In this category:

Or see the index

All categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
  3. DANCE & PERFORMANCE
  4. DICTIONARY OF IDEAS
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc.
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence
  9. MONTAIGNE
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
  13. MUSIC
  14. PRESS & PUBLISHING
  15. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
  16. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens
  17. STREET POETRY
  18. THEATRE
  19. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young
  20. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women
  21. WAR & PEACE
  22. ·




  1. Subscribe to new material: RSS

Visual & Concrete Poetry

«« Previous page · MATHIAS JANSSON: ” INK DROPS. . . ” (AN ABSTRACT WORD POEM) · MATHIAS JANSSON: CLOUD-PAINTING · MARCEL DUCHAMP IN CENTRE POMPIDOU PARIS: LA PEINTURE, MÊME · Japanese Conceptual Artist On Kawara dies At 81 · Joep Eijkens: Onverwachte nieuwjaarskaart · Joep Eijkens: Els en ik · Joep Eijkens: Een tweeling? · Joep Eijkens: Een gastoptreden in de taverna van Dreher · Joep Eijkens: Voetreis door de wereld · Joep Eijkens: Foto te vernietigen, gevaarlijk! · Joep Eijkens: Het soldatenleven is mooi · Joep Eijkens: Verweesd

»» there is more...

MATHIAS JANSSON: ” INK DROPS. . . ” (AN ABSTRACT WORD POEM)

MJ02poem3

   Mathias Jansson:  Abstract Word Poem  “Ink drops…”

 

Mathias Jansson is a Swedish art critic and poet. He has contributed with visual poetry to magazines as Lex-ICON, Anatematiskpress, Quarter After #4 and Maintenant 8: A Journal of Contemporary Dada. He has also published a chapbook at this is visual poetry and contributed with erasure poetry to anthologies from Silver Birch Press.

Homepage: http://mathiasjansson72.blogspot.se/ and http://wordshavenoeyes.blogspot.se/
fleursdumal.nl magazine

More in: *Concrete + Visual Poetry F-J, Jansson, Mathias, Mathias Jansson, Mathias Jansson, Visual & Concrete Poetry


MATHIAS JANSSON: CLOUD-PAINTING

MJ01cloudpainting

Mathias Jansson: Multi-language cloud-painting after Salomon van Ruisdael, “View of Deventer Seen from the North-West” (1657)

 

Mathias Jansson is a Swedish art critic and poet. He has contributed with visual poetry to magazines as Lex-ICON, Anatematiskpress, Quarter After #4 and Maintenant 8: A Journal of Contemporary Dada. He has also published a chapbook at this is visual poetry and contributed with erasure poetry to anthologies from Silver Birch Press.
Homepage: http://mathiasjansson72.blogspot.se/ and http://wordshavenoeyes.blogspot.se/

 fleursdumal.nl magazine

More in: *Concrete + Visual Poetry F-J, Jansson, Mathias, Mathias Jansson, Mathias Jansson, Visual & Concrete Poetry


MARCEL DUCHAMP IN CENTRE POMPIDOU PARIS: LA PEINTURE, MÊME

DUCHAMPSPOMPIDOU02

“I think that art is the only form of activity through which man shows himself to be a real individual. Through it alone, he can move beyond the animal stage because art opens onto regions dominated by neither time nor space.”

Marcel Duchamp

“And yet I have drawn people’s attention to the fact that art is a mirage. A mirage, just like the oasis that appears in the desert. It is very beautiful, until the moment when you die of thirst, obviously. But we do not die  of thirst in the field of art. The mirage has substance.”

Marcel Duchamp, 1964

MARCEL DUCHAMP: PAINTING, EVEN
UNTIL 5 JANUARY 2015  CENTRE POMPIDOU PARIS

Through a 100-odd works brought together for the first time, the Centre Pompidou is devoting a monograph exhibition to the painted work of Marcel Duchamp. With a completely new and knowingly paradoxical approach, the exhibition is designed to show the paintings of the man who, in common modernist opinion, killed painting.

At the heart of this pictorial work and the discourse of the exhibition, visitors are invited to take a new look at the paintings and drawings that led Marcel Duchamp to create his masterpiece, known as Le Grand Verre, La mariée mise à nu par ses célibataires, même (The Bride Stripped Bare by her Suitors, Even (The Large Glass)), which was begun in 1910 and declared unfinished by the artist in 1923.

DUCHAMPSPOMPIDOU03To situate this work in the context of a long and complex creative process, Duchamp conscientiously  gathered his paintings together in the hands of a small circle of collectors, and replicated them in his Boîte-en-Valise (Box in a Suitcase) for posterity and those he called «the viewers».
Little-known in Europe, these paintings (now mostly in the Philadelphia Museum of Art) have been reunited at the Centre Pompidou, surrounded by the pictorial, scientific and technical sources, as well those acquired from books, that Duchamp drew on during those crucial and fertile years. The exhibition thus provides new keys for more clearly interpreting and understanding a programmatic work that is also a manifesto.

From humorous drawings to the Nu descendant l’escalier, from mathematics to the theme of the «Bride», from works on perspective to the films of Etienne-Jules Marey and Georges Méliès, from Impressionism to Cubism, and from Cranach the Elder to Edouard Manet and Odilon Redon, by way of Francis Picabia and František Kupka, the circuit takes the public step by step through the construction of one of modern art’s richest and most fascinating works, Le Grand Verre, with the aid of essential and unexpected references. The exhibition reveals Duchamp’s pictorial studies, his Fauve period, the influence of Symbolism, his Cubist explorations, and the nonsense and humour that imbued his work, notably through the artist’s original notes, now in the Centre Pompidou.
It highlights his interest in literature and words, as well as in the optical, physical and mechanical sciences.

With Marcel Duchamp. La peinture, même., the Centre Pompidou helps to write the history of the art of our times, providing a fresh look at the work of one of the most iconic figures in 20th century art.

MARCEL DUCHAMP
PAINTING, EVEN.
24 SEPTEMBER 2014 – 5 JANUARY 2015
CENTRE POMPIDOU PARIS
GALERIE 2, LEVEL 6

# More informatie website Centre Pompidou

fleursdumal.nl magazine

More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades), Art & Literature News, Dada, FDM in Paris, Marcel Duchamp


Japanese Conceptual Artist On Kawara dies At 81

onkawara01

Japanese Conceptual Artist

On Kawara

dies At 81

On Kawara (1933–2014) was a Japanese conceptual artist who lived in New York City since 1965. On Kawara has shown in many solo and group exhibitions.
For over five decades, On Kawara made paintings, drawings and books examining chronological time as a measure of human existence. He started making his signature date paintings (the Today series) on January 4, 1966 in New York City and he made them, all over the world, until July 10 of this year. His conceptual art is to be seen in most of the important collections in the world.
On Kawara died in New York on July 10, 2014 at the age of 81.

fleursdumal.nl magazine

More in: #Archive Concrete & Visual Poetry, Exhibition Archive, In Memoriam, MUSEUM OF LOST CONCEPTS - invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung, Visual & Concrete Poetry


Joep Eijkens: Onverwachte nieuwjaarskaart

EIJKENSJ-fotoalbum009

Onverwachte nieuwjaarskaart

Misschien de mooiste, maar in elk geval de apartste nieuwjaarskaart via e-mail ontving ik deze keer van Ad en Tonny Kolen.  Dat Ad een bijzonder enthousiaste vogelaar is, weet ik al sinds ik hem jaren geleden interviewde voor het Brabants Dagblad. Maar dat hij ook mooie foto’s kon maken van vogels, was me ontschoten. En toen hij me een nieuwjaarskaart stuurde met daarop een foto van een groepje ooievaars nabij het zogeheten Geboortebos in Tilburg-Noord dacht ik eerlijk gezegd in eerste instantie aan Photoshop.

Maar nee, er stond een andere foto bij waarop dezelfde ooievaars van dichtbij te zien waren. En inderdaad, Ad haalde alle twijfel weg toen hij terugmailde dat het om ‘echte foto’s’  ging: ‘Ze zijn vrijdag 17 december 2010 genomen. Vanuit het Noorderbos langs de Zandley met de TV-toren op de achtergrond.  De groep Ooievaars werd al eerder, de 14e , door een vriend van mij gezien tussen de Spinder en het Leikeven. Onverwacht kwam ik ze hier een paar dagen later tegen.’

Volgens hem gaat het om nakomelingen van het project ‘Herintroductie van de ooievaar in Nederland’ waarmee Vogelbescherming Nederland in 1969 van start ging. Dat programma is in zoverre succesvol dat Nederland inmiddels honderden broedparen telt – met daarbij de aantekening dat de meeste paren afhankelijk zijn van menselijke hulp, ondermeer in de vorm van voedsel. Ad: ‘Hoewel het project is beëindigd, worden nog Ooievaars bij gevoerd die soms op drift gaan zoals de groep die hier werd aangetroffen.’

Zijn nieuwjaarskaart liet hij vergezeld gaan van de volgende tekst:

Onverwacht komen ze bij elkaar

en brengen de geboorte van een nieuw jaar.

Vol gezondheid, geluk, voorspoed en tevredenheid!

Een wens, waarbij ik me graag aansluit.

Joep Eijkens

joepeijkens fotoalbum

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Els en ik

EIJKENSJ-fotoalbum003

Els en ik

He, kijk, zomaar een fotootje op het trottoir. Een pasfoto. Twee vrouwengezichten. ‘Els en ik’ valt nog net op de achterkant te lezen.  Twee vriendinnen. Gewoon gemaakt tijdens een uitstapje. Tussen het winkelen door misschien. En misschien ook weer tijdens het winkelen verloren. Uit een portemonnee gevallen. Of toch weggegooid? “Ik zie Els niet meer zitten sinds die vakantie in Benidorm.” Nee, dan was het fotootje kapot gescheurd of gelijk in de vuilcontainer verdwenen.

Ik stel me voor dat de vrouw links Els is. Ze heeft een hardere uitstraling dan haar vriendin. Katteogen. Maar dat komt misschien ook door de mascara – als dat het is. Haar vriendin – laten we haar Lisa noemen – lijkt zich veel minder opgemaakt te hebben. Beiden hebben sproeten maar niet heus. Dat zijn vuile vlekjes, modderspatjes, schoenafdrukken van voorbijgangers.

Hoe oud zijn ze op deze foto? Net in de twintig? Dan zouden ze nu een jaar of veertig kunnen zijn, getrouwd, wie weet al weer gescheiden. Maar ze zijn nog altijd vriendinnen, denk ik. “Ben je dat mooie fotootje van toen kwijt geraakt? Wat jammer. Zullen we weer eens zo’n fotootje maken? Op het station heb je zo’n fotohokje met een gordijntje.”

En als ze uit het hokje komen en de nieuwe foto zien, moeten ze lachen. Want zo’n foto werkt als een spiegel.  “Dan waren we vroeger toch wel knapper”, zegt Lisa. Maar ze heeft nog steeds de zachte mond en lichtblauwe ogen van toen. 

Joep Eijkens

joepeijkens fotoalbum 

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Een tweeling?

EIJKENSJ-fotoalbum010

Een tweeling?

Het fotoalbumpje was bijna te vies om aan te pakken. Het lag half uit elkaar, veel kiekjes waren bevestigd met roestige nietjes of er zat smerig plakband overheen. Sommige zaten zelfs op elkaar geplakt. Maar ik kocht het toch maar. Want in de gauwigheid had ik een paar fotootjes gezien die wel ‘wat’ hadden. Zoals dat ene van twee vrouwen dat hierbij geplaatst is.

In het album delen de twee een pagina met andere mensen die ze misschien nooit ontmoet hebben: twee jongemannen van heel lang geleden met mooie petten op en een glas in de hand; een blonde vrouw in nopjesbloes; een lachende jongeheer; een lachende jongen met een rock & roll kuif; en tenslotte een ouder, toeristisch ogend echtpaar, poserend voor een meer dan levensgroot beeld van een roepend hert.

Zouden de vrouwen een tweeling zijn? Of lijkt dat alleen maar door de schijnbaar nagenoeg identieke kledij en haardracht – en door de manier waarop ze naast elkaar staan en elkaar vasthouden? Ook het vergrootglas biedt geen uitkomst. Wel zie je dan dat de rechter vrouw vrolijker lacht. En opeens vallen ook de schaduwen op van drie mensen die kennelijk rechts van de fotograaf staan. Ziet u trouwens hoe ouwelijk dat jongetje rechts op de achtergrond uit zijn ogen kijkt? Zijn korte broek maakt het er ook niet vrolijker op.

Het fotootje zou goed kunnen passen in de Deux Femmes-serie van Danny Braem, een Antwerpenaar die sinds 2008 elke dag een foto van zijn stad maakt en ook andere leuke sites runt. Kijk maar eens naar www.deuxfemmes.be  en www.charmantwerpen.be.

Joep Eijkens

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Een gastoptreden in de taverna van Dreher

EIJKENSJ-fotoalbum008

Een gastoptreden in de taverna van Dreher

De oorspronkelijk uit Triëst afkomstige Lionella Delcampo stuurde een bijzondere foto voor onze rubriek. Ze had er een mooi verhaal bij, maar ja, de Groningse kunstenares komt dan ook uit een familie die vol verhalen zit, waaronder een aantal dramatische van tijdens de oorlog.

“Triëst had na de oorlog een aparte status”, zo vertelt ze. “Denk aan de lijn Lübeck-Triëst-Korfu: het IJzeren Gordijn, dat West- en Oost-Europa scheidde. In die tijd werd mijn vader aangenomen als hulpje in de keuken van de Amerikaanse soldaten die gelegerd waren in de stad. Ze hadden hem voor later een goede beroepsopleiding beloofd, toen een lot uit de loterij, maar het ging toch anders…Op 1 mei, Dag van de Arbeid, mocht m’n vader van zijn eigen vader niet gaan werken en dat betekende ontslag op staande voet en voor het verdere leven als ‘rood’ aangemerkt staan.”

“Er. heerste in de jaren na de oorlog grote werkloosheid”, vervolgt Lionella. “Mijn vader besloot toen, net zoals zoveel anderen, met zijn gezin te emigreren. Mijn ouders waren beide zesentwintig, mijn broertje tweeëneenhalf en ik vijf. We ondernamen een lange reis per stoomboot, een maand op zee. Een avontuur vol onvergetelijke indrukken voor een kind van die leeftijd. Het einddoel was Zuid-Amerika en wel de Chileense hoofdstad Santiago.”

Nanny

“Ik bewaar mijn mooiste herinneringen aan die tijd”, vervolgt Lionella haar verhaal. “Terwijl het voor mijn moeder een afschuwelijke periode geweest is: eenzaam en de taal niet machtig aan de andere kant van de wereld, ver van de familie, zonder telefoon of computer met Skype zoals vandaag de dag. Men communiceerde toen slechts met brieven geschreven op flinterdun blauw papier, en die waren eindeloos onderweg. Als er een vliegtuig overvloog zwaaiden wij kinderen altijd, schreeuwend: “Daaaag! Doe de groeten aan opa en omaaaa!”. Emigreren betekende toen elkaar nooit meer zien. Mijn moeder heeft veel gehuild.”

“Twee jaar later werd ons zusje geboren. In het ziekenhuis waar mijn moeder bevallen was, werkte een jonge verpleegster: Gaby Araya. Ze raakte met ons gezinnetje bevriend en werd de peetmoeder van de nieuwe baby. Ze kwam zó vaak bij ons over de vloer, dat je haar terecht onze nanny zou kunnen noemen. Ze was beeldschoon, droeg fleurige kleren en zwierige rokken en ze kon prachtig zingen. Ik leerde van haar het Castellano, dat ik toen vloeiend sprak en nu nog steeds goed versta. Van haar leerde ik ook diverse Spaanstalige liederen.”

Pippo

En dat brengt ons weer terug naar de foto.

Lionella: “Werk vinden was voor mijn vader in Chili ook niet makkelijk. De sociale verschillen waren extreem: goed in de centen of straatarm, wij hoorden bij geen van beide.  Zodoende zijn we in 1958 weer teruggegaan naar Triëst. De foto waar het hierover gaat is kort erna genomen, ik was dus een jaar of zeven, acht.”

“Met de hele familie gingen we vaak ‘s avonds uit eten in de “taverna” van de Birreria Dreher, een bekende bierbrouwerij in Triëst. Je kon er op z’n ouderwets Habsburgs eten en natuurlijk bier drinken. ‘s Zomers zat je in de zeer grote tuin buiten, ‘s winters binnen. Er speelde een uitstekende band, vooral jazzy muziek. De leider heette Pippo…- de achternaam schiet me niet te binnen – die fantastisch klarinet speelde en ze hadden ook een mooie, goede én leuke zangeres.”

“Op een avond dat we daar waren was de band ter ore gekomen dat ik mooi in het Spaans kon zingen. En toen mocht ik, omdat ik zo klein was, op een stoel gaan staan en het laten horen.  Zo te zien aan de uitdrukking van Pippo die naast me bij de microfoon staat, moet het vast de Malagueña zijn die ik aan het zingen was, met héééééle lange uithalen!”

Het gastoptreden werd een succes en zou ook zeker niet het laatste zijn, want zang en muziek zijn onverbrekelijk verbonden met het leven van deze bijzondere Groningse portretschilderes.

Joep Eijkens

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Voetreis door de wereld

EIJKENSJ-fotoalbum005

Voetreis door de wereld

Herrinring  Aan de wereld reiziger J v Oosbree. Die zijn ries begon te AMSTERDAM  DEN 5.VIII.1902 en moest in 1916.door de Oorlog afbreken. Thans ben k weer van AMSTERDAM vertrokken, DEN,14,1,1924. om myn reis VOORT TE ZETTEN  VRYE PRYS

Jac Joh v OOSBREE

Bovenstaande tekst tref ik in deels vervaagde paarsige typeletters – of zijn het stempelletters? – op de achterkant van een merkwaardige foto. Er staat een man op naast een statief dat geen fotocamera draagt maar een stel stenen en – voorzover ik het kan zien – twee blanke sigarenkistjes. De kistjes zeggen: Ver trokken  14.1.1924.  En onder de foto de mededeling: VOETREIS DOOR DE WERELD.

Ik denk dat de gefotografeerde man de kaart gebruikte om geld in te zamelen. Vermoedelijk had hij een heel stapeltje bij zich. Wat de mensen wilden geven, liet hij aan hen over. Zo althans verklaar ik de woorden  ‘VRYE PRYS’.

Je zou het dus een bedelkaart kunnen noemen.

Ik kijk nog eens naar de man op de foto. Hoe oud zou hij zijn? Een jaar of veertig hooguit schat ik. Dat zou betekenen dat hij al op zijn 18de huis en haard verlaten heeft voor het eerste deel van zijn wereldreis.

Heel goed mogelijk.  Van 1902 tot 1916 heeft hij dus al rondgetrokken, veertien jaar die hem niet echt aan te zien zijn, vind ik. Misschien geheel ten onrechte, maar het lukt me helaas niet echt om de man te geloven. Wat een potsierlijke sjerp, ongetwijfeld in de kleuren rood, wit en blauw. En kijk eens naar zijn schoeisel. Zijn dat stevige  wandelschoenen of eerder pantoffels?

Toch geef ik onze voetreiziger het voordeel van de twijfel. En bij gebrek aan beter ga ik zelf op reis, het wereldwijde web op. De naam Van Oosbree blijkt in elk geval te bestaan. Maar nergens wordt een aldus genoemde persoon in verband gebracht met een wereldreis, laat staan een voetreis door de wereld.

Joep Eijkens

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Foto te vernietigen, gevaarlijk!

EIJKENSJ-fotoalbum007

‘Foto te vernietigen, gevaarlijk!’

Vroeger ging ik met enige regelmaat op fotoboekenjacht in Brussel.

Ook de dagelijke vlooienmarkt op het Vossenplein leverde wel eens mooie vondsten op. Niet alleen boeken trouwens, want ook dozen vol foto’s, brieven en andere  persoonlijke bescheiden kunnen natuurlijk een schat bevatten.

Een van de laatste keren dat ik er kwam, was de markt eigenlijk al voorbij. Hier en daar lagen nog wat spullen die kennelijk achtergelaten waren voor de vuilnisophalers. Soms ging er bij zo’n hoopje rommel iemand staan die net deed of hij de eigenaar was. Zo kocht ik van een Marokkaanse jongeman een foto-album – waarover een andere keer misschien – na flink op de prijs afgedongen te hebben.

Verder lopend zag ik op de natte kinderkopjes diverse foto’s liggen. Eén ervan trok meteen mijn aandacht en die ziet u hierboven, precies zoals ik hem vond. Een met voeten getreden gezicht zou je kunnen zeggen.

Zo’n vuil, beschadigd en bijna vervaagd fotoportret zou de sfeer op kunnen roepen van een dramatische, letterlijk in de goot eindigende levensloop. Alsof het de persoon op de foto net zo vergaan is als de foto zelf. Maar in dit geval lijkt er weinig aan de hand.  Want wat lezen we op de achterkant?

Het kommissariaat – generaal

bij de gerechtelijke politie

verzoekt ons volgend

bericht mee te delen:

sedert gisteren zoekt men

de genaamde…..

gestalte…

gekleed in…

Deze persoon schijnt niet ten

volle in het bezit te zijn

van zijn geestelijke

vermogens.

(Foto te vernietigen,

gevaarlijk!)

 

Joep Eijkens

 

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades), CRIME & PUNISHMENT


Joep Eijkens: Het soldatenleven is mooi

EIJKENSJ-fotoalbum004

Het soldatenleven is mooi

Ik weet al niet meer waar ik deze foto tegenkwam. Maar in elk geval op een van die talloze rommelmarkten die een verblijf in Pas-de-Calais en daaromtrent extra aantrekkelijk maken.

Een jaartal staat er niet op, maar vast staat wel dat de foto van de Eerste Wereldoorlog dateert.  Je kunt trouwens beter van een briefkaart spreken, want deze foto werd verstuurd door een Franse soldaat die kennelijk gelegerd was in Agen, zeg maar tussen Bordeaux en Toulouse.

Het handschrift is niet overal goed te lezen en bovendien rammelt de tekst nogal. Maar de voornaamste boodschap komt duidelijk over: ‘Ik ben nog altijd in goede gezondheid’. En: ‘Ik kan je zeggen dat het militaire leven een mooi leven is.’

Ja, ik ken de beelden van vrolijk lachende Franse soldaten die in de zomer van 1914 met de trein naar het front trokken alsof ze op vakantie gingen. Gewoon lekker een paar maanden die Duitsers in de pan hakken en dan weer terug naar huis… Wij weten natuurlijk wel beter.

Maar hier, op het moment van deze kaart, zag het leven van onze Jean er nog heel vrolijk uit. De soldaten hadden kennelijk nog de tijd om naar de kermis te gaan en zich daar te laten vereeuwigen in een nepvliegtuig, vliegend over Parijs. In de laatste regel van de briefkaart heeft  de afzender het over een ‘poupe damour. Zou hij zijn liefje nog terug gezien hebben? Het cijfer op de staart van het vliegtuig voorspelt in elk geval weinig goeds voor wie bijgelovig is.

Joep Eijkens

joepeijkens fotoalbum 

fleursdumal.nl magazine

eerder gepubliceerd op www.cubra.nl

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)


Joep Eijkens: Verweesd

EIJKENSJ-fotoalbum002

Verweesd

Vier paar droeve ogen kijken naar een dode man op bed. Een moeder met haar drie zonen waarschijnlijk. En al even waarschijnlijk is het de vader van de drie jongens. De ogen van de rechter jongen staan nog het droevigst, misschien is er ook de vochtige glans van tranen. Zijn broer naast hem lijkt eerder te kijken naar vaders handen waar een rozenkrans omheen gelegd is. Een katholiek gezin, begin jaren zestig, ergens in België. Nee, oud is het gezinshoofd niet geworden, nog geen zestig vermoedelijk.

Maar wie is de vrouw die daar vriendelijk lachend de andere kant op kijkt vanaf de ingelijste foto tussen vader en moeder? Zijn eerste vrouw? Een geëmigreerde zus?  Een eerder overleden dochter? Geen antwoord. Het is stil in de kamer. Alleen het zuchten van de levenden is hoorbaar. En achter het gordijn de geluiden van de stad. Want buiten gaat het leven natuurlijk gewoon verder.

Stilte.

En dan de klik van het fototoestel van de fotograaf, de onzichtbare aanwezige.

Ik weet niet hoe deze foto uit het zicht raakte van de mij onbekende familie. Maar het zal wel gegaan zijn, zoals met zoveel verweesde foto’s. Als hun eigenaar sterft, worden ze weggegooid of komen op een rommelmarkt terecht. Alleen de mooiste of ontroerendste foto’s hebben soms het geluk aan een tweede leven te kunnen beginnen, zorgvuldig bewaard door hun gelukkige vinder. 

Joep Eijkens

Met dank aan Bert Bevers in Antwerpen, die deze bijzondere foto ‘tussen rommel in een bric-à-brakzaakje’ vond, zoals hij schreef.

joepeijkens fotoalbum 

fleursdumal.nl magazine

More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades), Photography


Older Entries »« Newer Entries

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature