Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
J.A. Woolf: Making memories (#28)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf, ZERO art
J.A. Woolf: Making memories (#27)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf
Freda Kamphuis ©2012: Verweven
kempis.nl poetry magazine
More in: Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda
Wouter van Riessen
BOEKUITGAVE HOMMAGE À BAUDELAIRE
Uitgeverij Voetnoot bestaat 25 jaar. Galerie Baudelaire bestaat 10 jaar. Oprichters Henrik Barends en Anneke Pijnappel vonden dit aanleiding genoeg om betrokken schrijvers, dichters, vertalers, fotografen en kunstenaars te vragen een hommage aan Baudelaire te maken.
Waarom een hommage aan Baudelaire? Twee motieven liggen hieraan ten grondslag. Voetnoot ging van start met de Nederlandse vertaling van de Kunstkritieken van Charles Baudelaire (1821 – 1867). In zijn kunstkritische beschouwingen stelde deze Franse dichter, schrijver en kunstcriticus de scheppende verbeelding boven het uitbeelden van de zichtbare werkelijkheid. Deze stelling vormt ook het uitgangspunt van van de fotografie die in Galerie Baudelaire wordt getoond. De verrassende bijdragen zijn bijeengebracht in de bundel Hommage à Baudelaire.
De invulling van het thema Baudelaire is vanzelfsprekend prikkelend, uitgesproken, wakkerschuddend, rauw, soms beneveld, soms juist niet, en door de totaal verschillende invalshoeken ook steeds weer boeiend.
Bijdragen: Anne van Amstel, Henrik Barends, Pierre Bergounioux, Patricia Beysens, Diana Blok, Wineke de Boer, Rommert Boonstra, Bart Brey, Marlo Broekmans, Denis Brun, Maarten van Buuren, Julien Coulommier, Kiki Coumans, Peter Day, Martijn Doolaard, Drs.P, Just Enschedé, Winfred Evers, Jan Eyskens, Paul Fleming, Lionel Fourneaux, René Franken, Philip Freriks, d’Hanis & Lachaert, Martin de Haan, Hardeman & Schilstra, Rokus Hofstede, Jos Houweling, Paul Ilegems, Evelyn Jansen, Freda Kamphuis, Hilde Keteleer, Herman Koch, Bart Koubaa, Arthur Lava, Ingeborg Leijerzapf, Dirk Leyman, Winnifred Limburg, Bart Van Loo, Guus Luijters, Sylvia Marijnissen, Eddie Marsman, Lotte Menkman, Kees Mercks, Pierre Michon, Eric Min, Cornelia Nauta, Paul & Menno de Nooijer, Laurent Olivès, Paul Overdijk, Jef Paepen, Ruudt Peters, Susanne Piët, Anneke Pijnappel, Hans van Pinxteren, Rudo Prekop, Wouter van Riessen, William Ropp, Nora De Rudder, Tineke de Ruiter, Schilte & Portielje, K. Schippers, Désirée Schyns, Carolein Smit, Vasil Stanko, Tono Stano, F. Starik, Rob Steenhorst, Jan Pieter van der Sterre, Miro Svolik, Michel Szulc Krzyzanowski, Henk Tas, Nadine Tasseel, Rob Versluys, Jan Vissers, Oscar Voch, Andrea Voigt, Barbara de Vries, Jacquie Maria Wessels, Ivo de Wijs, Lam de Wolf, John Wood, Willem van Zadelhoff, Vladimir Zidlicky, Aart van Zoest, Peter Zupnik
Deze jubileumuitgave bevat 340 pagina’s, 20 x 15,5 cm, is geïllustreerd, is beschikbaar met vier verschillende omslagen en is niet te koop in de boekhandel. In Nederland exclusief verkrijgbaar in de boekwinkel van Bijzondere Collecties UvA, Turfmarkt 129, Amsterdam en via www.voetnootpublishers.nl. Prijs € 15.
BOEKENSALON + EXPO BARENDS & PIJNAPPEL: 19.9/30.9
Op 19 september droeg grafisch vormgever Henrik Barends (Amsterdam, 1945) zijn archief officieel over aan de Universiteit van Amsterdam, afdeling Bijzondere Collecties. Deze overdracht en het jubileum van Uitgeverij Voetnoot vormden de aanleiding tot een feestelijke boekensalon, die vergezeld gaat van een kleine expositie. Museumcafé, Oude Turfmarkt 129, Amsterdam. Dinsdag – vrijdag van 10 – 17 uur, zaterdag – zondag van 13 – 17 uur.
GALERIE BAUDELAIRE – VLAAMSEKAAI 28/ANTWERPEN – 9.9/6.10
Groepstentoonstelling Hommage à Baudelaire met de visuele bijdragen van alle bovengenoemde fotografen en kunstenaars. Open zaterdag 14 – 18 uur en op afspraak. www.galeriebaudelaire.be
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Baudelaire, Charles, Freda Kamphuis
Rees Diepen: Kijkend door een vimdekseltje. Tilburg, 1961
In Memoriam Rees Diepen, fotografe
Ze zeggen wel eens dat fotografen zelf liever niet op de foto gaan. Je moet die uitspraak met een korreltje zout nemen maar voor Rees Diepen ging ze wel op. Op 14 september overleed de Tilburgse fotografe, 87 jaar oud, en 19 september vond ze haar laatste rustplaats op ‘Vredehof’, niet ver van de plek waar ze het grootste deel van haar leven gewoond heeft. Op de voorkant van het bidprentje stond een door haar zelf gemaakte zwart-wit foto van een klimop en op de achterkant de tekst:
Rees Diepen 1925-2012
Eigenzinnig en integer mens
Begenadigd fotografe
Rees Diepen, dochter van een Tilburgse textielfabrikant, is vooral bekend geworden door haar foto’s van jonge kinderen. Een belangrijk deel van haar oeuvre werd gepubliceerd in bladen als Opvoeding en Ouders van nu en in de boeken Argeloos begin (1961) en Dit kind… een confrontatie met ernstige zwakzinnigheid (1966).
Op het omslag van laatstgenoemd boek staat een van haar mooiste foto’s, van een klein voorovergebogen, als in zichzelf verzonken meisje van wie we het gezicht niet zien. Het was ook voor de met Martien Coppens bevriende fotografe zelf een van haar meest dierbare foto’s. Ze stond prominent op het altaar tijdens de uitvaartmis.
Er waren daar nog meer favoriete foto’s als een soort erehaag uitgestald, waaronder die ene prachtige foto van het jongetje dat trots achter een harmonie meeloopt. Ja, de altijd ongetrouwd en kinderloos gebleven fotografe kon zich ongelooflijk goed verplaatsen in kinderen. Ze ging bij het fotograferen ook letterlijk door de knieën om op gelijk niveau met hen te komen. In zeker opzicht bleef ze ook op hoge leeftijd iets van een kind houden. En toen ik die foto’s daar zag staan, overviel me de gedachte dat het haar eigen kinderen waren.
Ik heb Rees Diepen een paar keer geïnterviewd voor het Brabants Dagblad. Ook op andere manieren leerden we elkaar kennen. Ze vroeg me ooit eens mee te helpen bij de verkoop van een deel van haar bibliotheek en gaf me als dank het prachtige fotoboekje ‘Mother and Child’ van de Amerikaanse fotografe Nell Dorr. We hadden het vaak over fotografie, soms over haar jeugd en familie en zelden over de Spirituele Sociëteit Tilburg, waarvan ze de medeoprichtster was. Ze scheen ook te pendelen.
Af en toe ontmoette ik bij haar Ria, een hartelijke vrouw die, op jonge leeftijd bij Rees begonnen als doka-assistente, in de loop van een halve eeuw uitgegroeid was tot haar grote steun en toeverlaat. Helaas, een interview met beide vrouwen zat er niet in, laat staan een foto. Ria was het overigens ook die bij de begrafenis de kist met de dierbare overledene in de aarde mocht laten zakken.
Rees Diepen: Op het vlot. Tilburg, 1955
In 2004 verscheen het boek Spelenderwijs waarvoor de toen 79-jarige fotografe honderd foto’s uit haar archief koos, opnieuw uitsluitend foto’s van kleine kinderen. Dat ze ook oude mensen fotografeerde en de natuur, met name strand en zee, is minder bekend. Hopelijk krijgt de beoogde publicatie van een goed overzichtswerk haar beslag. Rees Diepen verdient het.
Joep Eijkens
fleursdumal.nl magazine
More in: In Memoriam, Joep Eijkens Photos
Vincent Berquez© painting:
My son the musician
kempis.nl poetry magazine
More in: Berquez, Vincent, Vincent Berquez
vincent berquez
this
this is the vessel
this is the child
the spontaneous
sparks into action
this is central
this is who we are
this is the treasure
and the bud opens.
this is you and me
in our ideal form,
we have blended
and here before us
is unrefined love
that is a smile
and we praise this
through him, with him.
29.09.10
Vincent Berquez Biography
Vincent Berquez is a London–based artist and poet. He has published in Britain, Europe, America and New Zealand. His work is in many anthologies, collections and magazine worldwide. Vincent Berquez was requested to write a Tribute as part of ‘Poems to the American People’ for the Hastings International Poetry Festival for 9/11, read by the mayor of New York at the podium. He has also been commissioned to write a eulogy by the son of Chief Albert Nwanzi Okoluko, the Ogimma Obi of Ogwashi-Uku to commemorate the death of his father. Berquez has been a judge many times, including for Manifold Magazine and had work read as part of Manifold Voices at Waltham Abbey. He has recited many times, including at The Troubadour and the Pitshanger Poets, in London. In 2006 his name was put forward with the Forward Prize for Literature. He recently was awarded a prize with Decanto Magazine. Berquez is now a member of London Voices who meet monthly in London, United Kingdom.
Vincent Berquez has also been collaborating in 07/08 with a Scottish composer and US film maker to produce a song-cycle of seven of his poems for mezzo-soprano and solo piano. These are being recorded at the Royal College of Music under the directorship of the concert pianist, Julian Jacobson. In 2009 he will be contributing 5 poems for the latest edition of A Generation Defining Itself, as well as 3 poems for Eleftheria Lialios’s forthcoming book on wax dolls published in Chicago. He also made poetry films that have been shown at various venues, including a Polish/British festival in London, Jan 07.
As an artist Vincent Berquez has exhibited world wide, winning prizes, such as at the Novum Comum 88’ Competition in Como, Italy. He has worked with an art’s group, called Eins von Hundert, from Cologne, Germany for over 16 years. He has shown his work at the Institute of Art in Chicago, US, as well as many galleries and institutions worldwide. Berquez recently showed his paintings at the Lambs Conduit Festival, took part in a group show called Gazing on Salvation, reciting his poetry for Lent and exhibiting paintings/collages. In October he had a one-man show at Sacred Spaces Gallery with his Christian collages in 2007. In 2008 Vincent Berquez had a solo show of paintings at The Foundlings Museum and in 2011 an exposition with new work in Langham Gallery London.
kempis.nl poetry magazine
More in: Berquez, Vincent, Vincent Berquez
j.a. woolf©
J.A. Woolf: Making memories (#26)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf
Antony Kok Prijs 2012 voor Hans Stevens
Hans Stevens, misschien wel de eigenzinnigste man uit de Tilburgse kunsthistorie, heeft zondag 9 september 2012 de Antony Kok Prijs ontvangen uit handen van Jan Doms. Dat gebeurde in Galerie Kokon tijdens de opening van ‘wat Hans’ laatste tentoonstelling zal zijn’, aldus een desbetreffend persbericht. Die ongebruikelijke formulering is ingegeven door de droevige omstandigheid dat de geestelijke vader van het Tilburgse experimentele kunstenpodium Argument ongeneeslijk ziek is. Desondanks wist hij bijna van geen ophouden toen hij zijn gehoor vergastte op een langdurig openingsbetoog, daarbij ook reclame makend voor zijn magnum opus, de meer dan 2 miljoen pagina’s tellende ‘EN-collectie’.
In zijn dankwoord betrok hij niet op de laatste plaats zijn levensgezellin Sandra Eijkman.
Hieronder volgt het juryrapport dat uitgesproken werd door Jan Doms.
Juryrapport Antony Kok Prijs
Hans Stevens, beeldend kunstenaar, volger van het grote wereldgebeuren vanaf de roemruchte vijfsprong van Tilburg, theoreticus van de valutamarkten en het beelden in de breedste en wezenlijke zin van het woord, menner van de taal, maar bovenal, althans in het kader van deze eervolle prijs, bedenker en initiatiefnemer van Argument Vertoningsruimte in Tilburg.
Al twintig jaar lang een bescheiden doch bijzonder belangrijke waarde voor de kunst die met onze stad verbonden is en wil zijn. Een stedelijke oase voor het vrije artistieke proces, vertaald in de bekende witte ruimte met de twee daglichten die het elke keer weer een feest maken de teweeggebrachte transformatie door de kunstenaars, te aanschouwen. Hans voegt daar gevraagd (en ongevraagd) bij elke nieuwe opening nog zijn béschouwing aan toe die, naar eigen zeggen, voor het eerst voluit uit de verf kwam tijdens zijn optreden op de Documenta in Kassel.
De jury heeft, voordat ze besloot de prijs aan Hans Stevens toe te kennen, natuurlijk gekeken naar het gewicht van deze altruïstische inspanningen voor kunst en kunstenaars en voor Tilburg in zijn artistieke verbondenheid met andere steden in de wereld. Er is gekeken naar het belang, het effect of, zoals men tegenwoordig pleegt uit te drukken, naar het rendement.
Daar kan de jury duidelijk over zijn. Er is vastgesteld dat Argument als van grote waarde wordt gezien door de kunstenaars die in de gelegenheid worden (werden) gesteld te experimenteren met ruimte, vorm en betekenis. En waarom vinden ze Argument van waarde. Dat is vooral omdat het doel van de experimenten is om iets uit te vinden dat nadien in andere omgevingen die meer op het overdrachtelijke gericht zijn zoals galeries en musea, tot volle wasdom kan komen.
Natuurlijk zal de criticaster zeggen, al dan niet onder de druk van de overheid, het publiek zal Argument niet overlopen. Dat kan ook niet om de simpele reden dat massale aanwezigheid op last van de brandweer niet toegestaan is en omdat er maar 1 toilet beschikbaar is. De jury heeft dan ook vooral gekeken naar de waarde van het publiek in dit concept van wezenlijk experiment. Ook publiek moet de gelegenheid krijgen om te gaan met de kunst zoals die ter plekke ontstaat, dikwijls onaf en (nog) niet op het schild gehesen omwille van het prestige of het geld. Bescheidenheid en onaanzienlijkheid is troef. En daar ligt nu net de waarde van Argument Vertoningsruimte.
Hans is een ware tekenaar. De enige tekenaar die onder andere al twintig jaar lang op klein formaat ‘schriftelijk’ verslag doet van de kunstenaars in residentie bij Argument. Wij allen weten dat daar nu een eind aan komt. Tezamen vormen deze tekeningen een waar monument van de stedelijke kunst zoals zich die in Argument gemanifesteerd heeft.
Een ander voor de burger meer toegankelijk verslag van de gebeurtenissen in ‘Argumentenlaboratorium Het Ei’ kan men vinden op de website. Een van de zaken die slechts mogelijk zijn met inzet van collega-kunstenaars en vrienden van de kunst op het vlak van fotografie en film en aanverwant. Dat kenmerkt Argument ook. Het is de belangeloze inzet van velen die het wonder van de kunsten mogelijk maken.
Het is natuurlijk ondenkbaar de rol van Sandra Eijkman – let wel ! drs. Sandra Eijkman, kenner van de kunstenaarsinitiatieven in Nederland – hierin niet te betrekken. Rots in de branding, administratrice, secretaresse, toeverlaat, gastvrouw, woman’s brain, enz. enz. en natuurlijk coördinator en communicator van Argument, bezoldigd en onbezoldigd en last but not least, levenspartner tot het einde.
Er gingen in de jury stemmen op om Sandra de prijs toe te kennen, of tenminste mede toe te kennen. Maar volgens het onderliggende statuut van de Anthony Kok Prijs is dat onmogelijk. Want die kan alleen worden toegekend aan een kunstenaar die zich substantieel, met overgave en met het nodige gevolg op belangeloze wijze inzet voor de kunsten en de daarmee verbonden kunstenaars.
Alles overwegende heeft de jury na rijp beraad besloten Hans Stevens de Antony Kok Prijs toe te kennen. Hij vervolmaakt de reeks van kunstenaars die hem zijn voorgegaan. Zoals Ernest Potters, fotograaf, die met zijn Ruimte-X de spits afbeet, Jan Spit, beeldend kunstenaar, die met zijn galerie Artikel als tweede werd gelauwerd en Paul van Kemenade, saxofonist/componist met o.a. met Stranger than Paranoia die als derde werd geëerd.
De prijs in geld bedraagt EURO 5.000, niet te besteden ten eigen bate – dat maakt de prijs niet alleen eervol maar ook uniek in zijn soort – doch uitsluitend te besteden aan de kunst van anderen. In dit geval biedt Argument Vertoningsruimte daar de beste gelegenheid voor.
De jury wenst Hans, Sandra en alle andere betrokkenen bij Argument Vertoningsruimte veel genoegen om wederom met behulp van het ter beschikking gestelde prijzengeld de kunst te dienen.
photos and text joep eijkens
fleursdumal.nl magazine
More in: Antony Kok, Joep Eijkens Photos, Kok, Antony
LandArt Diessen 2012
In 2012 viert LandArt Diessen haar eerste lustrum. De tentoonstelling vindt plaats van 8 tot en met 23 september 2012 in Diessen. Kunstenaars uit binnen- en buitenland zijn uitgenodigd deel te nemen aan deze vijfde editie van LandArt Diessen. Natuur en natuurlijkheid voeren de boventoon. Te denken valt aan: bio-based plastic, natuurlijke kleurstoffen, klei, hout. Werken passen binnen het gebied van rivier, bos en weiland
De deelnemende kunstenaars van 2012 zijn: Gijs van Bon – Nuenen, Kevin Dagg – Verenigd Koninkrijk, Mels Dees – Eindhoven, Wolfgang Folmer – Duitsland, Gonny Geurts – Zeewolde, Tomas Hoke – Oostenrijk, Jos Hulsebos – Darp, Nao Ishizaka – Japan, Joachim Jacob – Duitsland, Theo van Keulen – Sterksel, Tineke van Laarhoven – Gilze, Marc Limousin – Frankrijk, Sander Neijnens – Tilburg, Thomas Neumaier – Duitsland, Kees Reijnen – Tilburg, Gebi Rodenburg – België, Remco Schultheiss – Breda, Hisashi Shibata – Japan, Johan Sietzema – Gouda, Nick Swarth – Tilburg, Natalie Taylor – Verenigd Koninkrijk, Twan de Vos – Wageningen, Marieke Vromans – Loon op Zand, Marjo Wiltingh – Doornenburg, Tina Zlatina – Bulgarije
De deelnemende kunstenaars hebben allen ervaring in de kunstwereld en zijn geboeid door landschapskunst. Door hun manier van werken veranderen zij de omgeving en voegen hieraan iets toe. Doordat zij op de basis, het land, bos of water, werken met basismateriaal dat natuurlijk is, versterken zij de band met de omgeving en proberen deze te verfraaien.
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Land Art
j.a. woolf©
J.A. Woolf: Making memories (#25)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf, ZERO art
Moke, Adam&Eve, 1975. Collectie Afrika Museum, Berg en dal
Afrikamuseum Berg en Dal
Goddelijk en Griezelig. Het geheim van de slang
tm 4 november 2012
Vanaf 8 april 2012 is de tentoonstelling Goddelijk en Griezelig. Het geheim van de slang geopend voor het publiek. Deze interculturele tentoonstelling gaat over het oudste diersymbool ter wereld: de slang. De tentoonstelling laat in de vorm van oude en moderne kunst uit de hele wereld zien dat de slang vanaf de prehistorie tot op de dag van vandaag in alle culturen een bijzondere betekenis heeft.
Wat is het geheim van de slang? Op die vraag probeert de tentoonstelling een antwoord te geven. Voor het eerst worden objecten uit diverse culturen en tijden bijeengebracht in een verhaal dat zowel de etappen in het leven van mens en dier volgt als de diverse verschijningsvormen van de slang in de beeldende kunst. Topstukken als het beroemde schilderij Lilith van John Collier naast eigentijdse tekeningen van Iris van Dongen, een verchroomde Adam en Eva als skelet door John Breed naast een installatie met verlichte beelden van de Haïtiaanse kunstenaar Edouard Duval Carrié, slangenstoelen ontworpen door Niki de Saint Phalle naast slangenzetels van Afrikaanse koningen, sieraden en tientallen magische slangenobjecten… de tentoonstelling verrast door ogenschijnlijk vreemde combinaties. De slang verbindt heden en verleden, westers en niet-westers.
Moke, Adam-and-Eve,1975. Bruikleencollectie Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed
Ook het thema mode is opgenomen als volwaardig onderdeel van Goddelijk en Griezelig. In samenwerking met Carlo Wijnands, mode-goeroe en programmadirecteur van de Amsterdam Fashion Week, zijn bekende Nederlandse designers uitgenodigd een bijdrage te leveren. Wijnands selecteerde naast een aantal topdesigners als Bas Kosters, Iris van Herpen en Claes Iversen ook prachtige kostuums uit de bestaande collectie van de Engelse ontwerper Richard Sorger. Een tiental ontwerpen wordt getoond, aangevuld met bijzondere ‘slangenaccessoires’ waaronder schoenen van Jan Jansen. Daarnaast wordt er een zaal ingericht met rariteiten zoals opgezette slangen en slangenkarkassen.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: African Art, FDM in Africa
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature