Esther Porcelijn gedicht: Happig

Esther Porcelijn

Happig

Ik zie je daar wel zitten, met je glimlach.
Met je haren zo perfect en je sik.
Je straalt van onderbuik en van gezag
En je geeft ondanks mijn pogen niet één blik.

Ik zie je daar wel zitten, met je overdaad
Hoe siert het je, en zonder blozen
Bestel je een drankje en dan nog een, raad
Eens hoe ik jou wil liefkozen

Is de drank voor mij, of voor een ander
Een mooiere, bijzondere, één met borsten
Zo een met onderdaad, zo een die jou verandert
Een zonder schurft en zonder korsten

Zij is misschien precies het meest perfecte
Juist omdat zij alles niet heeft dat jij wel
Maar ik heb alles dat jij wel, ik heb.
Je hoeft niet altijd de beste te zijn

Maar ik ben hier en heb ook zin in wijn
Ik voel niets (dan de hoop), kijk naar mij!
Kijk naar mij, zie mij dan, bestel er een.
En loop dan naar mij toe met je smoel en met je houding
En vertel mij over alle dromen en gedachten en hoe ik die ook heb
Dan rennen we weg en zwemmen we in oceanen ver hiervandaan
Er komt een vrouw binnen, je kijkt blij

Één wijn te weinig nu

Wat had ik gelukkig kunnen zijn.

“Barman! Twee wijn voor mij alleen graag."

Esther Porcelijn poetry

kempis.nl poetry magazine

More in: Archive O-P, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther