Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Photo’s : Ton van Kempen 2012
Dutch landscapes
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Ton van Kempen Photos
LandArt Diessen 2012
In 2012 viert LandArt Diessen haar eerste lustrum. De tentoonstelling vindt plaats van 8 tot en met 23 september 2012 in Diessen. Kunstenaars uit binnen- en buitenland zijn uitgenodigd deel te nemen aan deze vijfde editie van LandArt Diessen. Natuur en natuurlijkheid voeren de boventoon. Te denken valt aan: bio-based plastic, natuurlijke kleurstoffen, klei, hout. Werken passen binnen het gebied van rivier, bos en weiland
De deelnemende kunstenaars van 2012 zijn: Gijs van Bon – Nuenen, Kevin Dagg – Verenigd Koninkrijk, Mels Dees – Eindhoven, Wolfgang Folmer – Duitsland, Gonny Geurts – Zeewolde, Tomas Hoke – Oostenrijk, Jos Hulsebos – Darp, Nao Ishizaka – Japan, Joachim Jacob – Duitsland, Theo van Keulen – Sterksel, Tineke van Laarhoven – Gilze, Marc Limousin – Frankrijk, Sander Neijnens – Tilburg, Thomas Neumaier – Duitsland, Kees Reijnen – Tilburg, Gebi Rodenburg – België, Remco Schultheiss – Breda, Hisashi Shibata – Japan, Johan Sietzema – Gouda, Nick Swarth – Tilburg, Natalie Taylor – Verenigd Koninkrijk, Twan de Vos – Wageningen, Marieke Vromans – Loon op Zand, Marjo Wiltingh – Doornenburg, Tina Zlatina – Bulgarije
De deelnemende kunstenaars hebben allen ervaring in de kunstwereld en zijn geboeid door landschapskunst. Door hun manier van werken veranderen zij de omgeving en voegen hieraan iets toe. Doordat zij op de basis, het land, bos of water, werken met basismateriaal dat natuurlijk is, versterken zij de band met de omgeving en proberen deze te verfraaien.
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Land Art
Hans Hermans photos – Natuurdagboek 06-12
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos
Hans Hermans’ panoramafoto’s: Varens
Werkwijze voor het maken van een VR-panorama
Een complete omschrijving hoe je een virtual reality panorama kunt maken kun je vinden op mijn site, klik hiervoor op de link onderaan. Tevens kun je hier ook de werkwijze vinden voor het maken van een little planet.
Het maken van een 360° VR panorama met opensource software
Laat je niet afschrikken door de lengte en de vele te doorlopen stappen in deze tutorial. Met wat oefening is een complete flashpanorama in drie kwartier te maken. Onderstaande werkwijze is een vrij technisch verhaal. Een 360° VR panorama is een panorama samengesteld uit meerdere foto’s welke met een speciale viewer bekeken kan worden. Hierbij wordt de panorama op een zodanige wijze gepresenteerd dat je als kijker met de muis om je heen kunt kijken en waarbij je de indruk krijgt alsof je werkelijk op de locatie aanwezig bent.
De VR panorama’s op mijn site zijn opgebouwd uit 16 foto’s. Op deze 16 foto’s wordt de gehele omgeving vastgelegd, dus 360° rond en 180° van onder naar boven. Deze worden vervolgens met het opensourceprogramma Hugin samengevoegd tot één panorama. Meestal maak ik echter de gehele panorama in drie verschillende belichtingen welke later met HDR software samengevoegd worden tot één optimaal belichte panorama. In het laatste geval is deze dus opgebouwd uit 48 foto’s. Het aantal te maken foto’s om de gehele omgeving vast te leggen is afhankelijk van de gebruikte camera en lens. Ik gebruik een 10mm lens (komt overeen met een 15mm lens op een compact of full frame camera).
Fotograferen
Bij het fotograferen kun je de foto’s het beste in het RAW formaat fotograferen, indien dit wordt ondersteund door je camera. Als je de volledige omgeving (dus 360° rond en 180° van onder naar boven) wilt vast leggen in één enkele panorama komt het erg nauw hoe de camera ronddraait bij het maken van de verschillende foto’s. Om de verschillende foto’s naadloos aan elkaar te kunnen plakken dient de camera exact over het brandpunt van de lens te draaien (het nodal point). Hiervoor zul je een speciale statiefkop nodig hebben zoals de Nodal ninja. Indien je echter enkel 360° rond fotografeert (dus niet 180° van onder naar boven) en het onderwerp zich niet te dichtbij bevindt, is het echter goed mogelijk de foto’s uit de hand te nemen. Er zullen dan wel kleine aansluitingsfouten in de panorama zitten, maar deze zullen nauwelijks zichtbaar zijn. Hoe dichterbij het onderwerp zich bevindt, hoe groter deze afwijkingen zullen zijn.
Verder is erg belangrijk dat de instellingen van de camera bij alle foto’s exact hetzelfde zijn, de camera moet dus volledig op handmatig ingesteld worden (isowaarde, sluitertijd, diafragma, scherpstelling en witbalans). Hierbij wordt voor de belichting de gemiddelde belichting van de complete omgeving genomen. Om deze te bepalen richt je de camera op wat je denkt dat een gemiddeld belicht deel in de omgeving is. Hierop stel je de belichting van de camera in. Vervolgens richt je de camera op het lichtste deel van de omgeving en noteer je hoeveel overbelichting de camera aangeeft (meestal is dit ongeveer twee stops). Vervolgens richt je de camera op het donkerste deel van de panorama en bekijk je hoeveel onderbelichting de camera aangeeft. Als de onderbelichting overeenkomt met de overbelichting heb je de camera juist ingesteld. Tevens kun je het diafragma het beste zo klein mogelijk houden omdat dit de scherptediepte van de foto ten goede komt.
Om een volledig goed belichte panorama te krijgen kun je het beste alle foto’s drie maal nemen in drie verschillende belichtingen (-2 stops, 0 stops, +2 stops). Door deze drie belichtingen later samen te voegen kun je een panorama creëren welke zowel in de donkerste als de lichtste delen juist belicht is. Dit is echter enkel mogelijk indien je vanaf statief werkt, omdat elke drie gemaakte foto’s pixelnauwkeurig overeen moeten komen om deze later precies goed samen te kunnen voegen. Deze werkwijze wordt later besproken.
Hans Hermans
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos
Hans Hermans’ panoramafoto’s: Westelbeers
Werkwijze voor het maken van een VR-panorama
Een complete omschrijving hoe je een virtual reality panorama kunt maken kun je vinden op mijn site, klik hiervoor op de link onderaan. Tevens kun je hier ook de werkwijze vinden voor het maken van een little planet.
Het maken van een 360° VR panorama met opensource software
Laat je niet afschrikken door de lengte en de vele te doorlopen stappen in deze tutorial. Met wat oefening is een complete flashpanorama in drie kwartier te maken. Onderstaande werkwijze is een vrij technisch verhaal. Een 360° VR panorama is een panorama samengesteld uit meerdere foto’s welke met een speciale viewer bekeken kan worden. Hierbij wordt de panorama op een zodanige wijze gepresenteerd dat je als kijker met de muis om je heen kunt kijken en waarbij je de indruk krijgt alsof je werkelijk op de locatie aanwezig bent.
De VR panorama’s op mijn site zijn opgebouwd uit 16 foto’s. Op deze 16 foto’s wordt de gehele omgeving vastgelegd, dus 360° rond en 180° van onder naar boven. Deze worden vervolgens met het opensourceprogramma Hugin samengevoegd tot één panorama. Meestal maak ik echter de gehele panorama in drie verschillende belichtingen welke later met HDR software samengevoegd worden tot één optimaal belichte panorama. In het laatste geval is deze dus opgebouwd uit 48 foto’s. Het aantal te maken foto’s om de gehele omgeving vast te leggen is afhankelijk van de gebruikte camera en lens. Ik gebruik een 10mm lens (komt overeen met een 15mm lens op een compact of full frame camera).
Fotograferen
Bij het fotograferen kun je de foto’s het beste in het RAW formaat fotograferen, indien dit wordt ondersteund door je camera. Als je de volledige omgeving (dus 360° rond en 180° van onder naar boven) wilt vast leggen in één enkele panorama komt het erg nauw hoe de camera ronddraait bij het maken van de verschillende foto’s. Om de verschillende foto’s naadloos aan elkaar te kunnen plakken dient de camera exact over het brandpunt van de lens te draaien (het nodal point). Hiervoor zul je een speciale statiefkop nodig hebben zoals de Nodal ninja. Indien je echter enkel 360° rond fotografeert (dus niet 180° van onder naar boven) en het onderwerp zich niet te dichtbij bevindt, is het echter goed mogelijk de foto’s uit de hand te nemen. Er zullen dan wel kleine aansluitingsfouten in de panorama zitten, maar deze zullen nauwelijks zichtbaar zijn. Hoe dichterbij het onderwerp zich bevindt, hoe groter deze afwijkingen zullen zijn.
Verder is erg belangrijk dat de instellingen van de camera bij alle foto’s exact hetzelfde zijn, de camera moet dus volledig op handmatig ingesteld worden (isowaarde, sluitertijd, diafragma, scherpstelling en witbalans). Hierbij wordt voor de belichting de gemiddelde belichting van de complete omgeving genomen. Om deze te bepalen richt je de camera op wat je denkt dat een gemiddeld belicht deel in de omgeving is. Hierop stel je de belichting van de camera in. Vervolgens richt je de camera op het lichtste deel van de omgeving en noteer je hoeveel overbelichting de camera aangeeft (meestal is dit ongeveer twee stops). Vervolgens richt je de camera op het donkerste deel van de panorama en bekijk je hoeveel onderbelichting de camera aangeeft. Als de onderbelichting overeenkomt met de overbelichting heb je de camera juist ingesteld. Tevens kun je het diafragma het beste zo klein mogelijk houden omdat dit de scherptediepte van de foto ten goede komt.
Om een volledig goed belichte panorama te krijgen kun je het beste alle foto’s drie maal nemen in drie verschillende belichtingen (-2 stops, 0 stops, +2 stops). Door deze drie belichtingen later samen te voegen kun je een panorama creëren welke zowel in de donkerste als de lichtste delen juist belicht is. Dit is echter enkel mogelijk indien je vanaf statief werkt, omdat elke drie gemaakte foto’s pixelnauwkeurig overeen moeten komen om deze later precies goed samen te kunnen voegen. Deze werkwijze wordt later besproken.
Hans Hermans
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos
Werkwijze voor het maken van een VR-panorama
Een complete omschrijving hoe je een virtual reality panorama kunt maken kun je vinden op mijn site, klik hiervoor op de link onderaan. Tevens kun je hier ook de werkwijze vinden voor het maken van een little planet.
Het maken van een 360° VR panorama met opensource software.
Laat je niet afschrikken door de lengte en de vele te doorlopen stappen in deze tutorial. Met wat oefening is een complete flashpanorama in drie kwartier te maken. Onderstaande werkwijze is een vrij technisch verhaal. Een 360° VR panorama is een panorama samengesteld uit meerdere foto’s welke met een speciale viewer bekeken kan worden. Hierbij wordt de panorama op een zodanige wijze gepresenteerd dat je als kijker met de muis om je heen kunt kijken en waarbij je de indruk krijgt alsof je werkelijk op de locatie aanwezig bent.
De VR panorama’s op mijn site zijn opgebouwd uit 16 foto’s. Op deze 16 foto’s wordt de gehele omgeving vastgelegd, dus 360° rond en 180° van onder naar boven. Deze worden vervolgens met het opensourceprogramma Hugin samengevoegd tot één panorama. Meestal maak ik echter de gehele panorama in drie verschillende belichtingen welke later met HDR software samengevoegd worden tot één optimaal belichte panorama. In het laatste geval is deze dus opgebouwd uit 48 foto’s. Het aantal te maken foto’s om de gehele omgeving vast te leggen is afhankelijk van de gebruikte camera en lens. Ik gebruik een 10mm lens (komt overeen met een 15mm lens op een compact of full frame camera).
Fotograferen
Bij het fotograferen kun je de foto’s het beste in het RAW formaat fotograferen, indien dit wordt ondersteund door je camera. Als je de volledige omgeving (dus 360° rond en 180° van onder naar boven) wilt vast leggen in één enkele panorama komt het erg nauw hoe de camera ronddraait bij het maken van de verschillende foto’s. Om de verschillende foto’s naadloos aan elkaar te kunnen plakken dient de camera exact over het brandpunt van de lens te draaien (het nodal point). Hiervoor zul je een speciale statiefkop nodig hebben zoals de Nodal ninja. Indien je echter enkel 360° rond fotografeert (dus niet 180° van onder naar boven) en het onderwerp zich niet te dichtbij bevindt, is het echter goed mogelijk de foto’s uit de hand te nemen. Er zullen dan wel kleine aansluitingsfouten in de panorama zitten, maar deze zullen nauwelijks zichtbaar zijn. Hoe dichterbij het onderwerp zich bevindt, hoe groter deze afwijkingen zullen zijn.
Verder is erg belangrijk dat de instellingen van de camera bij alle foto’s exact hetzelfde zijn, de camera moet dus volledig op handmatig ingesteld worden (isowaarde, sluitertijd, diafragma, scherpstelling en witbalans). Hierbij wordt voor de belichting de gemiddelde belichting van de complete omgeving genomen. Om deze te bepalen richt je de camera op wat je denkt dat een gemiddeld belicht deel in de omgeving is. Hierop stel je de belichting van de camera in. Vervolgens richt je de camera op het lichtste deel van de omgeving en noteer je hoeveel overbelichting de camera aangeeft (meestal is dit ongeveer twee stops). Vervolgens richt je de camera op het donkerste deel van de panorama en bekijk je hoeveel onderbelichting de camera aangeeft. Als de onderbelichting overeenkomt met de overbelichting heb je de camera juist ingesteld. Tevens kun je het diafragma het beste zo klein mogelijk houden omdat dit de scherptediepte van de foto ten goede komt.
Om een volledig goed belichte panorama te krijgen kun je het beste alle foto’s drie maal nemen in drie verschillende belichtingen (-2 stops, 0 stops, +2 stops). Door deze drie belichtingen later samen te voegen kun je een panorama creëren welke zowel in de donkerste als de lichtste delen juist belicht is. Dit is echter enkel mogelijk indien je vanaf statief werkt, omdat elke drie gemaakte foto’s pixelnauwkeurig overeen moeten komen om deze later precies goed samen te kunnen voegen. Deze werkwijze wordt later besproken.
Hans Hermans
– Lees verder over VR-panorama fotografie op de website: Hans Hermans Fotografie
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos
Ça, dit-elle. – C’était l’heure où le soir commence. Je vis à l’horizon surgir la lune immense. A house is a place where people and ideas gather and find shelter, a place where sociability is rehearsed and produced.S ocial housing, housing built on a multiple scale, is the replication of this model in towns and cities on political grounds: a spatial commitment on the part of gove rnments to building on the basis of broad social needs and ideals. A la otra noche hubo de velar el hijo segundo; pero el resultado fue el mismo: al dar las doce se quedó dormido, y por la mañana faltaba una manzana más. Llegó el turno de guardia al hijo tercero; éste estaba dispuesto a ir, pero el Rey no confiaba mucho en él, y pensaba que no tendría más éxito que sus hermanos; de todos modos, al fin se avino a que se encargara de la guardia. Instalóse el jovenzuelo bajo el árbol, con los ojos bien abiertos, y decidido a que no lo venciese el sueño. Damit sind wir auf dem verminten Feld des politischen Gedichts angelangt.
j.a. woolf: making memories (02)
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, J.A. Woolf
Lustwarande 2011 – Oude Warande Tilburg
Status September: Michael Aerts’ sculpture was victim of vandalism and Urs Fischer successfully illustrates the ephemerality of nature (and art). And more pictures of sculptures by Huma Bhabha, David Jablonowski, Mark Manders, Sterling Ruby and Rebecca Warren. Through 9 October.
Lustwarande 2011 until october 9, 2011
Deelnemende kunstenaars: Michaël Aerts (B), Huma Bhabha (PK), Peter Buggenhout (B), Aaron Curry (USA), Lara Favaretto (I), Urs Fischer (CH), Thomas Houseago (GB), Takahiro Iwasaki (J), David Jablonowski (D), Jitish Kallat , (IND), Idris Khan (GB), Sandra Kranich (D), Jim Lambie (GB), Mark Manders (NL), John McCracken (USA) *, Christian Philipp Müller (CH), Rupert Norfolk (GB), Navid Nuur (IR/NL), Anselm Reyle (D), Sterling Ruby (USA), Sandro Setola (NL), Conrad Shawcross (GB), Camila Sposati (BR), Moniek Toebosch (NL) *, Tatiana Trouvé (F), Vibskov & Emenius (DK/S), Banks Violette (USA), Rebecca Warren (GB), Sofi Zezmer (PL/D), Callum Morton (AUS) – Grotto (2009). Curator: Chris Driessen, artistiek leider Fundament Foundation
photos anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, Dutch Landscapes, Fundament - Lustwarande, Sculpture
Opening Lustwarande ’11 Raw op 25 juni 2011
Fundament organiseert LUSTWARANDE 2011
25 juni tm 25 september 2011 – Tilburg, park De Oude Warande
Barok bos De Oude Warande bleek in 2000 uiterst geschikt voor de presentatie van hedendaagse sculptuur. Sindsdien transformeert Fundament dit park iedere drie tot vier jaar tot podium voor Lustwarande. Deze internationale expositie, die een stand van zaken toont van de ontwikkelingen in de sculptuur, is gratis toegankelijk en trekt een groeiend aantal bezoekers, met een record van meer dan 100.000 in 2008.
Aan Lustwarande `11 – Raw nemen 30 kunstenaars uit diverse landen deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Naast paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) telt Raw een solo en 28 andere werken, waaronder sculpturen, performances en actions. Van deze 28 werken zijn er 20 nieuw.
Deelnemende kunstenaars
(*deelname onder voorbehoud)
Michaël Aerts (B), Huma Bhabha (PK), Peter Buggenhout (B), Aaron Curry (USA), Lara Favaretto (I), Urs Fischer (CH), Thomas Houseago (GB), Takahiro Iwasaki (J), David Jablonowski (D), Jitish Kallat , (IND), Idris Khan (GB), Sandra Kranich (D), Jim Lambie (GB), Mark Manders (NL), John McCracken (USA) *, Christian Philipp Müller (CH), Rupert Norfolk (GB), Navid Nuur (IR/NL), Anselm Reyle (D), Sterling Ruby (USA), Sandro Setola (NL), Conrad Shawcross (GB), Camila Sposati (BR), Moniek Toebosch (NL) *, Tatiana Trouvé (F), Vibskov & Emenius (DK/S), Banks Violette (USA), Rebecca Warren (GB), Sofi Zezmer (PL/D), Callum Morton (AUS) – Grotto (2009)
Curator: Chris Driessen, artistiek leider Fundament Foundation
OPENING: 25 JUNI OM 15.00 UUR
Park De Oude Warande Tilburg
www.fundamentfoundation.nl
www.lw11.nl
Callum Morton
Grotto (2009)
fotografie / photography Callum Morton
Callum Morton
Grotto (2009)
fotografie / photography Callum Morton
Callum Morton
Grotto (2009)
fotografie / photography Marsel Loermans
Courtesy the artist and Fundament Foundation
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Sculpture
OPENING INTERNATIONALE EXPOSITIE
LUSTWARANDE 2011
op 25 juni in Tilburg
Op 25 juni as. om 15.00 uur opent de vierde editie van de internationale expositie Lustwarande, Lustwarande ’11 – Raw, in Barok park De Oude Warande in Tilburg. De performance Erasing and Recovering on a Saturyday Afternoon van Moniek Toebosch, waarbij de kunstenaar, gezeten op een heuse olifant, de geometrische paden van het Barokke bos egt, luidt het openingsprogramma in. Het kunstvuurwerk Moment Monument, Firework 25.6.2011 van de pyrotechnische kunstenaar Sandra Kranich sluit het programma om 21.30 uur af.
Lustwarande ’11 – Raw toont een stand van zaken van de internationale ontwikkelingen in de sculptuur, met een duidelijke terugkeer naar de autonomie van de beeldende kunst; Raw is puur en verwijst alleen naar zichzelf.
Aan Lustwarande `11 – Raw nemen 26 kunstenaars uit diverse landen deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Naast paviljoen Grotto van Callum Morton (2009) telt Raw een solo (in museum De Pont) en 24 andere werken. Raw is samengesteld door Chris Driessen, artistiek leider van Fundament Foundation.
OPENING: 25 JUNI OM 15.00 UUR
Programma
15.00 – 15.30: opening door Chris Driessen en Martijn Sanders, artistiek leider 2018Brabant
15.30 – 17.00: Moniek Toebosch – Erasing and Recovering on a Saturday Afternoon
15.45 – 16.00: Camila Sposati – Soul Blues (rookwerk)
16.45 – 17.00: busvervoer naar Museum De Pont: Peter Buggenhout -Ongewerveld
18.30 – 18.45: busvervoer naar De Oude Warande
19.00 – 20.30: maaltijd (tegen betaling, reserveren verplicht: www.lw11.nl)
21.00 – 21.15: Camila Sposati – Soul Blues (rookwerk)
21.30 – 22.00: Sandra Kranich -Moment Monument, Firework 25.6.2011 (vuurwerk)
Park De Oude Warande, Tilburg
Open: 25 juni – 25 september, dagelijks van 11.00 tot 17.00 uur
Toegang gratis.
Programmagids met plattegrond: 10 €
Ingang: Warandelaan (parkeerplaats Auberge du Bonheur)
www.lw11.nl of www.fundamentfoundation.nl
info@fundamentfoundation.nl / 013 5457573
Over de 3e editie in 2008 schreef de pers:
Two sculpture exhibitions in Dutch parks last summer translated their intellectual programs into compelling visual encounters, providing interest for the eyes and provocation for the mind. Sonsbeek 2008, in Arnhem…. while Lustwarande ‘08, in Tilburg, focused on two current interests in sculpture: the grotesque and the ephemeral. Both were broadly appealing without reduction to superficiality. Art in America
Dankzij een uitstekend internationaal netwerk, grote bevlogenheid en het geloof in de kunstenaars slaagt Fundament er keer op keer in om belangwekkende namen te trekken voor een openluchttentoonstelling die tot de beste van Nederland behoort. NRC Handelsblad
Mysterie met een haast bovennatuurlijk aura, waar je niet anders dan naartoe getrokken wordt. En dat geldt vrijwel voor alle beelden. Curator Chris Driessen pikt trends in de hedendaagse beeldhouwkunst mooi op om er een eigen draai aan te geven. Het Financieele Dagblad
Lustwarande is een uitzondering. De Volkskrant
De Oude Warande
De Oude Warande werd in 1712 aangelegd door de Duitse prins Wilhelm Von Hessen-Kassel (Wilhelm VIII), die op dat moment heer van de heerlijkheid Tilburg en Goirle was. Hij liet De Oude Warande aanleggen volgens de laatste tuinmode, de Barok. Warande is afgeleid van het Franse varenne, wat jacht-of lustbos betekent. Het hoofdontwerp is een sterrenbos, terwijl de paden van de vier kwadranten aangelegd zijn in verschillende geometrische vormen, waardoor het padenstelsel een doolhof vormt. Dergelijke parken werden gewoonlijk verlevendigd met sculpturen, grotten en vijvers. In De Oude Warande zijn geen overblijfselen van beelden gevonden. Wilhelm VIII werd kort na de voltooiing van het bos gouverneur van Maastricht. Gedurende de 19e eeuw wisselde de Warande enkele malen van eigenaar. In 1952 werd de gemeente Tilburg eigenaar van De Oude Warande. Sinds 1989 wordt het originele ontwerp gerestaureerd. Deze restauratie zal rond 2020 gereed zijn.
Lustwarande 2000 -2008
Kunstenaars die participeerden in de eerste drie edities waren onder anderen David Altmejd, David Bade, Miroslaw Balka Rob Birza, Louise Bourgeois, Cai Guo Qiang, Tom Claassen, Berlinde De Bruyckere, Wim Delvoye, Do-Ho Suh, Elmgreen & Dragset, Jan Fabre, Luciano Fabro, Fortuyn/O’Brien, Guido Geelen, Jeppe Hein, Ugo Rondinone, Anish Kapoor, Lee Bul, Paul McCarthy, Jonathan Meese, Ernesto Neto, Michelangelo Pistoletto en Franz West.
Grotto en Stardust
In 2007 verleende Fundament de Australische kunstenaar Callum Morton de opdracht om een paviljoen voor het middelpunt van De Oude Warande te ontwerpen. Dit paviljoen, Grotto, werd in 2009 opgeleverd, ter gelegenheid waarvan de expositie Stardust plaatsvond, waaraan onder anderen Jedediah Caesar, Björn Dahlem, Dan Graham, Job Koelewijn, Terence Koh, Germaine Kruip, Rona Pondick en Maria Roosen deelnamen.
De 4e editie: Lustwarande ‘11 – Raw
De eerste editie van Lustwarande, Lustwarande/Pleasure-Garden (2000) werd opgezet als een refurbishment, een hedendaagse voltooiing van het 18e eeuwse Barokke lustbos De Oude Warande, dat nooit voorzien werd van Barokke beelden, fonteinen, een grotto of bedriegertjes. In feite echter waren de eigentijdse beeldtoevoegingen luizen in de pels van het Barokke parkontwerp. Het waren vlekken op het patroon van het oude kleed. Lustwarande ‘11 – Raw stelt deze displacement expliciet voorop door recente kunst te tonen die niet in relatie staat tot het natuurlijke karakter van De Oude Warande. Raw is puur en verwijst alleen naar zichzelf.
Het hervatten, het herbezien, de retrospectie en het herijken, mag momenteel de meest opmerkelijke karakteristiek in de hedendaagse kunst genoemd worden. De vraag over authenticiteit is passé. Enkele decennia geleden nog relatief onderkende kunstvormen als video, fotografie en digitale kunst zijn al geruime tijd established. Relational Esthetics vormde bijna tien jaar lang het nieuwe toverwoord, maar intussen is ook deze expliciet sociaal geëngageerde kunst gearriveerd. Schilder-en tekenkunst, op doek en expanded, de sculptuur in de ruimste zin van het woord, inclusief installaties, de relatie met architectuur en herbezinningen op het begrip monument, en de performance hebben opnieuw voor het voetlicht gestaan of staan dat nog steeds. Post-Modernisme is voorbij en heeft plaats gemaakt voor een bewustwording van de mondiale beeldende kunstpraktijk, waarin identiteit, globalisering en de Noord-Zuid verhoudingen de belangrijkste thema’s zijn. Maar na het eerste decennium in de 21ste eeuw is deze thematiek ook beslist niet nieuw meer. Naast tendentieuze verkenningen van het Aziatische, met name Chinese en Indiase, en Afrikaanse beeldende kunstfront, staan Minimal Art en Conceptual Art, als ook de rol van woman artists en de Zuid-Amerikaanse avant-garde met zijn hedendaagse representanten, sinds enkele jaren in retrospectieve belangstelling en bepalen mede het veelzijdige aanzien van de hedendaagse kunst. Intussen herijkt de kunstgeschiedenis haar (Westerse) canons.
Lustwarande ‘11 -Raw vat deze tijdsgeest van pluriformiteit in de beeldende kunst op, kijkt naar het heden en terug en laat hedendaagse sculptuur in al zijn puurheid zien. Veelzijdigheid, met duidelijk herkenbare tendensen uit de 20e eeuw in werken van navolgers, en ook toevoeging van time based vormen van kunst zullen de grondtoon vormen van Raw. Deze kunst verwijst naar niets anders dan naar zichzelf en naar haar voorgangers en is daarom zowel autonoom als referentieel (RAW: referential autonomous work). Naast schijnbaar ruwe montage, rauwe materialen en rauwe figuratie, hedendaagse inspiraties van assemblage, Existentialistische Figuratie en Arte Povera, toont Raw strak geometrische en meer gepolijste werken die vooral voortvloeien uit de verworvenheden van Constructivisme en Minimal Art.
Aan Lustwarande ‘11 – Raw nemen 26 beeldend kunstenaars deel, van wie het merendeel zelden of nooit eerder in Nederland geëxposeerd heeft. Evenals tijdens voorgaande edities zal Museum De Pont fungeren als extra locatie, waar een solo van de Belgische kunstenaar Peter Buggenhout getoond wordt. Naast deze solo zal ook paviljoen Grotto van Callum Morton (2009), ontworpen voor het hart van De Oude Warande, een prominente rol innemen. Van de overige 24 werken zijn er 20 nieuw, merendeels door Fundament Foundation geproduceerd. In enkele gevallen betreft het internationale co-producties.
De kwaliteit en het belang van Lustwarande in het algemeen en de editie van 2011 in het bijzonder wordt erkend door de Britse Henry Moore Foundation, die Lustwarande ‘11 op voorhand honoreerde vanwege de rol die Fundament Foundation speelt in de internationale ontwikkelingen binnen de hedendaagse sculptuur. Een dergelijke bijdrage wordt zelden aan buitenlandse instellingen toegekend. Deze honorering geldt als een internationaal keurmerk.
Deelnemende kunstenaars
Michaël Aerts (B)
Huma Bhabha (PK)
Peter Buggenhout (B)
Aaron Curry (USA)
Lara Favaretto (I)
Urs Fischer (CH)
Thomas Houseago (GB)
Takahiro Iwasaki (J)
David Jablonowski (D)
Idris Khan (GB)
Sandra Kranich (D)
Jim Lambie (GB)
Mark Manders (NL)
Callum Morton (AUS)
Rupert Norfolk (GB)
Navid Nuur (IR/NL)
Anselm Reyle (D)
Sterling Ruby (USA)
Sandro Setola (NL)
Conrad Shawcross (GB)
Camila Sposati (BR)
Moniek Toebosch (NL)
Tatiana Trouvé (F)
Banks Violette (USA)
Rebecca Warren (GB)
Sofi Zezmer (PL/D)
Curator: Chris Driessen (artistiek leider Fundament Foundation)
fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Fundament - Lustwarande, Sculpture
Nationalgalerie Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin
Richard Long. Berlin Circle
until 31 July 2011
The first solo show in Germany of works by the artist to be held in a major museum in almost ten years. The focus and inspiration for this exhibition is formed by the eponymous work ‘Berlin Circle’, dating from 1996, which features in the Sammlung Marx.
‘My art is in the nature of things’, Richard Long
A new work by the artist, the ‘River Avon Mud Circle’, will also be specially created for the show in the museum. This exhibition also pays tribute to the long-term commitment to the Nationalgalerie at Hamburger Bahnhof on the part of the collector Erich Marx, who will be celebrating his 90th birthday this spring.
Richard Long (*1945, Bristol, England) is one of the leading protagonists of ‘Land Art’, along with Michael Heizer, Walter de Maria and Robert Smithson. Coinciding with the first ecological movements in the USA and Europe, Land Art was first created in the 1960s by artists working concurrently but separately from each other, as a critical reaction to the classical genre of sculpture and the commercial art market. The transient and site-specific works, hewn in and from nature, were first unveiled to the public in 1968 in the ‘Earthworks’ exhibition at the Dwan Gallery in New York. A year later, in 1969, Gerry Schum coined the term ‘Land Art’ in his television programme of the same name, and it has been used ever since.
Richard Long uses the movement of his own body, the act of rambling and walking in the countryside as both the gauge and medium for his art. One of his earliest and most well-known works, ‘A Line Made by Walking’, from 1967, consisted in him pacing up and down a field in a straight line so often that a line was drawn in the grass, which the artist then captured on film in the form of a photograph. For over 40 years now, subsequent larger works have been created outdoors all over the world, in England, Canada, Japan and Bolivia: composed of large stone circles or lines made of wood. These temporary works are then documented in photographs. In contrast to such companions of his as Heizer and Smithson, Long’s works do not amount to an intervention in nature, executed in a series of great gestures, for he instead works with material already at hand.
Since he started out as an artist, Long has, however, also shown works in interior spaces. Here too, sculptures are created with archetypal forms of wood or stone: ovals, lines or circles. Long explains his choice of form as follows: ‘I like to use the symmetry of patterns between time, between places and time, between distance and time, between stones and distance, between time and stones. I choose lines and circles because they do the job.’
It is befitting then that the main work in the Hamburger Bahnhof exhibition, ‘Berlin Circle’, is a circle of stone, twelve metres in diameter, laid out on the floor. ‘Berlin Circle’ is an important work in the Sammlung Marx and was first unveiled and installed by the artist for the opening of the Hamburger Bahnhof in 1996. It serves as a thematic focal point in today’s exhibition, emphasising one of the artist’s core forms: the circle. Five other floor pieces are also on display in the historical hall, along with films by and on the artist.
‘My art is in the nature of things’ says Long, referring to the topicality of his works. By being consistently set in places where the nature of things appears in the works, they also throw light on questions in today’s discourse on the relationality, performativeness, transgressions and spatiality of art.
Curator: Prof. Dr. Eugen Blume – Curatorial Assistance: Dr. Katharina Schlüter
Publication “Richard Long. Berlin Circle“ , Verlag für Moderne Kunst Nürnberg
Nationalgalerie Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin
Sammlungspräsentation zum Thema
Land Art
Parallel zur Ausstellung Richard Long: Berlin Circle zeigt die Nationalgalerie der Staatlichen Museen zu Berlin im Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin eine Sammlungspräsentation zum Thema Land Art.
In den späten 1960er Jahren entwickelte sich im Kontext der Minimal Art und der Prozess Kunst das Interesse für eine Kunst außerhalb des Ateliers und der Kunstinstitutionen. Für die Land Art, im amerikanischen Sprachraum auch Earthworks genannt, sind die Arbeiten im Außenraum kennzeichnend. Der Begriff Landschaft umgreift dabei Stadt- ebenso wie Industrie- und Naturlandschaften.
Obwohl die Arbeiten der Land Art alle ortsspezifisch sind, sind die skulpturalen Umsetzungen unterschiedlichster Art: Erdaushebungen bei Michael Heizer, Betonröhren bei Nancy Holt, eine Spur im Rasen bei Richard Long, Klang bei Dennis Oppenheim, oder das flüchtige, unermittelbare Erlebnis der Wanderung bei Hamish Fulton. Oft unterliegen die Interventionen in der Landschaft einem anhaltenden Wandlungsprozess, denn sie sind Einwirkungen von Wind und Wetter ausgesetzt.
Gezeigt werden Objekte, Zeichnungen, Filme, Fotografien, Pläne, und Drucksachen aus den Beständen der Nationalgalerie, des Kupferstichkabinetts und der Kunstbibliothek der Staatlichen Museen zu Berlin sowie aus der Sammlung Marzona und Friedrich Christian Flick Collection im Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart – Berlin. Es sind Werke von Joseph Beuys, Marinus Boezem, Stanley Brouwn, Jan Dibbets, Barry Flanagan, Hamish Fulton, Michael Heizer, Nancy Holt, Douglas Huebler, Barry Le Va, Richard Long, Walter De Maria, Dennis Oppenheim, Gerry Schum und Robert Smithson.
• fleursdumal.nl magazine
More in: Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Land Art, Richard Long, Sculpture
.jpg)
Anton K. photos: Nature Morte (11)
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, Dutch Landscapes
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature