Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
‘Ik heb van ‘t leven vrijwel niets verwacht ‘
dichter bij J.C. Bloem
Van 16 september t/m 20 oktober 2011 geeft het Historisch Centrum Overijssel (HCO) een bijzondere twist aan de kunst van het dichten.
Nederlands dichter J.C. Bloem (1887 – 1966): De gedichten van Jacques Bloem worden nog steeds hoog gewaardeerd in literaire kringen. Daarbuiten is Bloem vooral bekend van de jaarlijkse J.C. Bloempoëzieprijs. Bloem heeft een speciale relatie met Overijssel. Zo was zijn vader burgemeester van Hardenberg en woonde het gezin Bloem jaren in Almelo. Veel later vanaf 1958 tot zijn dood woonde de dichter in Kalenberg waar hij door Clara Eggink verzorgd werd. In 1966 is hij begraven op het kerkhof van Paasloo.
Vanwege zijn relatie met Overijssel en de waardevolle gedichten, organiseert het HCO een expositie en een muziekoptreden rond J.C. Bloem.
Een expositie over een dichter: In de expositie ‘Ik heb van ‘t leven vrijwel niets verwacht – Dichter bij J.C. Bloem’ zijn werken van 12 kunstenaars te bewonderen die zich hebben laten inspireren door de gedichten van de Nederlandse dichter. Daarnaast worden er gedichten, foto’s, films en originele uitgaven van J.C. Bloem getoond. Ook is er de erebundel verkrijgbaar die door de Stichting J.C. Bloem Poëzieprijs naar aanleidng van de 45ste sterfdag van de dichter is uitgegeven. De expositie is gratis te bezichtigen tijdens de openingstijden van het Historisch Centrum Overijssel van 16 september t/m 28 oktober.
Bezoekadres (toegang gratis)
Historisch Centrum Overijssel
Van Wevelinkhovenstraat (geen nr.), Zwolle
T: 038- 426 6300
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Art & Literature News, Bloem, J.C.
Prinses Máxima nam
Alle gedichten van Borges
in ontvangst
Op 21 september heeft Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima der Nederlanden het eerste exemplaar van Alle gedichten van de Argentijnse dichter Jorge Luis Borges in ontvangst genomen, uit handen van de vertalers Maarten Steenmeijer en Barber van de Pol. De overhandiging vond plaats in het woonhuis van Prinses Máxima, De Eikenhorst.
Jorge Luis Borges (Buenos Aires, 1899 – 1986) verwierf vooral wereldfaam met zijn verhalen, verzameld in De Aleph en andere verhalen. Hij geldt als de belangrijkste Zuid-Amerikaanse prozaschrijver van de twintigste eeuw.
Toch zag hij zichzelf in de eerste plaats als dichter. Met name in de laatste dertig jaar van zijn leven schreef hij graag poëzie. Vanaf de jaren veertig raakte hij langzamerhand blind. Hierdoor was hij tijdens het schrijven niet alleen veel meer aangewezen op zijn geheugen en op kortere geschriften, ook gaf poëzie hem de mogelijkheid persoonlijker te zijn dan proza.
Een groot deel van zijn poëzie is nooit in Nederlandse vertaling verschenen. In Alle gedichten is voor het eerst al zijn poëzie opgenomen, in het Nederlands en in het Spaans, ongeveer vijfhonderd gedichten in totaal. Vertalers Barber van de Pol en Maarten Steenmeijer werkten enkele jaren intensief met elkaar samen om deze vertaling tot stand te brengen.
Jorge Luis Borges verwierf pas wereldfaam toen hij al 61 jaar oud was. Op die leeftijd, in 1961, werd hem, samen met Samuel Beckett, de Prix Formentor toegekend, en vanaf die tijd verschenen zijn verhalen in vertaling overal ter wereld, ook in Nederland.
Hij werd een van de boegbeelden van uitgeverij De Bezige Bij, die zijn beroemdste verhalenbundel, De Aleph, vele malen herdrukte. Het paradoxale is dat Borges zichzelf niet in de eerste plaats als prozaschrijver zag, en ook niet als essayist (hij schreef schitterende essays, waarvan er ook vele in het Nederlands zijn uitgegeven), maar als dichter. Vooral in de laatste dertig jaren van zijn leven schreef hij graag poëzie, niet alleen omdat hij langzaam blind werd en tijdens zijn schrijven veel meer op zijn geheugen en dus op kortere geschriften aangewezen was, maar ook omdat gedichten hem de mogelijkheid gaven persoonlijker te zijn dan hij zich in zijn proza meende te kunnen veroorloven.
Slechts een klein deel van zijn poëzie werd tot nu toe in het Nederlands vertaald. In Alle gedichten zijn voor het eerst al zijn gedichten in Nederlandse vertaling bijeengebracht – een mijlpaal.
Jorge Luis Borges – Alle gedichten
Uitgeverij De Bezige Bij, september 2011
gebonden met leeslint en stofomslag, 1246 pagina’s, 21,5 x 13 cm
ISBN 9789023464617, verkoopprijs € 59,90
De Nederlandse vertaling is van Barber van de Pol en Maarten Steenmeijer
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Borges J.L., Jorge Luis Borges
.jpg)
Paul Boldt
(1885-1921)
AUF DER CHAISELONGUE
Wir haben nicht der Sonne Sympathien.
Und man verspricht sich zwecklos in Gebeten.
Die Negerin, das Pferd und den Ästheten
Frißt Erde auf. Sie können nicht entfliehn.
Gott ist der Freund der Bäume und der Sterne.
Im Hochgebirge wilde Tannen schreien.
Orion hängt über dem All im Freien.
Monumental. Maßlos. In tauber Ferne.
Im Hirn Gelächter. Ich sprach: die Freiheit!! –
Das Weib ist populär. Der Koitus.
Das wadenwarme Bett. Man friert und freit. –
Gefüllt mit Zähnen ist zuletzt der Kuß. –
Komm du doch, Freund, verkürze mir die Zeit,
Mein fröhlich lärmender Revolverschuß.
MONOGAMIE
Fleisch. Es bewegt sich mit Blutschatten,
Und es versickert in zehn Tropfen Zehen.
Laß dich von meinen Seelenaugen sehen!
Sag etwas! Gattin, nenn mich deinen Gatten.
Die Küsse schlagen mich! Etwas Allmacht
Ist doch in den Anhäufungen von Armen.
Wie Kameraden liegen wir im warmen
Biwak der Herzen diese Fleischesnacht.
Wenn mir der Morgen in die Haare saust,
Schläfst du bei mir vom Mund bis an die Zehen.
Wir sind gottlos. Nur unser Herz verehrend.
Ein Löwenpaar, das unter Sternen haust.
Einer des andern große Stärke mehrend.
Wir sterben nicht. Das kann uns nicht geschehen.
Paul Boldt poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Boldt, Paul, Expressionism
Frans Babylon
(Frans Obers 1924-1968)
Lichten in nevel
als zich traag de avondnevel
weer in amsterdam verdicht
loop ik eenzaam langs de gevels
zoekend naar een vergezicht.
dubbelzinnig zijn reklames
punten voor mijn evenwicht;
achter de miljoenen ramen
leven mensen in het licht.
in zo’n ruime nevelavond
voel ik mij in ’t diepst gericht
naar de wezens die gehavend
geven hoe ze zijn ontwricht.
en bij één der voze grachten
-waar elk licht in damp vergaat-
smoor ik schamel kleine klachten
in een goede schoot van ’t kwaad.
en ik keer door lege stegen
waar ooit breero zwierf van pijn
godverlaten doodgezwegen
door de nevel van het Zijn.
(Lichten in nevel, 1966)
Frans Babylon poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Babylon, Frans
P.C. Boutens
(1870-1943)
Bij de lamp
Bij de lamp blijf ik alleen.
Waar uw kus en lach verdween,
Sluit de stilte rond mij heen
Tot den effen glans waarin,
Liefelijkste droombegin,
Ik mij klaarst op u bezin.
En mijn oogen lezen niet
‘t Oud verhaal van vreemd verdriet,
Waar ik straks den wijzer liet …:
Door bezonken wolkepracht,
Heel den dag om u herdacht,
Gaat de ziel in tot haar nacht:
Door zoo helder avondrood
Naar een nacht zoo diep en groot
Als uit leven naar den dood:
Of ge al zonder morgen ging
Buiten levens duistren ring
Rusten in verheerlijking,
Wijl ik hier bij ‘t lampelicht,
De oogen naar mijn boek gericht,
Nog wat van u droom en dicht,
Tot het uur van slapen slaat
En niets blijft dan uw gelaat
Als de droom in droom vergaat.
P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Boutens, P.C.
.jpg)
P.C. Boutens
(1870-1943)
Liefdes uur
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
Het is de blanke dageraad:
De diepe weî waar nog geen maaier gaat,
Staat van bedauwde bloemen wit en geel;
De zilvren stroom leidt als een zuivre straat
Weg in het nevellicht azuur;
En morgens zingend hart, de leeuwrik, slaat
Uit zijn verdwaasde keel
Wijsheid die geen betracht en elk verstaat,
Vreugd zonder maat,
Vreugd zonder duur…
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
‘t Is liefdes uur.
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
De zon genaakt de middagsteê:
In diepte van doorgloede luchtezee
Smoort de akker onder ‘t bare goud;
De vonken sikkel snerpt door ‘t droge graan;
De schaduw krimpt terug in ‘t hout;
In hemel- en in waterbaan
Geen wolken gaan;
Alleen de wit-doorzichte maan
Blijft louter in het blauwe hemelvuur…
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
‘t Is liefdes uur.
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
‘t Is de avond: in zijn rosse goud
Wordt schoon en oud
Der wereld dagehel gezicht;
Snel aan den hemel valt het water van het licht;
En al de windestemmen komen vrij;
De laatste wagen wankelt naar de schuur;
De dooden wenken aan den duistren Oostermuur;
En boven glansbeloopen
Westersche schans in groene hemelweî
Straalt Venus’ gouden aster open
Zoo plotseling en puur…
Hoe laat is ‘t aan den tijd?
‘t Is liefdes uur.
P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Boutens, P.C.
Afscheidsgedicht Sara Bidaoui
Op zondag 28 september, tijdens de opening van ‘Boeken rond Het Paleis, droeg Sara Bidaoui (15) haar laatste gedicht voor als Kinderstadsdichter van Tilburg. Ze schreef dit afscheidsgedicht speciaal voor haar opvolgster, Pleun Andriessen, die op 29 augustus het stokje heeft overgenomen. We wensen Sara alle goeds in haar verdere schrijfloopbaan. Want ze belooft te blijven dichten, en we hopen in de toekomst nog veel meer gedichten van haar te lezen.
Afscheid
Heb, althans dat geloof ik,
geprobeerd de straten
ieder hun eigen naam te geven
ik las de talen, verstond deels
wat de stad me te vertellen had
haar op papier zetten bleek achteraf
moeilijker dan verwacht
want ze dijde uit
gonsde en bruiste
speelde en tartte
zwierde en stond niet
stil
.
.
.
.
Ach, nu is het tijd dat ik
mijn pen en kroon overdraag
het vangen van de stad
aan iemand anders overlaat
na seizoenen vol met
dwarrelende woorden
Pleun nu laat stoeien
met het ABC
want lieve mensen
ik kap ermee
Sara Bidaoui
Tilburg, 28 augustus 2011
Meer op de website: ≡ www.kinderstadsdichter.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bidaoui, Sara, Kinderstadsdichters / Children City Poets
Van Heflin maait het gras
I’m just a patsy, hield Oswald zelfverzekerd vol, het
blauwe oog voor altijd dichtgeslagen. Vlak voor hij de
historie binnentuimelt is de teruggetrokken schutter
– zo willen reconstructies – bezoeker van een cinema
waar Cry of Battle met Van Heflin fletsjes draait.
Lee Harvey’s laatste film. Ziet hij iets? Officer J.D. Tippit
dood op straat, Jackie’s roze mantelpakje onder de
presidentenhersenen, en ergens in een zonbeschenen
tuin maait Heflin, bijna 53, helgroen gras. Uit radio galmt
moord. Ook C.S. Lewis sterft vandaag. En Aldous Huxley.
Knarsende deuren, schaduwpatronen, weesgegroetjes
van beton.
Bert Bevers
(uit Revolver, Antwerpen, 28ste jaargang, nummer 111, september 2001)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Frans Babylon
(Frans Obers 1924-1968)
In memoriam fratris
Een knaap nog, met serene dromen,
die hij verbeten, fier behield,
want hij verlangde gans bezield
in God te worden opgenomen.
Hij proefde angstig ’s levens druiven
en kussen, droef om hun tekort,
“Misschien dat ik nog monnik word,”
zei hij voor ’t laatste afscheid-wuiven.
En toen een avond was bezonken
in ’t jeugdland met zijn wijd verschiet,
wou hij weer zwemmen bij het riet,
maar is in de eeuwigheid verdronken.
O ouderpaar, verwanten, vrinden
en meisje, dat zijn beeld behoedt,
vertrouwt dat hij ons nu voorgoed
als hemels edelknaap zal binden.
(Gedachtenisprentje Leo Obers, 1951)
Frans Babylon poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Babylon, Frans
Nieuwe Kinderstadsdichter
Pleun Andriessen
gehuldigd
Op maandag 29 augustus wordt de 10-jarige Pleun Andriessen officieel benoemd tot Kinderstadsdichter van Tilburg. Ze neemt dan het stokje over van Sara Bidaoui, die deze functie vanaf januari 2010 bekleed heeft. Pleun wordt op 29 augustus officieel gehuldigd door wethouder Marieke Moorman op basisschool De Borne in de Blaak. Ook Esther Porcelijn, de nieuwe stadsdichter van Tilburg, zal dan aanwezig zijn om haar collega welkom te heten.
Pleun won de titel Kinderstadsdichter met haar gedicht “Thuis???” en wordt Kinderstadsdichter voor de periode van een jaar. In het kader van deze feestelijkheden krijgen de leerlingen van de Borne een introductie op het thema van de Kinderstadsdichtwedstrijd: Tilburg, mijn stad, mijn thuis. Ze gaan zelf ook aan het dichten en zullen hun stadsgedichten tijdens de feestelijke huldiging op het podium ten gehore brengen.
Het openbare programma op basisschool De Borne vindt plaats van 11u00 tot 12u00. Het winnende gedicht van Pleun is te lezen op: www.kinderstadsdichter.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Andriessen, Pleun, Archive A-B, Archive A-B, Kinderstadsdichters / Children City Poets
.jpg)
P.C. Boutens
(1870-1943)
Goede dood
Goede Dood wiens zuiver pijpen
Door ‘t verstilde leven boort,
Die tot glimlach van begrijpen
Alle jong en schoon bekoort,
Voor wien kinderen en wijzen
Lachend laten boek en spel,
Voor wien maar verkleumde grijzen
Huivren in hun kille cel, –
Mij is elke dag verloren,
Die uw lokstem niet verneemt;
Want dit land van most en koren
Is mij immer schoon en vreemd;
Want nooit beurde ik hier te drinken
‘t Water dat de ziel verjongt,
Of van dichtbij hief te klinken
‘t Verre wijsje dat gij zongt:
Alle schoon dat de aard kan geven,
Blijkt een pad dat tot u voert,
En alleen is leven leven
Als het tot den dood ontroert.
P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Boutens, P.C.
Frans Babylon
(Frans Obers 1924-1968)
Mijn muze
Nog altijd draagt mijn muze haar korsetje
van tucht en rijmdwang, ook al knelt het strak
en heeft zij aan de strenge normen lak,
gewend aan menig bandeloos verzetje.
Zo bloot en dartel in ’t gespreide bedje
heeft zij voor kapriolen zeer een zwak,
maar pleegt toch volgens de regels van het vak
ons minnespel op maten van ’t sonnetje.
Door haar kan ik de tucht en ontucht rijmen
in zwakke strofen zonder veel geheimen;
de vrijheid triomfeert dank zij de dwang.
Mijn speelse muze prikkelt om te vlijmen
en laat zich dan –per slot- door sperma lijmen,
al duurt genot slechts veertien regels lang.
(Distels en doornen. Humor- en hekelsonnetten, 1959)
Frans Babylon poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Babylon, Frans
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature