Onias Landveld: Handen thuis! (gedicht)

Handen thuis!

Ik las iets…
Moeder wordt op de billen geslagen door jochie van 14.
In de Bisschop Zwijsenstraat, in het bijzijn van haar kinderen,
kon een verse puber zich blijkbaar niet beheersen.
“Ach”, zullen sommigen zeggen, “doe rustig het zijn kwajongens streken”.
Maar kwajongens worden mannen, met diezelfde onbegrip dat dit meer is dan een aanraking.
En als dat onbegrip ook volwassen wordt, dan krijg je een ergere vorm van aanranding.
Want dat is wat dit was, aanranding, geen misplaats puberaal gedrag.
Voor de eerbaarheid van die vrouw was dit een aanslag.
De schaamte dat je in het bijzijn van je kinderen wordt gedegradeerd.
Blijkbaar ben je publiek eigendom dat zelfs door een tienertje mag worden “gehanteerd”.
Tilburg, onze spiegel is hoe wij mensen behandelen.
Vaders, dit is niet de wijsheid die wij op deze wereld moeten achterlaten.
In deze tijd van genderloosheid, zijn sommigen op zoek naar de definitie van man zijn. Maar in ieder geval is het niet dit.
En nu de hamvraag: “Onias, overdrijf je niet?” “Een tik op de billen een aanslag?”
Wel nu mijn wedervraag: Hoe zou jij reageren? Als dit je moeder, dochter, zus, tante, nicht, buurvrouw of collega was?
Want dat was die vrouw en als je dat niet beseft, ligt ergens het probleem ook bij jou.
Was getekend jullie stadsdichter.

Onias Landveld
Stadsdichter Tilburg (2015 – 2017)
Handen thuis! (gedicht)
Portret: Ivo van Leeuwen

• fleursdumal.nl magazine

More in: Archive K-L, Archive K-L, Ivo van Leeuwen, Landveld, Onias, Performing arts