Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Kunstakademie Düsseldorf
RUNDGANG 2009
Die Geschichte der Kunstakademie Düsseldorf
Die Düsseldorfer Akademie wurde 1773 durch den Kurfürsten Carl Theodor als Kurfürstlich Pfälzische Akademie der Maler-, Bildhauer- und Baukunst gegründet. Im Jahr 1819 wurde sie in den Rheinprovinzen Preußens Königliche Kunstakademie. Heute ist sie Körperschaft des öffentlichen Rechts und zugleich Einrichtung des Landes Nordrhein-Westfalen.
Die Düsseldorfer Akademie ist eine Hochschule der Kunst und der Künstler. Diese Bestimmung ist in der Grundordnung vom 30.06.2008 festgelegt, die ältere Akademieverfassungen aus den Jahren 1777 und 1831 fortführt. Ergänzt wird die künstlerische Bestimmung durch die Pflege und Entwicklung der kunstbezogenen Wissenschaften.
Die künstlerische Betätigung geschieht im Sinne einer freien Kunst. Außer Malerei, Bildhauerei und freier Graphik schließt dies auch die Baukunst, das Bühnenbild, die Photographie sowie Film und Video ein. Dabei setzt die Kunstakademie auf künstlerische Qualität, Vielfalt und Internationalität.
Seit vielen Jahrzehnten ist dieses Konzept sehr erfolgreich. Die Akademie als Hochschule, aber auch ihre Künstler (Professoren und Absolventen) genießen hohes nationales und internationales Ansehen. Bereits im 19. Jahrhundert (“Düsseldorfer Malerschule”) waren viele der berühmtesten Künstler Deutschlands Düsseldorfer Absolventen. Seit den fünfziger Jahren behauptet die Kunstakademie eine ähnlich bedeutende Stellung für die Kunst der Gegenwart. Dies äußert sich etwa durch maßgebliche Beteiligungen an internationalen Ausstellungen (z.B. der Biennale Venedig). Heute befindet sich in Düsseldorf die “Kunstakademie der fünf Kontinente” mit Lehrern und Schülern aus aller Welt. Die Künstler der Akademie repräsentieren die internationale Kunstszene, viele zählen zu ihren bekanntesten Protagonisten.
Rektoren
1819 – 1824 Peter von Cornelius
1826 – 1859 Wilhelm von Schadow
1924 – 1933 Walter Kaesbach
1945 – 1946 Ewald Mataré
1959 – 1965 Hans Schwippert
1972 – 1981 Norbert Kricke
seit 1988 Markus Lüpertz
Einige Studenten und Professoren von 1819 bis heute: Andreas Achenbach – Adolf Seel – Oswald Achenbach – Peter Angermann – Glenn Bautista – Bernd Becher – Joseph Beuys – Arnold Böcklin – Christoph Büchel – Maria Buras – Michael Buthe – Max Clarenbach – Tony Cragg – Siegfried Cremer – Rolf Krummenauer – Felix Droese – Alfred Eckhardt – John Whetton Ehninger – Helmut Federle – Anselm Feuerbach – Rupprecht Geiger – Eugen Gomringer – Günter Grass – Gotthard Graubner – Andreas Gursky – Erwin Heerich – Shadrack Hlalele – Hans Schwippert – Hans Hollein – Ottmar Hörl – Candida Höfer – Johannes Hüppi – Axel Hütte – Oliver Jordan – Jörg Immendorff – Karin Kneffel – Paul Klee – Imi Knoebel – Heinrich Christoph Kolbe – Attila Kotányi – Walter Köngeter – Dieter Krieg – Rainer Maria Latzke – Rita McBride – Orlando Mohorovic – Yoshitomo Nara – Heinrich Nauen – Albert Oehlen – Markus Oehlen – Nam June Paik – Blinky Palermo – Sigmar Polke – Lois Renner – Gerhard Richter – Klaus Rinke – Reiner Ruthenbeck – Thomas Ruff – Rolf Sackenheim – Kaspar Scheuren – Felix Schramm – Rudolf Schwarz – Thomas Schütte – Dirk Skreber – Thomas Struth – Norbert Tadeusz – Rosemarie Trockel – Günther Uecker – Oswald Mathias Ungers – Georg Wilhelm Volkhart – Max Volkhart – Karl Ferdinand Wimar
Kunstakademie Düsseldorf
RUNDGANG 11-15 FEBRUAR 2009
Erster Teil
photos: anton & joseph K.
fleursdumal.nl magazine – magazine for art & literature
to be continued
More in: FDM Art Gallery, Galerie Deutschland
David Claerbout
The Shape of Time
MUSEUM DE PONT TILBURG
14 maart tm 28 juni 2009
David Claerbout (Kortrijk, 1969) is geen onbekende voor het Nederlandse museumpubliek. Verschillende musea, waaronder De Pont, hebben werk van hem in de collectie. In 2003 wijdde Museum Boijmans Van Beuningen een kleine presentatie aan zijn videoinstallaties, twee jaar later gevolgd door een tentoonstelling in het Van Abbemuseum. The Shape of Time omvat een tiental installaties en is zijn omvangrijkste expositie tot nu toe. De tentoonstelling, die eerder te zien was in het Centre Pompidou in Paris, heeft in De Pont een geheel andere invulling gekregen, met de nadruk op werken uit de afgelopen twee jaar. Claerbouts nieuwste installatie Riverside beleeft hier zijn premiere. De bijzondere, op de ruimte afgestemde vormgeving van de expositie is gerealiseerd in nauwe samenwerking met de kunstenaar.
Ruim tien jaar geleden maakte David Claerbout grote indruk met videoinstallaties waarin hij bewegend beeld en fotografie met elkaar verweefde. Het uit 1997 daterende Ruurlo, Borculoscheweg 1910 in de collectie van De Pont is daarvan een prachtig voorbeeld. Het werk bestaat uit een wandvullende projectie van een oude ansichtkaart met dorpsgezicht. De beweging is zo ingehouden dat het even duurt voor het doordringt dat de bladeren van de monumentale boom op de voorgrond zachtjes heen en weer wiegen. De twee mannen en het groepje spelende kinderen staan nog steeds roerloos op het landweggetje; alleen de wind, die van nu en alle tijden is, raakt het oppervlak licht aan. Het is een magisch beeld, dat je – de beweging ten spijt – blijft ervaren als een gestold moment uit het verleden. Het verstrijken van de tijd is een hoofdthema in het werk van Claerbout. In de werken op de tentoonstelling The Shape of Time zijn uiteenlopende methodes toegepast om de duur van de tijd vorm te geven.
In Arena (2007) is dat slechts een kortstondig moment: de fractie van een seconde dat een bal tijdens een basketbalwedstrijd boven de basket zweeft, in White House (2006) gaat het om de meer dan dertien uur die het eerste zonlicht scheiden van de invallende duisternis. Hoe lang of kort het moment ook is, Claerbout geeft de tijd alle ruimte. In Arena is de situatie vlak voor het moment van scoren vanuit vele standpunten in beeld gebracht. Terwijl de bal in suspense boven de basket blijft zweven, biedt een drie kwartier durende digitale slide show, in een trage opeenvolging van honderden beelden, een telkens nieuwe blik op het veld en de tribune, op de spelers en de toeschouwers. Dikwijls loopt de tijd in Claerbouts installaties synchroon met de werkelijke tijd. In Reflecting Sunset uit 2003 is het weerkaatsende zonlicht op de jaren ’30 façade van het Stazione Maritima in Napels het motief. Het licht is van een grote intensiteit. Terwijl de reflectie van de ondergaande zon zich langzaam over de gevel beweegt, onttrekt de verblindende felheid de architecturale details en de zich in het glas spiegelende stad juist aan het zicht, in plaats van deze beter zichtbaar te maken. De zwart/wit video, die dit proces vanuit een vast camerastandpunt in beeld brengt, duurt precies even lang als de 38 minuten die het reflecterende licht in werkelijkheid nodig had om van links naar rechts over de beeldvullende gevel te schuiven.
Claerbouts videoinstallaties lenen zich niet voor een snelle, vluchtige blik. De werking en betekenis van de beelden openbaren zich pas op de lange duur. Door af te zien van snelle montages en de filmische tijd parallel te laten lopen met de reële tijd stelt hij het ongeduld van ingesleten kijkgewoontes soms danig op de proef. Claerbout is niet geïnteresseerd in de verhalende potentie van de film, maar past de daarvoor ingezette technieken soms wel als middel toe.
White House (2006) speelt zich af tegen het decor van een vervallen, maar nog steeds imponerend landhuis uit de koloniale tijd. Er is in de film sprake van dialoog, heftige actie en melodramatische muziek. Bij aanvang zijn we op afstand getuige van de ruzie tussen twee zwarte mannen bij de veranda van het landhuis. De plotselinge overgang van dit totaalshot naar de close up van een van de protagonisten komt als een slag in het gezicht. Dat geldt ook voor het brute geweld, waarmee de ene man de andere korte tijd later doodt. Behalve voor de acteurs is er ook een rol weggelegd voor een aria uit de opera Werther van Massenet. In de woordenwisseling duiken flarden op uit ‘Pourquoi me reveiller’ en wanneer de moordenaar aan het slot van de scène het veld in loopt, klinkt de aria opnieuw, nu uit de cassetterecorder in de geparkeerde auto. De scène duurt niet langer dan een tiental minuten, de film neemt in totaal dertien en een half uur in beslag. In die tijd spelen de twee acteurs 73 maal dezelfde scène. De minieme variaties in hun spel wegen niet op tegen de metamorfose die de omgeving ondergaat in die tijdspanne tussen zonsopgang en zonsondergang. Door de veranderende lichtval geeft het licht steeds nieuwe details prijs van het huis en de parkachtige omgeving. Daaronder bevindt zich ook een terloops detail dat doet beseffen dat hier niet één maar twee gruwelijke moorden zijn gepleegd. De camera staat daar niet bij stil, maar zwenkt af als gold het een onbelangrijk gegeven. Het meest prominent komt het licht zelf in beeld, het natuurlijk licht van een winterdag, dat de scène hult in allerlei tinten van wisselende intensiteit en helderheid. Onder invloed van het zonlicht verandert de witte steen van het huis van een teer roze in een helder wit. Het tegenlicht verandert een van de hoofdrolspelers in een donker silhouet tegen een aureool van zonlicht. Het binnenvallende strijklicht modelleert de zuilen tot een imposante gaanderij. Wanneer de zon zijn hoogste punt heeft bereikt, zet een tegenbeweging in die zich voortzet tot bijna al het licht uit het beeld is verdwenen en alleen het geblokte overhemd van de acteur nog is te zien. In White House worden de korte spanningsboog van de verhalende scène en de veel bredere, overkoepelende duur van de echte tijd, tegen elkaar afgezet.
Claerbout wilde onderzoeken welk effect deze tijdsduur heeft op de waarneming; in hoeverre de blik gefocust blijft op het spel van de acteurs op de voorgrond of zich verplaatst naar wat zich daaromheen voltrekt in een veel geleidelijker tempo. Door zijn keuze voor een scène met schokkende momenten scherpt hij het contrast tussen verhaal en setting, voor- en achtergrond nog aan.
De dynamiek van verschillende tempi is in Long Goodbye (2007) verbonden met de tegengestelde bewegingen van een camera en een vrouw. Aanvankelijk zit het beeld de vrouw dicht op de huid. Haar gelaat tekent zich af tegen het donkere vlak van een deuropening. Gedurende één moment kijkt ze op, alsof ze onze al te intieme blik op afstand wil houden. En terwijl de camera zich in een uiterst langzame, vloeiende beweging terugtrekt, zien we hoe de vrouw haar weg voortzet naar het terras van het achttiende eeuwse huis, koffie inschenkt, haar doek om zich heen slaat en tenslotte naar de rand van het terras loopt om de kijker een vaarwel toe te zwaaien. De eenvoudige handeling is zo vertraagd dat ze parallel loopt met de tijd die de zon nodig heeft om onder te gaan en de camera om zich terug te trekken. Hoe meer afstand de camera neemt, hoe meer er zichtbaar wordt van de omgeving, een uitwaaiering van het beeld, die eindigt met de zwaaiende vrouw in de invallende duisternis. Long Goodbye ademt het tijdloze heden van de schilderijen van de achttiende eeuwse kunstenaar Chardin. De installatie is een subtiel spel van toenadering en zich terugtrekken, van zichtbaar maken en versluieren; van het verlangen naar het ongrijpbare.
Claerbout bedient zich voor zijn installaties van zeer geavanceerde, digitale technieken, zonder dat deze de aandacht op zich vestigen. Zijn benadering van de tijd maakt de toeschouwer bewust van de eigen manier van kijken en dwingt een intense waarneming af. Maar uiteindelijk is het vooral de sfeer van betovering en melancholie die de kracht uitmaakt van de kunst van Claerbout.
Bij de tentoonstelling is een engelstalige catalogus verschenen die is uitgegeven door JRP/Ringier. De 170 pagina’s tellende, geïllustreerde publicatie is een gezamenlijke productie van het Centre Pompidou, Parijs, the MIT List Visual Arts Center en De Pont in Tilburg. De catalogus bevat essays van Raymond Bellour, Françoise Parfait, Dirk Snauwaert en Christine Van Assche.
Museum De Pont Tilburg
David Claerbout
(Kortrijk België 1969 – woont en werkt in Antwerpen)
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery
In almost every picture # 7
De zevende aflevering van in almost every picture toont een Tilburgse vrouw die haar hele leven elk jaar bij de schiettent op de kermis een foto van zichzelf schiet.
.jpg)
Tilburg 1938
Brussel 1954
Op 5 september 1936 legt de dan 16-jarige Ria van Dijk aan voor haar eerste kermisfoto. Zeker in die tijd was het ongebruikelijk dat meisjes met een geweer om konden gaan, dus ze trekt nogal wat bekijks. Ria blijft echter onverstoorbaar. En schiet raak. Doordat ze het doel raakt, wordt een camera met flitslicht geactiveerd die Ria in haar schiethouding vastlegt. De foto krijgt ze als trofee mee naar huis.
Den Bosch 1964
Oisterwijk 1975
Deze trofee vormt de eerste van een lange reeks zelfportretten. Elk jaar bezocht Ria de kermis in Tilburg en enkele kermissen in de buurt om zichzelf vast te leggen. Haar schiethouding blijft door de jaren heen onveranderd: zelfverzekerd, één oog dichtgeknepen, geweer tegen de schouder, doelbewust. Als een standbeeld waar de jaren aan voorbij trekken, staat Ria onbewogen in een steeds veranderende omgeving. Een zekerheid in roerige tijden. Met slechts één naargeestige uitzondering: in de fotoserie ontbreekt de periode 1939 – 1945.
In almost every picture #7
vertelt een verhaal vanuit het standpunt van een schiettent-camera. Het omvat een periode van ruim 70 jaar. We zien kapsels veranderen, mensen ouder worden, kermissen hectischer, tijden voorbij gaan in een wereld die van zwart/wit naar kleur gaat, maar steeds één vast middelpunt houdt: Ria van Dijk, van 24 juni 1920, Tilburg.
Oosterhout 1978
Tilburg 1987
In almost every picture # 7
Verzameld & samengesteld door Erik Kessels en Joep Eijkens
Kleur – zwart & wit, 155 x 200 mm, 128 pagina’s, soft cover
ISBN 978-90-70478-23-0
KesselsKramer Publishing – 24,95 Euro
Publicaties van KesselsKramer Publishing zijn te koop
in de winkel van KK Outlet (www.kkoutlet.com) in geselecteerde
boekwinkels wereldwijd of kunnen online besteld worden
via www.kesselskramerpublishing.com
.jpg)
Tilburg 1997
Tilburg 2006
.jpg)
fleursdumal.nl – magazine for art & literature
More in: - Book News, - Fotoalbum Joep Eijkens, FDM Art Gallery
.jpg)
.jpg){kind=small}
B E R L I N
Holocaust-Mahnmal
.jpg)
Peter Eisenman and Buro Happold:
Denkmal für
die ermordeten Juden Europas
(Holocaust-Mahnmal Berlin)
Photos Hanneke van Kempen
.jpg){kind=small}
Holocaust Memorial Day 2009
Universiteit van Tilburg
Centrum voor Wetenschap en Levensbeschouwing
.jpg)
Dinsdag 27 januari 2009
.jpg){kind=small}
fleursdumal.nl magazine magazine for art & literature
More in: FDM Art Gallery, FDM in Berlin, Hanneke van Kempen
Paul McCarthy SantaClaus &
Erasmus Festival in Rotterdam
Rotterdam Art & Literature – December 2008
fleursdumalmagazine – © photos fdm
More in: Art & Literature News, FDM Art Gallery
Museum Kröller-Müller Otterlo
Natuur, ruimte en tijd – recente aanwinsten
24 oktober 2008 – 1 februari 2009
Van 24 oktober 2008 tot en met 1 februari 2009 is de tentoonstelling Natuur, ruimte en tijd – recente aanwinsten te zien. Het gaat onder andere om dia’s, foto’s, (video-) installaties en werken op papier.
De museumcollectie is verrijkt met werken van Lara Almarcegui, Gerard Byrne, Wessel Couzijn, Jan Dibbets, Willie Doherty, Stano Filko, Mario Garcia Torres, Stephen Kaltenbach, On Kawara, Marta Pan, Jan van de Pavert, Robert Smithson, Simon Starling, Peter Struycken,Thomas Struth, Rob Sweere, Reiner Ruthenbeck, Ana Maria Tavares en Jeff Wall.
fleursdumal.nl magazine – magazine for art & literature
More in: FDM Art Gallery
VAN ABBEMUSEUM EINDHOVEN
H E A R T L A N D
October 4, 2008 – January 25, 2009
Van 4 oktober 2008 tot en met 25 januari 2009
vindt het interdisciplinaire project Heartland
plaats in Eindhoven. Heartland is een project over
de hedendaagse kunst en muziek die voortkomt
uit het geografische hart van de Verenigde
Staten: het zogenoemde Heartland. Heartland
bestaat uit een grote groepstentoonstelling in het
Van Abbemuseum en een muziekprogramma in
het Muziekcentrum Frits Philips en omvat
daarnaast lezingen, debatten, een foto-expositie,
een magazine en publicaties. Het project
Heartland biedt een introductie op een relatief
onbekend deel van een zeer bekend land,
gedurende een periode waarin een groot deel
van de wereld zijn aandacht richt op de
Verenigde staten en de cruciale
presidentsverkiezingen.
Kunstenaars die deelnemen aan de tentoonstelling:
Juan William Chàvez, Cody Critcheloe, Peter Friedl,
Scott Hocking, Carol Jackson, Matthew Day Jackson,
Seth Johnson, Kerry James Marshall, Greely Myatt, Dan
Peterman, Marjetica Potrč, Ernesto Pujol, Michael
Rakowitz, Wilhelm Sasnal, Artur Silva, Deb Sokolow,
Alec Soth, Aaron Spangler, Design 99, Detroit Tree of
Heaven Woodshop, Theaster Gates en de Black Monks
of Mississippi, SIMPARCH, The New Kinomatagraphic
Union, Jaimie Warren & Whoop Dee Doo Kansas City,
alsmede ‘artists in residence’ Jeremiah Day en Julika
Rudelius.
In samenwerking met MU, Eindhoven, zal
kunstenaarsgroep Miss Rockaway Armada een
tentoonstelling en performance presenteren op 7, 8
en 9 november 2008 in Eindhoven.
Aan het muziekprogramma nemen deel (o.a.):
Boo Boo Davis Mississippi Blues band, Clare & The
Reasons, Stacey Earle & Mark Stuart, Tim Easton &
Leeroy Stagger, Jeffrey Foucault, Peter Guralnick, LOW
& special guests, Ad van Meurs, Frank de Munnik, David
Olney & Tommy Womack, Woven Hand, Muzsikás &
Zapp String Quartet en Ben Weaver.
fleursdumal.nl magazine
.jpg)
More in: FDM Art Gallery
BALZAC AAN DE DOMMEL
Door Jef van Kempen
De Franse schrijver Honoré de Balzac (1799–1850) was de auteur van een omvangrijk oeuvre. Hij schreef naast toneelstukken en verhalen meer dan negentig romans, die werden gebundeld onder de titel La comédie humaine. De temperamentvolle Balzac zou zijn leven lang, behalve door schuldeisers, achtervolgd worden door tragische liefdesgeschiedenissen. Zijn grootste liefde gold voor gravin Eveline Hanska. Balzac reisde haar jaren lang achterna door heel Europa. Pas achttien jaar na hun eerste ontmoeting zou hij met Eveline Hanska trouwen. Enkele maanden later stierf Balzac. Deze turbulente liefdesaffaire maakte hem tot een van de grote tragische literaire helden.
In 1891 kreeg de beeldhouwer Auguste Rodin opdracht van de Société des Gens de Lettres voor het maken van een standbeeld van Balzac. Rodin (1840-1917) had al naam gemaakt met beeldhouwwerken als De Denker, De kus en een standbeeld van Victor Hugo. Rodin ging degelijk te werk. Hij maakte meer dan vijftig voorstudies en verdiepte zich intensief in het werk van de schrijver. Maar zijn ontwerp: Balzac in zijn karakteristieke lange mantel en met getourmenteerde kop, werd weggehoond. Het beeld leek nergens op en zeker niet op Balzac. Nadat de opdracht in 1894 was ingetrokken, zou het tot 1939 duren voor het standbeeld een plaats kreeg in Parijs.
In 1963 kondigde de gemeente Eindhoven aan een kopie van het standbeeld van het Rodin Museum in Parijs te willen kopen. De kosten voor het bronzen beeld bedroegen 150.000 gulden plus nog eens 10.000 voor de betonnen sokkel. In Eindhoven rees een storm van protest op. Voor dat geld konden heel wat modernere beelden van mindere goden worden aangeschaft. B&W zetten toch door en in juli 1965 arriveerde het 1100 kilo wegende en bijna drie meter hoge beeld in Eindhoven. Men had een plaats gedacht bij het Van Abbemuseum. Maar de directie van het museum maakte bezwaar. Het beeld was niet spectaculair genoeg. Na een half jaar strijd werd Balzac alsnog voor het Van Abbe geplaatst. Naast de hoofdingang vlakbij de rivier De Dommel. Een van de mooiste schrijversbeelden die Nederland rijk is.
(Brabants Dagblad, 4 december 2003)
Jef van Kempen: Balzac aan De Dommel
k e m p = m a g poetry magazine
More in: Auguste Rodin, FDM Art Gallery, Honoré de Balzac, Jef van Kempen, Oude meesters
VAN ABBE MUSEUM EINDHOVEN
VAN ABBE MUSEUM EINDHOVEN
Tentoonstellingsagenda
24/05/08 – 14/09/08: Be(com)ing Dutch
tot en met april 2009: Plug In
doorlopend: Dan Perjovschi
04/10/08 – 25/01/09: Heartland
17/10/08 – 05/01/09:
Dutch Design Week, Jan Slothouber
18/10/08 – 26/10/08:
Your-space tijdens de Dutch Design Week
Living Archive
15/04/08 – 14/09/08:
Mixed Messages
03/10/08 – 08/03/09:
Stars and stripes forever
Uit de collectie
El Lissitzky & tijdgenoten
Bibliotheektentoonstelling
09/09/08 – 31/10/08: YEP
VAN ABBE MUSEUM EINDHOVEN
Tentoonstellingsagenda Augustus 2008
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery
MUSEUM JAN CUNEN OSS
Iris Kensmil & Wafae Ahalouch el Keriasti
8-6-2008 – 31-8-2008
Iris Kensmil – Handwriting on the Wall.
Wafae Ahalouch el Keriasti – Fighting Temptation.
Een duotentoonstelling met schilderijen, werk op papier, wandschilderingen en installaties.
Verse Vangst II
18-5-2008 – 7-9-2008
Een selectie van aanwinsten van Museum Jan Cunen uit de periode 2006-2008.
Viviane Sassen
Marc Nagtzaam
MUSEUM JAN CUNEN OSS
Iris Kensmil & Wafae Ahalouch el Keriasti
8-6-2008 – 31-8-2008
Iris Kensmil – Handwriting on the Wall.
Wafae Ahalouch el Keriasti – Fighting Temptation.
fleursdumal.nl magazine
More in: FDM Art Gallery
.jpg)
.jpg)
Subodh Gupta
.jpg)
Vincent Olinet
Lustwarande 08 Wanderland
3e editie internationale beeldententoonstelling
Park de Oude Warande, Tilburg
28.6 – 28.9.200
Museum De Pont, Tilburg
28.6 – 31.8.2008
Vanaf 28 juni presenteert Fundament Foundation Lustwarande 08 – Wanderland, de derde editie van de internationale expositie Lustwarande in Barok park De Oude Warande in Tilburg.
Lustwarande 08 – Wanderland zal recente ontwikkelingen in de internationale sculptuur laten zien, met een nadruk op het vergankelijke en het groteske. In combinatie met het labyrintische karakter van De Oude Warande leveren de werken samen een surrealistich wanderland op, een eigentijdse synthese van Alice’s Wonderland en de tuinen van Bomarzo.
Aan Lustwarande 08 – Wanderland nemen 27 kunstenaars uit 13 landen deel. Het merendeel van hen maakt nieuw werk voor de tentoonstelling. Een groot deel van hen heeft nooit eerder in Nederland geëxposeerd.
David Altmejd (CDN/USA) – David Bade (NL) – Miroslaw Balka (PL) – Caroline Coolen (B) – José Damasceno (BR) – Bart van Dijck (B) – Laura Ford (GB) – Brian Griffiths (GB) – Subodh Gupta (IND) – Jeppe Hein (DK/D) – Lothar Hempel (D) – John Isaacs (GB/D) – Ham Jin (ROK) – Maartje Korstanje (NL) –Gereon Krebber (D) – Skafte Kuhn (D) – Paul McCarthy (USA) – Jonathan Meese (D) – Renato Nicolodi (B) – Michael Nitsche (D) – Vincent Olinet (F/B) – André Pielage (NL) – Jens Pfeifer (E/NL) – Jon Pylypchuk (CDN/USA) – Ryan Trecartin & Lizzie Fitch (USA) – Erwin Wurm (A)
Curator: Chris Driessen
More in: Dutch Landscapes, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande
LUSTWARANDE 08 WANDERLAND
TILBURG
28 juni – 28 september
3e editie internationale beeldententoonstelling in barok lustbos
Park de Oude Warande, Tilburg
28.6 – 28.9.2008
Museum De Pont, Tilburg
28.6 – 31.8.2008
Vanaf 28 juni presenteert Fundament Foundation Lustwarande 08 – Wanderland, de derde editie van de internationale expositie Lustwarande in Barok park De Oude Warande in Tilburg.
Lustwarande 08 – Wanderland zal recente ontwikkelingen in de internationale sculptuur laten zien, met een nadruk op het vergankelijke en het groteske. In combinatie met het labyrintische karakter van De Oude Warande leveren de werken samen een surrealistich wanderland op, een eigentijdse synthese van Alice’s Wonderland en de tuinen van Bomarzo.
Aan Lustwarande 08 – Wanderland nemen 27 kunstenaars uit 13 landen deel. Het merendeel van hen maakt nieuw werk voor de tentoonstelling. Een groot deel van hen heeft nooit eerder in Nederland geëxposeerd.
David Altmejd (CDN/USA)
David Bade (NL)
Miroslaw Balka (PL)
Caroline Coolen (B)
José Damasceno (BR)
Bart van Dijck (B)
Laura Ford (GB)
Brian Griffiths (GB)
Subodh Gupta (IND)
Jeppe Hein (DK/D)
Lothar Hempel (D)
John Isaacs (GB/D)
Ham Jin (ROK)
Maartje Korstanje (NL)
Gereon Krebber (D)
Skafte Kuhn (D)
Paul McCarthy (USA)
Jonathan Meese (D)
Renato Nicolodi (B)
Michael Nitsche (D)
Vincent Olinet (F/B)
André Pielage (NL)
Jens Pfeifer (E/NL)
Jon Pylypchuk (CDN/USA)
Ryan Trecartin & Lizzie Fitch (USA)
Erwin Wurm (A)
Curator: Chris Driessen
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Art & Literature News, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Maartje Korstanje
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature