Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Raven – Frascati Producties
Alexandra Broeder & L.A. Raeven
Frascati Amsterdam
vr 20 apr 20:00 uur
za 21 apr 14:00 uur
za 21 apr 20:00 uur
Theatermaker Alexandra Broeder en kunstenaars duo L.A. Raeven hebben een pact gesloten. Zij werken nauw samen aan een duivels portret van zeven meisjes tussen de vijftien en twintig jaar. Met een kwaadaardig genoegen zullen zij hun lichaam in de strijd gooien en het anders zijn tot norm verheffen. Deze meisjes weten waar je bang voor bent. Ze zullen langzaam in je kruipen, aan je knagen en je sterker maken. Net zolang tot je bij ze hoort.
Alexandra Broeder (Rotterdam, 1978) verlegt in haar werk consequent de grenzen van haar vakgebied. Zij heeft naam gemaakt met verontrustende voorstellingen waarin uitsluitend kinderen meespelen. In 2010 ontving zij het Theaterstipendium van het Prins Bernard Cultuurfonds.
L.A. Raeven (Heerlen, 1971) bestaat uit de eeneiige tweeling Liesbeth en Angelique Raeven. Hun performances en video-installaties hebben hun symbiotische relatie en de moeizame verhouding met hun lichaam en dat van de ander tot onderwerp. Hun werk speelt zich af in het grensgebied tussen werkelijkheid en inbeelding.
regie en concept Alexandra Broeder video en concept L.A. Raeven tekst Jibbe Willems spel Heléne Binder, Moriah Dekker, Dagmar Dekker, Sarah Hijmans, Bianca Schrijver, Felice Veen, Pleuni Veen regie assistentie Jansje Meijman camera, montage en geluidsontwerp Daan Appels advies vormgeving Sacha Zwiers lichtontwerp Barbara de Beer (Frascati) technische productie Siemen vd Werf productieleiding Floortje Halters (Frascati)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Exhibition Archive, L.A. Raeven, Performing arts, THEATRE
Nederlandse fototentoonstelling naar New York
The Wonder of Woman
22 juni t/m 1 juli 2012
Dat de Nederlandse fotografie in het buitenland bijzonder populair is, ondervond Aloys Ginjaar toen hij op het New York Photo Festival 2011 een tentoonstelling organiseerde. Enkele duizenden bezochten Dutch Delight en de reacties waren zeer enthousiast. Directeur Sam Barzilay: “It was great having Dutch Delight as part of the New York Photo Festival and we look forward to many more collaborations in the future!”
Ginjaar keert deze zomer terug naar New York met The Wonder of Woman, een Hommage aan de Vrouw met 60 foto’s van 26 Nederlandse fotografen. De tentoonstelling maakt van 22 juni t/m 1 juli 2012 deel uit van het nieuwe internationale fotofestival Photoville, in het Brooklyn Bridge Park. De opening zal worden verricht door een vertegenwoordiger van het Nederlands Consulaat in New York.
Aan The Wonder of Woman doen mee: Jenny Boot – Rinze van Brug – Gon Buurman – Frank van Delft – Martin Dijkstra – Tara Fallaux – Aloys Ginjaar – Carli Hermès – Barend Houtsmuller – Lilith -– Susanne Middelberg – Lenny Moeskops/Diederick Ingel –Mathilde µP – Cornelia Nauta – Roger Neve – Lieve Prins – Annelies Rigter – Suzan van de Roemer – Maartje Roos – Govert de Roos – Nancy Schoenmakers – Speer – Paul Tolenaar – Astrid Verhoef – Bianca van der Werf – Shakiro Werleman
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery
Hanne Darboven
& Channa Horwitz
Liest Du mich?
Vom 23. März bis 21. April 2012
Galerie Crone Berlin
Ende der 1960er Jahre legte Hanne Darboven in New York die Grundlage für ihr späteres, einzigartiges Werk. In minutiös ausgearbeiteten Konstruktionen entwarf sie ein eigenwilliges System aus Ziffern und Linien. Mit zunächst sehr reduzierten, dann zusehends komplexeren Zahlenreihen beschrieb sie erstmals Zeitabläufe und Zeitspannen.
Zur selben Zeit beschäftigte sich die deutsch-amerikanische Künstlerin Channa Horwitz in Los Angeles mit ähnlichen Herangehensweisen. Auch sie entwickelte aufwändige Zahlenreihen, mit denen sie Zeit und Raum definierte. Auch sie schuf millimetergenaue Konstruktionen, die der Ausgangspunkt für ihr späteres Schaffen sein sollten.
Hanne Darboven und Channa Horwitz haben sich nie kennengelernt. Beide standen zwar in intensivem Kontakt mit Künstlern wie Carl André oder Sol LeWitt, beide waren früh von der amerikanischen Minimal Art beeinflusst, doch trotz der gemeinsamen Wurzeln verliefen ihre Lebenswege in unterschiedlichen Bahnen. Ein für das Frühjahr 2009 geplantes Treffen fand nicht mehr statt, weil Hanne Darboven kurz davor starb.
Die Galerie Crone zeigt nun erstmals das prägende Frühwerk von Hanne Darboven und von Channa Horwitz in einer gemeinsamen Ausstellung. Vom 23. März bis 21. April 2012 werden rund 25 Werkkomplexe der beiden Künstlerinnen aus den 1960er und 1970er Jahren präsentiert. Darunter jeweils eine Musikkomposition, denn die tonale Übersetzung der künstlerischen Arbeiten verbindet sie ebenfalls.
Channa Horwitz feiert in diesem Jahr ihren 80. Geburtstag. Ihr Werk findet in den letzten Jahren eine stetig wachsende und längst überfällige Aufmerksamkeit. So werden ihre Arbeiten in diesem Jahr unter anderem im ZKM Karlsruhe und im Kunsthaus Dresden zu sehen sein.
Galerie Crone, Rudi-Dutschke-Straße 26, 10969 Berlin
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery
Gregor Schneider: Ex Libris – Nummerierung
source ≡ website gregor schneider
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland, Gregor Schneider
Museum De Pont Tilburg until June 24, 2012
artworks of Ai Weiwei
photos Anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Art & Literature News, Exhibition Archive
Düsseldorf, Rundgang 2012
February 2012
The Kunstakademie Düsseldorf does not have a second phase program or residency comparable to Goldsmiths, HISK, Ateliers or Rijksacademie. The emphasis is primarily on sculpture and painting. There are 9 professors for sculpture, 9 for painting, 1 for film/video and 1 for photography. Here is a second batch from the Rundgang.
Kunstakademie Düsseldorf – Rundgang 2012 – Teil 2
Photos Anton K. & Monica Richter – fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Galerie Deutschland, Sculpture
Ai Weiwei
Museum De Pont Tilburg
t/m 24 juni 2012
Geen Chinese kunstenaar is zo bekend als Ai Weiwei (Beijing, 1957). Die roem dankt hij niet alleen aan zijn kunst, maar ook aan zijn strijd voor meer politieke en maatschappelijke vrijheid. De expositie in De Pont toont werk uit de jaren 2003-2011 en omvat naast een aantal grote sculpturen, zijn bijna volledige videowerk.
Beeldend kunstenaar, architect en vormgever, curator, fervent gebruiker van sociale media en luis in de pels; Ai Weiwei’s opvatting van het kunstenaarschap is zeer breed. De sociale component van zijn werk roept herinneringen op aan het ‘erweiterter Kunstbegriff’ van Joseph Beuys. Zelf noemt hij Andy Warhol en Marcel Duchamp als belangrijke voorbeelden. ‘Tot ik Duchamp ontdekte had ik er geen idee van dat kunst een manier van leven kon zijn.’ zegt hij in een interview uit 2008 met Karen Smith. ‘Het was mijn redding en het maakte direct een eind aan mijn geworstel. Ik begreep […] dat kunst een gebaar kon zijn, en dat een gebaar iedere vorm kan krijgen die de kunstenaar wil. Dat kan een schilderij zijn maar ook iets totaal anders.’
Ai Weiwei ziet kunst als middel om veranderingen te forceren, als kans om nieuwe vragen te stellen en ruimte te scheppen voor nieuwe mogelijkheden. In het uit 2003 daterende Forever, het vroegste werk op de tentoonstelling, vormen 42 op- en aan elkaar gelaste fietsen radertjes in een carrousel. Los zouden ze niet kunnen functioneren: ze missen trappers en stuur. De installatie dankt zijn titel aan het op de frames aangebrachte merk van dit in China tot voor kort nog zo massaal gebruikte vervoermiddel. Behalve een commentaar op de sociale situatie in zijn land, houdt het werk ongetwijfeld ook een verwijzing in naar Duchamps beroemde readymade. Ook in zijn overige werk maakt Ai Weiwei veelvuldig gebruik van het principe van de readymade en eigent zich bestaande objecten toe. Niet alleen in dit opzicht, ook in zijn commentaar op de eigen culturele traditie treedt hij in de voetsporen van Duchamp. Daarin is hij rigoureus en hard. Nam Marcel Duchamp een reproductie van de Mona Lisa, Ai Weiwei maakt van echte kunstobjecten gebruik. In zijn bekende, uit 1995 daterende fotoserie Dropping a Han Dynasty Urn laat hij een eeuwenoude vaas stuk vallen en in Painted Vases (2006) doopt hij oeroude potten in fel gekleurde lakverf. In even simpele als onomkeerbare daden rekent hij af met de manier waarop in het heden en recente verleden is omgegaan met de eigen culturele traditie. In andere werken stelt hij de authenticiteit van die traditie zelf aan de orde. Om de weg te effenen voor het nieuwe moet je in zijn visie ook kunnen vernietigen, het oude uit de weg ruimen.
Net als Jeff Koons – maar met een totaal andere lading – schakelt Ai Weiwei getalenteerde ambachtslieden in voor de vervaardiging van zijn objecten. Zij hebben de traditionele houtverbindingen gemaakt, waarmee de verweerde stukken hout van kamferbomen zijn geassembleerd in de luguber ogende Trees (2009-2010). Zij leverden ook een tour de force met de grote, witporseleinen en blauwafgebieste Rocks (2009-2010), die als kunstmatige eilanden verspreid op de vloer liggen. In plaats van Chinoiseries realiseert Ai Weiwei met behulp van deze ‘typisch Chinese’ technieken vervreemdende en tegelijkertijd oogstrelende werken, die ingesleten noties over cultuur en de eraan toegekende waarden en betekenissen tarten.
De paradoxen die Ai Weiwei in zijn kunst aan het licht brengt, treden misschien wel het sterkst naar voren in zijn Sunflower Seeds. Het is het werk waarmee hij, toen hij het in 2010 voor het eerst toonde in de grote turbinehal van Tate Modern, beroemd werd bij het grote publiek en waarvan nu twee kleinere varianten in De Pont te zien zijn. De zonnepitten hebben meerdere betekenissen voor het Chinese volk. Ze dienen niet alleen als voedsel, maar hadden tijdens de culturele revolutie ook een symbolische lading. Nadat Mao Zedong zich de zon als persoonlijk symbool had toegeëigend, werd het Chinese volk vergeleken met zonnebloemen, die vol bewondering opkeken naar de grote roerganger. De duizenden zaden, die op de tentoonstelling versmelten tot een grijs tapijt, zijn echter van porselein. Dat gegeven roept nog een beeld op: dat van 1600 arbeiders in Jingdezhen, de porseleinhoofdstad van China, die een jaar lang elk van de 100-miljoen vormpjes van roomwit porselein in hun hand hebben genomen en er met een paar grijze penseellijntjes zonnebloempitten van hebben gemaakt.
In zijn video’s en de blog, waarop hij van 2006 tot 2009 talrijke teksten en foto’s heeft gepubliceerd, heeft Ai Weiwei zeer uiteenlopende kwesties op cultureel, politiek en maatschappelijk gebied aangeboord en misstanden aan de kaak gesteld. Zo zocht hij de grenzen op van wat het bewind aan kritiek kon verdragen. Sinds zijn hechtenis in de lente van 2011 is zijn actieradius ingeperkt en is het hem vooralsnog niet toegestaan om Bejing te verlaten.
Van 22-28 maart vindt in Den Haag het jaarlijkse Movies that Matter Festival plaats. Eén van de hoogtepunten van het festival is de Europese première van de nieuwe documentaire Ai Weiwei: Never Sorry over de befaamde Chinese kunstenaar en dissident Ai Weiwei.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Sculpture
Kunstenaar JCJ van der Heyden (83) overleden
Beeldend kunstenaar JCJ van der Heyden, ook wel JCJ Vanderheyden genoemd, is op maandag 27 februari 2012, op 83-jarige leeftijd, in zijn woonplaats Den Bosch overleden. Van der Heyden was de eerste Nederlandse kunstenaar die met nieuwe media werkte. Hij werd onder meer bekend met zijn experimenten met kopieermachines. Vorig jaar wijdde het Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam nog een tentoonstelling aan zijn werk.
JCJ Van der Heyden studeerde aan de kunstacademies in Den Bosch en Maastricht. Hij schilderde abstracte schilderijen maar hield zich ook bezig met fotografie, film en het maken van installaties. Van der Heyden experimenteerde met rechthoekige vormen en maakte schilderijen naar aanleiding van foto’s die hij uit het raam nam als hij met een vliegtuig onderweg was.
Van der Heyden heeft in veel belangrijke musea geëxposeerd. Vorig jaar werden nog twee van zijn werken gestolen uit Galerie 68 in Den Bosch.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, In Memoriam
Wilhelm Hack Museum Ludwigshafen
I love ALDI
bis 04.03.2012
Das Prinzip ALDI ist eines der erfolgreichsten Geschäftsmodelle in Deutschland. Das Versprechen lautet »hohe Qualität, niedriger Preis«. Eingelöst werden kann dieses Versprechen nur über ein konsequentes Verfolgen des Discount-Prinzips: Masse bzw. Menge (im Ein- und Verkauf!) als oberstes Gebot; danach ist das wichtigste Prinzip Verzicht: Verzicht auf Zwischenhändler, auf aufwändige Markenwerbung, auf schillernde Wareninszenierungen, auf großes Sortiment. Längst ist das Phänomen ALDI ein gesellschaftliches Thema geworden. Es geht dabei nicht um die Marke ALDI, sondern um das System, das in dieser Marke Kultstatus erreicht hat. Nicht nur in Arbeiterstädten wie Ludwigshafen hat die »Aldisierung« als Gegenmodell zum Luxus-Markenfetischismus alle Einkommens- und Bildungsschichten erreicht und mit dem Billig-Virus infiziert. Das Wilhelm-Hack-Museum widmet sich nun erstmals konsequent dem Thema »Discount« und »billig«. Unter dem Titel »I love ALDI« reflektieren 38 Künstlerinnen und Künstler teils unmittelbar, teils im weiteren Sinne Fragen der industriellen Lebensmittelproduktion, der Billigware und des postmodernen Konsumverhaltens. In fünf Kapiteln (Verpackung,
Inhalt, Konsum, Kunst, Gesellschaft) entfaltet sich ein vielfältiger Ausstellungs-Parcours: Ästhetische Fragen zum Erscheinungsbild der Discounter wie Architektur, Warenpräsentation, Verpackungs- und Logo-Design sind ebenso Thema wie gesellschaftskritische Aspekte bei Joseph Beuys und dessen Schüler Felix Droese. Große, eigens für die Ausstellung geschaffene Installationen von Thomas Rentmeister und Alice Musiol werfen Fragen nach unserem Umgang mit Lebensmitteln auf. Arbeiten wie der Kunstautomat von Baumann/Bien, die (käuflichen!) Discount-Bilder von Hötsch Höhle wie auch die gesamte Aldi-Kunstedition von 2003 agieren auf der Grenzlinie zwischen Kunst und Massenware. Eine kleine Sonderpräsentation zeigt einen Ausschnitt aus Elke Koskas legendärer (Plastik-)Tütenschau, die 1982 im Düsseldorfer Kunstverein präsentiert wurde. Das umfangreiche Begleitprogramm behandelt weitere Aspekte in Podiumsgesprächen und Workshops mit Lebensmittel- und Design-Experten.
Künstlerinnen und Künstler: Peter Anton, Winfried Baumann/Anna Bien, Günther Beier, Joseph Beuys, Tatjana Doll, Felix Droese, Gardar Eide Einarsson, Robert Filiou, Lili Fischer, Sebastian Freytag, Günther Fruhtrunk, Heinrich Gartentor, Torben Giehler, Joachim Grommek, Thomas Henke, Hötsch Höhle, Christian Jankowski, Gabriele Langendorf, Jani Leinonen, Alexander Kosolapov, M+M, Guido Münch, Alice Musiol, Birgit Nadrau, Katinka Pilscheur, Thomas Rentmeister, Pietro Sanguineti, Stefanie Schneider, Angelika Schröder, Stephanie Senge, Francisco Sierra, Florian Slotawa, Daniel Spoerri, Piero Steinle, Markus Vater, Konstantin Voit, Ina Weber, Iskender Yediler.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland
L.A. Raeven, Mindless Living, 2011, video still. Courtesy Ellen de Bruijne Projects Amsterdam
Casino Luxembourg – Forum d’art contemporain
L.A. Raeven – Ideal Individuals
28 January 2012 – 22 April 2012
Twin sisters Liesbeth and Angelique Raeven (*1971, Heerlen, Netherlands; live and work in Amsterdam) began their artistic collaboration under the generic name of L.A. Raeven in 1999. Their work rests on investigations surrounding the notion of “the ideal individual”, which they analyse through videos, drawings, installations and performances. L.A. Raeven study the status of the body and body image within western societies and the inherent social pressures. Adopting a critical attitude towards fashion and media dictates, they defy traditional representations of feminine beauty by integrating the codes of this same society to better lay them bare. Through doing this, a debate vis-a-vis the questions related to ideal body image and its social construction, within various cultural and historical contexts, is set up.
The exhibition was formerly shown in the Museum voor Moderne Kunst Arnhem and in the Museum of Contemporary Art in Belgrade. Curator: Kevin Muhlen
Casino Luxembourg – Forum d’art contemporain – 41, rue Notre-Dame | B.P. 345 | L-2013 Luxembourg
≡ Website CASINO LUXEMBOURG- FORUM D’ART CONTEMPORAIN, LUXEMBOURG
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, Exhibition Archive, L.A. Raeven, Performing arts
Maandag 23 januari 2012 – Nederland 3, 20:55 uur
24 uur met . . . L.A. Raeven
Over de opmerkelijke kunstenaarstweeling
Liesbeth en Angelique Raeven
Presentatie: Wilfried de Jong
fleursdumal.nl magazine
More in: AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Exhibition Archive, L.A. Raeven, Performing arts
Ai Weiwei: Interlacing
Until: 15th Jan. 2012
Kunsthaus Graz – Lendkai 1 – 8020 – Graz
The first large-scale exhibition of Ai Weiwei’s photographic and video work—taken over from the Fotomuseum Winterthur—puts the spotlight on Ai Weiwei the communicator and indefatigable remembrancer, the documenting, analysing, interlacing and multichannel-communicating artist. Even in his New York period (1983–1993), Ai Weiwei took photographs, but especially since his return to Beijing, he has tirelessly documented everyday realities of the urban environment and society in China, and discussed them in blogs and twitters. The photographs of the radical changes to the urban built fabric, the search for earthquake victims, and the destruction of his Shanghai studio are presented along with art-photographic projects, the documenta Fairytale project, the countless blog and mobile-phone photographs. The exhibition is accompanied by an extensive book of material and archives (published by Steidl, Göttingen).
Ai Weiwei is a generalistic, conceptual, socio-critical artist, dedicated to friction with and the design of realities. As an architect, conceptual artist, sculptor, photographer, blogger, Twitterer and interview artist and political activist, he is a seismograph for current themes and social problems: a great multiplicator and communicator, who leads a life for art and art as life.
Ai Weiwei was born in 1957, the son of poet Ai Qing. After studying at the Beijing Film Academy, in 1978 he and others founded The Stars artist collective, which rebelled against Socialistic Realism and came out in favour of artistic individuality and experimenting in art. In 1981, Ai Weiwei went to the USA, and in 1983 to New York, where he studied under painter Sean Scully at the Parsons School of Design. In New York, he discovered artists such as Allen Ginsberg, Jasper Johns, Andy Warhol and above all Marcel Duchamp. Duchamp was important to him because he saw art as a part of life. The result was his first ready-mades and thousands of photographs documenting his stay and those of his Chinese artist friends in New York. When his father fell ill, Ai Weiwei returned to Beijing in 1993. In 1997, he co-founded the China Art Archives and Warehouse (CAAW) and began to take an interest in architecture. In 1999, he opened a studio of his own in Caochangdi, and in 2003 founded the FAKE Design architecture studio. The same year, he was substantially involved with Swiss architects Herzog & de Meuron in the construction of the Olympic Stadium, the so-called Bird’s Nest, which after its completion became the new emblem of Beijing. In 2007, at his prompting, 1001 Chinese travelled to Kassel for documenta 12 (Fairytale). In 2010, he astonished the world with his large, formally Minimalist-arranged carpet at the Tate Modern, made of millions of sunflower seeds made of hand-painted porcelain.
At all times, every society in this world, in the past, present and future, needs singular, outstanding figures such as Ai Weiwei in order to remain alert and be shaken into wakefulness, to recognise its own rigidity and to avoid its own tunnel vision. We are delighted that this great thinker, designer and warrior was released from arrest on 22nd June 2011.
The exhibition was organised by the Fotomuseum Winterthur. Curator: Urs Stahel. From 21st Feb. to 29th April 2012, it will be on show at the Jeu de Paume in Paris.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Andy Warhol, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature