Karel van de Woestijne: Gelijk een arme, blinde hond (Gedicht)
Gelijk een arme, blinde hond
Geljk een arme, blinde hond
van alle troost verstoken,
dwaal ‘k door de zoele avond rond
en ruik de lente-roken.
Er waart – lijk om een vrouwe-kleed
waar oude driften in hangen –
er waart een geur van schamper leed
en van huilend-moe verlangen.
En ‘k dwaal, een blinde hond gelijk,
door dralige lente-roken,
mijn hart van alle liefden rijk,
mijn hart van liefde verstoken.
Karel van de Woestijne
(1878 – 1929)
Gelijk een arme, blinde hond
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Archive W-X, Woestijne, Karel van de