Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Suicide is often framed as betrayal, even though we live in a world that betrays us.
When this world tells us that death is better, what does it mean to have faith in life?
JUDAS & SUICIDE is a poetry collection navigating religion and suicidality.
It approaches these topics through the lens of Black family and community, sadness, medication, sexual violence, the prison industrial complex, media, and Bible verses.
JUDAS & SUICIDE explores how to be convinced to stay alive without feeling obligated to.
Maya Williams (ey/em, they/them, and she/her) is a religious Black multiracial nonbinary suicide survivor who is currently an Ashley Bryan Fellow and the seventh Poet Laureate of Portland, Maine.
Judas & Suicide
Poems
by Maya Williams
Publ. Date: 5/23/2023
Publisher: Game Over Books
ISBN: 979-8-9878871-0-3
Binding: PAPERBACK
Pages: 80
Price: $ 18.00
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Bookstores, Archive W-X, Archive W-X, Suicide
G.K. Chesterton
A Ballade of Suicide
The gallows in my garden, people say,
Is new and neat and adequately tall;
I tie the noose on in a knowing way
As one that knots his necktie for a ball;
But just as all the neighbours on the wall
Are drawing a long breath to shout “Hurray!”
The strangest whim has seized me. . . After all
I think I will not hang myself to-day.
To-morrow is the time I get my pay
My uncle’s sword is hanging in the hall
I see a little cloud all pink and grey
Perhaps the rector’s mother will NOT call
I fancy that I heard from Mr. Gall
That mushrooms could be cooked another way
I never read the works of Juvenal
I think I will not hang myself to-day.
The world will have another washing-day;
The decadents decay; the pedants pall;
And H.G. Wells has found that children play,
And Bernard Shaw discovered that they squall;
Rationalists are growing rational
And through thick woods one finds a stream astray,
So secret that the very sky seems small
I think I will not hang myself to-day.
ENVOI
Prince, I can hear the trumpet of Germinal,
The tumbrils toiling up the terrible way;
Even to-day your royal head may fall
I think I will not hang myself to-day.
G. K. Chesterton (1874 – 1936)
A Ballade of Suicide
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Chesterton, Gilbert Keith, G.K. Chesterton, Suicide
William Ernest Henley
(1849 – 1903)
Suicide
Staring corpselike at the ceiling,
See his harsh, unrazored features,
Ghastly brown against the pillow,
And his throat—so strangely bandaged!
Lack of work and lack of victuals,
A debauch of smuggled whisky,
And his children in the workhouse
Made the world so black a riddle
That he plunged for a solution;
And, although his knife was edgeless,
He was sinking fast towards one,
When they came, and found, and saved him.
Stupid now with shame and sorrow,
In the night I hear him sobbing.
But sometimes he talks a little.
He has told me all his troubles.
In his broad face, tanned and bloodless,
White and wild his eyeballs glisten;
And his smile, occult and tragic,
Yet so slavish, makes you shudder!
William Ernest Henley poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, CLASSIC POETRY, Suicide
Een indrukwekkend en tegelijkertijd confronterend tijdsdocument, waarin de pijnlijke gevolgen van de economische crisis, die sinds 2008 de wereld in zijn greep houdt, zijn opgetekend.
Door de ogen van grafisch ontwerper Richard Sluijs – bij aanvang nog een relatieve buitenstaander in een land dat de dans leek te ontspringen – wordt het persoonlijke leed dat velen trof op monumentale wijze in beeld gebracht. Een verzameling verhalen van mensen die hun ellende niet langer konden verdragen, en zelfmoord als enige uitweg uit hun problemen zagen.
Het boek is een in memoriam voor alle slachtoffers van de crisis, en tegelijkertijd vormt het een kritisch tegengeluid voor de boodschap die politici, bankiers en economen propageren dat het strenge bezuinigingsbeleid zijn vruchten begint af te werpen en alles weldra weer bij het oude zal zijn. Want dat voor vele nabestaanden het leven nooit meer hetzelfde zal zijn, werd helaas ook voor de schrijver de trieste realiteit toen het boek na 6 jaar research bijna gereed was.
THE COMPLETE LEXICON OF CRISIS RELATED SUICIDES 2008-2013 VOLUME 1
Auteur: Richard Sluijs
Jaartal: 2014-11-20
Afmetingen: 15,5 x 24,5 cm, 6 cm dik
Pagina’s: 712 pagina’s met witte bedrukking
ISBN: 978-94-91525-37-7
Uitvoering: Hardcover, rood linnen, genaaid gebrocheerd, zwart op snee, zwart leeslint
NUR: 740
34,- EURO
Uitgeverij: d’jonge Hond / Komma
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Galerie des Morts, Suicide
Bonnie Elizabeth Parker
(1910 – 1934)
The story of “Suicide Sal”
We each of us have a good “alibi”
For being down here in the “joint”
But few of them really are justified
If you get right down to the point.
You’ve heard of a woman’s glory
Being spent on a “downright cur”
Still you can’t always judge the story
As true, being told by her.
As long as I’ve stayed on this “island”
And heard “confidence tales” from each “gal”
Only one seemed interesting and truthful-
The story of “Suicide Sal”.
Now “Sal” was a gal of rare beauty,
Though her features were coarse and tough;
She never once faltered from duty
To play on the “up and up”.
“Sal” told me this tale on the evening
Before she was turned out “free”
And I’ll do my best to relate it
Just as she told it to me:
I was born on a ranch in Wyoming;
Not treated like Helen of Troy,
I was taught that “rods were rulers”
And “ranked” as a greasy cowboy.
Then I left my old home for the city
To play in its mad dizzy whirl,
Not knowing how little of pity
It holds for a country girl.
There I fell for “the line” of a “henchman”
A “professional killer” from “Chi”
I couldn’t help loving him madly,
For him even I would die.
One year we were desperately happy
Our “ill gotten gains” we spent free,
I was taught the ways of the “underworld”
Jack was just like a “god” to me.
I got on the “F.B.A.” payroll
To get the “inside lay” of the “job”
The bank was “turning big money”!
It looked like a “cinch for the mob”.
Eighty grand without even a “rumble”-
Jack was last with the “loot” in the door,
When the “teller” dead-aimed a revolver
From where they forced him to lie on the floor.
I knew I had only a moment-
He would surely get Jack as he ran,
So I “staged” a “big fade out” beside him
And knocked the forty-five out of his hand.
They “rapped me down big” at the station,
And informed me that I’d get the blame
For the “dramatic stunt” pulled on the “teller”
Looked to them, too much like a “game”.
The “police” called it a “frame-up”
Said it was an “inside job”
But I steadily denied any knowledge
Or dealings with “underworld mobs”.
The “gang” hired a couple of lawyers,
The best “fixers” in any mans town,
But it takes more than lawyers and money
When Uncle Sam starts “shaking you down”.
I was charged as a “scion of gangland”
And tried for my wages of sin,
The “dirty dozen” found me guilty-
From five to fifty years in the pen.
I took the “rap” like good people,
And never one “squawk” did I make
Jack “dropped himself” on the promise
That we make a “sensational break”.
Well, to shorten a sad lengthy story,
Five years have gone over my head
Without even so much as a letter-
At first I thought he was dead.
But not long ago I discovered;
From a gal in the joint named Lyle,
That Jack and his “moll” had “got over”
And were living in true “gangster style”.
If he had returned to me sometime,
Though he hadn’t a cent to give
I’d forget all the hell that he’s caused me,
And love him as long as I lived.
But there’s no chance of his ever coming,
For he and his moll have no fears
But that I will die in this prison,
Or “flatten” this fifty years.
Tommorow I’ll be on the “outside”
And I’ll “drop myself” on it today,
I’ll “bump ’em if they give me the “hotsquat”
On this island out here in the bay…
The iron doors swung wide next morning
For a gruesome woman of waste,
Who at last had a chance to “fix it”
Murder showed in her cynical face.
Not long ago I read in the paper
That a gal on the East Side got “hot”
And when the smoke finally retreated,
Two of gangdom were found “on the spot”.
It related the colorful story
Of a “jilted gangster gal”
Two days later, a “sub-gun” ended
The story of “Suicide Sal”.
Bonnie Elizabeth Parker (October 1, 1910 – May 23, 1934) and Clyde Chestnut Barrow (March 24, 1909 – May 23, 1934) were well-known (as Bonnie & Clyde) American outlaws and bankrobbers. They were both killed in a police ambush on May 23, 1934. Bonnie Parker wrote most of her poems, while in jail, in a little notebook she had obtained from The First National Bank of Burkburnett, Texas.
Bonnie Parker poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Bonnie and Clyde, Bonnie Parker, CRIME & PUNISHMENT, Suicide, Western Fiction
Van Gogh / Artaud. The Man Suicided by Society ♦ A few days before the opening of a van Gogh exhibition in Paris in 1947, gallery owner Pierre Loeb suggested that Antonin Artaud (1896-1948) write about the painter. Challenging the thesis of alienation, Artaud was determined to show how van Gogh’s exceptional lucidity made lesser minds uncomfortable.
Wishing to prevent him from uttering certain “intolerable truths”, those who were disturbed by his painting drove him to suicide.
Based on the categories and the unusual designations put forward by Artaud in Van Gogh, the Man Suicided by Society, the exhibition will comprise some forty paintings, a selection of van Gogh’s drawings and letters, together with graphic works by the poet-illustrator.
The title of the exhibition is based on the title of Antonin Artaud’s book, Van Gogh the Man Suicided by Society Editions Gallimard, 1974
Musée d’Orsay Paris – until 6 july 2014
Publication:
Vincent Van Gogh-Antonin Artaud :
le suicidé de la société
Number of pages 192 , €39.00
EAN 9782370740038
Dimensions 34 x 25 cm
Publisher Skira Flammarion
Museum Musée d’Orsay
Language French
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Antonin Artaud, Art & Literature News, Artaud, Antonin, Suicide, Vincent van Gogh, Vincent van Gogh
.jpg)
A l f o n s i n a S t o r n i
(1892-1938)
I Am Going To Sleep
(Suicide note)
Teeth of flowers, hairnet of dew,
hands of herbs, you, perfect wet nurse,
prepare the earthly sheets for me
and the down quilt of weeded moss.
I am going to sleep, my nurse, put me to bed.
Set a lamp at my headboard;
a constellation; whatever you like;
all are good: lower it a bit.
Leave me alone: you hear the buds breaking through . . .
a celestial foot rocks you from above
and a bird traces a pattern for you
so you’ll forget . . . Thank you. Oh, one request:
if he telephones again
tell him not to keep trying for I have left . . .
.jpg){kind=small}
Alfonsina Storni poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Archive S-T, Storni, Alfonsina, Suicide
Piet Paaltjens
(François HaverSchmidt, 1835-1894)
De zelfmoordenaar
In het diepst van het woud
– ‘t Was al herfst en erg koud –
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zoo dof!
En zijn goed zat zoo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan ‘t malen.
“Harriot!” dus riep hij verwoed,
“‘k Heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!”
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte in een plas;
‘t Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier.
En meteen zocht zijn blik
Naar een eiketak, dik
Genoeg om zijn lichaam te torschen.
Daarna haalde hij een strop
Uit zijn zak, hing zich op,
En toen kon hij zich niet meer bemorsen.
Het werd stil in het woud
En wel tienmaal zo koud,
Want de wintertijd kwam. En intusschen
Hing maar steeds aan zijn tak,
Op zijn doode gemak,
Die mijnheer, tot verbazing der musschen.
En de winter vlood heen,
Want de lente verscheen,
Om opnieuw voor den zomer te wijken.
Toen dan zwierf – ‘t was erg warm –
Er een paar arm in arm
Door het woud. Maar wat stond dát te kijken!
Want, terwijl het, zoo zacht
Koozend, voortliep en dacht:
Hier onder deez’ eik is ‘t goed vrijen,
Kwam een laars van den man,
Die daar boven hing, van
Zijn reeds lang verteerd linkerbeen glijen.
“Al mijn leven! van waar
Komt die laars?” riep het paar,
En werktuigelijk keek het naar boven.
En daar zag het met schrik
Dien mijnheer, eens zo dik
En nu tot een geraamte afgekloven.
Op zijn grijzende kop
Stond zijn hoed nog rechtop,
Maar de rand was er af. Al zijn linnen
Was gerafeld en grauw.
Door een gat in zijn mouw
Blikten mieren en wurmen en spinnen.
Zijn horloge stond stil,
En één glas van zijn bril
Was kapot en het ander beslagen.
Op den rand van een zak
Van zijn vest zat een slak,
Een erg slijmrige slak, stil te knagen.
In een wip was de lust
Om te vrijen gebluscht
Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken.
‘t Zag van schrik zóó spierwit
Als een laken, wen dit
Reeds een dag op het gras ligt te bleeken.
Piet Paaltjens (François HaverSchmidt) gedicht
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, Archive G-H, Archive O-P, Archive O-P, Suicide
.jpg)
Julia Origo
(1965 –2005)
Suicide
Rage
in a flash
damaged
by misfortune and eager,
all the worst losses and woes of life,
examine her regrets.
just an attempt at genuine connection
(winters and summers)
at times, struggling to hear,
she leans forward,
face creasing with concentration,
eyes searching.
How Did It Come To This?
(From: Escape, 1991)
witness
s t a g e o n e
I have seen many eagles
in recent years
so different
like a date without desteny
s t a g e t w o
and when you give up
-perhaps that’s the deal-
like all that died before
you get old
at any age
s t a g e t h r e e
then this misunderstanding
full of promise of modern fable
of a missing link
between age and mind
between losing home
and losing time
between you
and him
(London 1985)
Julia Origo poetry
kempis poetry magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Origo, Julia, Suicide
.jpg)
Jef van Kempen gedicht
S u ï c i d e
Het was geheel in overeenstemming met
wat zijn hart voelde maar wat zijn hoofd
vergat.
Omdat elk bewijs ontbrak, kreeg zijn onrust
geen warm onthaal, had hij als bron van kennis
en als gangmaker van valse praktijken afgedaan.
Zijn opvatting dat met het oog op de vooruitgang
geen genade kon worden verleend
(tenminste niet uit misplaatst medelijden)
dat in het licht van de resultaten van de samenspraak
van lichaam en ziel
een samenhang werd verondersteld
van gevoel en waarneming,
maakte zijn mistroostigheid alles onthullend,
waarbij de goede verstaander niet dient
te vergeten de invloed van gebrek aan slaap,
totdat hij als een schim fluisterend
zegde te zijn misleid en zich over te geven
aan een lichaam zonder een spoor van lust en
bandeloosheid, als een alledaagse omstandigheid
onherroepelijk hangend
aan het plafond
van zijn dromen.
.jpg){kind=small}
Jef van Kempen: Laatste bedrijf – gedichten 1963-2008
Uitgeverij Art Brut – Postbus 117 – 5120 AC Rijen
ISBN: 978-90-76326-04-7
.jpg){kind=small}
KEMP=MAG poetry magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Kempen, Jef van, Suicide
Suicide
Rage
in a flash
damaged
by misfortune and eager,
all the worst losses and woes of life,
examine her regrets,
just an attempt at genuine connection
(winters and summers)
at times, struggling to hear,
she leans forward,
face creasing with concentration,
eyes searching.
How Did It Come To This?
Julia Origo
Verona 1965 – London 2005
(From: Bad girl, 1985)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Origo, Julia, Suicide
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature