Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
The Arrow and the Song
I shot an arrow into the air,
It fell to earth, I knew not where;
For, so swiftly it flew, the sight
Could not follow it in its flight.
I breathed a song into the air,
It fell to earth, I knew not where;
For who has sight so keen and strong,
That it can follow the flight of song?
Long, long afterward, in an oak
I found the arrow, still unbroke;
And the song, from beginning to end,
I found again in the heart of a friend.
Henry Wadsworth Longfellow
(1807–1882)
The Arrow and the Song
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Longfellow, Henry Wadsworth
Age and Death
Come closer, kind, white, long-familiar friend,
Embrace me, fold me to thy broad, soft breast.
Life has grown strange and cold, but thou dost bend
Mild eyes of blessing wooing to my rest.
So often hast thou come, and from my side
So many hast thou lured, I only bide
Thy beck, to follow glad thy steps divine.
Thy world is peopled for me; this world’s bare.
Through all these years my couch thou didst prepare.
Thou art supreme Love—kiss me—I am thine!
Emma Lazarus
(1849 – 1887)
Age and Death
From: Selected Poems
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Lazarus, Emma
Mijn dolk
Ik sloot jou in mijn hart, mijn maat, mijn dolk,
Sinds jaar en dag mijn onderkoelde kameraad,
Gesmeed werd jij door vrijgevochten ruitervolk,
Geslepen door een christenhart vervuld van haat.
Door lelieblanke hand wist jij jouw heft omvat,
Als aandenken aan wat – aan wíe – ik achterliet,
In plaats van bloed vergleed er langs jouw blad
Een opgewelde traan – een parel van verdriet.
Haar rokerige ogen vast op mijn persoon gericht,
Vervuld van onbenoembaar, onuitspreekbaar leed,
Verschoten, vlamden dan weer op, in haar gezicht,
Zoals jouw kling dat in het laaiend kampvuur deed.
Zij maakte jou mijn metgezel, haar liefdespand,
De vagebond in mij volgt steeds jouw wijze raad,
Ja, trouw ben ik haar, ik doe mijn woord gestand,
En jij, jij houdt mij bij de les, mijn kille kameraad!
Michail Lermontov,
Mijn dolk, Кинжал (1838)
(1814 – 1841)
Vertaling Paul Bezembinder
Paul Bezembinder studeerde theoretische natuurkunde in Nijmegen. In zijn poëzie zoekt hij vooral in klassieke versvormen en thema’s naar de balans tussen serieuze poëzie, pastiche en smartlap. Bij uitgeverij Leeuwenhof (Oostburg) verschenen de bundels Gedichten (2020), Parkzicht (2020) en Duizelingen (2022). Website: www.paulbezembinder.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive A-B, Archive A-B, Archive K-L, Archive K-L, Bezembinder, Paul, Lermontov, Lermontov, Mikhail
Work
Yet life is not a vision nor a prayer,
But stubborn work; she may not shun her task.
After the first compassion, none will spare
Her portion and her work achieved, to ask.
She pleads for respite,—she will come ere long
When, resting by the roadside, she is strong.
Nay, for the hurrying throng of passers-by
Will crush her with their onward-rolling stream.
Much must be done before the brief light die;
She may not loiter, rapt in the vain dream.
With unused trembling hands, and faltering feet,
She staggers forth, her lot assigned to meet.
But when she fills her days with duties done,
Strange vigor comes, she is restored to health.
New aims, new interests rise with each new sun,
And life still holds for her unbounded wealth.
All that seemed hard and toilsome now proves small,
And naught may daunt her,—she hath strength for all.
Emma Lazarus
(1849 – 1887)
Work
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Lazarus, Emma
ontrecht
uitgescheurde
horizon
hangt
scheef
boven
bloeddoorlopen
bloemen
roodzon
zonloos
doodzon
zonlood
dwingt
ons
achteruit
onder
wortels door
terug
tot
koude zee
klauw
gras
huilt grijs
rauwe hemel
blues
freda kamphuis
ontrecht
# https://fredaxblog.blogspot.com
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda
Poem
African Dream
(meeting Alf Khumalo:
“call me Alf” he said with a wink)
take of in Cape Town at dawn
the horizon is an oyster
the mountain table
is ready for breakfast
next to me an elderly man
sits with his camera
adjusting different lenses
– he looks happy
I open my lab top
to type a few words trying
to catch the peacefulness
of this early morning flight
above Kimberley we fly
through various cumuli
he lifts his camera – I ask
“What are you doing sir?”
he explains the softness & asks
“What are you doing lady?”
I put what you see
through your lens in words
like the mushrooms on our plates
he looks surprised asks when & where
he can buy my first collection
there is none so far & he has left me
leaving his work in my heart
c.w.
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Archive S.A. literature, #Editors Choice Archiv, Archive K-L, Archive W-X, Carina van der Walt, FDM in Africa, Photography
gekantelde horizon
akkers
ver na tijd van oogst
vol zware, zwarte klei
liggen
volledig opengereten
van onder naar boven
tot aan horizon doorkliefd
ruw ontbloot, groots
in winterkaal
aan elementen
overgeleverd landschap
waar nu zelfs vogels
hard
en grimmig ogen, ons beloeren
solitaire bomen
grommen tegen harde wind
boeren, koeien
uit het beeld zijn weggekropen
dapper, onverstoorbaar
rijdt ons treintje
verder langs de open wond
immuun voor taferelen buiten
hangen bijna alle hoofden
richting lichtend, lokkend
landschap beneden,
smartphones
freda kamphuis
gekantelde horizon
wintergedicht
https://fredaxblog.blogspot.com
• fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Archive K-L, Archive K-L, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda
Winter-Lull
Because of the silent snow, we are all hushed
Into awe.
No sound of guns, nor overhead no rushed
Vibration to draw
Our attention out of the void wherein we are crushed.
A crow floats past on level wings
Noiselessly.
Uninterrupted silence swings
Invisibly, inaudibly
To and fro in our misgivings.
We do not look at each other, we hide
Our daunted eyes.
White earth, and ruins, ourselves, and nothing beside.
It all belies
Our existence; we wait, and are still denied.
We are folded together, men and the snowy ground
Into nullity.
There is silence, only the silence, never a sound
Nor a verity
To assist us; disastrously silence-bound!
D. H. Lawrence
(1885 –1930)
Winter-Lull
• fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Archive K-L, Archive K-L, Lawrence, D.H.
Intrede
As van kerstdromen
dwarrelt door de lucht
naast spokend karkas van
te jong gestorven boom.
Afvallige dozen, groot
fladderen over de weg
als losgebroken vogels
een paard zonder toom.
Aan slierten rouw klampt
oude jaar zich nog vast
gelijk geest die vergaat
het aanzien niet waard.
Rode ogen hoog boven
zwarte regenjassen staren
ins graue hinein tot de
eerste schok is bedaard.
Freda Kamphuis
Intrede
Gedicht uit poëziebundel :
TITEL, Uitgeverij Voetnoot, Antwerpen, 2014
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Kamphuis, Freda
freda kamphuis
mens met witte pet
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda, Photography
An Opium Fantasy
Soft hangs the opiate in the brain,
And lulling soothes the edge of pain,
Till harshest sound, far off or near,
Sings floating in its mellow sphere.
What wakes me from my heavy dream?
Or am I still asleep?
Those long and soft vibrations seem
A slumberous charm to keep.
The graceful play, a moment stopt,
Distance again unrolls,
Like silver balls, that, softly dropt,
Ring into golden bowls.
I question of the poppies red,
The fairy flaunting band,
While I, a weed with drooping head,
Within their phalanx stand:
‘’Some airy one, with scarlet cap,
The name unfold to me
Of this new minstrel who can lap
Sleep in his melody!”
Bright grew their scarlet-kerchief’d heads.
As freshening winds had blown,
And from their gently-swaying beds
They sang in undertone:
“Oh he is but a little owl,
The smallest of his kin,
Who sits beneath the midnight’s cowl
And makes this airy din.”
“Deceitful tongues of fiery tints!
Far more than this ye know,
That he is your enchanted prince
Doom’d as an owl to go;–
“Nor his fond play for years hath stopt.
But nightly he unrolls
His silver balls, that, softly dropt,
Ring into golden bowls.’
Maria White Lowell
(1821 – 1853)
An Opium Fantasy
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, Archive K-L, Archive K-L, DRUGS & MEDICINE & LITERATURE, Maria White Lowell, Opium-Eaters
Astrid Lampe, dichter, acteur en regisseur, heeft de P.C. Hooftprijs 2024 voor poëzie toegekend gekregen. De uitreiking zal eind mei plaatsvinden.
De P.C. Hooft-prijs 2024 voor het oeuvre van Astrid Lampe is toegekend op voordracht van een jury bestaande uit Tsead Bruinja, Kiki Coumans, Maarten van der Graaff, Alfred Schaffer en Kila van der Starre (voorzitter).
‘Astrid Lampe dicht met een diabolische intensiteit over het moderne leven, in zinnelijke en ontembare taal die vraagt om herlezing en herbeluistering. Ze laat lyriek en gevonden taal in elkaar overlopen, waarbij ze geen enkel register onbenut laat. Het resultaat is een open tekst, taal die zich bewust is van zichzelf en van haar grenzen. Lampe’s oog – en vooral ook oor – voor de invloed van digitale technologie op economie, klimaat en genderverhoudingen vallen op in haar oeuvre (…). Ze heeft de poëzie beïnvloed van veel jongere dichters in het Nederlands taalgebied.’
De jury vindt dat Lampe al sinds haar debuutbundel Rib (1997) in haar gedichten prangende vragen stelt over klimaat, lichamelijkheid en digitalisering. Ze noemen haar een van de meest eigenzinnige en genereuze dichters van onze tijd.
Het oeuvre van Astrid Lampe is opvallend onconventioneel en meerstemmig en omvat dertien poëziebundels – inclusief een woord-en-beeld-samenwerking met Roland Sohier, een alternatief Poëzieweekgeschenk met poetry stills en een citybook over Utrecht. Ze put uit literaire bronnen en ontleent taal aan de wereld van marketing, internet, de kunsten en de politiek. Zelf omschrijft Lampe haar werk als radicaal lyrisch. Activistisch, dwars, energiek.
Astrid Lampe (Tilburg, 1955) woont en werkt in Utrecht.
Dichtbundels:
1997 – Rib
2000 – De sok weer aan
2002 – De memen van Lara
2005 – Spuit je ralkleur
2007 – Park Slope: K’NEX studies
2010 – Lil (zucht)
2013 – Rouw met diertjes
2015 – De taiga zwijntjes
2018 – Zusterstad 2.0
2021 – Tulpenwodka
Over de prijs:
De P.C. Hooft-prijs voor Letterkunde is de belangrijkste Nederlandse literatuurprijs voor een oeuvre. Deze staatsprijs wordt jaarlijks toegekend, afwisselend voor verhalend proza, beschouwend proza en poëzie. Het Literatuurmuseum verzorgt de toekenning en de uitreiking van deze prijs. De P.C. Hooft-prijs bedraagt 60.000 euro. Bij de geldprijs hoort een oorkonde en een bronzen beeldje van P.C. Hooft (1581–1647), een replica van een buste gemaakt door Frits Sieger, die in de Amsterdamse Jan Luijkenstraat staat. Recente laureaten in het genre poëzie zijn Alfred Schaffer (2021), H.C. ten Berge (2006), Judith Herzberg (1997) en J. Bernlef (1994).
• fleursdumal,nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Awards & Prizes, Lampe, Astrid
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature