Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Johannes Theodor Baargeld
(1892-1927)
Armada Duldgedalzen
(sie ist Mitglied der Z/w 3)
Der erste Schmerz der Litfassäule war kein Kind
Jedoch der zweite war eins stand neben ihr und hiess
Armada Duldgedalzen ozeanisches
Drittmädchen und Prinzé – sin
Von Haar zu Haar hing ihr
Die Augenpracht schon damals so sehr fertig dass
Die Litfasshunde von hinten bellten Ueber Kopf
Besprangen sie die Erstgeburt Armada Duldgedalzen Doch
Vergebens sie besprangen sich nur selber
Mittlerweilen zeigten sich die ersten
Einhundertsiebenundzwanzig linken Ohre die die
Kluge Magd Orella
(von Ohr) Orella Muschelsilben nannte
Orella Muschelsilben war der Efeu ihres
Heiligtums bevor und nachdem
Sie sich ein Volk gewünscht Nur
Rechts sollte sie bloss bleiben ein
Einzig rechtes Ohr bald seltsam bald
Natürliches Rasierbecken ihrer Schnecken
Schaukelte es dann den Schaum
Bedürfnismäßig über Stab und Hörnchen
Denn man entschloss sich ja ihren
Leib aus den Tränenzapfen Martin Luthers
Zu kleben und schwedischen Zündhölzern
Und zwar nie Kopf auf Kropf auf die beliebte
Art des Erfinders O Armada Duldgedalzen
Sollst je du sollst du Schwänin auf dem Ozean
(1920)
Johannes Theodor Baargeld poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Baargeld, Johannes Theodor
Martin
Beversluis
Langgewenste dagen van onmacht
De weemoed komt en gaat
met de jaargetijden dan is
zij teleurgesteld dat uit
één zaadje maar één radijsje
groeien kan bang dat het
altijd een ander zal zijn
bij wie ze wegdroomt
iemand die ze net niet
kan zien langgewenste
dagen van onmacht simpele ogen
het luchtkasteel gemakeld met die
vastgoedmagneten zij heeft nog
nooit zoveel gedownload als
sinds het is verboden
laatst nog probeerde zij leven
te downloaden en kreeg de
waarschuwing dat het
uitvoeren van dit programma
tot onverwachte resultaten
kan leiden
ze stopt dat ene zaadje
in de grond
hoopt
dat het dit keer
een bos wordt.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Breyten Breytenbach in Rotterdam: Van 7 t/m 11 oktober a.s. is Breyten Breytenbach te gast in Rotterdam. De Zuid-Afrikaanse dichter, schrijver en schilder trad tussen 1971 en 1996 vaak op tijdens het Poetry International Festival. Tijdens een van die bezoeken doopte hij de grote plataan aan de Westersingel om tot ‘Graf van de onbekende dichter’, in de volksmond ook wel ‘Breytenbachboom’ of Poetree’ genoemd. Breytenbach is in Rotterdam op uitnodiging van het CBK dat onlangs de restauratie van zijn schildering in de Gaffelstraat heeft afgerond. Op 9 oktober gaat Ernest van der Kwast in Z-files met de kunstenaar Breytenbach in gesprek. Op 8 oktober organiseert Poetry International met Boekhandel Van Gennep een poëzielezing met de dichter en de onthulling van de officiële plaquette ‘Graf van de onbekende dichter’ bij de Platanus x hispanica.
Muurschilderingen:Aan de Gaffelstraat in de Rotterdamse wijk het Oude Westen prijken al sinds jaar en dag twee bijzondere muurschilderingen van bijzondere makers. In de muurschildering van de Zuid-Afrikaanse dichter en schilder Breyten Breytenbach (1992) komen kunst en politiek bij elkaar. Het werk verbeeldt een gevangen schrijver die verlangt naar de vrijheid. Naast de beeltenis staat een rijtje namen van schrijvers die in verband met hun werk gevangen werden gezet. Deze schildering heeft alles te maken met het poëzie festival Poetry International dat destijds jaarlijks een ereprijs toekende aan een dichter die om zijn literaire activiteiten gevangen werd gehouden. Diens naam werd toegevoegd aan de ornamentenlijst en doorgehaald wanneer hij vrij kwam. Breyten Breytenbach kreeg de prijs in 1981; een jaar later werd hij na een gevangenschap van zeven jaar vrij gelaten. Elke prijswinnaar kreeg destijds een werk in de openbare ruimte.
De schildering van Lucebert – Het verhaal is zo goed dat het nog lang niet uit is (1994) – is voorzien van een regel uit zijn gedicht Tijdstafel en geslachtstabel. Lucebert sprak zich uit voor de vrijheid van meningsuiting, in het bijzonder die van schrijvers. Lucebert en Breytenbach leerden elkaar kennen op het Poetry International Festival en werden hechte vrienden.
Kunst in de openbare ruimte: Openbare Kunst & Openbare Ruimte (BKOR) zorgt met regelmaat voor het voorzien van de ornamentenlijsten in de stad van nieuwe werken en voor het herstellen van de oude klassiekers. Onlangs werden de werken van Lucebert en van Breytenbach gerestaureerd. Dit was een directe aanleiding om een editie van het programma Z-Files, Kunst en de Stad te wijden aan de beide dubbeltalenten: Lucebert en Breytenbach waren beide zowel schilder als dichter. Poetry International en CBK Rotterdam nodigden Breyten Breytenbach voor deze gelegenheid uit om naar Rotterdam te komen. Hij zal de eregast zijn op deze bijzondere avond.
Platanus x hispanica / Graf van de Onbekende Dichter
woensdag 8 oktober, 17:00 uur
“Elk mens is een verborgen dichter”, met deze woorden doopte dichter Breyten Breytenbach tijdens het Poetry International Festival in 1986 de grote, statige plataan aan de Westersingel tot monument voor vrije gedachten. De boom werd omgedoopt tot ‘Graf van de Onbekende Dichter’. Bijna 30 jaar later, plaatst Poetry International een plaquette bij de boom waarmee de boom de status van officieel monument krijgt. Op 8 oktober om 17.00 uur wordt – in aanwezigheid van Breyten Breytenbach – de plaatsing van de plaquette gevierd. Aansluitend is er een feestelijk programma in boekhandel Van Gennep aan de Oude Binnenweg.
Breytenbach schreef tijdens zijn gevangenschap in Zuid-Afrika (1975-1982) een verhaal waarin hij sprak over ‘het graf van een dichter’. Een soort ontmoetingsplek waarnaar dichters een ‘pelgrimstocht’ konden ondernemen om er te ‘mediteren’. Want, zo was zijn gedachte, elk mens is een verborgen dichter. Er moet dus ergens op de wereld een plek zijn waar men zijn of haar gedachten de vrije loop kan laten. Na zijn vrijlating kon het verhaal van Breytenbach in samenwerking met de organisatie van Poetry International een plek krijgen aan de Westersingel.
Z-Files, Kunst en de Stad: Lucebert en Breyten Breytenbach
Met: Breyten Breytenbach en Kamagurka, gastheer: Ernest van der Kwast
Donderdag 9 oktober, 17:00 uur / WORM
Ernest van der Kwast praat met Breyten Breytenbach en andere gasten over het werk van Lucebert. Deze Z-Files wordt georganiseerd naar aanleiding van de renovatie van de muurschilderingen van zowel Lucebert als Breytenbach; beiden in de Gaffelstraat te Rotterdam.
The Z-Files, Kunst en de Stad is serie programma´s van SIR en BKOR (beiden onderdeel van het CBK Rotterdam) waarin kunst, openbare ruimte en de stad aan bod komen door middel van lezingen, presentaties en excursies. Doel van het programma is het onder de aandacht brengen van de bijzondere collectie kunstwerken in de openbare ruimte van Rotterdam en het belichten van actuele ontwikkelingen in de stad.
# Meer informatie op website Poetry International
fleursdumal.nl magazine
More in: # Archive S.A. literature, Archive A-B, Art & Literature News, Poetry International
Emily Jane Brontë
(1818-1848)
Faith and Despondency
“The winter wind is loud and wild,
Come close to me, my darling child;
Forsake thy books, and mateless play;
And, while the night is gathering gray,
We’ll talk its pensive hours away;–
“Ierne, round our sheltered hall
November’s gusts unheeded call;
Not one faint breath can enter here
Enough to wave my daughter’s hair,
And I am glad to watch the blaze
Glance from her eyes, with mimic rays;
To feel her cheek, so softly pressed,
In happy quiet on my breast,
“But, yet, even this tranquillity
Brings bitter, restless thoughts to me;
And, in the red fire’s cheerful glow,
I think of deep glens, blocked with snow;
I dream of moor, and misty hill,
Where evening closes dark and chill;
For, lone, among the mountains cold,
Lie those that I have loved of old.
And my heart aches, in hopeless pain,
Exhausted with repinings vain,
That I shall greet them ne’er again!”
“Father, in early infancy,
When you were far beyond the sea,
Such thoughts were tyrants over me!
I often sat, for hours together,
Through the long nights of angry weather,
Raised on my pillow, to descry
The dim moon struggling in the sky;
Or, with strained ear, to catch the shock,
Of rock with wave, and wave with rock;
So would I fearful vigil keep,
And, all for listening, never sleep.
But this world’s life has much to dread,
Not so, my Father, with the dead.
“Oh! not for them, should we despair,
The grave is drear, but they are not there;
Their dust is mingled with the sod,
Their happy souls are gone to God!
You told me this, and yet you sigh,
And murmur that your friends must die.
Ah! my dear father, tell me why?
For, if your former words were true,
How useless would such sorrow be;
As wise, to mourn the seed which grew
Unnoticed on its parent tree,
Because it fell in fertile earth,
And sprang up to a glorious birth–
Struck deep its root, and lifted high
Its green boughs in the breezy sky.
“But, I’ll not fear, I will not weep
For those whose bodies rest in sleep,–
I know there is a blessed shore,
Opening its ports for me and mine;
And, gazing Time’s wide waters o’er,
I weary for that land divine,
Where we were born, where you and I
Shall meet our dearest, when we die;
From suffering and corruption free,
Restored into the Deity.”
“Well hast thou spoken, sweet, trustful child!
And wiser than thy sire;
And worldly tempests, raging wild,
Shall strengthen thy desire–
Thy fervent hope, through storm and foam,
Through wind and ocean’s roar,
To reach, at last, the eternal home,
The steadfast, changeless shore!”
Ellis Bell ( Emily Brontë) poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Anne, Emily & Charlotte Brontë, Archive A-B, Brontë, Anne, Emily & Charlotte
Martin
Beversluis
Opdracht
kronkel door bergen naar beneden
op zoek naar eindeloos laagland
want daarachter wil je zijn
verover moeizaam meter na meter
wees bereid terstond op te geven
het is niet van jou
je hebt het te leen
ga niet meer langs start zoek niet
om te vinden vloei traag door het
landschap geef leven zodoende
verander met de tijd van zoet
in zout bevrijd van identiteit
kronkel vloeibaar en vermeng
verder tot je de zee zelf bent.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Bert
Bevers
Ruster aan de Aude / Ode aan de ruster
21 juli – Rustdag in Carcassonne
Over de vallei van de Aude zijgt
een luwte als van ezelinnenadem.
Hier, in de andere kant van juli,
mag hij even uithijgen. Hij weet
dat ze gijzelaars in avonturen zijn,
complotteurs op jacht naar dagsucces.
Eigenlijk zou hij het liefst een rivier zijn
nu. Een met een kleine waterval erin.
Bert Bevers
(uit: GeelZucht V, De Letterloods, Puyvelde, september 2014)
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Martin
Beversluis
Veranderen
Op een ochtend ontzettend eenenveertig
vergane glorie of het bedeesdere leven
gisteren was ik slim ik probeerde de
wereld te veranderen ik was een
hallucinerende gebarentolk
in het oog van de camera
die muur die vale
kleur geel een
zwart bakstenen
binnenplaats een
sekreet is een
amsterdams urinoir
de rest is synthetisch
zelfs de wasmiddelen
die muur blijft een vale
kleur geel je lege hoofd
in een strop slechte tijden
voor mensen met namen
die lijken op de mijne
keren per kilo terug tot woord
worden onsterfelijk als god
verloren gaan we in gedachten
die we vergeten vandaag ben
ik wijs en begin mezelf te
veranderen los langzaam op
als ego stroom bijna vloeibaar
weg tot er nog een woord
is.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Bert
Bevers
L’Atalante
“Ik trek mij terug in het vooronder om het wonder
van aan hogerwal te varen beter nog te voelen,” zegt
ze zachtjes. Aken passeren met weinig vogels erboven.
Boeien zijn zichtbaar ondanks mist. Hoe het dek toch
glanst. Het klinkt aan boord naar speeldoosjes, en door
poezenstaart beritseld bruidsboeket. Naar de achtersteven
loopt de jonge maagd terug naar het dorp dat ze voor ’t
eerst verlaat tot reling haar stopt. Bijstand in verlossing.
Al die plaatsen waar je wegging zonder gedag te zeggen.
Er is geen rivier zonder oever. Van alle schepen is kiel buik,
en golven zijn pijnlijk als je die niet klieft. Begeerte, spreek
haar toe! Zo hier zijn in dit rituele evenwicht de uren, zo hier.
Behoud verbeelding. Verkies haar boven trim. Verlies haar niet,
want moeten doen wat water vraagt is niet voor iedereen.
Bert Bevers
(uit: Eigen terrein – Gedichten 1998-2013, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013)
L’Atalante (1934) is a French movie written and directed by Jean Vigo
# Link to L’Atalante (1934)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Martin
Beversluis
Amersfoort
Ik was een vogeltje dat kwetterde
in een stadstuin langs een snelweg
ik was een knooppunt van linten
die langs ‘s heeren wegen leidden
ik was Amersfoort ik was dingen dichtdoen
ik was het volschrijven van herinneringen
in de talen die niet meer bestaan
om jou uit je zen te lokken
ik was de dromen
die verdwenen in de werkelijkheid
ik was de verbrande boten
die de haven niet hadden gehaald
onderweg waren gezonken naar de bodem
om jou.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Bert
Bevers
Ik moest nog leren schrijven
Vingers in aangeslagen adem dansend op koeren
van nabije duiven. Eerder op verweerde ruiten tekens
dan op papier. Wat wist ik wat ik niet mocht weten?
Dakkapel vol glanzende ogen. Verlangen pal
als een bloeiende klaproos. Andere tijd.
Uit de muffe plunjezak die geduldig op herhaling
wacht plukt mijn kleine lichaam de bekende
helm: het speelt soldaat geruisloos om verwante slaap
niet te verstoren. Herinner me van voorspelbaarheid
cadans maar niet meer wat het ventje dat aan mij begon
toen dacht. O, zondag: vang toch snel uw trage feesten aan.
Bert Bevers
Eerder verschenen in In de buurt van de wereld, Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2002
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Bert
Bevers
Alleen op Sulawesi
Bijna iedereen zegt ‘Hè, bah!’
wanneer jij je gezicht vertoont.
Het zijn die natte wroetneus
en die rare kromme tanden
die bevreemden, babiroessa.
Ik aai je graag, je komt er echt
voor liggen. Je slimme ogen
zeggen dat je blij bent dat ik
daar naar kijk. Alleen op Sulawesi
kom jij voor. Je lust graag appels.
In een vloek en een zucht zijn
die vermalen. Je staart lijkt op die
van een olifant, wist je dat? Scharrel
rustig voort, zachtmoedig zwijn. Ruik
fijn verder naar vers fruit en regen.
Bert Bevers
Eerder verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Geparkeerd op een vluchtstrook
Opgedragen aan Sjors Pijnenburg, Kristy van den Schoor, Astrid Hornikx
en alle andere slachtoffers van vlucht MH 17
die uit de lucht geschoten werd.
Geen weerzien meer nooit meer vakantie
brokstukken liggen in een ander deel
van de wereld de resten van het toestel
liggen bedekt onder valse vlaggen en
complottheorieën we huilen om jullie
slachtoffers van een andere oorlog
we hadden je nog graag we wilden nog
jullie leefden nog zoveel dingen die we nog
konden doen vielen uit de lucht vervlogen
aan ons is het afscheid nemen
aan ons is het herinneren zodat
de dood wat minder definitief lijkt
aan ons is dan het wijzen in
de richting van een schuldige
en zelfs als ie het niet gedaan heeft
krijgt ie nog de schuld het is moeilijk
met zoveel verlies om te gaan het
blijft vreemd hoe de dood iets is geworden
dat gevierd of gewroken moet
dat mensen geliefden kwijt zijn
en nooit zullen weten waarom
op tv rijdt een zwart lint lijkwagens
rijdt van Eindhoven naar Hilversum
en de rest van het verkeer staat net
als de rest van het land voor even
geparkeerd op een vluchtstrook
applaus voor de doden een klein
zinloos monument een vlucht uit
de werkelijkheid.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature