Jan Campert: Het lied der achttien doden

Jan Campert

(1902- 1943)

 

Het lied der achttien doden

Een cel is maar twee meter lang

en nauw twee meter breed,

wel kleiner nog is het stuk grond,

dat ik nu nog niet weet,

maar waar ik naamloos rusten zal,

mijn makkers bovendien,

wij waren achttien in getal,

geen zal de avond zien.

 

O lieflijkheid van licht en land,

van Hollands vrije kust,

eens door de vijand overmand

had ik geen uur meer rust.

Wat kan een man oprecht en trouw,

nog doen in zulk een tijd ?

Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw

en strijd den ijlden strijd.

 

Ik wist de taak die ik begon,

een taak van moeite zwaar,

maar ‘t hart dat het niet laten kon

schuwt nimmer het gevaar;

het weet hoe eenmaal in dit land

de vrijheid werd geëerd,

voordat de vloekbre schennershand

het anders heeft begeerd.

 

Voordat die eeden breekt en bralt

het miss’lijk stuk bestond

en Holland’s landen binnenvalt

en brandschat zijnen grond;

voordat die aanspraak maakt op eer

en zulk Germaans gerief

ons volk dwong onder zijn beheer

en plunderde als een dief.

 

De Rattenvanger van Berlijn

pijpt nu zijn melodie, –

zoo waar als ik straks dood zal zijn,

de liefste niet meer zie

en niet meer breken zal het brood

en slapen mag met haar –

verwerp al wat hij biedt of bood

die sluwe vogelaar.

 

Gedenk die deze woorden leest

mijn makkers in den nood

en die hen nastaan ‘t allermeest

in hunnen rampspoed groot,

gelijk ook wij hebben gedacht

aan eigen land en volk –

er daagt een dag na elke nacht,

voorbij trekt iedre wolk.

 

Ik zie hoe ‘t eerste morgenlicht

door ‘t hooge venster draalt.

Mijn God, maak mij het sterven licht –

en zoo ik heb gefaald

gelijk een elk wel falen kan,

schenk mijn dan Uw genâ,

opdat ik heenga als een man

als ik voor de loopen sta.

Jan Campert (1902-1943): Nederlands letterkundige, journalist en dichter, werd gearresteerd wegens hulp aan joden en ter dood gebracht te Neuengamme. Toen Campert op 5 maart 1941 de Duitse bekendmaking las over de voltrokken doodvonnissen van vijftien verzetslieden van de illegale groep De Geuzen en drie stakers van de Februaristaking, schreef hij het gedicht De achttien dooden.

Bernardus IJzerdraad (49 jaar), gobelinrestaurateur

Jan Kijne (46 jaar), vertegenwoordiger

Ary Kop (40 jaar), verzekeringsagent

Jacob van der Ende (22 jaar), schilder

Leendert Keesmaat (29 jaar), onderwijzer

Hendrik Wielenga (37 jaar), electrotechnicus

Johannes Smit (30 jaar), monteur

Frans Rietveld (36 jaar), slijper

Leendert Langstraat (31 jaar), machinebankwerker

Jan Wernard van den Bergh (47 jaar), slijper

Albertus Johannes de Haas (37 jaar), metaalgieter

Reijer Bastiaan van der Borden (32 jaar), hulppolitieagent

Nicolaas Arie van der Burg (36 jaar), vertegenwoordiger

George de Boon (21 jaar), metaalbewerker

Dirk Kouvenhoven (24 jaar), stoker

E. Hellendoorn

Hermanus Mattheus Hendricus Coenradi, elektricien

J. Eyl

 

Jan Campert poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: *War Poetry Archive, Archive C-D, Campert, Remco, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS