Or see the index
Acht vertalingen van gedichten van T.T. Cloete (1924)
door Carina van der Walt & Geno Spoormans
5. T.T. CLOETE Seepbelsondagoggend Wat is plotseling in die gevoelige weer? Ons sit daar in die koelte gedemp en praat of swygend in die tuin, eerder meer swygend. Uit die hemel en uit die straat van die buurt om ons huis assimileer ons vreugde. Die lyster kom sit en pik wurms uit die gras, die honde speel onder die bome. Die insekte skrik van rooi na wit na blou na geel blomme. Ons velvoel die son se prik. Ons fotosinteer met die welige koel blare en sit en kyk aangegryp hoe die buurvrou oorkant met die jong glansende hare haar lieflike sagte kind innig vashou in haar liefderyke kort vrugbare jare. Ineens is daar vir ’n kosbare hartseer oral plek in gras en voëls, daar is lelies en blare daarvoor en ons is daar, die weer en die lughemel, dit waai in ’n dun bries. Ons ontdek ons sê geen woorde meer vir mekaar nie. Daar kom ’n moment delikaat en só heel dat ’n enkele uur die waarde van ’n ganse bestaan het, met ’n oordaad so gelade, so volmaak, dat die mees bedaarde lispel dit rinkelend gaan stukkend praat. T.T. CLOETE Zondagochtendzeepbel Wat is er plotseling aan de hand met het weer? We zitten zachtjes in de tuin te praten of te zwijgen in de schaduw, al hoe meer te zwijgen. We assimileren hemel en straten van de buurt rondom ons huis en baten elke keer onze vreugde uit. De lijster komt wormen pikken uit het gras, de honden spelen onder de bomen. De insecten schrikken van rode naar witte naar blauwe naar gele bloemen. We voelen de zon op onze vellen prikken. Fotosynthese tussen deze weelderige koele blaren en de aangrijpende verschijning aan de overkant van onze jonge buurvrouw met de glanzende haren haar zachte kind tussen borst en hand in haar liefderijke kort vruchtbare jaren. Ineens is er voor kostbaar verdriet plek te over tussen gras en vogels, tussen lelies en blaren en wij zijn erbij, om wat dit biedt het weer, de hemellucht en het waaien van een dunne bries. We ontdekken dit maar spreken niet tegen elkaar. Soms is er een moment zo delicaat en zo heel dat slechts een enkel uur de waarde van een vol leven heeft, met overdaad zo beladen, zo volmaakt, dat zelfs het meest bedaarde gelispel haar rinkelend in stukken praat.
T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010
(wordt vervolgd)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans
Acht vertalingen van gedichten van T.T. Cloete (1924)
door Carina van der Walt & Geno Spoormans
4.
T.T. Cloete
Silhoeët van Beatrice Dante Par. 1: 112-114 Frontaal gaan vanaf die voorkop die ronding oor in die verfynde wip van die neuspunt, buig dan trug en weer op sag in die welwende bolip. Soos ’n klein watergolf puil die onderlip wat diep duik trug na die ken met die klein kuil en oorgaan in ’n volronde kaaklyn. ’n Kruik is die hals. Daarvandaan langsaam gaan die bors fyn uittas na die tuit en golf na die buikstootjie terug geskaam. Die lyn loop in die lang bobeen uit in ’n effe boog wat stadig gestrek plooi tot die sagte knieronding, terug buig en oorgaan in die effense skeenboog, afglooi af aarde toe tot in die ronde voetbrug. Dít is soos die frontlyn golwend afstrek. Agter van bo na onder loop die ronde skedel af na die dun nek en is daar ’n soepel wonder van konvekse skouers, die rug se konkawe krul af deur die vlesige boude, die dye en kuite se swel. … Tussen die baie dwalinge só vervul bewaar sy die getroetelde model van die kurwe, die diep ingebore istinto wat neig in die ronding van die appel of die haai en die leeu of die koedoe se grasie en in haar entelegiese sublieme lynwil.
T.T. Cloete
Silhouet van Beatrice Dante Par. 1: 112-114 Frontaal gaat vanaf het voorhoofd de ronding over in een verfijnde wip van de neuspunt, buigt dan terug en veroorlooft zich de zachte welving naar de bovenlip. Zoals een kleine watergolf pruilt de onderlip en neemt een diepe duik terug naar de kin met het kuiltje dat schuilt in de volronde kaaklijn. Een kruik is de hals. Langzaam reikt van daar de borst delicaat uit voorbij de tuit en golft na het buikje terug in een beschaamd gebaar. De lijn loopt van het bovenbeen uit in een lichte boog die zich strekt en plooit tot een zachte knieronding, terug buigt naar de ijle scheenboog, afglooit naar de aarde in de ronde voetbrug. Zo is het front golvend uitgelijnd. Van achteren en van boven naar beneden loopt de ronde schedel af en verdwijnt in de nek, een wonder gesneden uit convexe schouders en een ruggelingse draaiing dan af langs vlezige billen, dijen en kuiten die zwellen … Tussen al deze dwalingen en lustvolle verfraaiing bewaart ze de geliefkoosde modellen van curven, het diepgewortelde is tinto dat neigt in de rondingen van de appel of de gratie van de haai, de leeuw of de koedoe en in haar entelechisch verheven lijnspel.
T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010
(wordt vervolgd)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans
Acht vertalingen van gedichten van T.T. Cloete (1924)
door Carina van der Walt & Geno Spoormans
3.
T.T. Cloete
Eiewysheid
ek groei aarde toe krom ek hel lewendig skuins hoe meer jare ek haal hoe meer raak my kinkels bestendig ek moet my vertikaal handhaaf ek moet sekondegetrou onthou om asem te haal om koppig uit te hou en te beweeg krapskeef en aaphinkende ek moet uitputtend aanhou oefen om deur die nag te leef ek moet vratig bly drink en eet en sweet en hondhyg ek moet vermoeiend bly dink ín teen die groot vergeet
T.T. Cloete
Eigenwijsheid
ik groei krom naar de aarde toe mijn lijf verzinkt
schuin en hoe meer jaren ik haal
hoe meer mijn kabel bestendig kinkt
verticaal
handhaaf ik mij ter nauw
en stipt adem ik elke haal
waarop ik koppig uithou
ik beweeg in kreeftsgang
hinkepink als een aap mijn oefeningen getrouw
en hou de nacht in bedwang
ik moet vretig blijven drinken
en eten en zweten
en hijgen als een hond tot vermoeiends blijven denken
tegen het grote vergeten
T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010
(wordt vervolgd)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans
Acht vertalingen van gedichten van T.T. Cloete (1924)
door Carina van der Walt & Geno Spoormans
2
T.T. Cloete
Uitgedun
Ek dank U dat ek Heer
soos van ouds vanoggend weer
my baard mag skeer.
Vroeër was ek gesteld
op seks en soma, op geweld
en eer en geld.
Nou is ek goedkoop
gesteld op bloedomloop
en brood en stroop.
T.T. Cloete
Uitgedund
Ik dank U Heer
dat ik vanochtend als weleer
mijn baard weer scheer.
Vroeger was ik gesteld
op seks en soma, op geweld
en eer en geld.
Nou ben ik goedkoop
gesteld op bloedsomloop
en brood met stroop.
T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans
Vertalingen van acht gedichten van T.T. Cloete (1924)
door Carina van der Walt & Geno Spoormans
1
T.T.Cloete
Marilyn Monroe foto in blou
(Foto van Milton H. Green, Los Angeles, 1954)
een jonge dame draagt haar lippen op haar mond – Pierre Kemp
volskaamte skrylings sit Marilyn Monroe
in ‘n volstrek
leë blou
ruim vertrek
die spanbroek van plooilose blou materiaal
is ‘n vliesdun vel
wat alles wat binne is kaal
na buite egalig sag gestrek nerfeus vertel
asof dit by alles pas
– die kop hang geluidloos effens laggend agteroor –
hou sy die leë glas in die linkerhand vas
wie luister kan goed in die volstreke stilte hoor
hoe skaamgroot die lippige mond
oop lag pront
pruilend nat rooi rond
gewelf soos ‘n gekoesterde soet kriewelige wond
vir die nakende detail in die bygesprek
– met ‘n omweg kan bysake aandag trek
op hoofsake – is slegs die een skoen uitgetrek
elke besonderheid is op sy plek
deur die volstrekte stilte heen hoor groot
praat die deurgefluisterde skoot
oop en bloot
nakont vlesig groot
wat gloei onder die vals-egte dubbele huid
juig deur alle lippe en wange uit
dat dit tuit dat dit tuit
uitjubelend gierig uitnodigend uit
vrouwees Simone de Beauvoir
is deur huid en deur haar
oop en openbaar
gekleed sigbaar
oog en oor laat hulle nie bedrieg nie
huid en haar weet nie van lieg nie
T.T. Cloete
Marilyn Monroe foto in blauw
(Foto van Milton H. Green, Los Angeles, 1954)
een jonge dame draagt haar lippen op haar mond – Pierre Kemp
schaamtevol schrijlings bezet Marilyn Monroe
in klein bestek
een leeg blauw
ruim vertrek
de rekbroek van plooiloze blauwe stof raakt
vliesdun aan de huid en vertelt
wat daarbinnen nerveus naakt
rimpelloos zacht naar buiten pelt
alsof het bij elke gelegenheid past
– het hoofd kantelt geluidloos lachend of nog zachter –
houdt zij een leeg glas in de linkerhand vast
wie luistert hoort goed in de stilte daarachter
hoe de lippige mond
schaamtegroot open lacht pront
pruilend nat rood rond
gewelfd zoals een onweerstaanbaar jeukende wond
als niets verhullend detail voor à propos gesprekken
– met een omweg kunnen bijzaken de aandacht trekken
op hoofdzaken – vond ze het nodig een schoen uit te trekken
elk aspect moet immers belangstelling wekken
door deze volstrekte stilte heen hoort groot
spraak de lang beloofde schoot
open en bloot
nakont vlesig groot
wat gloeit onder de vals-echte dubbele huid
juicht tussen alle lippen en wangen luid
naar buiten tot het tuit en tuit
jubelend gulzig en vrij uit
vrouw-zijn Simone de Beauvoir
is door huid en door haar
open en openbaar
gekleed zichtbaar
ogen en oren laten zich niet bedriegen
huid en haar weten niet van liegen
T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010
(wordt vervolgd)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans
Literaire Salon in’t Wevershuisje
Vertaalvrucht nummer 1
heilna du plooy
Lemoene I
Sy pluk lemoene in die tuin.
Hoeveel lemoene, vra die vrou,
kan ek in my hande hou?
Sy wil vir almal van die vrugte vat.
Hoeveel lemoene, wil sy vra,
kan mens in jou arms dra?
Buite die tuin waai ’n woedende wind.
Hoe ver gaan ek kom? dink die vrou,
en sy buig oor haar vrag soos oor ’n kind.
Een lemoen val, dan val daar meer.
Vir hoe lank, wonder die vrou,
kan mens so teen die wind beur?
Jare daarna kom die vrou
weer te staan voor ’n boom.
Sy dink oor haar lewe soos oor ’n droom.
Sy gee nie meer om oor hoeveel nie.
Waarheen, vra sy nou, waarheen?
Lemoene is padkos. Die vrou pluk net een.
Gedicht door Heilna du Plooy (1947)
Dichtbundels:
– Die donker is nooit leeg nie (1997)
– In die landskap ingelyf (2003)
willy martin
De sinaasappelboom
Zij plukt een sinaasappel van de boom.
Hoeveel van deze vruchten, vraagt de vrouw,
kan ik in mijn handen houden?
Zij plukt er een voor iedereen.
Hoeveel van deze vruchten, wil zij vragen,
kan iemand in zijn armen dragen?
Buiten de tuin waait woest de wind.
Hoe ver raak ik met deze vracht? denkt zij
en buigt zich over hem als naar een kind.
Er valt één vrucht, dan almaar meer.
Zij vraagt zich af: hoelang trotseert
een mens de tegenwind?
Jaren nadien staat de vrouw weer
voor een zelfde boom.
Haar leven lijk haar net een droom.
Zij geeft er niet meer om hoeveel.
Zij vraagt alleen: waarheen, waarheen?
Voor onderweg plukt zij slechts één.
Vertaling door Willy Martin (1941)
Dichtbundel: Voor de Gelegenheid (2011)
Het Afrikaanstalige gedicht plus de Nederlandse vertaling is gepubliceerd in het literaire blad ambrozijn, jaargang 31, nummer 2, 2013-2014.
photos carina van der walt
fleursdumal.nl magazine
More in: Heilna du Plooy, Literaire Salon in 't Wevershuisje, VERTAALVRUCHT, Willy Martin
Literaire Salon in’t Wevershuisje
Literaire Salon in’t Wevershuisje het ontstaan op inisiatief van die Afrikaanse digteres, Carina van der Walt. Sy woon in Tilburg in die suide van Nederland en op die grens met België. Dit is ’n privaat inisiatief.
Literaire Salon in’t Wevershuisje vind tuis plaas by Vander Walt, gebeur op kort kennisgewing en op uitnodiging – hoogstens twee maal per jaar. Die salon is bedoel as ’n intieme ontmoetingsruimte vir digters uit Nederland, België en Suid-Afrika. By uitsondering sal ook kortverhaalskrywers en kinderboekskrywers uitgenooi word. Die intimiteit van die byeenkoms word versterk deurdat daar van die skrywers verwag word om mekaar se werk te vertaal of dat ander aanvullende kreatiewe reaksies rondom mekaar se werk voor die ontmoeting onderneem word. Dit moet dan tydens die byeenkoms ten toongestel word.
Die eerste Literaire Salon in’t Wevershuisje was op 30 Junie 2013 na aanleiding van die bloemlesing Nuwe Stemme 5 waarin Carina van der Walt opgeneem is, en Theater van de Verloren Tijd – ’n bloemlesing saamgestel deur Floris Brown waarin Willy Martin, Sjon Brands en Carina van der Walt opgeneem is. Heilna de Plooy se besoek aan Nederland was die vonkie vir hierdie eerste literêre salon. Alle literêre salonne in’t Wevershuisje in die toekoms sal uitgaan van ’n Suid-Afrikaanse skrywer se besoek aan Nederland of België uit een van bogenoemde genre’s.
Sewe digters het die eerste Literêre Salon in’t Wevershuisje bygewoon: Heilna de Plooy (Potchefstroom, SA), Willy Martin (Leuven, België), Emma Crebolder (Maastricht, Nederland), Kreek Daey Ouwens (Eindhoven, Nederland), Jace van de Ven (1ste stadsdigter van Tilburg, Nederland), Jef van Kempen (literêre webmeester en digter Tilburg, Nederland), Sjon Brands (kunstenaar en digter, Tilburg, Nederland).
carina van der walt
Crebolder was die allereerste stadsdigter van die Nederlandse taalgebied in 1993 vir Venlo. Sy skryf op die oomblik aan nommer drie van ’n drieluik digbundels oor oudword. Daey Ouwens het landwyd bekend geword toe sy genomineer is vir die VSB-poësieprys in 2009. Martin het sy eerste digbundel in 2011 gepubliseer, nadat hy as hoofredakteur byna twaalf jaar lank verantwoordelik was vir ANNA – die eerste Afrikaans/Nederlands – Nederlands/Afrikaanse woordeboek. Sjon Brands en Dorith van der Lee was al as teatergroep Theater van de Verloren Tijd gaste by Woordfees in Stellenbosch. Jef van Kempen se poësie webwerf geniet aantoonbare aansien in Europa.
Behalwe vir nuwe vriendskappe en literêre kontakte, het Jace van de Ven spesiaal ’n likeur gestook vir Carina van der Walt se deurbraak as Afrikaanse Nuwe Stemmer van Tilburg. Dit is tipies Brabantse hartlikheid, wat ekstra sjarme aan so ’n middag verleen het. Almal teenwoordig moes daarvan proe. Intussen is die eerste vrugte van die Literaire Salon in’t Wevershuisje reeds gepubliseer. Dit is Willy Martin se vertaling van Heilna de Plooy se gedig Lemoene 1 in die literêre tydskrif Ambrozijn uit Ieper.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Literaire Salon in 't Wevershuisje, VERTAALVRUCHT
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature