Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Languit in de vonk (Rustdag)
Hij voelt zich nu jonger dan gisteren.
Er mag geen schilfer van de bloedlijn,
vindt hij. In zijn hoofd een rare kalmte
vol gaten. En het ongeloof dat dit dorp
stil zal wezen als zij er straks vertrekken.
Met zijn snelheid laat hij langzaam iets
achter in de dikke boeken waarin hij ooit
graag bladeren zal. Het is hard te weten
dat je dan slechts de schim van jezelf
zult zijn, van de kampioen van vroeger
die je vandaag nog aan het worden bent.
Dat je ooit op de krater van jezelf terug
zult blikken op de volheid die toen, en
het kabaal dat daarna. Later zal zijn zoon
hem vragen hoe het was, maar nu is die er
nog niet. Leg je dus maar even languit
in de vonk van voorlopig geluk. Allez.
Bert Bevers
uit Geelzucht III, De Letterloods, Puyvelde, 2012
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Het lot van de knecht
Op de Col du Grand Cucheron groeide je
door de angst voor de leegte heen, deed je
steeds beter voort, door hoogte aangejaagd.
Ook die ellendige Col du Granier schroeide.
De schuren die jij passeert zie je niet. Toch
zijn ze vol van voedsel, van te melken geiten.
Je drijfveer? Het vuur van die fijne pijn, daar
gaat het je om. Het volste recht heb je. Maar
mocht het te herdoen zijn, dan zou je liever
beter zijn. Je bent echter wat je bent. Meer
valt er straks niet te doen dan je toekomst aan
het verleden te meten. Dat moest je al weten
voor je hieraan begon, jongen. In je dromen
wegduikende kopmannen, en doortraptheid.
Als je morgen vroeg ontwaakt voel je je weer
een adelaar, maar wel met honger. Wie weet
wat de rit naar de zee brengt. Nu is je palmares
nog leeg, als een volière zonder vogels.
Bert Bevers
uit Geelzucht III, De Letterloods, Puyvelde, 2012
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Bedrijf
Schaduwloos theater. In kasten onder de planken
vlaggen met verschoten symbolen. Er zouden
kaarsen. En gazen kousen. Beloofd was zindering,
wortel en tak. Maar alles verloopt stroef, en koel
als een lege trombone. Het wachtwoord: onschuld.
Wat buiten herfst met bramen doet. Alles in de gaten.
In de bedding van het zwijgen ligt het wijzen.
Bert Bevers
verschenen in Uit de herinneringen van een souffleur, Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2006
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Voorspel
Voor de eerste repetitie ligt het podium er verlaten
bij, als het Bos van Wallers tussen mei en maart.
Scenario, nog zonder inkt in de marge, kreukloos
in de tas. Op het lijf. Rollen komen mij aangestaard
en stamelend nabij, ik zie ze langzaam bloed en vlees.
Aktes. Het omslaan van mijn blad voelt fijner steeds.
Coupures. Daar zit ik dan, orakelend voor intimi.
Bert Bevers
verschenen in Uit de herinneringen van een souffleur, Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2006
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Berchtesgaden
Deze stilte tussen bergen maakte ik niet
eerder mee dan nu. Knielend naar het luchtledig
vergezicht van dat verre vroeger vermoed ik
in de wouden duistere geheimen. Met de geur
van amandel, van kerosine ook. Kijk ze toch
opstijgen als statige, o zo trage zeppelins.
“Nieuwe wegen zijn nooit weg”, liggen tegen
lome hellingen stoffige paden te overwegen.
Het aanzicht is craquelé. Dat moet ik schrijven.
Avonden zwijgen hier in vol ornaat, als priesters
in lege kerken. Tegen de lucht hangen koppels
kraaien, er zijn er veel, de grote zwarte vogel uit.
Bert Bevers
uit Afglans, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Neerkomst
De dichter kuiert langs een haven. “Kijk”,
verplicht hij zich: de schepen die aankomen
zijn ver van de verlaten kade af. Komen ze
thuis of zijn ze halverwege het reizen? Hij weet
het niet. Schepen slapen als paarden, dat ziet
hij wel. Een onzichtbare zak haver voor de muil
hebben ze. Hun verzonnen vel trilt ongedurig
van nieuwsgierigheid naar al die verre einders.
Vermoeden van weemoed komt hem langs.
Langs pakhuizen maakt een meisje een radslag.
Niks tastend, voluit gaand. Hij prevelt wat
hij ziet: “Wat komt zij mooi neer.”
Bert Bevers
uit Afglans, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Bert Bevers
Caprice
Een gedicht zwicht niet voor het schuurpapier
van de logica en dus spoed ik mij op de cadans
van een stencilmachine in dromen door een stad
die het Milaan van Ermanno Olmi moet zijn.
Hoe er oogharen van Lombarden in hun keramiek
zijn beland, er verraad à gogo wordt gepleegd.
Beloftes aan het verleden hebben geen zin.
Verschenen in Andere taal, Litera-Este, Borgerhout, 2010
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Koorts
Van schegbeeld en ontscheping droomt hij,
van vasteland waar onder plavuizen verleden
gromt. Kinderdeuntjes deinen er op de wal,
zingen zon en zee en moord en doodslag na.
Kaapstanders tollen rondom. Aarzelende druppels
dreigen maar eenzaamheid torst de zeeman nors.
Ritseling en nachtwind. Krulletjes slaap slechts,
vluchtig als de korte koelte die je ’s zomers voelt
wanneer je bladert door een boek. Van
de loefbras glijden ottergladde schietgebeden.
Bert Bevers
Verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Einstein en Ensor op het strand
De-Haan-aan-Zee. Woensdag 2 augustus 1933.
Van zijn vierduizendvierhonderdeenentachtig
dagen is het Derde Rijk aan de honderdvijfentachtigste
toe. De geleerde voelt zich niet meer op zijn plaats
wo die alten Wälder rauschen en trekt westwaarts,
de schilder aan zijn trage kust trouw.
In dit koninkrijk zonder eilanden is het zomer
en vrede, nog. De zee is fier op haar water,
spoelt het speels de badgasten tegemoet.
Maakt daarbij geen onderscheid. Ziet ook niet
dat Albert Einstein (54) en James Ensor (73)
samen ballen op het zand. Geluiden van branding
in hun haren, blote voeten aangetrokken.
Verte spant zeilen aan. Neen, neen: een zwarte
cirkel is nog geen o. De middag is warm
en donderdag wacht braaf op zijn beurt.
Even voelen ze zich samen machteloos,
als admiraals zonder vloot. Even,
en dan glijdt van de schaar van de toekomst
een zware schaduw.
Verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006 – © Bert Bevers
Bert Bevers poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Doelman in vlucht
De oude doelman zucht boven zijn bier.
In dit café komt hij vanaf zijn jongenstijd.
Ook ploeggenoten zaten ooit zo dikwijls hier,
lokaal zich lavend aan vermaardheid.
Langs deze wanden ruisen de verhalen
nog van die haast eeuwenoude bal
nu die hij weghield van de houten palen,
het was nochtans een ongelofelijke knal.
Nog weet hij het, na zoveel jaren:
in glazen klanken galmde het publiek.
Regenen mocht die dag maar even.
Hij voelt de wind weer door zijn haren
glijden, hoort na die zege de muziek.
Voor altijd blijft hij zweven, zweven, zweven
Verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
Bert Bevers poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Zilveren favorieten
bij het schilderij van Lawrence Alma-Tadema
Water om water. Daartussen vrouwen,
die drie die standbeeld zijn van eigen stilleven,
rustend op marmer alsof zij er zelf van schijnen.
Kruimels hangen stil tussen een hand en mondjes
van vissen die liever dan bekeken
onzichtbaar zouden zwemmen in de open
zee die zij veraf vermoeden en dichter hopen.
Wij weten haar vlakbij. Geen geluid weerklinkt
al zingt in elk hoofd een droom.
Zeer strak staat alles stil en nauwelijks
nog is blauw een kleur te noemen.
De wereld lijkt wel monochroom.
Bert Bevers
(uit Afglans – Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Een Egyptische weduwe
bij het schilderij van Lawrence Alma-Tadema
Wij weten nu dat deze schilder wist
dat eeuwen her zich deze dode
als een mummie naar de toekomst wrong
in uitgeleefde luchten en vluchtte
in hiernamaalsen waarin hij zelf
geloofde. Ter plekke zong de twijfel:
men roofde graven leeg en zweeg en
daarom neuriet er de hoop dat
rust hier mag gaan heersen.
De weduwe treurt diep maar ondertussen
leert ze van het sterven: het lot
vermomt zich graag als einde.
Bert Bevers
(uit Afglans – Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature