Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
To Winter
O Winter! bar thine adamantine doors:
The north is thine; there hast thou built thy dark
Deep-founded habitation. Shake not thy roofs
Nor bend thy pillars with thine iron car.
He hears me not, but o’er the yawning deep
Rides heavy; his storms are unchain’d, sheathed
In ribbed steel; I dare not lift mine eyes;
For he hath rear’d his scepter o’er the world.
Lo! now the direful monster, whose skin clings
To his strong bones, strides o’er the groaning rocks:
He withers all in silence, and in his hand
Unclothes the earth, and freezes up frail life.
He takes his seat upon the cliffs, the mariner
Cries in vain. Poor little wretch! that deal’st
With storms; till heaven smiles, and the monster
Is driven yelling to his caves beneath Mount Hecla.
William Blake
(1757 – 1827)
To Winter
• fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Archive A-B, Archive A-B, Blake, William, CLASSIC POETRY
To a Wreath of Snow
O transient voyager of heaven!
O silent sign of winter skies!
What adverse wind thy sail has driven
To dungeons where a prisoner lies?
Methinks the hands that shut the sun
So sternly from this morning’s brow
Might still their rebel task have done
And checked a thing so frail as thou.
They would have done it had they known
The talisman that dwelt in thee,
For all the suns that ever shone
Have never been so kind to me!
For many a week, and many a day
My heart was weighed with sinking gloom
When morning rose in mourning grey
And faintly lit my prison room
But angel like, when I awoke,
Thy silvery form so soft and fair
Shining through darkness, sweetly spoke
Of cloudy skies and mountains bare;
The dearest to a mountaineer
Who, all life long has loved the snow
That crowned her native summits drear,
Better, than greenest plains below.
And voiceless, soulless, messenger
Thy presence waked a thrilling tone
That comforts me while thou art here
And will sustain when thou art gone
Emily Brontë
(1818 – 1848)
To a Wreath of Snow
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, 4SEASONS#Winter, Archive A-B, Archive C-D, Brontë, Anne, Emily & Charlotte
Winter – A Dirge
The wintry west extends his blast,
And hail and rain does blaw;
Or, the stormy north sends driving forth
The blinding sleet and snaw:
While, tumbling brown, the burn comes down,
And roars frae bank to brae;
And bird and beast in covert rest,
And pass the heartless day.
“The sweeping blast, the sky o’ercast,”
The joyless winter-day
Let others fear, to me more dear
Than all the pride of May:
The tempest’s howl, it soothes my soul,
My griefs it seems to join;
The leafless trees my fancy please,
Their fate resembles mine!
Thou Power Supreme whose mighty scheme
These woes of mine fulfil,
Here, firm, I rest; they must be best,
Because they are Thy will!
Then all I want—O do Thou grant
This one request of mine.—
Since to enjoy Thou dost deny,
Assist me to resign.
Robert Burns
(1759 – 1796)
Winter – A Dirge
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, 4SEASONS#Winter, Archive A-B, Archive A-B, Burns, Robert
En créant en 1635 un jardin des plantes médicinales à Paris, directement placé sous son autorité, Louis XIII fonde non seulement l’une des plus anciennes institutions scientifiques de France avant l’Académie des Sciences (1666) et l’Observatoire de Paris (1667), mais aussi l’une des plus modernes.
Des cours gratuits, donnés en français et non plus en latin au tout-venant : du jamais vu, qui fait froncer les sourcils à la Sorbonne! Car le succès est immédiat, les carabins s’en donnent à cœur-joie de disséquer des cadavres, de ridiculiser les Diafoirus, de découvrir une sexualité aux plantes: médecine et botanique ne font qu’un au XVIIème siècle et c’est le premier médecin du roi, Guy-Crescent Fagon, qui administre le jardin jusqu’à la fin du règne de Louis XIV.
Au XVIIIème siècle, c’est la surproduction de tout : des espèces végétales, animales et minérales rapportées par ces missions scientifiques qui sillonnent l’univers, des cabinets de curiosité des grands de ce monde, des touristes qui affluent de toute l’Europe au jardin des Plantes pour rencontrer Buffon, l’auteur d’un des best-sellers de son temps, une Histoire naturelle en 36 volumes qui ignore sèchement son contemporain, le savant suédois Carl von Linné dont la classification fait encore autorité.
Nationalisé à la révolution, sauvé par Lakanal qui voit surtout son aspect éducatif, voici le jardin Royal transformé en muséum. Douze professeurs vont chacun occuper une chaire et administrer l’institution pendant deux cents ans et aucun des promeneurs, peintres ou écrivains qui découvrent avec délices au XIXème siècle la ménagerie, les grandes galeries, le jardin d’Acclimatation (1860), au bois de Boulogne, le musée d’Ethnographie, ancêtre du musée de l’Homme, au Trocadéro (1878) ou le zoo de Vincennes (1934) ne se doute des querelles qui agitent les coulisses de l’établissement et se nomment fixisme, transformisme, Darwinisme, colonialisme, adaptation ou refus de la révolution industrielle, déclin scientifique.
L’homme est-il un singe? La France apporte-t-elle aux peuples colonisés l’ombre ou la lumière? A quoi sert le muséum ? Comme la pluie qui tombe dans les grandes galeries, faute de crédits, après la Seconde Guerre mondiale et surtout après les Trente Glorieuses, l’histoire naturelle est-elle en train de tomber dans l’oubli?
L’ADN découvert en 1953, qui révèle tout de vous, de votre passé et de celui du vieux renard empaillé ou de la roche emprisonnée, fait-il encore de nous des être humains ? La numérisation viendra-t-elle à bout du trop plein des musées ? Va-t-elle rendre à leurs pays d’origine tout ce qui en a été emporté? Et la terre qui se décroche par mottes entières sous nos yeux, où va-t-elle? C’est dire qu’au XXIème siècle, le muséum a encore devant lui de beaux jours et de belles promenades parmi les dangers de la terre. « [Celle-ci] peut bien disparaître, disait August Strinberg en 1894, si le jardin des Plantes est épargné, la création sera sauvée. » Puisse l’avenir lui donner raison!
Le Jardin des Plantes
par Elvire de Brissac
Grasset Ed.
Paru le: 10 Janvier 2024
Format: 140 x 205 mm
304 pages
Ean: 9782246837244
Prix: € 22.00
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive A-B, Department of Curious Nature, Natural history, NONFICTION: ESSAYS & STORIES
1963
Destijds woonde ik in een land waar mijn jonge
oren luisterden naar zwakgewortelde preken, en
de kapelaan ons aanried aan kleine zonden niet
al te zwaar te tillen. Het was in de dagen dat we
nog wel eens holden en niet dachten aan talmen,
dat de waarheid alleen maar een voordeur had.
Bert Bevers
1963
Uit Bedekte termen, Stabilitas loci, Antwerpen, 2023
Voor bundel zie:
♦ https://www.amazon.nl/dp/B0C8QW1G9N
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bedekte Termen, Bevers, Bert
Hoe het kan gaan
Ik hoor een man zeggen hoe hij vernomen had
dat zijn moeder begraven gaat worden en dat
hij in een stoffig album wel foto’s van haar zou
gaan bekijken. Erheen? Neen. Want zij. Toen
hij. Te lang. En daarna. Zijn smoesjes buitelen
over elkaar heen als lottoballetjes in de trommel.
Bert Bevers
Hoe het kan gaan
Gedicht
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Winter
Cold, moist, young phlegmy winter now doth lie
In swaddling clouts, like new-born infancy;
Bound up with frosts, and fur’d with hail & snows,
And, like an infant, still it taller grows.
December is my first, and now the sun
To the southward Tropick his swift race doth run.
This month he’s hous’d in horned Capricorn,
From thence he ’gins to length the shortened morn,
Through Christendom with great festivity,
Now’s held (but guessed) for blest Nativity.
Cold, frozen January next comes in,
Chilling the blood, and shrinking up the skin.
In Aquarius now keeps the long-wish’d sun,
And northward his unwearied course doth run.
The day much longer than it was before,
The cold not lessened, but augmented more.
Now toes and ears, and fingers often freeze,
And travelers their noses sometimes leese.
Moist snowy February is my last,
I care not how the winter-time doth haste.
In Pisces now the golden sun doth shine,
And northward still approaches to the line.
The rivers ’gin to ope, the snows to melt,
And some warm glances from his face are felt;
Which is increased by the lengthen’d day,
Until by’s heat, he drive all cold away.
And thus the year in circle runneth round;
Where first it did begin, in th’ end its found.
Anne Bradstreet
(1612 – 1672)
Winter
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, 4SEASONS#Winter, Archive A-B, Archive A-B, Bradstreet, Anne
For Deliverance From A Fever
When sorrows had begirt me round,
And pains within and out,
When in my flesh no part was found,
Then didst Thou rid me out.
My burning flesh in sweat did boil,
My aching head did break,
From side to side for ease I toil,
So faint I could not speak.
Beclouded was my soul with fear
Of Thy displeasure sore,
Nor could I read my evidence
Which oft I read before.
“Hide not Thy face from me!” I cried,
“From burnings keep my soul.
Thou know’st my heart, and hast me tried;
I on Thy mercies roll.”
“O heal my soul,” Thou know’st I said,
“Though flesh consume to nought,
What though in dust it shall be laid,
To glory t’ shall be brought.”
Thou heard’st, Thy rod Thou didst remove
And spared my body frail
Thou show’st to me Thy tender love,
My heart no more might quail.
O, praises to my mighty God,
Praise to my Lord, I say,
Who hath redeemed my soul from pit,
Praises to Him for aye.
Anne Bradstreet
(1612 – 1672)
For Deliverance From A Fever
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, Archive A-B, Archive A-B, Bradstreet, Anne
Helder als de tafel
Met mannenvingers betast hij boeken die
werden gelezen toen hij een kleine ander was.
Hun inhoud is hem nog helder als de tafel van
1. Waar andere vroege vertrouwdheden heen
zijn is soms de vraag. Zoals: “O zadel dat mij
droeg toen ik nog jongen was, waar rust je leder?”
Bert Bevers
Helder als de tafel
Uit: Bedekte termen, Stabilitas loci, Antwerpen, 2023
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bedekte Termen, Bevers, Bert
Dromen
Zij laat haar adem op en neer en hen
de wereld dromen. Past daarin met
grage handen bloemetjesjaponnen.
Hij kucht, verlegt zijn hart naar rechts
en voelt het spinnen van hun rosse kater.
Zij ligt nabij aan verre kusten naar de zon
te lonken. Ze slapen samen, delen leven
en verworven smart. Op kastjes troost
van foto’s in hun zilveren ovalen. Ze
wuiven naar elkaar met dichte ogen,
vingers verstrengeld. De wekker tikt
geruchten stil als dode torretjes.
Bert Bevers
Dromen
Uit: Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Notitie uit The Dallas School
Book Depository, Texas
Lee Harvey Oswalds dagboekaantekening van 22 november 1963
Vandaag is onze Audrey al 33 dagen! Er zijn niet
heel veel mannen die hun kinderen en kleinkinderen
kunnen vertellen dat zij ooit hun president in levenden
lijve hebben aanschouwd. Het uitzicht op Dealey Plaza
is hier weids. Blij met mijn baantje, en mijn pauze.
Wie krijgt er nu de kans zoiets van zo nabij te zien? Oei,
ik laat een boer. Die cola was wel lekker maar ik dronk
net iets te snel. Daar buigt de stoet mijn richting op.
Ik zie hem zwaaien. Nooit eerder zag ik zulk roze als
dat van Jackie’s pakje. Aan dergelijke kleuren moeten
moeten ze hier wennen. Ze lijkt welhaast een Parisienne.
Op de gazons daar wuiven brave – wat hoor ik nou voor
koud geluid? Het doorladen van een wapen hier vlakbij?
En….Hé, ginds op die brug glanst de zon op een vizier.
Wie zijn dat? Waarom schouderen die gasten hun geweer?
Verrek….
Bert Bevers
Notitie uit The Dallas School
Book Depository, Texas
Lee Harvey Oswalds dagboekaantekening van 22 november 1963
Uit: Bedekte termen, Stabilitas loci, Antwerpen, 2023
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bedekte Termen, Bevers, Bert, CRIME & PUNISHMENT
Een dezer dagen verschijnt Samenval / Gabungan, een boek met afbeeldingen van schilderijen en sculpturen van Edith Bons en daarbij geschreven gedichten van Albert Hagenaars. Alle tekst is in het Nederlands en Indonesisch.
Een voorpublicatie verschijnt in Fleurs du Mal Magazine.
De eerste stap in het proces dat tot het project Samenval /Gabungan zou leiden werd gezet in Indonesisch-Nederlands Cultureel Centrum Karta Pustaka in Yogyakarta, hoofdstad van de Javaanse cultuur. Al in 1986 mocht Edith Bons daar een expositie inrichten. Het was haar eerste activiteit in Indonesië, waar zij werd geboren en een deel van haar jeugd doorbracht.
Jaren later volgde Siti Wahyuningsih uit het nabije Pundong met het oog op haar huwelijk met Albert Hagenaars en verhuizing naar Europa een cursus Nederlands in hetzelfde centrum. Tijdens een bezoek daar kwamen beiden in contact met theaterman en dichter Landung Simatupang, die Alberts poëziebundel Tropendrift in Bahasa Indonesia zou vertalen. Deze oorspronkelijk in het Nederlands geschreven gedichten waren eerder in een vertaling van John Irons in het Engels verschenen.
In 2007 ontving Edith Bons de uitnodiging om een installatie met rijst in Karta Pustaka in te richten. Tijdens een plechtigheid in het centrum stelde Landung Simatupang Albert en Siti voor aan de dichter Winarko Boesrie en diens vrouw Edith.
Dit contact kon zich zowel in Nederland als op Java verdiepen, wat tot verschillende vormen van samenwerking leidde.
Zo maakte Edith speciaal voor de drietalige bundel Palawija / De derde oogst / The third harvest (2010) van Albert Hagenaars het werk Javanese girl.
In december 2010 organiseerden 38 CC (Delft) en Galerie Ariana (Den Haag) ter gelegenheid van haar 25-jarig kunstjubileum een retrospectieve tentoonstelling in Bacinol 2 in Delft, het gebouw waar zij al jarenlang een atelier heeft. Zowel Winarko als Albert las tijdens de opening uit eigen werk voor. Laatstgenoemde ging daarbij in op de overeenkomsten tussen zijn werk en dat van Edith, wees op het belang van thema’s als de doorwerking van het verleden, vervreemding, vruchtbaarheid en samenleving. Ook gebruiken ze soortgelijke contrasten: west-oost in het algemeen en Indonesië-Nederland in het bijzonder, man-vrouw, jong-oud, traditie-vernieuwing, en alle twee zetten ze veelvuldig het motief rijst in.
Albert publiceerde in 2011 de beschouwing Edith Bons – 25 jaar kunstenaar en in juli 2012 schreef hij een recensie over de tweetalige gedichtenbundel Beelddicht van Winarko.
Ook nog in 2012 droeg hij zijn poëzievideo Palawija aan Edith Bons op.
Ondertussen correspondeerden ze volop en bezochten ze elkaars tentoonstellingen en boekpresentaties.
Albert kreeg zodoende steeds meer affiniteit met het werk van Edith. In 2018 stelde hij daarom voor om gedichten bij haar werk te maken. Aanvankelijk dacht hij aan enkele verzen voor een catalogus maar gaandeweg groeide het plan uit tot het boek Samenval / Gabungan, met veertig schilderijen en sculpturen en evenzoveel daarbij geschreven gedichten.
Barney Agerbeek schreef de inleiding van het boek. Deze romancier, dichter en kunstkenner, geboren in Surabaya en wonend in Nederland, werkte lange tijd als bankier in Indonesië. Hij gebruikte zijn ervaringen daar en in andere landen in diverse boeken.
Samenval / Gabungan is aldus het resultaat van een langdurige samenwerking van kunstenaars die in vriendschap verbonden zijn door eenzelfde passie: nieuwsgierigheid naar interculturele interactie, liefde voor Indonesië en het versterken van begrip over en weer.
Auteurs tekst en beeld: Albert Hagenaars & Edith Bons
Voorwoord: Cultureel attaché Indonesische ambassade
Inleiding: Barney Agerbeek (auteur en kunstkenner)
Ontwerp omslag: Edith Bons
Foto achterzijde en vertaling: Siti Wahyuningsih
Opmaak: HostWriters (België)
Uitgeverij: Amazon
ISBN: 9798397846103
Gebonden
112 pag.
Prijs: € 20,00
Verschijningsdatum: September 2023
De fotograaf van dienst was Siti Wahyuningsih,
die de opname zonder condities beschikbaar stelt.
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Albert Hagenaars, Archive A-B, Archive G-H, Archive G-H, Edith Bons, Hagenaars, Albert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature