In this category:

Or see the index

All categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
  3. DANCE & PERFORMANCE
  4. DICTIONARY OF IDEAS
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc.
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence
  9. MONTAIGNE
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
  13. MUSIC
  14. NATIVE AMERICAN LIBRARY
  15. PRESS & PUBLISHING
  16. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
  17. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens
  18. STREET POETRY
  19. THEATRE
  20. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young
  21. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women
  22. WAR & PEACE
  23. WESTERN FICTION & NON-FICTION
  24. ·




  1. Subscribe to new material: RSS

– Book News

«« Previous page · Koos Meinderts: De schelmenstreken van Reinaert de Vos · Ton van Reen: Het diepste blauw (086). Een roman als feuilleton · Christian Kunda Mutoki: Guy de Maupassant. Une certaine idée de l’homme dans Le Horla · Chronicles of a Liquid Society by Umberto Eco · Michel Houellebecq: Sérotonine. Roman · Ton van Reen: Het diepste blauw (085). Een roman als feuilleton · Yugoslavia: Peace, War, and Dissolution by Noam Chomsky · David Lynch: Someone is in my House. Retrospectief in Bonnefantenmuseum · Martin Rowson: Pastrami Faced Racist · The Annotated Prison Writings of Oscar Wilde · Unwritten: Caribbean Poems After the First World War edited by Karen McCarthy Woolf · Ton van Reen: Het diepste blauw (084). Een roman als feuilleton

»» there is more...

Koos Meinderts: De schelmenstreken van Reinaert de Vos

Terwijl Reinaert de Vos tijdens het monopoly-spelen met zijn kinderen stiekem een briefje van duizend uit de bank jatte en zich te goed deed aan een kipkluifje, verklaarde Koning Nobel in de paleistuin de jaarlijkse Hofdag voor geopend.

Met de opening van de Hofdag opent ook de fonkelende bewerking die Koos Meinderts maakte van het bekendste epos uit de Middelnederlandse literatuur: Van den Vos Reynaerde.

In achttien hoofdstukken verhaalt Meinderts over de belevenissen van de geslepen vos Reinaert en zijn beklagenswaardige tegenspelers, waaronder Tibeert de Kater, Bruun de Beer en Cuwaert de Haas. Elk hoofdstuk werd geïllustreerd door een vooraanstaand kinderboekillustrator.

Koos Meinderts:
De schelmenstreken van Reinaert de Vos
1e druk
EAN: 978 90 8967 273 5
NUR: 274
Verschenen 12-11-2018
Formaat: 23,5 x 27 cm
48 bladzijden
Gebondend
Bindwijze Hardcover
Genre Kinderboeken
Uitgever Hoogland & Van Klaveren, Uitgeverij
Taal Nederlands
Illustraties Charlotte Dematons e.a.
Prijs: € 17,50

# New books
Koos Meinderts
Reinaert de Vos

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Book Stories, Archive M-N, Archive Q-R, Archive Q-R, Art & Literature News, Grimm, Andersen e.o.: Fables, Fairy Tales & Stories


Ton van Reen: Het diepste blauw (086). Een roman als feuilleton

Een tik op zijn schouder. Hij trekt de plaid van zijn gezicht en opent zijn ogen. Het is Afke.
`Je was tegen iemand aan het praten.’

`Ik praatte met Tijger en Thija.’
`Over school?’
`Goh, dat ik zo duidelijk praat als ik droom.’
Ze helpt hem van het bed in zijn stoel. Ze helpt hem vaak. Tegenover haar voelt hij niet de gêne die hij wel voelt bij zijn vrouw en zijn dochter. Soms is ook Zhia erbij. Dan helpen ze hem als twee jonge verpleegsters.
Zijn vrouw haat het als de meisjes boven zijn, al weet hij niet waarom.

`Je bent nat van het zweet.’
`Dat komt door de medicijnen. Ik zweet nog als het vriest.’
Ze trekt zijn overhemd uit.
`De haren op je rug zijn nog zwart.’ Ze droogt zijn rug en hals. `Had je vroeger zwart haar? Vonden de meisjes je knap?’
`Er waren hier niet zo veel meisjes. Het dorp was nog klein.’
`En die paar dan?’
`Thija vond me knap. Maar ik denk dat ze Tijger knapper vond.’
`En oma?’
`Toen zij een meisje was? Ze wilde me alleen hebben omdat ze jaloers was op Thija. Dat denk ik nu.’
`Vond jij haar knap?’
`Anders.’
`Je was toch wel verliefd op haar? Je bent toch met haar getrouwd?’
`Het liep nu eenmaal zo. Er waren hier maar een paar meisjes, dat zei ik toch. Kemp wilde haar ook.’
`Ben je met haar getrouwd omdat je haar niet aan Kemp gunde?’
`Ja.’ Tegen haar kan hij alleen maar eerlijk zijn.
`Wel vreemd’, zegt ze. `Nu heb ik precies zulke grootvaders zoals jij had.’
`Hoezo?’
`Jij zegt toch altijd dat ze elkaar niet mochten.’
Ze rijdt hem voor de wastafel.
`Moet ik je scheren?’
`Ik doe het zelf.’

Ze pakt het mes uit de la, haalt het uit de houder en pakt kwast en scheerzeep uit de kast.
`Scheerzeep ruikt lekker.’
`Het ruikt naar jongens.’
`Jongens! Was je gelukkig als kind?’
`Alleen toen Tijger en Thija er nog waren.’
`Er waren toch ook anderen die van je hielden.’
`Wie dan?’
`Je moeder.’
`Dat is ook zo.’
`Ik hou ook van je.’

Hij ziet haar oprechte gezicht in de spiegel.
`Het is waar’, zegt hij. `Jij houdt net zo veel van mij als ik van jou. En je opa Kemp?’
`Van hem hou ik ook. Anders. Zal ik je inzepen?’ Ze haalt de kwast door het schuim en zeept hem zorgvuldig in. `Ik kan je ook scheren. Laat mij het maar doen. Jij snijdt je te vaak.’
`Ik heb een zware baard. Een scheerapparaat werkt niet bij mij.’
`Voortaan scheer ik je wel.’ Ze zet het mes aan. Protesteren helpt niet. Hij voelt hoe zacht het mes over zijn huid glijdt. In de spiegel ziet hij de inspanning op haar gezicht. Hij blijft muisstil zitten. Ze wil het beter doen dan hij.
Terwijl ze met hem bezig is, hoort hij een zacht gebrom, door de muur heen. Net alsof in het buurhuis een of ander apparaat aanstaat. Hij spant zich in om het geluid te kunnen traceren. Het kan ook een vliegtuig zijn, ver weg.

`Klaar’, zegt ze triomfantelijk en ze bet zijn gezicht. `Geen bloed. Zie je dat ik het beter kan.’
`Mooi. Je moet verpleegster worden.’
`Later ga ik met dieren werken. In een circus. Of bij een dierenarts. Of in een asiel. Zhia wordt verpleegster. Of dokter. Ze wil naar Afrika. Of in een kindertehuis.’
`Dat jullie al zo goed weten wat je wilt! Toen ik twaalf was, wist ik nog niets.’
Hij hoort de voordeur dichtslaan.

`Kan ik boven komen?’
`Kom maar’, roept Afke.
Zhia holt de trap op en komt de kamer binnen.
`Bij de silo is een ongeluk gebeurd’, hijgt Zhia.
`Ernstig?’ schrikt Mels.
`Een witte muis is van het dak gevallen. Recht in de bek van een buizerd.’
`Dat is dubbele pech’, zegt Mels.
`Of dubbel geluk’, zegt Zhia. `Misschien was de muis blij dat ze werd opgevreten en dat ze niet te pletter viel.’
`Van dat laatste had ze niets gevoeld’, zegt Mels. `Maar zo’n roofvogel die je verslindt, dat is wel erg.’
`Het is niet waar’, zegt Zhia. `Het was geen witte muis, het was een zwarte.’
Afke trekt hem een overhemd aan en maakt de knoopjes dicht.
`We moeten naar school. Na het avondeten kom ik weer, als je zin hebt in vertellen.’
`Daar heb ik altijd zin in.’
Hij hoort hen de trap af lopen. De deur valt dicht.

Ze hollen weg. Hij luistert tot hij niets meer hoort in de straat. Hij weet weer voor wie hij leeft.
Hij rolt naar de kast en pakt het boek. Elke dag kijkt hij er even in. Het boek dat Thija aan Tijger heeft gegeven toen hij twaalf werd, maar dat hij niet wilde. `Chine, pays inconnu.’ `Les couleurs pastel de la Chine’, leest hij onder een foto van een rivier van blauw krijt. De oevers zijn van pastelkleurig paars, de lucht is blauw en vet van de regen en gepokt met zwarte ganzen die zich op het water laten vallen. Boten met rieten daken, met naakte jongens voorop die met een stok de diepte peilen, drijven op het water.

De foto van een riviertje van blauw porselein, en een man in een bootje van bamboe, omringd door groenten met de kleur van gras. `Un homme transporte des légumes’.

Hij zet het boek terug, rolt naar het bureau en opent het album met de levenslopen van de directeuren van de fabriek. Hun levensbeschrijvingen, hun foto’s en doodsprentjes. Hij is bezig ze te ordenen, er een lijn in te krijgen.
Een grote leugen is het doodsprentje van Frans-Joseph Hubben, waarop te lezen staat dat hij zijn leven lang gehoorzaam aan God is geweest en een goed en trouw echtgenoot en vader was. Mels weet beter. Meneer Frans-Joseph kwam zelden in de kerk. Vlak na de verkoop van de fabriek is hij in Zwitserland gestorven aan een hartaanval, naar men zegt nadat ze hem uit een café hadden gezet waar hij vrouwen lastigviel.

Ton van Reen: Het diepste blauw (086)
wordt vervolgd

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van


Christian Kunda Mutoki: Guy de Maupassant. Une certaine idée de l’homme dans Le Horla

Christian Kunda Mutoki porte un nouveau regard sur Le Horla de Guy de Maupassant.

Il est précédé d’une préface et suivi d’une postface.

Il vient rafraîchir les problématiques qui touchent à la morale, à l’athéisme, à des amours tumultueuses et infidèles. . .

Le monde d’aujourd’hui diffère-t-il de celui décrit au XIXe siècle par l’écrivain français ? La science a-t-elle amélioré la condition existentielle de l’homme ?

Voici quelques questions majeures qui trouvent ici un regard neuf.

Christian Kunda Mutoki a préparé sa thèse de doctorat à l’Université Paul Verlaine, actuelle Université de la Lorraine (Metz, France). Il est écrivain et professeur de Littérature et civilisation françaises à l’Université de Lubumbashi, en RDC.

GUY DE MAUPASSANT
Une certaine idée de l’homme dans Le Horla
Christian Kunda Mutoki
Cahiers des sciences du langage
Langue Linguistique Littérature
Broché
Format : 15,5 x 24 cm
ISBN : 978-2-8066-3665-2
14 décembre 2018
70 pages
€ 11,5

# New books
Une certaine idée de l’homme dans Le Horla
de Guy de Maupassant
Christian Kunda Mutoki

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive M-N, Archive M-N, Art & Literature News, Guy de Maupassant, Maupassant, Guy de, Maupassant, Guy de


Chronicles of a Liquid Society by Umberto Eco

The final book from one of Europe’s cultural giants: an entertaining collection of essays about the modern world – from unbridled individualism to mobile phones.

Umberto Eco was an international cultural superstar. A celebrated essayist as well as novelist, in this, his last collection, he explores many aspects of the modern world with irrepressible curiosity and wisdom written in his uniquely ironic voice.

Written by Eco as articles for his regular column in l’Espresso magazine, he brings his dazzling erudition, incisiveness and keen sense of the everyday to bear on topics such as popular culture and politics, unbridled individualism, conspiracies, the old and the young, mobile phones, mass media, racism, good manners and the crisis in ideological values.

It is a final gift to his readers – astute, witty and illuminating.

“ A swan song from one of Europe’s great intellectuals…Eco entertains with his intellect, humor, and insatiable curiosity…there’s much here to enjoy and ponder ”.  Tim Parks, Guardian

Chronicles of a Liquid Society
by Umberto Eco
Paperback
ISBN 9781784705206
Hardback
ISNB 9781911215318
2017/2018
Harvill Secker / Vintage
320 pages
Language & Literary Studies

# New books
Chronicles of a Liquid Society
by Umberto Eco

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive E-F, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DICTIONARY OF IDEAS, MONTAIGNE, Museum of Literary Treasures, NONFICTION: ESSAYS & STORIES, Umberto Eco


Michel Houellebecq: Sérotonine. Roman

«Mes croyances sont limitées, mais elles sont violentes. Je crois à la possibilité du royaume restreint. Je crois à l’amour» écrivait récemment Michel Houellebecq.

Le narrateur de Sérotonine approuverait sans réserve. Son récit traverse une France qui piétine ses traditions, banalise ses villes, détruit ses campagnes au bord de la révolte. Il raconte sa vie d’ingénieur agronome, son amitié pour un aristocrate agriculteur (un inoubliable personnage de roman – son double inversé), l’échec des idéaux de leur jeunesse, l’espoir peut-être insensé de retrouver une femme perdue.

Ce roman sur les ravages d’un monde sans bonté, sans solidarité, aux mutations devenues incontrôlables, est aussi un roman sur le remords et le regret.

Michel Houellebecq
Sérotonine
Littérature française
Flammarion
À paraître le 04/01/2019
352 pages
139 x 210 mm
Broché
EAN : 9782081471757
ISBN : 9782081471757
€ 22,00

# Nouveau roman
Michel Houellebecq
Sérotonine

•fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive G-H, Art & Literature News, Michel Houellebecq


Ton van Reen: Het diepste blauw (085). Een roman als feuilleton

`Als we China hebben gezien, zullen we pas begrijpen hoe nietig het hier allemaal is’, zegt Tijger.

`Hoe klein het dorp is, hoe smal de beek, hoe de fabriek stinkt.’

`Jij hoeft helemaal niet op reis te gaan om dat te ontdekken’, zegt Thija. `Jij weet het nu al.’

`Na de zomervakantie gaan we ieder naar een andere school’, zegt Tijger.

`Het is ellendig’, zegt Mels. `Ik wil helemaal niet naar een andere school. We moeten bij elkaar blijven.’

`We hebben er niets over te zeggen’, zegt Tijger. `Het is allemaal al beslist.’

`Stom’, zegt Thija. `Ik zal jullie maanden niet zien.’

`Dat is het ergst van alles,’ zegt Mels, `dat jij naar kostschool moet.’

`Ik wil het niet. Mijn váder wil het.’

`Ons vragen ze niets’, zegt Mels.

Ton van Reen: Het diepste blauw (085)
wordt vervolgd

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van


Yugoslavia: Peace, War, and Dissolution by Noam Chomsky

The Balkans, in particular the turbulent ex-Yugoslav territory, have been among the most important world regions in Noam Chomsky’s political reflections and activism for decades.

His articles, public talks, and correspondence have provided a critical voice on political and social issues crucial not only to the region but the entire international community, including “humanitarian intervention,” the relevance of international law in today’s politics, media manipulations, and economic crisis as a means of political control.

This volume provides a comprehensive survey of virtually all of Chomsky’s texts and public talks that focus on the region of the former Yugoslavia, from the 1970s to the present. With numerous articles and interviews, this collection presents a wealth of materials appearing in book form for the first time along with reflections on events twenty-five years after the official end of communist Yugoslavia and the beginning of the war in Bosnia.

The book opens with a personal and wide-ranging preface by Andrej Grubačić that affirms the ongoing importance of Yugoslav history and identity, providing a context for understanding Yugoslavia as an experiment in self-management, antifascism, and mutlethnic coexistence.

Noam Chomsky (1928) is Institute Professor in the Department of Linguistics and Philosophy at the Massachusetts Institute of Technology, Boston. A member of the American Academy of Science, he has published widely in both linguistics and current affairs. His books include At War with Asia, Towards a New Cold War, Fateful Triangle: The U. S., Israel and the Palestinians, Necessary Illusions, Hegemony or Survival, Deterring Democracy, Failed States: The Abuse of Power and the Assault on Democracy and Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media.

Title: Yugoslavia: Peace, War, and Dissolution
Author: Noam Chomsky
Edited by Davor Džalto
Preface by Andrej Grubačić
Subjects: Politics / History-Europe
Publisher: PM Press
ISBN: 978-1-62963-442-5
Published: 04/2018
Language: English
Format: Paperback
Size: 6×9
240 pages
$15.63

# new books
Noam Chomsky
Yugoslavia: Peace, War, and Dissolution

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Book Stories, Archive C-D, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, MONTAIGNE, Noam Chomsky, WAR & PEACE


David Lynch: Someone is in my House. Retrospectief in Bonnefantenmuseum

Vanaf 30 november 2018 tot 28 april 2019 presenteert het Bonnefantenmuseum het omvangrijke retrospectief Someone is in my House van de Amerikaanse kunstenaar David Lynch.

Hoewel David Lynch onmiskenbaar een spilfiguur is in de internationale film- en tv-wereld, is zijn werk als beeldend kunstenaar veel minder bekend. Dat is op zijn minst vreemd, aangezien Lynch zelf altijd heeft bena­drukt dat hij zichzelf vóór alles ziet als beeldend kunste­naar.

Een beeldend kunstenaar die tijdens zijn studie aan de kunstacademie toevallig in aanraking kwam met het medium film, waarmee de basis gelegd werd voor zijn carrière als filmregisseur.

Naast zijn werk als regisseur is Lynch altijd actief gebleven als beeldend kunstenaar en heeft hij in de afgelopen decennia een grenzeloos oeuvre gecreëerd van onder andere schilderijen, tekeningen, litho’s, foto’s, lampsculpturen, muziek en installaties.

Een oeuvre dat tot nu toe nog maar zelden is belicht en in musea werd getoond. Met ruim 500 werken brengt het Bonnefantenmuseum niet alleen de eerste Nederlandse museumpresentatie van Lynch’ beeldend oeuvre, maar ook de grootste overzichtstentoonstelling ooit.

David Lynch: Someone is in my House
30.11.2018 – 28.04.2019

David Lynch, beeldend kunstenaar

Anders dan het werk van Lynch (1946, Missoula, Montana, VS), vol duister geweld en seksua­liteit, doet vermoeden, is de kindertijd van de kunstenaar en filmmaker ge­lukkig en liefdevol.
Lynch groeit op met reislustige ouders en leidt op jonge leeftijd een nomadenbestaan, een voor hem idyllische en veilige omgeving. Van jongs af aan aangemoedigd om zich creatief te ontplooien – kleurboeken waren uit den boze, eigen verbeelding gebruiken was het credo – komt hij uiteindelijk op de Pennsylvania Academy of the Fine Arts in Philadelphia terecht om schilderkunst te studeren.

Hier ontwikkelt Lynch zijn artistieke vocabulaire en thema’s die blijvend aanwezig zullen zijn in zijn werk. En hier ligt de voedingsbodem voor zijn eerste mixed-media installatie met stop-motion film Six Men Getting Sick (Six Times) (1967), die een opmaat vormde naar zijn eerste speelfilm, Eraserhead (1977). De rest is (film)geschiedenis en inmiddels zijn Lynch’ films moderne klassiekers.

Lynch’ kunstenaarschap loopt als een rode draad door zijn leven en films. Hij is gedurende zijn vijftigjarige carrière altijd blijven tekenen en schilde­ren, ook als er vanwege zijn werk als filmregisseur weinig tijd was om in het atelier door te brengen.

“I miss painting when I’m not painting”, zegt Lynch zelf in de recente biografie Room to Dream. * David Lynch en Kristine McKenna. Room to Dream. Edinburgh, Canongate Books, 2018, p. 301

 

In samenwerking met David Lynch toont het Bonnefanten een indrukwekkend artistiek overzicht van het veelzijdige kunstenaarschap van Lynch.

De tentoonstelling omvat schilderijen, foto’s, tekeningen, litho’s en aquarellen uit de jaren 60 tot heden, unieke tekeningen op luciferboekjes uit de jaren 70, schetsboektekeningen uit de jaren 60/70/80, zwart-wit foto’s uit verschillende periodes, waaronder de befaamde Snow Men-fotoserie (1993), cartoons uit de serie The Angriest Dog in the World (1982-1993), audiowerken én een aantal kortfilms uit 1968-2015.

Voor het eerst sinds het ontstaan in 1967, zal ook het allesbepalende academiewerk Six Men Getting Sick (Six Times) in een museumtentoonstelling te zien zijn.

Publicatie

Bij de tentoonstelling verschijnt een rijk geïllustreerde monografie met tekstbijdragen van curator Stijn Huijts (artistiek directeur Bonnefantenmuseum), Kristine McKenna (journalist en curator, Verenigde Staten), Petra Giloy-Hirtz (schrijver en curator, Duitsland) en Michael Chabon (schrijver, Verenigde Staten). De publicatie is verkrijgbaar in het Nederlands, Engels en Frans en wordt uitgegeven door Uitgeverij Hannibal in samenwerking met Prestel.

Tentoonstellingsteaser

In aanloop naar zijn omvangrijke retrospectief Someone is in my House, maakte Lynch speciaal voor het Bonnefanten een unieke tentoonstellingsteaser. In deze typisch Lynchiaanse kortfilm, met in de hoofdrol naast Lynch zelf de ‘White Monkey’ – een personage dat eerder opdook in Lynch’ Weird daily weather report – nodigt hij de kijker uit om naar het Bonnefanten te komen.

Flankerend programma

Parallel aan de tentoonstelling is er in samenwerking met Lumière Cinema in Maastricht een compleet filmretrospectief gewijd aan de films en het leven van David Lynch met filmvertoningen, documentaires en lezingen over de filmmaker.

Daarnaast brengt EYE filmmuseum drie digitaal gerestaureerde films opnieuw uit in de filmtheaters in heel het land. Voor meer informatie: https://www.eyefilm.nl/themas/gerestaureerde-david-lynch-klassiekers

De philharmonie zuidnederland werkte met de Poolse componist Marek Zebrowski aan een compositie en uitvoering van Music for David, een strijkkwartet dat Zebrowski in 2015 componeerde als een hommage aan Lynch, die op zijn beurt de korte animatie film Pożar (Fire) maakte bij Zebrowski’s compositie. Het muziekstuk zal een aantal keren live (op zaal) bij de film ten gehore worden gebracht.

# meer informatie op website Bonnefantenmuseum

# Expositie & publicatie
David Lynch: Someone is in my House
30.11.2018 – 28.04.2019

• photos: jef van kempen

• fleursdumal.nl magazine

More in: #Archive A-Z Sound Poetry, *Concrete + Visual Poetry K-O, - Book News, - Bookstores, Archive K-L, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, David Lynch, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Jef van Kempen Photos & Drawings, Museum of Literary Treasures, Photography, Tales of Mystery & Imagination, THEATRE


Martin Rowson: Pastrami Faced Racist

Undeterred by the embarrassing success of his ridiculous four-volume verse epic The Limerickiad, award-winning cartoonist Martin Rowson continues to lower the tone with a series of metrical rants and cautionary tales about contemporary political and literary life.

Accompanied by the ghosts of Chesterton, Shelley, Burns and Browning, Rowson casts his gaze across the satirical spectrum from governments, gammon-faced racists, class war, nationalism and the harsh realities of child rearing to the world of literary festivals, international book fairs, best-sellers, book-launches, holiday reading lists, bottom lines, liggers, bloggers, blaggers, book-signings and book-burnings.

Martin Rowson is an award-winning cartoonist whose work appears regularly in The Guardian, The Independent on Sunday, The Daily Mirror, The Morning Star and many other publications.

His books include graphic adaptations of The Waste Land, Tristram Shandy and Gulliver’s Travels. Among his other books are Snatches, The Dog Allusion, Fuck, Stuff (long-listed for the Samuel Johnson Prize) and four volumes of The Limerickiad. His most recent book is The Communist Manifesto: A Graphic Novel.

Martin Rowson
Pastrami Faced Racist
Published by Smokestack Books
Release date: 01 Nov. 2018
Language: English
Paperback
84 pages
ISBN-10: 1999827686
ISBN-13: 978-1999827687
£8.99

# new books
Martin Rowson
Pastrami Faced Racist

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Book Stories, Archive Q-R, Archive Q-R, Art & Literature News, Illustrators, Illustration


The Annotated Prison Writings of Oscar Wilde

“And I? May I say nothing, my lord?” With these words, Oscar Wilde’s courtroom trials came to a close. The lord in question, High Court justice Sir Alfred Wills, sent Wilde to the cells, sentenced to two years in prison with hard labor for the crime of “gross indecency” with other men.

As cries of “shame” emanated from the gallery, the convicted aesthete was roundly silenced.

But he did not remain so. Behind bars and in the period immediately after his release, Wilde wrote two of his most powerful works—the long autobiographical letter De Profundis and an expansive best-selling poem, The Ballad of Reading Gaol.

In The Annotated Prison Writings of Oscar Wilde, Nicholas Frankel collects these and other prison writings, accompanied by historical illustrations and his rich facing-page annotations. As Frankel shows, Wilde experienced prison conditions designed to break even the toughest spirit, and yet his writings from this period display an imaginative and verbal brilliance left largely intact.

Wilde also remained politically steadfast, determined that his writings should inspire improvements to Victorian England’s grotesque regimes of punishment. But while his reformist impulse spoke to his moment, Wilde also wrote for eternity.

At once a savage indictment of the society that jailed him and a moving testimony to private sufferings, Wilde’s prison writings—illuminated by Frankel’s extensive notes—reveal a very different man from the famous dandy and aesthete who shocked and amused the English-speaking world.

Nicholas Frankel is Professor of English at Virginia Commonwealth University.

“Frankel provides a valuable service in comprehensively editing these works for a fresh generation of readers.” — Joseph Bristow, University of California, Los Angeles

The Annotated Prison Writings of Oscar Wilde
Oscar Wilde
Edited by Nicholas Frankel
Harvard University Press
Paperback
408 pages
Publication: May 2018
ISBN 9780674984387
€17.00

# more books
The Annotated Prison Writings of Oscar Wilde
-Clemency Petition to the Home Secretary, 2 July 1896
-De Profundis
-Letter to the Daily Chronicle, 27 May 1897
-The Ballad of Reading Gaol
-Letter to the Daily Chronicle, 23 March 1898

• fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Book Stories, Archive W-X, Archive W-X, Art & Literature News, CRIME & PUNISHMENT, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Wilde, Oscar, Wilde, Oscar


Unwritten: Caribbean Poems After the First World War edited by Karen McCarthy Woolf

What does it mean to fight for a ‘mother country’ that refuses to accept you as one of its own?

Britain’s First World War poets changed the way we view military conflict and had a deep impact on the national psyche. Yet the stories of the 15,600 volunteers who signed up to the British West Indian Regiment remain largely unknown. Sadly, these citizens of empire were not embraced as compatriots on an equal footing. Instead they faced prejudice, injustice and discrimination while being confined to menial and auxiliary work, regardless of rank or status.

As a collaborative project, co-commissioned by 14-18 NOW, BBC Contains Strong Language and the British Council, Unwritten Poems invited contemporary Caribbean and Caribbean diaspora poets to write into that vexed space, and explore the nature of war and humanity – as it exists now, and at a time when Britain’s colonial ambitions were still at a peak. Unwritten: Caribbean Poems After the First World War is a result of that provocation and also includes new material written for broadcast and live performance.

Unwritten:
Caribbean Poems After the First World War
by Karen McCarthy Woolf (Author, Editor)
With contributions from Jay Bernard, Malika Booker, Kat Francois, Jay T. John, Anthony Joseph, Ishion Hutchinson, Charnell Lucien, Vladimir Lucien, Rachel Manley, Tanya Shirley and Karen McCarthy Woolf.
Paperback
Publisher: Nine Arches Press
4 Oct. 2018
Poetry
Language: English
ISBN-10: 1911027298
ISBN-13: 978-1911027294
Product Dimensions: 16.3 x 1 x 23 cm
160 pages
Price: £14.99

# new book
Caribbean Poems After the First World War
• fleursdumal.nl magazine

More in: #Editors Choice Archiv, #More Poetry Archives, - Book News, - Bookstores, Archive W-X, Art & Literature News


Ton van Reen: Het diepste blauw (084). Een roman als feuilleton

Hij heeft geen idee waar Jacob begraven is. Toen heeft hij er niet naar gevraagd.

Hebben ze met z’n drieën nooit bloemen willen brengen naar zijn graf? Hij weet het niet meer. Er was te veel afstand tussen de zigeuners en de dorpelingen. Ze werden gedoogd, daar hield het mee op. Je ging er niet mee om. Dat wilden ze zelf waarschijnlijk ook niet. Ze bleven onder elkaar.

Hij rijdt door naar huis. Het is bijna twaalf uur.
Met moeite kan hij bij de bel.

Lizet doet open.

`Dat werd tijd. Ik zit op je te wachten.’

`Het is nog geen twaalf uur.’

`Ik wil de boel aan kant hebben. Hoe was het?’

`Geen mens. Jij niet. Niemand.’

Over die hoerenmadam praat hij niet.

Hij rijdt door naar de keuken. De tafel is gedekt. In een hoek staat de kinderwagen. De baby van zijn dochter slaapt. De kat ligt in het mandje onder in de wagen.

Lizet legt een beboterde snee brood op zijn bord en doet er een omelet op.
Hij neemt een hap. Het ei is koud. Hij schuift het bord terug.

`Is het niet goed?’

`Het smaakt niet als het koud is.’

Buiten slaat de torenklok twaalf uur. Hij rolt zijn stoel terug.

`Eet je niet?’

`Nee.’

`Doe ik daar al die moeite voor?’

`Vanochtend gooide je mijn koffie weg. Nu is het ei koud.’

`Je was beter af in dat revalidatiecentrum’, gooit ze eruit.

`Ik ben blij dat je het gezegd hebt.’

`Zo bedoel ik het niet.’

`Je krijgt je zin.’

`Dram niet zo door.’

`Ik geef je gelijk.’

Ze weet dat ze te ver is gegaan. Nu heeft hij haar in de tang, ook al is het maar voor een paar tellen.
Met de lift gaat hij naar boven. Hij kijkt niet naar de schilderijen van de Wijer bij de trap. Hij wil niets zien.

Als hij van buiten komt, ziet hij elke keer hoe klein zijn kamer is. Ze lijkt steeds kleiner te worden. Een cel. Hij wil hier weg.
Hij kijkt niet in de spiegel. Hij wil zijn kwade hoofd niet zien.

Zijn bed is niet opgemaakt. Hij sluit zijn ogen en houdt de handen voor zijn oren, om de woede in hem te bedaren. Hij moet rustig worden. Aanvallen van woede kunnen het tekort aan bloed in zijn hoofd verergeren, zodat hij een aanval van verwardheid kan krijgen. Hij wil het niet. Hij moet overeind blijven. Als hij een aanval krijgt, laat ze hem in zijn vet gaar koken. Dan komt ze niet eens naar zijn kamer om hem te verzorgen.

Ze heeft hem al eens een hele nacht in zijn rolstoel laten zitten, voor straf. Hij was zo duizelig dat hij niet bij machte was om zelf in bed te komen. Toen hij naar het toilet ging, was hij naast de pot gevallen. Pas toen had ze hem geholpen. De vernedering had meer pijn gedaan dan de blauwe plekken.

Toch moet hij eventjes gaan liggen. Plat liggen is het best voor de bloedtoevoer naar zijn hoofd. Hij glijdt vanuit de rolstoel op bed en valt achterover. Het is gelukt. Hij rukt de plaid uit de rolstoel en trekt die over zijn hoofd. Donker verzacht zijn woede.
In huis is het stil. Zijn woorden hebben pijn gedaan, daar is hij zeker van. Hij heeft het niet gewild, maar hij heeft het ook niet kunnen voorkomen.

Hoe moet hij hier weg? Nergens zitten ze te wachten op een man die thuis nog een vrouw en dochter heeft die hem kunnen verzorgen. Maar de grens is bereikt.

Kan hij zijn manuscripten meenemen? Al die mappen? Het zijn stofnesten. Daar hebben ze de pest aan in zo’n verpleeghuis.
Hij zal het dorp missen. En de kleine rivier. De kleuren en de geuren van de Wijer.

Ton van Reen: Het diepste blauw (084)
wordt vervolgd

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van


Older Entries »« Newer Entries

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature