Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
WONDERBOX is een reizend museum, dat bestaat uit grote kijkdoos-vitrines die gevuld worden met verrassende combinaties van (kunst)voorwerpen uit de veelomvattende collectie van Lorenzetti uit Tilburg: kunst, design, fotografie en natuur.
De boxen van dit ‘WONDERBOX Museum’ komen als een verspreid mini-museum op allerlei plekken in de stad te staan: in ziekenhuizen en zorginstellingen, in wachtkamers en winkels, bij bedrijven en bibliotheken en mogelijk ook bij particulieren thuis.
Inmiddels hebben zich al een aantal locaties gemeld die belangstelling voor plaatsing tonen.
Naast deze ‘WONDERBOX Reizend Museum’ maakt de Tilburgse stichting Lorenzetti een variant voor het (basis)onderwijs, ‘WONDERBOX Op School’.
Daarbij komt een serie van tien Wonderboxen als een tijdelijk museum een aantal weken op een school te staan. Elke box heeft een thema en de leerlingen kunnen dan met het meegeleverd lespakket allerlei opdrachten doen. Aan deze vorm van ‘museum op school’ blijkt grote behoefte te zijn.
Een derde toepassing van de Wonderboxen gaat ‘WONDERBOX voor de Buurt’ heten. Hierbij komen Wonderboxen in buurt- en wijkcentra te staan, die door de buurtbewoners zelf gevuld gaan worden.
Cultuurparticipatie in optima forma: WONDERBOX is in alle opzichten uniek: het is zowel artistiek, cultuur-educatief als sociaal een innoverend project. Het is de bedoeling om in totaal een vijftigtal Wonderboxen te maken.
Wie ‘WONDERBOX’ mee mogelijk wil maken, kijkt op de website http://www.wonderbox.nu waar alle informatie staat, waar voorbeelden zijn te zien en waar je een filmpje kunt bekijken over de Wonderboxen.
# Nog meer informatie op de website van Stichting Lorenzetti
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Department of Curious Nature, DICTIONARY OF IDEAS, Exhibition Archive, The talk of the town, THEATRE, Visual & Concrete Poetry
36ste editie Kunstenfestival Watou
Verzamelde verhalen #8
De kracht van mededogen
(…over identiteit, diversiteit en mededogen)
2 juli 2016 – 4 september 2016
We leven in een fantastische wereld.
Maar: er is werk aan.
Het gaat snel. Meedogenloos snel. Voor velen te snel.
En we zijn met veel, heel veel.
Veel eenlingen met recht op een eigen identiteit. Veel verschillen die zorgen voor vermoeiende maar boeiende en levensnoodzakelijke diversiteit.
Een allegaartje van mensen en meningen dat al duizenden jaren zichzelf in stand houdt en heruitvindt.
We zoeken elkaar op: in het echt, digitaal en virtueel. Om niet alleen te zijn.
Ook onze taal- en beeldvorming is een amalgaam.
Gelukkig een overbrugbare barrière: we zoeken immers ons.
We vormen groepen van gelijkgestemden: lokaal, regionaal, nationaal en internationaal. We kunnen niet zonder de anderen.
We vertrouwen én wantrouwen.
We nemen stellingen in.
Willen geloven in iets.
Hangen denkwijzen aan.
Moeten er soms voor vluchten.
Soms worden we fanatiek.
Zonder mededogen leidt dit naar conflict.
Zonder mededogen verliezen we onze menselijkheid.
We zullen mededogend zijn of niet zijn.
De geschiedenis liegt niet.
“Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan.” schreef Albert Camus. Op Kunstenfestival Watou vormen dichters, schrijvers, kunstenaars en andere creatieve geesten een uitzonderlijke ontmoetingsplaats.
Reflecteer zodat we met z’n allen kunnen groeien. Ontdek hen met mededogen.
Geniet ervan.
Wij zien u graag.
Jan Moeyaert
Intendant vzw Kunst / Stichting IJsberg vzw
Elke zomer opnieuw slaat het Kunstenfestival van Watou haar tenten op in het gelijknamige kunstdorpje aan de Franse grens. Dichters en beeldend kunstenaars, aanstormend talent en gevestigde waarden, kunstwerken uit binnen- en uit buitenland strijken er neer en vormen een bijzonder kunstenparcours. Het dorp is de setting en biedt een tiental karakteristieke locaties als tentoonstellingsruimte: een voormalig klooster, een oude boerderij of de kelder van een brouwerij. De wisselwerking tussen die verrassende, nostalgische ruimtes met hedendaagse beeldende kunst en poëzie zorgt telkens weer voor een unieke kunstbeleving. Zomeren in Watou is dan ook prikkelen en onthaasten tegelijk. Kleine momenten van gelukzaligheid.
Iedere editie van het Kunstenfestival kadert in een ander thema, waarrond intendant Jan Moeyaert en poëziecurator Willy Tibergien beeld en taal samenbrengen. Schrijvers, dichters en kunstenaars palmen gedurende een zomer het dorp in en bieden de bezoekers een caleidoscoop aan inzichten en perspectieven rond een bepaald onderwerp.
In het verleden organiseerden we onder meer tentoonstellingen over de liefde in al haar facetten, over toevallige ontmoetingen, blijvende herinneringen en het geluk in overvloedige tijden. Verhalen verzamelen, noemen we het. Van harte welkom om ze te komen lezen!
ZOMERZINNEN
Onder de noemer Zomerzinnen staan iedere zaterdag, zondag en feestdag andere evenementen op de agenda die graag een brug slaan naar verschillende kunstdisciplines. In de ticketprijs zit telkens de toegang tot een van de evenementen van die dag inbegrepen. Meer informatie over elk event kan je vinden door hiernaast het evenement aan te klikken.
Let wel! De plaatsen zijn steeds beperkt. Reserveren kan enkel de dag zelf aan het onthaal.
zondag 10 juli
Antigone, Molenbeek
maandag 11 juli
High Tea & Poetry
zaterdag 16 juli
Maarten Inghels (lezing)
zondag 17 juli
Michaël Vandebril
donderdag 21 juli
Er loopt een dichter in de tuin
zaterdag 23 juli
Barbara Rottiers, Inne Eysermans & Katharina Smets
zondag 24 juli
Wouter Deprez & Ruben Focketyn
zaterdag 30 juli
Roy Aernouts & Stijn Dierckx
zondag 31 juli
De Sprekende Ezels
zaterdag 6 augustus
Joke Devynck & Delphine Lecompte
Kristof Devos
zondag 7 augustus
Clean Pete
zaterdag 13 augustus
Frederik Willem Daem
zondag 14 augustus
Peter Holvoet-Hansen
Frederik Lucien De Laere
maandag 15 augustus
Parlevink
zaterdag 20 augustus
Lize Spit & Flore Deman
zondag 21 augustus
Wim Helsen
zaterdag 27 augustus
Sabien Clement & Mieke Versyp
zaterdag 3 september
Stefan Hertmans & Jelle Van Riet
zondag 4 september
afsluitende verrassing
DE MUUR
De Muur is een groeiende verhaallijn doorheen de festivalperiode die steeds andere kunstenaars samenbrengt om een gesamtkunstwerk te maken voor Kunstenfestival Watou. Een illustrator of beeldend kunstenaar gaat daarbij samen met een schrijver of dichter de uitdaging aan om op een aantal dagen tijd een uniek, maar vluchtig kunstwerk te maken op een muur in het Festivalhuis. Het resultaat wordt gedurende een weekend aan het publiek tentoongesteld om daarna opnieuw te verdwijnen, waardoor de Muur telkens weer verandert in een blank canvas voor het volgende duo. Met dit project brengen tien kunstenaarsduo’s u deze zomer woord en beeld in symbiose, maar dan voor korte duur. Ze brengen u de schoonheid van de vergankelijkheid.
9 juli & 10 juli
Max Temmerman & Tom Liekens
16 juli & 17 juli
Michaël Vandebril & Kristof Devos
23 juli & 24 juli
Barbara Rottiers, Inne Eysermans & Katharina Smets
30 juli & 31 juli
Roy Aernouts & Stijn Dierckx
6 augustus & 7 augustus
Joke Devynck & Delphine Lecompte
13 augustus & 15 augustus
Frederik Willem Daem & Athos Burrez
20 augustus & 21 augustus
Lize Spit & Flore Deman
27 augustus & 28 augustus
Sabien Clement & Mieke Versyp
HET KINDERPARCOURS
Kunstenfestival Watou, dat is kunst kijken en poëzie proeven op spannende locaties, ook voor ons jongste publiek. Het centrale thema van de tentoonstelling, de kracht van mededogen, keert dan ook terug in het kinderparcours. Aan de hand van een op maat gemaakte wandeling worden kinderen aangezet om na te denken over vragen als “Wie ben ik? Wie ben jij? En is er ook een wij?”
Om het educatieve luik wat extra kleur te geven, gingen we deze keer in zee met illustrator Kristof Devos, die met zijn uit de band swingende spring-in-’t-veld Miep onze jongste bezoekers zal begeleiden bij hun wandeling doorheen het Kunstenfestival. Via een app en/of een doe-boekje geeft Miep allerhande opdrachten door om uit te voeren, zodat onze jongste bezoekers de kunstwerken en poëzie op een speelse manier kunnen ontdekken. Wie de opdrachten tot een goed einde brengt, komt bovendien ook steeds dichterbij de Schat van Vlieg…
De Zoektocht van Vlieg op Kunstenfestival Watou is vanaf 2 juli gratis beschikbaar via de app OJOO. Ze kan op voorhand of ter plaatse gedownload worden en leidt schattenjagers via een GPS-signaal doorheen het parcours.
Het doe-boekje kost 3 euro en kan je kopen aan het onthaal in het Festivalhuis.
Kunstenfestival Watou 2016 vindt plaats van
2 juli tot en met 4 september.
Open
woensdag tot zondag van 11u tot 19u
maandag – dinsdag gesloten, behalve op feestdagen
Prijs
€15 op weekend- of feestdagen
€12 op weekdagen
€10 voor jongeren – 25 jaar
gratis voor kinderen tot 12 jaar
Het onthaal bevindt zich dit jaar opnieuw in het Festivalhuis, Watouplein 12, op het marktplein naast de Spar.
Adres
Watouplein 12
8978 Watou
Poperinge (België)
# meer info op website kunstenfestival watou
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Historia Belgica, Lecompte, Delphine, POETRY ARCHIVE, THEATRE, Watou Kunstenfestival
Repetitie Joseph the Beautiful, Odessa Theatre of Opera and Ballet, 1926. K. Goleizovsky, B. Erdman & S. Vasilenko / Kas’ian Goleizovsky Repository. Collectie Familie Goleizovsky, Moskou
Space Embodied, vanaf 12 juni te zien in Het Nieuwe Instituut, gaat over het streven naar een nieuwe, vrije mens, zoals gepropageerd door de Russische avant-garde. Space Embodied is een installatie over het lichaam in beweging: levensgrote projecties van dansers, een dansvloer, decorstukken en spiegels confronteren de bezoeker op een even directe als fysieke manier met het historische materiaal uit de jaren twintig van de vorige eeuw.
Voor veel kunstenaars in de vroege twintigste eeuw is ‘de nieuwe mens’ een belangrijk thema. Meer dan ooit tevoren wordt het menselijk lichaam het onderwerp van artistiek experiment. Zeker in Rusland, waar de revolutie de complete maatschappij en dus ook de kunst radicaal wil veranderen, richt de avant-garde zich op de totstandkoming van een nieuwe, vrije mens. Architecten, schilders, componisten, ontwerpers, filmers: binnen allerlei disciplines worden conventies doorbroken. Samenwerking tussen de vakgebieden is deel van deze nieuwe revolutionaire kunstpraktijk.
De geest van de revolutie beïnvloedt ook het ballet, een kunstvorm die bij uitstek om het menselijk lichaam draait. In de jaren twintig ontwikkelt de vrije dans zich stormachtig. De nieuwe choreografieën, aanvankelijk in Rusland geïntroduceerd door de Amerikaanse danseres Isadora Duncan, kiezen de natuurlijke beweging als alternatief voor de academische patronen van het klassieke ballet. Het lichaam dient te worden bevrijd van allerlei sociale en seksuele conventies. Deze experimentele benadering is ook terug te vinden in de kostuums en decors die de ruimte rond de dansers moet transformeren. En dankzij recent ontwikkelde fotografische en cinematografische technieken kunnen de opwindende vernieuwingen van toen nu worden vastgelegd.
De installatie Space Embodied concentreert zich op de erfenis van de Russische vrije dans, en vooral op de visuele taal die kunstenaars en fotografen daaraan gaven. Hun fascinatie was met name gericht op de relatie van het dansende lichaam tot de ruimte, de muziek en de politiek van het revolutionaire Rusland. De bloei van de vrije dans duurt maar kort. Al in de jaren dertig werden de meeste dansstudio’s op last van de communistische machthebbers gesloten, omdat ze te ‘formalistisch’ zouden zijn. Dat weerhield het Stalin-regime er later niet van om allerlei elementen uit de choreografieën te gebruiken in films en bij de massale gymnastische opvoeringen, die zo specifiek zijn voor dit politieke regime.
Grafisch ontwerpers Experimental Jetset en fotograaf Johannes Schwartz baseerden Space Embodied op oorspronkelijke decors. In drie delen (Space, Body en Movement) worden beelden getoond van de uitzonderlijk creatieve samenwerking tussen dansers en fotografen, scenografen en choreografen. De grondslag hiervoor ligt in een diepgaand onderzoek van de Italiaanse kunsthistorica Nicoletta Misler. Haar boek V Natsjale Bilo Telo (In het begin was er het lichaam) documenteert de veranderende blik op het menselijk lichaam in de Russische kunst van de periode 1900-1930.
12 juni 2016 t/m 8 januari 2017
Het Nieuwe Instituut
Space Embodied. The Russian Art of Movement 1920-1930
Het Nieuwe Instituut
Museumpark 25
3015 CB Rotterdam
Telefoon: 010-4401200
# Meer info website HET-NIEUWE-INSTITUUT
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Constuctivisme, DANCE & PERFORMANCE, Exhibition Archive, THEATRE
Love and Friendship is a juvenile story by Jane Austen, dated 1790. From the age of eleven until she was eighteen, Jane Austen wrote her tales in three notebooks. The notebooks still exist – one in the Bodleian Library; the other two in the British Museum. They include among others Love and Freindship, written when Jane was fourteen, and The History of England, when she was fifteen.
The movie: Love & Friendship is an adaptation of young Jane Austen’s novella Lady Susan, believed to have been written in the mid 1790s but revised up to a fair copy prepared in 1805 and finally published by her nephew, James Edward Austen-Leigh, in 1871.
Set in the 1790s, earlier than most Austen tales, LOVE & FRIENDSHIP concerns beautiful young widow Lady Susan Vernon (Kate Beckinsale) who has come to Churchill, the estate of her in-laws, to wait out colourful rumours about her dalliances circulating through polite society.
Whilst ensconced there, she decides to secure a husband for herself and for her daughter, Frederica, played by Morfydd Clark.
Chloë Sevigny, who starred with Beckinsale in Stillman’s The Last Days of Disco (1998), plays Lady Susan’s friend and confidante Alicia Johnson, with Stephen Fry as her husband, the “very Respectable” Mr. Johnson.
The waters are troubled by the arrival at Churchill of the handsome, eligible Reginald DeCourcy (Xavier Samuel) and silly but cheerful — and very rich — Sir James Martin (Tom Bennett).
Lady Susan’s designs are vehemently opposed by the http://loveandfriendshipmovie.com/ DeCourcy clan: Reginald’s sister, Catherine DeCourcy Vernon (Emma Greenwell); his mother, Lady DeCourcy (Jemma Redgrave) and father, Sir Reginald DeCourcy (James Fleet). But Susan’s brother-in-law, magnanimous Charles Vernon (Justin Edwards), prefers to see her, and everyone, with a benevolent regard.
After a series of dramatic turns at Churchill, Lady Susan finally risks destruction when her jealous rival, Lady Lucy Manwaring (Jenn Murray), arrives in London to make a shocking revelation, leading to the denouement of denouements.
Director: Whit Stillman
Writers: Jane Austen (based on her novella “Lady Susan”), Whit Stillman
Kate Beckinsale – Lady Susan Vernon
Chloë Sevigny – Alicia Johnson
Xavier Samuel – Reginald DeCourcy
Emma Greenwell – Catherine Vernon
Tom Bennett – Sir James Martin
Stephen Fry – Mr. Johnson
“One of the best films of the year.”
– Peter Travers, Rolling Stone
“A devious delight! The material is a perfect fit for Whit Stillman.”
– Nigel M. Smith, The Guardian
“Flat-out-hilarious. Jane Austen has never been funnier.”
– Tim Robey, The Telegraph
# more info on website Love & Friendship
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Austen, Jane, THEATRE
Holland Festival 2016
Nelken
Tanztheater Wuppertal Pina Bausch
16 t/m 19 juni 2016
Stadsschouwburg Amsterdam
Een van haar mooiste werken wordt het genoemd. In 1982 maakte Pina Bausch Nelken en sindsdien is het nooit meer van het repertoire verdwenen. Na vijf jaar is het Tanztheater Wuppertal van Bausch, die in 2009 overleed, terug in Nederland met deze tijdloze klassieker uit haar oeuvre. Nelken is een universum op zichzelf. Befaamd is het prachtige toneelbeeld van Bausch’ vaste scenograaf Peter Pabst: duizenden anjers die uit het toneel omhoog lijken te groeien. Wie het ooit zag, is het beeld nooit meer vergeten. Daartussendoor banen de dansers zich een weg over het podium: Bausch’ eeuwige slagveld van de liefde.
Het gezelschap Tanztheater Wuppertal, opgericht door dansvernieuwer Pina Bausch (1940 – 2009), keert terug naar het Holland Festival met een reprise van Nelken (1982). Het stuk belichaamt Bausch’ interpretatie van het land Arcadië uit de klassieke oudheid: een mythologisch paradijs van vóór het begin van de menselijke geschiedschrijving, waar altijd bloemen bloeien en de zon schijnt. Een droomland, dat ook onherroepelijk verloren is gegaan.
In haar leven en carrière kreeg choreografe en danser Philippine Bausch (1940-2009), beter bekend onder haar bijnaam Pina, een legendarische status als radicale dansvernieuwer. Vanaf 1973 tot aan haar dood zwaaide ze de scepter bij het Tanztheater Wuppertal, en ontwikkelde daar een unieke toonaangevende stijl.
‘Nelken has lost none of its power’ – The Guardian
HOLLAND FESTIVAL
Stadsschouwburg Amsterdam
Leidseplein 26
1017 PT Amsterdam
t. (0)20 – 523 77 87
# Meer info op website Holland Festival
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Holland Festival, Pina Bausch, THEATRE
Pina Bausch en het danstheater
Expositie t/m 24 juli 2016
Kunst- und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland GmbH – Museumsmeile Bonn DE
Pina Bausch (1940-2009) wordt gezien als een pionier van het moderne danstheater en als een van de meest invloedrijke choreografen van de twintigste eeuw. De tentoonstelling in de Bundeskunsthalle is de eerste die haar werk aan een breder publiek presenteert. Samen met haar gezelschap ontwikkelde Pina Bausch de artistieke vorm van danstheater waarin theater, dans en performance worden ghttp://www.bundeskunsthalle.de/en/home.htmlecombineerd. Haar vernieuwende aanpak verwierp niet alleen ronduit de conventies van het klassieke ballet, maar oversteeg ook de preoccupatie met de formele principes die de meeste moderne dans karakteriseert.
De objecten, installaties, foto’s en video’s die worden voorgesteld gepresenteerd zijn afkomstig uit de unieke collectie van het Pina Bausch Archief. Het hart van de tentoonstelling is de reconstructie van de ‘Lichtburg’, de legendarische repetitieruimte in een oude bioscoop Wuppertal waar Pina Bausch, in samenwerking met haar dansers, het grootste deel van haar stukken ontwikkelde. Buitenstaanders worden zelden toegelaten tot deze intieme ruimte. In de Bundeskunsthalle wordt het een platform voor inspiratie en uitwisseling. Leden van het gezelschap laten de bezoekers kennismaken met de kwaliteit van de beweging in het danstheater en met korte sequenties van dansbewegingen.
Voorstellingen, dansworkshops, openbare repetities, gesprekken, films en nog veel meer transformeren de repetitieruimte in een levendige, experimentele ruimte voor bezoekers.
Deze tentoonsteling kwam tot stand i.s.m. de Pina Bausch Foundation, Wuppertal.
Kunst- en tentoonstellingshal van de Bondsrepubliek Duitsland
(Kunst- und Ausstellungshalle der Bundesrepublik Deutschland GmbH)
Museumsmeile Bonn
Friedrich-Ebert-Allee 4
53113 Bonn
tel. +49 228 9171–200
# meer info website Bundeskunsthalle – Bonn
Als museumhuis voor wisseltentoonstellingen biedt de Kunst- en tentoonstellingshal van de Bondsrepubliek Duitsland (Bundeskunsthalle) een gevarieerd programma van internationale betekenis. Kunst en cultuurgeschiedenis, wetenschap en techniek zijn daarbij de onderwerpen waar het om draait. Op een oppervlak van 5.600 m2 kunnen tot wel vijf exposities van verschillende grootte gelijktijdig gepresenteerd worden. Er staan per jaar zo’n acht grote tentoonstellingen op het programma. Sinds de opening in 1992 konden er meer dan 200 tentoonstellingen worden aangeboden. In deze periode hebben al meer dan 16 miljoen gasten uit de hele wereld de Bundeskunsthalle bezocht.
Openingstijden:
Dinsdag en woensdag 10–21 uur
Donderdag t/m zondag 10–19 uur
Maandag gesloten
Vrijdag vanaf 9 uur voor groepen geopend.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Galerie Deutschland, Pina Bausch, THEATRE
Genese Dada
100 Jahre Dada Zürich
bis 10. Jul 2016
“Wie erlangt man die ewige Seligkeit? Indem man Dada sagt. Wie wird man berühmt? Indem man Dada sagt. Mit edlem Gestus und mit feinem Anstand. Bis zum Irrsinn, bis zur Bewusstlosigkeit.”
Hugo Ball
Über die Ausstellung
Am 5. Februar 1916 von Hugo Ball, Emmy Hennings, Marcel Janco, Tristan Tzara und Hans Arp im »Cabaret Voltaire« in Zürich gegründet, ist Dada eine der progressivsten Kunstbewegungen des 20. Jahrhunderts. Zum 100-jährigen Jubiläum lässt das Arp Museum Bahnhof Rolandseck die bedeutenden Geburtsorte Dadas wieder aufleben: die legendäre Künstlerkneipe »Cabaret Voltaire« und die bürgerliche »Galerie Dada«. Ausgehend von diesen beiden Polen revolutionierten die Dadaisten innerhalb kürzester Zeit die internationale Kunstwelt. Neben ihren eigenen Arbeiten zeigten sie dort Werke von internationalen Avantgarde-Künstlern wie Giorgio de Chirico, Pablo Picasso, Paul Klee und Elie Nadelman, die nun auch in der Ausstellung zu sehen sind. Die Kunstwerke werden in eine lebhafte Inszenierung eingebettet, die den vielsKünstlerinnen und Künstler der Ausstellung
Genese Dada. 100 Jahre Dada Zürich
Anonym (Meister der Magdalenen-Legende)
Hans Arp
Hugo Ball
Heinrich Campendonk
Giorgio De Chirico
Jacoba van Heemskerck
Richard Huelsenbeck
Marcel Janco
Paul Klee
Oscar Lüthy
August Macke
Francois-Joseph Martin
Elie Nadelmann
Max Oppenheimer
Pablo Picasso
Hilla Rebay
Otto Van Rees
Adya Van Rees-Dutilh
Arthur Segal
Sophie Taeuber
Tristan Tzarachichtigen gesellschaftlichen und intellektuellen Nährboden verdeutlicht, aus dem Dada entstanden ist. Themengebiete wie Psychologie, Literatur und politisch-soziokulturelle Revolte spiegeln dabei den Zeitgeist wider und machen die Entstehung von Dada anschaulich.
In Zusammenarbeit mit dem Cabaret Voltaire, Zürich
“Dada ist schön wie die Nacht, die einen jungen Tag in ihren Armen wiegt.”
Hans Arp
100 Jahre Dada: Das große Fest des kultivierten Un-Sinns
“Genese Dada. 100 Jahre Dada Zürich: Das Arp Museum feiert das große Dada-Jubiläum 2016 mit einer ebenso fulminanten wie substantiellen Ausstellung, die die Entstehung der für die Moderne so wichtigen Kunstrichtung anschaulich nachverfolgt. (Ausstellungsdauer bis 10. Juli 2016)
Einen zentralen Beitrag zum europaweit gefeierten Dada-Jahr stellt die große Ausstellung »Genese Dada. 100 Jahre Dada Zürich« (14. Februar bis 10. Juli 2016) im Arp Museum Bahnhof Rolandseck dar, die in Kooperation mit dem Direktor des Cabaret Voltaire in Zürich, Adrian Notz, erarbeitet wurde. »Wie aus einer künstlerischen Laune eine revolutionäre internationale Kunstrichtung wird und welche Rolle die beiden mit Rheinland-Pfalz verbundenen Künstlerpersönlichkeiten Hugo Ball und Hans Arp spielen, ist in dieser fantastischen Ausstellung mit größtem Vergnügen zu erleben«, kommentiert der rheinland-pfälzische Kulturstaatssekretär Walter Schumacher.
Am 5. Februar 1916 von Hugo Ball, Emmy Hennings, Marcel Janco, Tristan Tzara und Hans Arp im Cabaret Voltaire in Zürich gegründet, wurde Dada zu einer der zentralen Kunstbewegungen des 20. Jahrhunderts. Anlässlich des Jubiläums widmet sich das Arp Museum Bahnhof Rolandseck den Anfangsjahren der Kunstbewegung und erweckt die bedeutenden Entstehungsorte Dadas wieder zum Leben: die legendäre Künstlerkneipe »Cabaret Voltaire« und die eher bürgerlich orientierte »Galerie Dada«. »Als Gegengewicht zum dionysischen Cabaret wurde die apollinische Galerie eingesetzt. Nur durch die beiden Komponenten Cabaret Voltaire und Galerie Dada konnte die Unruh von Dada in Schwingung gebracht werden«, bewertet Adrian Notz.
Die Abkehr vom Krieg und die Entdeckung des Nichts
Im Wechselspiel zwischen den beiden gegensätzlichen Geburtsstätten entwickelte sich im damals äußerst kosmopolitischen Zürich – einer der Flüchtlingsmetropolen Europas – der Geist Dadas. Ein wichtiger Ausgangspunkt war der überzeugte Pazifismus der Protagonisten. Selbst die Künstler, die sich anfangs dem allgegenwärtigen Kriegstaumel nicht ganz entziehen konnten, sagten sich von ihm los und versuchten, die Geschehnisse jenseits der so sicher erscheinenden Gebirgsketten zu verdrängen. Gleichzeitig waren es die Grauen des Krieges, die alles Bestehende so nichtig erscheinen ließen – und das Nichts so zum neuen Gott erhoben.
Die große Revolte gegen die Traditionen und Konventionen – ohne politische Ideologie
Zugleich wurden die bürgerliche Gesellschaft und ihr gängiger Wertekanon, die den Ersten Weltkrieg hervorgebracht hatten, zur Zielscheibe des künstlerischen Protestes erklärt. Die etablierte Kunst als Teil dieser Gesellschaft wurde als reaktionär und überholt abgelehnt.
Stattdessen suchten die Dadaisten nach neuen Ausdrucksformen, in der darstellenden wie in der bildenden Kunst. In den legendären Soireen im Cabaret Voltaire wurde gedichtet, gesungen, hinter Masken getanzt und den anarchischen Kräften von Geist und Körper Tribut gezollt. Die bisweilen absurde dadaistische Performance war durchaus mehr als eine Narretei – und doch war sie kein Akt dezidierten politischen Protestes. Die Dadaisten verweigerten sich einer klaren Zuordnung zu einer politischen Haltung. Vielmehr war es die Macht der Ratio und ihrer vermeintlichen Strategien, die nun zum Urgrund aller kollektiven Verbrechen erklärt wurde. So erteilten die Künstler der Logik eine radikale Absage.
Befreiung der Sprache und Lob des Archaischen sowie der mystischen Naturverbundenheit
Der Abgesang auf die herrschenden Mächte und ihre Propaganda führte zu neuen Formen des sinnlichen, aber unsinnigen Sprachgebrauchs. In Simultan- und Lautgedichten suchten die Dadaisten die Grenzen des Vernunftdenkens zu überwinden. In mystischen Übungen diente das Unterbewusstsein als Quelle des unmittelbar Schöpferischen, wobei zeitgenössische Theorien und wissenschaftliche Schriften der Psychoanalyse, etwa von C. G. Jung, wichtige Impulse lieferten.
In ihrer Suche nach vorsprachlichen, urwüchsigen Ausdrucksformen und einer Sehnsucht nach der vorzivilisierten Natur spiegeln die Dadaisten einen Aspekt des Zeitgeistes. Die Lebensreformer und Nudisten, die etwa zeitgleich im schweizerischen Ascona auf dem Monte Verità im Einklang mit der Natur lebten und mit den Dada-Künstlern in regem Austausch standen, sind hier beispielhaft zu nennen.
Auch das starke Interesse an der afrikanischen Kunst, die mit dem so genannten Primitivismus weithin ihre Würdigung erfuhr, fügt sich hier ein. Von Klischees geprägt, wird die so genannte »Negerkunst« in europäischen Ausstellungen gefeiert und ihre Formensprache zu adaptieren versucht. Die exotischen Rhythmen wiederum lieferten Inspiration für theatralische Darbietungen und maskierte Tänze, in denen man das Unmittelbare, Spontane und Unkontrollierbare anstrebte, das mit den Kulturpraktiken primitiver Stämme assoziiert wurde.
Vom Zürcher Kabarett zur Internationalen Bewegung
Die »wilde« Initiationsphase im Cabaret Voltaire setzte sich in der benachbarten Galerie Dada fort. Mit dem Ortswechsel lässt sich jedoch auch eine gewisse Professionalisierung erkennen. Durch öffentliche Führungen und den Kontakt zu Journalisten sollte gezielt ein kunstaffines Publikum erreicht werden. Neben den Soireen wurden in der Galerie vermehrt Ausstellungen gezeigt, bei denen auch Werke namhafter internationaler Avantgarde-Künstler zu sehen waren. Die Ablehnung der etablierten Kunst durch die Dadaisten wandelt sich hier in das Bestreben, mittels Bezügen zum Surrealismus, Futurismus oder Kubismus den Anschluss an die internationale Kunstszene zu gewinnen. Die dadaistischen Manifeste und Schriften, die Hugo Ball und seine Mitstreiter publizierten, dienten dabei als Medium der Verbreitung. Es bildeten sich Dada-Zentren in Hannover, Berlin und Köln aber auch in Paris und New York, und Dada revolutionierte innerhalb kürzester Zeit die Kunstwelt.
Dada – kein Stil, sondern . . .
Die Ausstellung widmet sich intensiv dem intellektuellen und wissenschaftlichen Nährboden der Zeit, aus dem Dada hervorging. Themen wie Mystik, Psyche, Revolte, Philosophie und Literatur stehen dabei in engem Wechselspiel zu den verschiedenen künstlerischen Formen und Praktiken, die sich unter dem Einfluss der Dadaisten in eine gänzlich neue Richtung entwickelt haben – von Tanz, Theater, Poesie und Neuer Musik bis hin zu Masken und Kostümen, Collagen, Objekten, Gemälden und Grafiken. Entscheidend ist hierbei die im Ausstellungskatalog festgehaltene Schlussfolgerung des Dada-Kenners Tobia Bezzola, dass sich der Dadaismus nicht auf einen Stil reduzieren lasse. Anders als andere Ismen der modernen Avantgarden sei Dada nicht an einer spezifischen Form zu erkennen und an ihr zu charakterisieren. Als proklamierte »Stunde Null« in der Kunst stellt Dada somit einen Bruch mit einer chronologisch nachvollziehbaren Stilentwicklung dar, wie sie die Kunstgeschichte von der Neuzeit bis zur Postmoderne konstruiert. Damit wird die Dada-Bewegung zum Modellfall für nachfolgende Strömungen wie Fluxus oder auch die Performance- und Aktionskunst.
Von der Dada-Schleuse zur Rauminszenierung
In der Ausstellung werden Werke aus dem engeren Kreis der Zürcher Dadaisten (Hans Arp, Hans Richter, Marcel Janco u. a.) in ihrem künstlerischen Umfeld (Arthur Segal, Max Oppenheimer, Adya und Otto van Rees u. a.) präsentiert. Hinzu kommen Gemälde und grafische Arbeiten von Künstlerinnen und Künstlern der internationalen Avantgarde wie Heinrich Campendonk, Giorgio de Chirico, Paul Klee, August Macke, Elie Nadelman, Pablo Picasso und Hilla von Rebay, die auch in den historischen Dada-Ausstellungen zu sehen waren. Als Leihgeber konnten hierfür renommierte Sammlungen wie das Guggenheim Museum und das Museum of Modern Art, New York, das Kunsthaus Zürich, das Folkwang Museum, Essen, u. v. a. gewonnen werden.
Die Kunstwerke sind in eine anschauliche, multi-mediale Inszenierung eingebettet: Bevor die Besucher die Ausstellung betreten, durchlaufen sie eine Bild- und Klangcollage, die sogenannte »Dada-Schleuse«, die sich von den unterirdischen Tunneln über den Aufzug bis ins 1. Obergeschoss des Richard Meier-Baus erstreckt. In zwei Ausstellungskuben werden die räumliche Situation des Cabaret Voltaire und der Galerie Dada nachempfunden, so dass die unterschiedliche Atmosphäre der beiden Lokalitäten erkennbar wird. Um diese beiden Zentren gruppieren sich verschiedene Themenfelder, die die Entstehung von Dada anhand zahlreicher Kunstwerke und Zeitdokumente greifbar machen. Ergänzt wird die Präsentation durch den Film »Dada in Nuce« und durch von Adrian Notz entwickelte Diagramme, die wie das »Firmament Dada« die internationale Vernetzung der Bewegung deutlich machen.
Kuratiert wird die vielfältige Schau von Adrian Notz (Cabaret Voltaire, Zürich) und Astrid von Asten unterstützt von Sylvie Kyeck (beide Arp Museum Bahnhof Rolandseck).
Die Ausstellung wird begleitet von einem umfangreichen Katalog (deutsch/ englisch, Verlag Scheidegger & Spiess, Preis: 38 Euro), in dem unter anderem auch die Rolle Hans Arps bei der Entstehung von Dada erläutert wird. »Unser Hauspatron Hans Arp zählt zu den
Gründungsmitgliedern jener künstlerischen Bewegung, die 1916 von Zürich aus innerhalb kürzester Zeit das Kunstgeschehen weltweit nachhaltig veränderte,« so Dr. Oliver Kornhoff, Direktor des Arp Museums Bahnhof Rolandseck und künstlerischer Leiter des
Künstlerhauses Schloss Balmoral in Rheinland-Pfalz
# More info website Arp Museum Bahnhof Rolandseck
fleursdumal.nl magazine
Fotos
-Hugo Ball im kubistischen Kostüm, 1916, unbekannter Fotograf
-Dada-Tanz mit Maske (Sophie Taeuber oder Emmy Hennings?), ca. 1917 – Stiftung Arp e.V., Berlin/Rolandswerth, unbekannter Fotograf
-Hans Arp, Tristan Tzara, Hans Richter vor dem Hotel Elite, Zürich 1918 – Stiftung Arp e.V. Rolandswerth/Berlin, unbekannter Fotograf
-Marcel Janco, Plakat der Ersten Dada-Ausstellung in der Galerie Corray, 1917
More in: - Book News, Adya & Otto van Rees, Art & Literature News, Ball, Hugo, Dada, DADA, Dadaïsme, DANCE & PERFORMANCE, Exhibition Archive, THEATRE
Het Literatuurhuis maakt de eerste namen bekend: Charles Ducal, Anna Enquist, Joke van Leeuwen, Anne Vegter en Charlotte Van den Broeck op 34ste Nacht van de Poëzie
De Nacht van de Poëzie – kortweg “De Nacht” – geldt al meer dan 30 jaar als een van de best bezochte poëzie-evenementen van de Nederlandse letteren. De Nacht werd tot 2007 in maart gehouden in het Utrechtse Vredenburg totdat de verbouwing van het muziekcentrum van start ging. Na zeven jaar zwerven keerde het festival in 2014 eindelijk terug naar de Grote Zaal van het nieuwe TivoliVredenburg. Daar kende de Nacht tot nu toe alweer twee succesvolle edities.
Het evenement begint om 20.00 uur en eindigt meestal tegen 3.00 uur in de ochtend. In de gangen rond de Grote Zaal vindt gelijktijdig ook een boekenmarkt en een presentatie van kleine uitgevers, literaire tijdschriften en organisaties plaats.
34ste Nacht van de Poëzie
Zaterdag 17 september 2016
20.00 – ±03.00 uur
TivoliVredenburg, Utrecht
Nachtregel 2016 van Charles Ducal: ‘Voeten, ontsnapt uit een slaaploze nacht.’
17 september 2016 | TivoliVredenburg, Utrecht
Anna Enquist, Charles Ducal, Anne Vegter, Joke van Leeuwen en Charlotte Van den Broeck zijn de eerste namen van de line-up van de 34ste Nacht van de Poëzie. Zaterdag 17 september 2016 is de Grote Zaal van TivoliVredenburg wederom het podium van de grootste poëziemarathon van Nederland: 21 jonge poëzietalenten en gevestigde dichters treden achter elkaar op, afgewisseld door muzikale en theatrale entr’actes.
De Nacht begint om 20.00 uur en eindigt meestal tegen 3.00 uur in de ochtend. In de gangen rond de Grote Zaal vindt gelijktijdig ook een boekenmarkt en een presentatie van kleine uitgevers, literaire tijdschriften en organisaties plaats.
Meer namen worden de komende maanden bekendgemaakt.
De kaartverkoop is reeds gestart via www.nachtvandepoezie.nl
Drie poëtische ansichtkaarten cadeau: Jaarlijks kiest de redactie, bestaande uit Ingmar Heytze en presentatoren Ester Naomi Perquin en Piet Piryns, een regel als motto voor de Nacht van de Poëzie. Dit jaar viel de keuze op ‘Voeten, ontsnapt uit een slaaploze nacht’ van de Vlaamse dichter Charles Ducal die tevens optreedt tijdens de 34ste Nacht van de Poëzie. De regel is afkomstig uit het gedicht ‘Wed’, oorspronkelijk gepubliceerd in de bundel Moedertaal (1994, Atlas). De Utrechtse vormgever Lucas van Hapert maakte een door deze Nachtregel geïnspireerde set poëtische ansichtkaarten. Alle vroege beslissers die vóór 23 mei a.s. bestellen, krijgen deze set kaarten cadeau.
Dit jaar verschijnt ook weer de Nachtbundel, een cadeau aan elke bezoeker met veelal ongepubliceerde gedichten van de optredende dichters. De bundel wordt mogelijk gemaakt door ECI en uitgegeven door Nieuw Amsterdam | Wereldbibliotheek.
34ste Nacht van de Poëzie
zaterdag 17 september 2016
20.00 – ±03.00 uur | TivoliVredenburg, Utrecht
toegang: €10 – €29,50 (incl. Nachtbundel 2016)
(naast reguliere kaarten zijn er ook kaarten beschikbaar i.c.m. een hotelovernachting & Nacht de Luxe arrangementen met o.a. een vaste plaats)
www.nachtvandepoezie.nl
De Nacht van de Poëzie is een productie van Het Literatuurhuis i.s.m. TivoliVredenburg.De Nacht begint om 20.00 uur en eindigt meestal tegen 3.00 uur in de ochtend
Het cliché ‘save the best for last’ was zelden zo toepasselijk als op het slotoptreden van Charlotte Van den Broeck (1991) tijdens de 33ste ‘Nacht’ in 2015. De traditie luidt dat de dichter die vorig jaar afsloot, dit jaar het poëziebal opent. De eerste woorden zijn op 17 september daarom voor Van den Broeck die begin vorig jaar debuteerde met de lovend ontvangen bundel Kameleon (De Arbeiderspers).
Ter gelegenheid van zijn 25-jarig dichterschap verscheen van de Vlaamse dichter Charles Ducal (1952, pseudoniem van Frans Dumortier) in 2012 de verzamelbundel Alsof ik er haast ben (Atlas Contact): zes integraal overgenomen bundels, uiteraard inclusief het met de Herman de Coninkprijs bekroonde werk In inkt gewassen (2006). In 2014 verscheen Ducals meest recente bundel De buitendeur. Van 2014 tot 2016 was Ducal de eerste Belgische Dichter des Vaderlands.
Anna Enquist (1945, pseudoniem van Christa Widlund-Broer) is psychoanalytica, pianiste én schrijver/dichter. In 1991 verscheen haar debuutbundel Soldatenliederen (1991, De Arbeiderspers). Inmiddels heeft Enquist nog zeven andere poëziebundels gepubliceerd waarvan meest recent het werk Hoor de stad (2015). In 2013 schreef Enquist het poëziegeschenk Een Kooi van Klank ter gelegenheid van de allereerste Poëzieweek.
Als illustrator, (kinderboeken)schrijver, dichter en cabaretière is Joke van Leeuwen (1952) in vele genres thuis en ze combineert deze onder andere in theatervoorstellingen, jeugdliteratuur én poëziebundels. Voor haar debuutbundel Laatste lezers (1994) won Van Leeuwen de C. Buddingh’-prijs en de bundel Wuif de mussen uit (2007) werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. Van 2008 tot 2010 vervulde ze de positie van stadsdichter van Antwerpen en in 2015/2016 draagt ze de titel ‘Dichter der Nederlanden’.
Anne Vegter (1958) is dichter, prozaïst en toneelschrijver. Haar meest recente en door haar zelf geïllustreerde bundel Eiland berg gletsjer (2011) behaalde de shortlist voor de VSB Poëzieprijs en werd bekroond met de Awater Poëzieprijs. Sinds 2013 is Vegter Dichter des Vaderlands. Momenteel tourt ze door het land met de voorstelling Hallo gedicht! waarin ze samen met collega-dichters Nederlandse lezers van hun angst voor poëzie afhelpt.
# Meer informatie op website NACHTVANDEPOËZIE
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Nacht van de Poëzie, THEATRE
Celebrating the 400th anniversary of Shakespeare’s death, composer Rufus Wainwright announced a new album: Take All My Loves, with the texts of 9 Shakespeare Sonnets.
The album is a collection of original compositions accompanied by beloved texts by the most performed playwright in the world: William Shakespeare. Rufus Wainwright has collaborated with some of the most revered actors of our day to record spoken word versions of each of these 9 Sonnets, including Helena Bonham Carter, Siân Phillips, Peter Eyre, Carrie Fisher, Inge Keller and William Shatner.
Take All My Loves – 9 Shakespeare Sonnets by Rufus Wainwright
Label: Deutsche Grammophon (DG)
1. “Sonnet 43” (featuring Siân Phillips)
2. “When Most I Wink (Sonnet 43)” (featuring Anna Prohaska)
3. “Take All My Loves (Sonnet 40)” (featuring Marius de Vries)
4. “Sonnet 20” (featuring Frally Hynes)
5. “A Woman’s Face (Sonnet 20)” (featuring Anna Prohaska)
6. “For Shame (Sonnet 10)” (featuring Anna Prohaska)
7. “Sonnet 10” (featuring Peter Eyre)
8. “Unperfect Actor (Sonnet 23)” (featuring Helena Bonham Carter, Martha Wainwright, and Fiora Cutler)
9. “Sonnet 29” (featuring Carrie Fisher)
10. “When in Disgrace with Fortune and Men’s Eyes (Sonnet 29)” (featuring Florence Welch and Ben de Vries)
11. “Sonnet 129” (featuring William Shatner)
12. “Th’Expense of Spirit in a Waste of Shame (Sonnet 129)” (featuring Anna Prohaska)
13. “All dessen müd (Sonnet 66)” (featuring Christopher Nell and Jürgen Holtz)
14. “A Woman’s Face – Reprise (Sonnet 20)”
15. “Sonnet 87” (featuring Inge Keller)
16. “Farewell (Sonnet 87)” (featuring Anna Prohaska)
WILLIAM SHAKESPEARE 400
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Rufus Wainwright, THEATRE
In juni en juli 2016 speelt Toneelgroep De Appel de Decamerone (1353) van Giovanni Boccaccio. De Decamerone is een verzameling van honderd verhalen over liefde, list, lust en bedrog. In 2013 bracht Arie de Mol een aantal van deze prachtige verhalen tot leven in een Limburgse kasteelhoeve. Erik-Ward Geerlings schreef voor deze succesvoorstelling een eigen speelse bewerking van Boccaccio’s meesterwerk. Dit voorjaar zet Arie de Mol, nu samen met de spelers van De Appel, zijn tanden opnieuw in deze tekst.
In de Decamerone ontvluchten tien vrouwen en mannen de stad Florence vanwege een pestepidemie. Tien dagen lang verblijven ze met elkaar in een villa in de heuvels en doden de tijd met eten, drinken, dansen en het vertellen van verhalen. Alle tien vertellen ze iedere dag één verhaal, waarmee ze de dagelijkse ellende proberen te bezweren. Na tien dagen zijn al improviserend honderd verhalen ontstaan. Verhalen over de liefde, het verstand, geluk, leugen en bedrog, de dood, seks en religie. Afhankelijk van wie vertelt zijn de verhalen ondeugend van toon, soms grof en gewelddadig, dan weer hoffelijk en elegant. Ze variëren van alledaagse anekdotes tot merkwaardige en wonderbaarlijke gebeurtenissen. Centrale leidraad in dit liefdeslabyrint is de ongelooflijke vindingrijkheid van de mens om uiteindelijk zijn zin te krijgen. List en leugen spelen een cruciale rol, zowel in de strijd om te overleven als in het spel van de liefde.
Samen met schrijver Erik-Ward Geerlings en dramaturg Mart-Jan Zegers maakte Arie de Mol een eigen toneelbewerking van Boccaccio’s meesterwerk, waarin een selectie uit de honderd verhalen tot leven komt. Het publiek wordt uitgenodigd de drukte van de stad achter zich te laten en zich in het Appeltheater een avond lang te laven aan eten, drinken en prachtige verhalen. Er zijn verschillende routes die u door het theater kunt volgen, elk met verrassende plekken waar u kunt genieten van steeds weer een ander mooi verhaal.
Giovanni Boccaccio was een Italiaans dichter en geleerde die in 1313 werd geboren in Florence. Decamerone betekent letterlijk: ‘het boek der tien dagen’. Boccaccio schreef deze verhalen in een periode waarin Italië werd geteisterd door oorlogen, hongersnood en epidemieën. De Decamerone gaat zowel over het leven van de aristocratie die zich probeerde af te sluiten voor al deze narigheid, als over het gewone volk dat dat harde bestaan zo goed mogelijk moest zien door te komen.
Op weg naar Decamerone op vrijdag 13 mei wordt een verrassend programma waarbij we alvast een tipje van de sluier oplichten over de nieuwe voorstelling Decamerone. Presentator Michiel van Zuijlen gaat in gesprek met regisseur Arie de Mol, toneelschrijver/bewerker Erik-Ward Geerlings en gast René van Stipriaan.
René van Stipriaan is literair-historicus en met name deskundig op het gebied van de Italiaanse Renaissance en in het bijzonder van het boek Decamerone. Verder lezen of spelen de acteurs scènes uit de voorstelling Decamerone.
Tijdens de speelperiode van Decamerone organiseert De Appel een uitgebreid programma met o.a. elke zaterdagmiddag een workshop, elke vrijdagavond Italiaanse Nacht (drank, dans en muziek) na afloop van de voorstelling. Dinsdag 21 juni organiseert De Appel Decamerone Nu, een avond waar migranten mooie verhalen uit hun land van herkomst vertellen. Alle informatie over deze programma’s leest u binnenkort op deze website.
Eten in het Appeltheater: Voorafgaand aan Decamerone kunt u geheel in de stijl van de voorstelling om 18.00 uur aan lange tafels een Italiaanse maaltijd gebruiken (niet op zondag). Het Appeltheater serveert een voorgerecht, hoofdgerecht en een nagerecht voor € 20,- per persoon. Er is ook een vegetarische variant. Het is niet mogelijk om een aparte tafel voor uw gezelschap te reserveren. Het eten is te bestellen via deze website of via de Appelkassa (tel. 070 3502200, dinsdag t/m vrijdag van 13.00 tot 17.00 uur).
Decamerone van Giovanni Boccaccio
bewerking Erik-Ward Geerlings
regie Arie de Mol
spel Marguerite de Brauw, Isabella Chapel, Lore Dijkman, David Geysen, Geert de Jong, Judith Linssen, Hugo Maerten, Bob Schwarze, Martijn van der Veen, Sjoerd Vrins, Iwan Walhain en Jessie Wilms
speelperiode woensdag 1 juni t/m zondag 3 juli 2016
aanvang 19.30 uur en zondag 14.30 uur, Appeltheater
Toneelgroep De Appel staat o.a. voor bijzondere en groot gemonteerde theaterproducties. Het gezelschap is wat betreft artistieke uitstraling en publieksbereik niet weg te denken uit het Nederlandse theaterlandschap.
De meeste voorstellingen worden gespeeld in het eigen Appeltheater. Een uniek gebouw waar het publiek steeds wordt verrast en zich in een andere omgeving waant. Het hart van het gezelschap wordt gevormd door het spelersensemble, onder leiding van Arie de Mol, waarin alle generaties zijn vertegenwoordigd.
Binnen het Nederlands toneel is een hecht ensemble een zeldzaam verschijnsel geworden. Voor De Appel is het ensemble essentieel. Dat betekent dat ook in de repertoirekeuze rekening wordt gehouden met een optimale bezetting vanuit het eigen ensemble. Natuurlijk worden er bij vrijwel iedere productie ook gastacteurs aangetrokken.
Toneelgroep De Appel/Appeltheater
Duinstraat 6 2584 AZ Den Haag tel. 070 3523344 (kantoor) tel. 0703502200 (kassa) algemeen@toneelgroepdeappel.nl
# Meer info voorstellingen, speellijst en kaartverkoop via website TONEELGROEPDEAPPEL
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Art & Literature News, Giovanni Boccaccio, THEATRE
13/14/15 May 2016, TILBURG (NL)
(+ 8/9/10/11 September + 10/11 December)
Incubate 2016 festival
Incubate is the annual celebration of cutting-edge culture. It is a festival exhibiting a diverse view on indie culture as a whole, including music, visual arts, film and contemporary theater, and a conference. For the upcoming May edition it brings more than 70 cutting edge artists in an intimate context to an international audience. Black metal next to free jazz. Refreshing art next to inspiring debate.
Incubate – 13/14/15 May
Incubate – 8/9/10/11 September
Incubate – 10/11 December
“Het meest avontuurlijke festival van Nederland”.
— Oor, September 2012
# more information on website INCUBATE
fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, Art & Literature News, DANCE & PERFORMANCE, Literary Events, MUSIC, THEATRE
23 april ’16 — 12:30
Dag van de Dans — Kom proeven van hedendaagse dans
Tijdens de eerste editie van de Dag van de Dans op zaterdag 23 april 2016 is in heel Vlaanderen en Brussel dans te zien en te beleven. Dansers en choreografen van verschillend pluimage palmen de podia van meer dan vijftig kleine en grote cultuurhuizen in. Ook in de openlucht wordt gedanst. Er zijn voorstellingen, open repetities en filmvertoningen voor jong en oud. Gooi je liever zelf de benen los? Schrijf je dan in voor een van de workshops of open podia. Maak je keuze uit het programma op deze website en kom op zaterdag 23 april in eigen buurt proeven van wat de hedendaagse danskunst te bieden heeft!
11:00 start Slow Walk Naamsepoort
13:30 > 14:00 Slow Walk door BOZAR
Doe mee aan de extreem uitgerekte flashmob van ROSAS en loop op zaterdag 23 april van de poorten van de Brusselse vijfhoek naar de Grote Markt aan een sterk vertraagd tempo. De Slow Walk trekt van 13.30 uur tot ongeveer 14.00 uur door het Paleis voor Schone Kunsten. Om 16u komen de vijf trajecten dan samen op de Grote Markt voor de workshop My Walking Is My Dancing, geleid door Anne Teresa De Keersmaeker.
12:30 & 15:30 In Spite of Wishing and Wanting, Hortahal, BOZAR
Speciaal voor deze eerste Dag van de Dans maakt topchoreograaf Wim Vandekeybus een korte versie van In Spite of Wishing and Wanting (1999). Deze indrukwekkende choreografie voor acht mannelijke dansers op muziek van David Byrne wordt deze keer niet op een podium uitgevoerd maar vlak voor je neus.
Datum
Zaterdag 23 april 2016 12:30 → 16:00
Plaats: Hortahal
Ravensteinstraat 23
1000 Brussel
Day of Dance — A contemporary dance taster
first edition
Day of Dance is a celebration of dance all over Flanders and Brussels. In this the first edition on Saturday April 23rd 2016 young and old can enjoy shows, workshops, open rehearsals, film screenings, dance battles and the like in venues large and small as well as out in the open air. Take your pick from the programme on this website and see for yourself just what the art of contemporary dance has to offer in your area!
# More information on website DAGVANDEDANS.BE
Anne Teresa De Keersmaeker / Rosas
MY WALKING IS MY DANCING
In honour of the Dag van de Dans festivities, Anne Teresa De Keersmaeker and Rosas are issuing an open call to anyone interested in participating in a performance who’s stage is the entire city centre of Brussels.
Over the course of five hours, starting at 11:00 from five separate points on the periphery of 1000 Brussels; Porte de Hal, Porte de Namur, Botanique, Yser and Porte de Ninove, five groups will perform a slow walk towards the centre of the city with the aim of converging simultaneously in the Grand Place.
When we say slow walk, we mean a very slow walk; the average pace of each group will be less than 5 meters a minute which means that it will take approximately 5 hours for each group to complete their trajectory.
At 16:00, the five groups will arrive simultaneously on the Grand Place and will be invited to participate in a 30 minute workshop followed by a dance jam led by Anne Teresa De Keersmaeker herself with the help of dancers of Rosas and students of P.A.R.T.S.
Open to any and all who want to participate, My Walking Is My Dancing will highlight the hectic and high pace of the city of Brussels by consciously slowing the speed at which we travel from one place to another. It is a meditation and an invitation to slow your body and mind and experience the city and its inhabitants from a new perspective.
Participants are welcome to join the performance for as long or as short as they wish and at any point along any of the predetermined routes including the final dance on the Grote Markt / Grand-Place.
# More information on website MYWALKINGISMYDANCING
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DANCE & PERFORMANCE, Literary Events, Street Art, THEATRE
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature