Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
De Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez is vandaag (17 april 2014) overleden in zijn huis in Mexico-Stad. Dit hebben de Mexicaanse media gemeld.
García Márquez werd op 6 maart 1927 geboren in Aracataca in Colombia, maar woonde de laatste jaren in Mexico.
In maart werd hij in een ziekenhuis opgenomen met een longontsteking. Na een week mocht hij weer naar huis. García Márquez laat een vrouw en twee zonen na.
Márquez was, behalve publicist, ook journalist en politiek activist. Hij kreeg vooral grote internationale roem met zijn boeken Honderd jaar eenzaamheid (1967) en Liefde in tijden van Cholera (1985).
In 1982 kreeg hij de Nobelprijs voor de Literatuur.
fleursdumal.nl magazine
More in: BOOKS, In Memoriam
Schrijver en dichter Erik Menkveld (1959 – 2014) overleden
Op zondag 30 maart is dichter en romancier Erik Menkveld overleden. De in 1959 in Eindhoven geboren Menkveld studeerde Nederlands in Amsterdam en werkte na zijn studie tot 1998 voor De Bezige Bij en aansluitend voor Poetry International.
Sinds 2002 besteedde hij zijn tijd voornamelijk aan het schrijven van poëzie en proza, de laatste jaren combineerde hij dat met literatuurlessen op een lyceum. Ook was hij poëziecriticus voor de Volkskrant.
Erik Menkveld wordt vrijdag aanstaande om 13.00 uur begraven op Zorgvlied. Hij laat een vrouw en drie kinderen na.
Beknopte bibliografie:
Gedichten
Koebeest en vrouwdier, 1995 [Bibliofiele uitgave]
Lente, 1997 [Bibliofiele uitgave]
De Karpersimulator, Amsterdam: De Bezige Bij, 1997.
Schapen nu!: gedichten, Amsterdam: De Bezige Bij, 2001.
Prime time, Amsterdam: Van Oorschot, 2005.
Een prachtige dag, Terhorst: Ser J.L. Prop. 2006 [Bibliofiele uitgave.]
Andere publicaties
Briefwisseling met R. N. Roland Holst en H. Roland Holst-van der Schalk / A. Roland Holst ; uitg. met inl. en aant. door Erik Menkveld en Margaretha H. Schenkeveld, Amsterdam: De Arbeiderspers, 1990.
Honderd jaar Nobelprijspoëzie / samenst. en inl. Erik Menkveld, Amsterdam: Meulenhoff, 2000 [Bloemlezing.]
De beste Nobelprijspoëzie / samenst. en inl. Erik Menkveld, Amsterdam: Pockethuis, 2002. [Bloemlezing.]
Met de meeste hoogachting / Erik Menkveld, Amsterdam: Van Oorschot, 2006 (Brieven)
Het grote zwijgen / Erik Menkveld, Amsterdam: Van Oorschot, 2011 (Roman)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, In Memoriam, Menkveld, Erik
In Memoriam Hugo Brandt Corstius
Brandt Corstius overleed vandaag (28 februari 2014) op 78-jarige leeftijd na een langdurige ziekte.
Hugo Brandt Corstius (Eindhoven, 29 augustus 1935 – Amsterdam, 28 februari 2014) was een Nederlandse schrijver en wetenschapper die zowel in de alfa- als in de bètawetenschappen actief was. Hij is onder andere als columnist bekend geworden onder zijn pseudoniemen Piet Grijs en Battus.
Pseudoniemen van Hugo Brandt Corstius):
Victor Baarn
Batticus
Battus
Raoul Chapkis
Jan Eter
Piet Grijs
Maaike Helder
Stoker
Een keuze uit de vele boeken die Hugo Brandt Corstius heeft gepubliceerd:
1966 – Ik sta op mijn hoofd (als Raoul Chapkis)
1975 – Piet Grijs is gek (als Piet Grijs)
1978 – De encyclopedie (als Battus)
1981 – Opperlandse taal- & letterkunde (als Battus) ISBN 9021451344
1981 – Verzameld werk (als Raoul Chapkis)
1982 – Verbrande turf (als Stoker)
1992 – De man die niet meer in de rij wou staan (als Peter Malenkov)
1999 – Het bewustzijn
2001 – Dingen leren
2002 – Opperlans! (als Battus)
2003 – Vormen en woorden (Vermeerlezing, als gastschrijver aan de Technische Universiteit Delft)
2005 – Klein maar zijn (als Batticus)
2006 – Eetgeenvlees
2007 – Opperlans woordenboek (als Battus)
2009 – Mensenarm dierenrijk
# Meer over Hugo Brandt Corstius op website VPRO BOEKEN
fleursdumal.nl magazine
More in: DEAD POETS CORNER, FICTION: SHORT STORIES, In Memoriam
Leo Vroman overleden
Leo Vroman (Gouda, 10 april 1915 – Fort Worth, 22 februari 2014) was dichter, prozaïst, essayist, illustrator en hematoloog. Hij studeerde biologie in Utrecht en vluchtte in 1940 naar Nederlands-Indië. In 1945 werd hij uit Japanse gevangenschap bevrijd en vestigde zich in Verenigde Staten, waar hij tot op de dag van vandaag woonde, samen met zijn vrouw Tineke. Vroman debuteerde in 1946 met de bundel Gedichten. Talloze publicaties en zowat alle belangrijke literaire prijzen heeft hij op zijn naam staan.
Ik wil je zo makkelijk niet kwijt,
zie je liefst een hele tijd
naliggen en zitten
alsof je zo pas nog die witte
zakdoek hebt uitgespreid
op het bolle slapende beest.
Helaas, dit zoek ik het meest:
het schadeloos besmetten
van je alledaagse leven
om je bij voorbeeld even
het optellen te beletten
van geld, het verdelen van pap.
Dit klinkt misschien als een grap,
een fladder-, een eiwitlicht,
of zelfs kodderig gedicht.
Het is mij dodelijke ernst.
(Leo Vroman 1959)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, In Memoriam, Vroman, Leo
Schrijver Jacq Vogelaar overleden
Op maandag 9 december is de schrijver, essayist en criticus Jacq Vogelaar op 69-jarige leeftijd overleden. Jacq Vogelaar is het pseudoniem van de in 1944 in Tilburg geboren Frans Broers. Vogelaar kreeg in 2006 de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre.
De schrijver studeerde Nederlands en filosofie en debuteerde in 1965 als dichter. Daarna schreef hij als Jacq Firmin Vogelaar een aantal experimentele romans als Anatomie van een glasachtig lichaam (1966) en Raadsels van het rund (1978). Voor zijn roman De dood als meisje van acht (1991) kreeg hij de F. Bordewijkprijs.
In 2006 publiceerde Jacq Vogelaar zijn bundel: Over kampliteratuur, waaarin hij verslag doet van zijn zoektocht door de literatuur over de goelag-kampen in de Sovjet-Unie en de Duitse concentratie- en vernietigingskampen.
Jacq Vogelaar schreef vele jaren literatuurkritieken en essays voor De Groene Amsterdammer en voor het literatuurtijdschrift Raster.
Werken van Jacq Firmin Vogelaar
De komende en gaande man (1965)
Parterre, en van glas (1965)
Anatomie van een glasachtig lichaam (1966)
Vijand gevraagd (1967)
Gedaanteverandering of ‘n metaforiese muizeval (1968)
Het heeft geen naam (1968)
Kaleidiafragmenten (1970)
Kunst als kritiek (1972)
Konfrontaties (1974)
‘Ik in Kapitaal. Voorstudie van Pp.’, in Het mes in het beeld (1976)
Het mes in het beeld (1976)
Raadsels van het rund (1978)
Alle vlees (1980)
Oriëntaties (1983)
Het geheim van de bolhoeden (1986)
Terugschrijven (1987)
Terugschrijven (1988)
Verdwijningen (1988)
De dood als meisje van acht (1991)
Speelruimte (1991)
De dood als meisje van acht (1992)
Het literair klimaat 1986-1992 (1993)
Striptease van een ui (1993)
Weg van de pijn (1994)
Uit het oog (1997)
Inktvraat (1998)
Meer speelruimte (1998)
Taats onder mannen (2001)
Je zit niet alleen in je vel (2010)
Jacq Firmin Vogelaar (Tilburg 1944 – Utrecht 2013)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, EXPERIMENTAL POETRY, In Memoriam
Schrijfster Hermine de Graaf overleden
Schrijfster Hermine de Graaf is op zondag 24 november 2013 in haar woonplaats Buinen (Drenthe) overleden. Ze was 62 jaar oud. De in Winschoten geboren schrijfster was al enige tijd ernstig ziek.
De Graaf studeerde Nederlands en debuteerde in 1984 met de roman ‘Een kaart, niet het gebied’. Het boek kreeg de Geertjan Lubberhuizenprijs voor het beste debuut.
Hermine de Graaf schreef nog een tiental andere boeken. In 1988 kreeg ze de F. Bordewijkprijs voor haar novelle ‘De regels van het huis’ .
In 2002 verscheen bij uitgeverij De Geus haar laatste roman ‘Mijn moeder en de duif of hoe ik met schaatsen stopte’.
fleursdumal.nl magazine
More in: DEAD POETS CORNER, In Memoriam
Schrijver en dichter Gerrit Krol overleden
Gerrit Krol werd op 1 augustus 1934 in Groningen geboren. Hij schreef vanaf zijn indrukwekkende romandebuut (De rokken van Joy Scheepmaker, 1962) meer dan vijftig romans, verhalenbundels, novellen, dichtbundels en essays. In zijn laatste roman (Duivelskermis, 2007) beschreef hij op meesterlijke wijze de gevolgen van de ziekte van Parkinson. Gerit Krol ontving diverse prijzen, waaronder de Multatuliprijs en de Busken Huetprijs. Zijn oeuvre werd in 1986 bekroond met de Constantijn Huygensprijs en in 2001 met de P.C. Hooftprijs. In 2005 ontving hij een eredoctoraat aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Bron: Uitgeverij Querido
fleursdumal.nl magazine
More in: In Memoriam, Oude meesters
I n M e m o r i a m A d W i l l e m e n
Jasper Mikkers
Teruggebracht Vuur (1)(2)
alle beelden zijn tot rust gekomen
het sneeuwt niet meer, niet in het hoofd, niet achter vensterglas
persen, lijsten, kasten, stiften en penselen
het water in de leiding: alles houdt zich stil
het ontbreekt de wil te zijn nu hij er niet meer is
door de verwildering van vlees is wie hij was
vermenigvuldigd tot een handvol gras
alle beelden zijn tot rust gekomen
de boeren die naar huis toe liepen na het planten van de rijst
de spelerstroep, halfweg een touwbrug over een ravijn
de vlokken die nog vielen, hangen roerloos in de lucht
nu hij is gestopt met dromen
geen naakt zijn netvlies raakt
schoonheid vond hier zwart en rood
geen wit van borsten, bil en dij wordt nog gevangen
in gebogen lijnen: wie stopt nu het verdwijnen
het verdrogen van de jonge vormen in de tijd, wie houdt
het woelen van verlangen ons voor ogen, legt
eeuwig voelen vast
een vuur teruggebracht tot minder dan miniatuur
geen tijd stroomt door zijn vlees, beweegt zijn hand
zijn stem heeft zich verzacht tot minder nog dan hees
zijn bril, een venster dat vergrootte wat zich aan het oog
onttrekken wou, een omgestoten whiskyfles en tekenblok
liggen op tafel, naast zijn broeksriem en een sok
(1) Dit gedicht schreef ik in mijn functie van stadsdichter.
(2) Op 24 september is kunstenaar Ad Willemen overleden. Hij was tekenaar, etser, lithograaf en fotograaf en maakte gouaches. Hij was de leermeester van Reinoud van Vugt en Marc Mulders, exposeerde in binnen- en buitenland en won prijzen. Hij gaf les aan het Koning Willem II College. Met zijn miniaturen van klassieke schilderijen en naakttekeningen (Het geheime oeuvre van Adriaan Willemen) verwierf hij een grote bekendheid.
Jasper Mikkers is stadsdichter van Tilburg
fleursdumal.nl magazine
More in: Ad Willemen, Archive M-N, In Memoriam, Mikkers, Jasper
Kunstenaar Ad Willemen overleden
De Tilburgse kunstenaar Ad Willemen is maandagavond (23 september 2013) overleden. Eind vorig jaar werd bekend dat bij Willemen een hersentumor was vastgesteld.
Ad Willemen was internationaal vermaard om zijn grafisch werk, waarvoor hij vele prijzen ontving. In het werk van Ad Willemen stond het vrouwelijk naakt centraal. Willemen was lange tijd docent aan de kunstacdemie St. Joost in Breda. Bekende kunstenaars zoal Marc Mulders en Reinoud van Vught behoorden tot zijn leerlingen.
Ad Willemen (A.C.J.M.) 6 april 1941 – 23 september 2013
Education
A.B.B.K. Tilburg, NL (1957 – 1961)
Academy St. Joost, Breda, NL (1962-1963)
Profession
Drawing, painting and graphic artist
Part time drawingmaster at the Academy St. Joost, Breda, Netherlands
Parttime drawingmaster Willem II-college, Tilburg, Netherlands
Prizes
Biennale-prize, Fredrikstad, Noorwegen, 1986
First prize G.S.E. 25, Eindhoven (NL), 1989
Jury-prize, Fredrikstad, Noorwegen, 1999
Honourable mention: Europese biennale voor Grafische Kunsten, Brugge, 2000
Museums
Museum Scryption Tilburg, NL
Museum Boymans van Beuningen, Rotterdam, NL
Amsterdam Museum, Amsterdam, Nl
Museum for Samtid Grafikk, Fredrikstad, Norway
Kanagawa Prefectural Gallery, Yokohama, Japan
Noordbrabants Museum, ’s Hertogenbosch, Nl
# meer informatie is te vinden op de website van Ad Willemen
fleursdumal.nl magazine
More in: Ad Willemen, Art & Literature News, FDM Art Gallery, In Memoriam
Ghanaian poet Kofi Awoonor
died during attack at Nairobian shopping mall
23 september 2013
Ghanaian poet Professor Kofi Awoonor has died during the attack at Nairobian shopping centre Westgate Mall. He died on Saturday, aged 78, from injuries sustained in the attack in Nairobi.
Kofi Awoonor was in Nairobi to speak at the Storymoja Hay Festival, a four-day international litarary festival. Performers were also Ghanaian poets Nii Parkes and Kwame Dawes. Awoonor was due to perform on this festival on Saturday evening.
Awoonor was born in 1935 and became known for his poetry, inspired by the oral poetry of his native Ewe tribe. Awoonor gained a masters degree in literature at London University in 1970. His second collection of poetry, Night of My Blood, was published in 1971, a series of poems that explore his roots of colonialism and foreign rule in Africa.
His son was also shot, but has later been discharged from hospital.
Kofi Awoonor
Songs of Sorrow
I
Dzogbese Lisa has treated me thus
It has led me among the sharps of the forest
Returning is not possible
And going forward is a great difficulty
The affairs of this world are like the chameleon faeces
Into which I have stepped
When I clean it cannot go.
I am on the world’s extreme corner,
I am not sitting in the row with the eminent
But those who are lucky
Sit in the middle and forget
I am on the world’s extreme corner
I can only go beyond and forget.
My people, I have been somewhere
If I turn here, the rain beats me
If I turn there the sun burns me
The firewood of this world
Is for only those who can take heart
That is why not all can gather it.
The world is not good for anybody
But you are so happy with your fate;
Alas! the travelers are back
All covered with debt.
II
Something has happened to me
The things so great that I cannot weep
I have no sons to fire the gun when I die
And no daughter to wail when I close my mouth
I have wandered on the wilderness
The great wilderness men call life
The rain has beaten me,
And the sharp stumps cut as keen as knives
I shall go beyond and rest.
I have no kin and no brother,
Death has made war upon our house;
And Kpeti’s great household is no more,
Only the broken fence stands;
And those who dared not look in his face
Have come out as men.
How well their pride is with them.
Let those gone before take note
They have treated their offspring badly.
What is the wailing for?
Somebody is dead. Agosu himself
Alas! a snake has bitten me
My right arm is broken,
And the tree on which I lean is fallen.
Agosi if you go tell them,
Tell Nyidevu, Kpeti, and Kove
That they have done us evil;
Tell them their house is falling
And the trees in the fence
Have been eaten by termites
That the martels curse them.
Ask them why they idle there
While we suffer, and eat sand.
And the crow and the vulture
Hover always above our broken fences
And strangers walk over our portion.
Publications
1964 Rediscovery and Other Poems (poetry)
1971 Night of My Blood (poetry)
1971 This Earth, My Brother … An Allegorical Tale of Africa (novel)
1972 Come Back, Ghana
1973 Ride Me, Memory (poetry)
1975 The Breast of the Earth: A Survey of the History, Culture and Literature of Africa South of the Sahara
1978 The House by the Sea (poetry)
1984 The Ghana Revolution: A Background Account from a Personal Perspective
1987 Until the Morning After: Collected Poems (poetry)
1990 Ghana: A Political History from Pre-European to Modern Times
1992 Comes the Voyager at Last: A Tale of Return to Africa (novel)
1992 The Latin American and Caribbean Notebook (poetry)
1994 Africa, the Marginalized Continent
2002 Herding the Lost Lamb (poetry)
2006 The African Predicament: Collected Essays
# More Ghanaian poetry on website POETRY FOUNDATION GHANA
# Website Hay Festival Nairobi
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, In Memoriam
24 september 2013
De Vlaamse schrijver Hugo Raes (84) is gisteren overleden
Raes werd in 1929 in Antwerpen geboren als zoon van een onderwijzer. Zijn sociaal georiënteerde romans en verhalen sluiten aan bij de existentialistische beweging. Het meeste succes had hij in de jaren 60 met werken als De vadsige koningen, De lotgevallen en Hemel en dier.
Hugo Raes was ook betrokken bij het tijdschrift Het Cahier. Ook was hij met Fernand Auwera, Jan Christiaens en Frans Buyens actief in de culturele vereniging ‘De Nevelvlek’. Hugo Raes behoorde, net als Hugo Claus, tot de laatste grote taalvirtuozen.
Bibliografie
Jagen en gejaagd worden (1954)
Afro-europees (1957)
Links van de helikopterlijn (1957)
De vadsige koningen (1961)
Een tijdelijk monument (1962)
Hemel en dier (1964)
Een faun met kille horentjes (1966)
Bankroet van een charmeur (1967)
De lotgevallen (1968)
De vadsige koningen (1969)
Reizigers in de anti-tijd (1970)
Reizigers in de anti-tijd (1970)
Explosie (1972)
Het smarán (1973)
De Vlaamse Reus (1974)
Een faun met kille horentjes (1974)
Brandstichting tegen de tijd (1976)
Trapezenwerk in het luchtledige (1976)
De verwoesting van Hyperion (1978)
Hemel en dier (1978)
Verzamelde verhalen (1979)
Het jarenspel (1981)
Het jarenspel (1981)
De goudwaterbron (1986)
De Gektewind (1988)
De strik (1988)
De Spaanse sjaal (1989)
Verhalen (1998)
Een aquarel van de tijd (2001)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, In Memoriam
Literatuurcriticus Marcel Reich-Ranicki overleden
De invloedrijke Duitse literatuurcriticus Marcel Reich-Ranicki is op 18 september op 93-jarige leeftijd overleden. Reich-Ranicki (1920 – 2013) werkte decennialang voor het literatuurkatern van de toonaangevende Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Reich-Ranicki werd in 1920 uit Pools-joodse ouders geboren. Toen hij negen was verhuisde zijn familie naar Berlijn. In 1938 werd hij als jood uit Duitsland gezet. In het getto van Warschau leerde hij zijn vrouw kennen. Over die tijd deed hij uitgebreid verslag in zijn autobiografie Mein Leben (1999). Er werden 1,2 miljoen exemplaren van dit boek verkocht.
Marcel Reich-Ranicki leidde meer dan 15 jaar lang de literatuurredactie van de Duitse kwaliteitskrant Frankfurter Allgemeine Zeitung. Van 1988 tot 2011 presenteerde hij het Literarische Quartett, de literatuuruitzending van de publieke omroep ZDF. Als literatuurcriticus was hij zowel geliefd als gevreesd.
Reich-Ranicki was een bewonderaar van Nederlandse auteurs als Nooteboom en Mulisch, die hij ook regelmatig welwillend besprak voor een Duits publiek.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, In Memoriam
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature