Or see the index
De Zweedse dichter en schrijver Lars Gustafsson is op 3 april 2016 op 79-jarige leeftijd overleden.
Een deel van zijn gedichten en romans zijn ook in het Nederlands vertaald, onder meer de romans De decaan, De mooie blanke armen van mevrouw Sorgedahl (Vertaling: Hoogland & Van Klaveren) en De dood van een een imker (Vertaling: Peter van der Velden).
Zijn gedichten, zoals de bundel De stilte van de wereld voor Bach, kregen ook in Nederland veel aandacht en waardering. Op de website van Terras zijn enige door Bernlef vertaalde gedichten te vinden. Op de site van Poetry International, waar hij meermalen te gast was, zijn enkele geluidsfragmenten van hem te beluisteren.
Mijn graf valt nog nergens te bekennen.
En dus zweef ook ik:
rust ook ik, onwetend van mijzelf,
in een luchtzee.
In memoriam Lars Gustafsson (1936 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Art & Literature News, In Memoriam
Op 4 april 2016 is radio- en televisiemaker Wim Brands op 57-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats Amsterdam.
Sinds 2005 presenteerde Wim Brands zijn wekelijkse programma VPRO Boeken. Maar al sinds de jaren tachtig was hij bekend van vele VPRO-radio-uitzendingen op het gebied van literatuur en filosofie. Hij was o.a. samen met Wim Noordhoek oprichter van het programma De Avonden.
Daarnaast maakte hij lange tijd voor Radio 1 het wekelijks interviewprogramma Brands met Boeken.
Uit een VPRO-persbericht: Karen de Bok, hoofdredacteur VPRO televisie: ‘Wim was de man van hét literatuurprogramma op de Nederlandse televisie. Onze dierbare boekenman en mooie dichter had onlangs een pauze moeten inlassen: rust. Wij zagen uit naar zijn terugkeer. Maar hij keert niet terubuienradarg. Wim kampte sinds kort met een depressie die hem totaal onverwacht naar een zelf gekozen einde dreef. De VPRO en literatuurminnend Nederland zullen hem verschrikkelijk missen.’
Wim Brands werd op 29 maart 1959 geboren in Brummen. Hij begon zijn journalistieke loopbaan bij het Leidsch Dagblad en was ook actief als dichter. Al op 19-jarige leeftijd werden gedichten van Brands gepubliceerd door K.L. Poll in Hollands Maandblad.
Brands publiceerde meerdere dichtbundels: Inslag (1985), Zwemmen in de nacht (1995), In de metro (1997), De schoenen van de buurman (1999), Ruimtevaart (2005) en Neem me mee, zei de hond (2010). Zijn laatste bundel, ‘s Middags zwem ik in de Noordzee verscheen in 2014 en werd heel goed ontvangen.
Op DBNL.org is veel van zijn werk (o.a. voor literaire tijdschriften) te vinden.
Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.
Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want
als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?
Wim Brands
(uit: ‘De schoenen van de buurman’, 1999)
IN MEMORIAM WIM BRANDS (1959 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Art & Literature News, Brands, Wim, In Memoriam
Nobelprijswinnaar Imre Kertész (1929 – 2016) overleden.
Imre Kertesz is op 31 maart 2016, op 86-jarige leeftijd, overleden in zijn geboorteplaats Boedapest. De Hongaarse schrijver kreeg in 2002 de Nobelprijs voor de Literatuur.
Kertész werd in 1944 (hij was toen 14 jaar) door de Duitsers vanwege zijn Joodse afkomst naar het concentratiekamp Auschwitz gebracht. Van daar werd hij naar het concentratiekamp Buchenwald overgebracht. In 1945 werd Kertész uit dat laatste kamp bevrijd.
Na de oorlog werd hij schrijver en vertaler van onder meer Canetti, Freud en Nietzsche. De Holocaust staat centraal in Kertész’ eigen werk. Tot zijn belangrijkste boeken behoren ‘Onbepaald door het lot’ en ‘Kaddisj voor een niet geboren kind’.
Kertész stelde vragen die in Hongarije niet op prijs werden gesteld: “Ook tien jaar na de val van het communisme is er nog geen solidariteit ontstaan met de vermoorde Hongaarse joden. Onlangs had een naaste medewerker van premier Orbán het weer eens over het `Jodenvraagstuk’.”
Beknopte biliografie
Kaddisj voor een niet geboren kind. Vertaling: Henry Kammer, 1994. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Onbepaald door het lot. Vertaling: Henry Kammer, 1995. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Het fiasco. Vertaling: Henry Kammer, 1999. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Ik, de ander. Vertaling: Henry Kammer, 2001. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Dagboek van een galeislaaf. Vertaling: Henry Kammer, 2003. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Sporenzoeker. Vertaling: Henry Kammer, 2004. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Liquidatie. Vertaling: Mari Alföldy, 2004. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
(Met Péter Esterházy:) Een verhaal, twee verhalen. Vertaling: Robert Kellermann en Henry Kammer, 2004. Uitgever De Arbeiderspers, Amsterdam.
De verbannen taal. Vertaling: Mari Alföldy, 2005. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
De samenzwering. Vertaling: Henry Kammer, 2005. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
Dossier K. Een onderzoek. Vertaling: Mari Alföldy, 2007. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
In memoriam Imre Kertész (1929 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DEAD POETS CORNER, In Memoriam, Kertész, Imre
De Amerikaanse schrijver Jim Harrison (1937 – 2016) overleed op 26 maart 2016 in zijn huis in Arizona. Harrison, geboren in Grayling, Michigan, werd gerekend tot een van de grootste nog levende schrijvers. Zijn vrouw, Linda King Harrison, overleed afgelopen najaar na een huwelijk van meer dan vijftig jaar.
Harrison schreef romans, verhalen, kinderboeken, filmscenario’s, poëzie en essays. Zijn romans werden in meer dan 25 talen vertaald. Harrisons werk werd vaak vergeleken met dat van William Faulkner en Ernest Hemingway. Harrison was (net als Hemingway) een bevlogen jager en visser. Veel van zijn verhalen spelen in dunbevolkte streken in het westen van de VS waar de natuur overheerst.
Twee van Harrisons romans kregen een vervolg op het witte doek: Legends of the Fall (1994) en Revenge (1999). Zijn meest recente werk is The Ancient Minstrel (2016), drie romans over een oudere schrijver.
“In fact he was as lovesick as a high schooler of an especially sensitive sort who wonders if he dare share a poem with his beloved or whether she will laugh at him. He does read her the poem and her feminine capacity for romanticism for a moment approaches his own and they are suffused in a love trance, a state that so ineluctably peels back the senses making them fresh again whatever ages the lovers might be.”
― Jim Harrison, Legends of the Fall
Beknopte bibliografie
Fiction:
Wolf: A False Memoir (1971)
A Good Day to Die (1973)
Farmer (1976)
Legends of the Fall (Three novellas: “Revenge,” “The Man Who Gave Up His Name,” and “Legends of the Fall”) (1979)
Warlock (1981)
Sundog: The Story of an American Foreman, Robert Corvus Strang (1984)
Dalva (1988)
The Woman Lit By Fireflies (Three novellas: “Brown Dog,” “Sunset Limited,” and “The Woman Lit by Fireflies”) (1990)
Julip (Three novellas: “Julip,” “The Seven-Ounce Man,” and “The Beige Dolorosa”) (1994)
The Road Home (1998)
The Beast God Forgot to Invent (Three novellas: “The Beast God Forgot to Invent,” “Westward Ho,” and “I Forgot to Go to Spain”) (2000)
True North (2004)
The Summer He Didn’t Die (Three novellas: “The Summer He Didn’t Die,” “Republican Wives,” and “Tracking”) (2005)
Returning To Earth (2007)
The English Major (2008)
The Farmer’s Daughter (Three novellas: “The Farmer’s Daughter,” “Brown Dog Redux,” and “The Games of Night”) (2009)
The Great Leader (2011)
The River Swimmer (Two novellas: “The Land of Unlikeness” and “The River Swimmer”) (2013)
Brown Dog (2013)
The Big Seven (2015)
The Ancient Minstrel: Novellas (2016)
Poetry:
Plain Song (1965)
Walking (1967)
Locations (1968)
Outlyer and Ghazals (1971)
Letters to Yesenin (1973)
Returning to Earth (Court Street Chapbook Series) (1977)
Selected and New Poems, 1961-1981 (Drawings by Russell Chatham) (1981)
Natural World: A Bestiary (1982)
The Theory & Practice of Rivers (1986)
The Theory & Practice of Rivers and New Poems (1989)
After Ikkyu and Other Poems (1996)
The Shape of the Journey: New and Collected Poems (Copper Canyon Press, 1998)
Braided Creek: A Conversation in Poetry (with Ted Kooser) (Copper Canyon Press, 2003)
Livingston Suite (Illustrated by Greg Keeler) (2005)
Saving Daylight (Copper Canyon Press, 2006)
In Search of Small Gods (Copper Canyon Press, 2009)
Songs of Unreason (Copper Canyon Press, 2011)
Dead Man’s Float (Copper Canyon Press, 2016)
Let’s not get romantic or dismal about death.
Indeed it’s our most unique act along with birth.
We must think of it as cooking breakfast,
it’s that ordinary. Break two eggs into a bowl
or break a bowl into two eggs. Slip into a coffin
after the fluids have been drained, or better yet,
slide into the fire. Of course it’s a little hard
to accept your last kiss, your last drink,
your last meal about which the condemned
can be quite particular as if there could be
a cheeseburger sent by God. (. . .)
[Jim Harrison: from SONGS OF UNREASON, Copper Canyon Press, 2011]
In Memoriam: Jim Harrison, 1937–2016
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Archive G-H, Archive G-H, In Memoriam
Chaim Levano
(Theatermaker, musicus, mimespeler en klankkunstenaar, (1928)) is op 17 februari 2016 overleden.
Chaim Levano was zijn hele leven gefascineerd door de historische avantgarde van de muziek, het theater en de literatuur. Zijn solo-performance van de Ursonate van dadaïst Kurt Schwitters werd overal zeer geprezen. Chaim Levano trad ook op met werk van avantgardisten als Gertrude Stein, Daniil Charms en Samuel Beckett.
Chaim Levano was verder o.a. lid van het experimentele mimegezelschap Waste of Time van Will Spoor. Verder was hij repertoirebegeleider van de dansgezelschappen Ballet der Lage Landen en het Amsterdams Ballet en werkte hij als repetitor van de opera-opleiding van het Amsterdams Conservatorium.
Daarnaast was Chaim Levano te zien in producties van het Holland Festival en de Theaterunie (De ui (1979), Gebed zonder end (1982)) en in voorstellingen van het Ro Theater (Mieke Mom (1985), Master Class (1987), De nieuwe kleren van de keizer (1988) en Zomerdans (1992).
In 2013 verscheen een film en boek over Chaim Levano:
Theater Levano
Een film en een boek over Chaim Levano
Camiel Hamans, Ben van Melick en Kees Hin (film)
Uitgeverij Huis Clos
nummer 46 | 2013
1000 exemplaren | 144 p | 15 x 24 cm | offset
letter FF Scala en DTL Caspari | papier Biotop 3
ISBN 978 90 79020 19 5
€ 27,50
Inclusief DVD
Best verzorgd boek 2013
Premier Award 2014 International Society of Typographic Designers
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Dada, In Memoriam, MUSIC, Schwitters, Kurt, THEATRE
De Italiaanse schrijver Umberto Eco is in de nacht van vrijdag op zaterdag (19 februari) overleden in zijn woonplaats Milaan.
Umberto Eco werd in 1932 geboren in Alessandria, een stadje in de Noord-Italiaanse regio Piemonte. Hij groeide op in een gezin van dertien kinderen. Na een studie middeleeuwse filosofie en literatuur en werd Eco in 1966 hoogleraar semiotiek in Milaan.
Als wetenschapper stond Eco hoog in aanzien, maar wereldberoemd zou hij pas worden met zijn romans De naam van de roos en De slinger van Foucault. In zijn veel gelezen romans maakte Eco de Europese geschiedenis toegankelijk voor een groot publiek.
Eco schreef ook een groot aantal essays en mengde zich geregeld in het intellectuele debat in Italië. Daarbij nam hij stelling tegen oud-premier Silvio Berlusconi en de macht van de Rooms-Katholieke Kerk in Italië.
In 2012 ontving Umberto Eco de Vrede van Nijmegen Penning, een tweejaarlijkse prijs voor mensen die zich inzetten voor vrede in Europa.
Beknopte bibliografie
Fictie
Il nome della rosa, De naam van de roos, 1980
Il pendolo di Foucault, De slinger van Foucault, 1988
L’isola del giorno prima, Het eiland van de vorige dag, 1994
Baudolino, Baudolino, 2000
La misteriosa fiamma della regina Loana, De mysterieuze vlam van koningin Loana, 2004
Il cimitero di Praga, De begraafplaats van Praag, 2010
Numero zero, Het nulnummer, 2015
Non-fictie
Come si fa una tesi di laurea, Hoe schrijf ik een scriptie, 1977
A semiotic Landscape. Panorama sémiotique. Proceedings of the Ist Congress of the International Association for Semiotic Studies, 1979 (met Seymour Chatman en Jean-Marie Klinkenberg).
De bibliotheca, De bibliotheek, 1981
Sugli specchi e altri saggi, Wat spiegels betreft, 1985
Il secondo diario minimo, Omgekeerde wereld. Kleine kroniek, 1993 (herdruk als Op reis met een zalm, 1995)
La ricerca della lingua perfetta nella cultura, Europa en de volmaakte taal, 1993
Sei passeggiate nei boschi narrativi (Six Walks in the Fictional Woods: Charles Eliot Norton Lectures, Harvard University, 1992-1993), Zes wandelingen door fictieve bossen, 1994
Kant e l’ornitorinco, Kant en het vogelbekdier, 1997
Sulla letteratura, Over literatuur, 2002
Storia della Bellezza, De geschiedenis van de schoonheid, 2004
Storia della Brutezza, De geschiedenis van de lelijkheid, 2007
Vertigine della lista, De betovering van lijsten, 2009
Confessions of a Young Novellist, Bekentenissen van een jonge romanschrijver, 2011
Costruire il nemico e altri scritti occasionali, Het creëren van de vijand; gelegenheidsgeschriften, 2011
Storia delle terre e dei luoghi leggendari, De geschiedenis van imaginaire landen en plaatsen (2013)
In memoriam Umberto Eco (1932 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, In Memoriam, Umberto Eco
Maandag 18 januari overleed de Franse schrijver Michel Tournier in zijn woning te Choisel (F).
Michel Tournier was onder meer bekend van zijn romans ‘Le roi des aulnes‘ (De Elzenkoning), ‘Vendredi, ou les limbes du Pacifique‘, ‘La goutte d’or‘ en ‘Vendredi ou la vie sauvage‘. Voor ‘Le roi des aulnes’ ontving hij in 1970 de Prix Goncourt.
Vanaf 1972 tot aan zijn dood was Michel Tournier lid van de Académie Goncourt.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, BOOKS. The final chapter?, In Memoriam
Nieuw boek van Ton Kors geeft een uitstekend gedocumenteerd en levendig beeld van de jonge verzetsstrijder Hannie Schaft.
Verzetsstrijdster Hannie Schaft werd op 17 april 1945 – drie weken voor de bevrijding – doodgeschoten in de duinen bij Bloemendaal. Hierbij zou ze, na een schampschot, koelbloedig hebben gezegd: ‘Ik schiet beter’, waarna een SD’er zijn machinepistool op haar leegschoot.
Hannie Schaft groeide uit tot een legendarische figuur in het Nederlandse verzet tegen de Duitse bezetter. De net als Schaft uit Haarlem afkomstige journalist Ton Kors raakte in toenemende mate door haar geïntrigeerd. Nadat hij een reeks artikelen aan Schaft had gewijd besloot hij tot het schrijven van haar levensverhaal.
Een groot aantal mensen die haar gekend hebben, vertellen in dit boek over haar. Hun getuigenissen geven gestalte aan deze jonge vrouw, die ook het liquideren van tegenstanders en verraders niet uit de weg ging. In zijn boek brengt Kors ook de controverse na haar dood, of zij al dan niet behoord had tot de illegale CPN, ter sprake.
Ton Kors’ Hannie Schaft geeft een uitstekend gedocumenteerd en levendig beeld van een van de belangrijkste figuren van het Nederlandse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aan deze uitgave wordt een uitgebreid nawoord toegevoegd.
Ton Kors (1946-1993) was correspondent in Zuid-Afrika, werkte voor het Haarlems Dagblad en was chef reportage bij Nieuwe Revu.
Auteur: Ton Kors
Hannie Schaft
Het levensverhaal van een vrouw in verzet tegen de nazi’s
Uitgever: Just Publishers
ISBN 9789089759405
Paperback, 225 p.
fleursdumal.nl digital magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Hannie Schaft, In Memoriam, The Ideal Woman
Foto’s gemaakt van overledenen roepen al ruim anderhalve eeuw afgrijzen en ontroering op. Uitvaartmuseum Tot Zover heeft vanaf 2 november een expositie over deze opmerkelijke traditie. ‘Post Mortem – foto’s vol liefde en verdriet’ bevat 185 historische post-mortemfoto’s uit de grootste Europese collectie met dit onderwerp, die van de Britse verzamelaar Paul Frecker. Het is de eerste keer dat zijn collectie wordt getoond. ‘Post Mortem’ toont ook moderne post-mortemfoto’s. Bovendien roept het museum iedereen op zelfgemaakte foto’s op te sturen.
Foto’s van na het overlijden zijn meestal bestemd voor privégebruik en je ziet ze zelden in musea. Freckers collectie doodsportretten is de grootste van Europa en een van de grootste ter wereld. Museum Tot Zover slaagde er in het belangrijkste deel van zijn collectie naar Nederland te halen. De meeste foto’s uit deze unieke collectie stammen uit de periode 1860-1920. Twee derde bestaat uit foto’s van kinderen. De kindersterfte was hoog en vaak was dit de enige foto die men van het kind had. Het zijn bijzondere foto’s die een inkijkje geven in het gevoelsleven van onze voorouders.
‘Post Mortem’ laat ook foto’s zijn die de laatste jaren door uitvaartfotografen zijn gemaakt. Zij zetten een oude traditie voort met prachtige, ontroerende foto’s. Van kunstenaar Margriet Luyten zijn bovendien twee foto’s uit haar serie ‘Insomnia’ te zien; een daarvan is een bewerking van een foto uit de Frecker-collectie. Post-mortemfoto’s tonen een intiem soort verdriet en soms is het ook schrikken, een dode op de foto. Maar de foto’s zijn gemaakt uit liefde voor iemand, ze zijn een warme herinnering en een vastlegging van een moment dat niet vergeten mag worden.
Dankzij de smartphone hebben we dagelijks een camera op zak en zijn we gewend alles wat we doen vast te leggen. Tijdens opbaringen en uitvaarten wordt er druk gefotografeerd. Zo belandt ook de post-mortemfotografie in een nieuwe fase. Museum Tot Zover roept op om foto’s naar het museum te sturen. Ze worden dan geprint en opgehangen. Zelf een foto meenemen en ophangen mag ook.
‘Post Mortem – foto’s vol liefde en verdriet’ wordt financieel mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, het VSBfonds en het Prins Bernhard Cultuurfonds. De audiotour is ingesproken door fotodetective Hans Aarsman, Frits Gierstberg (Nederlands Fotomuseum) en Hripsimé Visser (Stedelijk Museum). De expositie is te zien van 2 november 2015 t/m 10 april 2016.
Post Mortem
Foto's vol liefde en verdriet
Museum Tot Zover is gevestigd op begraafplaats, crematorium en gedenkpark De Nieuwe Ooster.
Kruislaan 124 – 1097 GA Amsterdam – tel. 020-6940482
Openingstijden: Dinsdag t/m zondag 11.00 – 17.00 uur. Het museum is gesloten op 1 januari, 27 april en 25 december. Op 26 en 31 december is het museum geopend van 11.00 – 15.00 uur. Café Roosenburgh is iedere dag open van 10.00 tot 17.00 uur, met uitzondering van 27 april. Op 25 en 26 december en op 1 januari is het café open van 11.00 – 15.00 uur. Op 31 december is het café geopend van 10.00 tot 15.30 uur.
# meer info website museum tot zover
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Galerie des Morts, In Memoriam, Photography, TOMBEAU DE LA JEUNESSE - early death: writers, poets & artists who died young
Op 23 december 2015 overleed Georgine Marina Sanders (1921 – 2015), ook bekend als Tineke Vroman-Sanders, in haar woonplaats Fort Worth (Texas, USA). Ze werd 94 jaar.
Tineke Vroman-Sanders was medisch antropologe en schrijfster. Tot aan diens dood in 2014 was ze getrouwd met de bioloog en dichter Leo Vroman. Ze publiceerde zelf ook enkele boeken (ook enkele samen met Leo Vroman).
Tineke Vroman debuteerde als dichter onder haar meisjesnaam, Georgine Sanders, met de bundel Het onvoltooid bestaan (Querido 1990). Haar laatste publicatie is de dichtbundel Een huis om in te slapen (Querido 2007).
Enkele publicaties van Georgine Sanders:
De vorming van lumisterol en van overbestralingsproducten, 1967
Het onvoltooid bestaan, 1990
Autogeografie, 1995
Alles aan elkaar, 2002
Een huis om in te slapen, 2007
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Archive U-V, Art & Literature News, In Memoriam, Vroman, Leo
Op dinsdag 27 oktober is de Vlaamse schrijver Fernand Auwera overleden.
Fernand Auwera, pseudoniem van Ferdinand Henri Leon van der Auwera, was een veelzijdig auteur: hij schreef kinderboeken, romans, korte verhalen, scenario’s, non-fictie en columns.
Verder vertaalde Auwera toneelstukken, werkte hij mee aan tijdschriften en dagbladen en was hij van 1970 tot 1980 correspondent uit Vlaanderen van de Volkskrant.
Fernand Auwera werd meermaals bekroond, onder meer met de August Beernaertprijs en met de Provinciale Prijs voor Letterkunde. Auwera werd 85 jaar.
Beknopte bibliografie van Fernand Auwera
De weddenschap, 1963
De donderzonen, 1964
De koning van de bijen, 1966
Mathias ‘t Kofschip, 1967
Vogels met rode beulskoppen, 1968
Schrijven of schieten. Interviews, 1969
Geen daden maar woorden. Interviews, 1970
Zelfportret met gesloten ogen, 1973
Piet van Aken, 1974
We beginnen de dag opgeruimd en lopen rond de tafel, 1974
Bloemen verwelken, schepen vergaan, 1976
Zonder onderschriften, ‘n kleurboek voor volwassenen, 1977
De nachtridders, 1978
Ik wou dat ik een marathonloper was, 1978
Cowboy spelen, 1980
Uit het raam springen moet als nutteloos worden beschouwd, 1983
Huilen met de pet op, 1984
Mooie, gekwetste ziel, 1984
Chantage, 1985
De gnokkel, 1985
Engagement of escapisme?, 1985
De toren van Babel is geen puinhoop, 1986
Zeer slordig woordenboek, 1987
Wachttijd, 1989
Een duidelijk maar doodlopend spoor, 1990
Memoires van een afwezige, 1992
Schrijvers drinken om helder te blijven, 1992
Tedere schade, 1993
De nachten van Andreas Richter, 1994
De man in de stoel en andere novellen, 1996
De katten van Krakau, 1997
Willem Elsschot, 1999
Vliegen in een spinnenweb, 2001
Brahms voor Hitler, 2003
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, FICTION: SHORT STORIES, In Memoriam, NONFICTION: ESSAYS & STORIES
AN’T GO ON, I’LL GO ON. Of ook wel: “Beseffen dat de situatie hopeloos is, en toch niet opgeven. Dat is de condition humaine.” Rake motto’s van Thomas Blondeau.
Thomas Blondeau (Poperinge, 21 juni 1978 – aldaar, 20 oktober 2013) was een Vlaamse schrijver, dichter en journalist. Hij studeerde aan de Katholieke Universiteit Leuven en aan de Universiteit Leiden (literatuurwetenschappen). Thomas Blondeau schreef voor onder andereMare, Deng, De Revisor en Dif.
Na vele poëzievoordrachten en gepubliceerde korte verhalen, verscheen in 2006 zijn debuutroman eX, die met name in België goed ontvangen werd. Begin 2010 verscheen zijn tweede roman, Donderhart.
Thomas Blondeau overleed op 20 oktober 2013 onverwacht aan een hartslagaderbreuk in zijn geboorteplaats Poperinge.
IJSBERG #2 wordt een warme literaire herinneringsavond rond Thomas Blondeau, schrijver, dichter en columnist en twee jaar geleden veel te vroeg overleden. Op 24 oktober worden de kamers in het Festivalhuis ingevuld met woord en beeld van Thomas, gaat om 19u30 een avondprogramma van start en bent u welkom in onze bar om een glas op hem te heffen.
Er verzamelden zich reeds heel wat (schrijvers)vrienden van Thomas Blondeau om een goedgevuld avondprogramma en eresaluut te brengen: Jelle Van Riet, Roderik Six, Jef Staes, Liesbet Waegemans, Iris Koppe, Ramsey Nasr, Ellen Deckwitz, Frederik Willem Daem doen alvast hun ding. G A U S S zorgt voor muziek.
24 oktober 2015 – 19u – deuren open – Festivalhuis Watou, Watouplein 12, Watou BE
19u30 – start avondprogramma met Jelle Van Riet, Jef Staes, Frederik Willem Daem, Liesbet Waegemans, Roderik Six en vele anderen.
21u – we heffen het glas op Thomas en daarna is de bar en het festivalhuis met video, beeld en geluid doorlopend open
Gratis toegang, inschrijven gewenst via liesbet.daeninck@vzwkunst.be.
# Meer informatie op Website Kunstenfestival Watou
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, In Memoriam, Thomas Blondeau, Watou Kunstenfestival
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature