Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Panamarenko
Workstation Biekorfstraat
Het artistieke parcours dat Panamarenko vanaf de jaren 60 tot vandaag heeft afgelegd, is internationaal gekend. Dat het belangrijkste gedeelte van zijn oeuvre tot stand kwam in zijn atelier annex woonhuis in de Antwerpse Biekorfstraat 2 is minder geweten. Nochtans is deze artistieke biotoop zo bijzonder als het oeuvre van de kunstenaar zelf.
Panamarenko woonde en werkte meer dan dertig jaar in de Biekorfstraat 2, een merkwaardig hoekhuis in de beruchte Antwerpse volksbuurt Seefhoek. Na zijn vertrek uit de stad in 2002, schonk de kunstenaar het pand aan het M HKA en werd gestart met het project Hammers Up!, wat de ontmanteling, renovatie en reconstructie van dit bijzondere stukje erfgoed omvat. Als onderdeel van het project werd de volledige inboedel geïnventariseerd en gefotografeerd. Het resultaat is een portfolio van ruim 1.300 opnames van uiteenlopende objecten, tekeningen, foto’s, artistieke experimenten, persoonlijke gebruiksvoorwerpen en collector’s items allerhande. Het boek toont de Biekorfstraat 2 als monument van een lange artistieke geschiedenis.
Panamarenko
Workstation
Biekorfstraat
* Pagina’s: 288
* Afwerking: luxe hardcover
* ISBN: 9789057203657
* Formaat: 30 x 23
* Verkoopprijs: € 49,95
‘Panamarenko, Workstation Biekorfstraat’
is verschenen bij Linkeroever Uitgevers.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive
He used to throw dishes at his nurse
Visual poetry: Ready-mades
kempis.nl poetry magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades)
Camera obscura: Waiting
fleursdumal.nl magazine
More in: Camera Obscura
Peter Goires photos:
Dutch Landscapes, October 2010
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Peter Goires Photos
LWL-Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte, Münster
Neue Alchemie
Kunst der Gegenwart nach Beuys
19.9.2010 bis 16.1.2011
Das LWL-Landesmuseum zeigt in der Ausstellung mit 32 Werken von elf zeitgenössischen Künstlern, wie das Werk von Joseph Beuys für die Kunst der Gegenwart aufgegriffen und weitergedacht wird. Schon der Titel Neue Alchemie beschreibt die experimentelle, hypothesenhafte Anlage der Ausstellung. Bei den eingeladenen Künstlern handelt es sich nicht um eine erklärte Kunstbewegung im klassischen Sinne, vielmehr setzen sich hier zahlreiche, voneinander unabhängige und höchst individuelle Einzelpositionen zu einem Gesamtbild zusammen, das in der Ausstellung erstmals als ein zusammenhängendes Phänomen beschrieben wird. Die ausgewählten Künstler sind fast alle in den 1970er Jahren geboren und stehen mit ihrem Werk aktuell im Fokus der internationalen Aufmerksamkeit. So vertritt Karla Black Schottland im nächsten Jahr auf der Biennale in Venedig, Nina Canell zeigt ihr Werk im kommenden Jahr im MOMA in New York.
Bereits bestehende Arbeiten werden mit speziell für das LWL-Landesmuseum konzipierten Arbeiten kombiniert und in Performances und Veranstaltungen in das Ausstellungsgeschehen eingebunden. Die Ausstellung eröffnet fast zeitgleich zur Eröffnung der großen Joseph Beuys Retrospektive „Parallelprozesse“ in der Kunstsammlung NRW in Düsseldorf.
Die eingeladenen Künstler sind selbst nicht mehr Zeugen von der Überlagerung der Person Beuys mit seinem Werk, von seiner Präsenz und seinem Charisma geworden, sondern kennen seine Kunst ausschließlich über medial vermittelte Bilder, Filme oder aus dem Museum als statische, nicht mehr lebendige Werke. Der Charakter der neuen Kunstwerke ist der des Prozesses. Statt einer endgültigen Form ist der Moment der Transformation maßgeblich: Ein Vorhang aus fragilem Zuckerpapier (It‘s Proof That Counts von Karla Black) zeigt die Vergänglichkeit des Materials. Katinka Bock lässt in ihrer Arbeit Local Colour Balance das Raumklima des Museums eingreifen: Drei Zitronen, an einer Eisenstange befestigt, halten sich die Waage mit einem Stoffband. Im Laufe der Zeit verlieren die Zitronen an Feuchtigkeit, trocknen ein und werden dadurch leichter. Wann wird das Gleichgewicht zerbrechen?
Einige Künstler erzeugen romantische und mystisch-alchemistische Assoziationen, indem sie in ihren Werken Technik, Natureinfluss und Naturimitation kombinieren. Nina Canell schafft aus mit Wasser gefüllten Plastikwannen, die mit Trommelfellen überzogen sind, eine mystische Nebel-Klang-Landschaft (Shedding Skin). Oft werden die Materialien in besonderen, bedeutungsvollen und symbolisch aufgeladenen Anordnungen als Installationen und Skulpturen im Raum positioniert, zum Beispiel in der Rauminstallation Raum#256 – Opak von Lone Haugaard Madsen. Es handelt sich dabei um das Aufgreifen einer Ästhetik, die man aus der musealen Präsentation der Beuys-Räume kennt, die aber auch auf die Vitrinen-Arrangements von Beuys anspielen.
Durch ihre Präsentation und Materialien werden die Kunstwerke auratisch und spirituell aufgeladen. Eine magisch-energetische Qualität wird thematisiert, indem sie in die assoziative Nähe von archaischen Ritualen und schamanistischer Praktik gerückt werden, oft auch in der Art ethnologischer Objekte, wie in der Installation Mounting Toward Zenith – Descending and Disappearing von Matthew Ronay. Während der Eröffnung „aktiviert“ der Künstler die Arbeit, indem er selbst zum Teil seiner Installation wird.
Zur Ausstellung ersheint ein 160 Seiten umfassender Katalog im Verlag Wienand, der sowohl die historischen Anknüpfungspunkte als auch die Ausstellung dokumentiert. Er enthält zahlreiche Abbildungen aus der Ausstellung, eine Einführung der Kuratorin Melanie Bono, zwei Essays zu Aspekten von Joseph Beuys’ Werk bis in die Gegenwartskunst von Verena Kuni und Barbara Gronau sowie Kurztexte zu allen beteiligten Künstlern. Der Katalog ist zu einem Preis von 24 € erhältlich.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland
Camera obscura: Bike
jef van kempen: Utrecht 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Camera Obscura, Jef van Kempen Photos & Drawings, Photography
Tentoonstelling De Eenzame Uitvaart
in Antwerpen
De Eenzame Uitvaart is een literair project waarbij dichters voor eenzaam gestorvenen een persoonlijk gedicht schrijven en dit op de uitvaart komen voordragen. Het is een laatste saluut aan mensen die meestal uit de boot vielen tijdens hun leven en dan ook zonder aanwezigheid van familie of vrienden worden begraven.
De Nederlandse, maar in Antwerpen wonende, fotograaf Judith Dekker maakte over de reeds verzorgde Eenzame Uitvaarten een sobere en integere reportage die het midden houdt tussen een impressie en een eerbetoon aan de overledenen. De fototentoonstelling is vanaf 2 november (Allerzielen) te bekijken zijn op Schoonselhof, te Wilrijk.
Judith Dekker, een Nederlands fotograaf wonende te Antwerpen, maakte eerder al bij het stadsgedicht ‘Achter een vierkante vitrine’ van Ramsey Nasr een fotografische interpretatie. Deze – eveneens – vierkante foto’s werden aan het de Coninckplein geëxposeerd. De serie toonde een variatie aan aspecten die de stad Antwerpen rijk is, in de voor Judith Dekker karakteristieke stijl. Trefwoorden om haar fotografie te beschrijven zijn: melancholisch, intuïtief, sfeervol en persoonlijk.
De fototentoonstelling werd geopend op 2 november, in het kasteel op het Schoonselhof te Wilrijk. Coördinator van de Eenzame Uitvaart Maarten Inghels leidde in, waarna enkele dichters van de Eenzame Uitvaart hun gedicht voordroegen. Stadsdichter Peter Holvoet-Hanssen maakte van de gelegenheid gebruik om zijn nieuwe stadsgedicht voor te stellen.
De tentoonstelling loopt nog voor de periode van een jaar.
Een project i.s.m. CC De Kern, Antwerpen Boekenstad, OCMW Antwerpen & De Eenzame Uitvaart.
fleursdumal.nl magazine
More in: Galerie des Morts
Museum voor Moderne Kunst Arnhem
Te waar om mooi te zijn
Kritisch realisme van Dix & Co
17 oktober 2010 t/m 9 januari 2011
Van 17 oktober tot en met 9 januari presenteert het Museum voor Moderne Kunst Arnhem de tentoonstelling Te waar om mooi te zijn. Kritisch realisme van Dix en co. Centraal staat de weergave van de menselijke figuur door de Duitse kunstenaar Otto Dix (1891-1969) – boegbeeld van de Neue Sachlichkeit -, zijn leerlingen en kunstenaars die werkten in een vergelijkbare stijl.
In 1925 werd voor het eerst de term Neue Sachlichkeit gebruikt als titel van een tentoonstelling van de Kunsthalle Mannheim. Hiermee werd een nieuwe stroming in de moderne kunst geïntroduceerd. Kenmerkend waren de emotieloze weergave van alledaagse onderwerpen en de voorkeur voor eenvoud. Neue Sachlichkeit was een verzamelbegrip voor een aantal verwante ontwikkelingen, waarvan de zogenaamde veristische, proletarisch kritische richting de bekendste is. De kunstenaar Otto Dix was hiervan het boegbeeld.
Otto Dix (1891-1969) was in Dresden en Berlijn actief, naast Hannover en Karlsruhe de belangrijkste centra van de Neue Sachlichkeit. In 1927 werd Dix hoogleraar aan de Kunstacademie te Dresden, die daarmee een nieuwe impuls kreeg. De menselijke figuur, speciaal het (zelf)portret was voor hem het belangrijkste thema. Ook deze tentoonstelling concentreert zich op de weergave van het mensbeeld, met een accent op kunstenaars uit de omgeving van Dresden. Getoond worden schilderijen en tekeningen van Dix en zijn leerlingen, maar ook van kunstenaars die werkten in een vergelijkbare stijl, onder wie Conrad Felixmüller, Otto Griebel, Kurt Günther en Wilhelm Lachnit. Onder de exposanten bevindt zich verder Chris de Moor, een Nederlandse kunstenaar die in 1928-1929 bij Dix op de academie heeft gewerkt en daar indringende portretten van hem heeft gemaakt.
Het werk van Dix & Co was een voorbeeld voor uiteenlopende Nederlandse kunstenaars. In 1929 werd in Amsterdam de eerste buitenlandse tentoonstelling van de Neue Sachlichkeit georganiseerd, tevens de laatste. De groep uit Dresden was goed vertegenwoordigd, hoewel Dix ontbrak. Vanaf 1930 was Dix hier echter volop te zien, ook op solotentoonstellingen. In 1933 werd zijn maatschappijkritische benadering van de kunst in nazi-Duitsland als entartet verklaard. Er is werk in beslag genomen en zelfs vernietigd. Bij het bombardement op Dresden in februari 1945 zijn vervolgens hele oeuvres verloren gegaan. Leerlingen van Dix als Gussy Ahnert, Rudolf Bergander, Hainz Hamisch, Rudolf Nitschke, Curt Querner, Kurt Sillack en Erica Streit zijn vervolgens in de DDR-tijd internationaal gezien in de anonimiteit geraakt. Maar ook in hun vaderland worden zulke kunstenaars als verzamelobject en als voorlopers pas de laatste jaren herontdekt.
Bij de tentoonstelling verschijnt een rijk geïllustreerd boek met een essay van Ype Koopmans, conservator moderne kunst MMKA.
Museum voor Moderne Kunst Arnhem, Utrechtseweg 87, Arnhem. T. 026 3775300
► Website Museum voor Moderne kunst Arnhem
kempis.nl poetry magazine
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland
Sailor beware! Loose talk can cost lives
Visual poetry: Objets Trouvés
kempis.nl poetry magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades)
More Doctors smoke Camels than any other cigarette
Visual poetry: Objets Trouvés (Ready-mades)
kempis.nl poetry magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades), DRUGS & DISEASE & MEDICINE & LITERATURE
.jpg)
Expositie Brussel
Ensor ontmaskerd
07/10/2010 – 13/02/2011
Naar aanleiding van de 150ste verjaardag van James Ensor organiseren ING België, het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA) en het Paleis voor Schone Kunsten (Bozar) de tentoonstelling Ensor ontmaskerd in het ING cultuurcentrum in Brussel.
De tentoonstelling werpt een nieuw licht op het werk van de Oostendse meester. Ze confronteert James Ensors tekeningen en schilderijen met elkaar en probeert zo de denkwereld van de eigenzinnige kunstenaar en het ontstaansproces van zijn meesterwerken te verduidelijken. Een selectie uit de gerenommeerde Ensorcollectie van het KMSKA vormt de basis van de tentoonstelling. Een 30-tal schilderijen en tekeningen van publieke en private bruikleengevers vullen het geheel verder aan. Herwig Todts, wetenschappelijk medewerker van het KMSKA en eminent Ensorkenner, is de curator van deze unieke expo.
Ensor ontmaskerd gunt de bezoeker een blik in het atelier van de kunstenaar. Aan de hand van drie centrale thema’s verschaft de tentoonstelling een inzicht in de denkwereld en de artistieke evolutie van Ensor. Zo toont Ensor ontmaskerd onder andere aan dat de Oostendse kunstenaar één van de belangrijkste realistische schilders van de 19de eeuw was. Verder zoomt de expo in op Ensors bekende groteske voorstellingen en maskertaferelen. Tot slot bevat de tentoonstelling enkele zelden getoonde tekeningen, foto’s, documenten, schoolschriften en kladnotities die de sleutel vormen tot het indrukwekkende oeuvre van de kunstenaar.
Bij de tentoonstelling Ensor ontmaskerd verschijnt een catalogus. Daarnaast gaf ING België het Brusselse productieshuis Gemsel Productions de opdracht om een korte film te maken over Ensors tekeningen en hun relatie tot zijn schilderijen.
Gelijktijdig met de tentoonstelling in het ING Cultuurcentrum loopt er in het Paleis voor Schone Kunsten een kleine expo die een ander gezicht van de kunstenaar toont. Aan de hand van handschriften, publicaties, documenten en foto’s geeft Ensor, componist en schrijver de rijkdom en de veelzijdigheid van de kunstenaar weer.
fleursdumal.nl # fleursdumal magazine
More in: Exhibition Archive, Historia Belgica
L.A.Raeven
Tentoonstelling: Ideal Individuals. L.A. Raeven
25 september t/m 28 november 2010
‘De maatschappij creëert een ideaalbeeld waaraan iedereen moet voldoen. Je moet mooi, succesvol en perfectionistisch zijn, alles onder controle hebben, dat dicteren de media,’ aldus de tweeling en kunstenaarsduo Liesbeth en Angelique Raeven. Sinds 2000 ensceneren zij situaties waarin de Westerse vrouwelijke en mannelijke schoonheidsidealen en daarmee samenhangende consumptiepatronen aan de kaak worden gesteld. Zij gaan hierbij tot het uiterste.
L.A. Raeven, Wild Zone 2001, courtesy MMKA
Hun video- en fotowerken, tekeningen en collages leggen genadeloos de obsessie met het perfecte, modieuze lichaam vast, evenals de manier waarop vrouwelijke en mannelijke ideaalbeelden worden gebruikt in de marketingstrategieën van de consumptiemaatschappij.
L.A. Raeven heeft talloze situaties en performances geënsceneerd waarin zij jonge mensen blootstelden aan dezelfde kwelling die modellen doormaken tijdens audities voor modeshows of balletscholen. Zonder plot, glamour en spektakel verstrijkt de tijd in de videoregistraties ervan, waarbij de jonge mensen soms uitvoerig door L.A. Raeven worden opgemeten en geïnspecteerd. Een oproep voor een dergelijke selectie wordt in 2001 geweigerd door de Engelse krant The Guardian. Onder de kop ‘Ideal individual’ staan de vereisten waaraan belangstellenden moeten voldoen om in aanmerking te komen voor de ‘Ideal Army’ van L.A. Raeven, zoals een borstomvang van 82 en een taille van 43 cm, plus een aantal psychologische eigenaardigheden als ‘ongewone eet- en drinkgewoonten’ en ‘minstens één praktische handicap’. De maten corresponderen met die van een lang en extreem mager persoon met een androgyn uiterlijk. Het is een figuur die in de fashion wereld als meest ideaal wordt beschouwd en ‘gereproduceerd’ via reclame, maar wiens omvang in het dagelijkse leven wordt geassocieerd met ziekte en anorexiapatiënten.
In de video Echoes of Despair bijvoorbeeld wordt een jonge vrouw geportretteerd die zichzelf oplegt alleen nog maar water te drinken, een praktijk die veel voorkomt bij anorexia.
Vanaf 2007 wordt in het werk van L.A. Raeven een ander soort ‘maakbaarheid’ uitgelicht. De video No Whites (2007) vertoont de zoektocht van een jonge blanke vrouw naar de meest ideale zwarte spermadonor. Het onderwerp van The Height of Vanity (2008) is de invloed die het West-Europese schoonheidsideaal in andere werelddelen heeft: L.A. Raeven volgt de Chinese vriendinnen Sun Mei en Lu Yang in hun streven naar perfectie. Een van hen laat operatief haar benen verlengen om te voldoen aan de maatstaven van een westers uiterlijk. L.A.Raeven: “Mensen verliezen hun identiteit en hebben geen oog meer voor hun eigen schoonheid. Ze spiegelen zich alleen nog aan westerse ideaalbeelden.”
Het MMKA presenteert van 25 september tot en met 28 november een selectie van L.A Raevens video-installaties, tekeningen, collages en fotowerken vanaf 2000 tot nu. De tentoonstelling zal verder reizen naar Servië en Italië.
Publicatie: Bij de tentoonstelling verschijnt de publicatie L.A. Raeven, met teksten van L.A. Raeven, Jennifer Allen, Zoran Eri, L.A. Raeven, Angelika Stepken en Mirjam Westen.
Lezing: L.A. Raeven geeft zondag 28 november 14 uur een lezing in het auditorium van het MMKA.
Museum voor Moderne Kunst Arnhem, Utrechtseweg 87, Arnhem. T. 026 3775300
fleursdumal.nl magazine
More in: AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, L.A. Raeven, Performing arts
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature