Jef van Kempen gedicht: Suïcide

Jef van Kempen gedicht

S u ï c i d e

Het was geheel in overeenstemming met

wat zijn hart voelde maar wat zijn hoofd

vergat.

Omdat elk bewijs ontbrak, kreeg zijn onrust

geen warm onthaal, had hij als bron van kennis

en als gangmaker van valse praktijken afgedaan.

Zijn opvatting dat met het oog op de vooruitgang

geen genade kon worden verleend

(tenminste niet uit misplaatst medelijden)

dat in het licht van de resultaten van de samenspraak

van lichaam en ziel

een samenhang werd verondersteld

van gevoel en waarneming,

maakte zijn mistroostigheid alles onthullend,

waarbij de goede verstaander niet dient

te vergeten de invloed van gebrek aan slaap,

totdat hij als een schim fluisterend

zegde te zijn misleid en zich over te geven

aan een lichaam zonder een spoor van lust en

bandeloosheid, als een alledaagse omstandigheid

onherroepelijk hangend

aan het plafond

van zijn dromen.

  Jef van Kempen: Laatste bedrijf – gedichten 1963-2008

  Uitgeverij Art Brut – Postbus 117 – 5120 AC Rijen

  ISBN: 978-90-76326-04-7

  KEMP=MAG poetry magazine

More in: Archive K-L, Archive K-L, Kempen, Jef van, Suicide