Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
A wickedly funny and life-affirming coming-of-age roadtrip story – winner of France’s biggest prize for teen and YA fiction Mireille, Astrid and Hakima have just been voted the three ugliest girls in school by their classmates on Facebook. But does that mean they’re going to sit around crying about it? . . .
Well, maybe a little, but not for long! Climbing onto their bikes, the friends set off on a summer roadtrip to Paris. The girls will find fame, friendship and happiness on their journey, and still have time to eat a mountain of food (and drink the odd glass of wine) along the way.
But will they really be able to leave all their troubles behind? Piglettes is a hilarious, beautiful and uplifting story of three girls who are determined not to let online bullying get them down.
Clémentine Beauvais (born 1989) is a French children’s author living in the UK. She started reading children’s books early, and somehow never stopped. Now she writes her own, in both French and English, for a variety of ages, and is a lecturer in English and Education at the University of York.
Piglettes won four prizes in France, including the biggest children’s book prize, the Prix Sorcières. Film and stage versions are also in production. Now Clémentine has translated her book into English!
Clementine Beauvais
Piglettes
Publisher: Pushkin Children’S Books
Engelsh
288 pages
paperback
ISBN 9781782691204
june 2017
Reading age: 12 years and older
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive A-B, Art & Literature News, Illustrators, Illustration
Acht Jahre verbrachte der österreichische Schriftsteller Stefan Zweig (geb. 1881) im Exil. Einen Tag nach der demütigenden Durchsuchung seiner Villa am Salzburger Kapuzinerberg hatte er am 20. Februar 1934 Österreich verlassen und lebte zunächst in London, ab Sommer 1939 zusammen mit seiner zweiten Frau Lotte Altmann (geb. 1908) im englischen Kurort Bath.
Das Provisorium befristeter Certificates of identity endete für beide erst im Frühjahr 1940, als sie Britische Staatsbürger wurden – ihre Pässe enthielten jedoch den Stempel »alien enemy«, was deutlich auf die Herkunft aus einem verfeindeten Staat verwies. Als die Zweigs schließlich Ende Juni 1940 nach New York und weiter nach Rio de Janeiro aufbrachen, hielten deutsche Truppen schon seit 10 Tagen Paris besetzt. Auch für Großbritannien war die Lage bedrohlich geworden: Wegen eines Luftalarms mussten Lotte und Stefan Zweig in der Nacht ihrer Abfahrt zeitweise den Schutzkeller ihres Hotels in Liverpool aufsuchen.
Im Herbst und Winter 1940 bereisten die Zweigs Brasilien. Schon im Sommer 1936 war Zweig dort wie ein Star gefeiert worden und hatte seine Eindrücke voller Dankbarkeit geschildert. Doch seine neue Hommage, »Brasilien. Ein Land der Zukunft«, zog nunmehr kritische Stimmen auf sich: Zweig hatte ausgeblendet, dass der Brasilianische Präsident mittlerweile diktatorisch regierte, Parteien und Gewerkschaften verboten waren, missliebige Journalisten im Gefängnis saßen und die Einwanderung von Juden künftig verhindert werden sollte.
Wenige Wochen vor seinem 60. Geburtstag bezog Zweig zusammen mit seiner Frau ein bescheidenes Haus in der brasilianischen Stadt Petrópolis, landeinwärts von Rio de Janeiro, »ein kleiner Semmering, nur primitiver, so wie anno 1900 das Salzkammergut«. Im provinziellen Abseits überarbeitete Zweig seine Erinnerungen »Die Welt von Gestern« und schrieb »etwas Neues«, die »Schachnovelle«. Als er am 21. Februar 1942 auf dem Postamt von Petrópolis drei Typoskripte der Novelle abschickte, hatte Brasilien die diplomatischen Beziehungen zu Deutschland bereits abgebrochen. Deutsch galt fortan als Feindsprache und durfte in der Öffentlichkeit nicht mehr gesprochen werden, auch das Mitführen deutscher Drucksachen war verboten.
In der Nacht zum 23. Februar nahmen Lotte und Stefan Zweig eine Überdosis Veronal. Entgegen ihrem letzten Willen, auf dem jüdischen Friedhof in Rio de Janeiro beerdigt zu werden, erhielten sie am 24. Februar 1942 ein Staatsbegräbnis in Petrópolis.
Entkräftet vom heimatlosen Wandern im Exil, nimmt Zweig in seinen beiden zuletzt entstandenen Werken Abschied von seiner geistigen Heimat. In seinen autobiographischen Erinnerungen, »Die Welt von Gestern«, beschwört er das alte Europa, die Weltoffenheit und kulturelle Sphäre seiner Heimatstadt Wien. In der »Schachnovelle« hingegen gestaltet er die grauenvollen Geschehnisse jener Barbarei, die den Traum von einem geeinten, zivilisierten Europa radikal zerstörte. Dem Protagonisten der Novelle, dem Anwalt Dr. B., ist zwar die rettende Flucht ins Exil gelungen. Doch bei der Überfahrt von New York nach Argentinien ist von einer Ankunft in einem sicheren Hafen nicht die Rede. Vielmehr wird Dr. B. von seinen traumatischen Wiener Erlebnissen überwältigt.
»Die Welt von Gestern« und die »Schachnovelle« stehen als exemplarische Werke des Exil-Autors Stefan Zweig im Zentrum der Ausstellung, für die zahlreiche Manuskripte, Typoskripte und persönliche Dokumente Zweigs aus amerikanischen und israelischen Archiven einbezogen werden konnten. Auch Teile der Autographensammlung, die Zweig Ende 1937 der Österreichischen Nationalbibliothek übereignete, sind hier erstmals zu sehen. Dankbarkeit Österreichs hat Zweig für seine Großzügigkeit nie erfahren – im Gegenteil: Seine Bücher wurden am 30. April 1938 auf dem Salzburger Residenzplatz vom nationalsozialistischen Mob verbrannt. In der Ausstellung ist dazu ein nach dem Krieg aufgenommenes Radiogespräch mit Zweigs erster Ehefrau Friderike, die später in den USA lebte, zu hören.
Die »Schachnovelle« ist die einzige Erzählung Zweigs, in der er zeitgenössische politische Verhältnisse darstellt. Mit den Szenen, die im ehemaligen Wiener Grand-Hotel »Métropole« spielen, hat Zweig den Opfern des Nationalsozialismus ein Denkmal gesetzt – in diesem beschlagnahmten Hotel hatte seit Ende März 1938 die Gestapo-Leitstelle Wien ihren Sitz. Ein großes Modell des »Métropole« wird in der Ausstellung gezeigt, und in Film- und Tonausschnitten berichten Rosa Grossmann und Bruno Kreisky stellvertretend für viele andere, die dort gefoltert und gedemütigt wurden, von ihren Erlebnissen.
Neben Ausschnitten aus dem 1960 produzierten Film »Schachnovelle« (mit Curd Jürgens und Mario Adorf) sind auch von Zweig benutzte Schachbücher, Teile der handschriftlich bearbeiteten Typoskripte und die ersten Buchausgaben der Erzählung zu sehen. In einem bewegenden brasilianischen Dokumentarfilm kommen noch Zeitzeugen Zweigs, darunter sein Verleger Abrahão Koogan, zu Wort.
Auch Zweigs Freundschaft mit Sigmund Freud, sein Engagement für die Gründung des europäischen PEN-Clubs in den USA, seine Hilfsbereitschaft für jüdische Flüchtlinge werden in der Ausstellung eindrucksvoll dokumentiert, die anlässlich des 75. Todestages Stefan Zweigs neu konzipiert wurde.
Im Begleitprogramm werden im August und Anfang September dienstags und donnerstags abends besondere Verfilmungen von Werken Stefan Zweigs in den Ausstellungsräumen gezeigt. Ab Mitte September wird das Programm mit Lesungen und Vorträgen fortgesetzt.
Eine Ausstellung des Theatermuseums Wien und des Stefan Zweig Zentrums Salzburg im Literaturhaus Berlin
27.7. bis 24.9.2017
Di – Fr: 14 – 19 Uhr
Sa, So: 11 – 19 Uhr
Kurator: Dr. Klemens Renoldner, Stefan Zweig Zentrum Salzburg
Gestaltung: Peter Karlhuber, Wien
In der Ausstellung erhältlich:
„Ich gehöre nirgends mehr hin“ Stefan Zweigs Schachnovelle, 2017
Hardcover, 19×24 cm, 80 S.
ISBN 978-3-900088-80-4
Zahlr. Abb., 17.- Euro
Literaturhaus Berlin
Fasanenstraße 23
10719 Berlin
Tel. 030/887286-0,
e-mail: literaturhaus@literaturhaus-berlin.de
website: http://www.literaturhaus-berlin.de/
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive Y-Z, Art & Literature News, Chess in literature, DEAD POETS CORNER, FDM in Berlin, Museum of Literary Treasures, Stefan Zweig, Zweig, Stefan
Louis Couperus en Marius Bauer woonden allebei lange tijd in Den Haag, maar kwamen elkaar daar nooit tegen.
Toch waren zij zielsverwanten: zij smachtten beiden naar de pracht en praal van het betoverende Oosten, de sprookjeswereld van Duizend-en-één-nacht. Ter gelegenheid van de honderdvijftigste geboortedag van Marius Bauer organiseert het Louis Couperus Museum alsnog een adembenemende ontmoeting, op de tentoonstelling De Oriënt verkend. Op reis met Louis Couperus en Marius Bauer, van 21 mei t/m 8 oktober 2017.
Marius Bauer (1867-1932) werd al in zijn eigen tijd gezien als een formidabel kunstenaar. Op zijn reizen door India, Egypte, Turkije, Rusland, Noord-Afrika en Palestina maakte hij vele schetsen en tekeningen. Die werkte hij thuis uit tot oriëntaalse olieverfschilderijen, etsen en aquarellen die bij het publiek zeer in de smaak vielen. Drie keer bezocht Bauer Algerije, de laatste twee keren begin jaren twintig. Rond diezelfde tijd heeft Louis Couperus (1863-1923) ook in Algerije een half jaar rondgereisd. Hij schreef over de Franse kolonie eenentwintig reisbrieven, die in het weekblad Haagsche Post (en later in boekvorm) zijn verschenen. Net als Bauer zag hij in Algerije veel van zijn oosterse dromen terug. Maar was zijn droom ook bestand tegen de harde realiteit?
Op de tentoonstelling volgen we de reizigers Couperus en Bauer aan de hand van manuscripten, unieke reisdocumenten en oude foto’s, afgewisseld met schetsen, aquarellen en schilderijen van Marius Bauer. In de vitrines liggen ook reisverslagen van tijdgenoten, oude reisgidsen, ansichtkaarten, sieraden en andere kostbare voorwerpen uit de Oriënt, uit zowel museale als particuliere collecties. In de tuinkamer van het museum is een ware Oriëntaalse kamer ingericht.
De Oriënt verkend. Op reis met Louis Couperus en Marius Bauer wordt samengesteld door José Buschman en Willemien de Vlieger-Moll. Bij de tentoonstelling verscheen het boek Couperus in de Oriënt van José Buschman
De oriënt verkend.
Op reis met Louis Couperus en Marius Bauer
21 mei 2017 – 8 oktober 2017
Louis Couperus Museum
Javastraat 17
2585 AB Den Haag
070-3640653
Openingstijden
Woensdag t/m zondag 12.00-17.00 uur
Voor groepen ook op afspraak
# meer info op website louis couperus museum
Nieuwe publicatie door José Buschman:
Couperus in de Oriënt
Ter gelegenheid van de tentoonstelling De Oriënt verkend. Op reis met Louis Couperus en Marius Bauer in het Louis Couperus Museum heeft José Buschman haar eerdere, veelgeprezen onderzoek Een dandy in de Oriënt. Louis Couperus in Afrika hernieuwd. Met vele onbekende foto’s, recente vondsten en verrassende citaten reconstrueert zij Couperus’ lange tocht door de woestijn.
Door hun levendigheid hebben de reisboeken van Louis Couperus altijd de aandacht getrokken maar het curieuze Met Louis Couperus in Afrika uit 1921 vormt hierop de uitzondering. Couperus reisde zes maanden rond in Algerije en Tunesië, de Haagse schilder Marius Bauer bezocht Noord-Afrika een jaar later. Zijn schetsen ademen de oosterse schoonheid die ook Couperus zo kon bekoren. Anders dan bij Bauer lijkt bij Couperus de oriëntaalse vervoering gaandeweg te zijn verdwenen. Was zijn esthetische kijk wel opgewassen tegen de realiteit van de Franse overheersing, de islam en de armoede?
José Buschman is historica. Zij was medeoprichtster van het Louis Couperus Genootschap. Naast literaire gidsen door het Den Haag van Couperus en F. Bordewijk publiceerde zij Couperus Culinair, de lievelingsgerechten van Louis Couperus.
192 pagina’s
16,8 X 22 cm
ca. 80 afbeeldingen
gebonden met stofomslag
geheel in kleur
vormgeving Bart van den Tooren
Uitg. Bas Lubberhuizen
ISBN 9789059375017
2017, € 19,99
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive C-D, Art & Literature News, Exhibition Archive, Illustrators, Illustration, Louis Couperus, Tales of Mystery & Imagination
Op 10 mei 1933 staken nazi’s op de Opernplatz in Berlijn, onder toeziend oog van 40.000 toeschouwers, zo’n 25.000 boeken in de fik.
Het was het startsein voor een reeks boekverbrandingen overal in Duitsland.
Over die gebeurtenis is veel geschreven, maar onbekend is het veel sinisterder plan dat de nazi’s in heel Europa ten uitvoer brachten: het plunderen van bibliotheken en privébezit, met als doel de literatuur in te zetten als wapen in de vernietigingsmachinerie.
Tegenstanders werden zo niet alleen van hun vrijheid beroofd maar ook van hun literatuur, hun verhalen, hun emotionele en intellectuele geschiedenis.
In De grote boekenroof volgt Anders Rydell het spoor van de boekenplunderaars door Europa. Hij reist onder meer naar Den Haag en Amsterdam, struint door de bibliotheken van Berlijn en Parijs en gaat op zoek naar de mysterieus verdwenen Joodse bibliotheek in Rome.
Zo vertelt Rydell het verhaal van een van de meest angstaanjagende nazi-ambities op het gebied van kunst, cultuur en onderwijs.
Anders Rydell
De grote boekenroof
Vertaling door Robert Starke
Afm. 26x210x135 mm
Verschijningsdatum:
april 2017
Paperback = 27,99
ISBN10 9045031914
ISBN13 9789045031910
Atlas Contact, Uitgeverij
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Archive Q-R, Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, The Art of Reading
Boeken en kunstwerken kunnen om uiteenlopende redenen verboden vruchten worden. Wegens hun scabreuze karakter natuurlijk. Of om politiek ongewenste c.q. verwerpelijk geachte elementen.
In de speciale Parelduiker zoomen we vier keer in op verboden boeken: de als pornografie bestempelde ‘realistische romans’ van Jan Brandts, de in beslag genomen realistische romans van Hugo Beersman, de als fascistisch gebrandmerkte kunstwerken van de Schotse kunstenaar Ian Hamilton Finlay en het toneelstuk Jan Pietersz. Coen van J. Slauerhoff.
Marco Entrop, Rendez-vous op ’t Tulpplein. Een verboden liefdesgeschiedenis
Nederland kon in de wederopbouw geen ondermijnende krachten gebruiken. Een steen des aanstoots was de pornografie. De schrijver Jan Brandts zag zich als een van de eersten geslachtofferd. Zijn in 1947 verschenen roman over de oprechte liefde tussen twee jonge mensen werd in beslag genomen, omdat ze het met elkaar deden.
Bert Sliggers, ‘Gretig gleden zijn handen over haar weelderige borsten’. De verboden realistische romans van Hugo Beersman
Hoewel er in 1914 al een Rijksbureau was dat de handel in ‘ontuchtige uitgaven’ moest tegengaan, duurde het nog tot 1930 voordat de rotte appels binnen de lectuur en literatuur grootscheeps werden opgespoord. Zo kon het gebeuren dat boeken die aan het begin van die eeuw zonder bemoeienis van de politie werden verhandeld en gelezen opeens in beslag werden genomen en de eigenaren bekeurd. Uitgever Jan Hilbingh Mulder, die een boekwinkel in de Amsterdamse Cornelis Schuytstraat dreef en boeken van Hugo Beersman uitgaf, werd door Justitie streng aangepakt.
Marco Daane, Osso? Oh, zo! Een Schotse tuinman, een Duits struikelblok en Franse houthakkers
Boeken en kunstwerken kunnen om uiteenlopende redenen verboden vruchten worden. Wegens hun scabreuze karakter natuurlijk – zie elders in dit nummer. Of om politiek ongewenste c.q. verwerpelijk geachte elementen, vooral antisemitische of nazistische. In de westerse cultuur komt dat eigenlijk niet eens zo vaak voor, maar is niet Hitlers eigen Mein Kampf formeel nog altijd verboden? Ook de Schotse kunstenaar Ian Hamilton Finlay ondervond in 1988 in Frankrijk hoe gevoelig dit thema is. Enkele Nederlanders en Vlamingen werden eveneens door de affaire beroerd.
Hein Aalders, Een ‘ploertig stuk’ en de openbare orde. De wereldpremière van Slauerhoffs Jan Pietersz. Coen
Uitvoeringen van Slauerhoffs toneelstuk Jan Pietersz. Coen (1931) stuitten keer op keer op bezwaren bij vooral burgemeesters, die opvoering ofwel verboden ofwel sterk ontrieden met een beroep op de openbare orde. Het stuk zou door zijn kritische kijk op de Hollandse koloniaal de Nederlandse politiek ten aanzien van Indonesië en Nieuw-Guinea kunnen verstoren. Uiteindelijk werd Slauerhoffs Jan Pietersz. Coen pas voor het eerst opgevoerd in 1961, door een Amsterdams studentengezelschap, maar slechts eenmalig en tijdens een besloten bijeenkomst.
Hans Olink, Berliner Beobachter: Theun de Vries in de DDR
Jan Paul Hinrichs, Schoon & haaks (over Joeri Olesja, Fritzi Harmsen van Beek, Frans Erens en J.M.A. Biesheuvel)
Paul Arnoldussen, De Laatste Pagina: Hubert van Herreweghen (1920-2016)
De Parelduiker is een uitgave van Uitgeverij Bas Lubberhuizen | Postbus 51140 | 1007 EC Amsterdam | T 020 618 41 32
Parelduikermiddag 25 maart in de Oba
De Parelduiker nodigt zijn abonnees, lezers en andere geïnteresseerden van harte uit voor een feestelijke Parelduikermiddag aan het begin van de Boekenweek, op zaterdag 25 maart van 16 tot 17.30 uur in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (oba), Theater van het Woord, 7de etage (adres: Oosterdokskade 143, 1011 dl Amsterdam. Centraal staat: Jan Pietersz. Coen – een verboden toneelstuk van Slauerhoff
Vele malen werd een uitvoering van dit toneeldrama verboden. Pas in 1961 werd een eenmalige opvoering toegestaan. Spelers van toen vertellen erover. Scènes uit het gewraakte stuk worden gelezen en van commentaar voorzien.
M.m.v. Slauerhoff-biograaf Wim Hazeu, Hugo Koolschijn, Celia Nufaar, Ger Thijs, Krijn ter Braak, Paul Rutgers van der Loeff en Boudewijn Chabot. De middag wordt afgesloten door de dichteres Marieke Rijneveld (C. Buddingh’-prijs 2016), die voordraagt uit haar werk. Moderator: Anton de Goede.
De Parelduiker 2017/1
Themanummer: VERBODEN
# Meer informatie op website de parelduiker
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Art & Literature News, Boekenweek, Literary Events, LITERARY MAGAZINES, Magazines, Marco Entrop, Rijneveld, Marieke Lucas
Boekverkoper voor alle seizoenen. Louis Tinner, literaire held van Herman Brusselmans.
Uitgave bij gelegenheid van de manifestatie Boeken rond het paleis 2007.
Boekverkoper voor alle seizoenen is samengesteld door Jef van Kempen uit passages uit de Louis Tinner-romans van Herman Brusselmans.
Boekverkoper voor alle seizoenen
Louis Tinner,
literaire held van Herman Brusselmans
Samengesteld en ingeleid door Jef van Kempen
Boekverkoper voor alle seizoenen is samengesteld
uit passages uit de Louis Tinner-romans
van Herman Brusselmans.
Uitgeverij: Stichting Dr. P.J. Cools
Verschenen: 26 augustus 2007
Oplage: 500 exemplaren
Formaat: 24,5 x 14 cm.
Kartonnen platten met flappen.
Omvang: 32 blz.
ISBN: 978-90-806602-2-9
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, - Book Stories, Archive A-B, Archive S-T, Herman Brusselmans, Jef van Kempen, Kempen, Jef van, Libraries in Literature
Nexus-conferentie 2016: ‘What Will Save the World?’
zaterdag 12 november 2016 09:40 tot zaterdag 12 november 2016 16:00
De berichten uit de wereld zijn allesbehalve positief: aan de grenzen van Europa verstevigen autoritaire regimes hun macht, de politiek in de EU en VS is verregaand versplinterd en er zijn miljoenen mensen op de vlucht voor oorlog, geweld en armoede. De staat van de wereld is precair; toch zijn er ook optimisten, die geloven in de reddende kracht van wetenschap, technologie of internationale instellingen en betogen dat de wereld eigenlijk de goede kant op gaat.
Op zaterdag 12 november in Amsterdam gaan internationale activisten, wetenschappers en filosofen in debat over de diepere vragen achter de huidige politieke, ecologische en sociale crises. Wat is het defect in onze beschaving? Is materiële vooruitgang voldoende, of moet deze een morele of sociale basis hebben? Is technologie een vloek of een zegen? En wat kan de wereld redden – politiek, kunst, wetenschap, of geloof?
Op zaterdag 12 november, 09.00-16.00 uur, vindt de Nexus-conferentie 2016 ‘What Will Save the World?’ plaats in het Nationale Ballet & Opera. Met Agnes Heller, Douglas Mwonzora, Leif Wenar, Elif Shafak, Avishai Margalit, Miroslav Volf, Mabel van Oranje, Simon Schama, Sidney Blumenthal, Farida Allaghi, Steven Pinker, Marcelo Sánchez Sorondo, Adam Zagajewski en Aeham Ahmad.
In 1938 hervatte de Italiaanse intellectueel Giuseppe Borgese, één van de verzetsleiders tegen het fascisme, in Amerika zijn strijd voor een nieuwe wereldorde die de waardigheid en vrijheid van elk individu zal waarborgen. Met geestverwanten als Thomas Mann, Hermann Broch en Reinhold Niebuhr publiceerde hij The City of Man. A Declaration on World Democracy waarin hij intellectuelen oproept hun verantwoordelijkheid te nemen. In nog geen honderd pagina’s wordt door hen uiteengezet wat er na de oorlog moet gebeuren om een echte, blijvende, nieuwe humanistische wereldorde te vestigen.
In de decennia na de Tweede Wereldoorlog blijkt het vertrouwen van Borgese en de zijnen in een overwinning van het goede gerechtvaardigd. De democratische krachten overwinnen het totalitarisme; de VN wordt opgericht; de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens wordt wereldwijd onderschreven; de internationale armoede vermindert door globalisering; technologische ontwikkelingen bieden de mensheid meer en meer meesterschap over haar eigen lot; het einde van de geschiedenis kan worden afgekondigd. Maar in de wereld anno nu zijn extremisme, fanatisme, barbarij en autoritaire regimes alom manifest. Is de droom van een humane wereld dan toch een illusie? Wat is het defect van de beschaving? Wat zal de wereld redden?
Sprekers
Agnes Heller
Douglas Mwonzora
Leif Wenar
Elif Shafak
Avishai Margalit
Miroslav Volf
Mabel van Oranje
Simon Schama
Sidney Blumenthal
Farida Allaghi
Steven Pinker
Marcelo Sánchez Sorondo
Adam Zagajewski
Aeham Ahmad
Programma
9.40 uur Welkom door Rob Riemen
9.45 uur Openingslezing door Ágnes Heller
10.40 uur Pauze
11.00 uur Rondetafelgesprek I – Wat is het defect van de beschaving?
12.45 uur Lunch
13.30 uur Muzikaal intermezzo
14.15 uur Rondetafelgesprek II – Wat zal de wereld redden?
16.00 uur Signeersessie
12 november 2016
09.40 – 16.00
Nationale Opera & Ballet Amsterdam
# Meer informatie en kaarten bestellen via website Nexus Instituut
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, Magazines, Nexus Instituut, Simon Schama
TONIO – Drama gebaseerd op de gelijknamige roman van A.F.Th. van der Heijden met in de hoofdrollen Pierre Bokma en Rifka Lodeizen.
Regie: Paula van der Oest
Cast: Pierre Bokma (Adri), Rifka Lodeizen (Mirjam), Chris Peters (Tonio), Stefanie van Leersum (Jenny), Beppie Melissen, Henri Garcin, Pauline Greidanus, Nick Vorsselman, Jorn Pronk, Marieke Giebels e.a.
Op Eerste Pinksterdag 2010 fietst de 21-jarige Tonio vroeg in de ochtend richting huis na een avond uit met zijn vrienden. Hij wordt onderweg geschept door een auto en komt hierbij om het leven. Zijn ouders Adri en Mirjam worden geconfronteerd met het grootste verlies dat hun leven voorgoed zal veranderen. Terwijl Mirjam hard vecht om niet in een neerwaartse spiraal van verdriet terecht te komen, doet Adri het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinnering graven, aantekeningen maken, schrijven. Zijn gedachten worden voortgedreven door twee 
dwingende vragen: wat gebeurde er met Tonio in de laatste uren en dagen voorafgaand aan de ramp, en hoe kon dit ongeluk plaatsvinden? Een zoektocht naar het wat en het hoe, die leidt langs verschillende ooggetuigen, vrienden, politieagenten en artsen. Zo reconstrueert hij het leven van zijn zoon in een radeloze queeste naar zin en betekenis.
TONIO van regisseur Paula van der Oest is geselecteerd om Nederland te vertegenwoordigen voor de aankomende Academy Awards.
TONIO is gebaseerd op de gelijknamige roman van auteur A. F. TH. van der Heijden. Het scenario voor de film is geschreven door Hugo Heinen en geproduceerd door Alain de Levita, Sytze van der Laan en Sabine Brian. Speelduur: 100 minuten. Jaar: 2016
# Waar draait Tonio in de bioscoop?
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, A.F.Th. van der Heijden, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
The Book
by H. P. Lovecraft
My memories are very confused. There is even much doubt as to where they begin; for at times I feel appalling vistas of years stretching behind me, while at other times it seems as if the present moment were an isolated point in a grey, formless infinity. I am not even certain how I am communicating this message. While I know I am speaking, I have a vague impression that some strange and perhaps terrible mediation will be needed to bear what I say to the points where I wish to be heard. My identity, too, is bewilderingly cloudy. I seem to have suffered a great shock—perhaps from some utterly monstrous outgrowth of my cycles of unique, incredible experience.
These cycles of experience, of course, all stem from that worm-riddled book. I remember when I found it—in a dimly lighted place near the black, oily river where the mists always swirl. That place was very old, and the ceiling-high shelves full of rotting volumes reached back endlessly through windowless inner rooms and alcoves. There were, besides, great formless heaps of books on the floor and in crude bins; and it was in one of these heaps that I found the thing. I never learned its title, for the early pages were missing; but it fell open toward the end and gave me a glimpse of something which sent my senses reeling.
There was a formula—a sort of list of things to say and do—which I recognised as something black and forbidden; something which I had read of before in furtive paragraphs of mixed abhorrence and fascination penned by those strange ancient delvers into the universe’s guarded secrets whose decaying texts I loved to absorb. It was a key—a guide—to certain gateways and transitions of which mystics have dreamed and whispered since the race was young, and which lead to freedoms and discoveries beyond the three dimensions and realms of life and matter that we know. Not for centuries had any man recalled its vital substance or known where to find it, but this book was very old indeed. No printing-press, but the hand of some half-crazed monk, had traced these ominous Latin phrases in uncials of awesome antiquity.
I remember how the old man leered and tittered, and made a curious sign with his hand when I bore it away. He had refused to take pay for it, and only long afterward did I guess why. As I hurried home through those narrow, winding, mist-choked waterfront streets I had a frightful impression of being stealthily followed by softly padding feet. The centuried, tottering houses on both sides seemed alive with a fresh and morbid malignity—as if some hitherto closed channel of evil understanding had abruptly been opened. I felt that those walls and overhanging gables of mildewed brick and fungous plaster and timber—with fishy, eye-like, diamond-paned windows that leered—could hardly desist from advancing and crushing me . . . yet I had read only the least fragment of that blasphemous rune before closing the book and bringing it away.
I remember how I read the book at last—white-faced, and locked in the attic room that I had long devoted to strange searchings. The great house was very still, for I had not gone up till after midnight. I think I had a family then—though the details are very uncertain—and I know there were many servants. Just what the year was, I cannot say; for since then I have known many ages and dimensions, and have had all my notions of time dissolved and refashioned. It was by the light of candles that I read—I recall the relentless dripping of the wax—and there were chimes that came every now and then from distant belfries. I seemed to keep track of those chimes with a peculiar intentness, as if I feared to hear some very remote, intruding note among them.
Then came the first scratching and fumbling at the dormer window that looked out high above the other roofs of the city. It came as I droned aloud the ninth verse of that primal lay, and I knew amidst my shudders what it meant. For he who passes the gateways always wins a shadow, and never again can he be alone. I had evoked—and the book was indeed all I had suspected. That night I passed the gateway to a vortex of twisted time and vision, and when morning found me in the attic room I saw in the walls and shelves and fittings that which I had never seen before.
Nor could I ever after see the world as I had known it. Mixed with the present scene was always a little of the past and a little of the future, and every once-familiar object loomed alien in the new perspective brought by my widened sight. From then on I walked in a fantastic dream of unknown and half-known shapes; and with each new gateway crossed, the less plainly could I recognise the things of the narrow sphere to which I had so long been bound. What I saw about me none else saw; and I grew doubly silent and aloof lest I be thought mad. Dogs had a fear of me, for they felt the outside shadow which never left my side. But still I read more—in hidden, forgotten books and scrolls to which my new vision led me—and pushed through fresh gateways of space and being and life-patterns toward the core of the unknown cosmos.
I remember the night I made the five concentric circles of fire on the floor, and stood in the innermost one chanting that monstrous litany the messenger from Tartary had brought. The walls melted away, and I was swept by a black wind through gulfs of fathomless grey with the needle-like pinnacles of unknown mountains miles below me. After a while there was utter blackness, and then the light of myriad stars forming strange, alien constellations. Finally I saw a green-litten plain far below me, and discerned on it the twisted towers of a city built in no fashion I had ever known or read of or dreamed of. As I floated closer to that city I saw a great square building of stone in an open space, and felt a hideous fear clutching at me. I screamed and struggled, and after a blankness was again in my attic room, sprawled flat over the five phosphorescent circles on the floor. In that night’s wandering there was no more of strangeness than in many a former night’s wandering; but there was more of terror because I knew I was closer to those outside gulfs and worlds than I had ever been before. Thereafter I was more cautious with my incantations, for I had no wish to be cut off from my body and from the earth in unknown abysses whence I could never return.
The Book (1933?)
by H. P. Lovecraft (1890 – 1937)
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Archive K-L, Lovecraft, H.P., Tales of Mystery & Imagination
A Biography of a Bookstore – Shakespeare and Company, Paris: A History of the Rag & Bone Shop of the Heart – by Krista Halverson (Editor) – Sylvia Whitman (Afterword) – Jeannette Winterson (Foreword)
A copiously illustrated account of the famed Paris bookstore on its 65th anniversary.
For almost 70 years, Shakespeare and Company has been a home-away-from-home for celebrated writers—including James Baldwin, Jorge Luis Borges, A. M. Homes, and Dave Eggers—as well as for young, aspiring authors and poets. Visitors are invited to read in the library, share a pot of tea, and sometimes even live in the shop itself, sleeping in beds tucked among the towering shelves of books. Since 1951, more than 30,000 have slept at the “rag and bone shop of the heart.”
This first-ever history of the legendary bohemian bookstore in Paris interweaves essays and poetry from dozens of writers associated with the shop–Allen Ginsberg, Anaïs Nin, Ethan Hawke, Robert Stone and Jeanette Winterson, among others–with hundreds of never-before-seen archival pieces, including photographs of James Baldwin, William Burroughs and Langston Hughes, plus a foreword by the celebrated British novelist Jeanette Winterson and an epilogue by Sylvia Whitman, the daughter of the store’s founder, George Whitman. The book has been edited by Krista Halverson, director of the newly founded Shakespeare and Company publishing house.
George Whitman opened his bookstore in a tumbledown 16th-century building just across the Seine from Notre-Dame in 1951, a decade after the original Shakespeare and Company had closed. Run by Sylvia Beach, it had been the meeting place for the Lost Generation and the first publisher of James Joyce’s Ulysses. (This book includes an illustrated adaptation of Beach’s memoir.) Since Whitman picked up the mantle, Shakespeare and Company has served as a home-away-from-home for many celebrated writers, from Jorge Luis Borges to Ray Bradbury, A.M. Homes to Dave Eggers, as well as for young authors and poets. Visitors are invited not only to read the books in the library and to share a pot of tea, but sometimes also to live in the bookstore itself–all for free.
More than 30,000 people have stayed at Shakespeare and Company, fulfilling Whitman’s vision of a “socialist utopia masquerading as a bookstore.” Through the prism of the shop’s history, the book traces the lives of literary expats in Paris from 1951 to the present, touching on the Beat Generation, civil rights, May ’68 and the feminist movement–all while pondering that perennial literary question, “What is it about writers and Paris?”
In this first-ever history of the bookstore, photographs and ephemera are woven together with personal essays, diary entries, and poems from writers including Allen Ginsberg, Anaïs Nin, Lawrence Ferlinghetti, Sylvia Beach, Nathan Englander, Dervla Murphy, Jeet Thayil, David Rakoff, Ian Rankin, Kate Tempest, and Ethan Hawke.
With hundreds of images, it features Tumbleweed autobiographies, precious historical documents, and beautiful photographs, including ones of such renowned guests as William Burroughs, Henry Miller, Langston Hughes, Alberto Moravia, Zadie Smith, Jimmy Page, and Marilynne Robinson.
Tracing more than 100 years in the French capital, the book touches on the Lost Generation and the Beats, the Cold War, May ’68, and the feminist movement—all while reflecting on the timeless allure of bohemian life in Paris.
Krista Halverson is the director of Shakespeare and Company bookstore’s publishing venture. Previously, she was the managing editor of Zoetrope: All-Story, the art and literary quarterly published by Francis Ford Coppola, which has won several National Magazine Awards for Fiction and numerous design prizes. She was responsible for the magazine’s art direction, working with guest designers including Lou Reed, Kara Walker, Mikhail Baryshnikov, Zaha Hadid, Wim Wenders and Tom Waits, among others.
Jeanette Winterson‘s first novel, Oranges Are Not the Only Fruit, was published in 1985. In 1992 she was one of Granta’s Best of Young British Novelists. She has won numerous awards and is published around the world. Her memoir, Why Be Happy When You Could Be Normal?, was an international bestseller. Her latest novel, The Gap of Time, is a “cover version” of Shakespeare’s The Winter’s Tale.
Sylvia Whitman is the owner of Shakespeare and Company bookstore, which her father opened in 1951. She took on management of the shop in 2004, when she was 23, and now co-manages the bookstore with her partner, David Delannet. Together they have opened an adjoining cafe, as well as launched a literary festival, a contest for unpublished novellas, and a publishing arm.
“I created this bookstore like a man would write a novel, building each room like a chapter, and I like people to open the door the way they open a book, a book that leads into a magic world in their imaginations.” —George Whitman, founder
Drawing on a century’s worth of never-before-seen archives, this first history of the bookstore features more than 300 images and 70 editorial contributions from shop visitors such as Allen Ginsberg, Anaïs Nin, Kate Tempest, and Ethan Hawke. With a foreword by Jeanette Winterson and an epilogue by Sylvia Whitman, the 400-page book is fully illustrated with color throughout.
Shakespeare and Company, Paris: A History of the Rag & Bone Shop of the Heart by Krista Halverson
Foreword by: Jeanette Winterson
Epilogue by: Sylvia Whitman
Contributions by:
Allen Ginsberg
Anaïs Nin
Lawrence Ferlinghetti
Sylvia Beach
Nathan Englander
Dervla Murphy
Ian Rankin
Kate Tempest
Ethan Hawke
David Rakoff
Publisher: Shakespeare and Company Paris
Publication date: August 2016
Hardback – ISBN: 979-1-09610-100-9
€ 35.00
Publication country:France
Pages:384
Weight: 1501.000g.
# More information on website Shakespeare & Company
Photos: Shakespeare & Comp, Jef van Kempen FDM
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, - Book Stories, - Bookstores, Art & Literature News, BEAT GENERATION, Borges J.L., Burroughs, William S., Ernest Hemingway, Ginsberg, Allen, J.A. Woolf, James Baldwin, Kate/Kae Tempest, Samuel Beckett, Shakespeare, William, Tempest, Kate/Kae
De Parelduiker 2016/3
Nozzing but ze bloes. Het vergeten schrijversleven van Bert Jansen
Bert Jansen (1949-2002) is de auteur van Nozzing but ze bloes (1975), het gebundelde feuilleton van de jaren zestig, later herdrukt als En nog steeds vlekken in de lakens. Hij publiceerde een groot aantal boeken, maar nog veel meer niet. Zijn archief in het Letterkundig Museum getuigt van vele manuscripten die keer op keer werden geweigerd. Dit lot trof ook het boek dat zijn magnum opus had moeten worden, een biografie van de Drentse blueszanger en streekgenoot Harry Muskee. Voor De Parelduiker ontsluit Rutger Vahl het schrijversarchief van Bert Jansen.
Onbekende foto’s van Slauerhoff
Onlangs kreeg het Letterkundig Museum twee albums met foto’s van Slauerhoff in bezit. Ze zijn afkomstig van Lenie van der Goes, een vrouw die Slauerhoff in 1927 in Soerabaja ontmoette en met wie hij trouwplannen smeedde. Hoewel ze voorkomt in Wim Hazeus Slauerhoff-biografie, is er nog veel onbekend over deze vrouw, die ten faveure van de exotische dichter de brui gaf aan haar kersverse huwelijk met de arts Leendert Eerland. Wie was zij en wie maakte de andere foto’s in het album, waarop Slauerhoff in Macao te zien is?
En verder:
menno voskuil, Ben je in de winterboom. James Purdy en de Nederlandse private press
marco entrop, Tussen wilde zwanen en onsterfelijke nachtegalen.Op verjaarsvisite bij J.C. Bloem
bart slijper, Desperate charges. Tachtigers en sport
hans olink, Het geheim van Buchenwald
jan paul hinrichs, Schoon & haaks
paul arnoldussen, Wout Vuyk (1922-2016)
De Parelduiker is een uitgave van Uitgeverij Bas Lubberhuizen | Postbus 51140 | 1007 EC Amsterdam
# Meer op website De Parelduiker
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book Stories, Art & Literature News, Bloem, J.C., LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING, Slauerhoff, Jan
Op woensdag 8 juni maakt juryvoorzitter Margot Dijkgraaf de shortlist van de Europese Literatuurprijs 2016 bekend in Spui25 in Amsterdam.
De prijs bekroont de beste hedendaagse Europese roman die vorig jaar in Nederlandse vertaling is verschenen. Tijdens de feestelijke avond worden er lofredes op de genomineerde romans, auteurs en vertalers uitgesproken door lezers, schrijvers, critici en vertalers. Pers en publiek zijn van harte welkom.
De longlist van twintig titels voor de Europese Literatuurprijs 2016 werd gekozen door veertien kwaliteitsboekhandels en bevat twintig romans, vertaald uit elf talen. Hieruit heeft een vakjury onder leiding van Margot Dijkgraaf vijf titels geselecteerd die in aanmerking komen voor de prijs. Bijzonder is dat de Europese Literatuurprijs zowel de schrijver als de vertaler van de winnende roman bekroont.
Naast voorzitter Margot Dijkgraaf (literair criticus, auteur en cultureel ambassadeur), bestaat de vakjury uit Jan Postma (De Groene Amsterdammer), Wieke Rommers (Boekhandel Dekker v.d. Vegt, Nijmegen), Elly Schippers (literair vertaler en ELP-laureaat 2015) en Erwin de Vries (Boekhandel Godert Walter, Groningen).
Eerder wonnen Marie Ndiaye en vertaler Jeanne Holierhoek met Drie sterke vrouwen, Julian Barnes en vertaler Ronald Vlek met Alsof het voorbij is, Emmanuel Carrère en vertalers Katelijne de Vuyst en Katrien Vandenberghe met Limonov, Jérôme Ferrari en vertalers Jan Pieter van der Sterre en Reintje Ghoos met De preek over de val van Rome en Jenny Erpenbeck en vertaler Elly Schippers met Een handvol sneeuw. De prijs bestaat uit een geldbedrag van € 10.000 voor de schrijver en € 5.000 voor de vertaler van het bekroonde boek. De uitreiking van de Europese Literatuurprijs 2016 volgt op zaterdag 3 september.
De Europese Literatuurprijs is een initiatief van Academisch-cultureel Centrum SPUI25, Athenaeum Boekhandel, het Nederlands Letterenfonds en weekblad De Groene Amsterdammer, en wordt mede mogelijk gemaakt door het Letterenfonds, het Lira Fonds en de De Lancey & De La Hanty Foundation.
De avond in Spui25 te Amsterdam begint om 20.00; de entree is gratis. U dient zich echter wel vooraf via deze link aan te melden bij Spui25.
De volgende twintig titels zijn genomineerd voor de Europese Literatuurprijs 2016 (Longlist, in alfabetische volgorde van de auteursnamen):
De Jonge Bruid van Alessandro Baricco, vertaald uit het Italiaans door Manon Smits (De Bezige Bij)
Radeloos als we waren van Bariş Biçakçi, vertaald uit het Turks door Hanneke van der Heijden (Leesmagazijn)
Het boek van wonderlijke nieuwe dingen van Michel Faber, vertaald uit het Engels door Harm Damsma en Niek Miedema (Podium)
Charlotte van David Foenkinos, vertaald uit het Frans door Marianne Kaas (Cossee)
Onderworpen van Michel Houellebecq, vertaald uit het Frans door Martin de Haan (De Arbeiderspers)
Wereld, wereld! van Régis Jauffret, vertaald uit het Frans door Rokus Hofstede en Martin de Haan (De Arbeiderspers)
De burcht van Cynan Jones, vertaald uit het Engels door Jona Hoek (Koppernik)
Waar vier wegen samenkomen van Tommi Kinnunen, vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper (Prometheus)
De man die de taal van de slangen sprak van Andrus Kivirähk, vertaald uit het Ests door Jesse Niemeijer (Prometheus)
Vrouw van Karl Ove Knausgård, vertaald uit het Noors door Marianne Molenaar (De Geus)
Zo begint het slechte van Javier Marías, vertaald uit het Spaans door Aline Glastra van Loon (Meulenhoff)
Om niet te verdwalen van Patrick Modiano, vertaald uit het Frans door Maarten Elzinga (Querido)
De vlamberken van Lars Mytting, vertaald uit het Noors door Paula Stevens (Atlas Contact)
De aardappels en de staat van Oleg Pavlov, vertaald uit het Russisch door Els de Roon Hertoge en Paul van der Woerd (Cossee)
Misschien Esther van Katja Petrowskaja, vertaald uit het Duits door Wil Hansen (De Bezige Bij)
Een heel leven van Robert Seethaler, vertaald uit het Duits door Liesbeth van Nes (De Bezige Bij)
Nora van Colm Tóibín, vertaald uit het Engels door Anneke Bok (De Geus)
Zeldzame aarden van Sandro Veronesi, vertaald uit het Italiaans door Rob Gerritsen (Prometheus)
De Woensdagclub van Kjell Westö, vertaald uit het Zweeds door Clementine Luijten (De Geus)
Het duistere dal van Thomas Willmann, vertaald uit het Duits door Goverdien Hauth-Grubben (Meridiaan)
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Art & Literature News, Julian Barnes, Literary Events, Margot Dijkgraaf, Michel Houellebecq
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature