Percy Byssche Shelley: To Night (vertaling Cornelis W. Schoneveld)

Percy Byssche Shelley

(1792-1822)

 

To Night

Swiftly walk o’er the western wave,

Spirit of Night!

Out of the misty eastern cave,

Where, all the long and lone daylight,

Thou wovest dreams of joy and fear,

Which make thee terrible and dear, –

Swift be thy flight!

 

Wrap thy form in a mantle grey,

Star-inwrought!

Blind with thine hair the eyes of Day;

Kiss her until she be wearied out –

Then wander o’er city, and sea, and land,

Touching all with thine opiate wand –

Come, long-sought!

 

When I arose and saw the dawn,

I sighed for thee;

When light rode high, and the dew was gone,

And noon lay heavy on flower and tree,

And the weary Day turned to his rest,

Lingering like an unloved guest,

I sighed for thee.

 

Thy brother Death came, and cried,

Wouldst thou me?

Thy sweet child Sleep, the filmy-eyed,

Murmured like a noontide bee,

Shall I nestle near thy side?

Wouldst thou me? – And I replied,

No, not thee!

 

Death will come when thou art dead,

Soon, too soon –

Sleep will come when thou art fled;

Of neither would I ask the boon

I ask of thee belovèd Night –

Swift be thine approaching flight,

Come soon, soon!

1821

 

Percy Byssche Shelley

Aan de nacht

Jaag snel over de westgolf voort,

Geest van de Nacht!

Uit de mistgrot van ‘t oosters oord,

Waar, ‘t daglicht lang, jij eenzaam wacht,

En bange en blije dromen weeft,

Wat angst, en vriendschap, voor je geeft, –

Snel zij je jacht!

 

Neem ‘n mantel, grijs, met sterbeslag,

Sla hem om!

Blinddoek met j’ haardos eerst de Dag;

Kus haar dan moe, weerom en weerom –

Ga daarna stad, en land, en zeeën af,

‘t Al rakend met je opiumstaf –

Gezochte, kom!

 

Toen de ochtend gloorde voor mijn oog,

Gold jou mijn zucht;

Toen dauw weg was, en het daglicht hoog,

Toen ‘t groen leed door de middaglucht,

En toen moe de Dag zocht naar zijn rust,

Dralend als ‘n gast, lang weggekust,

Gold jou mijn zucht.

 

Je broer de Dood kwam, en vroeg,

“Zocht je mij?”

Je zoet kind Slaap, die ‘n oogfloers droeg,

Gonsde als een middagbij:

“Wou jij dat ik naast je sliep?

Zocht je mij?” – Waarop ik riep,

“Weg hier, jij!”

 

Dood komt na jouw laatste zucht,

Gauw, te gauw –

Slaap komt als jij bent gevlucht;

De gunst die ik nu vraag van jou

Vraag ik hun niet, geliefde Nacht –

Eindig hier gezwind je jacht,

Kom gauw, gauw!

 

Vertaling Cornelis W. Schoneveld

Uit: Bestorm mijn hart, de beste Engelse gedichten uit de 16e-19e eeuw gekozen en vertaald door Cornelis W. Schoneveld, tweetalige editie. Rainbow Essentials no. 55, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam, 2008, 296 pp, € 9,95 ISBN: 9789041740588

Kempis.nl poetry magazine

More in: Archive S-T, Percy Byssche Shelley, Shelley, Shelley, Percy Byssche