Martin Beversluis: Zwart gat (gedicht)

Zwart gat

Dag stad ik maak nog één keer
een foto van je die ik voor eeuwig
in mijn geheugen prent situatie
zoals zij nu is jij bent nog mijn
stad nog net mijn stad en ik ben
nog jouw dichter er zal een tijd
komen dat je hunkert naar mij
dan zal ik er niet zijn ik neem
mijn hoed af buig en groet je nog
een laatste keer ademloze stad
kamer in mijn hart dwaallicht in
mijn denken laat me nog één foto
van je maken zodat ik me herinner
hoe het was hoe jij was hoe wij
samen en dan zal ik je bedanken
zeggen dat ik weliswaar op meer
hoopte we bleven vreemden voor
elkaar maar dat het zo goed is en
ik ook niet kan ontkennen dit
afscheid valt me zwaar daarna
doe ik een stap terug draai me
om kijk nog je één keer aan loop
weg richting het grote zwarte gat
deemoedig en vol overtuiging
waag ik de sprong.

Martin Beversluis
Stadsdichter Tilburg 2015 – 2017

Uit de bundel: Stadsgedichten (2017)
Gedicht bij gelegenheid van de overdracht van zijn functie als stadsdichter
aan zijn opvolger Onias Landveld op 27 augustus 2017
Portret: Ivo van Leeuwen

• fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Archive A-B, Beversluis, Martin, Ivo van Leeuwen, Performing arts