Bert Bevers gedicht: Van Heflin maait het gras
Van Heflin maait het gras
I’m just a patsy, hield Oswald zelfverzekerd vol, het
blauwe oog voor altijd dichtgeslagen. Vlak voor hij de
historie binnentuimelt is de teruggetrokken schutter
– zo willen reconstructies – bezoeker van een cinema
waar Cry of Battle met Van Heflin fletsjes draait.
Lee Harvey’s laatste film. Ziet hij iets? Officer J.D. Tippit
dood op straat, Jackie’s roze mantelpakje onder de
presidentenhersenen, en ergens in een zonbeschenen
tuin maait Heflin, bijna 53, helgroen gras. Uit radio galmt
moord. Ook C.S. Lewis sterft vandaag. En Aldous Huxley.
Knarsende deuren, schaduwpatronen, weesgegroetjes
van beton.
Bert Bevers
(uit Revolver, Antwerpen, 28ste jaargang, nummer 111, september 2001)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert