografie. Die Spanjaarde is woedend. Hulle het geweier om die bruikleenkontrak met die Noord-Brabantse Museum volledig uit te voer en twee skilderye teruggehou: “De verzoeking van de heilige Antonius” en “De Keisnijding”. Die twee weergawes van “De verzoeking van de heilige Antonius” verskil nogal. Hieronder is ´n afbeelding van die ontdekking in Missouri: net 38,6 by 25,1 sentimeter groot.
Gelukkig het Prado “De hooiwagen” (’n ander drieluik van Bosch) wél in bruikleen aan die Nederlandse museum toegestaan, maar ook hier was daar ´n slang in die gras. In plaas van om dit direk na die Noord-Brabantse Museum in Den Bosch toe te stuur, gaan maak “De hooiwagen” eers vir drie maande ´n draai in Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam! Dit het weer vir groot teleurstelling gesorg by die Noord-Brabants Museum, maar hulle hande was afgekap. Boijmans van Beuningen besit kosbaarder ruilware vir so ´n tipe transaksie as die BRCP.
Johan van Wyk se gedig oor “De hooiwagen” is in sy bundel “Deur die oog van die luiperd” (1976) gepubliseer. In hieronymus bosch se koringwa word die linkerkantste paneel in die eerste vyf strofes beskryf. Wat Van Wyk herkenbaar verwoord, is “die rebelse insekte swem in ’n boeg af” en ook “’n markvrou / tussen vrugtebome, God trou / adam en eva”.
Van Wyk gebruik aan die einde van strofe 2 ’n aanhaling van die relatief onbekende digter Gert Strydom. Dit is ’n intertekstuele standpunt in kontras met Breytenbach se beginreël “Dat pyn bestaan is onnodig Heer” uit breyten bid vir homself. Betrek Van Wyk ook in strofes 3 en 4 in die langer aanhaling vir Strydom? Of skryf hy eintlik die standpunt van Bosch neer wat die verdorwenheid van sy eie tyd uitbeeld in ewe verleidelike as bedreigende beelde? Wie is “God se raadgewer”? Waar die lang aanhaling met die eietydse opmerking “dis demokraties heer” vandaan kom, is onduidelik.
Net soos by “De tuin der Lusten” dra die middelste paneel die naam van die hele drieluik “De hooiwagen”. Op hierdie paneel begin Van Wyk se beskrywing regs onder by “die vet monnik” wat met ’n wynbeker in die hand sit en kyk na “die nonne wat die sakke… / vol koring maak”. Sentraal voor die koringwa in dié deel is ’n “broer wat sy broer keel- / af sny”. Eietyds interpreteer Van Wyk die karakters aan die linkerkant as “ministers met politieke kommentators” wat intertekstueel kan verwys na TT Cloete se gedig Behoefte aan ongunstige weers- en ander omstandighede. Ook die “vraatsugtiges wat onder die wiel omkom” en die “skare ongediertes” wat die koringwa in die hel in trek, is sigbaar op die middelste paneel.
hieronymus bosch se koringwa
die rebelse insekte swem in ’n boeg af
na die maagdrots, ’n markvrou
tussen vrugtebome, God trou
adam en eva, oproeriges word verban
na die aarde die paradys
terwyl hulle daal
kyk hulle met blitsende oë na die vrou, kaal
en dom, “dat pyn bestaan is nodig heer”
byt God se raadgewer hom in die oor,
“mag ons hulle kennis gee
dis demokraties heer, mag hulle naak
mekaar se vrugte aanraak
en vinnig die drif probeer toemaak met bak
hande, blare en lap, mag hulle pyn
hê, heer, en mag hulle inmekaar saak
in die stof, straf ons so, heer”
die hartseer engel met die swaard
jaag hulle uit, nog met skrik en slaap
in die oë, so het dit gekom dat almal loop
agter die koringwa: die nonne wat die sakke van die vet monnik
vol koring maak, ’n broer wat sy broer keel-
af sny, ministers met politieke kommentators
wat betaamlik volg en vraatsugtiges wat onder die wiele omkom
’n skare ongediertes leitrek die mensdom na die hel
dit is elke mens vir homself, met homself
selfs seks is net vir self, die wederhelf
word in die liefdestransaksie ingedans
en “ena gee raad” psigosofeer oor wat
ons moet maak met probleme
elke heerser is ’n antichris wat omsien
na sy mense se belange en sorg dat die wa van onenigheid
nie uit sig raak nie, en niemand
behalwe ’n engel kyk op na God
op ’n wolk bo al die gewoel, in die hel
is elkeen bang hy word nie meer verkrag of gemartel nie
want, dat pyn bestaan is nodig
Ook ander Afrikaanse digters soos W.E.G. Louw het oor Jeroen Bosch se werk geskryf.
Dat digters vandag nog in die ban van Bosch se skilderye nuwe gedigte skryf, is te verstane as mens na al hierdie afbeeldings kyk. Digters laat hulle bewustelik of onbewustelik verlei. ’n Gedig van ’n stadsgenoot wat verlede jaar op die tafel beland het by die “Literaire Salon in’t Wevershuisje”, is nié geskryf na aanleiding van ’n skildery van Bosch nie, maar verwoord baie tipiese Jeroen Bosch-beelde. Net soos Opperman beskryf Jef van Kempen ’n droomwêreld aan die nagmerrie-agtige kant in sy volgende gedig:
Theater
Stel je voor: een toneel van dolende nachtvogels
boven een doorweekte woestijn, in een duister
hospitaal voor koortsige landlopers.
Stel je voor: een opera van rondborstige gedrochten,
verwekt in een glazen stolp, amechtig lispelend,
op kromme stelten strompelend, in een vuile
sneeuwjacht van de diepe winter.
Eind goed al goed vonden de trage doden hun draai
en bestegen, tegen de keer, het paard van Troje
en maakten hun dromen waar.
In die uitsnede van “De tuin der Lusten” hierbo is duidelik in strofe 1 ’n “dolende nachtvogel-” in die gedaante van ’n vet uil te sien (met alle simboliek verbonde aan uile soos erotiek en dwaasheid in die Middeleeue). Is hierdie mense op die afbeelding nie belustig – koorsig van lus en wellus, hoop en wanhoop nie? Strofe 3 begin met “verwekt in een glazen stolp”. Inderdaad. In die middel is drie mense onder ’n soort deurskynende klokkie met mekaar besig. Selfs die Moredans wat Opperman ook beskryf het, kry ’n plekkie in Van Kempen se gedig met “Eind goed al goed vonden de trage doden hun draai / en bestegen, tegen de keer, het paard van Troje” (Strofe 4-5).
Bernard Odendaal het die gedig van Van Kempen in Afrikaans vertaal. Vertalings is vir digters soos toonlere vir komponiste. Oefenlopies. Woorde soos “landlopers” en “amechtig” moes vir Odendaal nogal moeite gekos het. Deur vertalings soos hierdie word die Afrikaanse poësie verryk.
Teater
Stel jou voor: ’n toneel van dolende nagvoëls
bokant ’n deurweekte woestyn, in ’n donker
hospitaal vir koorsige boemelaars.
Stel jou voor: ’n opera van rondborstige gedrogte
verwek onder ’n glasstolp, uitasem lispelend,
op krom stelte strompelend, morsig aan die
jag in die diepwintersneeuw.
Einde goed alles goed kry die trae dooies hul draai
en bestyg, dwarstrekkerig, die perd van Troje
en maak hulle drome waar.
Laat digters na Afrikaans toe vertaal en verhinder hulle kinderlike verwondering en bemoeienis nié. Speel ek duiwelsadvokaat?
CARINA VAN DER WALT
Carina van der Walt over Jeroen Bosch
Thursday, March 31st, 2016
Eerder gepubliceerd in: Versindaba – ‘n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns –
http://versindaba.co.za/2016/03/31/carina-van-der-walt-jeroen-bosch-se-skilderye/
Carina van der Walt – Jeroen Bosch – D.J. Opperman – Johan van Wyk – Gert Strydom – Breyten Breytenbach – W.E.G. Louw – TT Cloete – Jef van Kempen – Bernard Odendaal
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: # Archive S.A. literature, Bernard Odendaal, Breyten Breytenbach, Carina van der Walt, DICTIONARY OF IDEAS, Jef van Kempen, Jheronimus Bosch, Kempen, Jef van, Literaire Salon in 't Wevershuisje, T .T. Cloete, VERTAALVRUCHT, Walt, Carina van der
BBC2 – Saturday October 1, 2016 – 23.00 CET
Award-winning artist Kate Tempest hosts a night of poetry that includes her epic new story Let Them Eat Chaos and performances from three of her friends, recorded live at the Rivoli Ballroom in south London.
Fusing hip-hop, poetry and theatre, Let Them Eat Chaos is set in the early hours of one morning and traces the lives of seven people living on a south London street, who all find themselves awake at 4:18am. Kate will be joined by performance poets Deanna Rodger, David J Pugilist and Isaiah Hull, who will offer their own reflections on life in contemporary Britain.
Produced by Battersea Arts Centre, this is the first episode of an ambitious new series, Performance Live. Over the next two years, Performance Live will bring some of the most innovative live theatre, dance, comedy and spoken word to BBC television, in a collaboration between BBC Arts, Arts Council England and Battersea Arts Centre.
Director – Liz Clare
Producer – Andrew Fettis
Executive Producer – Emma Cahusac
Executive Producer – David Jubb
Production Company – Battersea Arts Centre
BBC2 tv – Saturday October 1, 2016 – 23.00 CET
Performance Live: Kate Tempest
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, Archive S-T, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Kate/Kae Tempest, MUSIC, Performing arts, Tempest, Kate/Kae, THEATRE
-Catalogus Tinguely
Bij de tentoonstelling: Jean Tinguely – Machinespektakel in het Stedelijk Museum Amsterdam verschijnt een catalogus met essays van verscheidene Tinguely experts, zoals Margriet Schavemaker, Barbara Til, en Beat Wismer.
Deze publicatie biedt een uitgebreid overzicht van het werk en leven van Jean Tinguely (1925–1991), de Zwitserse kunstenaar die zo’n grote rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de kinetische kunst. Op het eerste gezicht zijn de bewegende metalen beelden van Tinguely grappig en speels – maar de vrolijke absurditeit heeft ook een donkere kant: spel, plezier en ironie staan in contrast met agressie, zelfdestructie, en de angst voor de dood. Precies die tegenstelling maakt het oeuvre van Tinguely zo indrukwekkend en interessant.
‘Ik schilderde en schilderde en schilderde. (…) Ik kon het nooit opbrengen om een schilderij af te maken, ik voelde me verlamd, als in een doodlopende steeg. Ik kon gewoon nooit het einde zien en wist niet wanneer ik moest stoppen met schilderen. (…) Dus begon ik te werken met beweging. Beweging bood mij een uitweg uit deze verstarring, bood me een eindpunt. Beweging zorgde ervoor dat ik kon zeggen: “ok, het werk is af.”’ – Jean Tinguely, 1976
Een uitgave van Stedelijk Museum Amsterdam i.s.m. Museum Kunstpalast, Düsseldorf.
Met teksten van Kaira M. Cabañas, Hans-Christian von Herrmann, Dominik Müller, Johan Pas, Margriet Schavemaker, Barbara Til, Beat Wismer en Thekla Zell.
Verkrijgbaar vanaf oktober 2016 in de museumshop.
€ 29,95 (hardcover, museumeditie)
€ 39,95 (deluxe-editie, met luxe stofomslag)
ISBN 978-3-86335-938-6 (hardcover, museumeditie)
en 978-3-86335-939-3 (deluxe-editie, met stofomslag)
22 x 29 cm | 288 pagina’s
Verkrijgbaar in Nederlands, Engels en Duits
Vormgeving Mevis & Van Deursen
Redactie Margriet Schavemaker Barbara Til en Beat Wismer.
# Meer info op website Stedelijk Museum Amsterdam
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, FDM Art Gallery, Jean Tinguely & Niki de Saint Phalle
Unveiling of the Stele for the year 2015-2016 # Reporter’s Memorial Tenth anniversary # Reporter’s Memorial – 17 00 – Thursday 6 October 2016
Ten years ago, the Reporter’s Memorial was inaugurated in Bayeux. Upon the unveiling of the 2015 stele, Reporters Without Borders will gather families and loved ones of the journalists killed on the job in the last ten years.
In 2015, 110 journalists have perished because of their profession or in dubious circumstances. Reporters Without Borders assures that of those 110, 67 have been killed for the sole reason of being journalists. In total, 787 journalists have been killed on the job since 2005. To that number, 27 netizens and 7 media associates can be added. This worrisome situation can be explained by the peak of violence against journalists in the last decade. They are now deliberately targeted and all the efforts put toward their safety have failed so far.
« It is imperative to set up a concrete mechanism for the application of the international law for the protection of journalists », declares Christophe Deloire, General Secretary of Reporters Without Borders. « Today, violent non-state actors have targeted journalists while numerous states do not respect their obligations. More than 800 reporters have been killed in the last ten years. Their death must be met with reactions that match the urgency of the situation. A special representative for the protection of journalists with the United Nation Secretary must be immediately appointed. »
Families have decided to create a stele for all the reporters who disappeared while on a mission. This monument entitled “Missing In Action”, will be placed and inaugurated this year. It takes the form of a shadow and symbolizes the absence of those whose bodies have never been found.
Present will be: Diane Foley, Claudine Kent (companion of David Gilkey dead in Afghanistan), Maryvonne Lepage, Deo Namujimbo, Elena Milachina for remembering Anna Politkoskaïa assasinated 10 years ago.
Mémorial des reporters
Boulevard Fabian Ware
Direct access from rue de Verdun, Bayeux FR
Free admission
# more information on website Prix Bayeux – Calvados (des correspondents de guerre)
# more information on Reporters without Borders
fleursdumal.nl magazine
Photos: Jef van Kempen (FdM 2016)
More in: AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DICTIONARY OF IDEAS, Jef van Kempen Photos & Drawings, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, WAR & PEACE
David van Reen
Anbessa’s dochter
Roman
Ethiopië 1991. Lasta, een meisje van veertien, woont in Lalibela, het beroemde stadje met de uit de rotsen gehakte kerken. Soldaten van het moorddadige communistische regime zoeken haar vader Anbessa, een onderwijzer, die ze aanzien voor een opstandeling. Hij vlucht. Uit wraak wordt Lasta’s moeder door de soldaten verkracht en vermoord. Een hoge officier biedt Lasta een baantje aan als huismeid in Addis Abeba. Ze wordt uitgebuit. Ze vlucht en komt terecht tussen de duizenden mensen die op straat leven. Soms heeft ze een baantje. Meestal gaat het niet goed met haar, vooral niet als ze in verwachting raakt en de vader van het kind haar in de steek laat. Na jaren besluit ze terug te keren naar Lalibela.
Anbessa’s dochter is een kleurrijke roman over mensen aan de onderkant van de samenleving. Hoewel het een schokkend verhaal is, gebaseerd op de waarheid van de hoofdpersonen, is het ook een verhaal over mensen die proberen iets moois van hun leven te maken.
Van David van Reen (1969-2015) verschenen eerder de roman Engelen der wrake, die zich afspeelt in Nairobi, en het fotoboek Het land van de verbrande gezichten over het leven in Ethiopië. Hij woonde lange tijd in Kenia en Ethiopië. Hij was schrijver, schilder en fotograaf. David van Reen was in 1999 ook mede-oprichter van Stichting Lalibela (Ethiopië). Over zijn werk in Ethiopië maakte Marijn Poels voor L1 in 2012 de film ‘David in Ethiopië’.
David van Reen
Anbessa’s dochter
Roman
Nederland – Ethiopië
Uitgeverij In de Knipscheer
Paperback met flappen,
212 blz., € 16,50
ISBN 978-90-6265-930-2
september 2016
# Meer info website Uitgeverij In de Knipscheer
# Meer info website Stiichting Lalibela
magazine fleursdumal.nl
More in: African Art, Archive Q-R, Art & Literature News, David van Reen, David van Reen Photos
Jean Tinguely – Machinespektakel
Grootste overzicht ooit in Nederland van veelzijdige avant-gardekunstenaar
Stedelijk Museum Amsterdam
1 oktober 2016 – 5 maart 2017
De Zwitserse kunstenaar Jean Tinguely (1925 – 1991) staat bekend om zijn speelse, stoere machinekunst en explosieve performances. Alles moest anders, alles moest in beweging. Precies 25 jaar na zijn dood presenteert het Stedelijk vanaf 1 oktober een retrospectief van Tinguely: de grootste tentoonstelling van deze kunstenaar ooit in Nederland. Door middel van meer dan honderd, merendeels werkende machinesculpturen, films, foto’s, tekeningen en archiefmateriaal, maakt de bezoeker op chronologische en thematische wijze kennis met Tinguely’s artistieke ontwikkeling en motieven; zoals zijn voorliefde voor absurd spel en zijn fascinatie voor destructie en vergankelijkheid
Te zien zijn de vroege draadsculpturen en reliëfs waarmee hij de abstracte schilderijen van kunstenaars als Malevich, Miró en Klee nabootst en verandert door ze in beweging te zetten; de interactieve tekenmachines en wild dansende installaties van schroot, afval en gebruikte kledingstukken; en zijn strakke, militaristisch aandoende zwarte sculpturen.
-Primeur: monumentale Mengele-Totentanz voor het eerst te zien in Nederland
De tentoonstelling besteedt veel aandacht aan Tinguely’s zelfdestructieve performances. De enorme installaties die Tinguely tussen 1960-1970 maakte (Homage to New York, Etude pour une fin du monde No. 1, Study for an End of the World No. 2 en La Vittoria) hadden als doel zichzelf luidruchtig en spectaculair te vernietigen. Daarnaast worden de tentoonstellingen Bewogen Beweging (1961) en Dylaby (1962) die Tinguely in het Stedelijk Museum heeft georganiseerd belicht, net als zijn latere enorme sculpturen, HON – en katedral (1966), Crocrodrome (1977) en het spectaculaire Le Cyclop (1969–1994), dat buiten Parijs nog steeds te bezoeken is. Als sluitstuk van de tentoonstelling, en een Nederlandse primeur, wordt Tinguely’s monumentale Mengele-Totentanz (1986) gepresenteerd: een duistere installatie met schaduwspel, die Tinguely maakte naar aanleiding van een verwoestende brand waarvan hij ooggetuige was. Het werk is opgebouwd uit overblijfselen van de brand: verkoolde balken, landbouwmachines (van de firma Mengele) en dierenskeletten. Het resultaat is een gigantische memento mori, die ook verwijst naar de concentratiekampen van de Nazi’s. De bewegingen en hoge schelle geluiden zorgen voor een sacrale en macabere sfeer.
-Spel, interactie en spektakel!
Voor Jean Tinguely was zijn werk een verzet tegen de conventionele statische kunst(wereld); hij wilde spel en experiment voorop zetten. Voor hem hoefde de bezoeker niet meer in een steriele witte ruimte op afstand naar een verstild schilderij te kijken. Met zijn kinetische kunst zette hij zowel de kunst als de kunstgeschiedenis in beweging en verkende hij de grenzen tussen kunst en leven. Met zijn do-it-yourself tekenmachines bekritiseerde Tinguely de rol van de kunstenaar en de elitaire positie van kunst in de samenleving. Hij verwierp de uniciteit van ‘de hand van de kunstenaar’ door bezoekers zelf werken in elkaar te laten zetten.
Samenwerking stond centraal in zijn loopbaan: met kunstenaars als Daniel Spoerri, Niki de Saint Phalle (ook zijn echtgenote), Yves Klein, het ZERO-netwerk, maar ook met museumdirecteuren als Pontus Hultén, Willem Sandberg en Paul Wember. Tinguely speelde een belangrijke rol in deze netwerken, als leider, inspirator, en verbinder. Zijn charismatische, stoere persoonlijkheid en het eclatante succes waarmee hij zijn werk (en zichzelf) in de openbare ruimte presenteerde, droegen daar in belangrijke mate aan bij.
-Relatie met Amsterdam en het Stedelijk
Amsterdam heeft een dynamische geschiedenis met Tinguely. Vooral de mede door Tinguely samengestelde tentoonstellingen Bewogen Beweging (1961) en Dylaby (1962) in het Stedelijk Museum getuigen van het nauwe contact. Hij bracht niet alleen zijn kinetische Méta machines, maar ook zijn internationale avant-gardenetwerk naar Nederland en liet een blijvende indruk achter bij het publiek, dat deze experimentele tentoonstellingen in grote aantallen bezocht. Een innige band met Willem Sandberg, toenmalig directeur van het Stedelijk Museum, en curator Ad Petersen leidde tot verschillende retrospectieven en aankopen voor de collectie (dertien sculpturen, waaronder zijn beroemde tekenmachine Méta-Matic No. 10 uit 1959, Gismo uit 1960 en de enorme Méta II uit 1971).
# Meer info op website Stedelijk Museum Amsterdam
-Catalogus
Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus, gebaseerd op meerjarig onderzoek van het Stedelijk Museum en Kunstpalast Düsseldorf, met essays van onder meer Margriet Schavemaker, Barbara Til en Beat Wismer.
Jean Tinguely – Machinespektakel
Grootste overzicht ooit in Nederland van veelzijdige avant-gardekunstenaar
1 oktober 2016 – 5 maart 2017
Stedelijk Museum
Postbus 75082
1070 AB Amsterdam
T +31 (0)20 5732 911
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, FDM Art Gallery, Jean Tinguely & Niki de Saint Phalle, Sculpture
Foam Magazine #43: Ai Weiwei – Freedom of Expression under Surveillance
Foam is proud to launch the brand new and unique Foam Magazine, which was made in close collaboration with world-renowned Chinese contemporary artist and activist Ai Weiwei (1957, Beijing). Weiwei is guest editor for this issue that is entirely dedicated to the theme ‘Freedom of Expression under Surveillance’. Ai Weiwei himself is the central point of the magazine, as an artist under constant surveillance by the Chinese government. The magazine contains images he made while documenting his life by using Instagram and webcams, but also pays attention to Ai Weiwei’s constant endeavour to keep a sharp eye on the ones surveilling him.
Freedom of Expression under Surveillance
Containing an interview with, and quotes by the artist Foam Magazine #43 is divided into four parts: ‘Sousveillance”, ‘Self Surveillance’, ‘Urban Surveillance’ and ‘Art and Surveillance’. It reports on the way the artist worked the last few years. Instagram and Twitter became the means by which Ai Weiwei shared virtually every aspect of his life with a steadily growing multitude of followers all over the world. Part of the issue shows a selection of the endless stream of images posted on Instagram by Ai Weiwei. In another part Weiwei shares stills from the ‘Weiweicam’ he directed at himself 24/7. Foam Magazine #43 documents crucial and highly eventful period in the life of one of the most important artists of our age.
About Ai Weiwei
Ai Weiwei is an influential Chinese contemporary artist and activist. As a political activist, he has been openly criticizing the Chinese Government’s stance on democracy and human rights. In 2011, following his arrest at Beijing Capital International Airport he was held for 81 days without any official charges being filed. Recently he had his passport returned to him and was given the opportunity to travel abroad. Among art works by Ai Weiwei are Fairytale (2007), produced for Documenta 12, and Sunflower Seeds, an installation in London’s Tate Modern in 2010. A major solo exhibition of his work is currently on show at the Royal Academy of Arts, London.
ISBN 9789491727825
Published December 2015
288 pages + 4 cover pages front + back
Printed on selected specialized paper
Swiss bound
300x230x25 mm
€22,50
# More information: www.foam.org
Photo Anton K. (FdM): Protest in Berlin, Linienstrasse, 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Ai Weiwei, Art & Literature News, Art Criticism, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Photography, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Issue No. 103
September 2016
„Poetry“
TZK #103 addresses “poetry,” a language form central to the recent shift toward affect in contemporary critical writing. Seeing the “artist-poet” as a vital site for the intersection of politics, affect, and digitality, we consider her voice and her currency from various perspectives, pro and con, across generations, analyzing her rising success, also asking what is gained and lost in this move from “rational” thought to what one feels? Scanning populist poetry, anarchist poetry, post-millennial net-poetry, the poetry of surplus-language and social media, the art historical poetic/poet-turned-object, and shades of fading Poesie, this issue, conceived by the editors with John Kelsey and Isabelle Graw explores how the seeming immediacy of #poetry and the suggestion of a hyper-personal voice correlates with current economic demand to claim visibility.
Issue No. 103 – September 2016 “Poetry”
Table of contents
Vorwort
7 Preface
36 Tim Griffin What Is Poetry?
42 Joshua Clover Objectively Speaking / Remarks on Subjectivity and Poetry
48 Isabelle Graw The Poet’s Seduction / Six Theses on Marcel Broodthaers’s Contemporary Relevance
74 Liz Kotz Word Pieces, Event Scores, Compositions
82 Monika Rinck The Promise of Poetic Language
88 Ada O’Higgins If you don’t like the reflection. Don’t look in the mirror. I don’t care.
94 Chris Kraus and Ariana Reines The feelings I Fail to capitalize, I fail / Chris Kraus and Ariana Reines in conversation on auto-fiction and biography
108 Felix Bernstein The Irreproachable Essay / On the Amazon Discourse of Hybrid Literature
122 Daniela Seel IMMEDIACY, I MEET WITH SKEPTICISM / Three questions for Daniela Seel
130 Micaela Durand DEVIL SHIT
134 Karolin Meunier Hearing Voices / On the reading and performance of poetry
148 Dena Yago Empire Poetry
Short Cut
169 Four Theses on Branding / David Joselit on Berlin Biennale 9
173 Mantras der Gegenwart / Hanna Magauer über Berlin Biennale 9
Rotation
177 Sehnsucht nach der verlorenen Stadt / Johannes Paul Raether über “spiritus” von Honey-Suckle Company
182 BENJAMIN BUCHLOH, ART HISTORIAN / Christine Mehring on Benjamin H. D. Buchloh’s “Formalism and Historicity: Models and Methods in Twentieth-Century Art”
187 Es war zweimal sagte sie / Vojin Sasa Vukadinovic über Eva Meyers „Legende sein“
191 Less is more? / John Miller on Justin Lieberman’s “The Corrector’s Custom Pre-Fab House”
96 So machen wir’s / Eva Geulen über „The Use of Bodies“ (Homo Sacer IV.2) von Giorgio Agamben
Short Waves
203 Gunter Reski über Victor Man bei MD 72, Berlin / Harry Burke on Dean Blunt at Arcadia Missa, London / Rhea Dall on Stephen G. Rhodes at Eden Eden, Berlin / Tobias Vogt über Thea Djordjadze bei Sprüth Magers, Berlin / Deanna Havas on Marc Kokopeli at Lomex, New York / Martin Herbert on Fredrik Værslev at Bergen Kunsthall, Norway
Reviews
222 Habeas Corpus / Simon Baier über Francis Picabia im Kunsthaus Zürich
227 Marcel Broodthaers, Art Historian’s Artist / Trevor Stark on Marcel Broodthaers at the Museum of Modern Art, New York
232 Malerei als soziales Handeln? / Christian Spies über Fernand Léger im Museum Ludwig, Köln
226 Simulierte Musealisierung / Philipp Kleinmichel über Isa Genzken im Martin-Gropius-Bau, Berlin
240 Elegance is Resistance / Stephanie LaCava on Lukas Duwenhögger at Artists Space, New York
Nachruf
245 TONY CONRAD (1949–2016) by Diedrich Diederichsen
247 Jay Sanders TONY CONRAD (1949–2016)
Edition
Martha Rosler
Amy Sillman
Amy Sillman
More issues:
Issue No. 103 / September 2016 “Poetry”
Issue No. 102 / June 2016 “Fashion”
Issue No. 101 / March 2016 “Polarities”
Issue No. 100 / December 2015 “The Canon”
Issue No. 99 / September 2015 “Photography”
Issue No. 98 / June 2015 “Media”
Issue No. 97 / March 2015 “Bohemia”
Issue No. 96 / December 2014 “The Gallerists”
Issue No. 95 / September 2014 “Art vs. Image”
Issue No. 94 / May 2014 “Berlin Update”
Issue No. 93 / March 2014 “Speculation”
Issue No. 92 / December 2013 “Architecture”
Issue No. 91 / September 2013 “Globalism”
Issue No. 90 / June 2013 “How we aim to work”
Issue No. 89 / March 2013 “Mike Kelley”
Issue No. 88 / December 2012 “The Question of Value”
Issue No. 87 / September 2012 “Conflict”
Issue No. 86 / June 2012 “The Curators”
Issue No. 85 / March 2012 “Art History Revisited”
Issue No. 84 / December 2011 “Feminism!”
Issue No. 83 / September 2011 “The Collectors”
Issue No. 82 / June 2011 “Artistic Research”
Issue No. 81 / March 2011 “Where do you stand, colleague ?”
Issue No. 80 / December 2010 “Political Art?”
Issue No. 79 / September 2010 “Life at Work”
Issue No. 78 / June 2010 “Fashion”
Issue No. 77 / March 2010 “Painting”
# More information on website Texte Zur Kunst
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive Concrete & Visual Poetry, Art & Literature News, Art Criticism, LITERARY MAGAZINES, MODERN POETRY, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature