Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Amy Winehouse: A Family Portrait 29 februari t/m 4 september 2016
De onbekende kant van een wereldster in het Joods Historisch Museum Amsterdam
Het Joods Historisch Museum toont vanaf 29 februari tot en met 4 september 2016 de tentoonstelling ‘Amy Winehouse: A Family Portrait’.
De verwachtingen zijn hoog gespannen, want het museum hoopt een groot en breed publiek te trekken. Amy Winehouse is immers een van de meest succesvolle artiesten van de afgelopen decennia en wordt door alle generaties bewonderd. Haar muziek is onverminderd populair, wordt elke dag op de radio gedraaid en nog steeds veel verkocht. Ook uit de hoge bezoekerscijfers van ‘Amy’, de onlangs verschenen documentaire van regisseur Asif Kapadia, blijkt de grote belangstelling voor deze wereldster.
Amy Winehouse (°1983 – †2011): A Family Portrait’ werd gemaakt door het Jewish Museum London in samenwerking met Amy’s broer Alex Winehouse. Na Londen oogstte de tentoonstelling overweldigend succes in Tel Aviv, Wenen en San Francisco.
De tentoonstelling schetst niet het overheersend tragische beeld van Amy, maar laat juist een minder bekende kant van haar leven zien. De bezoeker krijgt een kijkje in Amy’s privéleven en ziet haar als tiener en jonge vrouw die nog niet is beïnvloed door de enorme media-aandacht en sensatiezucht die haar later fataal werden. Bovendien zal het voor velen een verrassing zijn dat Amy joods was en is opgegroeid in een typisch Londens joods milieu.
Alex Winehouse heeft in de tentoonstelling nadruk willen leggen op Amy’s familiegeschiedenis, op haar schooltijd, op Londen en Camden Town, waar ze aan het begin van haar carrière naar toe verhuisde, op haar muziek- en modevoorkeuren en, tot slot, op haar nalatenschap. De familie Winehouse stelde daartoe Amy’s persoonlijke bezittingen ter beschikking die dankzij de door Alex geschreven teksten tot intieme voorwerpen worden: foto’s van haar jeugd, een videoclip van een schooloptreden, haar tapschoenen en lievelingsgitaar, haar platencollectie en verschillende tijdens concerten gedragen jurken. Op de tentoonstelling hangen ook mooie portretten van Amy en is de Grammy Award te zien, die haar na haar overlijden in 2011 werd toegekend.
‘Amy Winehouse: The Day She Came to Dingle’. Bij de tentoonstelling is een gelijknamige Engelstalige geïllustreerde catalogus verschenen, die verkrijgbaar zal zijn in de Museumshop van het JHM. Het evenementenprogramma bevat onder meer een lezing over de joden van Engeland, een opstelwedstrijd voor scholieren (analoog aan een opstel van Amy dat in de tentoonstelling te zien is), de recreatie van een klein deel van de hippe Londense wijk Camden market en de vertoning van de BBCdocumentaire Amy Winehouse: The Day She Came to Dingle uit 2006. Hierin zien we Amy in topvorm, in een periode waarin haar droom werkelijkheid was geworden.
Amy Winehouse, een van de meest succesvolle artiesten van de afgelopen decennia, staat van 29 februari tot en met 4 september 2016 centraal in het Joods Historisch Museum. Amy Winehouse: A Family Portrait is een persoonlijke en intieme tentoonstelling, samengesteld door Amy’s broer Alex Winehouse en The Jewish Museum in Londen. Eerder trok deze expositie in Londen, Tel Aviv, Wenen en San Francisco veel bezoekers.
In de tentoonstelling ligt de nadruk op Amy’s passie voor muziek en mode, maar ook op haar joodse familiegeschiedenis en haar schooltijd. Verder is er aandacht voor Londen, in het bijzonder Camden Town, waar Amy lange tijd woonde. De bezoeker krijgt een nog onbekende kant van Amy te zien: als tiener en jonge vrouw die nog niet is beïnvloed door de enorme media-aandacht en sensatiezucht die haar later fataal werden.
De familie Winehouse stelde voor de tentoonstelling veel van Amy’s persoonlijke bezittingen ter beschikking die, dankzij de begeleidende teksten van Alex, nog intiemer worden: foto’s van haar jeugd, een videoclip van een schooloptreden, haar tapschoenen en lievelingsgitaar, haar platencollectie en verschillende tijdens concerten gedragen jurken. Op de tentoonstelling hangen ook fotoportretten van Amy en is de Grammy Award te zien, die haar na haar overlijden in 2011 werd toegekend.
Amy Winehouse: A Family Portrait neemt de bezoeker mee voorbij de hype en laat Amy zien zoals ze als privépersoon was. Alex Winehouse zei over zijn zus: ‘Amy was iemand die ongelofelijk trots was op haar Londense joodse roots. We waren niet gelovig, maar wel traditioneel. Ik hoop dat de wereld deze andere kant van Amy leert kennen, die van onze typische joodse familie.’
Het evenementenprogramma bij de tentoonstelling bevat onder meer een opstelwedstrijd voor scholieren (gebaseerd op een opstel van Amy dat in de tentoonstelling te zien is), de recreatie van een klein deel van de hippe Londense wijk Camden market en de vertoning van de BBC-documentaire Amy Winehouse: The Day She Came to Dingle uit 2006.
De gelijknamige Engelstalige geïllustreerde catalogus zal verkrijgbaar zijn in de Museumshop van het Joods Historisch Museum.
De tentoonstelling ‘Amy Winehouse: A Family Portrait is vanaf 29 februari tot en met 4 september 2016 te zien in het Joods Historisch Museum in Amsterdam.
Amy Winehouse: A Family Portrait
Tentoonstelling van 29 februari tot en met 4 september 2016 in Joods Historisch Museum in Amsterdam
# meer info op website joods historisch museum amsterdam
fleursdumal.nl magazine
More in: Amy Winehouse, Amy Winehouse, Art & Literature News
Foam sluit het jaar 2015 af met een overzicht van het uitzonderlijke en intense oeuvre van de op jonge leeftijd overleden Amerikaanse fotograaf Francesca Woodman (1958 – 1981). Woodman gebruikte fotografie als uiterst persoonlijk expressiemiddel: alsof ze haar huid binnenstebuiten droeg. Zij zelf was dan ook het enige onderwerp van haar fotografie. Na haar vroegtijdige dood is haar werk getoond in een aantal grote internationale tentoonstellingen en heeft het kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd.
Tot aan haar zelfgekozen dood op tweeëntwintigjarige leeftijd onderzocht Woodman thema’s als gender, representatie, seksualiteit en lichaam. Haar oeuvre bestaat uit een groot aantal zelfportretten. Woodman fotografeert zichzelf specifiek naakt, of tracht juist haar lichaam te verbergen: samengeperst in een kast, achter het behang, gewikkeld in plastic of doeken of in een wolk van beweging. Ze plaatst zichzelf veelal in vervallen interieurs. Zelfs wanneer andere mensen in het kader verschijnen fungeren zij letterlijk of figuurlijk als stand-in van Woodman. Haar foto’s vertonen een diversiteit aan invloeden uit het symbolisme en surrealisme en roepen in veel gevallen een beklemmend gevoel op.
Francesca Woodman groeide op in een kunstenaarsgezin en begon al gedurende haar tienerjaren te fotograferen. Zij studeerde van 1975 tot 1978 aan de Rhode Island School of Design. Haar oeuvre wordt meestal verdeeld in periodes: de vroege werken, haar werk als student in Providence, het werk uit Italië (1977-1978), de MacDowell Colony en, uiteindelijk, de werken die zij vanaf 1979 in New York maakte tot haar dood in 1981. Na haar overlijden liet Woodman enkele honderden zilvergelatine prints na, hoewel zij ook met andere technieken experimenteerde.
De eerste grote reizende tentoonstelling van Francesca Woodman’s werk werd enkele jaren na haar dood georganiseerd in 1986. Haar eerste Europese tentoonstellingen vonden begin jaren negentig plaats. De Kunsthal in Rotterdam presenteerde Woodmans werk voor het eerst in Nederland, in 1998.
De tentoonstelling Francesca Woodman. On Being an Angel is georganiseerd door het Moderna Museet in Stockholm in samenwerking met het Estate of Francesca Woodman en bestaat uit 102 foto’s, voornamelijk zilvergelatine prints, maar ook groot formaat diazotypieën, en zes korte video’s.
Francesca Woodman. On Being an Angel is van 18 december 2015 t/m 9 maart 2016 te zien in Foam. Open dagelijks van 10.00 -18.00 uur, do/vr van 10.00 – 21.00 uur. Entree: € 10,00
Francesca Woodman. On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Foam sluit het jaar 2015 af met een overzicht van het uitzonderlijke en intense oeuvre van de op jonge leeftijd overleden Amerikaanse fotograaf Francesca Woodman (1958 – 1981).
Woodman gebruikte fotografie als uiterst persoonlijk expressiemiddel: alsof ze haar huid binnenstebuiten droeg. Zij zelf was dan ook het enige onderwerp van haar fotografie. Na haar vroegtijdige dood is haar werk getoond in een aantal grote internationale tentoonstellingen en heeft het kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd.
Tot aan haar zelfgekozen dood op tweeëntwintigjarige leeftijd onderzocht Woodman thema’s als gender, representatie, seksualiteit en lichaam. Haar oeuvre bestaat uit een groot aantal zelfportretten. Woodman fotografeert zichzelf specifiek naakt, of tracht juist haar lichaam te verbergen: samengeperst in een kast, achter het behang, gewikkeld in plastic of doeken of in een wolk van beweging. Ze plaatst zichzelf veelal in vervallen interieurs. Zelfs wanneer andere mensen in het kader verschijnen fungeren zij letterlijk of figuurlijk als stand-in van Woodman. Haar foto’s vertonen een diversiteit aan invloeden uit het symbolisme en surrealisme en roepen in veel gevallen een beklemmend gevoel op.
Francesca Woodman groeide op in een kunstenaarsgezin en begon al gedurende haar tienerjaren te fotograferen. Zij studeerde van 1975 tot 1978 aan de Rhode Island School of Design. Haar oeuvre wordt meestal verdeeld in periodes: de vroege werken, haar werk als student in Providence, het werk uit Italië (1977-1978), de MacDowell Colony en, uiteindelijk, de werken die zij vanaf 1979 in New York maakte tot haar dood in 1981. Na haar overlijden liet Woodman enkele honderden zilvergelatine prints na, hoewel zij ook met andere technieken experimenteerde.
De eerste grote reizende tentoonstelling van Francesca Woodmans werk werd enkele jaren na haar dood georganiseerd in 1986. Haar eerste Europese tentoonstellingen vonden begin jaren negentig plaats. De Kunsthal in Rotterdam presenteerde Woodmans werk voor het eerst in Nederland, in 1998.
De tentoonstelling Francesca Woodman – On Being an Angel is georganiseerd door het Moderna Museet in Stockholm in samenwerking met het Estate of Francesca Woodman en bestaat uit 102 foto’s, voornamelijk zilvergelatine prints, maar ook groot formaat diazotypieën, en zes korte video’s.
On Being an Angel van Francesca Woodman is van 18 december 2015 t/m 9 maart 2016 te zien in Foam. Open dagelijks van 10.00 -18.00 uur, do/vr van 10.00 – 21.00 uur. Entree: € 10,00
Francesca Woodman – On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam – Keizersgracht 609 – 1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
# Meer info op website www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Katherine Mansfield
(1888 – 1923)
A Few Rules for Beginners
Babies must not eat the coal
And they must not make grimaces,
Nor in party dresses roll
And must never black their faces.
They must learn that pointing’s rude,
They must sit quite still at table,
And must always eat the food
Put before them—if they’re able.
If they fall, they must not cry,
Though it’s known how painful this is;
No—there’s always Mother by
Who will comfort them with kisses.
Katherine Mansfield poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Katherine Mansfield, Mansfield, Katherine
AN’T GO ON, I’LL GO ON. Of ook wel: “Beseffen dat de situatie hopeloos is, en toch niet opgeven. Dat is de condition humaine.” Rake motto’s van Thomas Blondeau.
Thomas Blondeau (Poperinge, 21 juni 1978 – aldaar, 20 oktober 2013) was een Vlaamse schrijver, dichter en journalist. Hij studeerde aan de Katholieke Universiteit Leuven en aan de Universiteit Leiden (literatuurwetenschappen). Thomas Blondeau schreef voor onder andereMare, Deng, De Revisor en Dif.
Na vele poëzievoordrachten en gepubliceerde korte verhalen, verscheen in 2006 zijn debuutroman eX, die met name in België goed ontvangen werd. Begin 2010 verscheen zijn tweede roman, Donderhart.
Thomas Blondeau overleed op 20 oktober 2013 onverwacht aan een hartslagaderbreuk in zijn geboorteplaats Poperinge.
IJSBERG #2 wordt een warme literaire herinneringsavond rond Thomas Blondeau, schrijver, dichter en columnist en twee jaar geleden veel te vroeg overleden. Op 24 oktober worden de kamers in het Festivalhuis ingevuld met woord en beeld van Thomas, gaat om 19u30 een avondprogramma van start en bent u welkom in onze bar om een glas op hem te heffen.
Er verzamelden zich reeds heel wat (schrijvers)vrienden van Thomas Blondeau om een goedgevuld avondprogramma en eresaluut te brengen: Jelle Van Riet, Roderik Six, Jef Staes, Liesbet Waegemans, Iris Koppe, Ramsey Nasr, Ellen Deckwitz, Frederik Willem Daem doen alvast hun ding. G A U S S zorgt voor muziek.
24 oktober 2015 – 19u – deuren open – Festivalhuis Watou, Watouplein 12, Watou BE
19u30 – start avondprogramma met Jelle Van Riet, Jef Staes, Frederik Willem Daem, Liesbet Waegemans, Roderik Six en vele anderen.
21u – we heffen het glas op Thomas en daarna is de bar en het festivalhuis met video, beeld en geluid doorlopend open
Gratis toegang, inschrijven gewenst via liesbet.daeninck@vzwkunst.be.
# Meer informatie op Website Kunstenfestival Watou
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, In Memoriam, Thomas Blondeau, Watou Kunstenfestival
Renée Vivien
(1877-1909)
Sommeil
Ô Sommeil, ô Mort tiède, ô musique muette !
Ton visage s’incline éternellement las,
Et le songe fleurit à l’ombre de tes pas,
Ainsi qu’une nocturne et sombre violette.
Les parfums affaiblis et les astres décrus
Revivent dans tes mains aux pâles transparences
Évocateur d’espoirs et vainqueur de souffrances
Qui nous rends la beauté des êtres disparus.
Renée Vivien poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Renée Vivien, Vivien, Renée
Katherine Mansfield
(1888 – 1923)
Sea
The Sea called—I lay on the rocks and said:
“I am come.”
She mocked and showed her teeth,
Stretching out her long green arms.
“Go away!” she thundered.
“Then tell me what I am to do,” I begged.
“If I leave you, you will not be silent,
But cry my name in the cities
And wistfully entreat me in the plains and forests;
All else I forsake to come to you—what must I do?”
“Never have I uttered your name,” snarled the Sea.
“There is no more of me in your body
Than the little salt tears you are frightened of shedding.
What can you know of my love on your brown rock
pillow….
Come closer.”
Katherine Mansfield poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Katherine Mansfield, Mansfield, Katherine
From BAFTA award-winning director Asif Kapadia (SENNA), AMY tells the incredible story of six-time Grammy-winner Amy Winehouse – in her own words.
Featuring extensive unseen archive footage and previously unheard tracks, this strikingly modern, moving and vital film shines a light on the world we live in, in a way that very few can.
A once-in-a-generation talent, Amy Winehouse was a musician that captured the world’s attention. A pure jazz artist in the most authentic sense – she wrote and sung from the heart using her musical gifts to analyse her own problems. The combination of her raw honesty and supreme talent resulted in some of the most unique and adored songs of the modern era.
Her huge success, however, resulted in relentless and invasive media attention which coupled with Amy’s troubled relationships and precarious lifestyle saw her life tragically begin to unravel.
Amy Winehouse died from alcohol poisoning in July 2011 at the age of 27.
Amy. The girl behind the name
GB, 2015, 127 min.
fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, Amy Winehouse, Amy Winehouse, Art & Literature News, THEATRE
Katherine Mansfield
(1888 – 1923)
Sleeping Together
Sleeping together… how tired you were…
How warm our room… how the firelight spread
On walls and ceiling and great white bed!
We spoke in whispers as children do,
And now it was I—and then it was you
Slept a moment, to wake—”My dear,
I’m not at all sleepy,” one of us said….
Was it a thousand years ago?
I woke in your arms—you were sound asleep—
And heard the pattering sound of sheep.
Softly I slipped to the floor and crept
To the curtained window, then, while you slept,
I watched the sheep pass by in the snow.
O flock of thoughts with their shepherd Fear
Shivering, desolate, out in the cold,
That entered into my heart to fold!
A thousand years… was it yesterday
When we two children of far away,
Clinging close in the darkness, lay
Sleeping together?… How tired you were….
Katherine Mansfield poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Katherine Mansfield, Mansfield, Katherine
Katherine Mansfield
(1888 – 1923)
When I was a Bird
I climbed up the karaka tree
Into a nest all made of leaves
But soft as feathers.
I made up a song that went on singing all by itself
And hadn’t any words, but got sad at the end.
There were daisies in the grass under the tree.
I said just to try them:
“I’ll bite off your heads and give them to my little
children to eat.”
But they didn’t believe I was a bird;
They stayed quite open.
The sky was like a blue nest with white feathers
And the sun was the mother bird keeping it warm.
That’s what my song said: though it hadn’t any words.
Little Brother came up the patch, wheeling his barrow.
I made my dress into wings and kept very quiet.
Then when he was quite near I said: “Sweet, sweet!”
For a moment he looked quite startled;
Then he said: “Pooh, you’re not a bird; I can see
your legs.”
But the daisies didn’t really matter,
And Little Brother didn’t really matter;
I felt just like a bird.
Katherine Mansfield poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Katherine Mansfield, Mansfield, Katherine
Katherine Mansfield
(1888 – 1923)
A Day in Bed
I wish I had not got a cold,
The wind is big and wild,
I wish that I was very old,
Not just a little child.
Somehow the day is very long
Just keeping here, alone;
I do not like the big wind’s song,
He’s growling for a bone
He’s like an awful dog we had
Who used to creep around
And snatch at things—he was so bad,
With just that horrid sound.
I’m sitting up and nurse has made
Me wear a woolly shawl;
I wish I was not so afraid;
It’s horrid to be small.
It really feels quite like a day
Since I have had my tea;
P’raps everybody’s gone away
And just forgotten me.
And oh! I cannot go to sleep
Although I am in bed.
The wind keeps going creepy-creep
And waiting to be fed.
Katherine Mansfield poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Katherine Mansfield, Mansfield, Katherine
Arthur Rimbaud
(1854-1891)
Fêtes de la faim
Ma faim, Anne, Anne,
Fuis sur ton âne.
Si j’ai du goût, ce n’est guères
Que pour la terre et les pierres
Dinn ! dinn ! dinn ! dinn ! je pais l’air,
Le roc, les Terres, le fer.
Tournez, les faims ! paissez, faims,
Le pré des sons !
Puis l’humble et vibrant venin
Des liserons ;
Les cailloux qu’un pauvre brise,
Les vieilles pierres d’églises,
Les galets, fils des déluges,
Pains couchés aux vallées grises !
Mes faims, c’est les bouts d’air noir ;
L’azur sonneur ;
— C’est l’estomac qui me tire.
C’est le malheur.
Sur terre ont paru les feuilles :
Je vais aux chairs de fruit blettes.
Au sein du sillon, je cueille
La doucette et la violette.
Ma faim, Anne, Anne !
Fuis sur ton âne.
Arthur Rimbaud poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: *Archive Les Poètes Maudits, Archive Q-R, Arthur Rimbaud, Rimbaud, Arthur, Rimbaud, Arthur
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature