Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
SONSBEEK ’16: transACTION vindt nog tot en met 18 september plaats in Park Sonsbeek, de stad Arnhem en Museum Arnhem. Curator van deze elfde editie is het collectief ruangrupa. In Park Sonsbeek komen installaties waar deelnemende kunstenaars de gehele tentoonstellingsperiode ook lezingen, workshops en performances geven. In het centrum van Arnhem komen op enkele prominente plekken muurschilderingen, installaties en interventies die – als onderdeel van ruangrupa’s onderzoek naar bewoners en stad – de openbare ruimte een impuls geven.
In Museum Arnhem is gedurende SONSBEEK ’16 de tentoonstelling transHISTORY te zien. Deze groepstentoonstelling van tien internationale kunstenaars werpt een ander licht op de officiële, geautoriseerde geschiedenis. Ook in Museum Bronbeek is er een werk te zien én er wordt nauw samengewerkt met onder andere kunstacademie ArtEZ en lokale culturele partners zoals Motel Spatie, Focus Filmtheater, Generale Oost en Code Rood.
Artists
Park Sonsbeek
Alphons ter Avest • Cinema Caravan • City of the Children • Eko Prawoto • Folkert de Jong • Jan Rothuizen • Jatiwangi Art Factory (JaF) • Jeroen Glissenaar • Kevin van Braak • KUNSTrePUBLIK • Louie Cordero • Maze de Boer • Richard Bell • Rob Voerman • Rossella Biscotti • Shilpa Gupta co-produced by Buro Harro • Slavs & Tatars
Museum Arnhem: transHISTORY
Agung Kurniawan • Charles Lim • Eva Kot’átková • Jean-Gabriel Périot • Marco Paulo Rolla • Otobong Nkanga • Roy Villevoye & Jan Dietvorst • Tayeba Begum Lipi • Tiffany Chung • Zbigniew Libera
City of Arnhem
ARKIPEL & Focus Filmtheater • CAMP (Center for Art on Migration Politics) & Arnhem voor Vluchtelingen • Contact Gonzo & Arnhemse Meisjes/Generale Oost • Cut and Rescue • Fintan Magee • Iswanto Hartono • Locatie Spatie x Motel Spatie • Marishka Soekarna • Mark Salvatus • Michael Blum • Mixrice & Galerie De Vijf Ramen • Naamloozz • Nnamari • Sebastián Diaz Morales • Sivanski • Tranzitdisplay & CODE ROOD
ruru huis
Reinaart Vanhoe
Bronbeek
Juul Sadée
Stichting Sonsbeek Internationaal
Bovenbeekstraat 21
6811 CV Arnhem
+31 (0) 26 – 303 19 40
info@sonsbeek.org
www.sonsbeek.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, FDM Art Gallery
Museum Dr8888 viert 100 jaar Dada
De tentoonstelling is nog tot en met 18 september 2016 te zien.
De tentoonstelling Holland Dada and the International Context sluit aan bij de mondiale viering van de oprichting van de Dada-beweging in 1916. Museum Dr8888 heeft dankzij een uitgebreid internationaal netwerk de hand weten te leggen op prachtige collecties van Dada-kunstenaars uit diverse landen als Frankrijk, België en Duitsland. De tentoonstelling toont topwerken van o.a. Hans Arp, Marcel Duchamp, Kurt Schwitters, Man Ray en Francis Picabia.
Holland Dada and the International Context is opgebouwd in hoofdstukken die corresponderen met steden waar Dada een rol heeft gespeeld en een speciaal hoofdstuk over Holland Dada. Steden als Zürich, New York, Berlijn, Hannover, Parijs en Drachten zijn te zien in het gehele museum. Museum Dr8888 toont tijdens deze tentoonstelling een breed spectrum van disciplines: van literatuur en beeldende kunst tot film en muziek.
Randprogrammering: Naast de tentoonstelling volgt ook een randprogrammering die zich afspeelt binnen en buiten het museum. Zo geven Professor Russolo & His Noise Intoners vanaf mei elke laatste zaterdag van de maand om 15.30 uur een speciale Dada-voorstelling met de titel De grote betovering van het tijdloze (De liefde) in het auditorium. Dit is een ruim 35 minuten durende ode aan 100 jaar Dada in de vorm van een sprookjesachtige circusvoorstelling, waarin zeven bijzondere fantasiekarakters worden gemimed, gedanst en gezongen door zeven verschillende acteurs. De voorstellingen vinden plaats in het kader van Holland Dada and the International Context en zijn gratis te bekijken. U betaalt slechts toegang tot het museum.
Tentoonstelling Dada Remake in Sûnenz
Op maandag 20 juni opent Museum Dr8888 i.s.m. Sûnenz, de tentoonstelling DaDa Remake. De tentoonstelling bestaat uit foto’s van scholieren en studenten van o.a. ROC Friese Poort en het Drachtster Lyceum. Tijdens de opening wordt tevens de nieuwste uitgave van het tijdschrift DADA in Stijl gepresenteerd. Het tijdschrift is een samenwerking tussen Museum Dr8888, ROC Friese Poort en Minerva Academie voor Popcultuur. De tentoonstelling is tot en met 28 augustus in Sûnenz te zien.
Over de tentoonstelling: De tentoonstelling DaDa Remake is samengesteld uit foto’s die gemaakt zijn door studenten en scholieren. De jonge kunstenaars deden mee aan het Dada-fotografie project ‘Hoe bluf ik mijn weg door fotografie?’, een project over Dada en fotografie in het kader van de manifestatie 100 jaar Dada. Zij lieten zich inspireren door een iconische foto, denk aan de Beatles op Abbey Road van Iain MacMillan of Maxima van Erwin Olaf. Museumdocent is Mariëlle Vos en gastcurator van de tentoonstelling is Hester Witteveen, student kunstgeschiedenis aan de RUG.
Tentoonstelling DaDa Remake
Datum: 20 juni t/m 28 augustus 2016
Plaats: Sûnenz, Burgemeester Wuiteweg 140B, Drachten
Openingstijden: ma-zo, 9:00 – 20:00 uur
Tijdschrift Dada in Stijl te koop
DADA in Stijl is alweer de derde uitgave van het tijdschrift waarin jonge vormgevers, schrijvers en kunstenaars hun talenten laten zien. Dit doen ze in de vorm van foto’s, collages en artikelen. Het tijdschrift bestaat uit bijdragen van onder meer Natasha Taylor, Tjy Liu, Bert Jansen, Hein Kockelkoren, studenten TURBO Groep van AvP en ROC Friese Poort.
Het tijdschrift is verkrijgbaar voor € 6,50
Nieuwe publicatie
Holland Dada en de internationale context
door Annemieke Keizer-Sloff e.a.
€29,90
Paperback
Nederlands
Pagina’s 288
Auteur: Paulo Martina, Annemieke Keizer-Sloff, Dick Adelaar, Emanuel Overbeeke, Hester Jenkins, K. Schippers, Niels Bokhove, Remco Heite
ISBN: 9789056153748
In Holland Dada en de internationale context gaan verschillende dada-deskundigen, waaronder schrijver/dichter K. Schippers, in op de betekenis van de beweging voor de beeldende kunst, muziek en typografie. De internationale context staat hierbij centraal. De steden die in het boek aan bod komen zijn: Zürich, New York, Berlijn, Hannover, Keulen, Parijs, Antwerpen en Drachten.
Ondanks haar kleine omvang neemt Drachten zeker geen onbelangrijke plaats in de geschiedenis van dada in. Zo bestond er een intensief contact tussen Theo van Doesburg en Kurt Schwitters en de Drachtster broers Evert en Thijs Rinsema. Evert Rinsema was dichter, zijn broer Thijs kunstschilder. Door de vriendschap met de gebroeders Rinsema kwam Theo van Doesburg in contact met de gemeente-architect Cees Rienks de Boer. Van Doesburg ontwierp voor 16 middenstandswoningen aan de Torenstraat en de Landbouwwinterschool een kleuroplossing. Ook ontwierp hij op verzoek van De Boer glas-in-loodramen voor de Christelijke ULO en de Landbouwwinterschool.
In april 1923 ‘eindigde’ in Drachten de internationale dada-beweging met een solo-optreden van Kurt Schwitters. Tot die tijd shockeerde hij zijn publiek graag met abstracte poëzie en een onverstaanbaar mengsel van diverse talen en dierengeluiden, maar vanaf dat moment stapte Schwitters over op sprookjes en voordrachten over moderne kunst. Het optreden in Drachten was de laatste in zijn soort en daarmee een keerpunt in de gehele dada-beweging.
# Meer informatie op website Museum Dr8888
Museum Dr8888
Museumplein 2,
Drachten
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Antony Kok, Art & Literature News, Dada, Dadaïsme, De Stijl, Doesburg, Theo van, Evert en Thijs Rinsema, Kok, Antony, Kurt Schwitters, Marcel Duchamp, Piet Mondriaan, Schippers, K., Schwitters, Kurt, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg
36ste editie Kunstenfestival Watou
Verzamelde verhalen #8
De kracht van mededogen
(…over identiteit, diversiteit en mededogen)
2 juli 2016 – 4 september 2016
We leven in een fantastische wereld.
Maar: er is werk aan.
Het gaat snel. Meedogenloos snel. Voor velen te snel.
En we zijn met veel, heel veel.
Veel eenlingen met recht op een eigen identiteit. Veel verschillen die zorgen voor vermoeiende maar boeiende en levensnoodzakelijke diversiteit.
Een allegaartje van mensen en meningen dat al duizenden jaren zichzelf in stand houdt en heruitvindt.
We zoeken elkaar op: in het echt, digitaal en virtueel. Om niet alleen te zijn.
Ook onze taal- en beeldvorming is een amalgaam.
Gelukkig een overbrugbare barrière: we zoeken immers ons.
We vormen groepen van gelijkgestemden: lokaal, regionaal, nationaal en internationaal. We kunnen niet zonder de anderen.
We vertrouwen én wantrouwen.
We nemen stellingen in.
Willen geloven in iets.
Hangen denkwijzen aan.
Moeten er soms voor vluchten.
Soms worden we fanatiek.
Zonder mededogen leidt dit naar conflict.
Zonder mededogen verliezen we onze menselijkheid.
We zullen mededogend zijn of niet zijn.
De geschiedenis liegt niet.
“Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan.” schreef Albert Camus. Op Kunstenfestival Watou vormen dichters, schrijvers, kunstenaars en andere creatieve geesten een uitzonderlijke ontmoetingsplaats.
Reflecteer zodat we met z’n allen kunnen groeien. Ontdek hen met mededogen.
Geniet ervan.
Wij zien u graag.
Jan Moeyaert
Intendant vzw Kunst / Stichting IJsberg vzw
Elke zomer opnieuw slaat het Kunstenfestival van Watou haar tenten op in het gelijknamige kunstdorpje aan de Franse grens. Dichters en beeldend kunstenaars, aanstormend talent en gevestigde waarden, kunstwerken uit binnen- en uit buitenland strijken er neer en vormen een bijzonder kunstenparcours. Het dorp is de setting en biedt een tiental karakteristieke locaties als tentoonstellingsruimte: een voormalig klooster, een oude boerderij of de kelder van een brouwerij. De wisselwerking tussen die verrassende, nostalgische ruimtes met hedendaagse beeldende kunst en poëzie zorgt telkens weer voor een unieke kunstbeleving. Zomeren in Watou is dan ook prikkelen en onthaasten tegelijk. Kleine momenten van gelukzaligheid.
Iedere editie van het Kunstenfestival kadert in een ander thema, waarrond intendant Jan Moeyaert en poëziecurator Willy Tibergien beeld en taal samenbrengen. Schrijvers, dichters en kunstenaars palmen gedurende een zomer het dorp in en bieden de bezoekers een caleidoscoop aan inzichten en perspectieven rond een bepaald onderwerp.
In het verleden organiseerden we onder meer tentoonstellingen over de liefde in al haar facetten, over toevallige ontmoetingen, blijvende herinneringen en het geluk in overvloedige tijden. Verhalen verzamelen, noemen we het. Van harte welkom om ze te komen lezen!
ZOMERZINNEN
Onder de noemer Zomerzinnen staan iedere zaterdag, zondag en feestdag andere evenementen op de agenda die graag een brug slaan naar verschillende kunstdisciplines. In de ticketprijs zit telkens de toegang tot een van de evenementen van die dag inbegrepen. Meer informatie over elk event kan je vinden door hiernaast het evenement aan te klikken.
Let wel! De plaatsen zijn steeds beperkt. Reserveren kan enkel de dag zelf aan het onthaal.
zondag 10 juli
Antigone, Molenbeek
maandag 11 juli
High Tea & Poetry
zaterdag 16 juli
Maarten Inghels (lezing)
zondag 17 juli
Michaël Vandebril
donderdag 21 juli
Er loopt een dichter in de tuin
zaterdag 23 juli
Barbara Rottiers, Inne Eysermans & Katharina Smets
zondag 24 juli
Wouter Deprez & Ruben Focketyn
zaterdag 30 juli
Roy Aernouts & Stijn Dierckx
zondag 31 juli
De Sprekende Ezels
zaterdag 6 augustus
Joke Devynck & Delphine Lecompte
Kristof Devos
zondag 7 augustus
Clean Pete
zaterdag 13 augustus
Frederik Willem Daem
zondag 14 augustus
Peter Holvoet-Hansen
Frederik Lucien De Laere
maandag 15 augustus
Parlevink
zaterdag 20 augustus
Lize Spit & Flore Deman
zondag 21 augustus
Wim Helsen
zaterdag 27 augustus
Sabien Clement & Mieke Versyp
zaterdag 3 september
Stefan Hertmans & Jelle Van Riet
zondag 4 september
afsluitende verrassing
DE MUUR
De Muur is een groeiende verhaallijn doorheen de festivalperiode die steeds andere kunstenaars samenbrengt om een gesamtkunstwerk te maken voor Kunstenfestival Watou. Een illustrator of beeldend kunstenaar gaat daarbij samen met een schrijver of dichter de uitdaging aan om op een aantal dagen tijd een uniek, maar vluchtig kunstwerk te maken op een muur in het Festivalhuis. Het resultaat wordt gedurende een weekend aan het publiek tentoongesteld om daarna opnieuw te verdwijnen, waardoor de Muur telkens weer verandert in een blank canvas voor het volgende duo. Met dit project brengen tien kunstenaarsduo’s u deze zomer woord en beeld in symbiose, maar dan voor korte duur. Ze brengen u de schoonheid van de vergankelijkheid.
9 juli & 10 juli
Max Temmerman & Tom Liekens
16 juli & 17 juli
Michaël Vandebril & Kristof Devos
23 juli & 24 juli
Barbara Rottiers, Inne Eysermans & Katharina Smets
30 juli & 31 juli
Roy Aernouts & Stijn Dierckx
6 augustus & 7 augustus
Joke Devynck & Delphine Lecompte
13 augustus & 15 augustus
Frederik Willem Daem & Athos Burrez
20 augustus & 21 augustus
Lize Spit & Flore Deman
27 augustus & 28 augustus
Sabien Clement & Mieke Versyp
HET KINDERPARCOURS
Kunstenfestival Watou, dat is kunst kijken en poëzie proeven op spannende locaties, ook voor ons jongste publiek. Het centrale thema van de tentoonstelling, de kracht van mededogen, keert dan ook terug in het kinderparcours. Aan de hand van een op maat gemaakte wandeling worden kinderen aangezet om na te denken over vragen als “Wie ben ik? Wie ben jij? En is er ook een wij?”
Om het educatieve luik wat extra kleur te geven, gingen we deze keer in zee met illustrator Kristof Devos, die met zijn uit de band swingende spring-in-’t-veld Miep onze jongste bezoekers zal begeleiden bij hun wandeling doorheen het Kunstenfestival. Via een app en/of een doe-boekje geeft Miep allerhande opdrachten door om uit te voeren, zodat onze jongste bezoekers de kunstwerken en poëzie op een speelse manier kunnen ontdekken. Wie de opdrachten tot een goed einde brengt, komt bovendien ook steeds dichterbij de Schat van Vlieg…
De Zoektocht van Vlieg op Kunstenfestival Watou is vanaf 2 juli gratis beschikbaar via de app OJOO. Ze kan op voorhand of ter plaatse gedownload worden en leidt schattenjagers via een GPS-signaal doorheen het parcours.
Het doe-boekje kost 3 euro en kan je kopen aan het onthaal in het Festivalhuis.
Kunstenfestival Watou 2016 vindt plaats van
2 juli tot en met 4 september.
Open
woensdag tot zondag van 11u tot 19u
maandag – dinsdag gesloten, behalve op feestdagen
Prijs
€15 op weekend- of feestdagen
€12 op weekdagen
€10 voor jongeren – 25 jaar
gratis voor kinderen tot 12 jaar
Het onthaal bevindt zich dit jaar opnieuw in het Festivalhuis, Watouplein 12, op het marktplein naast de Spar.
Adres
Watouplein 12
8978 Watou
Poperinge (België)
# meer info op website kunstenfestival watou
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Historia Belgica, Lecompte, Delphine, POETRY ARCHIVE, THEATRE, Watou Kunstenfestival
tentoonstelling
van abbemuseum eindhoven
09/07/2016 – 15/01/2017
Guerrilla Girls 1985 – nu
Conservatoren: Christiane Berndes, Nina Svenson
kunst, feminisme en institutionale kritiek
De tentoonstelling Guerrilla Girls 1985-nu presenteert de ontstaansgeschiedenis van de activistische kunstenaarsgroep Guerrilla Girls en laat hun relevantie zien door de jaren heen en vandaag de dag.
Het uitgangspunt is de oprichting van de Guerrilla Girls in 1985. Dit gebeurde als reactie op een tentoonstelling An International Survey of Recent Painting and Sculpture die in 1984 plaatsvond in het MoMA. Deze tentoonstelling, samengesteld door curator Kynaston McShine, presenteerde werk van 169 kunstenaars. Slechts 13 hiervan waren vrouwelijk. De tentoonstelling pretendeerde een overzicht van de hedendaagse kunst te laten zien, maar liet vrouwelijke kunstenaars grotendeels buiten beschouwing. In reactie hierop volgde protest en de oprichting van de Guerrilla Girls. De Guerrilla Girls begonnen hun zogenaamde “weenie counts”; in de grote musea in New York telden ze het aantal mannelijke en vrouwelijke kunstenaars. Zo ontstonden hun posters die met data de representatie van vrouwen binnen de kunstwereld weergeven. 
In het eerste jaar richtten de Guerrilla Girls zich vooral op het aankaarten van de man-vrouw verhoudingen binnen de kunstwereld. In 1986 echter begonnen ze al zaken van raciale aard in hun werk te incorporeren. Later zien we dat zich dit ook uitbreidt naar ‘queer’-gerelateerde issues. De Guerrilla Girls brengen hun boodschap in hun posters vaak op een humoristische wijze. De meest bekende poster van de Guerrilla Girls is gemaakt in 1989 en stelt de vraag “Do women have to be naked to get into U.S. museums? Only 3 % of the artists in the Met. Museum are women, but 83 % of the nudes are female”.
De posters zijn uitgegeven in een portfolio die is aangekocht door het Van Abbemuseum.
Verbinding met De collectie nu en De jaren 80. Begin van het nu?
De presentatie is onderdeel van de tentoonstelling De collectie nu en is te zien op de eerste verdieping van de nieuwbouw waar kunst uit de jaren 1965-1985 wordt getoond. De oprichting van de Guerrilla Girls is een belangrijk onderdeel van de geschiedenis van kunst, feminisme en institutionele kritiek. De presentatie haakt qua tijdbestek aan bij De Jaren 80. Begin van het nu?, te zien in de oudbouw van het museum.
Van Abbemuseum
Bilderdijklaan 10
5611 NH Eindhoven
Nederland
T: +31 40 238 1000
info@vanabbemuseum.nl
www.vanabbemuseum.nl
Openingstijden:
di t/m zo van 11:00 tot 17:00 uur, donderdag: 11:00 tot 21:00 uur.
Op dinsdag van 15:00 – 17:00 uur is het museum gratis te bezoeken.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DICTIONARY OF IDEAS, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Feminism, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Sculpture, Urban Art, Visual & Concrete Poetry
Europese première The Art of Banksy
Het iconische werk van street art kunstenaar Banksy is nog tot en met 30 september te bewonderen in Amsterdam. THE ART OF BANKSY toont de grootste collectie die ooit bij elkaar is gebracht en beleeft hiermee haar Europese première in de Beurs van Berlage in Amsterdam.
Steve Lazarides, voormalig agent en vriend van Banksy heeft een omvangrijke verzameling werk van Banksy bijeengebracht, die in samenwerking met Brand New Expo in de Beurs van Berlage wordt tentoongesteld.
Opgesteld binnen diverse high-tech displayinstallaties zoals gereconstrueerde Londense straten, metrostations, huiskamers en zelfs Banksy’s atelier vertelt THE ART OF BANKSY aan de hand van ruim 85 originele werken het verhaal van de veelbesproken kunstenaar. Hieronder ook ‘Girl and Balloon’ en ‘Laugh Now’, ooit spraakmakende statements op het snijvlak van politiek, graffiti en kunst, nu onderdeel van de grootste Banksy-collectie die ooit op deze manier is tentoongesteld. Een team van 80 man is ruim een jaar bezig geweest met het bijeenbrengen van de werken.
“Met ruim 85 kunstwerken is dit het grootste Banksy overzicht dat ooit bij elkaar is gebracht. We proberen hiermee een unieke ervaring neer te zetten. Naast de omvang is de tentoonstelling uniek in zijn soort omdat het laat zien dat de kunst van Banksy geïnspireerd is door de basisbehoeften van de mens, door Banksy’s kijk op vrijheid en zijn gevoel voor humor.” – aldus Steve Lazarides
THE ART OF BANKSY toont dat het werk van Banksy ook buiten de oorspronkelijke context spraakmakend is en tot nadenken stemt. Wat de tentoonstelling niet doet is antwoord geven op de vraag wie of wat Banksy is. Is het een solerende kunstenaar? Is het een collectief? Die vraag houdt de kunstwereld al sinds het begin van de jaren ’90 bezig. Hoe dan ook, de Britse Banksy duikt wereldwijd op en weet met humoristische, politiek getinte en enigszins provocerende werken, die hij in de openbare ruimte plaatst, de gevestigde orde op te schudden. Veelal door met stencils afbeeldingen en teksten op muren te spuiten (onder meer aan de Palestijnse zijde van de scheidingsmuur met Israël), maar vaak ook door onder de neus van curatoren zijn werken eigenhandig in musea op te hangen, zoals het Metropolitan in New York en het British Museum in Londen.
Banksy staat bekend om zijn anti-kapitalistische boodschap en de spiegel die hij de mensheid graag voorhoudt. Zijn laatste grote werk was het vervallen ‘anti-pretpark’ Dismaland, dat in de zomer van 2015 langs de Britse kust nabij Bristol werd opgetuigd. Hoewel wereldwijd actief, is Banksy’s werk nooit in Nederland op muren of in straten verschenen. THE ART OF BANKSY maakt het iconische werk voor het eerst op brede schaal voor de Nederlandse liefhebbers toegankelijk.
The Art of Banksy
www.theartofbanksy.amsterdam
18 juni – 30 september 2016
Beurs van Berlage, Damrak 234, Amsterdam
Dagelijks geopend van 11.00u tot 19.00u, op vrijdag tot 21.00u
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Graffity, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Street Art, Urban Art
Opwinding – een tentoonstelling van Rudi Fuchs – in Stedelijk Museum Amsterdam – nog t/m 2 oktober 2016
Het Stedelijk heeft oud-directeur Rudi Fuchs uitgenodigd om op de hem kenmerkende wijze een tentoonstelling te maken waarbij hij terugkijkt op zijn lange loopbaan als museumdirecteur en tentoonstellingsmaker. Fuchs was opeenvolgend directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven, het Gemeentemuseum Den Haag en het Stedelijk Museum Amsterdam, en leverde met zijn aankopen een belangrijke bijdrage aan de Collectie Nederland en aan het kunstbegrip in ons land. Opwinding bevat iconische aankopen van Fuchs, van onder meer Georg Baselitz, Jan Dibbets, Tracey Emin, Gilbert & George, Damien Hirst, Jannis Kounellis, Mario Merz, Piet Mondriaan, Bruce Nauman en A.R. Penck.
Rudi Fuchs maakte al vroeg in zijn carrière naam met een volstrekt eigenzinnige manier van tentoonstellen: hij maakte verrassende combinaties van werk van verschillende kunstenaars en stijlen. De overeenkomsten tussen tijdgenoten kon voor hem bijvoorbeeld belangrijk zijn: Daniel Buren tegenover Georg Baselitz en Gilbert & George tegenover Bruce Nauman. Hij richtte de zalen niet in op basis van kunsthistorische informatie, zijn keuzes waren gebaseerd op het kijken.
In de tentoonstelling staat de opwinding van het ontdekken en beter leren kennen van kunstwerken centraal. Fuchs neemt de bezoeker mee in zijn manier van kijken, die draait om tijd, geduld en zorgvuldigheid. Hij ziet het kunstwerk als een intense neerslag van hoe een kunstenaar kijkt naar wat hij aan het maken is – alles in het werk is immers het gevolg van de beslissingen die de kunstenaar neemt tijdens het maken. Zelf kijkt Fuchs met eenzelfde intensiteit naar het eindresultaat, naar het materiaal, de techniek, de kleuren en de maten, de compositie en de traditie waarin een kunstenaar werkt. Opwinding is een uitnodiging aan de bezoeker om in zijn eigen tempo op zoek te gaan naar de overeenkomsten, de verschillen, de rijkdom in kleur, compositie, materiaal en ideeën.
Rudi Fuchs (1942, Eindhoven) studeerde kunstgeschiedenis in Leiden, waar hij tot 1975 bleef werken en lesgeven. Vervolgens was hij directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven (1975-1987), het Haags Gemeentemuseum (1987-1993) en van het Stedelijk Museum Amsterdam (1993-2003). Buiten zijn directoraten was Fuchs ook internationaal actief. In 1983 had hij de artistieke leiding van Documenta 7, Kassel en van 1984 tot 1990 was hij de eerste artistiek directeur van het Museo d’Arte Contemporanea, Castello di Rivoli, Turijn. Fuchs schreef gedurende zijn loopbaan talrijke publicaties over eigentijdse kunstenaars, waaronder de afgelopen acht jaar een wekelijks essay in De Groene Amsterdammer. In 2006 verscheen van zijn hand de publicatie Rembrandt Spreekt.
# meer info website Stedelijk Museum
Stedelijk Museum
Postbus 75082
1070 AB Amsterdam
T +31 (0)20 5732 911
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Rudi Fuchs
Joep van Lieshout
SlaveCity
11 juni – 2 okt 2016
Joep van Lieshout (Ravestein 1963) opereert bij voorkeur op een grensgebied. Is hij nu kunstenaar of een slimme ondernemer? Ook met de sinistere installatie SlaveCity zoekt hij grenzen op – tussen goed en kwaad, leven en dood, mens en machine. De tentoonstelling vindt plaats in het kader van Jheronimus Bosch 500. Deze visionaire schilder hield zijn publiek vijfhonderd jaar geleden al een spiegel voor. In dit ondermaanse tussen hemel en hel streven mensen misschien wel het goede na, maar de duivelse verleiding van hebzucht en wellust kunnen zij zelden weerstaan.
De laatste tijd is de discussie over kunst en engagement opnieuw in volle hevigheid losgebarsten. Kan hedendaagse kunst bijdragen aan de oplossing van maatschappelijke problemen? Of is dit in strijd met de autonomie van kunst en kunstenaar, een idee dat stamt uit de tijd van de romantiek? Deze complexe vraag heeft Joep van Lieshout vanaf het begin van zijn carrière beziggehouden. Zijn antwoorden zijn even eigengereid als dubbelzinnig.
Voor de uitvoering van zijn utopische projecten richtte hij in 1995 Atelier Van Lieshout op, een combinatie van werkplaats en kunstenaarsatelier. Bij Atelier Van Lieshout, gevestigd op een bedrijventerrein aan de Maas in Rotterdam, werken tegenwoordig zo’n vijftien mensen aan de productie van de meest uiteenlopende beelden en installaties. Promotie en verscheping van werk voor tentoonstellingen over de hele wereld gebeuren ook vanuit Atelier Van Lieshout. Voor Nederland is de schaal van dit kunstbedrijf uniek, alleen vergelijkbaar met de werkwijze van succesvolle buitenlandse kunstenaars als Andy Warhol, Olafur Eliasson en Jeff Koons.
Het ideaal van een hedonistische, autarkische commune werd gedurende de zomermaanden van 2001 op het terrein van Atelier Van Lieshout in praktijk gebracht. Voor de infrastructuur van AVL-Ville werden ingenieuze installaties ontworpen – niet alleen voor de productie van voedsel, energie en, niet onbelangrijk, alcohol, maar ook voor het zuiveren van water. Gratis vervoer vanuit het centrum van Rotterdam naar de ‘vrijstaat’ moest voldoende publiek trekken naar het restaurant om inkomsten te genereren. Een conflict met de gemeente over de alcoholvergunning leidde uiteindelijk mede tot sluiting.
Joep van Lieshout is ‘gefascineerd door macht’, zoals hij in een interview vertelde en ‘door organisaties en systemen’. In zijn werk maakt hij de tegenstellingen zichtbaar die hiermee onvermijdelijk gepaard gaan: vrijheid-onvrijheid, rationaliteit-irrationaliteit, individu-groep. Elke utopie heeft een duistere keerzijde. Na de sluiting van AVL-Ville ontwikkelde Van Lieshout The Disciplinator (2003), een met mathematische precisie ontworpen werkkamp met houten barakken waar 72 gevangenen in ploegendienst boomstammen zagen.
The Technocrat (2003) gaat nog een stap verder in de onderdrukking en het fysiek maximaal uitbuiten van mensen. Centraal in dit gesloten systeem staat een biogasinstallatie die menselijke uitwerpselen verwerkt tot methaangas. Via trechters en slangen krijgen duizend onderdanen dagelijks voedsel en alcohol toegediend, die met behulp van dit gas zijn bereid. De tien meter lange rode Funnelman (2004) die uitgestrekt langs de A27 bij Breda ligt, lijkt wel op de onderdanen van The Technocrat. Het beeld wekt in eerste instantie misschien associaties met het gedwongen voeren van ganzen voor de bereiding van de foie gras. Maar misschien vertolkt de man meer het gevoel in een dwangbuis te zitten dat veel werknemers bekruipt wanneer ze in hun auto dagelijks stilstaan in de file.
Rationeel en efficiënt organiseren, veel geld verdienen en dat alles liefst zo duurzaam mogelijk. Tegenwoordig onderschrijven vrijwel alle bedrijven en organisaties dit credo, ook SlaveCity, waaraan Van Lieshout sinds 2005 werkt. Hij heeft nauwkeurig berekend dat met de inzet van 200.000 slaven die zeven uur per dag in een call center werken, de jaarlijkse winst kan oplopen tot 7,8 miljard euro. Loon verdienen de slaven niet, maar kost, inwoning, vertier en bordeelbezoek zijn perfect geregeld. Van alle gebouwen en installaties bestaan inmiddels maquettes, tekeningen of schilderijen en de stad is – hoe kan het anders – energieneutraal. Alles is recyclebaar, inclusief de slaven zelf. Als ze niet meer functioneren, worden hun lichamen verwerkt en komen vitale organen beschikbaar voor transplantatie. In het stadsplan is ook een centraal georganiseerd ziekenhuis met goed geoutilleerde operatiekamers opgenomen.
Wie het ongemakkelijke gevoel bekruipt dat SlaveCity verdacht veel overeenkomsten vertoont met een concentratiekamp, heeft geen ongelijk. Deze macabere oorden van massavernietiging vormden wel degelijk een inspiratiebron, maar SlaveCity is volgens Van Lieshout helemaal up-to-date. In zijn Gesamtkunstwerk is de mens gereduceerd tot een radertje in een goed geoliede machine, die geheel is ingesteld op duurzaamheid en winstgevendheid. Helemaal onbekend komen deze uitgangspunten ons niet voor, maar de situatie in SlaveCity lijkt veel op satire of op een tamelijk lugubere grap.
SlaveCity is onderdeel van de Bosch Grand Tour. In 2016 staat niet alleen de geboortestad van Jheronimus Bosch (ca. 1450-1516), maar heel Noord-Brabant in het teken van Nederlands’ beroemdste schilder uit de middeleeuwen. Onder de naam Bosch Grand Tour presenteren zeven vooraanstaande Brabantse musea een reeks bijzondere tentoonstellingen. Laat u inspireren en verrassen tijdens een ontdekkingstocht langs actuele kunst, design en cultuur in ‘s-Hertogenbosch, Breda, Eindhoven en Tilburg.
Bosch Grand Tour is een project van het Van Abbemuseum, De Pont museum, MOTI Museum of the Image, Natuurmuseum Brabant, Het Noordbrabants Museum, Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch en het TextielMuseum in het kader van de manifestatie Jheronimus Bosch 500. De tentoonstelling SlaveCity is mede mogelijk gemaakt met steun van Fonds 21.
Museum De Pont Tilburg
Wilhelminapark 1
5041 EA Tilburg
T 013 – 543 8300
E info(at)depont.nl
Openingstijden:
dinsdag – zondag van 11.00 – 17.00 uur.
# meer info website Museum De Pont
fleursdumal.nl magazine
More in: Andy Warhol, Art & Literature News, Design, FDM Art Gallery, Jheronimus Bosch, MUSEUM OF LOST CONCEPTS - invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
Museum De Fundatie Zwolle t/m 18 september 2016
In 1955 ontmoette Karel Appel zijn muze. Machteld was een jonge vrouw met stijl, een mannequin die van boeken hield, een anker in zijn turbulente leven. In 1970 overleed ze, slechts 35 jaar oud.
Focuspunt in de kabinettentoonstelling ‘Machteld – De muze van Karel Appel’ is het monumentale portret dat Appel in 1962 van zijn grote liefde schilderde. Daarnaast is L’Oiseau Barbare uit 1961 te zien, een beschilderde olijfstronk in de vorm van een vogel. Beide werken komen uit de collectie van de architect Karel Sijmons en zijn vrouw Tony. Aan de hand van brieven en foto’s krijgt de bezoeker een uniek inzicht in de bijzondere relatie van het echtpaar met Karel en Machteld Appel. Dochter Babette Cremer-Sijmons bracht de documenten samen in een boek en haalde herinneringen op aan de vrouw die ook haar inspireerde.
Over Karel en Machteld Appel verscheen een publicatie van de hand van Babette Sijmons: “In de turbulente sfeer [rond Karel Appel], met woest paletmes en kwast was altijd de stille aanwezigheid te vinden in de vorm van Machteld, die – als zij niet hoefde te werken als vaste mannequin van Cristobal Balanciaga – een eiland van kalmte uitstraalde. Onverstoorbaar op de achtergrond las zij haar boeken en gaf af en toe de schilder zacht commentaar.”
De Muze van Karel Appel
door Babette Sijmons
64 pagina’s, 17 x 24 cm,
35 illustraties in kleur en 22 in zwart-wit,
Nederlands/Engels
ISBN 978 94 6262 073 5
€ 17,50
Museum de Fundatie
Blijmarkt 20
8011 NE Zwolle
Telefoon: 0572 388188
info@museumdefundatie.nl
# Meer informatie via website Museum de Fundatie
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Exhibition Archive, Karel Appel, The Ideal Woman
Henk Hofland (1927 – 2016) was een Nederlandse journalist, columnist, essayist, romancier en schrijver.
Hofland ontving in 2011 de P.C. Hooft-prijs 2011 en werd in 1999 door zijn collega’s uitgeroepen tot de Nederlandse journalist van de twintigste eeuw. Henk Hofland schreef onder de naam H.J.A. Hofland, evenals onder de pseudoniemen S. (Samuel) Montag, K. van Hippel, H.W.S. Wuster en (eenmalig) Gronk.
Het bekendste journalistieke boek van Hofland was Tegels lichten (1972). Daarin behandelde hij zaken die de Nederlandse autoriteiten in de doofpot hadden proberen te stoppen, zoals de Greet Hofmansaffaire.
In 2011 ontving Henk Hofland de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre.
Op 21 juni 2016 overleed Henk Hofland thuis in zijn slaap.
Bibliografie Henk Hofland
Geen tijd (op zoek naar oorzaken en gevolgen van het moderne tijdgebrek), essay, 1955, Uitgeverij Scheltema en Holkema
Vakantie (over zakelijke en onzakelijke kanten van de moderne volksverhuizing), essay, 1957, Uitgeverij Amsterdam
Opmerkingen over de chaos, essay, 1964, Uitgeverij De Bezige Bij
Waarom verdedigen wij ons, essay, 1964, Uitgeverij Nijgh & van Ditmar
Tegels lichten. of Ware verhalen over de autoriteiten in het land van de voldongen feiten, beschouwing, 1972, Uitgeverij Bert Bakker[12]
Prolegomena tot een nieuwe mens- en dierkunde, beschouwing, 1974, Uitgeverij Contact
Betrekkelijke kleinigheden (waarin opgenomen Mens en dier), 1976, Uitgeverij Contact
Boven en onder de grond op Schiermonnikoog, overdenking, 1979, Uitgeverij Rap
Twee helden uit de jaren zeventig, essay, 1979, Uitgeverij Bert Bakker
Een teken aan de wand, beschouwing, 1983, Uitgeverij Bert Bakker
De weg naar Jalta en terug (aan de Zwarte Zee werd 40 jaar geleden Europa verdeeld), beschouwing, 1984, Uitgeverij NRC
Orde bestaat niet (en is verderfelijk), essays, 1985, Uitgeverij De Bezige Bij
Het kruiend wereldbeeld, reisverslagen, 1987, Uitgeverij De Bezige Bij
Persvrijheid in Nederland (nederigheid is erger dan censuur), Coornhertrede, 1988, Uitgeverij Coornhertstichting
We passeerden het vrijheidsbeeld, 1989, Uitgeverij Amsterdam
Over en weer, schrijversbrieven, 1989, Uitgeverij Contact
De alibicentrale, roman, 1990, Uitgeverij De Bezige Bij
De Jupiter, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De wording van het Wilde Oosten, columns, Uitgeverij Amsterdam
Nacht over Alicante, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
Man van zijn eeuw, roman, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
Het diepste punt van Nederland, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
De draagbare Hofland, verzameld werk, 1993, Prometheus
De elite verongelukt, essays, 1995, Uitgeverij De Bezige Bij
De tijden van Sem Presser (The times of Sem Presser), voetnoot, 2000, Uitgeverij Amsterdam
Het voorgekookt bestaan, essay over techniek, Vermeerlezing 2002 – Uitgeverij Bèta Imaginations
De Hollandse metamorfose, essay/fotoboek, 2002, Uitgeverij De Verbeelding
Op zoek naar de pool (het beste van H.J.A. Hofland), verzameld werk, 2002, Uitgeverij De Bezige Bij
Cicero Consultants (een scenario), politieke roman, 2007, Uitgeverij De Bezige Bij
De grote stilte, overdenkingen, 2007, Uitgeverij Damon
Jean Tinguely, Beeldende kunst, 2007, Uitgeverij Waanders
Rederij Hofland (bootjes, karretjes en machines om zelf te maken), 2008, Uitgeverij De Bezige Bij
Dikker en platter (met foto’s van Roel Visser), 2011, Uitgeverij Bas Lubberhuizen
Onder pseudoniem S. Montag:
Het gevoel van Columbus en andere overpeinzingen, 1982, Uitgeverij De Bezige Bij
Overpeinzingen, 1983, Uitgeverij Querido
De alibicentrale (een sprookje voor bedriegers), 1990
De Zippo van ’14-’18, verhalenbundel, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De kronieken van S. Montag, 2010, Uitgeverij De Bezige Bij
Onder pseudoniem K. van Hippel:
Nederland een eigen bom, pamflet, 1965, Uitgeverij De Bezige Bij
21 juni 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Art & Literature News, BOOKS. The final chapter?, DICTIONARY OF IDEAS, In Memoriam, MONTAIGNE
Literair tijdschrift De Gids bestaat 179 jaar. In die vele jaren heeft De Gids een cruciale bijdrage geleverd aan de Nederlandse letteren. Dat heeft De Gids alleen maar kunnen realiseren door met de tijd mee te bewegen. Elke tijd vraagt immers om een andere aanpak, een andere vorm.
Enkele jaren geleden is de subsidie aan literaire tijdschriften stopgezet. Om die reden is De Gids een alliantie aangegaan met De Groene Amsterdammer. Behalve aan de eigen abonnees wordt De Gids toegestuurd aan abonnees van De Groene. Daardoor is de oplage van De Gids tot boven de 20.000 gestegen, voor een literair tijdschrift ongekend. Zo weet De Gids een hoge kwaliteit te combineren met een groot publieksbereik. Dat is het antwoord van De Gids op wat deze tijd vraagt.
De Gids geniet ruimhartige ondersteuning van De Groene Amsterdammer. Maar ook de middelen van De Groene Amsterdammer zijn niet onbeperkt. Het is daarom zaak dat De Gids zijn positie verstevigt. Verhoging van het aantal eigen abonnees is cruciaal. Alleen met voldoende Gids-abonnees is zijn toekomst gegarandeerd.
Misschien heeft u nog geen abonnement op De Gids. In dat geval zijn er goede redenen er wel een te nemen. Dan krijgt u zes keer per jaar de beste verhalen, gedichten en literaire essays van de Lage Landen toegestuurd en draagt u tegelijk bij aan de vitaliteit van het oudste, spannendste en meest gezaghebbende literaire tijdschrift van Nederland. Dit is geen grootspraak. Zoals in de voorafgaande 179 jaar publiceren de beste Nederlandstalige schrijvers en dichters in De Gids. In de afgelopen paar nummers waren dat onder andere Maarten Asscher, Maria Barnas, Hans Maarten van den Brink, Adriaan van Dis, Rob van Essen, Piet Gerbrandy, Micha Hamel, Kees ’t Hart, Mensje van Keulen, Yves Petry, Nina Polak, Annelies Verbeke, Dirk van Weelden en Niña Weijers.
# meer informatie over literair tijdschrift De Gids
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING
Prominente schrijvers en illustratoren onder aanvoering van Adriaan van Dis roepen in een brandbrief de minister van OCW, Jet Bussemaker, op haar verantwoordelijkheid voor het Letterkundig Museum te nemen.
Zij wijzen erop dat de collectie van het Letterkundig Museum tot stand komt doordat schrijvers en illustratoren hun archieven, respectievelijk illustraties ruimhartig aan het museum schenken. Dat schept verplichtingen, aldus onder andere Abdelkader Benali, Remco Campert, Anna Enquist, A.F.Th. van der Heijden, Guus Kuijer, Astrid H. Roemer, Jan Terlouw, Thé Tjong-Khing en de Erven Harry Mulisch en Nescio.
Ook 40 hoogleraren, biografen, literatuuronderzoekers en critici hebben, op initiatief van Marita Mathijsen, zich in een alarmerende brief gericht tot de minister om aandacht te vragen voor de penibele situatie van het Letterkundig Museum.
Minister Bussemaker moet het Letterkundig Museum in staat stellen zijn taak verantwoord uit te oefenen. De huidige financiële middelen van het gerenommeerde instituut zijn nu ontoereikend, ondanks het hoge eigen inkomstenpercentage. Gedreven door het maatschappelijk belang van literatuur, ontplooit het Letterkundig Museum uiteenlopende activiteiten om zijn schatten toegankelijk te maken voor de wetenschap, het onderwijs en het algemene publiek. Zo lanceerde het eerder dit jaar het succesvolle en prijswinnende Literatuurmuseum.nl, maar dit door fondsen gefinancierde initiatief dreigt nu door geldgebrek te verdwijnen.
Na de buitensporige korting van 25%, waardoor noodgedwongen 30% van het personeel ontslagen werd, kan het Letterkundig Museum zijn taak als hoeder van het nationaal literair erfgoed niet waarmaken. Het ‘Rijksmuseum voor Literatuur’ ontbeert zelfs een hoofd Collecties. Waardevolle onderzoeksprojecten met universiteiten komen niet van de grond, belangwekkende handschriften kunnen niet worden verworven en voor digitalisering is geen cent beschikbaar. Ook het Kinderboekenmuseum, dat deel uitmaakt van het Letterkundig Museum en een belangrijke educatieve missie heeft, is in de knel gekomen.
Eerder al luidde directeur Aad Meinderts in o.a. De Telegraaf, NRC Handelsblad en de Volkskrant de noodklok, en deze week betoogde Vrij Nederland: ‘Handen af van Letterkundig Museum!’
Letterkundig Museum
Prins Willem-Alexanderhof 5
2595 BE Den Haag
telefoon: 070-333 96 66
fax: 070-3477941
e-mail: info@letterkundigmuseum.nl
Postadres
Postbus 90515
2509 LM Den Haag
Schrijvers op de bres
16-6-2016
# website Letterkundig Museum
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Literaire sporen, Museum of Literary Treasures
Onder de titels Wilden en Nieuwe Wilden presenteren Museum de Fundatie en het Groninger Museum tot en met 18 september 2016 een dubbeltentoonstelling gewijd aan het 20ste-eeuwse expressionisme in Duitsland. In Museum de Fundatie staat het expressionisme uit het begin van de eeuw centraal, het Groninger Museum toont het neo-expressionisme uit de jaren ’80. Meer dan een halve eeuw scheidt de beide bewegingen, toch is er bij alle verschillen een duidelijke gemene deler: artistieke vrijheid zonder compromis.
Artistieke conventies en academische regels werden ingeruild voor subjectieve ervaringen. In Duitsland manifesteerde het expressionisme zich aan het begin van de twintigste eeuw in het werk van leden van de kunstenaarsgroeperingen ‘Brücke’ en ‘Der Blaue Reiter’. Met hun compromisloze visie veranderden kunstenaars als Alexej von Jawlensky, Wassily Kandinsky, Emil Nolde, Ernst Ludwig Kirchner, August Macke, Franz Marc en Max Pechstein voorgoed het gezicht van de moderne kunst. De expositie WILDEN – Expressionisme van ‘Brücke’ & ‘Der Blaue Reiter’, toont met zo’n 100 werken het eerste grote museale overzicht in Nederland van Duitse expressionistische schilderkunst.
Niet de buitenwereld maar de binnenwereld, daar ging het de expressionisten om. Kunst als uitdrukking van emotie en innerlijke beleving.
De baanbrekende kunst van het expressionisme was de weerslag van sociale en wetenschappelijke veranderingen in de jaren vóór en vlak na de Eerste Wereldoorlog in Duitsland. De oprukkende industrialisering, de explosief groeiende steden, de ‘ontgoddelijking’ van de samenleving – “God is dood”, zei Nietzsche –, de ontdekking van het onderbewuste en de opkomst van de psychoanalyse, alsook de ontwikkeling van de kwantummechanica en relativiteitstheorie zetten het vertrouwde mens- en wereldbeeld op zijn kop. Oude zekerheden vielen weg en een nieuwe, grotendeels (nog) onbekende realiteit diende zich aan. De unieke positie van de mens in de schepping werd betwijfeld. De expressionistische kunstenaars keerden zich tegen het materialistische vooruitgangsdenken, dat vooral zakelijk en rationeel was. Zij richtten zich voortaan op de geestelijke wereld die achter de materie schuilging en wilden de band tussen mens en natuur herstellen.
De expressionisten stonden kritisch tegenover het onpersoonlijke stadsleven en verheerlijkten de eenvoud van het platteland. Zogenaamd primitieve volkeren werden als de ware erfgenamen van het verloren paradijs tot voorbeeld genomen, zowel in leven als in kunst. Geen materialisme en burgerlijkheid, maar originaliteit en echt contact. In artistieke zin was het expressionisme een reactie op het inmiddels als gezapig betitelde impressionisme, dat – letterlijk – oppervlakkig werd bevonden door zijn focus op de buitenkant van de wereld. Kunstenaars van ‘Brücke’ en ‘Der Blaue Reiter’, opgericht in respectievelijk in 1905 in Dresden en in 1911 in München, hielden zich juist bezig met het innerlijk en met de oorspronkelijke, geestelijke eenheid van mensen, dieren en planten. Zij wilden niet de optische realiteit weergeven, maar de subjectieve ervaring van de mens in zijn natuurlijke omgeving. Bevrijd van de noodzaak zich te houden aan de werkelijkheid zochten de Duitse expressionisten naar alternatieve methoden om hun visie uit te dragen. Ongekend felle kleuren en krachtige vormen werden de dragers van ideeën en emoties. Nolde, Kirchner, Pechstein en andere leden van ‘Brücke’ bleven bij alle stilering vasthouden aan de herkenbaarheid van hun onderwerpen. Leden van ‘Der Blaue Reiter’, met name Jawlensky en Kandinsky, voerden hun streven naar vergeestelijking daarentegen zo hoog op dat zij de materiële wereld oplosten in een volledig voorstellingsloos beeld. Zodoende stonden zij mede aan de basis van de abstracte kunst.
Wilden – Expressionisme
van ‘Brücke’ en ‘Der Blaue Reiter’
t/m 18 september 2016
Museum de Fundatie
Blijmarkt 20
8011 NE Zwolle
Telefoon: 0572 388188
info@museumdefundatie.nl
# meer info website museum de fundatie
fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Art & Literature News, Exhibition Archive, EXPERIMENTAL POETRY, Expressionism, Expressionisme, Galerie Deutschland, PRESS & PUBLISHING
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature