Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Niet meer voor zichzelf
Het kan hier zo langzaam als vroeger
als je dat wilt. Maar verleden kan
wel niet meer voor zichzelf zorgen.
Het blijft hangen in bedonderde
takken, halve waarheden mitsgaders
winderige gestalten in zuinig bruin.
Wie wolken wil vergeet best de wind niet.
Bert Bevers
Uit de Enghuizer Dialogen VIII,
Het Web, Doetinchem, 2017
Bert Bevers gedichten
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Vertaling van het gedicht Theater van Jef van Kempen in het Zuid-Afrikaans door Bernard Odendaal.
Eerder gepubliceerd door Carina van der Walt in: Versindaba – ‘n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns –
http://versindaba.co.za/2016/03/31/carina-van-der-walt-jeroen-bosch-se-skilderye/
Theater
Stel je voor: een toneel van dolende nachtvogels
boven een doorweekte woestijn, in een duister
hospitaal voor koortsige landlopers.
Stel je voor: een opera van rondborstige gedrochten,
verwekt in een glazen stolp, amechtig lispelend,
op kromme stelten strompelend, in een vuile
sneeuwjacht van de diepe winter.
Eind goed al goed vonden de trage doden hun draai
en bestegen, tegen de keer, het paard van Troje
en maakten hun dromen waar.
Jef van Kempen
(Uit de bundel ‘Laatste Bedrijf’ 2012)
Teater
Stel jou voor: ’n toneel van dolende nagvoëls
bokant ’n deurweekte woestyn, in ’n donker
hospitaal vir koorsige boemelaars.
Stel jou voor: ’n opera van rondborstige gedrogte
verwek onder ’n glasstolp, uitasem lispelend,
op krom stelte strompelend, morsig aan die
jag in die diepwintersneeuw.
Einde goed alles goed kry die trae dooies hul draai
en bestyg, dwarstrekkerig, die perd van Troje
en maak hulle drome waar.
Vertaling Bernard Odendaal (2016)
FOTO: v.l.n.r. Martin Beversluis, Desmond Painter, Bernard Odendaal, Carina van der Walt, Annelie David, Bert Bevers en Jef van Kempen (foto Nel van Kempen 2015)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive O-P, Bernard Odendaal, Bevers, Bert, Beversluis, Martin, Carina van der Walt, Jef van Kempen, Kempen, Jef van, Literaire Salon in 't Wevershuisje, TRANSLATION ARCHIVE
Vastenavend
Wij verjagen het boze en begroeten het licht
met deinende joelfeesten. Hardvochtige preken
laten we achterwege vandaag en verdriet evenzo.
Laat ons de nakende lente besprenkelen, vrienden:
Neem ruim, eerbiedige drinkers, neem ruim!
Voor huizen met grijnzende vensters bonkende
trommen. Pas op de plaats. Op dansen alle kans.
Bert Bevers
Bert Bevers gedichten
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Wakker
Met verbazing werden ze wakker na een gebed
met een end. Hoe makkelijk raadselen zich
laten vinden. In petto oud Latijn voor trage
jarentellers, dagbelevers, slapers in de lange,
lange heuvelnachten. Natuurlijk passen ze
op het huis van vrienden. Braaf is het. Graag
vertellen ze over bomen prachtige verhalen.
Bert Bevers
Uit Andere taal, Uitgeverij Litera Este, Borgerhout, 2010
Bert Bevers gedichten
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Bachten de Kupe
Je kunt wel putten in de aarde vloeken
omdat gebeden schaars zijn en schuren
als zand, maar beter is het trots te zijn
omdat je ergens gebleven bent. Waar je
dolend wakker kunt worden uit gemelijk
genot, geschaakte dromen, verzakende
grenzen. Waar je een vogel van vele lentes
herkent als jezelf. Toen ik ontwaakte wist
ik loepzuiver weer hoe gisteren voor me
een meisje huppelend riep: “Een olm is
een iep! Een olm is een iep! Een olm is
een iep!” Het is hier niet druk, maar kijk:
hier loopt niet ieder in zijn eigen ochtend.
Bert Bevers
Bert Bevers, gedichten
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Haarscherp
O ja, Nel is zichzelf terug gaan zien. Een dikke
halve eeuw overleefde ze haar lieve Rik. Maar
ze ís zichzelf als Grande Dame als Dwaze Maagd
terug gaan zien. Met haar linkerhand raakte ze
haar eigen jonge rechterbil van brons lichtjes
grijnzend aan, eerder onbeholpen blikkend in
een andere lens. Wat zagen ze elkaar graag
in zot geweld. O, wat was ze destijds nog strak
toch. Toen hij haar zo vereeuwigde klonken er
lichte liederen waarin bloed zong. Aan hun lippen
kleefden jonge woorden. Dauwzoet als regen
rustte trouw in hun hart. Hij droeg de dood
reeds in zich, maar die dag rook alles naar vers
brood alom. Dat wist ze nog goed. Haarscherp.
Bert Bevers
Bij Rik Wouters’ beeld Het zotte geweld. Verschenen in Dichter bij beeld – Poëtische wandeling door het Middelheimmuseum (samenstelling Richard Foqué), vzw Middelheimpromotors, Antwerpen, 2014
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Buiten konvooi
Laat koel van hoofd en kalm van hart
de nacht de nacht. Er kraakt niets zacht.
Vreemde liederen schuren in oren,
spannen weemoed over afvaart.
Altijd op zoek naar wat verdwijnen
gaat ben je met oude woorden. Ze
weerspiegelen gewiste schaduw.
Bedaar de golven, stil de stem. Maak
voort, stuurman. En zwijg maar over
golving. Zet geen spie tussen de uren.
Doe de avond leunen op het kompas.
Boots: laat oorlammen aanrukken!
Bert Bevers
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Over ooit
Wij bezitten een stukje van de wereld,
in een stad die wij graag zien. Al met al
gaat het er niet zo krampachtig aan toe
als dorpelingen vrezen. Er stroomt mooi
een rivier langs, niet echt door. Elke avond
lijkt er jong, ieder uur nieuw. Soms denk ik
er minutenlang aan niets, voel ik de rugzak
vol verleden amper. Alles gaat over ooit.
Bert Bevers
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Hiroo Onoda zit 29
jaar zonder nieuws
Thuis groeide een compleet nieuw
geslacht op terwijl hij door gebladerte
spiedde, voortdurend op zijn hoede:
maar niemand duurde almaar langer.
Pal in zijn oerwoud, van alles afgesneden.
Het zwaard nooit wijkend van de zij,
geweren tot vervelens toe gesmeerd.
Hij had geleerd hoe stand te houden.
Dagelijks menu banaan, gedroogd soms,
en vogels uit de lucht. De slapen licht
en bol van zege. Meer dan tienduizend
dagen en nachten de vijand in het hoofd.
Zelfs een havik is tussen kraaien een arend,
o zoon van de bloedrode zon.
Bert Bevers
Uit: Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Kringloop
Bij avondval vermoed ik uitgestorven kampen:
Het spit wildloos, verwaaiende koude asch.
Dan keert de jager huiswaarts, zonder buit.
In zijn hoofd dansen prooien en schreeuwen.
’s Nachts zijn dromen gevuld met rakelingse speren.
De driften in zichzelf gevlucht: alles om te vergeten.
Vergeefs pogen, pogen. Steeds maar weer.
Bert Bevers
Uit Afglans – Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Tweespraak aan rivier
Weet je nog? De droom van de stroom door het huis?
Wat?
Van de openende deuren, en de daarachter weer
openende deuren? Van het licht op het water?
Zijn er nog grenzen?
Meer dan ooit. Iedere stroom heeft zijn eigen grens.
Alleen juiste wachtwoorden helpen.
Weet je nog toen we hier voor het eerst waren?
Ja, de geschiedenis was nog niet begonnen.
Het duurde lang voor de rivier haar bedding vond.
Een boom dreef langs. Nog groen, met een vogelnest.
Alleen de oudste sporen leiden overal heen.
Droom.
Kijk me niet zo aan.
Droom.
Maar hoe gaat dat dan?
Zoals as valt op asfalt.
Bert Bevers
Verschenen in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, Antwerpen, maart 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Passer domesticus
Zijn schroomvol hopen op een kleine holte
onder schuine dakpannen vergt steeds meer
tijd. Hij hunkert naar nabijheid van toonloos
dorre struiken, naar van kreupelhout de lege
grijste. Het vaakst zie ik hem nog in de Zoo.
Daar kronkelt in hoekjes hout dat hij graag
heeft, wordt hij door papegaaien bij het eten
in hun kooien als een kleine broer aanvaard.
Slapen zie ik hem nooit. Om het stoere snaveltje
glanst constant een vogeltjesglimlach. Hij hupt
en roetsjt met graagte in de buurt. Hij wil meer.
Hij wil u wel nabij zijn maar toch niet al te zeer.
Bert Bevers
Uit: Eigen terrein – Gedichten 1998-2013, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature