Or see the index
Aftermath
by Henry Wadsworth Longfellow
(1807 – 1882)
When the summer fields are mown,
When the birds are fledged and flown,
And the dry leaves strew the path;
With the falling of the snow,
With the cawing of the crow,
Once again the fields we mow
And gather in the aftermath.
Not the sweet, new grass with flowers
Is this harvesting of ours;
Not the upland clover bloom;
But the rowen mixed with weeds,
Tangled tufts from marsh and meads,
Where the poppy drops its seeds
In the silence and the gloom.
Hans Hermans Natuurdagboek Oktober 2010
Poem: Henry Wadsworth Longfellow
kempis poetry magazine
More in: Hans Hermans Photos, Longfellow, Henry Wadsworth
]
Camera obscura: Le Jour de L’an en enfer
fleursdumal.nl magazine
More in: Camera Obscura
Dossier Van Gogh:
gek of geniaal?
In Museum Het Dolhuys is van 25 augustus 2010 tot en met 27 februari 2011 de tentoonstelling ‘Dossier Van Gogh: Gek of geniaal?’ te zien.
Het Dossier Van Gogh is een tentoonstelling waarin Van Gogh met een geheel nieuwe insteek wordt gepresenteerd aan het publiek. De centrale vraag of er een verband is tussen Van Gogh’s gekte en zijn kunstenaarschap wordt vanuit verschillende perspectieven benaderd.
Zo vertellen psychiaters meer over de gemoedstoestand van de kunstenaar, er zijn schilderijen te zien van Van Gogh uit de periode dat hij was opgenomen en aan de hand van zijn brieven en nog niet eerder getoonde documenten komt Van Gogh ook zelf aan het woord: wat denkt hij zelf over zijn gekte en zijn kunstenaarschap?
De tentoonstelling spitst zich toe op de laatste twee jaar van zijn leven waarin hij onder meer was opgenomen in een inrichting in St. Rémy (Frankrijk). Na zijn dood (1890) hebben psychiaters aan de hand van zijn schilderijen verschillende diagnoses gesteld over zijn gemoedstoestand.
In ‘Dossier Van Gogh’ nemen zij u mee in hun analyse. Zo stelt de Zwitserse psychiater Karl Jaspers (1922) dat Van Gogh een ‘schizofrene genie’ was. De Amerikaanse psychiater Kay Redfield Jamison beweert dat Van Gogh manisch depressief was. Maar ook in de film ‘Lust for life’, gebaseerd op de biografische roman van Irving Stone waarvan beelden te zien zijn op de tentoonstelling, wordt Van Gogh vooral neergezet als psychotische kunstenaar. Gedreven vanuit zijn psychose maakte hij razendsnel schilderijen.
Gaandeweg de tentoonstelling krijgt u een ander beeld van de kunstenaar. Vooral door wat Van Gogh zelf zegt over zijn ‘gekte’. ,,Voor zover ik het kan beoordelen, ben ik niet echt gek. Je zult zien dat ik de doeken die ik in de tussenpozen heb gemaakt, kalm zijn en niet slechter dan andere…’’ schrijft hij in een brief aan zijn broer Theo. Soms zoekt hij bewust een trance-achtige toestand op om snel en impulsief te kunnen werken. Zo gaat hij schilderen in de brandende zon en maakt het beroemde schilderij ‘Zonsondergang in Arles’.
Op de tentoonstelling worden de verschillende visies over Van Gogh geïllustreerd door onder meer filmbeelden, geluidsfragmenten en zijn er reproducties van schilderijen te zien die de kunstenaar tijdens en na zijn opname in St. Rémy heeft gemaakt. Ook wordt voor het eerst aandacht besteed aan een petitie van zijn buren in Arles die na het ‘oor-incident’ aandringen op opname van Van Gogh.
‘Dossier Van Gogh’ is een interactieve tentoonstelling waar u uw eigen dossier kan samenstellen. Aan de hand van vragen over de kunstenaar geven bezoekers zelf antwoord op de vraag of Van Gogh gek of geniaal was. De tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met het Van Gogh Museum in Amsterdam.
Museum Het Dolhuys Haarlem
van 25 augustus 2010 tot en met 27 februari 2011
‘Dossier Van Gogh: Gek of geniaal?’
fleursdumal.nl magazine
More in: Vincent van Gogh
Now you can be blown up
Visual poetry: Ready-mades
kempis poetry magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades)
A case if identity:
Charlotte
jef van kempen 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Jef van Kempen Photos & Drawings, Photography
MUSEUM DE FUNDATIE ZWOLLE
Paleis a/d Blijmarkt, Zwolle
George Grosz
Schwarzer Champagner und Blutiger Ernst
5 september t/m 5 december 2010
Na Paul Citroen (2008) en John Heartfield (2009) toont Museum de Fundatie ook dit najaar een belangrijke “Berliner” uit het interbellum: George Grosz. De tentoonstelling Schwarzer Champagner und Blutiger Ernst is een samenwerking van de Akademie der Künste Berlijn en Museum de Fundatie, en omvat een keuze van Grosz’ grafisch werk, tekeningen en schetsboeken afkomstig uit de collectie van Akademie der Künste Berlijn die de nalatenschap van George Grosz beheert.
George Grosz (Berlijn 1893- Berlijn 1959) keerde getraumatiseerd terug uit de loopgraven van de Eerste wereldoorlog. Hij werd in het revolutionaire Berlijn dadaïst en scherp criticus van het burgerdom en het opkomend militarisme in de Republiek van Weimar. Als geen andere kunstenaar uit zijn tijd heeft Grosz met zijn scherpe pen en zijn kleurrijke penseel de Duitse samenleving in de naoorlogse periode tussen 1918 en 1933 in beeld gebracht. Oorlogsinvaliden en oorlogsprofiteurs, werklozen en speculanten, communisten en nazi’s, brave burgers en bohemiens, geëmancipeerde vrouwen en dames van lichte zeden; Grosz was een groot satirisch tekenaar, die zijn tijdgenoten op messcherpe wijze trefzeker op de korrel nam. Hij was geïnteresseerd in de mensen, hun gedrag, de relaties, maatschappelijke structuren en het politieke systeem met zijn gebreken en zwaktes. Enerzijds was hij de koele waarnemer die afstand hield en afrekende met het leger, de overheid en kleinburgerlijkheid, anderzijds toonde hij zichzelf, zijn vrienden en metgezellen ook als vitale deelnemers aan een samenleving tussen crisis en utopie. De inventarisatie en analyse die hij als kritisch realist van zijn tijd en de tijdgeest maakte, is bovendien van een verontrustende actualiteit.Naast zijn belangrijke grafische werk uit de jaren ’20 – dat hem in Duitsland beroemd en berucht maakte – en werk dat hij maakte in de Eerste Wereldoorlog, zijn in de tentoonstelling opmerkelijke kinder- en jeugdtekeningen van Grosz te zien. Ook worden de Pop art-achtige fotomontages die Grosz in de jaren vijftig in de Verenigde Staten maakte getoond.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland
MUSEUM DE PONT TILBURG
Howard Hodgkin
Time and Place – schilderijen 2000-2010
2 oktober 2010 tm 16 januari 2011
Deze tentoonstelling richt zich op Howard Hodgkins schilderijen van plaatsen en momenten in de tijd als subjectieve uitingen van een visuele ervaring. De tentoonstelling bestrijkt de afgelopen tien jaar in de loopbaan van de kunstenaar en omvat veel schilderijen die niet eerder voor een breder publiek te zien zijn geweest, waaronder een reeks sterk nieuw werk dat is voortgekomen uit de reeks Home, Home On the Range uit 2008. Als geheel zullen de werken inzicht geven in de fysieke én de emotionele lading van Hodgkins kunst die hij weet te bereiken door zijn gebruik van schaal, zijn gevoeligheid voor licht en zijn vermogen om schilderkunstige equivalenten van diepte en sfeer te creëren.
In de afgelopen jaren is Hodgkins werk op tentoonstellingen ofwel in termen van specifieke genres of types – interieurs, grote schilderijen – ofwel als volledige overzichtstentoonstelling gepresenteerd. Howard Hodgkin: Time and Place biedt een frisse kijk op het werk van de kunstenaar en laat zien dat zijn betekenis als een van de meest vitale, fascinerende schilders van onze tijd onverminderd groot is.
Howard Hodgkin werd in 1932 in Londen geboren en bezocht de Camberwell School of Art and de Bath Academy of Art, Corsham. In 1984 vertegenwoordigde hij Groot-Brittannië op de Biennale in Venetië. In 1985 ontving hij de Turner Prijs. Ruim veertig jaar lang is zijn werk internationaal tentoongesteld en het bevindt zich in belangrijke openbare en particuliere collecties over de hele wereld. Museale tentoonstellingen waren onder meer Paintings 1975-1995, die werd georganiseerd door het Modern Art Museum in Ford Worth en opende in het Metropolitan Museum of Art in New York, en vervolgens naar Fort Worth, Düsseldorf en Londen reisde, en een overzichtstentoonstelling in het Irish Museum of Modern Art (2006), Tate Britain and het Museo Nacional Centro de Arte Reine Sofia in Madrid.
Howard Hodgkin Time and Place is georganiseerd ism Modern Art Oxford en the San Diego Museum of Art, waar de tentoonstelling vanaf februari 2011 te zien zal zijn.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive
Dirge in Woods
by George Meredith
(1828 – 1909)
A wind sways the pines,
And below
Not a breath of wild air;
Still as the mosses that glow
On the flooring and over the lines
Of the roots here and there.
The pine-tree drops its dead;
They are quiet, as under the sea.
Overhead, overhead
Rushes life in a race,
As the clouds the clouds chase;
And we go,
And we drop like the fruits of the tree,
Even we,
Even so.
Photos: Hans Hermans 2010 – Natuurdagboek september 2010
Poem: George Meredith
kempis poetry magazine
More in: Hans Hermans Photos, Meredith, George
Deserted: To withdraw from or leave usually without intent to return (desert a town). Destitute or deprived of inhabitants; deserted; uninhabited; hence, gloomy; as, a desolate isle; a desolate wilderness; a desolate house. Laid waste; in a ruinous condition; neglected; destroyed.
Joep Eijkens photos
fleursdumal.nl magazine
More in: Joep Eijkens Photos
A case of identity:
Fanny
jef van kempen 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Jef van Kempen Photos & Drawings, Photography
Renzo Martens
Barbara Kruger
Amsterdam Temporary Stedelijk
September 2010
Taking Place and Monumentalisme are 2 exhibitions
at the Temporary Stedelijk which will be on view
until January 9, 2011. The new Stedelijk
(reconstruction in ‘progress’ from 2003)
will reopen 2011 or later???
Photos: Anton K. 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, Exhibition Archive
SCHUNCK* HEERLEN
van 03/09 – 28/11 2010
The anarchy of silence
John Cage and experimental art
Een bom onder de artistieke conventies van zijn tijd
Amerikaans componist, dichter, graficus en essayist John Cage (1912-1992) heeft met zijn radicale en experimentele composities het verloop van de moderne muziek en dans veranderd, en zo een nieuwe conceptuele horizon geschapen voor artistieke producties in de late 20ste eeuw. ‘The anarchy of silence’, de grootste expositie gewijd aan componist John Cage sinds zijn overlijden in 1992, plaatst zijn werk voor het eerst in de context van zowel de muziekgeschiedenis als de geschiedenis van de beeldende- en de podiumkunst. Het is een omvattend retrospectief van zijn werk, zijn gedachten en zijn invloeden. Invloeden die nog steeds voelbaar zijn.
De kijkrichting van een museum voor hedendaagse kunst
Om het werk van een componist vanuit de kijkrichting van een museum voor hedendaagse kunst te verkennen, neemt de tentoonstelling de ontmoetingen van Cage met kunstenaars als uitgangspunt, om zo de historische beschouwing van zijn oeuvre te kunnen plaatsen. In een tijd dat kunstenaars de expressiviteit verwierpen, ontwikkelde Cage een neutrale compositie en werden zijn partituren een model om de creatieve daad over te dragen. Toen Marcel Duchamp verkondigde dat ‘de toeschouwer een werk compleet maakt’ (1957), lanceerde Cage het concept van de onbestemde partituur als een matrix om dit idee te testen.
John Cage als allround innovator
De tentoonstelling toont John Cage als een allround innovator en volgt zijn carrière in chronologische volgorde van 1930 tot de late jaren ‘80 van de vorige eeuw. Het omvat meer dan 200 werken, inclusief originele scores, schilderijen, geluidsstukken, films en multimedia-installaties. Niet alleen van John Cage zelf, maar ook van Marcel Duchamp, Robert Rauschenberg, Andy Warhol, La Monte Young, Nam June Paik en Fluxus e.a. Het retrospectief is samengesteld door Julia Robinson en tot stand gekomen in een coproductie tussen MACBA Barcelona, Henie Onstad Art Centre in Noorwegen en SCHUNCK*.
“Exhibition organised by Museu d’Art Contemporani de Barcelona (MACBA) in cooperation with SCHUNCK* and the Henie Onstad Art Centre, Høvikodden”
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FLUXUS LEGACY
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature