Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
E-Poetry 2013
17 – 20 June 2013
Kingston University-London
“The ‘poetry’ in ‘E-Poetry’ does not signal a genre preference but an origin. That is, making as a means of realizing art, a delight in digital literary invention…”
A legendary international digital literature event, E-POETRY was the first festival wholly dedicated to the digital literary arts. Occurring biennially on odd numbered years since its inception, it is the longest continuously-running festival of digital literature and scholarship in the field. We convene biennially to allow projects incubation time and to allow time for reflection. We are truly international, alternating between venues on both sides of the Atlantic to avoid splitting our public. This Festival is intended as a worldwide gathering, different perspectives convening at one time. Indeed, E-POETRY is markedly different: we try to give ALL presenters the attention they deserve. There are no concurrent sessions to split audiences or keynote addresses to promote hierarchical models. We encourage participants to attend the entire festival and we try to identify a unifying venue where we can gather our collective thoughts. Our aim is for all to receive the attention they deserve, engaging in a celebratory, consistently plenary occasion. We hope to build connections that are sustainable, energizing, and that reach across disciplines. More importantly, the “poetry” in “E-Poetry” does not signal a genre preference but an ORIGIN — MAKING as a means of realizing art, a delight in digital literary invention. Our emphasis is on the multiple literary and artistic ramifications of digital media writing and its critical reception through extending modes and practices that transcend limits of genre or specific technologies. We celebrate new voices, emergent thoughtful articulation, performance, and cultural breadth in expression. Thanks to our newly-constituted Board, the talents of our Local Convener, and most importantly — to you — we are looking forward to the next evolutionary stage of this carefully-curated, diverse, and constantly inspiring landmark festival, E-POETRY 2013 KINGSTON UNIVERSITY LONDON.
E-Poetry Advisory Board: Yves Abrioux (France), Amaranth Borsuk (USA), David Jhave Johnston (Canada), Leonardo Flores (Puerto Rico), Claudia Kozak (Argentina), Manuel Portela (Portugal), Laura Shackelford (USA); Local Convener: Maria Mencia (UK); E-Poetry Director: Loss Pequeño Glazier (USA)
fleursdumal.nl magazine
More in: The talk of the town
foto: Erik van der Burgt
Rollenspel
‘Om niet te zeggen: we zijn genaaid.’
U weet, ik gebruik niet graag ruige bewoording, maar nu was er geen ontkomen aan. Ik was in gesprek geraakt met een van de redactieleden van Brabant Cultureel (BC), het tijdschrift waarvan vorige week, na 61 jaar van culturele verdienste, het laatste nummer verscheen. En misschien had ik mijn woorden inderdaad te mild gekozen toen ik zei: ‘Volgens mij is jullie een loer gedraaid.’ Waarop dus die reactie volgde die daarop rijmt.
Henri van der Steen heeft afgelopen zaterdag de kwestie helder en in detail in deze krant uiteengezet, dus ik beperk me tot een samenvatting van genoemde loer. De provincie Noord-Brabant, in het bijzonder de gedeputeerde voor Cultuur, mevrouw Van Haaften, vindt dat BC te veel huishoudgeld kost. Van Haaften heeft al eerder geprobeerd stiefdochter BC het huis uit te zetten, maar dat is mislukt. Nu ontpopt ze zich als koppelaarster. Ze kent een goeie partij: ‘Hij heet Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur‘. Hij heeft in Tilburg een fraai optrekje aan de Spoorlaan. Man in bonis. Hij krijgt namelijk wel geld van suikertante Van Haaften, en wat dacht je, hij zoekt al een tijdje een knap tijdschrift. De ‘speed date’ verloopt plezierig, men komt nader tot elkaar, maar dan blijkt er een aap op de zolder van de Spoorlaan te zitten. ‘Schat, ik moet je iets bekennen.’ BKKC wil zelf een hoofdredacteur benoemen en wenst geen onafhankelijke redactie met een redactiestatuut. Hij is de kostwinner en dus wenst hij gehoorzaamheid van zijn redactie die ‘s avonds stipt op tijd het eten op tafel heeft dat door het gezinshoofd des ochtends is uitgezocht. Een redactietje op hoge hakken dat nooit hoofdpijn heeft. Toen begreep BC het. Ik hou niet van ruige bewoording, maar zeg het toch: BC werd in de boot genomen. U mag zelf de klemtoon leggen.
BKKC heeft een heel ander provinciaal cultureel tijdschrift voor ogen. Over Brabantse cultuur, dat wel, maar niet gemaakt voor u en mij, terwijl wij het per saldo toch betalen. Het wordt, zei BKKC tegen Van der Steen, een blad ‘voor belangrijke beleidsmannen en -vrouwen’. Als je niet belangrijk bent voor BKKC mag je het niet eens lezen.
Het toeval wilde dat naast het artikel van Van der Steen een column stond van Ron Lodewijks over de rol van de Provincie bij de handhaving van de regels voor milieu, ruimtelijke ordening en bouwen. De conclusie: ‘Nog even en de Provincie maakt zichzelf overbodig.’ Twee dagen later las ik een scherp opiniestuk in de Volkskrant van Peter Lammerts, voormalig topambtenaar, over het geldverslindende systeem van cultuursubsidies in Nederland. Zijn oordeel over de Provincies is vernietigend. Die hebben ‘geen toegevoegde waarde’ maar wel ‘een gedeputeerde met staf en een afdeling cultuur en de nodige commissies, waar vele miljoenen omgaan, die zonder meer kunnen verdwijnen.’
En mevrouw Van Haaften? Die speelt met verve haar nieuwe rol: de Vermoorde Onschuld.
Ed Schilders
Deze column verscheen oorspronkelijk in het Brabants dagblad – Tilburg Plus van 20 december 2012
fleursdumal.nl magazine
More in: Ed Schilders, The talk of the town
The Nobel Prize in Literature 2012
Mo Yan
Born: 1955, Gaomi, China
Lives still in China
Prize motivation: “who with hallucinatory realism merges folk tales, history and the contemporary”
Biobibliographical notes
Mo Yan (a pseudonym for Guan Moye) was born in 1955 and grew up in Gaomi in Shandong province in north-eastern China. His parents were farmers. As a twelve-year-old during the Cultural Revolution he left school to work, first in agriculture, later in a factory. In 1976 he joined the People’s Liberation Army and during this time began to study literature and write. His first short story was published in a literary journal in 1981. His breakthrough came a few years later with the novella Touming de hong luobo (1986, published in French as Le radis de cristal 1993).
In his writing Mo Yan draws on his youthful experiences and on settings in the province of his birth. This is apparent in his novel Hong gaoliang jiazu (1987, in English Red Sorghum 1993). The book consists of five stories that unfold and interweave in Gaomi in several turbulent decades in the 20th century, with depictions of bandit culture, the Japanese occupation and the harsh conditions endured by poor farm workers. Red Sorghum was successfully filmed in 1987, directed by Zhang Yimou. The novel Tiantang suantai zhi ge (1988, in English The Garlic Ballads 1995) and his satirical Jiuguo (1992, in English The Republic of Wine 2000) have been judged subversive because of their sharp criticism of contemporary Chinese society.
Fengru feitun (1996, in English Big Breasts and Wide Hips 2004) is a broad historical fresco portraying 20th-century China through the microcosm of a single family. The novel Shengsi pilao (2006, in English Life and Death are Wearing Me Out 2008) uses black humour to describe everyday life and the violent transmogrifications in the young People’s Republic, while Tanxiangxing (2004, to be published in English as Sandalwood Death 2013) is a story of human cruelty in the crumbling Empire. Mo Yan’s latest novel Wa (2009, in French Grenouilles 2011) illuminates the consequences of China’s imposition of a single-child policy.
Through a mixture of fantasy and reality, historical and social perspectives, Mo Yan has created a world reminiscent in its complexity of those in the writings of William Faulkner and Gabriel García Márquez, at the same time finding a departure point in old Chinese literature and in oral tradition. In addition to his novels, Mo Yan has published many short stories and essays on various topics, and despite his social criticism is seen in his homeland as one of the foremost contemporary authors.
A selection of major works in Chinese
Touming de hong luobo, 1986
Hong gaoliang jiazu, 1987
Baozha, 1988
Tiantang suantai zhi ge, 1988
Huanle shisan zhang, 1989
Shisan bu, 1989
Jiuguo, 1992
Shicao jiazu, 1993
Dao shen piao, 1995
Fengru feitun, 1996
Hong shulin, 1999
Shifu yuelai yue youmo, 2000
Tanxiangxing, 2001
Cangbao tu, 2003
Sishiyi pao, 2003
Shengsi pilao, 2006
Wa, 2009
Works in English
Explosions and Other Stories / edited by Janice Wickeri. – Hong Kong : Research Centre for Translations, Chinese University of Hong Kong, 1991
Red Sorghum : a Novel of China / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Viking, 1993. – Translation of Hong gaoliang jiazu
The Garlic Ballads : a Novel / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Viking, 1995. – Translation of Tiantang suantai zhi ge
The Republic of Wine / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Arcade Pub., 2000. – Translation of Jiuguo
Shifu, You’ll Do Anything for a Laugh / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Arcade Pub., 2001. – Translation of Shifu yuelai yue youmo
Big Breasts and Wide Hips : a Novel / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Arcade Pub., 2004. – Translation of Fengru feitun
Life and Death are Wearing Me Out : a Novel / translated from the Chinese by Howard Goldblatt. – New York : Arcade Pub., 2008. – Translation of Shengsi pilao
Change / translated by Howard Goldblatt. – London : Seagull, 2010. – Translation of Bian
Pow / translated by Howard Goldblatt. – London : Seagull, 2013
Sandalwood Death / translated by Howard Goldblatt. – Norman : Univ. of Oklahoma Press, 2013. – Translation of Tanxiangxing
Selected Stories by Mo Yan / translated by Howard Goldblatt. – Hong Kong : The Chinese University Press, 20-?. – (Announced but not yet published)
fleursdumal.nl magazine
More in: Awards & Prizes, The talk of the town
Amputeer acrobaten.
Henk & Ingrid
http://www.henkeningrid.org/
More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, The talk of the town
Iedereen kan schilderen.
(Henk & Ingrid)
http://www.henkeningrid.org/ – (de wereld volgens Henk & Ingrid)
More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, The talk of the town
Museum De Pont Tilburg
De Witte Nacht
donderdagavond@depont voor één keer op zaterdag!
zaterdag 23 juni 2012, 17.00 – 23.00 uur
Iedereen is uitgenodigd voor de 20e verjaardag van De Pont: De Witte Nacht. Het belooft een waar Tilburgs feest te worden met een expositie van Tilburg CowBoys, muziek van Paul van Kemenade en het Muzekoor onder leiding van Peter van Meel en een speciale editie van Dichter bij de Kunst met stadsdichter Esther Porcelijn en haar collega’s Jeroen Geurts, Daan Taks, Jeroen Kant en Robert Proost. Verder zijn er rondleidingen op zaal en in de tuin (door stadsbioloog Gert Brunnink), workshops, dansoptredens, circusartiesten, singer-songwriters en Tai Chi-demonstraties. Om 17 uur wordt De Witte Nacht op feestelijke wijze geopend, aansluitend speelt Paul van Kemenade en daarna wordt de hele avond gevuld met activiteiten. En vergeet niet: dit is de laatste kans om de tentoonstelling van Ai Weiwei te bekijken!
Het museum is geopend van 11 tot 23 uur en vanaf 17 uur gratis toegankelijk. Het De Pont café, Heet Brood en de Kippenkar zorgen voor lekker eten en drinken. Singer-songwriter Janneke Peeters maakt het verblijf in het museum-cafe nog aangenamer met haar kleine, fijne, soms vieze liedjes.
Tilburg CowBoys hebben een lange geschiedenis met voorwerpen en toegevoegde waardes. Het gaat altijd over de verhalen achter de spullen: dat was het geval bij de Spullenprocessie in 2008 in de wijk Jeruzalem, of bij het Herinneringen Netwerk Brabant, Deel Mee!, tot de sterke verhalen wedstrijd in café De Worm. Voor De Pont hebben ze als Taxateurs Emotionele Waarde een mooie expositie samengesteld uit spullen die op de Meimarkt ingekocht zijn. U kunt de voorwerpen tijdens De Witte Nacht kopen, maar dan wel met de Toegevoegde Waarde van het verhaal, dat achter deze spullen ligt.
Humade: De zussen Gieke en Lotte, beiden vormgever, hebben een oude Japanse techniek aangepast om gebroken serviesgoed met hoge Emotioneel Toegevoegde Waarde weer met goud aan elkaar te lijmen. Neem tijdens De Witte Nacht uw gebroken vaas, of kop en schotel mee en doe mee met de workshop “lijm je herinnering met een gouden randje”.
Paul van Kemenade i.s.m. November Music: Een muzikale held op altsaxofoon. Zijn relatie met Tilburg is intens: Hij heeft hier gestudeerd en stond aan de wieg van Paradox. Op dit moment maakt hij o.a. deel uit van zijn eigen Paul van Kemenade quintet. In 2000 ontving Van Kemenade de prestigieuze Boy Edgar prijs voor zijn bijdrage aan de Nederlandse jazzmuziek.
Dichter bij de kunst: Stadsdichter Esther Porcelijn nodigt Daan Taks, Jeroen Geurts, Robert Proost en Jeroen Kant uit om voor een werk uit de vaste collectie van De Pont een gedicht of lied te maken. Bezie de kunst van De Pont eens door deze poëtische ogen!
Dansgroep Bach 3: Deze studenten van Fontys dansacademie brengen de dansvoorstelling ”Als de man van huis is, dansen de huisvrouwen op tafel”. Het zal u niet verbazen dat deze choreografie zich op en rondom een tafel in de tuin zal afspelen.
Muziektheater: Het Muzekoor (onder leiding van Peter van Meel) heeft speciaal voor De Witte Nacht een stuk gemaakt, De Elementen, met liederen van o.a. Arvo Pärt en Allegri. De Pont heeft dus de primeur!
Klassiek zangeres: Anita van de Kamp heeft zich laten inspireren door beeldend werk van Giuseppe Penone. Zij zingt liederen uit de Romantische periode van Bellini. Pianist Ruud Verbunt, begeleidt Anita tijdens haar optredens.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, FDM Art Gallery, The talk of the town
43e Poetry International Festival Rotterdam
12-17 juni, Schouwburg Rotterdam
“Elk woord verandert als het wordt gesproken”. Het Poetry International Festival Rotterdam is voor het 43e jaar op rij het feestelijke podium voor poëzie uit de hele wereld. De klank van de dichters live, hun gedreven, inspirerende kijk op de actualiteit, het leven en de wereld, de kracht en de schoonheid van de taal en de ontmoeting tussen de vele wereldtalen en culturen zorgen voor een grote rijkdom aan poëzie.
Ontdek het wonder van taal:
“Elk woord verandert als het wordt gesproken” (Stanley Moss, Poetry International Festival 1995)
“Over hoe dit gedicht gaat eindigen valt vooralsnog niets te zeggen” (Matei Vis,niec, Poetry International Festival 2005)
Wanneer is poëzie af en wanneer nog niet? Net als Schuberts Unvollendete blijven ook gedichten soms onaf. Ongewild, door de voortijdige dood van de dichter bijvoorbeeld, of met opzet, via een literaire truc. Wat gebeurt er met het onvoltooide gedicht? En is onvoltooid werkelijk onvoltooid? En is het nu de dichter of de lezer die bepaalt wanneer een gedicht af is? Over deze vragen gaat het in de speciale festivalprogramma’s, o.a. aan de hand van de fragmentarisch overgeleverde gedichten van Sappho, het niet-geschreven werk van Friederike Mayröcker, de literaire ruimte van Maurice Blanchot en het laatste gedicht van Samuel Beckett.
Poetry Actief: Zelf schrijven? Hoe te lezen? Vertalen? Poetry International laat het je graag allemaal zelf doen tijdens Masterclasses Poëzie schrijven en Poëzie lezen, in vertaalworkshops, een Rengasessie en doorfluisteringen.
Language & Art Gallery Tour 2012: Sinds 2004 hebben meer dan 150 kunstenaars het poetrypubliek verrast met hun werk op het snijvlak van taal en beeldende kunst. Onder hen Joseph Kosuth, Lawrence Weiner, John Körmeling en Jenny Holzer. De Language & Art Gallery Tour neemt u de hele maand juni mee langs Rotterdamse galeries voor een tocht langs intensieve versmeltingen van taal en kunst. De officiële opening van de Tour vindt op zondag 10 juni om 11.00 uur tijdens een feestelijk ontbijt plaats in het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam.
Festival dichters: Sascha Aurora Akhtar • Vahe Arsen • Najwan Darwish • Dolores Dorantes • Ulrike Draesner • Olli Heikkonen • L.K. Holt • Hédi Kaddour • Marije Langelaar • Jan Lauwereyns • Márcio-André • Chus Pato • Tomaž Šalamun • K. Satchidanandan • K. Schippers • Ron Silliman • Karen Solie • Inuo Taguchi • Umar Timol • B. Zwaal
≡ website poetry international festival 2012
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Poetry International, The talk of the town
Véél gekker moet het niet worden.
Voetbal: EK 2012, Oranjestraat, Goirle.
Panoramafoto Hans Hermans
fleursdumal.nl magazine
More in: Hans Hermans Photos, The talk of the town
Wij houden niet van grapjes over ons.
(Henk & Ingrid)
http://www.henkeningrid.org/ – (de wereld volgens Henk & Ingrid)
More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, The talk of the town
Joep Eijkens
In Memoriam Riet van Beurden (1926-2012)
Riet, 29 januari 2003.
Riet samen met haar ‘evacuatievriendin’ Nelleke Wiltingh herinneringen ophalend aan oorlog en bevrijding.
Riet en Adje die ze nog kende van sociaal pension Transvaalplein.
Riet bij mijn jaarlijkse boekenkraam op het Willemsplein in gesprek met dichter Jef van Kempen en fotograaf Wijnand van Lieshout.
Riet en haar buurvrouw Paula met wie ze zoveel lief en leed deelde.
Riet met Lotje 2, het onafscheidelijke poedeltje dat ze zo verwende.
Riet op haar tachtigste verjaardag.
Riet aan de wandel met Lotje 2.
Riet voor haar huis. ‘Verdorie waar blijft onze historie?’ staat er op de poster voor het raam.
Riet bij het portret van Peer de Koning, de boerenknecht die ze in Goirle ‘Pietje de Vuilik’ noemden.
Riet in haar tuin waar ze ook kippen hield.
Riet met Angelique, de vrouw van Gerrit Poels, de Broodpater.
Riet, voorjaar 2010.
Riet met 1ejaars psychologiestudenten die Tilburg verkennen.
Riet met Adje die ook ouder wordt.
Riet tijdens de reünie van oud-bewoners van De Koningswei.
Zo zouden de bijschriften kunnen luiden bij een deel van de foto’s die ik de afgelopen tien jaar bij diverse gelegenheden maakte van Riet van Beurden. Een markante Tilburgse wier naam voor altijd verbonden is met het behoud van Huize Nazareth waar ze tegenover woonde in de Nazarethstraat.
Nu ik al die foto’s waar Riet op staat terugzie, vind ik haar er zorgelijker uitzien dan ik me herinner. Misschien vond ze het niet zo leuk om op de foto te gaan. Misschien associeerde ze het op de foto gaan met ernstig kijken, serieus zijn. Bovendien had ze nu eenmaal haar momenten dat ze zich kwaad maakte en dan zag je niet de vrolijke, enthousiaste, levendige vrouw zoals ze toch op de eerste plaats in mij voortleeft.
Waar ze zich druk of kwaad om maakte? Niet op de laatste plaats om mensen die anderen het leven zuur maakten. Riet van Beurden had een groot rechtvaardigheidsgevoel en kwam altijd op voor de mensen die het minder goed getroffen hadden. ‘Ik ben zo blij dat ik sociaal voelende ouders heb gehad’, vertrouwde ze me eens toe. Ze mocht dan wel ooit gezelschapsjuffrouw zijn geweest bij een rijke dame op een kasteel, haar mooiste jaren bracht ze als vrijwilligster door tussen zwervers, junks, daklozen en alleenstaande moeders met kinderen in sociaal pension Transvaalplein.
Wijnand van Lieshout noemde haar ‘een Coba Pulskens-typeke’. Een beetje oneerbiedig? Nee hoor, zo had de Tilburgse kunstenaar het zeker niet bedoeld. Riet van Beurden had in elk geval ook het strijdbare van Tilburgs bekendste verzetsstrijdster.
Ze zal al tegen de zestig gelopen hebben toen ik voor de eerste keer kennis met haar maakte. Ik werkte toen bij het Nieuwsblad van het Zuiden (later: Brabants Dagblad) waar ik onder meer schreef over onderwerpen uit de Tilburgse geschiedenis. Nou, heemkunde en historie waren een kolfje naar Riets hand. En dat liet ze merken. Ik weet niet hoe vaak ik gebeld werd op de krant. En als je ze eenmaal aan de lijn had, was je zomaar niet van haar af. Want Riet had altijd wat meegemaakt en zat vol mooie verhalen. Ik heb haar wel eens gezegd dat ze alles eens op papier moest zetten – maar daar was het de vrouw niet naar. Ze vond het gewoon leuk om te vertellen. Dat zal ik, denk ik, ook het meest missen: gewoon even bij Riet langs, even op de koffie en luisteren. En lachen. Het waren nu eenmaal vaak verhalen van een lach en een traan.
Wél viel me op dat ze de laatste jaren wel eens minder vrolijk gestemd was. Natuurlijk had dat ook te maken met gezondheidsproblemen. Maar werd ze ook niet pessimistischer? Ook de vele krantenartikelen over seksueel misbruik in de katholieke kerk vielen haar zwaar. Zelfs de Fraters van Tilburg bleken erbij betrokken, nota bene van hetzelfde Huize Nazareth dat mede dankzij haar inzet gespaard was gebleven voor de slopershamer. Maar ik geloof dat ze ook wel bleef vinden dat het meeste wat de fraters gedaan hadden voor Tilburg goed was.
De laatste keer dat ik haar fotografeerde was afgelopen najaar tijdens een mooie reünie van oud-bewoners van de roemruchte volkswijk De Koningswei. Het was denk ik al geen goed teken dat ze er maar even haar gezicht liet zien.
Daarna kwam ik haar nog een paar keer tegen op straat met haar onafscheidelijk Lotje 2.
Ja, ik heb nog een paar foto’s van haar gemaakt. Maar dat was op 25 mei j.l. toen ze opgebaard lag in een rouwcentrum.
De dag erna kreeg ze een mooie uitvaartdienst in de Heikese kerk. En vond ze tenslotte een laatste rustplaats op begraafplaats St. Jan te Goirle, naast haar ouders. Het kind is weer thuis. Een mooi kind, een goed mens. Ik ben dankbaar dat ik haar mee heb mogen maken.
In dankbare herinnering aan Riet van Beurden (1926-2012)
Joep Eijkens foto’s & tekst
fleursdumal.nl magazine
More in: In Memoriam, Joep Eijkens Photos, The talk of the town
More in: The Art of Reading, The talk of the town
Frontale aanval op het Letterkundig Museum & Kinderboekenmuseum
De Raad voor Cultuur adviseert de staatssecretaris het subsidie voor het Letterkundig Museum / Kinderboekenmuseum van € 3 miljoen terug te brengen tot € 2,2 miljoen. De huisvestings- en personeelslasten over 2011 bedragen respectievelijk € 1 miljoen en € 1,7 miljoen (totaal € 2,7 miljoen). Het museum is geschokt, juist omdat het zeer succesvol is en veel lof oogst. In 2012 is het Letterkundig Museum / Kinderboekenmuseum na algehele renovatie weer geheel voor het publiek geopend. Het stevent dit jaar af op een recordaantal bezoekers van ca. 60.000, een verdubbeling van het jaarlijks bezoekersaantal van vóór de renovatie. Het museum verwacht dit aantal uit te bouwen tot 80.000 in de komende jaren.
‘Het Pantheon’, de vaste opstelling van het Letterkundig Museum, werd bekroond met een Gouden Reiger. De social media expositie ‘Ik Jan Cremer’ werd onderscheiden met de Hollandse Nieuwe. Het Kinderboekenmuseum dat deel uitmaakt van het Letterkundig Museum werd de afgelopen maanden genomineerd voor maar liefst vijf (internationale) prijzen: de Museumprijs, de Childrens Museum Award, twee Gouden Reigers en de European Museum of the Year Award 2012.
Vorig jaar verscheen in opdracht van het ministerie van OC&W o.l.v. Ella Vogelaar een visitatierapport waarin het inhoudelijke werk en het financieel-zakelijk beheer van het museum werd geroemd.
Staatsecretaris Zijlstra vermeldde in zijn beleidsnotitie ‘Meer dan kwaliteit, een nieuwe visie op cultuurbeleid’ (2011), dat het Ministerie van OC&W voor het Letterkundig Museum ruim € 2,6 miljoen beschikbaar heeft. Was de voorgenomen bezuiniging van de staatssecretaris al rampzalig – de verdubbeling (8 ton) die de Raad nu adviseert, is een frontale aanval op een succesvol, gezond bedrijf dat voldoet aan de eigen inkomsten-norm en betekent een bom onder het literaire erfgoed van Nederland. Het museum beraadt zich op verdere stappen.
Letterkundig Museum – Prins Willem-Alexanderhof 5 – 2595 BE Den Haag – telefoon: 070-333 96 66
fleursdumal.nl magazine
More in: The talk of the town
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature