Ton van Reen gedicht: De ezelin
Ton van Reen
DE EZELIN
Op haar afgetrapte poten
staat de ezelin voor de kar
haar rug altijd in afweer strak
om de klappen op te vangen
Haar huid vol slordig haar
hangt om haar heen als een halflege zak
bij gebrek aan voedsel eet ze van haar poten
bij gebrek aan water drinkt ze stof
ze wordt veracht om haar moed
geminacht om haar ijver
gehaat voor haar trouw
geslagen voor haar werklust
ze is veroordeeld tot werken
tot de dood erop volgt
Haar jong wordt van haar weggehaald
nog voor het gezoogd is
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen