BERT BEVERS: OVERVLOED (TRANSLATION 7)

Overvloed

In de naslaap waad ik langzaam water
in. Dat doe ik nooit. Als ik me druipend
afvraag wat ik hier te doen sta verrijs jij.

Met het jonge slanke lichaam dat ik ken
van oude foto’s, gekartelrand en al, maar
met het hoofd dat ik zo zachtjes streelde

toen je bijna aan je laatste adem. Weet je
nog? Je glimlacht. “Wat krijgen we nou?
Jij gaf toch helemaal niets om zwemmen,

jongen?” zeg je. En je drukt me nat tegen
je borst die zo op de mijne lijkt. “Dag pa,”
zeg ik. “Dag papa. Waar ben je al die tijd?”

Bert Bevers

Berlimpahan

Ketika saya hampir bangun tidur, perlahan saya menyeberang
dalam air. Tidak biasanya saya lakukan itu. Jika saya, basah,
bertanya pada diri sendiri apa yang saya lakukan disini,

kamu bangkit, dengan tubuh yang muda dan kurus
yang saya kenal dari photo bergerigi, namun
dengan wajah tua yang saya belai begitu lembut

tatkala kamu dalam nafas yang terakhir. Masihkah
kamu ingat? Kamu tersenyum. “Apa itu?
Kamu toh sama sekali tidak suka berenang,

bocah?” katamu. Dan mendekapku kamu dalam dadamu
yang basah dan sama persis seperti dadaku. “Salam pak,”
kataku. “Salam ayah. Dimana kamu selama ini?”

Gedicht Bert Bevers
Vertaald naar het Indonesisch door Siti Wahyuningsih & Albert Hagenaars

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Overvloed, TRANSLATION ARCHIVE