Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Nationalgalerie Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin
Richard Long. Berlin Circle
until 31 July 2011
The first solo show in Germany of works by the artist to be held in a major museum in almost ten years. The focus and inspiration for this exhibition is formed by the eponymous work ‘Berlin Circle’, dating from 1996, which features in the Sammlung Marx.
‘My art is in the nature of things’, Richard Long
A new work by the artist, the ‘River Avon Mud Circle’, will also be specially created for the show in the museum. This exhibition also pays tribute to the long-term commitment to the Nationalgalerie at Hamburger Bahnhof on the part of the collector Erich Marx, who will be celebrating his 90th birthday this spring.
Richard Long (*1945, Bristol, England) is one of the leading protagonists of ‘Land Art’, along with Michael Heizer, Walter de Maria and Robert Smithson. Coinciding with the first ecological movements in the USA and Europe, Land Art was first created in the 1960s by artists working concurrently but separately from each other, as a critical reaction to the classical genre of sculpture and the commercial art market. The transient and site-specific works, hewn in and from nature, were first unveiled to the public in 1968 in the ‘Earthworks’ exhibition at the Dwan Gallery in New York. A year later, in 1969, Gerry Schum coined the term ‘Land Art’ in his television programme of the same name, and it has been used ever since.
Richard Long uses the movement of his own body, the act of rambling and walking in the countryside as both the gauge and medium for his art. One of his earliest and most well-known works, ‘A Line Made by Walking’, from 1967, consisted in him pacing up and down a field in a straight line so often that a line was drawn in the grass, which the artist then captured on film in the form of a photograph. For over 40 years now, subsequent larger works have been created outdoors all over the world, in England, Canada, Japan and Bolivia: composed of large stone circles or lines made of wood. These temporary works are then documented in photographs. In contrast to such companions of his as Heizer and Smithson, Long’s works do not amount to an intervention in nature, executed in a series of great gestures, for he instead works with material already at hand.
Since he started out as an artist, Long has, however, also shown works in interior spaces. Here too, sculptures are created with archetypal forms of wood or stone: ovals, lines or circles. Long explains his choice of form as follows: ‘I like to use the symmetry of patterns between time, between places and time, between distance and time, between stones and distance, between time and stones. I choose lines and circles because they do the job.’
It is befitting then that the main work in the Hamburger Bahnhof exhibition, ‘Berlin Circle’, is a circle of stone, twelve metres in diameter, laid out on the floor. ‘Berlin Circle’ is an important work in the Sammlung Marx and was first unveiled and installed by the artist for the opening of the Hamburger Bahnhof in 1996. It serves as a thematic focal point in today’s exhibition, emphasising one of the artist’s core forms: the circle. Five other floor pieces are also on display in the historical hall, along with films by and on the artist.
‘My art is in the nature of things’ says Long, referring to the topicality of his works. By being consistently set in places where the nature of things appears in the works, they also throw light on questions in today’s discourse on the relationality, performativeness, transgressions and spatiality of art.
Curator: Prof. Dr. Eugen Blume – Curatorial Assistance: Dr. Katharina Schlüter
Publication “Richard Long. Berlin Circle“ , Verlag für Moderne Kunst Nürnberg
Nationalgalerie Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin
Sammlungspräsentation zum Thema
Land Art
Parallel zur Ausstellung Richard Long: Berlin Circle zeigt die Nationalgalerie der Staatlichen Museen zu Berlin im Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin eine Sammlungspräsentation zum Thema Land Art.
In den späten 1960er Jahren entwickelte sich im Kontext der Minimal Art und der Prozess Kunst das Interesse für eine Kunst außerhalb des Ateliers und der Kunstinstitutionen. Für die Land Art, im amerikanischen Sprachraum auch Earthworks genannt, sind die Arbeiten im Außenraum kennzeichnend. Der Begriff Landschaft umgreift dabei Stadt- ebenso wie Industrie- und Naturlandschaften.
Obwohl die Arbeiten der Land Art alle ortsspezifisch sind, sind die skulpturalen Umsetzungen unterschiedlichster Art: Erdaushebungen bei Michael Heizer, Betonröhren bei Nancy Holt, eine Spur im Rasen bei Richard Long, Klang bei Dennis Oppenheim, oder das flüchtige, unermittelbare Erlebnis der Wanderung bei Hamish Fulton. Oft unterliegen die Interventionen in der Landschaft einem anhaltenden Wandlungsprozess, denn sie sind Einwirkungen von Wind und Wetter ausgesetzt.
Gezeigt werden Objekte, Zeichnungen, Filme, Fotografien, Pläne, und Drucksachen aus den Beständen der Nationalgalerie, des Kupferstichkabinetts und der Kunstbibliothek der Staatlichen Museen zu Berlin sowie aus der Sammlung Marzona und Friedrich Christian Flick Collection im Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin. Es sind Werke von Joseph Beuys, Marinus Boezem, Stanley Brouwn, Jan Dibbets, Barry Flanagan, Hamish Fulton, Michael Heizer, Nancy Holt, Douglas Huebler, Barry Le Va, Richard Long, Walter De Maria, Dennis Oppenheim, Gerry Schum und Robert Smithson.
• fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Land Art, Richard Long, Sculpture
ART BRUSSELS 2011
Every year in April, Art Brussels welcomes 30.000 professionals, collectors and art lovers from all over the world. Art Brussels is the European platform for upcoming talents in the field of contemporary art and focuses as well on strong established galleries representing a selection of their highest-quality paintings, sculptures, photography, video and installations.
Art Brussels 2011
Photos: Anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, FDM Art Gallery, Sculpture
Photo courtesy the Tate Modern, London
Artworld calls for the Release of
Ai Weiwei
In response to the recent arrest and detainment of Chinese artist Ai Weiwei in Beijing, the Guggenheim has launched an online petition to express concern for Ai’s freedom and call for his release. Leading museums around the world have joined and launched the online petition through their Web sites, Twitter, and Facebook sites, including the Association of Art Museum Directors (AAMD); Museum of Modern Art, New York; Tate, London; Gwangju Biennale, Korea; and the Musée national d’art moderne/Centre de création industrielle, Paris. We sincerely hope that our collective action using Ai Weiwei’s favored medium of social sculpture will promote Ai’s liberty and the principle of free creative expression.
See the Guggenheim’s online petition calling for Ai Weiwei’s release
.jpg)
Share this petition on Twitter and Facebook.
PETITION LETTER
To the Honorable Minister Mr. Cai Wu
Ministry of Culture of the People’s Republic of China
CALL FOR THE RELEASE OF AI WEIWEI
Our museums are members of the International Council of Museums (ICOM) and the International Committee of ICOM for Museums and Collections of Modern Art (CIMAM), a non-governmental organization with formal relations with UNESCO. On April 6, CIMAM sent a communiqué calling for the release of Ai Weiwei. Our museums, foundations, and communities of Facebook followers and Twitter fans support CIMAM’s statement:
“The detention of artists and activists is not only inconsistent with China’s commitment to the fundamental freedoms guaranteed in the Universal Declaration of Human Rights and in China’s own constitution, it is also inconsistent with the Chinese government’s pledge, through the Ministry of Culture, to promote all artistic disciplines and to advance artistic ideas. As organisations that represent modern and contemporary art around the world, such actions and the obscurity surrounding them are diametrically opposed to our values. They are of grave concern and consequence for the well-being of Ai Weiwei and for the artistic community at large, and hinder future collaboration with the Chinese colleagues we welcomed at our recent annual meeting in Shanghai.”
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Sculpture
Fundament organiseert
LUSTWARANDE 2011
25 juni tm 25 september 2011
Tilburg, De Oude Warande
Barok bos De Oude Warande bleek in 2000 uiterst geschikt voor de presentatie van hedendaagse sculptuur. Sindsdien transformeert Fundament dit park iedere drie tot vier jaar tot podium voor Lustwarande. Deze internationale expositie, die een stand van zaken toont van de ontwikkelingen in de sculptuur, is gratis toegankelijk en trekt een groeiend aantal bezoekers, met een record van meer dan 100.000 in 2008.
Aan Lustwarande `11 – Raw nemen 30 kunstenaars uit diverse landen deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Naast paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) telt Raw een solo en 28 andere werken, waaronder sculpturen, performances en actions. Van deze 28 werken zijn er 20 nieuw.
Over de 3e editie in 2008 schreef de pers:
Two sculpture exhibitions in Dutch parks last summer translated their intellectual programs into compelling visual encounters, providing interest for the eyes and provocation for the mind. Sonsbeek 2008, in Arnhem…. while Lustwarande ‘08, in Tilburg, focused on two current interests in sculpture: the grotesque and the ephemeral. Both were broadly appealing without reduction to superficiality. Art in America
Dankzij een uitstekend internationaal netwerk, grote bevlogenheid en het geloof in de kunstenaars slaagt Fundament er keer op keer in om belangwekkende namen te trekken voor een openluchttentoonstelling die tot de beste van Nederland behoort. NRC Handelsblad
Mysterie met een haast bovennatuurlijk aura, waar je niet anders dan naartoe getrokken wordt. En dat geldt vrijwel voor alle beelden. Curator Chris Driessen pikt trends in de hedendaagse beeldhouwkunst mooi op om er een eigen draai aan te geven. Het Financieele Dagblad
Lustwarande is een uitzondering. De Volkskrant
De Oude Warande
De Oude Warande werd in 1712 aangelegd door de Duitse prins Wilhelm Von Hessen-Kassel (Wilhelm VIII), die op dat moment heer van de heerlijkheid Tilburg en Goirle was. Hij liet De Oude Warande aanleggen volgens de laatste tuinmode, de Barok. Warande is afgeleid van het Franse varenne, wat jacht- of lustbos betekent. Het hoofdontwerp is een sterrenbos, terwijl de paden van de vier kwadranten aangelegd zijn in verschillende geometrische vormen, waardoor het padenstelsel een doolhof vormt. Dergelijke parken werden gewoonlijk verlevendigd met sculpturen, grotten en vijvers. In De Oude Warande zijn geen overblijfselen van beelden gevonden. Wilhelm VIII werd kort na de voltooiing van het bos gouverneur van Maastricht. Gedurende de 19e eeuw wisselde de Warande enkele malen van eigenaar. In 1952 werd de gemeente Tilburg eigenaar van De Oude Warande. Sinds 1989 wordt het originele ontwerp gerestaureerd. Deze restauratie zal rond 2020 gereed zijn.
Lustwarande 2000 – 2008
Kunstenaars die participeerden in de eerste drie edities waren onder anderen David Altmejd, David Bade, Miroslaw Balka Rob Birza, Louise Bourgeois, Cai Guo Qiang, Tom Claassen, Berlinde De Bruyckere, Wim Delvoye, Do-Ho Suh, Elmgreen & Dragset, Jan Fabre, Luciano Fabro, Fortuyn/O’Brien, Guido Geelen, Jeppe Hein, Ugo Rondinone, Anish Kapoor, Lee Bul, Paul McCarthy, Jonathan Meese, Ernesto Neto, Michelangelo Pistoletto, Maria Roosen en Franz West.
Grotto en Stardust
In 2007 verleende Fundament Callum Morton de opdracht om een paviljoen voor De Oude Warande te ontwerpen. Dit paviljoen, Grotto, werd in 2009 opgeleverd, ter gelegenheid waarvan de expositie Stardust plaatsvond, waaraan onder anderen Jedediah Caesar, Björn Dahlem, Dan Graham, Job Koelewijn, Terence Koh, Germaine Kruip, Rona Pondick en Maria Roosen deelnamen.
De 4e editie: Lustwarande ‘11 – Raw
De eerste editie van Lustwarande, Lustwarande/Pleasure-Garden (2000) werd opgezet als een refurbishment, een hedendaagse voltooiing van het 18e eeuwse Barokke lustbos De Oude Warande, dat nooit voorzien werd van Barokke beelden, fonteinen, een grotto of bedriegertjes. In feite echter waren de eigentijdse beeldtoevoegingen luizen in de pels van het Barokke parkontwerp, hedendaagse interpretaties van Barokke noties, die door het verloop van de geschiedenis niet konden zijn wat ze, binnen de thematiek van de expositie, voorstonden. Het waren vlekken op het patroon van het oude kleed. Lustwarande ‘11 – Raw stelt deze displacement expliciet voorop door recente kunst te tonen die niet in relatie staat tot het natuurlijke karakter van De Oude Warande. Raw is puur en verwijst alleen naar zichzelf.
Het hervatten, het herbezien, de retrospectie en het herijken, mag momenteel de meest opmerkelijke karakteristiek in de hedendaagse kunst genoemd worden. De vraag over authenticiteit is passé. Enkele decennia geleden nog relatief onderkende kunstvormen als video, fotografie en digitale kunst zijn al geruime tijd established. Relational Esthetics vormde bijna tien jaar lang het nieuwe toverwoord, maar intussen is ook deze expliciet sociaal geëngageerde kunst gearriveerd. Schilder- en tekenkunst, op doek en expanded, de sculptuur in de ruimste zin van het woord, inclusief installaties, de relatie met architectuur en herbezinningen op het begrip monument, en de performance hebben opnieuw voor het voetlicht gestaan of staan dat nog steeds.
Post-Modernisme is voorbij en heeft plaats gemaakt voor een bewustwording van de mondiale beeldende kunstpraktijk, waarin identiteit, globalisering en de Noord-Zuid verhoudingen de belangrijkste thema’s zijn. Maar na het eerste decennium in de 21ste eeuw is deze thematiek ook beslist niet nieuw meer. Naast tendentieuze verkenningen van het Aziatische, met name Chinese en Indiase, en Afrikaanse beeldende kunstfront, staan Minimal Art en Conceptual Art, als ook de rol van woman artists en de Zuid-Amerikaanse avant-garde met zijn hedendaagse representanten, sinds enkele jaren in retrospectieve belangstelling en bepalen mede het veelzijdige aanzien van de hedendaagse kunst. Intussen herijkt de kunstgeschiedenis haar (Westerse) canons.
Lustwarande ‘11 – Raw vat deze tijdsgeest van pluriformiteit in de beeldende kunst op, kijkt naar het heden en terug en laat hedendaagse sculptuur in al zijn puurheid zien. Veelzijdigheid, met duidelijk herkenbare tendensen uit de 20e eeuw in werken van navolgers, en ook toevoeging van time based vormen van kunst zullen de grondtoon vormen van Raw. Deze kunst verwijst naar niets anders dan naar zichzelf en naar haar voorgangers en is daarom zowel autonoom als referentieel (referential autonomous work). Naast schijnbaar ruwe montage, rauwe materialen en rauwe figuratie, hedendaagse inspiraties van assemblage, Existentialistische Figuratie en Arte Povera, toont Raw strak geometrische en meer gepolijste werken die vooral voortvloeien uit de verworvenheden van Constructivisme en Minimal Art.
De Oude Warande met zijn Barokke padenpatroon vormt het podium voor recente kunst die echo’s oproept uit de vorige eeuw, met kunst ook die in weinig opzicht meer doet denken aan de tijd waarin het Barokke kleed geweven werd, maar die er doorheen de tijd onlosmakelijk mee verbonden is.
Aan Lustwarande ‘11 – Raw nemen dertig beeldend kunstenaars deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Evenals in 2004 en 2008 zal Museum De Pont fungeren als extra locatie, waar, tegelijk met een solo van Anish Kapoor, werk van de Belgische kunstenaar Peter Buggenhout getoond wordt. Naast deze solo zal ook paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) een prominente rol innemen. Van de overige 28 werken (sculpturen, performances en actions) zijn er 20 nieuw, merendeels door Fundament geproduceerd.
De kwaliteit en het belang van Lustwarande in het algemeen en de editie van 2011 in het bijzonder wordt erkend door de Britse Henry Moore Foundation, die Lustwarande ‘11 op voorhand honoreerde vanwege de rol die Fundament speelt in de internationale ontwikkelingen binnen de hedendaagse sculptuur. Een dergelijke bijdrage wordt zelden aan buitenlandse instellingen toegekend. Deze honorering geldt als een internationaal keurmerk.
Lustwarande ’11 – Raw wordt financieel ondersteund door o.a. de Mondriaan Stichting, Provincie Noord-Brabant, gemeente Tilburg, Tilburg Textiles, Prins Bernhard Cultuurfonds, SNS Reaal Fonds, VSB Fonds, Henry Moore Foundation, BKKC, Ministerie van de Vlaamsche Gemeenschap, Pro Helvetia en Institut Français des Pays-Bas.
Deelnemende kunstenaars
(*deelname onder voorbehoud)
Michaël Aerts (B)
Huma Bhabha (PK)
Peter Buggenhout (B)
Aaron Curry (USA)
Lara Favaretto (I)
Urs Fischer (CH)
Thomas Houseago (GB)
Takahiro Iwasaki (J)
David Jablonowski (D)
Jitish Kallat (IND)
Idris Khan (GB)
Sandra Kranich (D)
Jim Lambie (GB)
Mark Manders (NL)
John McCracken (USA) *
Christian Philipp Müller (CH)
Rupert Norfolk (GB)
Navid Nuur (IR/NL)
Anselm Reyle (D)
Sterling Ruby (USA)
Sandro Setola (NL)
Conrad Shawcross (GB)
Camila Sposati (BR)
Moniek Toebosch (NL) *
Tatiana Trouvé (F)
Vibskov & Emenius (DK/S)
Banks Violette (USA)
Rebecca Warren (GB)
Sofi Zezmer (PL/D)
Callum Morton (AUS) – Grotto (2009)
Curator: Chris Driessen, artistiek leider Fundament Foundation
OPENING: 25 JUNI 2011 OM 15.00 UUR
Park De Oude Warande Tilburg
www.fundamentfoundation.nl
www.lw11.nl
fleursdumal.nl magazine
photos fdm magazine 2008
More in: Dutch Landscapes, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Sculpture
JOSEPH BEUYS: PARALLEL PROCESSES
until January 16, 2011 – Düsseldorf K20
K20 Grabbeplatz and Schmela Haus
By effecting an inextricable unity of artistic thinking and action, Joseph Beuys (1921-1986) became one of the most charismatic creative personalities of the 20th century. His multifaceted oeuvre – which continues to exert an influence on contemporary artistic production – is still featured and discussed under the most diverse aspects. Through ten major installations and large-scale sculptural works, the exhibition “Joseph Beuys. Parallel Processes” (Sept 11, 2010 – Sept 16, 2011) at the Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen am Grabbeplatz in Düsseldorf examines a variety of themes and clarifies Beuys’s “expanded conception of art.” Political and artistic utopias are fused now into “social sculpture” in order to provide new perspectives onto society. During the exhibition, well-known artists will discuss their views of Bueys at the Schmela Haus.
Through his activities, Joseph Beuys expanded our concept of the work of art: he believed in the power of art to change people, and he imagined both social and artistic utopias. Manifesting itself progressively has been his worldwide influence, one that remains detectable even in the most recent art production. Among the altogether circa 300 works on view at the Kunstsammlung am Grabbeplatz and at the Schmela Haus are masterworks such as “zeige deine Wunde (Show your Wound)”; 1974/75), “The pack (das Rudel)” (1969), and “Fond IV/4″(1970/71).
A number of installations, on loan from major museums and private collections, are leaving their permanent locations for the Düsseldorf exhibition the first time since the death of the artist. Shown in Europe now for the first time is the large-scale installation “Stripes from the house of the shaman 1964-72” (1980). Also featured is a comprehensive selection of drawings, objects, plastic images, and relics from Beuys’s actions, all of which establish interrelationships between art and life in singular ways.
.jpg)
Coming together in “Parallel Processes” are sculptural and pictorial aspects, theoretical reflections, and art actions, along with this artist’s idiosyncratic transformations of working materials and objects, to form an extraordinary portrait of Joseph Beuys’s unique lifework. Invested with a new contemporaneity and urgency are both the sculptural qualities of his art and its performative potential. Experienced with great immediacy throughout nearly 3000 ft.² of exhibition space is the complex network structure which joins Beuys’s artistic oeuvre into a coherent totality.
A comprehensive catalog (ca. 432 pages) with color illustrations of all exhibited works guides the reader through the presentation’s various “parallel processes.” There are essays by Marion Ackermann, Gottfried Boehm, Wilfried Kuehn, Isabelle Malz, Maja Naef, and Johannes Stüttgen. Sharing her views in an interview is internationally recognized action artist Marina Abramovi?. In addition, a special city map identifies the locations in Düsseldorf which were invested with a special significance during the life of this professor at the local art academy. Guided tours to these sites will also be available.
This exhibition forms part of the program of the Quadriennale 2010, organized by the regional capital of Düsseldorf. A scholarly collaboration between the Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen and Friedrich-Schiller Universität in Jena has received substantial support from the Federal Ministry for Education and Research (BMBF). Under preparation since 2009 by a team of young researchers and commencing this coming January is a symposium on Beuys. The setting will be the former Galerie Schmela, recently acquired by the Federal State of North Rhine-Westphalia – a venue where Joseph Beuys made art history with his exhibitions and actions during the 1970s and 1980s. The program draws upon the participants’ catalog texts on the individual works and on the thematic areas which preoccupied Bueys. Exploring a range of possibilities for presenting Beuys’s works during the run-up to the exhibition was the successful lecture series BEUYS AUSSTELLEN? (Exhibiting Beuys?; Nov 12, 2009 – June 24, 2010), organized by the Kunstsammlung and developed in collaboration with Prof. Wilfried Kuehn and the Hochschule für Gestaltung in Karlsruhe.
Exhibition curators: Marion Ackermann, Isabelle Malz
fleursdumal.nl magazine
magazine for art & literature
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland, Sculpture, ZERO art
Leo Kogan News
Leo Kogan has finished the installation he has has been working on for the last 3 years.
Come by and have a look in his Amsterdam studio at the paintings, sculptures, the monorail, the pendulum lamp and so on , on saturday, June 26th 2010, from 15:00 to 20:00
If you can’t make it to the opening, the project will be on view until July 26th and can be seen through the venue’s large street windows.
fleurdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Leo Kogan Drawings, Sculpture
Museum De Pont Tilburg
Giuseppe Penone
Nelle Mani – In de Handen
tekeningen en sculpturen
29 mei tm 26 september 2010
Giuseppe Penone (Garessio, Italië, 1947) was de jongste vertegenwoordiger van een groep Italiaanse kunstenaars die aan het einde van de jaren zestig onder de noemer arte povera (‘arme kunst’) bijeen werd gebracht. Een van de kenmerken van hun kunst was het gebruik van alledaagse en weinig kostbare materialen. De informele en levendig uitziende kunstwerken werden wel gezien als een reactie op de toenemende abstrahering en verontmenselijking van met name de Amerikaanse kunst van die periode. Tot de thema’s van de arte povera behoorden de wortels van de cultuur en het leven, verschillende bronnen van energie, en vooral energie als oerkracht. Penone is de enige in wiens werk de natuur het belangrijkste motief was. Met de groeikracht van de natuur en in het bijzonder die van bomen, lijkt hij nog steeds in een intense en obsessieve relatie te staan.
In 1968 omarmde Giuseppe Penone de stam van een boom. Het raakvlak van zijn lichaam met de boom markeerde hij met ijzerdraad dat aan de stam werd vastgeklemd. Tijdens de groei van de boom werd het ijzerdraad in de bast ingekapseld, waardoor de contouren van Penone’s lichaam ten slotte als litteken op de stam zichtbaar bleven. In dit vroege werk zijn vrijwel alle belangrijke thema’s van Penone’s kunst al aanwezig: zijn intense en sensuele relatie met de natuur; het belang van de aanraking en daarmee van de huid en de vingers; het groeiproces en het aspect van tijd dat daarmee verbonden is.
Heel bekend zijn de Alberi (Bomen), waarmee Penone al in 1968 begon. Steeds haalt hij uit rechthoekige houten balken of uit een afgehakte dikke boomstam de grillige levensvorm van de boom weer tevoorschijn. Door de jaarringen weg te schillen en daarbij de knoesten te volgen, treedt de vorm die de boom op een bepaald moment van zijn leven bezat opnieuw naar voren. Wie deze werken eenmaal heeft gezien zal voortaan bij iedere gerooide stam en bij iedere willekeurige balk die hij als bouwmateriaal aantreft, beseffen dat daarin in feite tal van bomen schuilgaan.
De laatste jaren werkt Penone ook met marmer. Zoals hij de verborgen levensstructuur in houten balken ontbloot, zo maakt hij ook de donkere aderen in het marmer zichtbaar door de witte steen eromheen weg te hakken. Het is alsof het koude marmer een organisch innerlijk bezit, als waren de grillige zwarte aderen de levensaderen van de steen. Anders dan een wetenschappelijk analist of patholoog-anatoom, die een dood wezen door het uiteen te rafelen als het ware nog doder maakt, brengt Penone de dode materie juist tot leven. De grillige structuren die zich losmaken uit de steen vertonen een opmerkelijke overeenkomst met takken die in hun groei zijn verstrengeld of met de anatomie van over en om elkaar heen grijpende pezen en spieren.
De tentoonstelling in De Pont beslaat de laatste 40 jaar en bevat sleutelwerken uit alle werkgroepen: fotografie, tekeningen en sculpturen.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Sculpture
.jpg)
JOSEPH BEUYS COLLECTION – II
BONNEFANTENMUSEUM MAASTRICHT
Joseph Beuys
(1921, Krefeld – 1986, Düsseldorf)
Undoubtedly the best-known and most controversial artist in post-war Germany is Joseph Beuys. With his equally famous and misunderstood quote: “Jeder Mensch ist ein Künstler” and his views on ‘social sculpture’, he placed art within the widest framework imaginable. Spiritual development and realisation and social change formed the drive behind this artistic position, which even went as far as founding an alternative political party (DSP) in 1967. The established order was his natural enemy, and in 1971, Beuys’ radical didactic views were to cost him the influential position he had held as professor at the Staatliche Kunstakademie in Düsseldorf for ten years.
Beuys’ oeuvre includes drawings, sculptures and installations, but his erweiterten Kunstbegriff was manifested mainly in ‘Aktionen’ (performances). In interaction with his audiences, the charismatic German artist carried out ritualistic actions, amidst carefully arranged objects and materials, thus giving shape to transitional situations and transformation processes. He is well-known for his use of felt and fat: felt as a symbol of life-giving warmth and security, and fat as a substance that is transformed from a solid to a liquid when heated. One explanation for this could be a traumatic experience as a pilot in World War II, when Beuys crash-landed in the Crimea and was saved by Tartars who rubbed him with fat and wrapped him in felt.
In 1975, Beuys was invited by the Bonnefantenmuseum to illustrate his position as an artist and teacher, and his opinions on the task of a work of art in his erweiterten Kunstbegriff, by way of an exhibition, a lecture and a discussion. The exhibition in the side room of the Bonnefantenklooster contained a practically complete overview of the publications associated with his activities. After setting up the exhibition, Beuys decided to donate all the documents on display to the museum. Nearly all the posters, exhibition catalogues, invitations and other material were signed by the artist, and by signing them, Beuys gave the documents a place in his oeuvre. The value of this collection lies not only in its completeness (nearly all the documents from the period 1960-1975 are represented, though they are not all on display at the moment), but also in the rarity of many of the publications.
One of the first signs of Beuys’ presence in Maastricht is a postcard from 1975; one of the many small printed items that he published in large editions as Originalgrafik. The postcard depicts Joseph Beuys with a pram, accompanied by the Antwerp diamond merchant, art collector and friend Isi Fiszman. There was a sequel to this card two years later, when Beuys made a multiple of a number of sheets that were rejected for technical reasons, on which were printed four cards each. Two hundred numbered and signed copies had a hand-written text on them: ‘wer nicht denken will fliegt raus’, and the Bonnefanten texts again appeared across all four pictures.
• Website Bonnefantenmuseum Maastricht
.jpg)
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Sculpture, ZERO art
.jpg)
JOSEPH BEUYS COLLECTION – I
BONNEFANTENMUSEUM MAASTRICHT
Joseph Beuys
(1921, Krefeld – 1986, Düsseldorf)
De bekendste maar ook meest omstreden kunstenaar in het Duitsland van na de oorlog is zonder twijfel Joseph Beuys. Met zijn even beroemde als verkeerd begrepen uitspraak ‘Jeder Mensch ist ein Künstler’ en zijn opvattingen over een ‘sociale sculptuur’, plaatste hij kunst in het ruimst denkbare kader. Spirituele ontwikkeling, bewustwording en maatschappijverandering vormden de inzet van dit kunstenaarsschap dat zelfs zover reikte als de oprichting van een alternatieve politieke partij (DSP) in 1967. De gevestigde orde was zijn natuurlijke vijand en zijn radicale didactische inzichten bezorgden Beuys, die vanaf 1961 een invloedrijke positie bekleedde als professor aan de Staatliche Kunstakademie in Düsseldorf, tien jaar later zijn ontslag.
Beuys’ oeuvre omvat zowel tekeningen als sculpturen en installaties, maar zijn erweiterten Kunstbegriff kreeg vooral gestalte in zogeheten Aktionen (performances). In wisselwerking met het aanwezige publiek verrichtte de charismatische Duitse kunstenaar, temidden van zorgvuldige gearrangeerde voorwerpen en materialen, ritualistische handelingen. Hij gaf daarmee gestalte aan overgangssituaties en transformatieprocessen. Bekend is zijn gebruik van vilt en vet. Vilt als symbool voor levensschenkende warmte en geborgenheid, vet als een substantie die onder invloed van temperatuurverandering overgaat van vast naar vloeiend. Een indringende ervaring als piloot in de Tweede Wereldoorlog – Beuys stortte neer in de Krim en Tataren redden zijn leven door hem met vet in te smeren en in vilt te wikkelen – zou hiervoor een verklaring zijn.
In 1975 werd Beuys door het Bonnefantenmuseum uitgenodigd om zijn ideeën over zijn positie als kunstenaar en leraar en zijn opvattingen over de taak van een kunstwerk binnen zijn erweiterten Kunstbegriff toe te lichten door middel van een expositie, een lezing en een discussie. De tentoonstelling in de zijzaal van het Bonnefantenklooster bevatte een bijna volledig overzicht van de publicaties die verband hielden met zijn activiteiten. Na het inrichten van de expositie besloot Beuys alle aanwezige documenten te schenken aan het museum. Bijna alle affiches, tentoonstellingscatalogi, uitnodigingskaarten en andere materialen werden toen door hem gesigneerd. Door ze van zijn handtekening te voorzien gaf Beuys de documenten een plaats in zijn oeuvre. De waarde van deze collectie ligt niet alleen in haar volledigheid, bijna alle documenten uit de periode 1960-1975 zijn vertegenwoordigd (niet alles wordt momenteel getoond), maar inmiddels ook in de zeldzaamheid van vele van de publicaties.
Een eerste teken van Beuys’aanwezigheid in Maastricht vormt een briefkaart uit 1975, een van de vele kleine drukwerken die hij in grote oplagen als Originalgrafik uitgaf. Afgebeeld zijn Joseph Beuys met kinderwagen vergezeld van de Antwerpse diamanthandelaar, kunstverzamelaar en vriend Isi Fiszman. Een vervolg kreeg deze kaart twee jaar later: van een aantal om technische redenen afgekeurde vellen, waarop telkens vier kaarten waren afgedrukt, maakte Beuys een multiple. Tweehonderd genummerde en gesigneerde exemplaren werden voorzien van een tekst in handschrift, ‘wer nicht denken will fliegt raus’, en dwars over alle vier afbeeldingen weer de teksten Bonnefanten.
Collectie Bonnefantenmuseum
Multiple: Bonnefanten. Edition Staeck, Heidelberg, 1974 / multiples, pamfletten, affiches, aankondigingen, boeken en tijdschriften, 1961-1979 / fotografische registratie actie Joseph Beuys door Wilhelm Schürmann
• Website Bonnefantenmuseum Maastricht
fleursdumal.nl magazine
(to be continued)
More in: Exhibition Archive, Sculpture, ZERO art
GEMEENTEMUSEUM DEN HAAG
Jan Schoonhoven
R e l i ë f s e n t e k e n i n g e n
12 september 2009 t/m 28 februari 2010
Zijn negen-tot-vijf baan bij de PTT zorgde voor de regelmaat in zijn leven die Jan Schoonhoven nodig had. Het is eenzelfde regelmaat die zijn reliëfs en tekeningen zo ontzettend herkenbaar maakt. In zijn vrije tijd ontwikkelde hij zich ondertussen tot het boegbeeld van de Nederlandse Nul-beweging en kunstenaar van internationaal aanzien. Het Gemeentemuseum, dat een belangrijk overzicht van het werk van Schoonhoven bezit, wijdde precies 25 jaar geleden voor de laatste keer een solotentoonstelling aan hem. De intieme expositie die dit najaar in het Tritonkabinet te zien is, toont zowel reliëfs als tekeningen, die tot de sleutelwerken behoren in het oeuvre van één van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars van de afgelopen vijftig jaar.
Jan Schoonhoven (Delft, 1914-1994) maakt al van kleins af aan tekeningen en gaat later dan ook naar de m.o.-tekenopleiding in Den Haag. Uiteindelijk komt hij niet als tekenleraar voor de klas te staan, maar werkt hij zijn hele leven bij de PTT. De zekerheid van een inkomen heeft hem altijd in staat gesteld als kunstenaar onafhankelijk te zijn – wat goed past in het beeld van Schoonhoven als iemand die orde en regelmaat zeer hoog acht. Die orde en regelmaat vormen vanaf de jaren zestig, wanneer hij definitief tot een eigen stijl komt, de kern van zijn werk.
Schoonhoven vormt met Armando, Henk Peeters en Jan Henderikse in de eerste helft van de jaren zestig de Nul-groep, de Nederlandse tak van de internationale Zero movement. Het uitgangspunt van Zero was om terug te keren naar een essentie, bijvoorbeeld door te werken met alledaagse materialen – waarvan in de tentoonstelling een reliëf gemaakt van toiletrollen getuigt. Schoonhoven ziet het ruimtelijke werk van Piero Manzoni en Lucio Fontana en begint met het vervaardigen van reliëfs. Langzaam maar zeker verworden zijn schilderijen tot sculpturen: objecten met gelijke vlakverdeling, een herhaling van patronen die door de toch altijd zichtbare hand van de maker nooit mechanisch wordt. ‘Je moet streven naar een minimum, maar anoniem gaat het nooit’. Deze uitspraak van Jan Schoonhoven vat zijn zoektocht in de kunst misschien nog wel het beste samen.
Het Gemeentemuseum Den Haag is reeds in de jaren vijftig van de vorige eeuw begonnen met het verwerven van reliëfs, tekeningen en grafiek van Schoonhoven. Gaandeweg is een zorgvuldig aangelegde collectie ontstaan, die meerdere malen te zien is geweest in solo- of groeps-tentoonstellingen. Zo organiseerde het Gemeentemuseum in 1964 een van de eerste exposities van de Nul-groep. Onlangs is de collectie aangevuld met een bijzondere achterglasschildering uit 1937, die in deze tentoonstelling voor het eerst aan het publiek wordt getoond.
De laatste jaren neemt de belangstelling voor het werk van Schoonhoven sterk toe en mag het rekenen op snel groeiende internationale aandacht. Samen met Constant, wiens Nieuw Babylon ook sinds enige tijd in binnen- en buitenland grote attentie geniet, wordt hij dan ook gezien als de belangrijkste Nederlandse kunstenaar van de tweede helft van de 20e eeuw. Zowel het oeuvre van Constant als Schoonhoven is rijk vertegenwoordigd in de museumcollectie.
De verzameling geeft op dit moment een prachtig overzicht van de ontwikkeling van Schoonhoven en laat zien hoe vorm en betekenis zich langzaam maar zeker concentreerden in herhalingen en patronen, in schaduwspelen en verbeeldingen van vorm en vormloosheid. De tentoonstelling bestaat uit werken uit een particuliere collectie en uit de collectie van het Gemeentemuseum. Daarnaast wordt ook de bijzondere documentaire Jan Schoonhoven – Beambte 18977 van Sherman de Jesus uit 2005 op zaal vertoond. Op die manier kan het publiek, precies vijfentwintig jaar na zijn laatste solotentoonstelling in het Gemeentemuseum, in het Tritonkabinet weer genieten van de wereld van Jan Schoonhoven.
Website Gemeentemuseum Den haag
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Sculpture
Bauhaus Dessau Foundation
Programme of exhibitions and events April – September 2009
The Bauhaus has a greater presence in Dessau than anywhere else: In Dessau, the world famous Bauhaus buildings of Walter Gropius, Hannes Meyer, Carl Fieger, Georg Muche and Richard Paulick are sought out by over 100,000 visitors a year. Here, in this anniversary year, the Bauhaus Dessau Foundation and cooperation partners from Germany and abroad will hold over 20 events: workshops, exhibitions, symposiums, radio performances, theatre and dance projects, artistic installations, lectures, festivals, a Summer School and much more. Some of the events focus on mediating the Bauhaus legacy; others update the Bauhaus’s concepts in work on topical themes. With mixed experimental formats, the programme of events integrates all the Bauhaus buildings. Other events by the Bauhaus Dessau Foundation will take place in Berlin. The Stiftung Moritzburg in nearby Halle will dedicate a large exhibition to the late work of the Bauhaus Master Lyonel Feininger.
EXHIBITIONS
Bauhaus in action
Film exhibition and reconstruction of
“Raum der Gegenwart”
Tue 9th June – Sun 4th October 2009
(“Raum der Gegenwart” until Wed 24th September),
exhibition area and Bauhaus Stage, Bauhaus Building
Large-scale projections of original films breathe new life into the work of the historic Bauhaus, and show the work and working methods of Walter Gropius, László Moholy-Nagy, Wassily Kandinsky, Oskar Schlemmer, Kurt Schwertfeger, Kurt Kranz, Heinrich Brocksieper and Werner Graeff. The programmatic prologue shows three films – on architecture, sport and natural science – that reconstruct the film programme devised by Walter Gropius for the inauguration of the Bauhaus Building in Dessau. The epilogue features interviews with both teachers and students at the Bauhaus. The film exhibition is accompanied by a revival of Moholy-Nagys “Raum der Gegenwart” on the Bauhaus Stage. To mark this anniversary year, Kai-Uwe Hemken and Jakob Gebert realise this visionary project by the Hungarian Bauhaus Master, dating from 1930, for the first time. The Light-Space Modulator, kinetic walls, film projections, undulating glass walls and much more shape a spatial artwork that revolutionised the history of exhibition design, the art of the environment and the new media.
Modell Bauhaus. The exhibition
Wed 22nd July – 4th October 2009
Daily 10 am to 8 pm
Martin-Gropius-Bau Berlin
On the 90th anniversary of the foundation of the Staatliche Bauhaus, the Bauhaus-Archiv Berlin, the Bauhaus Dessau Foundation and the Klassik Stiftung Weimar are showing a first joint large exhibition on the history and impact of the Bauhaus. With over 1,000 exhibits, the largest Bauhaus exhibition to date paints a sophisticated picture of the school from 1919 to 1933. An installation by the American artist Christine Hill and a video interview project also provide an up to date look at the Bauhaus.
www.modell-bauhaus.de
Permanent exhibition
“Bauhaus Dessau – Workshop of Modernism”
The revised permanent exhibition in the basement of the Bauhaus Building, as a brief introduction to the history of the Bauhaus, gives insight into the work carried out in the historic Bauhaus workshops. It presents a selection of the products made in the workshops, in dialogue with a new medial panorama of the Bauhaus’ history.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Architecture, Bauhaus, Bauhaus, Constuctivisme, Design, Fashion, Illustrators, Illustration, Sculpture, Theo van Doesburg
RICHARD LONG
HEAVEN AND EARTH
Tate Britain London
3 June – 6 September 2009
Heaven and Earth is a major exhibition of the work of Richard Long and his first survey in London for eighteen years. The exhibition will include important works selected across four decades and will provide an opportunity to understand afresh Long’s radical rethinking of the relationship between art and landscape. Comprising around 80 works, Heaven and Earth will include sculptures, new large-scale wall works, and photographic and text works documenting walks around the world, from Dartmoor to Japan.
Richard Long first came to prominence in the late 1960s and is part of a generation of British artists who extended the possibilities of sculpture beyond traditional materials and methods. Long’s work is rooted in his deep affinity with nature, developed during solitary walks. Long revolutionised the definition of sculpture by using walking as a medium. These walks take him through rural areas in Britain, or as far a field as the plains of Canada, Mongolia and Bolivia. Long never makes significant alterations to the landscapes he passes through. Instead he adjusts the natural order of wilderness places, up-ending stones for example, or making simple, geometric shapes. His work explores relationships between time, distance, geography, measurement and movement.
Heaven and Earth will reflect the distinctive themes and interests in his work; sculptures of stones, watery mud works, and photographic and text works which record walks in global locations, or from a local area of life-long interest like Dartmoor. Long presents his work in various forms, which include artists’ books and postcards, all of which are ascribed equal value. The exhibition will include key early works such as A Line Made by Walking, England 1967, made in a field where the artist walked back and forth until the flattened grass caught by the sunlight became visible as a line, a path going ‘nowhere’. Long then photographed this work, as he has continued to record similar works in the landscape.
Mostly working in the landscape, Richard Long sometimes brings materials into the gallery. Four of Long’s dramatic mud works, which represent the forces of speed, water, chance and gravity will be made directly on to the walls for the show. The large central gallery of the exhibition will be devoted to six major stone sculptures. Norfolk Flint Circle 1990 is an eight metre sculpture consisting of a single layer of flints lying close together on the floor. In the gallery, as on his walks, Long lays the stones in simple geometric configurations such as circles, lines, and ellipses. The exhibition will also include early examples of remote stone sculptures such as the first stone circle made while walking in the Andes in 1972.
Richard Long was born in Bristol in 1945 where he continues to live and work. Long has exhibited widely since his first solo show at the Konrad Fischer Gallery in Düsseldorf in 1968. He represented Britain in the British Pavilion at the Venice Biennale in 1976 and was awarded the Turner Prize in 1989. In 1990 he became a Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres. Heaven and Earth is curated by Clarrie Wallis, Curator of Contemporary Art, Tate Britain, assisted by Helen Little, Assistant Curator, Tate Britain. A fully illustrated publication produced by Tate Publishing will accompany the exhibition and will include previously unseen works.
Tate Britain London
3 June – 6 September 2009
• fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Richard Long, Sculpture
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature