Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Onzichtbaar
Soms sprak zij van
alle planten van de wereld
die ondergronds verbonden zijn
door middel van onzichtbare draden
en die door chemische stoffen in staat
van seksuele opwinding geraken om daarna
weer snel te bezwijken bij de geringste
tegenslag en dat dit alles een geheim
is dat door god en de heiland en
anderen wordt bewaard.
Zo sprak zij dan.
Ik luisterde.
Jef van Kempen
(Laatste Bedrijf. Gedichten 1966-2006)
kemp=mag poetry magazine
More in: Kempen, Jef van
.jpg)
Jef van Kempen
My Lai
Het was een ongewone tijd.
Een goede lijkenscore
daar draaide het om,
daar werd niet stiekem
over gedaan.
Zo’n oorlog was het.
We sneden de oren af
van vrouwen en kinderen
en hingen die aan een ketting
om onze nek.
Zo’n oorlog was het.
Het was een ongewone tijd.
Uit: Laatste bedrijf, gedichten 1966-2006
More in: Kempen, Jef van
S l u i s 3
Hoog in de lucht drijft een schip
tussen eikenhouten deuren.
Roerloos als de reiger wacht
de visser op zijn prooi,
staart met koele blik
in het zwarte water van
de waterval.
Zijn vrouw wast
-keer op keer-
zijn auto blinkend blauw
en wit en blauw.
Aan het hek spuwen
oude mannen gal,
vertellen duizend en één
verhalen over het leven
en over de dood
(voor zover van belang).
Geruisloos waait een meisje
voorbij,
helling op, helling af, verdwijnt,
met fiets en al, achter een muur
van populieren
(komt zij ooit terug?)
Een late hond likt het asfalt
terwijl zijn baas de sterren zoekt.
Ver weg huilt een kind wanhopig
om de moeder
(komt zij ooit terug?)
Dan slaat hij toe
-oog om oog, tand om tand-
doodt opgewekt zijn prooi.
Hoog in de lucht drijft een schip
tussen eikenhouten deuren.
De schipper, roerloos op de brug,
ziet de visser bij de waterval
en achter hem weet hij de doden,
zij aan zij, steen na steen.
Het wachten is op de nacht
(die altijd komt).
Jef van Kempen
(Geschreven Stad, 1999)
kemp=mag poetry magazine
More in: Kempen, Jef van
to be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: Ex Libris, Jef van Kempen, Jef van Kempen Photos & Drawings, Kempen, Jef van
Jef van Kempen,
uit: Laatste bedrijf, gedichten 1966-2006
Een kaft van gemarmerd papier
bewaart het geheim
van een onooglijk mens.
Dat is te zeggen:
vaak omarmd en gekoesterd
als het heertje van de straat
(heel schoon en goed van gezicht,
want daar zorgde jouw oma wel voor)
deed hij er toch nog toe.
In ieder geval even.
Maar nooit nodeloos lang
wacht de dood.
Dat was alles.
More in: Kempen, Jef van
de onvolkomenheden
der volmaakte
p o ë z i e
from: the book of invisible poetry by jef van kempen
KEMP=MAG POETRY MAGAZINE
More in: *Concrete + Visual Poetry K-O, Conceptual writing, Kempen, Jef van, Visual & Concrete Poetry
So far, so good (kemp=mag 2007-2008)
jef van kempen photos
fleursdumal.nl magazine
More in: Invisible poetry, Jef van Kempen, Jef van Kempen Photos & Drawings, Kempen, Jef van
Phrases no. 3
jef van kempen
concrete & visual poetry
kempis poetry magazine
More in: *Concrete + Visual Poetry K-O, Conceptual writing, Kempen, Jef van, Visual & Concrete Poetry
Fata morgana
Museum of lost concepts
© jef van kempen
fleursdumal.nl magazine
More in: Invisible poetry, Jef van Kempen, Jef van Kempen Photos & Drawings, Kempen, Jef van
Jef van Kempen,
uit: Laatste bedrijf, gedichten 1966-2006
Concept
Geen woord teveel
overdacht hij zijn daden,
ging stil voorbij
niet gezien en
niet gewogen.
Welk kind
werd niet verwekt
met de sombere schoonheid
van de dood voor ogen?
KEMP=MAG poetry magazine
More in: Kempen, Jef van
The discovery of the frozen brain
a concept
page 1
© jef van kempen
visual poetry
kempis poetry magazine
More in: *Concrete + Visual Poetry K-O, Kempen, Jef van, Spurensicherung, Visual & Concrete Poetry
Intensive care
In deze betonnen duisternis weigert
hij te ontwaken. Het is de dood die
loert en dreigt, in een flits verpletterd,
in dat ene ogenblik teveel,
om precies te zijn: gebroken glas
in zacht vlees, verminkte huid,
geblakerd, afgerukt, met harde hand
ontvreemd in een lieflijk mijnenveld.
Rest alleen: het licht dat als een
wit vlies aan de muren hangt, geluid
dat gaten maakt in zijn hoofd, de geur
van rottend bloed, opgeruimde kamers.
Ongeboren was hij op zijn best,
maar ontdaan van alle alledaagsheid,
van alle onberekenbare motieven,
wist hij nog hoe hij ooit
onder haar rok keek
en bladerde tussen haar benen
en dat alleen een vrolijke gek
de hemel zal zien.
Jef van Kempen
(Uit: Laatste bedrijf. Gedichten 1966-2006)
kemp=mag poetry magazine
More in: Kempen, Jef van
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature