Ton van Reen gedicht: Hitjes zijn Mercedessen

Ton van Reen

Hitjes zijn Mercedessen

De sulkyrijders van Oromo hitsen hun hitjes op
ze laten de zwepen knallen, hot hot
de hitjes lopen voor hun leven
de karretjes dansen over de weg
de bellen aan de hoofdstellen rinkelen
hup hup, de hele dag is het een wedstrijd
lopen lopen lopen, harder harder harder
vanaf het begin van het dorp tot aan het eind
is de weg door Oromo een racebaan

Van de ochtend tot de avond
laten de sulkyrijders hun hitjes rennen
ze vuren hen aan met hun knallende zwepen
hot hot, lopen lopen, hop hop
links, rechts, stuiven ze voorbij
keer op keer de weg op en neer
om te laten zien wat hun paardjes kunnen
om de ogen van de meisjes te stelen
– hee meiden, kijk mij eens met mijn wit paard
het is zo wit als een witte mercedes
zie je hoe mooi opgetuigd hij is
kijk, de pluimen op zijn hoofd waaien
hop, hop, kijk eens wat mijn paard kan –

De paarden glimmen van het zweet
hun bekken staan wijd open
vlokken speeksel spatten rond, hot hot
de zwepen knallen, lopen lopen, hop hop
links en rechts stuiven de hitjes voorbij
de hele dag racen de sulkyrijders op en neer
over de kapotgereden weg van Oromo
de oorlog is wit

Kinderen tekenen met wit krijt
op een zwartgeteerde muur
ze tekenen mannen met geweren
waaruit witte kogels wegvliegen

Ze tekenen witte vliegtuigen
met de vleugels van witte vogels
die wit vuur laten vallen
op huizen en hutten van wit stro

Kinderen tekenen witte vrouwen
met hoofden zo groot als kamers
waarin kinderen zich verborgen houden
veilig achter de witte ogen van hun moeders

Ze tekenen dode witte kinderen
die uit hun moeders hoofden vallen

Kinderen tekenen witte soldaten
die de handen afhakken van de moeders
die naar hun witte kinderen reiken

Ze tekenen plassen krijtwit bloed

Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine

More in: -De naam van het mes, Ton van Reen