Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Rond het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog waart er een vernieuwingsdrang door het neutrale Nederland. Kunstenaars willen de heersende traditie van gemeenschapskunst verder ontwikkelen, maar in een compleet nieuwe beeldtaal. De bruine bakstenen van de decoratieve architectuur van de populaire Amsterdamse School vinden zij ongeschikt voor de moderne wereld. Een aantal jonge kunstenaars en architecten propageert daarom een ver doorgevoerde abstractie. Alleen die kunst kan de moderne tijd inluiden en het leven transformeren tot kunst. Hun visie leidt tot de wereldwijd bekende kunst en architectuur van De Stijl. De Stijl vormt – samen met het Duitse Bauhaus – de invloedrijkste avant-gardebeweging uit de eerste helft van de twintigste eeuw.
In 1917 begint het in eerste instantie allemaal met een tijdschrift. Schilder, dichter en criticus Theo van Doesburg verzamelt een aantal vernieuwende kunstenaars zoals Piet Mondriaan, Bart van der Leck en Vilmos Huszar die in het tijdschrift willen publiceren. Ook al denken zij op sommige punten anders over kunst, zij geloven allen dat abstracte kunst de weg vooruit is. In oktober 1917 verschijnt uiteindelijk het eerste nummer van De Stijl. Op de cover staat dat De Stijl een bijdrage wil leveren aan “de ontwikkeling van het nieuwe schoonheidsbewustzijn,” met als bedoeling “den modernen mensch ontvankelijk [te] maken voor het nieuwe in de Beeldende Kunst.” Niet alleen schilderkunst, beeldhouwkunst, literatuur en architectuur zijn daartoe in staat. Juist design, typografie, reclame-uitingen, verpakkingen en modeontwerpen zijn bepalend in het straatbeeld. In tegenstelling tot een beweging als Bauhaus, die gestandaardiseerde oplossingen nastreeft, houdt De Stijl wel altijd maatwerk en vakmanschap hoog in het vaandel. Iedere specifieke omgeving vraagt om specifieke oplossingen. De Stijl is als een groep jonge jongens, die de wereld willen bestormen; en verbeteren.
Na de Eerste Wereldoorlog waart er een vernieuwingsdrang door Nederland. Kunstenaars keren zich af van de traditionele kunst, zoals de Amsterdamse School en de Haagse School. In 1917 richt kunstenaar, architect en criticus Theo van Doesburg, samen met de Tilburgse dichter Antony Kok, het tijdschrift ‘De Stijl’ op, waarin kunstenaars, vormgevers en architecten hun vernieuwende ideeën over kunst kunnen publiceren. In een mum van tijd weet hij onder andere Gerrit Rietveld, Bart van der Leck en Vilmos Huszar aan het tijdschrift te verbinden. Een aantal van deze kunstenaars tekent later ook een Manifest. Ook Piet Mondriaan doet mee. Met zijn abstracte kunst, primaire kleuren en zwart-witte lijnenspel is hij het grote voorbeeld voor De Stijl. De kunstenaars, architecten en vormgevers geloven dat zij met innovatieve en abstracte kunst de samenleving kunnen moderniseren. Daarvoor moeten wel alle kunstvormen samenwerken; en alles om ons heen moet opnieuw worden vormgegeven. Van de meubels waarop we zitten. De huizen waarin we wonen. En de steden die we bouwen. Zo groeit De Stijl uit tot een internationale beweging vergelijkbaar met het latere Bauhaus.
In 2017 is het honderd jaar geleden dat De Stijl is opgericht. Nederland viert dit met het feestjaar Mondriaan tot Dutch design. 100 jaar De Stijl. Met ’s werelds grootste Mondriaan-collectie – en tevens een van de grootste De Stijl-collecties – is het Gemeentemuseum het middelpunt van dit feestelijke jaar. Drie tentoonstellingen zetten de groep hemelbestormers op het erepodium dat zij verdienen. Op 11 februari trapt het museum af met een tentoonstelling over de ontstaansgeschiedenis van een nieuwe kunst die de wereld voorgoed heeft veranderd.
In de mode of de vormgeving van magazines. Op verpakkingen, in advertenties of in videoclips. De kleurencombinatie van rood, geel en blauw die De Stijl iconische status heeft gegeven, is nog steeds heel geliefd. Maar wie heeft deze kenmerkende signature style eigenlijk bedacht? Het antwoord vindt u vanaf februari in het Gemeentemuseum Den Haag. De tentoonstelling Piet Mondriaan en Bart van der Leck. De uitvinding van een nieuwe kunst vertelt het verhaal van de vriendschap en wederzijdse beïnvloeding tussen twee schilders die heeft geleid tot het inhoudelijk fundament van De Stijl.
Piet Mondriaan en Bart van der Leck ontmoeten elkaar in 1917 in Laren. Een dorpje waar zich op dat moment veel kunstenaars verzamelen. Mondriaan heeft dan al even in Parijs gewoond, maar kan door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog na een familiebezoek in Nederland tijdelijk niet terug naar Parijs. Bart van der Leck heeft veel in Nederland gewerkt, waaronder in Den Haag.
Van der Leck en Mondriaan zijn er allebei van overtuigd dat er een nieuwe kunst voor een moderne wereld moet komen. Van der Leck bouwt voort op zijn ervaringen als glasschilder en zijn bewondering van de simpele vormgeving van Egyptische kunst. Mondriaan is direct geboeid door het kleurgebruik van Van der Leck. Van der Leck op zijn beurt is onder de indruk van Mondriaans zoektocht naar abstractie. In navolging van Mondriaan begint hij zijn doeken ook ‘composities’ te noemen en durft hij de figuratie los te laten.
In Parijs vindt Mondriaan de sleutel tot de abstractie in het kubisme. Tijdens zijn eerste jaren daar maakt hij voornamelijk kubistische bewerkingen van eerder gemaakt figuratief werk. Van der Leck legt een andere route af. Hij maakt gebruik van een methode die hij doorbeelding noemt. Beginnend bij een schets van een situatie uit de werkelijkheid, een persoon of een dier, brengt hij deze stap voor stap terug tot geometrische vormen. Zo komen beide kunstenaars onafhankelijk van elkaar tot een manier om abstracte kunst te maken.
Niet eerder waren de onderlinge relatie en blijvende invloed van Mondriaan en Van der Leck onderwerp van een tentoonstelling. De presentatie ontrafelt het verhaal van de vriendschap aan de hand van schilderijen, historische foto’s en ander archiefmateriaal. Met prachtige bruiklenen uit het Museum of Modern Art (MoMa) en het Solomon R. Guggenheim Museum.
Rembrandt, Van Gogh en Mondriaan. Het zijn de drie Nederlandse kunstenaars die wereldberoemd zijn. 2015 was het Van Gogh jaar. En in 2016 keek de wereld naar het Rijksmuseum voor Rembrandt van Rijn. Nu is het tijd voor een groots internationaal eerbetoon aan Piet Mondriaan. Het Gemeentemuseum is daarvoor de best denkbare plek. De collectie telt maar liefst 300 kunstwerken uit alle fases van Mondriaans baanbrekende oeuvre en in 2017 zijn deze allemaal te zien in één grote tentoonstelling. Al die kunstwerken bij elkaar vormen een unieke tijdreis door de moderne kunst én door Mondriaans boeiende leven in de metropolen Amsterdam, Parijs, Londen en New York. Mondriaans werk is als een tijdreis door de moderne kunst.
Waar veel mensen denken dat De Stijl heel serieus en kil was; alsof hun kunst met de liniaal op de tekentafel is gemaakt, ontdekt u in Den Haag dat het tegendeel waar is. Met het gebruik van heldere, primaire kleuren geven De Stijl-kunstenaars vorm aan hun levendige, vrije en vrolijke visie op de toekomst: een wereld vol kunst. U ziet schilderijen, meubels, reclameposters, mode en maquettes van schilders, ontwerpers en architecten zoals Vilmos Huszár, Bart van der Leck en Gerrit Rietveld, die de wereld voorgoed hebben veranderd.
Al hoewel veel mensen denken dat Mondriaan een strenge man was, die zich opsloot in zijn atelier om zich te wijden aan zijn kunst, is niets minder waar. Mondriaan was een levensgenieter die woonde in de wereldsteden Amsterdam, Parijs, Londen en New York. Overal waar hij kwam behoorde hij al snel tot de crème de la crème van de kunstwereld en omarmde hij de nieuwste uitvindingen en het leven. Zo was hij gek op jazz, en bezocht hij avond na avond de Parijse ‘Bar Americains’. Hij woonde zelfs een optreden met cheetah van de beroemde Josephine Baker bij. Hij volgde de laatste mode op de voet en gaf al zijn geld uit aan muziek, pakken, dansen en vrouwen. In Londen rekende hij Peggy Guggenheim en Naum Gabo tot zijn vrienden en eenmaal in New York danste hij de sterren van de hemel op zijn favoriete dans: de boogie Woogie. Zijn levensenergie en ‘swing’ bleven waren de ultieme vertaling van alles waar De Stijl voor stond: energiek, positief, het nieuwe omarmend en hemelbestormend.
Zaterdag 11 februari 2017
De Koning opent viering van 100 jaar De Stijl
Zijne Majesteit de Koning opent op zaterdag 11 februari 2017
de tentoonstelling ‘Piet Mondriaan en Bart van der Leck –
De uitvinding van een nieuwe kunst’ in het Gemeentemuseum Den Haag.
11 februari 2017 t/m 21 mei 2017
Piet Mondriaan en Bart van der Leck
De uitvinding van een nieuwe kunst
03 juni 2017 t/m 24 september 2017
De ontdekking van Mondriaan
Amsterdam – Parijs -Londen – New York
10 juni 2017 t/m 17 september 2017
De architectuur en interieurs van De Stijl
De basis voor het design van nu
Doorlopend Gemeentemuseum Den Haag
Mondriaan & De Stijl
Ontdek de wereld van Mondriaan en De Stijl
Gemeentemuseum Den Haag
Stadhouderslaan 41
2517 HV Den Haag
# Meer informatie op website Gemeentemuseum Den Haag
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Antony Kok, Antony Kok, Art & Literature News, Bauhaus, Bauhaus, Constructivism, Constuctivisme, Dada, Dadaïsme, De Ploeg, De Stijl, Design, DICTIONARY OF IDEAS, Doesburg, Theo van, Dutch Landscapes, Essays about Van Doesburg, Kok, Mondriaan, Schwitters, Milius & Van Moorsel, Evert en Thijs Rinsema, Exhibition Archive, Futurism, Futurisme, Kok, Antony, Kurt Schwitters, Magazines, Piet Mondriaan, Schwitters, Kurt, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg (I.K. Bonset), Werkman, Hendrik Nicolaas
Museum Boijmans Van Beuningen betreurt het overlijden van een van de belangrijkste hedendaagse Nederlandse kunstenaars, de in Rotterdam geboren kunstenaar Daan van Golden (1936 -2017). Zijn kunstwerken roepen de toeschouwer op tot stille overdenking van het alledaagse en het vluchtige karakter van de tijd. Het museum richt nu ter nagedachtenis aan het overlijden van Van Golden (op 9 januari) een tijdelijke presentatie in voor zijn familie en vrienden om waardig afscheid te kunnen nemen van de kunstenaar. Vanaf dinsdag 17 januari tot en met 19 februari 2017 is een kleine selectie uit zijn indrukwekkende oeuvre te zien in de Serra zaal.
Directeur Sjarel Ex: ‘Met het overlijden van Daan van Golden verliest de Nederlandse kunst wereld een van zijn meest eigenzinnige kunstenaars, een andersdenkende, vrije en leuke man die altijd de verbinding maakte tussen mooi en aandachtig leven en mooi en aandachtig werken. Museum Boijmans Van Beuningen was meer dan veertig jaar nauw met hem verbonden. Onze gedachten gaan uit naar zijn gezin.’
De rebelse en eigenzinnige Daan van Golden, geboren in Katendrecht (1936), was een kunstenaar die gedurende zijn hele leven een jongensachtige flair bezat en de wereld met een open blik en verwondering tegemoet trad. Al vroeg in zijn kunstenaarsloopbaan beperkte hij zijn werkgebied niet tot Rotterdam, maar vertrok hij naar Londen en later naar Japan en Nepal. Zijn reizen, die hij maakte met zijn gezin, waren een wezenlijk onderdeel van zijn leven en vonden dus ook zijn neerslag in zijn kunstwerken. Niet alleen het fysieke reizen maar ook het reizen in de tijd zoals de fotoserie Youth is an Art zo treffend laat zien.
Museum Boijmans Van Beuningen bezit 67 kunstwerken, waaronder enkele fotoseries, van Daan van Golden. De collectie omspant zijn hele kunstenaarsoeuvre van 1960 tot recenter werk uit 2010. Het museum bezit schilderijen uit zijn vroege expressionistische periode uit 1960, zijn beroemde popart werken zoals de zeefdruk met het portret van Mick Jagger uit 1967, zijn ‘Zakdoeken’ en andere minutieuze weergaven van een alledaags gegeven zoals inpakpapier in het schilderij Fujiya (1964) uit zijn Japanse periode. Maar ook recenter werk zoals Celuy qui fut pris uit 2007-2010 met een silhouet van een 19e-eeuwse sculptuur. Een zeer belangrijk onderdeel van zijn oeuvre: zijn foto’s en fotoseries zoals Youth is an Art (1997) is ook vertegenwoordigd in de collectie.
Het museum zal de artistieke nalatenschap van Van Golden in ere houden. Zijn werk zal tot in de lengte van dagen geregeld worden getoond, waarmee de state of mind van de kunstenaar zal voortleven. De presentatie Daan van Golden (1936 -2017) is vrij toegankelijk voor het publiek.
Op 4 februari, de dag waarop Daan van Golden 81 jaar zou zijn geworden, is de familie voor condoleance aanwezig van 11:00 tot 13:00 uur in de presentatie.
Daan van Golden (1936 -2017)
vanaf 17 januari tot en met 19 februari 2017
te zien in
Museum Boijmans Van Beuningen
Museumpark 18-20
3015 CX Rotterdam
Openingstijden
Dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00 uur.
# Meer informatie via website museum boymans van beuningen
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, In Memoriam
Na bijna vijfentwintig jaar beeldende kunstprojecten in zeer uiteenlopende segmenten van de openbare ruimte georganiseerd te hebben, zet Fundament een punt achter dit nomadische bestaan en kiest voor een vaste locatie, een ‘eigen huis’: park De Oude Warande in Tilburg. Dit betekent dat er voortaan jaarlijks exposities plaatsvinden in De Oude Warande, waardoor dit belangrijke culturele erfgoed binnen enkele jaren uit kan groeien tot internationaal erkend podium voor hedendaagse sculptuur. Hiervoor is het nodige voorwerk al gedaan. Tussen 2000 en 2015 vonden er de eerste vijf edities van Lustwarande plaats. Bovendien realiseerde Fundament in 2009 het door Callum Morton ontworpen paviljoen Grotto voor het middelpunt van het park. In het kader hiervan vond tevens de expositie Stardust plaats. Lustwarande heeft zich inmiddels bewezen als een van de belangrijkste internationale buitenexposities in Nederland, met lovende persreacties uit binnen- en buitenland en hoge bezoekersaantallen. De expositie wordt dan ook beschouwd als een vaste waarde binnen het beeldende kunstlandschap van Nederland.
De zesde editie van Lustwarande staat gepland voor de zomer van 2019. Daaraan voorafgaand vinden er exposities en projecten in het park plaats die kleiner van opzet zijn en een striktere thematiek kennen. Luster – Clay in Sculpture Today is de eerste manifestatie van dit nieuwe beleid. Deze expositie, die plaatsvindt van 17 september tot en met 30 oktober 2016, sluit aan bij de hernieuwde belangstelling voor het gebruik van klei en keramiek in de hedendaagse kunst maar gaat een stap verder door kunstenaars uit te dagen nieuwe werken te maken voor de natuurlijke, openbare ruimte van De Oude Warande.
Luster zal nieuwe werken tonen van elf internationale kunstenaars: Caroline Coolen (BE) – Daniel Dewar & Grégory Gicquel (GB/FR) – Alexandra Engelfriet (NL) – Guido Geelen (NL) – Cameron Jamie (USA) – Markus Karstieβ (DE) – Marien Schouten (NL) – Johan Tahon (BE) – Gert & Uwe Tobias (RO) – Anne Wenzel (DE) – Jesse Wine (GB)
Het aantal exposities dat de laatste jaren uitsluitend gewijd is aan het gebruik van keramiek in de hedendaagse kunst is opmerkelijk te noemen. Deze groeiende belangstelling kan verklaard worden in het licht van de terugkeer naar het kleinschalige en het lokale, de herontdekking van de natuur en van wat ‘oer’ is, het streven naar duurzaamheid, het consuminderen, de bio- en paleo-trends, guerilla-tuinieren en urban farming, slow cooking en de revival van het bakken en breien, dat alles, in een breder kader, als actieve bijdrage aan een betere leefwereld en omgang met de aarde. Het gaat in deze visie om een pas op de plaats, een herbezinning op onze ethische waarden, vanuit het besef dat de aarde niet onuitputtelijk is. Een herverkenning van het klassieke ambacht, een associatie die onlosmakelijk met klei verbonden is, sluit hier naadloos bij aan. Kunst die van klei gemaakt is neemt bovendien een speciale positie in. Klei als materiaal dat door de kunstenaar met de blote hand bewerkt wordt, verbindt het lichaam direct met de aarde, zowel in de betekenis van globe als van grond, modder en land.
Luster – Clay in Sculpture Today sluit aan bij de hernieuwde belangstelling voor het gebruik van klei en keramiek in de hedendaagse kunst maar gaat een stap verder door kunstenaars opdrachten te verstrekken om werken in klei en keramiek te maken voor de openbare ruimte. Op twee verschillende manieren worden de werken daardoor dichter bij hun oorsprong gebracht. Enerzijds vloeit het ontstaan van keramische kunst immers voort uit toepassingen van keramiek in de openbare ruimte, namelijk gevelbekleding zoals die aan het einde van de 19e eeuw in nieuwe architectuur werd toegepast. Anderzijds worden de nieuwe werken in klei en keramiek direct verbonden met de aarde, waar hun materialiteit aan onttrokken is, door de werken te presenteren in de natuurlijke context van De Oude Warande. De kunstenaars worden daarbij uitgedaagd om hun gangbare praktijk in te passen in de mogelijkheden en onmogelijkheden van die publieke, natuurlijke omgeving.
De expositie focust op een selectie van kunstenaars bij wie klei al lang of zelfs altijd al een vooraanstaande positie in hun oeuvres heeft ingenomen, vanuit de vraagstelling wat hun nieuwe, voor de openbare ruimte gemaakte werken kunnen betekenen voor het begrijpen van de actuele wereld. Met deze selectie zullen verschillende aspecten van hedendaagse keramische sculptuur aan de orde gesteld worden: de betekenis van schaal (van miniatuur tot monumentaal), van bewerkingsprocessen (van ruw tot geglazuurd en ready-made), de esthetiek van kleur en glans (die van het materiaal versus de toevoeging van pigmenten en lusters) en de functies van ordening, het aardse, ritueel en mythe.
Luster – Clay in Sculpture Today
17 september tot en met 30 oktober 2016
Caroline Coolen (BE) – Daniel Dewar & Grégory Gicquel (GB/FR) – Alexandra Engelfriet (NL) – Guido Geelen (NL) – Cameron Jamie (USA) – Markus Karstieβ (DE) – Marien Schouten (NL) – Johan Tahon (BE) – Gert & Uwe Tobias (RO) – Anne Wenzel (DE) – Jesse Wine (GB)
Ingang: Bredaseweg 441 (parkeerplaats Auberge du Bonheur) – Tilburg
Openingstijden: dagelijks van zonsop- tot zonsondergang.
Openingstijden info-unit: 11.30 – 16.30 u.
Verzochte entree: 5 € (volwassenen) / 4 € (studenten) / tot 18 jaar gratis
Organisatie: Stichting Fundament Tilburg
# meer informatie op website www.fundamentfoundation.nl/
Foto’s archief Fleursdumal.nl Magazine
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Fundament - Lustwarande, Sculpture
SONSBEEK ’16: transACTION vindt nog tot en met 18 september plaats in Park Sonsbeek, de stad Arnhem en Museum Arnhem. Curator van deze elfde editie is het collectief ruangrupa. In Park Sonsbeek komen installaties waar deelnemende kunstenaars de gehele tentoonstellingsperiode ook lezingen, workshops en performances geven. In het centrum van Arnhem komen op enkele prominente plekken muurschilderingen, installaties en interventies die – als onderdeel van ruangrupa’s onderzoek naar bewoners en stad – de openbare ruimte een impuls geven.
In Museum Arnhem is gedurende SONSBEEK ’16 de tentoonstelling transHISTORY te zien. Deze groepstentoonstelling van tien internationale kunstenaars werpt een ander licht op de officiële, geautoriseerde geschiedenis. Ook in Museum Bronbeek is er een werk te zien én er wordt nauw samengewerkt met onder andere kunstacademie ArtEZ en lokale culturele partners zoals Motel Spatie, Focus Filmtheater, Generale Oost en Code Rood.
Artists
Park Sonsbeek
Alphons ter Avest • Cinema Caravan • City of the Children • Eko Prawoto • Folkert de Jong • Jan Rothuizen • Jatiwangi Art Factory (JaF) • Jeroen Glissenaar • Kevin van Braak • KUNSTrePUBLIK • Louie Cordero • Maze de Boer • Richard Bell • Rob Voerman • Rossella Biscotti • Shilpa Gupta co-produced by Buro Harro • Slavs & Tatars
Museum Arnhem: transHISTORY
Agung Kurniawan • Charles Lim • Eva Kot’átková • Jean-Gabriel Périot • Marco Paulo Rolla • Otobong Nkanga • Roy Villevoye & Jan Dietvorst • Tayeba Begum Lipi • Tiffany Chung • Zbigniew Libera
City of Arnhem
ARKIPEL & Focus Filmtheater • CAMP (Center for Art on Migration Politics) & Arnhem voor Vluchtelingen • Contact Gonzo & Arnhemse Meisjes/Generale Oost • Cut and Rescue • Fintan Magee • Iswanto Hartono • Locatie Spatie x Motel Spatie • Marishka Soekarna • Mark Salvatus • Michael Blum • Mixrice & Galerie De Vijf Ramen • Naamloozz • Nnamari • Sebastián Diaz Morales • Sivanski • Tranzitdisplay & CODE ROOD
ruru huis
Reinaart Vanhoe
Bronbeek
Juul Sadée
Stichting Sonsbeek Internationaal
Bovenbeekstraat 21
6811 CV Arnhem
+31 (0) 26 – 303 19 40
info@sonsbeek.org
www.sonsbeek.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, FDM Art Gallery
Hans Hermans© photos: Spring
# more on website hans hermans
fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Spring, Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos, Natural history, Photography
Het oudste schilderij van Breda
Met het zicht op een sombere hemel:
Jezus en een Samaritaanse vrouw,
teer verstild. Langs haar getooide kapsel,
met een blik die haar in ogenschouw
neemt, wikt Hij waar de rivier geschikt is
om lopend te gaan. Van de schans en het
kasteel, dwaalt een geur van gebraad en vis
Klinken schoten; de adel amuseert
zich met het jagen op vogels in park
Valkenberg. Ratelen karren en galmt
nijver gesjacher op de Grote Markt
rond de waren bij stal en kraam. Verlangt
menig sloeber naar voedsel; stijgt rumoer
op van de straat: aangeraakt door zalvende
handen, hun magere harten geroerd
door deze Joodse Bredanaar, volgen
ze Hem verlost. Door een bijkans ontdaan
gehoor gadegeslagen keert Hij via
het Vrouwengoed en de kade begaan
met de zielen terug. Zijn Utopia,
om zijn hoofd een gouden krans van stralen,
Zijn glans verstild als door pasteltinten,
trekt hij verder, verlatend de schare.
Onder een lucht met grauwige wolken,
beklimt Hij de heuvels, een gestalte
op een einder achter de Grote Kerk,
die wis omkeerde: Zijn schoonste halte
wachtte Hem in Breda’s oudste reliëf
Niels Landstra
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Dutch Landscapes, Landstra, Niels
Visies op onze publieke ruimte
In de tentoonstelling Van wie is de straat? zijn verschillende visies op de straat – onze publieke ruimte – te zien. Wie maakt er gebruik van deze publieke ruimte? Wie beheert, wie controleert en wie misbruikt hem? Wie is de eigenaar en welke verantwoordelijkheden brengt dit eigendom met zich mee?
Het Van Abbemuseum heeft vier gasten uitgenodigd die elk een bepaald aspect van het gebruik van de openbare ruimte uitwerkten. Dit resulteert in heel verschillende bijdragen: de openbare ruimte als plek voor protest (Crimson architectural historians), een typologie van honderd verschillende straten (ZUS), de vormgeving van de publieke ruimte op The Strip in Las Vegas (!Melk) en het project Refugee Republic over het dagelijks leven in een vluchtelingenkamp (kunstenaar Jan Rothuizen, multimediajournalist Martijn van Tol en fotograaf Dirk Jan Visser, geproduceerd door Submarine Channel).
Alle bijdragen refereren ook aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum.
Refugee Republic
Het project Refugee Republic is een interactieve documentaire die je meeneemt door de straten van een vluchtelingenkamp en laat zien hoe het dagelijks leven zich hier afspeelt. Kamp Domiz werd in april 2012 gesticht in Noord Irak voor de opvang van Syrische Koerden. Het kamp ligt in Irakees Koerdistan, op 60 kilometer van de grens tussen Syrië en Irak. Met een oppervlakte van 1.142.500 m2 moest deze plek oorspronkelijk plaats bieden aan 38.000 vluchtelingen. Momenteel staan er 58.000 vluchtelingen ingeschreven. Het kamp telt twaalf wijken, tien hoofdwegen en 99 kleinere straatjes. Refugee Republic is te zien in de kelder van de toren, van waaruit een banier met tekeningen en teksten, een soort gestileerde slang, omhoog komt. Refugee Republic won meerdere prijzen, onder meer een Dutch Design Award 2015 en de NFF Digital Storytelling Award 2015.
ZUS
ZUS (Zones Urbaines Sensibles) uit Rotterdam onderzoekt de hedendaagse stad middels gevraagde en ongevraagde architectuur. Hierin staat publieke ruimte en de politiek van ruimte altijd centraal. Voor deze tentoonstelling ontwikkelde ZUS 101 Straten, de implosie van het publieke domein waarin ze 101 straten onderzocht, van de Romeinse geplaveide routes, via New Babylon tot aan de hedendaagse shopping mall. De evolutie van bestaande en utopische straten toont de versplintering van het begrip straat en laat zien dat de straat nog volop transformeert. De tekeningen van verschillende straat typologieën worden getoond op de muur van de begane grond en op gekleurde ladders die de verschillende verdiepingen van de toren met elkaar verbinden.
Crimson Architectural Historians
Do You Hear The People Sing? is de titel van een lied uit de opera Les Miserables. Het werd ook gezongen tijdens de betogingen voor meer democratie in Hong Kong in 2014. Dit protest kreeg de naam ‘Umbrella Revolution’ vanwege de met leuzen beschilderde paraplu’s die de protesteerders ronddraaiden in de richting van de ordetroepen. Het Rotterdamse bureau Crimson Architectural Historians nam de titel van dit lied als titel voor hun bijdrage over de openbare ruimte als plaats voor protest. Op de eerste etage van de toren is een grote panoramische tekening te zien met taferelen van rellen en betogingen, vermengd met hun ruimtelijke omgeving. Het geheel vormt één allegorisch straattafereel waarin architectuur, demonstranten, leuzen en verschillende vormen van autoriteit het verhaal vertellen van de straat als plek waar democratie op een rauwe manier wordt gevormd en gepresenteerd.
!Melk
Op de tweede verdieping van de toren vormt The Strip, de legendarische gokboulevard van Las Vegas, een symbolische tegenhanger van het vluchtelingenkamp onderin de toren. The Strip, een totaal geprivatiseerd gebied, heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld van een straat vol verkeer tot een voetgangersgebied. Hierdoor is de kwaliteit van de openbare ruimte belangrijker geworden. Bureau !Melk uit New York kreeg de opdracht om een masterplan en een ontwerp hiervoor te maken, met daarin het allereerste park dat aan The Strip ligt. Het interessante aan de ontwikkeling van deze boulevard is dat alle veranderingen geïnitieerd worden door marktpartijen en niet door de overheid. Voor de bijdrage aan deze tentoonstelling werkt !Melk samen met architect/auteur Stefan Al.
Wisselende projectpresentaties
Helemaal bovenin de toren is een ruimte gereserveerd voor kleinere, wisselende projectpresentaties over de openbare ruimte in Eindhoven. Deze hebben tot taak om de tentoonstelling te actualiseren, te concretiseren, aan te vullen, te becommentariëren of kritisch te bevragen.
Lezingen en debatten
De onderwerpen van de tentoonstelling worden verder uitgediept in een serie lezingen en debatten in het museum, georganiseerd in samenwerking met Architectuurcentrum Eindhoven. Tijdstip: donderdag 19.00 – 20.30 uur.
do 25.02.2016, 19.00 uur: Tracy Metz, Talkshow Stadsleven: De Straat 2.0
De aftrap voor deze reeks wordt verricht door journalist, auteur en presentator Tracy Metz. In haar live talkshow Stadsleven voert ze gesprekken met tekenaar Jan Rothuizen, Elma van Boxel van ZUS, Wouter Vanstiphout van Crimson Architectural Historians en Jerry van Eijck van !Melk.
De Straat (1972)
In elk van de bijdragen wordt gerefereerd aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum. Toenmalig directeur Jean Leering, samensteller van de tentoonstelling, zei hierover: “ [Het gebruik van de straat] weerspiegelt de wijze waarop een samenleving reilt en zeilt, zichzelf ervaart en begrijpt. […] Maar tevens biedt de straat de gelegenheid tot samenleven: de straat is bij uitstek een plaats, waarop meningen en ideeën openbaar worden en uitwerking krijgen, manifest worden en tot actie komen.” Met De Straat gaf Leering tevens inhoud aan zijn opvatting over de maatschappelijke taak van een museum in de samenleving. Hij ging ervan uit dat de activiteiten van een museum een middel konden zijn om zijn publiek beter bewust te maken van, en deel te laten nemen aan het maatschappelijke proces. Dat was nodig om vervreemding van de mens in de samenleving tegen te gaan. In die tijd waren dat in de museumwereld zeer vernieuwende denkbeelden maar ook nu, ruim veertig jaar later, hebben ze nog niets aan actualiteit ingeboet, zoals deze huidige tentoonstelling laat zien.
Vormgeving tentoonstelling: Can & Asli Altay (Future Anecdotes Istanbul).
Adviesraad: Bert Dirrix en Robert van Rixtel (Social Urban Space), Christiane Berndes en Antoine Derksen (Van Abbemuseum).
Van Abbe Museum Eindhoven
tentoonstelling
20/02/2016 – 30/04/2017
Van wie is de straat?
Conservator: Willem Jan Renders (Projectleider)
Van Abbemuseum
Bilderdijklaan 10
5611 NH Eindhoven
# Meer informatie website VANABBEMUSEUM
FLEURSDUMAL.NL MAGAZINE
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Urban Art
Begonnen in 2000 heeft Lustwarande in park De Oude Warande in Tilburg zich na vier edities inmiddels bewezen als een van de belangrijkste internationale buitenexposities in Nederland. Van 29 augustus tot en met 25 oktober as. vindt de vijfde editie plaats, Lustwarande ’15 – Rapture & Pain. Deze tijdelijke voltooiing van het Barokke sterrebos toont opnieuw een stand van zaken in de ontwikkelingen in de internationale hedendaagse sculptuur. Rode draad in deze editie is de sociale kritiek die in de werken besloten ligt, waarbij uitingen van hoop over de toekomst afgewisseld worden met uitingen van twijfel over de hedendaagse vooruitgang. Achttien kunstenaars uit een groot aantal landen zullen overwegend nieuw werk presenteren, dat speciaal in het kader van Lustwarande ’15 gemaakt is.
Lustwarande: De Oude Warande werd in 1712 aangelegd door de Duitse prins Wilhelm Von Hessen-Kassel, op dat moment heer van Tilburg en Goirle. Hij liet het bos aanleggen volgens de Barok. Het hoofdontwerp is een sterrebos, terwijl de paden van de vier kwadranten aangelegd zijn in verschillende geometrische vormen, waardoor het padenstelsel een doolhof vormt. Dergelijke parken werden gewoonlijk verlevendigd met sculpturen, grotten en vijvers. In De Oude Warande zijn geen overblijfselen van beelden gevonden.
Sinds 2000 voltooit Fundament dit best bewaarde Barokke sterrebos van Nederland om de vier jaar tijdelijk met een internationale groepstentoonstelling, Lustwarande, die een uitsnede laat zien van de laatste ontwikkelingen in de hedendaagse sculptuur. Lustwarande is gratis toegankelijk.
Lustwarande ‘15 – Rapture & Pain: Lustwarande ’15 pretendeert niet zozeer nieuwe tendensen te tonen maar zal vooral ingaan op de relatie die de hedendaagse sculptuur heeft met de tijd en de tijdgeest. Sociale kritiek en maatschappelijk commentaar door middel van esthetiek in de (beeldende) kunst zijn niets nieuws, maar een hernieuwde topicalisering hiervan kan binnen de gewijzigde maatschappelijke kaders een revitaliserend effect hebben. Een actuele analyse van haar maatschappelijke wortels kan terrein herwinnen voor de kunst en, uiteindelijk, ook maatschappelijk gewin opleveren. Deze sociale kritiek is niet eenduidig maar vormt een verglijdende schaal, waarbij pessimisme en optimisme de uitersten vormen. Rapture & Pain zal gaan over hedendaagse vooruitgangsgedachten, waarbij expressies van hoop, extase en utopie afgewisseld worden met uitingen van twijfel, angst en decadentie. Daarbij gaat het zelden om tegenovergestelde waarden. Veel eerder dienen de diverse uitingen van sociale kritiek gelocaliseerd te worden in het brede middenspectrum, waar ze zowel divergeren als convergeren, net zoals extase en pijn niet zelden in elkaars verlengde liggen.
Deelnemende kunstenaars: Paweł Althamer (PL) – Atelier van Lieshout (NL) – Kevin van Braak (NL) – Tim Breukers (NL) – Tom Burr (USA) -Feipel & Bechameil (LUX/F) – Roger Hiorns (GB) – Jessica Jackson Hutchins (USA) – Folkert de Jong (NL) – Juliana Cerqueira Leite (USA) – Gabriel Lester (NL) – Wilhelm Mundt (D) – Jan van Oost (B) – Arne Quinze (B) – Ugo Rondinone (CH) – Daniel Roth (D) – Eva Rothschild (IRL) – William Tucker (GB/USA)
curator: Chris Driessen
Opening: 29 augustus (tijdstip volgt)
Toegang gratis
Meer informatie op websites:
www.lustwarande15.nl
www.fundamentfoundation.nl
Lustwarande ’15 – Rapture & Pain
Van 29 augustus tot en met 25 oktober 2015
Park Oude Warande Tilburg
Ingang: hoek Bredaseweg – Warandelaan – Tilburg
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Fundament - Lustwarande, Sculpture
LUSTWARANDE ’15: RAPTURE & PAIN – PARK DE OUDE WARANDE TILBURG NL – 5TH EDITION INTERNATIONAL SCULPTURE EXHIBITION – 27-06 TM 27-09 / 2015
Begonnen in 2000 heeft Lustwarande in park De Oude Warande in Tilburg zich na vier edities inmiddels bewezen als een van de belangrijkste internationale buitenexposities in Nederland. In de zomer van 2015 vindt de vijfde editie plaats, Lustwarande ’15 – Rapture & Pain. Deze tijdelijke voltooiing van het Barokke sterrebos toont opnieuw een stand van zaken in de ontwikkelingen in de internationale hedendaagse sculptuur. Rode draad in deze editie is de sociale kritiek die in de werken besloten ligt, waarbij uitingen van hoop over de toekomst afgewisseld worden met uitingen van twijfel over de hedendaagse vooruitgang. Vijfentwintig kunstenaars uit een groot aantal landen zullen overwegend nieuw werk presenteren, dat speciaal in het kader van Lustwarande ’15 gemaakt is.
Lustwarande ’15 is gratis toegankelijk en trekt sinds 2008 meer dan 100.000 bezoekers.
Lustwarande: De Oude Warande werd in 1712 aangelegd door de Duitse prins Wilhelm Von Hessen-Kassel, op dat moment heer van de heerlijkheid Tilburg en Goirle. Hij liet het bos aanleggen volgens de laatste tuinmode, de Barok. Warande is afgeleid van het Franse varenne, wat jacht- of lustbos betekent. Het hoofdontwerp is een sterrebos, terwijl de paden van de vier kwadranten aangelegd zijn in verschillende geometrische vormen, waardoor het padenstelsel een doolhof vormt. Dergelijke parken werden gewoonlijk verlevendigd met sculpturen, grotten en vijvers. In De Oude Warande zijn geen overblijfselen van beelden gevonden. Gedurende de 19e eeuw wisselde de Warande enkele malen van eigenaar. In 1952 werd de gemeente Tilburg eigenaar van De Oude Warande. Sinds 2000 voltooit Fundament dit best bewaarde Barokke sterrebos van Nederland om de drie à vier jaar tijdelijk met een internationale groepstentoonstelling, Lustwarande.
Lustwarande ’15 – Rapture & Pain: Evenals voorgaande edities laat Lustwarande ’15 – Rapture & Pain een uitsnede zien van de ontwikkelingen in de internationale hedendaagse sculptuur, in de ruimste zin van het woord. Nu deze gedurende het eerste decennium van de 21ste eeuw zijn waardering volledig herworven heeft, hetgeen blijkt uit de talrijke presentaties wereldwijd en uit het feit dat steeds meer kunstenaars, onder wie veel jonge talenten, sculptuur in hun oeuvre incorporeren, dient er tegelijkertijd geconstateerd te worden dat er zich sinds de vroege jaren ’10 geen noemenswaardige nieuwe ontwikkelingen binnen het genre hebben voorgedaan; in het continuerende (her)onderzoek naar het Modernisme (reloading Modernism / Altermodernism, Nicolas Bourriaud (2005)) zijn alle denkbare vormen van sculptuur breed verkend en worden ze veelvuldig en onophoudelijk toegepast.
Lustwarande ’15 pretendeert daarom niet zozeer nieuwe tendensen te tonen, maar zal vooral ingaan op de relatie die de hedendaagse sculptuur heeft met de tijd en de zeitgeist. Sociale kritiek en maatschappelijk commentaar door middel van esthetiek in de (beeldende) kunst zijn niets nieuws, maar een hernieuwde topicalisering hiervan kan binnen de gewijzigde maatschappelijke kaders een revitaliserend effect hebben. Een actuele analyse van haar maatschappelijke wortels kan terrein herwinnen voor de kunst en, uiteindelijk, ook maatschappelijk gewin opleveren.
Een dergelijke perspectief, waarbij de blik niet langer hoofdzakelijk gericht is op formele aspecten of op specifiek inhoudelijke karakteristieken, lijkt in eerste instantie slechts te kunnen resulteren in een extreem kaleidoscopisch kader, waarin geen houvast lijkt te ontwaren. Formele kenmerken als ook inhoudelijke thema’s en vraagstukken lijken over elkaar heen te buitelen. Het is echter de in de afzonderlijke werken besloten sociale kritiek die hen uiteindelijk bindt. Deze sociale kritiek is niet eenduidig maar vormt een verglijdende schaal, waarbij pessimisme en optimisme, twijfel over de toekomst en het geloof erin, de uitersten vormen.
Rapture & Pain zal gaan over hedendaagse vooruitgangsgedachten, waarbij expressies van hoop, extase en utopie afgewisseld worden met uitingen van twijfel, angst en decadentie. Daarbij gaat het zelden om tegenovergestelde waarden. Veel eerder dienen de diverse uitingen van sociale kritiek gelocaliseerd te worden in het brede middenspectrum, waar ze zowel divergeren als convergeren, net zoals extase en pijn niet zelden in elkaars verlengde liggen.
Deelnemende kunstenaars: Paweł Althamer (PL) – Atelier van Lieshout (NL) – Kevin van Braak (NL) – Tim Breukers (NL) – Tom Burr (USA) – Jake & Dinos Chapman (GB) – Marvin Gaye Chetwynd (GB) – Baptiste Debombourg (F) – Feipel & Bechameil (LUX/F) – Roger Hiorns (GB) – Alex Hoda (GB) – Jessica Jackson Hutchins (USA) – Michael Johansson (S) – Folkert de Jong (NL) – Juliana Cerqueira Leite (USA) – Gabriel Lester (NL) – Wilhelm Mundt (D) – Jan van Oost (B) – Arne Quinze (B) – Ugo Rondinone (CH) – Daniel Roth (D) – Eva Rothschild (IRL) – Thomas Schütte (D) – William Tucker (GB/USA)
Nevenexpositie, public program en educatie: In Museum De Pont zal er van één van de deelnemende kunstenaars additioneel werk gepresenteerd worden. Het public program zal bestaan uit lezingen door deelnemende kunstenaars en meet-the-artists rondleidingen tijdens de inrichting van de expositie. Voor het kunstonderwijs vinden er masterclasses door deelnemende kunstenaars plaats, voor het middelbaar onderwijs komt er een online educatief project.
LUSTWARANDE ’15: RAPTURE & PAIN – 5TH EDITION INTERNATIONAL SCULPTURE EXHIBITION – 27-06 TM 27-09 / 2015 – PARK DE OUDE WARANDE – TILBURG NL
Openingstijden: ma t/m zo van 11.00 tot 17.00
Ingang: hoek Bredaseweg – Warandelaan – Tilburg
Toegang: gratis
Informatiegids met plattegrond: 10e
www.lustwarande15.nl
www.fundamentfoundation.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Sculpture
Winter in Holland 2015 (4)
Hans Hermans @ photo
fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos, Photography
Breda’s Museum
t/m 08 februari 2015
Jan de Bie Boekenlandschappen
Uitgelezen expositie voor liefhebbers van prent-schilderkunst én literatuur. Een grensloze gedachtenwereld in ‘bibliotheken’ ontdekken, ‘De Asgrauwe’ leeskijken of dagdromen bij landschappen.
Breda’s Museum
Parade 12/14
Chassépark
BREDA
076 529 93 00
Een uitgelezen expositie voor liefhebbers van prent-schilderkunst én literatuur. Een grenzeloze gedachtewereld in ‘bibliotheken’ ontdekken, en asgrauw leeskijken of dagdromen bij landschappen. Kortweg: genieten. Zo omschrijft het Breda’s Museum haar tentoonstelling ‘Jan de Bie, Boekenlandschappen’. Jan de Bie is niet zelf te gast maar wel kunstfilosoof Harry van Boxtel. Hij is niet alleen goed bevriend met Jan de Bie, maar kent zijn werk als geen ander. Zo schreef hij ook de tekst van de catalogus bij de tentoonstelling. Beiden werkten ook samen bij een project, dat ook te zien is in het museum. Ze maakten samen het kunstboek: ‘Papieren en notulen van de Asgrauwe’. Het zijn de hilarische notulen en correspondentie van een gefingeerde duivensportvereniging, prachtig en zeer uitgebreid geïllustreerd door Jan de Bie.
(Websites: http://www.breda-museum.org/142 en http://www.jandebie.nl/ )
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive
Winter in Holland 2015 (3)
Hans Hermans @ photo
fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos, Photography
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature