Joost van den Vondel: Tot Eere van den grooten Erasmus

 

Joost van den Vondel

(1587–1679)

Op het Metalen pronck-Beeld onlangs

te Rotterdam

Opgerecht tot Eere van den

GROOTEN ERASMVS

Wat wijsheyt Latium en Griecken hield besloten

Begreep gantsch Christenrijck so haest ERASMVS quam,

En gaf met zynen naem aen ‘t Hollands Rotterdam

Een naem, vermidts hy was uyt haren schoot gesproten.

Zy, als de Nood het licht voor hem had afgeschoten

Noch ‘t rottende gebeent’, noch ‘t stuyvende assche nam:

Maer rechte een steenen beeld. De Nijd spoog vyur en vlam,

En socht geweldigh hem van ‘t Outer af te stoten.

Dan laes! Geleerdheyds pronck sich keert aen nijd noch spijt.

Geen graf zijn Faem bestulpt. hy heldert met de tijd.

Zijn krans groent onverwelckt, en bloeyt in afgunst veyligh.

Die onlangs was van steen nu glinstert van metael.

En so de Nijd sich steurt aen dese pracht en prael

So gietmen licht van goud den Rotterdamschen HEYLIGH.

(1622)

 Poem of the week

July 13, 2008

More in: Archive U-V, Vondel, Joost van den