T.T. CLOETE: Seepbelsondagoggend

Acht vertalingen van gedichten van T.T. Cloete (1924)

door Carina van der Walt & Geno Spoormans

5. 
T.T. CLOETE
Seepbelsondagoggend

Wat is plotseling in die gevoelige weer?
Ons sit daar in die koelte gedemp en praat
of swygend in die tuin, eerder meer
swygend. Uit die hemel en uit die straat
van die buurt om ons huis assimileer

ons vreugde. Die lyster kom sit en pik
wurms uit die gras, die honde speel
onder die bome. Die insekte skrik
van rooi na wit na blou na geel
blomme. Ons velvoel die son se prik.

Ons fotosinteer met die welige koel blare
en sit en kyk aangegryp hoe die buurvrou
oorkant met die jong glansende hare
haar lieflike sagte kind innig vashou
in haar liefderyke kort vrugbare jare.

Ineens is daar vir ’n kosbare hartseer
oral plek in gras en voëls, daar is lelies
en blare daarvoor en ons is daar, die weer
en die lughemel, dit waai in ’n dun bries.
Ons ontdek ons sê geen woorde meer

vir mekaar nie. Daar kom ’n moment delikaat
en só heel dat ’n enkele uur die waarde
van ’n ganse bestaan het, met ’n oordaad
so gelade, so volmaak, dat die mees bedaarde
lispel dit rinkelend gaan stukkend praat.


T.T. CLOETE
Zondagochtendzeepbel

Wat is er plotseling aan de hand met het weer?
We zitten zachtjes in de tuin te praten
of te zwijgen in de schaduw, al hoe meer
te zwijgen. We assimileren hemel en straten 
van de buurt rondom ons huis en baten elke keer

onze vreugde uit. De lijster komt wormen pikken
uit het gras, de honden spelen
onder de bomen. De insecten schrikken 
van rode naar witte naar blauwe naar gele
bloemen. We voelen de zon op onze vellen prikken.

Fotosynthese tussen deze weelderige koele blaren
en de aangrijpende verschijning aan de overkant
van onze jonge buurvrouw met de glanzende haren  
haar zachte kind tussen borst en hand 
in haar liefderijke kort vruchtbare jaren.

Ineens is er voor kostbaar verdriet
plek te over tussen gras en vogels, tussen lelies
en blaren en wij zijn erbij, om wat dit biedt
het weer, de hemellucht en het waaien van een dunne bries.
We ontdekken dit maar spreken niet

tegen elkaar. Soms is er een moment zo delicaat
en zo heel dat slechts een enkel uur de waarde
van een vol leven heeft, met overdaad
zo beladen, zo volmaakt, dat zelfs het meest bedaarde
gelispel haar rinkelend in stukken praat.

T.T. Cloete 8 gedichten: Vertalingen uit het Zuid-Afrikaans door Carina van der Walt & Geno Spoormans 2010

(wordt vervolgd)

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive C-D, T .T. Cloete, Walt & Spoormans