Or see the index
Het vuurwerk
Een menigte trekt langs pubs en cafés,
doemt op in de condensramen van een hotel
in het licht van kroonluchters; een feest
slingert dansmuziek uit de ballroomzaal
de buitenlucht in, waar eiken majesteit
buigen om het marktplein en de patio;
het tafeltje waarop je hand ligt is krijt-
wit als je gezicht, dat zwijgt in crescendo.
Het is mooi geweest, de passie is bedaard, uit
je streling, die mijn rimpels bedde, is alle
geduld en zin geëbd, en van de weeromstuit
knielt de avond betraand bij je neer, vallen
je haren herfstig op je jas uiteen; de dracht
van je omslag. Bloeien boven jou wolken
pioenvormig op, neerdalend in roze gruis,
is het vuurwerk zonder ons begonnen,
schuifelt op straat het gedrang in een gelag,
verklankt, ergens, een schreeuw van diep binnenuit.
Niels Landstra
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Landstra, Niels
D. H. Lawrence
(1885-1930)
Trees in the Garden
Ah in the thunder air
how still the trees are!
And the lime-tree, lovely and tall, every leaf silent
hardly looses even a last breath of perfume.
And the ghostly, creamy coloured little tree of leaves
white, ivory white among the rambling greens
how evanescent, variegated elder, she hesitates on the green grass
as if, in another moment, she would disappear
with all her grace of foam!
And the larch that is only a column, it goes up too tall to see:
and the balsam-pines that are blue with the grey-blue blueness of
things from the sea,
and the young copper beech, its leaves red-rosy at the ends
how still they are together, they stand so still
in the thunder air, all strangers to one another
as the green grass glows upwards, strangers in the silent garden.
D.H. Lawrence poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, D.H. Lawrence, Lawrence, D.H.
In Memoriam
Louis Th. Lehmann
(19-08-1920 – 23-12-2012)
Als ‘k dood ben
Als ‘k dood ben zijn mijn kleren rare dingen.
De overhemden, nieuw of dragensbroos,
de pakken hangend waar ze altijd hingen,
steeds wijzend naar omlaag, besluiteloos.
Ik was ze, ik alleen droeg ze altoos.
En omdat ze mij vaak vervingen,
of omdat ik hen uit hun winkel koos;
zij tonen iets van mijn herinneringen.
Oh vrienden, enigszins van mijn formaat,
ik roep U als de dood te wachten staat,
(maak ik het sterven bij bewustzijn mee)
‘k Geef U of leen, ‘t zou niet de eerste keer zijn
mijn pakken, vormt met hen die mij niet meer zijn
dan langs mijn kist een onzwart defilé.
L. Th. Lehmann (1920-2012) was dichter en schrijver, jurist, scheepsarcheoloog en muzikant. Hij schreef een oeuvre dat naast poëzie uit een tweetal romans, verhalen, reportages, essays, vertalingen, wetenschappelijke studies en een ‘surrealistische kameropera’ bestaat. Zijn dichterlijke werk is verzameld in de door T. van Deel bezorgde uitgave Gedichten 1939-1998 (2000). Met zijn lichte toon en virtuoos woordgebruik maakte Lehmann bij zijn debuut in 1940 diepe indruk op critici als Vestdijk en Ter Braak. In 1996, na meer dan dertig jaar als dichter te hebben gezwegen, keerde hij terug met de bundel Vluchtige steden, gevolgd door Gedichten 1939-1998. Dat Lehmanns kruit daarmee nog niet verschoten was, bewees hij met de lovend ontvangen bundels Toeschouw (2003), Wat boven kwam (2006) en Laden ledigen (keuze uit ongepubliceerd werk, 2008). Bron: De Bezige Bij
Louis Lehmann poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, In Memoriam, Lehmann, Louis Th.
Op 16 december 2012 verschijnt:
Jef van Kempen
LAATSTE BEDRIJF
een keuze uit de gedichten 1962-2012
Presentatie dichtbundel: Laatste Bedrijf van Jef van Kempen op zondag 16 December 2012 om 14.00 uur bij Boekhandel Livius in Tilburg
Schrijver en dichter Ton van Reen en stadsdichter en actrice Esther Porcelijn zullen, op eigen wijze, medewerking verlenen aan de lancering van dit bijzondere boek.
Jef van Kempen (1948) publiceerde poëzie en korte verhalen, biografische artikelen en essays, o.a. over Guido Gezelle, J.-K. Huysmans, Theo van Doesburg, Antony Kok, de Stijlbeweging en Walter Breedveld. Hij is ook (mede)samensteller van enkele literaire bloemlezingen. Daarnaast schreef hij voor boeken, kranten en tijdschriften vele artikelen over de Brabantse geschiedenis. De serie artikelen die hij voor het Brabants Dagblad schreef over de straat waar hij geboren is, werden gebundeld onder de titel: Onze Lieve Vrouw van de Veestraat en andere verhalen en in het boek: Het gevoel dat je hier thuishoort. Jef van Kempen is ook actief als (literair) vertaler. Daarnaast is hij redacteur van kempis.nl (een van de belangrijkste Nederlandse poëziewebsites) en drie andere literaire websites.
De bundel bevat, naast gepubliceerde en ongepubliceerde gedichten, talrijke illustraties van Jef van Kempen uit dezelfde periode.
Jef van Kempen
Laatste Bedrijf.
Een keuze uit de gedichten 1962-2012
Uitgeverij Art Brut
ISBN: 978-90-76326-06-1
68 pag. – 12,50 euro
Geïllustreerd, 24×15 cm
Gedichten en illustraties van Jef van Kempen
Vormgeving Michiel Leenaars
Verschijnt op 16 december 2012
Presentatie van 14.00 tot 15.30 uur bij Boekhandel Livius, Nieuwlandstraat 56 in Tilburg.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Kempen, Jef van
D. H. Lawrence
(1885-1930)
In a Boat
See the stars, love,
In the water much clearer and brighter
Than those above us, and whiter,
Like nenuphars.
Star-shadows shine, love,
How many stars in your bowl?
How many shadows in your soul,
Only mine, love, mine?
When I move the oars, love,
See how the stars are tossed,
Distorted, the brightest lost.
—So that bright one of yours, love.
The poor waters spill
The stars, waters broken, forsaken.
—The heavens are not shaken, you say, love,
Its stars stand still.
There, did you see
That spark fly up at us; even
Stars are not safe in heaven.
—What of yours, then, love, yours?
What then, love, if soon
Your light be tossed over a wave?
Will you count the darkness a grave,
And swoon, love, swoon?
D.H. Lawrence poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, D.H. Lawrence, Lawrence, D.H.
Vormgeving: Barends & Pijnappel
Nieuwe poëziebundel GVDKU van
Freda Kamphuis
Vers van de artistieke pers is bij Uitgeverij Voetnoot in Antwerpen onlangs het eerste exemplaar van de nieuwe poëziebundel GVDKU van Freda Kamphuis gepresenteerd en gevierd en nu ook te koop en te bestellen. Zegt het voort: “GVDKU“.
Het is een fraai vormgegeven bundel geworden waarin een afwisselende en vooral ook speelse selectie van Freda’s poëtische werk is opgenomen. Ter illustratie zijn er ook een aantal visuele poëtische werken in opgenomen. GVDKU is haar officiële debuut.
Auteursfoto: Winfred Evers
Citaat uit Nieuwsbrief 17 van uitgeverij Voetnoot:
“GVDKU is dan ook een speeltuin geworden, waarin heel veel mag. Zoals gedichten bouwen van woorden, die niet alleen door hun inhoud veelzeggend zijn, maar ook door hun bijzondere vorm. En haiku’s schrijven, die alleen over zichzelf gaan, waardoor je naar de werkelijke inhoud maar moet raden.”
GVDKU is onder redactie van Andrea Voigt uitgegeven bij uitgeverij Voetnoot in Antwerpen. De uitgevers Anneke Pijnappel & Henrik Barends richten zich met name op uitgave van bijzondere, zelf vormgegeven boeken met vertaalde literatuur, proza, poëzie, fotografie en beeldende kunst.
GVDKU telt 64 pagina’s, is 12 x 20 cm groot en kost € 16.
ISBN 978 90 78068 938
Bestellen moet niet maar mag altijd, via: ≡ www.voetnoot-publishers.nl (Klik op ‘poëzie’ en ‘naam’ voor informatie en bestelformulier)
Werk van Freda Kamphuis ook op KEMP=MAG te vinden: ≡ Gedichten Freda Kamphuis
≡ LINK naar persoonlijk blog met werk van Freda Kamphuis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Kamphuis, Freda
Boventoon
Traag bewegen mieren, mugjes
voor immense ondergaande zon, hebben fietsers
geen idee van figureren, met hun ruggetjes zo krom.
Oranje gloeien daken op verkleinde boerderijtjes
oranje fluiten vogels van wat ooit groen weiland was
oranje buigen wilgen richting onderstromen vol met zwart.
Freda Kamphuis
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Kamphuis, Freda
Harriet Laurey
(1924–2004)
Vlakbij je hart
Vlakbij je hart moet ik soms denken aan
het droefste liefs, en kan het niet vertellen,
maar uit mijn donker schokt het zich vandaan,
zo driftig en gehaast als waterbellen.
Ik lig het bijna, bijna te verstaan,
met open mond, om het langzaam te spellen.
Maar wat ik zeggen kan, is zo gering,
bij ’t onuitsprekelijke vergeleken,
dat ik weer stil word van verwondering.
En als ik zo lang naar je heb gekeken,
dat alle woorden zijn teruggeweken,
weten mijn lippen maar van: lieveling…
(uit: Loreley, 1952)
Harriet Laurey poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Brabantia Nostra
D. H. Lawrence
(1885-1930)
The Almond Tree
(Letter from Town)
You promised to send me some violets. Did you forget?
White ones and blue ones from under the orchard hedge?
Sweet dark purple, and white ones mixed for a pledge
Of our early love that hardly has opened yet.
Here there’s an almond tree—you have never seen
Such a one in the north—it flowers on the street, and I stand
Every day by the fence to look up for the flowers that expand
At rest in the blue, and wonder at what they mean.
Under the almond tree, the happy lands
Provence, Japan, and Italy repose,
And passing feet are chatter and clapping of those
Who play around us, country girls clapping their hands.
You, my love, the foremost, in a flowered gown,
All your unbearable tenderness, you with the laughter
Startled upon your eyes now so wide with hereafter,
You with loose hands of abandonment hanging down.
D.H. Lawrence poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, D.H. Lawrence, Lawrence, D.H.
D. H. Lawrence
(1885-1930)
Piano
Softly, in the dusk, a woman is singing to me;
Taking me back down the vista of years, till I see
A child sitting under the piano, in the boom of the tingling strings
And pressing the small, poised feet of a mother who smiles as she sings.
In spite of myself, the insidious mastery of song
Betrays me back, till the heart of me weeps to belong
To the old Sunday evenings at home, with winter outside
And hymns in the cosy parlour, the tinkling piano our guide.
So now it is vain for the singer to burst into clamour
With the great black piano appassionato. The glamour
Of childish days is upon me, my manhood is cast
Down in the flood of remembrance, I weep like a child for the past.
D.H. Lawrence poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, D.H. Lawrence, Lawrence, D.H.
In Memoriam Sylvia Kristel
(28 september 1952 – 17 oktober 2012)
Sylvia Kristel (Utrecht, 28 september 1952 – Amsterdam, 17 oktober 2012)
Actrice Sylvia Kristel is woensdagavond op 60-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van keelkanker. De actrice werd in juni 2012 ook al getroffen door een herseninfarct. De actrice had o.a. een relatie met de schrijver Hugo Claus, van wie ze in 1975 een zoon kreeg.
Sylvia Kristel werd in 1974 beroemd door de titelrol in de erotische film Emmanuelle. Daarna maakte ze nog acht Emmanuelle-films. Kristel genoot ook in het buitenland grote bekendheid. Ze maakte naast de Emmanuellefilms, ook nog films met bekende regisseurs als Claude Chabrol en Roger Vadim.
Kristel speelde ook in Nederlandse films: o.a. Pastorale 1943 van Wim Verstappen (1978) en Lijmen/Het been (2000) en in verschillende internationale films, zoals The nude bomb (1980), Lady Chatterley’s Lover (1981), Mata Hari (1985) en Dracula’s Widow (1988).
De actrice was ook een verdienstelijk schilder. Haar autobiografie Naakt (Nue) verscheen in september 2006 in Frankrijk en in februari 2007 in Nederland. Regisseur Michiel van Erp volgde Sylvia Kristel in 2006 voor het TV-programma Het uur van de wolf.
Sylvia Kristel wordt in besloten kring begraven.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, In Memoriam
De gaard van mijn erfenis
Dravend op een ros in stof en zon doemt
zij op over een pad dat om mijn wijngaard
kronkelt. De fruitbomen strooien haar bloesems
van zomersneeuw toe. Ze tuurt naar een vis-
adelaar die aanvliegend in een zonnegloed
bij een steiger in het water plompt. Bedaard
daalt ze van haar ruin, begeleid door requiems
die op de ramen van mijn huis trillen; zij is
mijn substituut voor jou. Zij bewaart een zweem
van mijn minnekunst in de vezels van haar huid,
polijst het beeldhouwwerk van verstild gepieker
op mijn voorhoofd met haar prille strelen, mits
ze jou door mij vergeten acht. Ook houdt ze alleen
van paarden en requiems, hoewel ze mij luid
haar lijf verkondigt, terwijl ik haar kan bieden
wat ook zij vermocht: de gaard van mijn erfenis.
Niels Landstra
Gedicht uit de bundel: Waterval, Uitgeverij Oorsprong , september 2012
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Landstra, Niels
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature