Or see the index
Jan Campert
(1902- 1943)
Het lied der achttien doden
Een cel is maar twee meter lang
en nauw twee meter breed,
wel kleiner nog is het stuk grond,
dat ik nu nog niet weet,
maar waar ik naamloos rusten zal,
mijn makkers bovendien,
wij waren achttien in getal,
geen zal de avond zien.
O lieflijkheid van licht en land,
van Hollands vrije kust,
eens door de vijand overmand
had ik geen uur meer rust.
Wat kan een man oprecht en trouw,
nog doen in zulk een tijd ?
Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw
en strijd den ijlden strijd.
Ik wist de taak die ik begon,
een taak van moeite zwaar,
maar ‘t hart dat het niet laten kon
schuwt nimmer het gevaar;
het weet hoe eenmaal in dit land
de vrijheid werd geëerd,
voordat de vloekbre schennershand
het anders heeft begeerd.
Voordat die eeden breekt en bralt
het miss’lijk stuk bestond
en Holland’s landen binnenvalt
en brandschat zijnen grond;
voordat die aanspraak maakt op eer
en zulk Germaans gerief
ons volk dwong onder zijn beheer
en plunderde als een dief.
De Rattenvanger van Berlijn
pijpt nu zijn melodie, –
zoo waar als ik straks dood zal zijn,
de liefste niet meer zie
en niet meer breken zal het brood
en slapen mag met haar –
verwerp al wat hij biedt of bood
die sluwe vogelaar.
Gedenk die deze woorden leest
mijn makkers in den nood
en die hen nastaan ‘t allermeest
in hunnen rampspoed groot,
gelijk ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk –
er daagt een dag na elke nacht,
voorbij trekt iedre wolk.
Ik zie hoe ‘t eerste morgenlicht
door ‘t hooge venster draalt.
Mijn God, maak mij het sterven licht –
en zoo ik heb gefaald
gelijk een elk wel falen kan,
schenk mijn dan Uw genâ,
opdat ik heenga als een man
als ik voor de loopen sta.
Jan Campert (1902-1943): Nederlands letterkundige, journalist en dichter, werd gearresteerd wegens hulp aan joden en ter dood gebracht te Neuengamme. Toen Campert op 5 maart 1941 de Duitse bekendmaking las over de voltrokken doodvonnissen van vijftien verzetslieden van de illegale groep De Geuzen en drie stakers van de Februaristaking, schreef hij het gedicht De achttien dooden.
Bernardus IJzerdraad (49 jaar), gobelinrestaurateur
Jan Kijne (46 jaar), vertegenwoordiger
Ary Kop (40 jaar), verzekeringsagent
Jacob van der Ende (22 jaar), schilder
Leendert Keesmaat (29 jaar), onderwijzer
Hendrik Wielenga (37 jaar), electrotechnicus
Johannes Smit (30 jaar), monteur
Frans Rietveld (36 jaar), slijper
Leendert Langstraat (31 jaar), machinebankwerker
Jan Wernard van den Bergh (47 jaar), slijper
Albertus Johannes de Haas (37 jaar), metaalgieter
Reijer Bastiaan van der Borden (32 jaar), hulppolitieagent
Nicolaas Arie van der Burg (36 jaar), vertegenwoordiger
George de Boon (21 jaar), metaalbewerker
Dirk Kouvenhoven (24 jaar), stoker
E. Hellendoorn
Hermanus Mattheus Hendricus Coenradi, elektricien
J. Eyl
Jan Campert poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Archive C-D, Campert, Remco, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Ai Weiwei
Museum De Pont Tilburg
t/m 24 juni 2012
Geen Chinese kunstenaar is zo bekend als Ai Weiwei (Beijing, 1957). Die roem dankt hij niet alleen aan zijn kunst, maar ook aan zijn strijd voor meer politieke en maatschappelijke vrijheid. De expositie in De Pont toont werk uit de jaren 2003-2011 en omvat naast een aantal grote sculpturen, zijn bijna volledige videowerk.
Beeldend kunstenaar, architect en vormgever, curator, fervent gebruiker van sociale media en luis in de pels; Ai Weiwei’s opvatting van het kunstenaarschap is zeer breed. De sociale component van zijn werk roept herinneringen op aan het ‘erweiterter Kunstbegriff’ van Joseph Beuys. Zelf noemt hij Andy Warhol en Marcel Duchamp als belangrijke voorbeelden. ‘Tot ik Duchamp ontdekte had ik er geen idee van dat kunst een manier van leven kon zijn.’ zegt hij in een interview uit 2008 met Karen Smith. ‘Het was mijn redding en het maakte direct een eind aan mijn geworstel. Ik begreep […] dat kunst een gebaar kon zijn, en dat een gebaar iedere vorm kan krijgen die de kunstenaar wil. Dat kan een schilderij zijn maar ook iets totaal anders.’
Ai Weiwei ziet kunst als middel om veranderingen te forceren, als kans om nieuwe vragen te stellen en ruimte te scheppen voor nieuwe mogelijkheden. In het uit 2003 daterende Forever, het vroegste werk op de tentoonstelling, vormen 42 op- en aan elkaar gelaste fietsen radertjes in een carrousel. Los zouden ze niet kunnen functioneren: ze missen trappers en stuur. De installatie dankt zijn titel aan het op de frames aangebrachte merk van dit in China tot voor kort nog zo massaal gebruikte vervoermiddel. Behalve een commentaar op de sociale situatie in zijn land, houdt het werk ongetwijfeld ook een verwijzing in naar Duchamps beroemde readymade. Ook in zijn overige werk maakt Ai Weiwei veelvuldig gebruik van het principe van de readymade en eigent zich bestaande objecten toe. Niet alleen in dit opzicht, ook in zijn commentaar op de eigen culturele traditie treedt hij in de voetsporen van Duchamp. Daarin is hij rigoureus en hard. Nam Marcel Duchamp een reproductie van de Mona Lisa, Ai Weiwei maakt van echte kunstobjecten gebruik. In zijn bekende, uit 1995 daterende fotoserie Dropping a Han Dynasty Urn laat hij een eeuwenoude vaas stuk vallen en in Painted Vases (2006) doopt hij oeroude potten in fel gekleurde lakverf. In even simpele als onomkeerbare daden rekent hij af met de manier waarop in het heden en recente verleden is omgegaan met de eigen culturele traditie. In andere werken stelt hij de authenticiteit van die traditie zelf aan de orde. Om de weg te effenen voor het nieuwe moet je in zijn visie ook kunnen vernietigen, het oude uit de weg ruimen.
Net als Jeff Koons – maar met een totaal andere lading – schakelt Ai Weiwei getalenteerde ambachtslieden in voor de vervaardiging van zijn objecten. Zij hebben de traditionele houtverbindingen gemaakt, waarmee de verweerde stukken hout van kamferbomen zijn geassembleerd in de luguber ogende Trees (2009-2010). Zij leverden ook een tour de force met de grote, witporseleinen en blauwafgebieste Rocks (2009-2010), die als kunstmatige eilanden verspreid op de vloer liggen. In plaats van Chinoiseries realiseert Ai Weiwei met behulp van deze ‘typisch Chinese’ technieken vervreemdende en tegelijkertijd oogstrelende werken, die ingesleten noties over cultuur en de eraan toegekende waarden en betekenissen tarten.
De paradoxen die Ai Weiwei in zijn kunst aan het licht brengt, treden misschien wel het sterkst naar voren in zijn Sunflower Seeds. Het is het werk waarmee hij, toen hij het in 2010 voor het eerst toonde in de grote turbinehal van Tate Modern, beroemd werd bij het grote publiek en waarvan nu twee kleinere varianten in De Pont te zien zijn. De zonnepitten hebben meerdere betekenissen voor het Chinese volk. Ze dienen niet alleen als voedsel, maar hadden tijdens de culturele revolutie ook een symbolische lading. Nadat Mao Zedong zich de zon als persoonlijk symbool had toegeëigend, werd het Chinese volk vergeleken met zonnebloemen, die vol bewondering opkeken naar de grote roerganger. De duizenden zaden, die op de tentoonstelling versmelten tot een grijs tapijt, zijn echter van porselein. Dat gegeven roept nog een beeld op: dat van 1600 arbeiders in Jingdezhen, de porseleinhoofdstad van China, die een jaar lang elk van de 100-miljoen vormpjes van roomwit porselein in hun hand hebben genomen en er met een paar grijze penseellijntjes zonnebloempitten van hebben gemaakt.
In zijn video’s en de blog, waarop hij van 2006 tot 2009 talrijke teksten en foto’s heeft gepubliceerd, heeft Ai Weiwei zeer uiteenlopende kwesties op cultureel, politiek en maatschappelijk gebied aangeboord en misstanden aan de kaak gesteld. Zo zocht hij de grenzen op van wat het bewind aan kritiek kon verdragen. Sinds zijn hechtenis in de lente van 2011 is zijn actieradius ingeperkt en is het hem vooralsnog niet toegestaan om Bejing te verlaten.
Van 22-28 maart vindt in Den Haag het jaarlijkse Movies that Matter Festival plaats. Eén van de hoogtepunten van het festival is de Europese première van de nieuwe documentaire Ai Weiwei: Never Sorry over de befaamde Chinese kunstenaar en dissident Ai Weiwei.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Sculpture
Amnesty International condemns harsh sentence for Chinese activist and writer Chen Wei
25 December 2011
The nine-year jail sentence handed down to activist Chen Wei for writing critical articles about the Communist Party is unacceptable, Amnesty International said today, and urged Chinese authorities to release him immediately and unconditionally.
Chen Wei was sentenced for “inciting subversion of state power”. His lawyer, Zheng Jianwei, said the trial lasted less than two hours and added that his family said he would not appeal.
“Chen Wei is being punished for peacefully expressing his ideas,” said Catherine Baber, Deputy Asia-Pacific Director for Amnesty International.
“I wish we could say we were surprised by this sentence, but we have seen the Chinese government use this vague charge of “incitement” over and over to silence its critics and suppress discussion of human rights and political change,” she added.
According to the indictment, seen by Amnesty International, Chen Wei’s charge stems from essays he allegedly posted online and “sent to overseas organizations,” including New York-based human rights group, Human Rights in China.
“This is the toughest sentence given to anyone who was arrested and charged during the so-called Jasmine crackdown, when the government rounded up activists out of fear for potential demonstrations inspired by the Middle East and North Africa,” Catherine Baber said.
“We think the government is punishing Chen Wei for his many years of activism and trying to send a strong message to any would-be critics.”
Chen Wei, 42, was one of more than 130 activists detained after the U.S.-based news site, Boxun, reported an anonymous appeal for people to stage protests across China last February.
The online call to protest, inspired by the uprisings across the Middle East and North Africa and the “Jasmine Revolution” in Tunisia, led to one of the harshest crackdowns on dissent in China in recent years.
Government critics, bloggers, artists, “netizens” and other activists were detained, the vast majority of whom have been released without charges or on bail.
Authorities in Suining City, Sichuan Province, detained Chen Wei on 20 February and formally arrested him on 28 March. Since then, he has been held at the Suining City Detention Centre. His case was sent back twice to prosecutors because of a lack of evidence.
Zheng Jianwei said he was only able to meet with his client twice. Another lawyer reportedly met with Chen Wei once. The activist has only been allowed to communicate with his family in writing.
Chen Wei served as one of the leaders of the 1989 student democracy movement, for which he was imprisoned until January 1991. In May 1992, authorities arrested him again, this time for commemorating the anniversary of the Tiananmen Square massacre and for organizing a political party. They sentenced him to five years for “counterrevolutionary propaganda and incitement.”
Chinese law does not define the meaning of “subversion,” nor does the law or related regulations or interpretations adequately define what it means to incite others to subvert state power.
Amnesty International is calling on the Chinese government to release other activists who have been held on the vague charge of “inciting subversion of state power,” including:
*“Netizen” Liang Haiyi, reportedly taken away by police on 19 February in the northern city of Harbin for sharing videos and information about the “Jasmine Revolution” on the Internet. Liang Haiyi, perhaps the first person to be arrested as part of the Jasmine crackdown, is reportedly being held on suspicion of “inciting subversion” and could be tried at any time.
*Veteran activist Chen Youcai, also known as Chen Xi, who was detained 29 November for being a member of the Guizhou Human Rights Forum, which authorities declared was an illegal organization. Chen Xi could stand trial at any time and, like Chen Wei, could face a harsh sentence due to his long work as a rights advocate.
*Human rights lawyer, Gao Zhisheng, who was sent back to prison last week after “violating” his probation, according to reports in China’s state media. Authorities charged him with “inciting subversion” in December 2006 and sentenced him to a three–year suspended prison sentence. He was initially held under house arrest and then subjected to enforced disappearance repeatedly over nearly three years.
•Nobel Peace Prize Winner Liu Xiaobo, who was awarded the prize in absentia on 10 December 2010. Liu Xiaobo was sentenced in 2009 to 11 years in prison for his role in drafting Charter 08, and other writings which called for democratic reforms. His wife, artist Liu Xia, is under illegal house arrest. She has not been charged with any crime and Amnesty International has called for authorities to immediately restore her freedom.
*Sichuan-based activist Liu Xianbin, who was sentenced in March to 10 years in prison for his role in promoting democratic reform, including his support of the Charter 08 petition movement.
*Beijing-based activist Hu Jia, who was released from prison in June after serving three and a half years for “inciting subversion” but now lives in conditions equivalent to house arrest along with his wife, Zeng Jinyan, and young daughter.
More information: http://www.amnesty.org/
fleursdumal.nl magazine
More in: REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Ai Weiwei: Interlacing
Until: 15th Jan. 2012
Kunsthaus Graz – Lendkai 1 – 8020 – Graz
The first large-scale exhibition of Ai Weiwei’s photographic and video work—taken over from the Fotomuseum Winterthur—puts the spotlight on Ai Weiwei the communicator and indefatigable remembrancer, the documenting, analysing, interlacing and multichannel-communicating artist. Even in his New York period (1983–1993), Ai Weiwei took photographs, but especially since his return to Beijing, he has tirelessly documented everyday realities of the urban environment and society in China, and discussed them in blogs and twitters. The photographs of the radical changes to the urban built fabric, the search for earthquake victims, and the destruction of his Shanghai studio are presented along with art-photographic projects, the documenta Fairytale project, the countless blog and mobile-phone photographs. The exhibition is accompanied by an extensive book of material and archives (published by Steidl, Göttingen).
Ai Weiwei is a generalistic, conceptual, socio-critical artist, dedicated to friction with and the design of realities. As an architect, conceptual artist, sculptor, photographer, blogger, Twitterer and interview artist and political activist, he is a seismograph for current themes and social problems: a great multiplicator and communicator, who leads a life for art and art as life.
Ai Weiwei was born in 1957, the son of poet Ai Qing. After studying at the Beijing Film Academy, in 1978 he and others founded The Stars artist collective, which rebelled against Socialistic Realism and came out in favour of artistic individuality and experimenting in art. In 1981, Ai Weiwei went to the USA, and in 1983 to New York, where he studied under painter Sean Scully at the Parsons School of Design. In New York, he discovered artists such as Allen Ginsberg, Jasper Johns, Andy Warhol and above all Marcel Duchamp. Duchamp was important to him because he saw art as a part of life. The result was his first ready-mades and thousands of photographs documenting his stay and those of his Chinese artist friends in New York. When his father fell ill, Ai Weiwei returned to Beijing in 1993. In 1997, he co-founded the China Art Archives and Warehouse (CAAW) and began to take an interest in architecture. In 1999, he opened a studio of his own in Caochangdi, and in 2003 founded the FAKE Design architecture studio. The same year, he was substantially involved with Swiss architects Herzog & de Meuron in the construction of the Olympic Stadium, the so-called Bird’s Nest, which after its completion became the new emblem of Beijing. In 2007, at his prompting, 1001 Chinese travelled to Kassel for documenta 12 (Fairytale). In 2010, he astonished the world with his large, formally Minimalist-arranged carpet at the Tate Modern, made of millions of sunflower seeds made of hand-painted porcelain.
At all times, every society in this world, in the past, present and future, needs singular, outstanding figures such as Ai Weiwei in order to remain alert and be shaken into wakefulness, to recognise its own rigidity and to avoid its own tunnel vision. We are delighted that this great thinker, designer and warrior was released from arrest on 22nd June 2011.
The exhibition was organised by the Fotomuseum Winterthur. Curator: Urs Stahel. From 21st Feb. to 29th April 2012, it will be on show at the Jeu de Paume in Paris.
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Andy Warhol, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Oproep Amnesty International:
Steun de vervolgde schrijvers in China
Ruim 100.000 Nederlanders roepen op tot vrijlating Chinese schrijvers
In de aanloop naar de Internationale Boekenbeurs in Beijing heeft Amnesty International handtekeningen verzameld voor twee vervolgde schrijvers in China. Vandaag werd de grens van 100.000 handtekeningen bereikt.
In de petities roepen de ondertekenaars op tot de onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating van de Nobelprijswinnaar Liu Xiaobo en de Oeigoerse schrijver Nurmemet Yasin. Amnesty International spreekt zowel de Chinese als de Nederlandse regering aan op de positie van Chinese schrijvers en hun recht op vrijheid van meningsuiting. De petities zetten deze lobby kracht bij en betekenen veel voor de mensen om wie het gaat.
De waarde van het publiekelijk onder de aandacht brengen van mensenrechtenschendingen is niet te onderschatten. Zo verbeterden onder internationale druk de gevangenisomstandigheden voor journalist en dichter Shi Tao, die in april 2005 tot 10 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld. Anderen die opkomen voor hun recht op vrijheid van meningsuiting, zoals de bekende activist Hu Jia, lieten Amnesty weten zich zeer gesteund te voelen door ontvangen berichten en inspanningen voor hun vrijlating.
Zie voor de volledige tekst van deze petitie:
http://www.amnesty.nl/actiecentrum/campagnes/steun-de-vervolgde-schrijvers-in-china
Manuscripta
Op zondag 4 september zal Tienchi Martin Liao, de voorzitter van de onafhankelijke Chinese schrijversorganisatie PEN (ICPC), op Manuscripta aanwezig zijn. Tienchi staat dagelijks in nauw contact met Chinese schrijvers, journalisten en mensenrechtenverdedigers. Zij staat bekend als onderzoekster, wetenschapster, schrijfster, vertaalster en bekend vanwege haar inspanningen voor vrijheid van meningsuiting en democratisering van het Chinese politieke bestel.
Meer dan 30 leden van de onafhankelijke Chinese PEN in China zijn de afgelopen maanden vervolgd, waaronder lid en advocaat Teng Biao en de webmaster van ICPC Ye Du.
Zie voor meer informatie: www.chinesepen.org
fleursdumal.nl magazine
More in: REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Rob Riemen
De eeuwige terugkeer van het fascisme
In De eeuwige terugkeer van het fascisme schetst Rob Riemen de cultuurgeschiedenis van het fascisme, en houdt de huidige Nederlandse samenleving daarmee een spiegel voor. Het hedendaags fascisme moet namelijk niet vergeleken worden met waar het twintigste-eeuwse fascisme op is uitgelopen, maar met hoe het begon.
Riemen betoogt dat dit fenomeen niets anders is dan de logische politieke consequentie van een maatschappij waar wij allen verantwoordelijk voor zijn – ‘… het gevolg van politieke partijen die hun eigen gedachtegoed verloochenen, intellectuelen die een gemakzuchtig nihilisme cultiveren, universiteiten die deze naam niet waardig zijn, de geldzucht van de zakenwereld en de massamedia die liever de buikspreker van dan een kritische spiegel voor het volk zijn. Dit zijn de gecorrumpeerde elites die de geestelijke leegte cultiveren waarin het fascisme weer groot kan worden.’
Het hedendaags fascisme moet niet vergeleken worden met waar het twintigste-eeuwse fascisme op is uitgelopen, maar met hoe het begon. In De eeuwige terugkeer van het fascisme schetst Rob Riemen de cultuurgeschiedenis van die politiek en concludeert hij dat Geert Wilders en zijn beweging een logisch gevolg zijn van een nihilistische massamaatschappij waar wij allen verantwoordelijk voor zijn.
‘Geert Wilders en zijn beweging zijn het prototype van hedendaags fascisme. En daarmee zijn zij niets anders dan de logische politieke consequentie van een maatschappij waar wij allen verantwoordelijk voor zijn. Dit hedendaags fascisme is opnieuw het gevolg van politieke partijen die hun eigen gedachtegoed verloochenen, intellectuelen die een gemakzuchtig nihilisme cultiveren, universiteiten die deze naam niet waardig zijn, de geldzucht van de zakenwereld en de massa media die liever de buikspreker van dan een kritische spiegel voor het volk zijn. Dit zijn de gecorrumpeerde elites die de geestelijke leegte cultiveren waarin het fascisme weer groot kan worden.’
Uitgeverij Atlas
ISBN: 978 90 4501 8560
pagina’s: 64
prijs: € 9,95
fleursdumal.nl magazine
More in: REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, The talk of the town
Berliner Mauer (1961-1989)
13 August 1961, 50. Jahrestag des Mauerbaus
Gedenkstätte Berliner Mauer, Bernauer Straße
Berliner Mauer, Bernauer Straße
Berliner Mauer, Bernauer Straße
Berliner Mauer, Liesenstraße
Berliner Mauer, Invalidenfriedhof
Berliner Mauer, Mauerpark, Schwedter Straße
Berliner Mauer, Mauerpark, Schwedter Straße
Berliner Mauer, Mauerpark, Schwedter Straße
Berliner Mauer, Niederkirchnerstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer, Mühlenstraße
Berliner Mauer (1961-1989)
13 August 1961, 50. Jahrestag des Mauerbaus
photos: anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, FDM in Berlin, Nachrichten aus Berlin, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Nurmemet Yasin,
gevangen om een boek
Nurmemet Yasin is een Oeigoerse schrijver uit het noordwesten van China. Hij zit sinds 2004 een gevangenisstraf van tien jaar uit vanwege een verhaal dat hij schreef. Het gaat over een jonge duif die er liever voor kiest zichzelf te doden in plaats van zijn vrijheid op te geven.
De Chinese autoriteiten beschouwden zijn boek ‘Wilde duif’ (Yawa Kepter in de Oeigoerse taal) als een verhulde oproep tot onafhankelijkheid van de Oeigoeren. Zijn familie heeft hem in die jaren maar één keer mogen bezoeken. Hij is bij zijn arrestatie mishandeld en verkeert naar verluidt in slechte gezondheid.
Amnesty International beschouwt Yasin als een gewetensgevangene en is van mening dat hij slechts gebruik maakte van zijn recht op vrijheid van meningsuiting zoals dat is vastgelegd in internationale mensenrechtenverdragen en in China’s grondwet.
Petitie
Vraag de Chinese autoriteiten om: een uitvoerig en onafhankelijk onderzoek in te stellen naar de beweringen dat Nurmemet Yasin is gemarteld en om de verantwoordelijken te berechten;
Het recht van Oeigoeren om te genieten van hun eigen cultuur, om hun eigen godsdienst te belijden en om hun eigen taal te gebruiken, te respecteren en te beschermen;
Nurmemet Yasin onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten.
Teken de petitie voor 26 augustus 2011 en roep de Chinese autoriteiten via de voorzitter van de Staatscommissie van Etnische Zaken op om Nurmemet Yasin onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten.
Teken de petitie van Amnesty International
fleursdumal.nl magazine
More in: REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Ai Weiwei op borgtocht vrij
Gisteren werd bekend dat kunstenaar en activist Ai Weiwei door de Chinese regering op borgtocht is vrijgelaten. Amnesty International roept op om het internationale protest tegen de vervolging van Chinese activisten door deze vrijlating niet te temperen.
Ai Weiwei werd sinds 3 april van dit jaar zonder formele aanklacht vastgehouden. Volgens de Chinese staatsmedia is hij vrijgelaten vanwege ‘het bekennen van zijn daden en door een chronische ziekte waar hij aan lijdt’.
Amnesty International meent dat Weiwei’s vrijlating slechts symbolische tactiek van de regering is om te ontkomen aan de toenemende kritiek. Weiwei’s vrijlating valt namelijk samen met het staatsbezoek van premier Wen Jiabao aan het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, landen waar Weiwei veel publieke steun geniet.
Amnesty roept de Chinese autoriteiten op om vier zakenpartners van Ai Weiwei die nog in geheime detentie vastzitten, onmiddellijk vrij te laten. Bovendien moet Ai Weiwei volledige vrijheid te krijgen. Hij mag niet onder onrechtmatig huisarrest geplaatst worden, zoals vaak na vrijlatingen van Chinese activisten gebeurt.
Ai Weiwei is een van de 130 activisten, advocaten, bloggers en tweeters die sinds afgelopen februari worden vastgehouden uit angst voor een Chinese Jasmijnrevolutie, zoals in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.
Bron: Amnesty International
23 juni 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Die Lösung
In der poetischen Reflexion der Ereignisse nahm Brecht im Juli/August 1953 eine deutlich distanzierte Haltung der DDR-Regierung gegenüber ein, die er in den Buckower Elegien u. a. im Gedicht Die Lösung artikulierte.
Bertolt Brecht: Die Lösung
Nach dem Aufstand des 17. Juni
Ließ der Sekretär des Schriftstellerverbands
In der Stalinallee Flugblätter verteilen
Auf denen zu lesen war, daß das Volk
Das Vertrauen der Regierung verscherzt habe
Und es nur durch doppelte Arbeit
Zurückerobern könne. Wäre es da
Nicht doch einfacher, die Regierung
Löste das Volk auf und
Wählte ein anderes?
Denkmal 17 Juni 1953 Leipziger strasse, strassenecke Wilhelm strasse.
Französische- und Dorotheenstädtisch-Friedrichswerderschen Friedhof Berlin
Der Französische Friedhof in der Oranienburger Vorstadt von Berlin ist ein kunsthistorisches Denkmal. Der Französische Friedhof bildet gemeinsam mit dem benachbarten Dorotheenstädtisch-Friedrichswerderschen Friedhof das bedeutendste erhaltene und noch genutzte Friedhofsensemble Berlins aus dem 18. Jahrhundert. Auf dem Friedhof sind Beispiele klassizistischer Grabmalkunst des 19. Jahrhunderts zu finden. Der Zugang befindet sich in der Chausseestraße Nr. 126.
Nachrichten aus Berlin. Photos Anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, Bertolt Brecht, Nachrichten aus Berlin, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
AI WEIWEI in DE PONT
i.s.m. het Louisiana Museum, Denemarken
De tentoonstelling van Ai Weiwei die Museum De Pont in Tilburg voor het voorjaar van 2012 gepland heeft, wordt georganiseerd in nauwe samenwerking met het Louisiana museum in Humlebaek, Denemarken (18 november 2011-12 februari 2012). De voorbereiding wordt inmiddels ernstig belemmerd doordat de kunstenaar is vastgezet door de Chinese autoriteiten en er geen enkel contact met hem mogelijk is. In samenspraak met de collega’s in Denemarken en enkele van Weiwei’s assistenten die in het Westen verblijven is besloten de tentoonstelling toch doorgang te laten vinden, er van uitgaande dat het juist nu belangrijk is zijn werk onder de aandacht te (blijven) brengen.
Ai Weiwei is op 3 april 2011 gearresteerd. Teken de petitie waarmee de vrijlating van Ai Weiwei wordt gevraagd: TEKEN PETITIE VRIJLATING AI WEIWEI
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Exhibition Archive, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Street poetry
Release Ai Weiwei: Action in Berlin
Photos Anton K. Berlin 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Anton K. Photos & Observations, Exhibition Archive, Graffity, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Street Art, Urban Art
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature