Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Ah! Would I Could Forget
The whispering water rocks the reeds,
And, murmuring softly, laps the weeds;
And nurses there the falsest bloom
That ever wrought a lover’s doom.
Forget me not! Forget me not!
Ah! would I could forget!
But, crying still, “Forget me not,”
Her image haunts me yet.
We wander’d by the river’s brim,
The day grew dusk, the pathway dim;
Her eyes like stars dispell’d the gloom,
Her gleaming fingers pluck’d the bloom.
Forget me not! Forget me not!
Ah! would I could forget!
But, crying still, “Forget me not,”
Her image haunts me yet.
The pale moon lit her paler face,
And coldly watch’d our last embrace,
And chill’d her tresses’ sunny hue,
And stole that flower’s turquoise blue.
Forget me not! Forget me not!
Ah! would I could forget!
But, crying still, “Forget me not,”
Her image haunts me yet.
The fateful flower droop’d to death,
The fair, false maid forswore her faith;
But I obey a broken vow,
And keep those wither’d blossoms now!
Forget me not! Forget me not!
Ah! would I could forget!
But, crying still, “Forget me not,”
Her image haunts me yet.
Sweet lips that pray’d–“Forget me not!”
Sweet eyes that will not be forgot!
Recall your prayer, forego your power,
Which binds me by the fatal flower.
Forget me not! Forget me not!
Ah! would I could forget!
But, crying still, “Forget me not,”
Her image haunts me yet.
Juliana Horatia Ewing
(1841–1885)
Poem
Ah! Would I Could Forget
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Archive E-F, Juliana Horatia Ewing, Tales of Mystery & Imagination
De eer.
t Is een
kanon.
‘t Is een
geweer….
Men schiet.
Men moordt:
Maar ‘t is
voor d’eer!
Men steekt
elkaar
een mes
in ‘t hart,
En zie
zoo’n daad
is wit,
niet zwart.
Want ‘t is
voor d’eer!
Men steelt.
Men brandt.
En zie
‘t is goed,
want ‘t is
voor ‘t land!
Vervloekt
die eer!
Vervloekt
dat land!
Vervloekt
de mensch!
Vervloekt
de hand,
die grijpt
naar ‘t zwaard,
die grijpt
naar d’eer,
die grijpt
in bloed.
Steeds meer.
Steeds weer.
Weg met
die eer!
Z’is voos!
Z’is rot!
Wat maakt
zij van
den mensch?
Een zot!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De eer
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, De Stijl, Doesburg, Theo van, Feis, Agnita, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg (I.K. Bonset), WAR & PEACE
De pijl uit de aero.
Daar gaat
er een.
Pas op
span goed.
Straks zien
we weer
dat rood,
dat bloed.
Hoera!
Mik goed.
Het hart
doorboord.
Of neen
hem niet
direct
vermoord!
‘k Heb spijt
dat staal
niet brandt
niet pijnt.
Eén steek:
‘t Is uit:
De dood
verschijnt.
Alweer
een dood!
Geen kik,
geen kreet.
Dat is
niet schoon!
Geen pijn!
Geen leed!
Daal neer!
Ik doe
‘t niet meer:
‘t Is flauw!
Bloed, bloed!
‘k Verkies
het zwaard!
De houw!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De pijl uit de aero
Portret: Theo van Doesburg
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, De Stijl, Doesburg, Theo van, Feis, Agnita, Kok, Antony, Theo van Doesburg, WAR & PEACE
De verminkte.
De borst
verscheurd.
Het been
in gruis.
Hoera!
Lang leev’
het krijgs-
gedruisch!
Dat hinkt.
Dat kermt.
Dat stuipt.
Dat bloedt.
Hoera!
Hoera!
Die moord
is goed!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De verminkte
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, De Stijl, Feis, Agnita, Theo van Doesburg, WAR & PEACE
Het land is stom
Geen kleur.
Geen klank.
Het land
is stom.
Slechts oog
en oor
voor zwaard
en trom.
O mensch
verhef
uw stem
dan toch!
Gil, krijsch,
huil, brul!
‘t Is tijd,
nu nog.
Maar straks
niet meer……….
Het vuur
brandt voort.
‘t Verteert.
‘t Verkoolt……….
‘t Blijft stil.
Geen woord.
Geen kleur.
Geen klank:
Het land
is stom.
Slechts oog
en oor
voor zwaard
en trom.
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
Het land is stom
•fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Antony Kok, Archive E-F, De Stijl, Doesburg, Theo van, Feis, Agnita, Kok, Antony, Theo van Doesburg, WAR & PEACE
De
verlaten
loopgraaf
Een wond
in d’ aard!
Een geul!
Een spleet!
Deed dat
de mensch,
die denkt,
die weet?
Arm, voet,
been, hoofd,
‘t ligt al
dooreen.
Men zoekt
een mensch!
Er is
er geen!
Slechts bloed!
slechts stank!
Slechts lijk!
Slechts dood!
Op, op!
Meer moord.
Uw land
blijv’ groot!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De verlaten loopgraaf
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Archive E-F, Doesburg, Theo van, Essays about Van Doesburg, Kok, Mondriaan, Schwitters, Milius & Van Moorsel, Feis, Agnita, Kok, Antony, WAR & PEACE
Menschenmateriaal.
Het is
maar bloed.
Het is
maar been.
Is ‘t heusch
maar stof?
Is ‘t stof
alleen?
Men schendt
natuur.
Men schendt
den geest.
Men is
geen mensch.
Men is
geen beest!
Werp maar
den mensch
in ‘t vuur!
Ga voort!
Maar ‘t is
ùw ziel,
die wordt
vermoord!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
Menschenmateriaal
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, De Stijl, Doesburg, Theo van, Feis, Agnita, Kok, Antony, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg (I.K. Bonset), WAR & PEACE
Meer, meer!
Verwond, vermink,
Schiet dood, houw neer!
Roep legers op.
Steeds meer, steeds weer.
Vermorzel ze
Hak z’in elkaar!
Bedenk, het is
uw broeder maar.
Spreek ik zoo goed?
Is ‘t mooi zoo’n lied?..
De mensch sterft uit,
maar ‘t hindert niet!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
Meer, meer!
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, Feis, Agnita, Theo van Doesburg (I.K. Bonset), WAR & PEACE
De Soldaat.
Geen mensch.
Geen dier.
Geen plant:
Een ding.
Het mort
noch klaagt:
Zijn kracht
verging.
Het lijdt.
Het sjouwt.
Het torst
gewicht.
Geen vreugd.
Geen lach
op zijn
gezicht.
Vraag.
O mensch,
mijn vriend,
waar gaat
dat heen?
Antwoord.
Het vuur,
de dood,
‘t Is mij
heusch één!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De Soldaat
• fleursdumal.nl magazine
More in: *Concrete + Visual Poetry F-J, *War Poetry Archive, Agnita Feis, Antony Kok, Archive E-F, Archive E-F, DADA, De Stijl, Feis, Agnita, Theo van Doesburg (I.K. Bonset)
Oorlog!
Een volk.
Een land:
Het bloeit.
Het geurt.
Eén graf!
Eén brand!
Men rouwt.
Men treurt.
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
Oorlog
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Agnita Feis, Archive E-F, DADA, De Stijl, Doesburg, Theo van, Feis, Agnita, WAR & PEACE
De slag.
De zon.
Een woud.
Een veld.
Een vliet:
‘t Is geel,
groen, blauw,
maar rood
is ‘t niet.
Gerij.
Gedraaf.
Geschut.
Gedreun:
Gegil!
Gekerm!
Gezucht!
Gekreun!
Geen zon.
Geen woud.
Geen mensch!
Geen hart!
‘t Is bloed!
‘t Is rood!
‘t Is grijs!
‘t Is zwart!
Agnita Feis
(1881 – 1944)
Uit: Oorlog. Verzen in Staccato (1916).
De Slag
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Agnita Feis, Archive E-F, Archive E-F, De Stijl, Feis, Agnita, Theo van Doesburg
Met haar succesdebuut Habitus wint Radna Fabias na de C. Buddingh’-prijs 2018 en de Awater Poëzieprijs en Herman De Coninckprijs 2019 óók deze eerste editie van De Grote Poëzieprijs.
De prijs, € 25.000,- voor de beste Nederlandstalige bundel van het jaar, werd op de slotdag van het gouden Poetry International Festival uitgereikt samen met de C. Buddingh’-prijs, die naar Roberta Petzoldt ging, voor haar debuut Vruchtwatervuurlinie’. Habitus is daarmee zonder meer de meest prijswinnende debuutbundel ooit.
Ook werden op het festival prijzen uitgereikt door jongeren, een initiatief van School der Poëzie.
De School der Poëzie-Communityprijs ging naar Ted van Lieshout voor Ze gaan er met je neus vandoor,
Roelof ten Napel kreeg de Jongerenprijs voor Het woedeboek waarmee hij ook kans maakte op De Grote Poëzieprijs én de C. Buddingh’-prijs. Met het uitreikingsprogramma ‘Prijs de poëzie!’ sloot Poetry International het gouden jubileumfestival even feestelijk af als dat het begon.
De Grote Poëzieprijs voor Radna Fabias
De Grote Poëzieprijs is dé prijs voor Nederlandstalige poëzie en bekroont de beste Nederlandstalige bundel van het jaar met € 25.000,-.
De jury van De Grote Poëzieprijs 2019 kreeg 150 bundels ter lezing en nomineerde er niet vijf maar zes, vanwege het hoge aantal inzendingen, de verlengde periode waarover werd gejureerd en de aangetroffen kwaliteit.
Opnieuw gaat de hoofdprijs dus naar Radna Fabias: “Fabias graaft net zo lang in wat bedenkelijk is – waarbij ze ook zichzelf niet spaart – totdat de complexiteit van een probleem zich openbaart.
Dit maakt dat Habitus (Arbeiderspers) deelneemt aan het ‘gesprek van de dag’, maar tegelijk – en belangrijker – dat de bundel er ook een krachtig tegengif tegen is.
Niets is eenvoudig in deze bundel, niets is op te lossen met een paar slimme oneliners of standpunten. Fabias maakt het persoonlijke politiek en het politieke persoonlijk,” oordeelde de jury.
De C. Buddingh’-prijs voor Roberta Petzoldt
De prijs voor beste Nederlandstalige poëziedebuut – jaarlijks uitgereikt op het Poetry International Festival – gaat dit jaar naar Roberta Petzoldt.
Haar debuut Vruchtwatervuurlinie (Van Oorschot) gaat over verlies en is strijdbaar, humoristisch, prikkelend en fel maar boven alles een rigoureus allerindividueelst onderzoek waarbij de dichter, sneller dan de eigen schaduw, de poëzie zelf op de staart probeert te trappen of ‘zonder vliegtuig de wolken raken / bewegen door / een getraind gevoel voor humor / en een eenzame logica’.
Op intieme wijze creëert de dichter een verrassend nieuw poëtisch universum, wat weergaloze gedichten en tijdloze regels oplevert: ‘ik weet dat mensen op hun honden lijken, maar jij / lijkt op de hond van iemand anders’”, aldus de jury.
Jongerenprijzen bij De Grote Poëzieprijs
School der Poëzie reikte op de slotavond van Poetry International twee prijzen uit namens de Poëzie Community en namens scholieren uit Nederland en Vlaanderen.
De Poëzie Community van School der Poëzie koos unaniem voor Ze gaan er met je neus vandoor (Leopold) van Ted van Lieshout, omdat het “een avontuur was om te lezen.” Jongeren van scholen uit Antwerpen, Amsterdam, Rotterdam en Gent namen deel aan workshops van School der Poëzie en lieten zich inspireren door de gedichten van de zes genomineerden. Zij kenden hun Jongerenprijs toe aan Roelof ten Napel voor Het woedeboek (Hollands Diep) “omdat het over woede gaat én over liefde.”
De jury van De Grote Poëzieprijs bestond uit Joost Baars, Yra van Dijk, Adriaan van Dis, Cindy Kerseborn en Maud Vanhauwaert.
Zij nomineerden naast Habitus van Radna Fabias ook Nachtboot van Maria Barnas, Stalker van Joost Decorte, Het woedeboek van Roelof ten Napel, Genadeklap van Willem Jan Otten en Onze kinderjaren van Xavier Roelens. De jury van de C. Buddingh’-prijs bestond uit Els Moors, Tsead Bruinja en Kila van der Starre. Zij nomineerden ook Obelisque van Obe Alkema, Dwaallichten van Gerda Blees en Het woedeboek van Roelof ten Napel.
Eerste Grote Poëzieprijs voor Radna Fabias
Roberta Petzoldt wint ‘de Buddingh’
Jongerenprijzen voor Ted van Lieshout en Roelof ten Napel
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, #More Poetry Archives, - Book News, - Bookstores, Archive E-F, Archive E-F, Archive K-L, Archive M-N, Archive O-P, Art & Literature News, Awards & Prizes, Lieshout, Ted van, Poetry International
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature