Or see the index
Vroom, frivool, vilein
In Den Bosch zijn zondag 28 februari heel wat dichters te vinden. Om 15.00 uur wordt daar dan in het Jheronimus Bosch Art Center aan het Jeroen Boschplein 2 de bundel Vroom, frivool, vilein voorgesteld.
Pien Storm van Leeuwen verdiepte zich in de beeldtaal van Jheronimus Bosch en selecteerde uit zijn schilderijen tal van fragmenten die in hun samenspel een beeld geven van de belevingswereld van de grote schilder. Een dertigtal dichters schreef op haar verzoek poëzie bij deze vensters op Jheronimus Bosch.
Het betreft Bert Bevers, Lut De Block, Catharina Boer, Frans August Brocatus, Olaf Douwes Dekker, Maarten van den Elzen, Christina Guirlande, Albert Hagenaars, Bauke van Halem, Kees Hermis, Marijke van Hooff, Joris Iven, Geert De Kockere, Peter Korsman, Marije Kos, Frans Kuipers, Pieter Luykx, Kees van Meel, Jasper Mikkers, Merel Morre, Ronella Moser, Herbert Mouwen, Hannie Rouweler, Els van Stalborch, Pien Storms van Leeuwen, Wim van Til, Rob van Uden, Jace van de Ven, Willem van de Vrande en Victor Vroomkoning.
Heel wat van hen zullen hun bijdrage deze middag voor de microfoon brengen. Jo Timmermans, voorzitter van de Stichting Jheronimus Bosch Centrum, spreekt een welkomstwoord waarna Pien Storms van Leeuwen en de dichters het publiek langs beeld en poëzie zullen voeren. Deborah Jacobs zorgt met oude ballades voor de muzikale omlijsting.
Vroom, frivool, vilein is een publicatie van Stichting TrajarT/Ceedata in Chaam.
VROOM, FRIVOOL, VILEIN: POËTISCHE VENSTERS OP JHERONIMUS BOSCH
Den Bosch 28 februar1 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Bevers, Bert, Elzen, Maarten van den, Jheronimus Bosch, Mikkers, Jasper, Ven, Jace van de
Prentenboek bij overzichtstentoonstelling Karel Appel: In het Gemeentemuseum Den Haag is de tentoonstelling Karel Appel te zien. Imme Dros en Harrie Geelen maakten het kunstprentenboek bij deze expositie: Karel Appel uit de kapperszaak in de Dapperstraat.
Karel Appel uit de kapperszaak in de Dapperstraat
Jan Appel, kapper in de Dapperstraat
die scheert en knipt van vroeg tot laat.
Hij heeft een zoon die als hij sterft
de kapperszaak in de Dapperstraat erft!
Als Karel Appel vijftien jaar is, moet hij van school en krijgt hij van zijn vader een schaar, een kam en een kappersschort. Maar de jonge Karel wil schilderen! Aangestoken door zijn oom trekt hij eropuit met zijn schilderskist. Hij gaat naar de kunstacademie en ontwikkelt gaandeweg een steeds expressievere stijl. Zijn wilde schilderen roept aanvankelijk verontwaardiging op. Maar samen met vrienden Corneille en Constant zoekt Appel toenadering tot gelijkgestemde abstracte kunstenaars uit België en Denemarken. Het grootste deel van zijn carrière brengt Appel door in Parijs en New York. Zijn bekende uitspraak: ‘Ik rotzooi maar wat an’ verhindert niet dat Karel Appel internationaal als een van onze beroemdste en meest geliefde moderne schilders wordt gezien. Een schilder die zich tot het einde van zijn leven bleef vernieuwen.
Schrijversechtpaar Imme Dros en Harrie Geelen ontving samen een recordaantal Zilveren Griffels voor hun werk. Harrie Geelen (1939) illustreert, schildert, filmt en schrijft gedichten, liedjes, scenario’s en kinderboeken. Naast de Woutertje Pieterse Prijs, een Zilveren Penseel en twee Zilveren Griffels ontving hij ook een Gouden Penseel. In 2014 werd Geelen benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Het eerste boek van Imme Dros (1936) verscheen in 1971, maar het grote succes kwam na De zomer van dat jaar in 1980. Haar boeken werden bekroond met de Nienke van Hichtumprijs, de Woutertje Pieterse Prijs en een aantal Zilveren Griffels. In 2003 ontving zij de Theo Thijssenprijs voor haar hele oeuvre.
Gemeentemuseum Den Haag toont met een groots overzicht van 67 schilderijen, 12 beelden en meer dan 60 tekeningen aan dat Karel Appel meer was dan een CoBrA-kunstenaar en zijn flamboyante imago. De grote overzichtstentoonstelling is te zien van 16 januari t/m 16 mei 2016.
Naast een uitdagende kindertour bij de tentoonstelling voor kinderen vanaf zes jaar biedt het museum ook de bijzondere les ‘Schilderen met Karel Appel’ voor kinderen uit het primair onderwijs (groep 1, 2 en 3). In de meivakantie vindt tweemaal het speciale ‘Karel Appel Atelier’ plaats.
# Meer informatie op website Uitgeverij Leopold
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Illustrators, Illustration, Karel Appel
Karel Appel
Retrospectief
Nu t/m 16-mei-2016
Wie denkt aan het werk van Karel Appel (1921-2006) ziet felle kleuren, sterke contourlijnen en ogenschijnlijke simpele vormen. Toch kent de ontwikkeling van de beroemde en kleurrijke Nederlandse kunstenaar ook een andere kant dan de jaren 50 en CoBrA waar hij vaak mee wordt geassocieerd. Appel experimenteerde, zocht de grenzen op en bleef tot op hoge leeftijd zijn werk vernieuwen. Van vroege speelse en kinderlijke voorstellingen, tot aan de latere sculpturen, waarin hij schilderkunst met gevonden voorwerpen combineerde, zijn stijl en materiaal wisselde vaak. Typerend voor Karel Appel is ook dat hij al vroeg samenwerkte met kunstenaars uit andere disciplines, zoals, dichters, muzikanten en choreografen.
In de bekende documentaire van Jan Vrijman uit 1961 wordt Karel Appel neergezet als een woest schildersbeest dat zwetend en grommend in gevecht lijkt met het schildersdoek. Spontaan en puur vanuit zijn instincten veegt en smijt Appel de verf op het doek. Hij lijkt het publiek te manipuleren door bewust een cliché van de wilde, romantische kunstenaar neer te zetten. Zijn beroemde uitspraak ‘Ik rotzooi maar wat an’ wordt te letterlijk opgevat en veroorzaakt veel ophef in Nederland. Appel schildert expressief en spontaan, maar gaat nauwkeuriger te werk dan hij doet voorkomen. Hij kiest zijn gereedschap en verf met zorg, maakt vooraf schetsen en haalt zijn inspiratie uit de kunstgeschiedenis. Hij bestudeert het werk van Rembrandt, Van Gogh, Picasso en Mondriaan grondig. Zijn kunstwerken blijken doordachte composities.
Vanaf het moment dat Appel in 1950 naar Parijs verhuist, ontvangt hij grote prijzen, wordt naar Biënnales afgevaardigd en krijgt eervolle opdrachten. Ondanks zijn wereldfaam, blijft hij zijn hele leven lang een gecompliceerde verhouding met Nederland houden. De elite hier wil niets van hem weten, terwijl het volk, vanwege zijn spontaniteit en ongekunsteldheid, met hem weg loopt. Door een kleine groep in de kunstwereld wordt zijn werk gewaardeerd en gepromoot. Vandaag de dag is zijn werk internationaal verspreid over vele belangrijke museale- en particuliere collecties.
In 2016 is het tien jaar geleden dat Karel Appel is overleden. Een mooi moment om een frisse blik te werpen op zijn veelzijdige oeuvre dat zich over meer dan zes decennia uitstrekt. Gemeentemuseum Den Haag belicht met dit grootse retrospectief, bestaande uit 67 schilderijen, 12 beelden en meer dan 60 tekeningen, Appel vanuit verschillende gezichtspunten. Zo komen zijn vroege interesse in Outsider Art aan bod, zijn experimenten met uiteenlopende stijlen en de zeer eigen – soms bijna abstracte – interpretatie van klassieke thema’s zoals het naakt, het portret, het landschap en het stadsgezicht.
Gemeentemuseum Den Haag heeft een lange traditie met Karel Appel. Eerder vonden er belangrijke tentoonstellingen plaats en de kunstenaar schonk in 1983 en 2002 een groot aantal tekeningen aan het museum. Dit retrospectief markeert opnieuw de bijzondere band. De tentoonstelling vormt een spil van een brede internationale herontdekking van Appels werk. Ook in steden als Parijs, München en Washington zijn tentoonstellingen georganiseerd.
Catalogus en kinderkunstboek
Bij de tentoonstelling verschijnt een indrukwekkend naslagwerk over Karel Appel dat te koop is in de winkel van het museum. Het boek verschijnt in het Engels en Nederlands en wordt uitgegeven door Uitgeverij Walther König in Keulen. Naast teksten van Rudi Fuchs, Klaus Ottmann en dr. Franz-W. Kaiser is er een interview in opgetekend met kunstcriticus Michel Ragon, een van de laatste tijdsgetuigen uit de CoBrA-tijd in Parijs. Dankzij nieuw onderzoek is, behalve een uitgebreide chronologie, ook het beroemde contramanifest van Karel Appel, compleet geactualiseerd opgenomen.
Het nieuwe kinderkunstboek Karel Appel uit de kapperszaak in de Dapperstraat van Imme Dros en Harrie Geelen vertelt het verhaal van de jonge Karel die in plaats van kapper, zoals zijn vader, een droom heeft om een beroemd kunstenaar te worden. Het kleurrijke prentenboek is alweer het vijftiende deel uit de serie kinderkunstboeken die het Gemeentemuseum Den Haag uitgeeft in samenwerking met Uitgeverij Leopold.
De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt dankzij de Karel Appel Foundation.
Gemeentemuseum Den Haag
Stadhouderslaan 41
2517 HV Den Haag
# Meer info website Gemeentemuseum Den Haag
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, Exhibition Archive, Karel Appel
Zesdelige collegereeks over Klassieke schrijvers en dichters
De muzen in het museum
In deze reeks geeft Dr. J.J.L. (Hans) Smolenaars (onderzoeker bij de opleiding Griekse en Latijnse taal en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam) zes inleidende colleges over vooraanstaande Griekse en Romeinse auteurs en dichters. De eerste drie colleges zijn gewijd aan Kalliope, de muze van de epische poëzie. De laatste drie gaan over Melpomene, de muze van de tragedie.
data: 14, 28 februari; 13, 20 maart; 10, 17 april 2016
tijd: 10.30 – 12.00 uur
locatie: Rijksmuseum van Oudheden
kosten: €70 voor passe partout (betaal via iDEAL), of €12,50 per college (kaartverkoop alleen op de dag zelf, bij de kassa)
kosten RoMeO-leden¹: €50 voor passe partout (betaal via iDEAL)
betalingswijze: uitsluitend vooraf via iDEAL-betaling
aanmelden: uw iDEAL-betaling is uw aanmeldings- en entreebewijs
¹ RoMeO is de vriendenvereniging van het Rijksmuseum van Oudheden » meer informatie
College 1: Homerus’ Ilias
In dit college komen passages uit Homerus’ fantastische epos over de verovering van Troje aan bod. Ze worden geïllustreerd met de geometrische vazen, vaasschilderingen, Myceense maskers en wapens, die de dichter (ca 750 v.Chr.) en zijn voorgangers met eigen ogen hebben gezien.
Datum: zondag 14 februari 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 2: Vergilius’ Aeneis
Zevenhonderd jaar na Homerus schrijft Vergilius zijn epos, waarin de Val van Troje en de Vlucht van Aeneas met de oudste geschiedenis van Rome in verband worden gebracht. In zijn epos (29-19 v.Chr.) over deze gebeurtenissen in het verre verleden spelen de politiek van Octavianus/Augustus en de ideologie van de nieuwe Gouden tijd een belangrijke rol.
Datum: zondag 28 februari 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 3: Ovidius’ Metamorphosen
Verandering is het thema van Ovidius’ epos. In dit college worden enkele beroemde verhalen uitgelicht (o.a. Daphne, Narcissus, Orpheus) en er is aandacht voor de enorme invloed die de ‘Gedaantewisselingen’ hebben gehad op de latere literatuur, beeldende kunst en muziek.
Datum: zondag 13 maart 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 4: Toneel in de oudheid
Inleiding op theaters, opvoeringspraktijken en acteurs in Griekenland en Rome.
Datum: zondag 20 maart 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 5: Aeschylus’ Agamemnon
De enscenering van Agamemnon’s dramatische thuiskomst uit Troje tegen de achtergrond van de Myceense cultuur en zoals weergegeven op Griekse vazen.
Datum: zondag 10 april 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 6: Seneca’s Agamemnon en Thyestes
De Myceense tragedies gezien door de ogen van Seneca, opvoeder en slachtoffer van keizer Nero.
Datum: zondag 17 april 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
Rijksmuseum van Oudheden
Rapenburg 28
2311 EW Leiden
# Meer info op website Rijksmuseum van Oudheden
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, CLASSIC POETRY, FDM Art Gallery
Freda Kamphuis: The ghost of Romeo and Juliet
fleursdumal.nl magazine
More in: Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda, Romeo & Juliet, THEATRE
Da, da und da
hats Dada in der Stadt
Dada Stadt Zürich zeigt das Milieu, in welchem Dada entstanden ist, indem Ihnen die Orte der Revolte, der Psyché und des Amusement vorgeführt werden sowie alle Örtlichkeiten, an denen zwischen 1916 und 1919 Dada stattgefunden hat.
Sie erfahren, in welchen Lokalitäten sich die Dadaisten zu ihren Soiréen getroffen haben, wo Lenin debattierte und C. G. Jung das Unbewusste entdeckte, wo die besten Tanzabende stattfanden und woher das Wort Dada eigentlich kommt. Das Kartenmaterial gibt Ihnen ein Bild von Zürich vor 100 Jahren, das Sie direkt mit dem Zustand heute vergleichen können.
Speziell zum 100-jährigen Jubiläum von Dada finden Sie auf diesem Plan auch die Orte, an denen Dada 2016 präsentiert und gefeiert wird.
2. Auflage, deutsch & englisch
Kostenfrei erhältich ab 5. Februar 2016 im Cabaret Voltaire.
Stadtplan «Dada Stadt Zürich»
Cabaret Voltaire
Spiegelgasse 1
8001 Zürich
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dada, DADA, Dadaïsme
Visies op onze publieke ruimte
In de tentoonstelling Van wie is de straat? zijn verschillende visies op de straat – onze publieke ruimte – te zien. Wie maakt er gebruik van deze publieke ruimte? Wie beheert, wie controleert en wie misbruikt hem? Wie is de eigenaar en welke verantwoordelijkheden brengt dit eigendom met zich mee?
Het Van Abbemuseum heeft vier gasten uitgenodigd die elk een bepaald aspect van het gebruik van de openbare ruimte uitwerkten. Dit resulteert in heel verschillende bijdragen: de openbare ruimte als plek voor protest (Crimson architectural historians), een typologie van honderd verschillende straten (ZUS), de vormgeving van de publieke ruimte op The Strip in Las Vegas (!Melk) en het project Refugee Republic over het dagelijks leven in een vluchtelingenkamp (kunstenaar Jan Rothuizen, multimediajournalist Martijn van Tol en fotograaf Dirk Jan Visser, geproduceerd door Submarine Channel).
Alle bijdragen refereren ook aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum.
Refugee Republic
Het project Refugee Republic is een interactieve documentaire die je meeneemt door de straten van een vluchtelingenkamp en laat zien hoe het dagelijks leven zich hier afspeelt. Kamp Domiz werd in april 2012 gesticht in Noord Irak voor de opvang van Syrische Koerden. Het kamp ligt in Irakees Koerdistan, op 60 kilometer van de grens tussen Syrië en Irak. Met een oppervlakte van 1.142.500 m2 moest deze plek oorspronkelijk plaats bieden aan 38.000 vluchtelingen. Momenteel staan er 58.000 vluchtelingen ingeschreven. Het kamp telt twaalf wijken, tien hoofdwegen en 99 kleinere straatjes. Refugee Republic is te zien in de kelder van de toren, van waaruit een banier met tekeningen en teksten, een soort gestileerde slang, omhoog komt. Refugee Republic won meerdere prijzen, onder meer een Dutch Design Award 2015 en de NFF Digital Storytelling Award 2015.
ZUS
ZUS (Zones Urbaines Sensibles) uit Rotterdam onderzoekt de hedendaagse stad middels gevraagde en ongevraagde architectuur. Hierin staat publieke ruimte en de politiek van ruimte altijd centraal. Voor deze tentoonstelling ontwikkelde ZUS 101 Straten, de implosie van het publieke domein waarin ze 101 straten onderzocht, van de Romeinse geplaveide routes, via New Babylon tot aan de hedendaagse shopping mall. De evolutie van bestaande en utopische straten toont de versplintering van het begrip straat en laat zien dat de straat nog volop transformeert. De tekeningen van verschillende straat typologieën worden getoond op de muur van de begane grond en op gekleurde ladders die de verschillende verdiepingen van de toren met elkaar verbinden.
Crimson Architectural Historians
Do You Hear The People Sing? is de titel van een lied uit de opera Les Miserables. Het werd ook gezongen tijdens de betogingen voor meer democratie in Hong Kong in 2014. Dit protest kreeg de naam ‘Umbrella Revolution’ vanwege de met leuzen beschilderde paraplu’s die de protesteerders ronddraaiden in de richting van de ordetroepen. Het Rotterdamse bureau Crimson Architectural Historians nam de titel van dit lied als titel voor hun bijdrage over de openbare ruimte als plaats voor protest. Op de eerste etage van de toren is een grote panoramische tekening te zien met taferelen van rellen en betogingen, vermengd met hun ruimtelijke omgeving. Het geheel vormt één allegorisch straattafereel waarin architectuur, demonstranten, leuzen en verschillende vormen van autoriteit het verhaal vertellen van de straat als plek waar democratie op een rauwe manier wordt gevormd en gepresenteerd.
!Melk
Op de tweede verdieping van de toren vormt The Strip, de legendarische gokboulevard van Las Vegas, een symbolische tegenhanger van het vluchtelingenkamp onderin de toren. The Strip, een totaal geprivatiseerd gebied, heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld van een straat vol verkeer tot een voetgangersgebied. Hierdoor is de kwaliteit van de openbare ruimte belangrijker geworden. Bureau !Melk uit New York kreeg de opdracht om een masterplan en een ontwerp hiervoor te maken, met daarin het allereerste park dat aan The Strip ligt. Het interessante aan de ontwikkeling van deze boulevard is dat alle veranderingen geïnitieerd worden door marktpartijen en niet door de overheid. Voor de bijdrage aan deze tentoonstelling werkt !Melk samen met architect/auteur Stefan Al.
Wisselende projectpresentaties
Helemaal bovenin de toren is een ruimte gereserveerd voor kleinere, wisselende projectpresentaties over de openbare ruimte in Eindhoven. Deze hebben tot taak om de tentoonstelling te actualiseren, te concretiseren, aan te vullen, te becommentariëren of kritisch te bevragen.
Lezingen en debatten
De onderwerpen van de tentoonstelling worden verder uitgediept in een serie lezingen en debatten in het museum, georganiseerd in samenwerking met Architectuurcentrum Eindhoven. Tijdstip: donderdag 19.00 – 20.30 uur.
do 25.02.2016, 19.00 uur: Tracy Metz, Talkshow Stadsleven: De Straat 2.0
De aftrap voor deze reeks wordt verricht door journalist, auteur en presentator Tracy Metz. In haar live talkshow Stadsleven voert ze gesprekken met tekenaar Jan Rothuizen, Elma van Boxel van ZUS, Wouter Vanstiphout van Crimson Architectural Historians en Jerry van Eijck van !Melk.
De Straat (1972)
In elk van de bijdragen wordt gerefereerd aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum. Toenmalig directeur Jean Leering, samensteller van de tentoonstelling, zei hierover: “ [Het gebruik van de straat] weerspiegelt de wijze waarop een samenleving reilt en zeilt, zichzelf ervaart en begrijpt. […] Maar tevens biedt de straat de gelegenheid tot samenleven: de straat is bij uitstek een plaats, waarop meningen en ideeën openbaar worden en uitwerking krijgen, manifest worden en tot actie komen.” Met De Straat gaf Leering tevens inhoud aan zijn opvatting over de maatschappelijke taak van een museum in de samenleving. Hij ging ervan uit dat de activiteiten van een museum een middel konden zijn om zijn publiek beter bewust te maken van, en deel te laten nemen aan het maatschappelijke proces. Dat was nodig om vervreemding van de mens in de samenleving tegen te gaan. In die tijd waren dat in de museumwereld zeer vernieuwende denkbeelden maar ook nu, ruim veertig jaar later, hebben ze nog niets aan actualiteit ingeboet, zoals deze huidige tentoonstelling laat zien.
Vormgeving tentoonstelling: Can & Asli Altay (Future Anecdotes Istanbul).
Adviesraad: Bert Dirrix en Robert van Rixtel (Social Urban Space), Christiane Berndes en Antoine Derksen (Van Abbemuseum).
Van Abbe Museum Eindhoven
tentoonstelling
20/02/2016 – 30/04/2017
Van wie is de straat?
Conservator: Willem Jan Renders (Projectleider)
Van Abbemuseum
Bilderdijklaan 10
5611 NH Eindhoven
# Meer informatie website VANABBEMUSEUM
FLEURSDUMAL.NL MAGAZINE
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Urban Art
Geburtsort Cabaret Voltaire
Es war nur eine kurze Episode, ein halbes Jahr «Cabaret Voltaire» zwischen Februar und Juni 1916, die sich in der Liegenschaft Spiegelgasse 1 abspielte. Bekannt ist, dass die Dadaisten den 1885 geschaffenen Saal auf der Hinterseite des Gebäudes nutzten und dass die Wände schwarz und die Decke blau gestrichen waren. Der Saal ist noch vorhanden, er wurde aber in den 1950er-Jahren kräftig umgebaut. Nicht einmal die heutigen Saalfenster mit ihrem auffälligen Stichbogensturz stammen aus der Zeit des Cabaret Voltaire. Man hat 1950 die ursprünglich noch viel grösseren Rechteckfenster historisierend verkleinert. Untersuchungen an den Wänden des Saals ergaben, dass alle vorgefundenen Farbschichten aus der Zeit von 1950 und später stammten. Unter diesen jungen Farbschichten kam eine Backsteinwand zum Vorschein, die ursprünglich mit einem Täfer verkleidet gewesen sein muss. Dieses ist 1950 entfernt worden. Auch die blaue Decke ist heute nicht mehr vorhanden. Somit finden sich – zumindest an den untersuchten Stellen – nicht einmal mehr Farbspuren des Zustandes von 1916. Aus der Zeit stammen der Grundriss und die Raumhöhe, sowie die Gusseisensäulen im Innern des Saales. Das Säulenpaar stützt seit 1885 die darüber stehende Hausfassade, die einfach hilft die Decke zu tragen und reicht bis in den mächtigen Gewölbekeller hinunter.
Obsession Dada: 165 Feiertage
Am 5. Februar 2016 jährt sich die Eröffnung des Cabaret Voltaire zum 100. Mal und Dada feiert damit ein Jahrhundert der Existenz. Gefeiert wird dies mit 165 Feiertagen und einer Manifestation unserer Obsession Dada. Wir tun dies mit den drei Themenbereichen Dadalogie, Akademie und Kunst mit dem Ziel, durch dieses Ritual eine Transformation des Cabaret Voltaire zu erreichen, um es zu dem zu machen, was es vor 100 Jahren war: eine Künstlerkneipe und ein freier Ort der zeitgenössischen Kunst. Wir tun dies, indem wir Schwung holen bei den Dadaisten, uns von ihnen inspirieren lassen und von ihnen lernen, mit Philosophen über Gesellschaft und Kunst nachdenken und mit Künstlerinnen und Künstlern die Energieeinheit Obsession entzünden.
Ausstellung «Obsession Dada»
Pünktlich zum 100. Geburtstag eröffnet in der Krypta des Cabaret Voltaire die von Adrian Notz und Una Szeemann kuratierte Ausstellung «Obsession Dada». Sie basiert auf Dokumenten aus dem Archiv des grossen Kurators Harald Szeemann. Für «Obsession Dada» werden u.a. Dokumente über das Museum der Obsessionen und die Agentur für geistige Gastarbeit publiziert.
«Ich sehe diese Ausstellung als eine Entdeckungsreise zu den vielen Intensionen von Obsessionen. Und auf diesem Weg begegne ich vielen wunderschönen Inseln», so Una Szeemann.
Mit einer raumgreifenden Installation, von ihr in konzipiert und in Zusammenarbeit mit Markus Kummer realisiert, wird eine Bühne für Obsessionen geschaffen, die wöchentlich mit Performances, Lesungen und Manifesten bespielt wird.
Den Auftakt macht am 5.2. das Kollektiv Lu Cafausu, gefolgt von Oppy De Bernardo & Aldo Mozzini, Garrett Nelson, Domenico Billar, Thomas Hirschhorn, Marcel Janco, Carlos Amorales, Michele Robecchi, Gianni Motti, Shana Lutker, Nedko Solakov, Pilar Albarracin, Lily Reynaud Dewar, Grupo EmpreZa, Königreiche von Elgaland-Vargaland (KREV) uvm.
«Offizium» für die 165 wichtigsten DadaIstinnen
Parallel widmet sich Adrian Notz im täglichen Offizium um 6:30h den 165 DadaistInnen. Am Feiertag von Hans Arp wird die «Die Schwalbenhode» vortragen. Sophie Taeuber-Arp wird am 24. Februar. zelebriert.
Wahrlich gefeiert wird allabendlich, an den Soiréen. So wird zum Beispiel mit 6 Tänzerinnen und einer Puppenspielerin am 10. Februar die Marionette «The Robot King» von Sophie Taeuber-Arp zum Leben erweckt, nach einer 36 stündigen «Hacktion» spielt am 5. März die Genfer Kultband «The Death Brothers» oder die internationale Performance Gruppe «Blago Bung», deren Name vom lautmalerischen Ausdruck von Hugo Ball abgeleitet wurde, kreiert für den 9. April ein Lyrik-Konzert.
«Obsession Dada»
5. Februar–15. Mai 2016
Dokumente aus dem Harald Szeemann Archiv
Wöchentliche Soiréen mit zeitgenössischen KünstlerInnen
165 Feiertage
Cabaret Voltaire
Spiegelgasse 1
8001 Zürich
# Meer info on website CABARET VOLTAIRE
fleursdumal.nl magazine
________________________________________________________
More on DADA 100
on websites about DADA poet Antony Kok,
Theo van Doesburg and others.
DADA in Tilburg: www.antonykok.nl
(also: www.fleursdumal.nl & www.jefvankempen.nl)
Archives DADA Tilburg
Archives Antony Kok Tilburg
Archives De Stijl Tilburg
________________________________________________
More in: Art & Literature News, Ball, Hugo, Dada, DADA, EXPERIMENTAL POETRY, Museum of Literary Treasures, MUSIC, The talk of the town, THEATRE
100 Jahre Cabaret Voltaire Jubiläum
Das Cabaret Voltaire begeht den hundertsten Geburtstag von Dada und dem Cabaret Voltaire mit 165 Feiertagen: Einen für jede und jeden der 165 DadaistInnen, die bereits in der Dauerausstellung «Dada in Nuce» portraitiert wurden. 2016 fokussiert sich das Cabaret Voltaire wieder verstärkt auf die Zusammenarbeit mit zeitgenössischen KünstlerInnen, welche sich mit Dada auseinandersetzen. Mit täglich stattfindenden Soiréen will das Cabaret Voltaire in einer masslos überfordernden Bespielung bis zum Irrsinn, bis zur Bewusstlosigkeit einen künstlerischen Ort schaffen, in dem das Ereignis im Vordergrund steht.
Am 5. Februar 2016 wird das Cabaret Voltaire hundert Jahre alt. Als Geburtsort von Dada wollen wir dieses Ereignis von Februar bis Juli – der historisch-mythischen Entstehungszeit von Dada – exzessiv feiern. Denn hier, an der Spiegelgasse 1 in Zürich, wurde 1916 am Abend des 5. Februar im Saal der «Meierei» die «Künstlerkneipe Voltaire», welche später in «Cabaret Voltaire» umbenannt wurde, der erste Dada Abend ausgetragen. Tristan Tzara, Marcel Janco, Hans Arp, Sophie Taeuber-Arp, Hugo Ball, Emmy Hennings und Richard Huelsenbeck gehörten zu den Begründern. Der 5. Februar wird offiziell als Geburtstag von Dada gefeiert, obschon erst am 18. April 1916 die Bezeichnung «Dada» gefunden wurde. Das Cabaret Voltaire selbst war bis zum 23. Juni 1916 in Betrieb, als Hugo Ball im kubistischen Kostüm als magischer Bischof auftrat. Danach fand am 14. Juli 1916 im Zunfthaus zur Waag die erste Dada Soirée mit dem Vortrag des Eröffnungs-Manifests von Hugo Ball statt. Diesen Zeitraum bis zur Abreise von Hugo Ball und Emmy Hennings ins Tessin um den 18. Juli 1916 kann man als die mythische Entstehungszeit von Dada betrachten. Ein Jahr später wurde Dada in der «Galerie Dada» als Kunstbewegung berühmt und weltweit verbreitet.
Die 165 Feiertage zum hundertsten Geburtstag werden zu einer Legende, zu einer Gladiatorengeste, ähnlich derjenigen des ursprünglichen Cabaret Voltaire, zur Wiederaufführung einer Legende und zum Ausleben einer Obsession. Der «Obsession Dada» geht das Cabaret Voltaire auch in einer gleichnamigen Sonderausstellung (Eröffnung 5. Februar 2016) auf den Grund. Der Schweizer Kurator Harald Szeemann (1933–2005) hat sich mit Obsession der Kunst und dem Ausstellungsmachen verschrieben. Viele seiner Ausstellungen widmeten sich explizit Dada oder den Dada-Erben. Gemeinsam mit der Künstlerin Una Szeemann will das Cabaret Voltaire dieser Obsession im Archiv von Harald Szeemann im Getty Research Center in Los Angeles nachgehen und in Zusammenarbeit mit dem Getty Research Center eine Ausstellung samt Publikation entwickeln. Ein weiterer zeitgenössischer Künstler, welcher im Jubiläumsjahr im Cabaret Voltaire die erste «Soirée des Cubismo Ideologico» organisieren wird, ist der mexikanische Künstler Carlos Amorales, der Begründer der avantgardistischen Bewegung «Cubismo Ideologico». Er spürt in Lateinamerika dem Stern nach, welchen Marcel Duchamp sich einrasiert hat. Die schwedischen Künstler Carl Michael Hausswolff und Leif Elggren, Begründer der «Königreiche von Elgaland-Vargaland» (KREV), deren Territorium aus allen Grenzen und dem «Dazwischen» besteht, organisieren 2016 ein Gipfeltreffen, im Zuge dessen die Schweiz als Grenze von den Königreichen von Elgaland-Vargaland annektiert wird und somit alle Innen- und Aussengrenzen der Schweiz aufgehoben werden. Die Schweiz als «Vogelkäfig umgeben von brüllenden Löwen», wie Hugo Ball 1916 sagte, wird zur internationalen Grenze, einer neutralen Zone oder einem Kondomminium aller Staaten der Welt.
Dada Jubiläum im Cabaret Voltaire 5. Februar–18. Juli 2016
Cabaret Voltaire
Spiegelgasse 1 Dada-fotografie project ‘Hoe bluf ik mijn weg door fotografie?’
8001 Zürich
___________________________________________________________
More on DADA 100
on websites about DADA poet Antony Kok,
Theo van Doesburg and others.
DADA in Tilburg: www.antonykok.nl
(also: www.fleursdumal.nl & www.jefvankempen.nl)
Archives DADA Tilburg
Archives Antony Kok Tilburg
Archives De Stijl Tilburg
___________________________________________________________
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Ball, Hugo, Dada, Literary Events, Marcel Duchamp, THEATRE
Hendrik Nicolaas Werkman
(1882-1945)
Gestadige beweging
printa printo
cito typo
composita
colorita
sano corpo
bene torbo
bras de more
ras te vore
vaste code
baste mode
tanto tempo
desto presto
ante poco
sito foco
ador amo
para diso
sin peccato
nil dacapo
bene vista
male jacta
poke d’ore
pido lore
paso retro
volte metro
Hendrik Nicolaas Werkman poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, De Ploeg, Hendrik Nicolaas Werkman, Werkman, Hendrik Nicolaas
Van vrijdag 29 januari tot en met vrijdag 18 maart is onder de naam Dubbeltalent De Rijke Buit in de Groninger Forum Bibliotheek een bijzondere expositie te bekijken met abstract, expressionistisch, figuratief, grafisch, kleurrijk, monochroom en bovenal hartstochtelijk werk van dichters en schrijvers die hun beeldende kant laten zien.
Er valt werk te aanschouwen van de auteurs annex beeldend kunstenaars René Alberts, Liesbeth Annokkee, Mowaffk Al-Sawad, Maria Barnas, Bert Bevers, Frans Budé, Jan Cremer, Koos Dalstra, Tom van Deel, Remco Ekkers, Lies Van Gasse, Annemieke Gerrist, Kees van der Hoef, Wim Hofman, Kamagurka, Freda Kamphuis, Jan Ketelaar, Bas Kwakman, Joke van Leeuwen, Peter M. van der Linden, Renée Luth, George Moormann, Yvon Né, Arjen Nolles, Joost Oomen, Maria van Oorsouw, Martijn den Ouden, Heleen van Royen, K. Schippers & Kees Hin, Jürgen Smit, Rense Sinkgraven, Maartje Smits, Frank Starik, Aafke Steenhuis, Vrouwkje Tuinman, Andrea Voigt, Hans Wap, Helen White en Titi Zaadnoordijk.
De expositie wordt op donderdag 28 januari om 16.30 uur geopend door Marte Röling.
De tentoonstelling is tijdens de reguliere openingstijden van de bibliotheek gratis te bekijken tot en met vrijdag 18 maart in het Groninger Forum aan de Oude Boteringestraat in Groningen.
De werken zijn vanaf 29 januari ook online te zien op www.terborg.com.
Dubbeltalent De Rijke Buit in Forum Bibliotheek Groningen
# website groninger forum bibliotheek
foto boven: Bert Bevers voor de Martinitoren in Groningen
fleursdumal.nl magazine
More in: Bevers, Bert, Exhibition Archive, Kamphuis, Freda, Schippers, K.
Joep Eijkens: Leven en dood van een jonggestorven Engel (N.a.v. tentoonstelling Kunsthal Rotterdam 1998)
Vele jaren na haar zelfgekozen dood rijst de ster van Francesca Woodman (1958-1981). Na Parijs is het fascinerende oeuvre van deze jonggestorven fotografe nu te zien in de Rotterdamse Kunsthal.
Francesca Woodman was nog geen 23 toen ze een eind aan haar leven maakte. De manier waarop – ze sprong uit een raam – doet onmiddellijk denken aan de serie foto’s waarin zij zich afbeeldde als engel. En je ontkomt er niet aan om haar hele oeuvre te zien in het licht van deze vroege dood. Het grote talent van Woodman, dochter van een in Italië levend Amerikaans kunstenaarsechtpaar, openbaarde zich al vroeg. De overzichtstentoonstelling opent met twee zelfportretten. Het eerste – een naakt met lelies – doet aan een 19e eeuwse atelierstudie denken. Het tweede – Zelfportret op 13-jarige leeftijd – is eerder experimenteel van aard en heeft iets akelig verontrustends als in een thriller. Zoals zo vaak blijft het gezicht onzichtbaar.
Zoektocht
De eigen persoon is steeds het belangrijkste vertrekpunt geweest van Woodmans met raadsels omgeven fotografische zoektocht. Dat heeft absoluut niet geleid tot navelstaarderij. En evenmin blijft haar blik op het eigen lichaam beperkt tot de esthetiek. Bijna alle foto’s ademen dezelfde sfeer van vergankelijkheid. En soms zeer letterlijk. Bijvoorbeeld waar de fotografe zich – met opzet bewegend en daardoor als het ware vervluchtigend – afbeeldt als een soort geest die door een grafsteen wegkruipt. Of daar waar haar lichaam op lijkt te gaan in een verweerde muur van een afbraakhuis. Het zijn beelden die buiten onze tijd lijken te staan.
Eigen wereld
Ook als zij andere modellen gebruikt, is Woodman bezig met het scheppen van een eigen wereld. Zo is er een serie waarin zij een oude naakte man een absurd toneelstuk laat opvoeren met spiegels en glas. Uit diezelfde periode (1976/1977) dateert ook een van de foto’s van zichzelf als engel. Geen lieflijke engel, de open mond lijkt eerder naar adem te happen of te schreeuwen. Een van de laatste foto’s toont een badkuip waar nog net een stukje gezicht van een vrouw bovenuitsteekt. Je denkt aan zelfmoord. En na al die andere beelden weet je dat dat echt niet alleen maar komt door de wetenschap dat Francesca Woodman zich op 19 januari 1981, kort na de publicatie van haar eerste boek, van het leven beroofde. Het is op de eerste plaats aan haar ouders te danken dat dit bijzondere, ongrijpbare oeuvre nu door Europa mag reizen.
(Joep Eijkens: Retrospectief van fotografe Francesca Woodman, Kunsthal Rotterdam, Leven en dood van een jong gestorven ’engel’, in Brabants Dagblad 17 september 1998)
Joep Eijkens over Francesca Woodman
Leven en dood van een jonggestorven Engel
____________________________________________________
A C T U E E L
Expositie in FOAM Amsterdam
Francesca Woodman. On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Joep Eijkens, Joep Eijkens Photos, Photography
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature