Leo van der Sterren gedicht: Meesterpruim Rozijn
.jpg)
Meesterpruim Rozijn
door Leo van der Sterren
Zijn als die de luimmuil heet
en die genoemd is
vanuit het ancestrale
in deze, niet in gene talen
naar een gedroogde druif.
Zoals een a eenduidig
en onmiskenbaar buiten pijn
alleen die ene a kan zijn,
dus niet die grijze
en niet die gene,
maar deze specifieke a,
zo existeert eenduidig
en onmiskenbaar buiten pijn
en vol met muilluim
die ene meesterpruim Rozijn,
gedroogd met volle teugen.
kempis poetry magazine
More in: Sterren, Leo van der